جميع الروايات كامله

اعلان اعلى المواضيع

 رواية رواية رهف الجاسر بقلم آيه الشامي حصريه وجديده وكامله جميع الفصول على مدونة النجم المتوهج 

رواية رواية رهف الجاسر بقلم آيه الشامي حصريه وجديده وكامله جميع الفصول على مدونة النجم المتوهج 

فى منزل كبير وعلى مائده الطعام يترأسها الجد الاكبر زين ثابت وباقي العائله عليها.
زين:متنساش يا جاسر يا ابنى تروح تجيب بنت عمك من المطار
جاسر:برضو ياجدى منا قولت لحضرتك انى مش فاضي وورايا مواعيد وشغل كتير خلى فريد يروح يجيبها هو
زين:انت عايز الواد الصايع دا اعتمد عليه فى مشوار زى دا ميعتمدش عليه فى اى حاجه.مش،زيك يا ابنى لانك تربيتى اما فريد فدلوعة امه وهى اللى مبوظاه.
جاسر:خلاص ياجدى هبقى ابعت السواق يروح يجيبها 
زين:انت بتقول ايه
بقولك بنت عمك اول مرة تيجي مصر بعد غياب تقولى سواق وبعدين انا قولت انت تروح تجيبها يبقى تروح تجيبها مش عايز كلام كتير.
جاسر:خلاص ياجدى اللى تشوفه وامرى لله.
نريمين:انت مكبر الموضوع كدا ليه ياحمايا ما اى حد يجبها
يعنى هو لازم جاسر متعطلوش على شغله وبعدين هى مش صغيره يعنى علشان تخاف عليها بالشكل دا اذا كانت امها مخافتش،عليها وبعتتها تسافر لوحدها احنا هنخاف 
وتخلى عيالى يشتغلو سواقين عند الهانم كمان
زين بعصبيه يضرب يده على الطاوله:احترمي نفسك يانريمين ومتدخليش بينى وبين احفادى تانى 
وبعدين يكفي انها الحاجه الوحيده اللى ممكن ترد الروح لابنى اللى راقد فى السرير من التعب ومتدخليش تانى بينى وبين جاسر كفايه عليكى الحيله فريد بوظتيه بدلعك ايه عايز تبوظى دا كمان
وانتى مالك ومال الشغل وحوراته ولاخر مرة هقولهالك متدخليش تانى بينى وبين احفادى انتى سامعه.
جاسر:خلاص ياجدى اهدى انا هروح اجبها وانتى ياماما خلاص بقى محصلش،حاجه يلا عن اذنكم علشان الحق اروح الشركه اخلص شويه حاجات كدا قبل ماروح المطار.
ويخرج جاسر من المنزل
زين ينظر لنريمين:ابقى قولي للخدم يجهزو الاوضه اللى جنب محمود(ابنه المړيض)علشان رهف
وابقى صحى الاستاذ فريد هو هيفضل نايم لحد امتى والله الواد لو ما التزم واتظبط ليشوف منى الوش التانى وهو حر.
ويقوم من على الطاوله ليدخل غرفه المكتب.
نريمين لنفسها:هنشغل البيت كله علشان خاطر الست هانم اصل الواحد كان ناقص.
فى الشركه يصل جاسر الشركه وكالعاده الكل ملتزم الصمت ومنشغل فى شغله يصل لمكتبه والسكرتيرة تقف:صباح الخير استاذ جاسر.
لم يعيرها جاسر اهتمام ويدخل مكتبه وهى تلاحقه بالايباد الخاص بيها لتملى عليه مواعيد اليوم يجلس جاسر علي مكتبه ويفتح اللاب توب ويقول لها دون ان ينظر لها:الغى اى مواعيد النهارده وهاتى ملفات المنقصات اللى داخلينها علشان اراجعها وامضي عليها واى اجتماعات عرفتى تحوليها اون لاين او تلغيها والقهوه بتاعتى
السكرتيره اخذت التعليمات وخرجت من المكتب بعد دقائق دخلت بالقهوه.
جاسر:فين الملفات اللى قولتلك عليها.
السكرتيره: حضرتك الملفات كانت عند اياد بيه ولما طلبتها قالى هو هيجبهم لحضرتك .
جاسر:خلاص ماشى يلا اتفضلى انتى على مكتبك
تخرج السكرتيره ودقائق ويدخل اياد ومعه الملفات
اياد:صباح الخير يابوس بقولك ايه انا راجعت الملفات دى بس وقفت على مناقصه مش فاهمها بصراحه.ب
جاسر:هو انت ازاى تدخل من غير استاذان وعارف انت بتتكلم على انهى مناقصه بتاعت المنشاوى
اياد:بالله عليك انا شغال معاك هنا بقالى اد ايه فى مرة استاذنت قبل ما ادخل
ايوه هى الصفقه دة مالها بقى
جاسر:لا عمرك مااستاذنت ههههه.بس انت ليه شاغل بالك بالصفقه دى انا اصلا سايب خبر انى انا اللى هشتغل عليها بنفسي.
اياد:ايوة ليه بقى
جاسر:ماخلاص بقى انت ايه مش وراك شغل وبعدين يلا انا طالع ومش هرجع الشركه تانى خلي بالك من الشغل.
اياد:ليه خير كله تمام.
جاسر:اه تمام بس جدى كان طالب منى اروح اجيب بنت عمي من المطار
اياد:ايوووه بقى وجدك اللى طلب منك برضو
جاسر:انت هتستعبط 
ايوه جدى اللى طلب منى وبعدين علشان دماغك ماتروحش لبعيد دى عيله صغيره ودلوعه كدا وتافهه
انا اصلا بعدى الفتره اللى بتيجى تقعد عندنا فيها بالعافيه علشان خاطر بس عمى وجدى
اياد:اها والله انت اللى معقد يابنى دى بنت يعنى طبيعى انها تكون كدا
اه ماانت معذور مهو انت لو بتعمل حاجه غير الشغل كنت هتعرف.
جاسر:لا والله وبعدين كفايه عليك انت السرمحه والشقاوة هيبقى انا وانت ونسيب الشغل لمين
اياد:قصدك ايه يعنى مانا بشتغل اهو ولسه مخلص ورق الصفقات كلها
ولا هو انت غيران منى وخلاص علشان بعرف اتبسط وكمان اشوف شغلى
جاسر:غيرران انا غيران طب علشان الكلمه دى انت هتشيل شغل اليوم كله لوحدك علشان انا مش،جاى الشغل النهارده ويارب الاقي غلطه انت حر يلا سلام
وخرج جاسر وهو يترك اياد يستشيط غيظا وذهب الى المطار ودقائق وخرجت رهف من المطار مرتديه بنطلون جينز وتيشريت ابيض وكوتشي كانت عامله شعرها البنى ديل حصان وتجر حقائبها على عربه الحقائب حتى رات جاسر.
رهف:مساء الخير
جاسر وهو يعطى اشاره للسواق انه يضع الحقائب فى السياره:مساء النور الحمدلله على السلامه.
رهف:الله يسلمك ياابيه.
ركبو السياره وفى طريقهم للمنزل 
جاسر:هو انتى مش عارفه تلبسي حاجه احسن من كدا 
انتى خلاص كبرتى ومبقتيش صغيره وانتى هنا فى مصر ودا مينفعش وبعدين احنا عيله مهمه مش بس كدا احنا عيله محافظه وعندنا تقاليد فخلى بالك بعد كدا من لبسك ماشي.
رهف:اوووف انت ابتديها بدرى اوي ياابيه كل اجازة على نفس الكلام ونفس التحكمات بالله عليك ياابيه استنى بس لما ارتاح من السفر انا اصلا كنت مخططه انى كنت عايزه اقعد معاك انت وجدو علشان الموضوع دا علشان المرة دى مختلفه انا مش جايه اقضي اجازة اناهاقيم هنا ولبسي انا لابسه لبس مريح علشان الطياره والسفر وكدا وبس
جاسر:ايه تقيمى هنا وامك ودراستك
ازاى جدو ميقوليش حاجه زى كدا وايه اللى حصل.
رهف:واحده واحده ياابيه جدو اصلا ميعرفش ودراستى هكملها هنا امال ليه انا بقول لحضرتك انى عايزه اقعد معاك انت وجدو علشان نشوف هنعمل ايه والسبب اللى خلانى اعمل كدا فبعد اذنك يعنى انا مش عايزة اتكلم فى اي حاجه تخصه.
يكتفى جاسر بهز راسه بالموافقه ويسود الصمت حتى وصلو للبيت.
ترجلت رهف من السياره وجريت على البيت وهى تصرخ بحماس:جدوووووو.
ليسمعها زين:اهلا اهلا بحبيبة قلب جدو.
ويحضنها بقوة:حمدالله على سلامتك ياحبيبتى ايه دا كبرتى وحلويتى ياقلب جدك.
رهف بسعاده:الله يسلمك ياجدو انت وحشتنى اوى وكلكو وحشتونى اوى.
رواية رهف الجاسر

البارت2

جاسر يدخل البيت ووراه السواق وهو يضع حقائب رهف
ينظر لهاالجد:ايه كل دا يا بنتى ايه اللى فى الشنط دى كلها
السواق اجيب باقي الشنط من برا يا بيه
جاسر بسخريه:لا سيبهم يتشمسو شويه 
السواق يخرج ويجيب باقي الشنط
رهف:بعدين يا جدو بعدين
على نزول فريد من على السلم:ايه الدوشه دى على الصبح مش متعود على كدا انا
زين:الصبح
احنا بقينا العصر يااستاذ وانت لسه صاحى 
فريد: ايوه كدا حسسنى ان كل حاجه تمام اهو انت كدا بقى جدو حبيبى اللى اعرفه
زين:والله الواد دا هيجبلى سكته قلبيه ببروده دا
فريد:اه برضو محدش رد عليا وقالى الدوشه دى ايه وانت ياجدو مش بتزعق ليه علشان عمى ولا هو انا بس اللى بتزعقله فى البيت دا.
وينظر ليجد رهف تخرج من ورا جدها لتقول:مفاجاه انا جيت
فريد:يا بنت الايه حمدالله على السلامه.
ويجري ليحضنها ليقفو على صوت جاسر:ولااااايافريد بتعمل ايه.
فريد:ايه ياجاسر هسلم على بنت عمى
ولا تكونى يا بنت عندك مرض معدى جايه بيه من برا
رهف تضربه على كتفه:غلس طول عمرك غلس.
جاسر:انا عايزك يافريد بعدين فى موضوع كدا.
فريد:اااه موضوع وبعدين يبقى ربنا يستر
بس المهم انتى بقى هتقعدى المرة دى اد ايه يوجه كلامه للرهف
رهف:احم احم مهو انااا انا هقعد على طول ان شاء الله.
زين:بتقولى ايه يابنتى بجد هتقعدى هنا على طول دا ابوكى هيفرح بشكل 
بس حاسس في حاجه
فريد:انتى اټهبلتى يابنتى انا ذات نفسي لو لاقيت ربع فرصه انى اسيب البيت والعيله واسافر هعمل كدا تقومي انتى تقولى هتقيمي وبتاع ولا هو انت لسه تعبانه من السفر ولا ايه.
زين:قليل الحيا وناقص ربايه ماتحترم نفسك ياواد انت هو مفيش حد مالى عينك ولا ايه.
فريد:طب استاذن انا بقى كدا علشان واصله التهزيق بتاعت جدو شكلها كدا هتبتدى وانا لسه مفطرتش ولا فوقت
فحاضر ياجدو هروح افطر واجيلك تهزق فيا براحتك هشوفك تانى يارورو ونبقى نقعد سوا.
وسبهم ومشي
زين:اخوك دا هيجبلى سكته قلبيه والله شايف امك مدلعاه ازاى الواد بيرد عليا ياجاسر قليل الربايه.
جاسر:معلش ياجدو انا هشدلك ودنه والله بس انت متزعلش نفسك
زين:يلا ياحبيبتى علشان تشوفي بابا انا مقولتلهوش انك جايه سايبها مفاجأة 
رهف:ماشي ياجدو بس انا عايزه اتكلم معاكو دلوقتى بس فى موضوع كدا.
زين:فى ايه يابنتى انتى كويسه موضوع ايه اللى عايزه تتكلمى فيه
رهف: عايزاك ياجدو فى موضوع كدا.
زين:طب يلا بينا على اوضه المكتب شكله موضوع كبير وانتى مش عايزه حد يزعجنا انا فهمت
دخلو اوضه المكتب وبدات رهف بالكلام
انا ياجدو خلاص قررت انى اعيش مع بابا ومش هسافر لماما تانى وهى عارفه بقراري دا فكنت عايزه اطلب منك ياجدو طلب بس انا عايزة انقل مدرستى هنا طبعا وعايزاك ياجدو تلغي الحساب بتاعى لانه خلاص ملوش لزوم منا هعقد هنا مع بابا
زين:تنورى يابنتى واللى انتى عايزاه دا بيتك بس ايه اللى حصل لكل دا يعنى.
رهف:بعدين ياجدو نبقى نتكلم فى الموضوع دا.
جاسر فهم انها مش عايزه تكمل كلام فى وجوده خصوصا انه سالها نفس،السؤال ورفضت تجاوبه
جاسر:طب انا هقوم ياجدو اشوف موضوع المدرسه والحساب وابقى اقولك عملت ايه
اه صحيح يارهف انتى فى سنه كام دلوقتى.
رهف:المفروض بالنظام اللى عندكو هنا فى مصر اولى ثانوى تقريبا انا معايا الشهادات الدراسيه بتاعتى لو حضرتك محتاجها.
جاسر:تمام ماشي هشوف كدا ياجدو وهبقى ارد عليك
وخرج جاسر من المكتب.
زين:اهو ياستى خرج اهو قوليلى بقى مالك في ايه.
رهف پبكاء:مفيش ياجدو بس ماما اتغيرت معايا اوى ومبقتش مهتمه بيا ولا مصدقانى وائل ابن عمو ياسين بيضايقنى وبيتصرف تصرفات غريبه معايا ولما كنت اروح اشتكيلها كانت بتقول انى بكبر المواضيع ومش بتصدقنى ولا بتاخد موقف لحد فى مرة دخل عليا اوضتى وانا نايمه ولما رحت اقولها كدبتنى وقالتلى انى متهيألى ياجدو وبعدين كل ما اطلب منها حاجه مكنتش بتجبلى وتقولى ابوكى باعت مصاريفك على قد الدراسه وهدومك وكدا واتفاجات انها بتسحب من الفلوس اللى بابا كان بيبعتها علشان تجيب حاجات ليها دهب و كدا وحاجات لجوزها ووائل اى حاجه يطلبها كانت بتجبها من فلوس بابا علشان كدا ياجدو قولتلك تلغي الحساب  تصور ياجدو لما قولتلها انى هنزل اعيش هنا ومش هرجعلها تانى مهتمتش ولا اتأثرت ياجدو وتبكى بشده
يحضنها جدها ويطبطب على كتفها:اهدى يا حبيبتى
لاحول ولا قوه الا بالله فى ام كدا بس
واحنا اللى سبناكى معاها قولنا هى امك وهتاخد بالها منك تعمل كدا
اهدى ياحبيبتى يلا بقى متزعليش نفسك انا مش بحب اشوفك بتعيطى يلا علشان خاطر جدو امسحى دموعك دى ومتعيطيش انتى خلاص جيتى هنا ومحدش يقدر يزعلك ابدا
رهف تمسح دموعها:ماشي ياجدو انا بحبك اوى.
زين:وانا كمان ياقلب جدو يلا اطلعى على اوضتك ارتاحى وغيري هدومك وانا هقول لحد من الخدم يطلعلك الشنط وانا هطلع اندهلك علشان تتغدى معانا ومش عايز اشوفك بتعيطى تانى ابدا علشان كمان بابا ياحبيبتى لما يشوفك ميتعبش اكتر ماهو تعبان ماشي.
رهف:حاضر ياجدو عن اذنك
وتخرج رهف من المكتب ويجلس زين ثابت على الكرسي حزين على حالتها وما عانته هذه الطفله الصغيره
فى الحديقه جاسر يعمل اتصالاته علشان مدرسه رهف يقفل المكالمه ليجد فريد خارج من المنزل ينادى عليه وياتى فريد.
جاسر:انت رايح فين انا مش قولتلك عايزك فى موضوع
فريد:رايح النادى وانا عارف عايزنى فى ايه هتتكلم معايا زى كل مرة 
"يافريد مينفعش اللى انت بتعمله دا اتحمل المسئوليه شويه تعالى انزل معايا الشركه علشان تعرف الشغل ماشي ازاى
"انت وجدو مفيش مواضيع تانيه بتتكلمو معايا فيها فا انا زهقت مش كل يوم هسمع المرشح دا وانا مش،هبقى زيك ياجاسر انا لسه مخلص جامعه عايز اعيش حياتى اتمتع بيها مش ادفن نفسي فى الشغل زيك.
جاسر:تصدق ان انت فعلا زى ما جدك قال عليك قليل الادب وناقص ربايه وبعدين انت عايز تفهمنى انك كنت مجتهد طول فتره الجامعه ما انت كنت صايع بردو والسنه بتاخدها فى اتنين ايه مش كفايه كدا وتشوف مستقبلك ولا هتفضل صايع كدا على طول
فريد:برضو هعيش فتره شبابى ايه اللى فيها مش عارف وبعدين انا مش قلقان على مستقبلى الشركه هتفضل موجوده وانت شاطر وانا عارف انها بتتحسن كمان يبقى ليه انا اشغل بالى بمستقبلى
 
رهف الجاسر

البارت3

فريد:وانا عارف ان مستقبلى موجود وبيكبر كمان صح يلا سلام بقى.
جاسر:استنى عندك انا مخلصتش كلامى ومش دا الموضوع اللى كنت عايزك فيه اصلا.
فريد:طب ممكن نأجل كلام لحد ما ارجع بليل علشان انا متاخر دلوقتى
جاسر:بليل ايه يابو بليل انت بترجع وش الفجر بنكون كلنا نايمين انت فاكر انى نايم على ودانى ومش عارف حاجه انا بس اللى سيبك علشان مش فاضيلك الفتره دى وبعدين هما كلمتين احترم نفسك مع بنت عمك.
فريد:احترم نفسي،ازاى يعنى وانا عملتلها حاجه.
جاسر:يعنى مينفعش تحضنها تانى خلى فى حدود فى المعامله بينكم دى خلاص هتقيم هنا وانا مش عايز ۏجع دماغ.
فريد:لا والله
حدود ليه يعنى مهى بنت عمى انا مش فاهم ايه المشكله. 
جاسر:بنت عمك دى كبرت يبقى مينفعش تتعامل معاها على اساس انها لسه صغيره وكدا وخصوصا ان انتم سنكم قريب من بعض مفهوم.
فريد:انت مكبر الموضوع اوى هى فعلا اختى الصغيره وبتصرف على اساس كدا مليش دعوه انا بقى بعقدك دى وعقليتك اللى مش عايزة تتطور. 
جاسر بعصبية:احترم نفسك ومتنساش انى اكون اخوك الكبير واللى انا قولت عليه يتنفذ ولو شوفت تجاوز تانى انت حر مفهوم.
فريد بزهق:ماشي مفهوم فيه حاجه تانى ولا امشي 
وسابه ومشي.

تحبيه عليا ي جدعان انا نسيت  اعرفكم ع الشخصيات ☺️

(زين ثابت كبير عيله ثابت صاحب اكبر شركه عقارات فى مصر والشرق الاوسط
.رهف حفيدة زين ثابت بنت ابنه محمود المړيض بسړطان الرئه وحالته متاخره عندها 17 سنه شعرها بنى طويل وعيونها رصاصي وملامحها طفوليه وبشرتها بيضاءوالدها ووالدتها انفصلو والدتها تزوجت من شخص اخر ياسين المنشاوى وعنده ابن وائل المنشاوى شاب عنده 21 سنه كان بيضايق رهف زى ما كان واضح فى سابق الاحداث
جاسر حفيد زين ثابت من ابنه الكبير الله يرحمه هاشم شاب عنده 28 سنه طويل جسده رياضي وشعره اسود وكثيف وعيونه بنيه وقمحى البشره وهو مدير شركه ثابت للعقارات واخوه فريد22سنه طويل جسده رياضي لكنه مستهتر عديم المسئوليه
نرمين والده جاسر وفريد شخصيه طماعه وانانيه)

دخل جاسر المنزل ودخل على جده المكتب.
جاسر:خلاص ياجدو انا كلمت كذا مدرسه هيردو عليا فى اقرب وقت وموضوع الحساب دا بكرا حد هيجى من البنك علشان عمى لازم يمضي على شويه اوراق تخص الموضوع دا.
زين:ماشي يابنى كتر خيرك. 
جاسر:مالك ياجدو ايه اللى مضايقك انا قولت الابتسامه مش هتفارق وشك طالما رهف هنا.
حكاله زين على اللى قالته رهف واكد عليه انه ميفتحش الموضوع قدامها لانه حساس جدا بالنسبه ليها وهو تفاهم دا

فى غرفه رهف اخذت شاور وغيرت ملابسها ولبست فستان قصير لبعد الركبه بشويه لونه ازرق وربطت شعرها بطريقه عشوائيه وفرغت حقائبها سمعت خبط على الباب.
رهف:ادخل
زين:الجميل ازيه دلوقتى.
رهف:الحمدلله ياجدو.
زين:طب يلا بينا على الغدا.
رهف:يلا. 
ونزلو على السلم وجلسو على الطاوله.
رهف:مساء الخير يامرات عمى.
نرمين:مساء النور ياحبيبتى.
زين:هو فين جاسر مش هيتغدا معانا ولا ايه.
نرمين:هو حضرتك معدتش عليه وناديته على الغدا زى رهف ولا ايه
هما الاتنين احفادك على فكره وهو الكبير وكمان هو اللى شايل الشغل كله يعنى يستحق منك التقدير اكتر من كدا ياعمى بصراحه. 
زين بعصبيه:انتى مش ناويه تجبيها لبر صح
انا مش قولت ونبهت مليوون مره عليكى ماتتدخليش بينى وبين احفادى متخلنيش اوريكى الوش التانى منى يا نرمين.
على نزول جاسر. 
جاسر:خير ياجماعه في ايه صوتكم عالى ليه.
نرمين بدموع تماسيح:مش عارفه ياجاسر يا ابنى جدك مش طايقلى كلمه وكمان بيزعقلى قدام اللى يسوا واللى مايسواش وهى تنظر لرهف.
زين:احترمى نفسك انتى كدا زودتيها اوى اتفضلى فوق على اوضتك ومطتلعيش منها نهائي مش عايز اشوفك النهارده سامعه واللى مش عجباكى دى حفيدتى يعنى ليها فى البيت زى ما ليكى بالظبط ويمكن زياده يبقى تتعودى عليها وعلى وجودها علشان دا هيبقى احسن ليكى واذا كنت بعديلك حاجات وبفوتها فكان علشان جاسر وفريد لكن هتسوقى فيها هتشوفى منى حاجه تانيه مفهوم
جاسر:اهدى بس ياجدو الموضوع مش مستاهل اكيد امى متقصدش اللى حضرتك بتقوله دا صح يا امى.
نرمين:لا طبعا مقصدش وانا هضايق من رهف ليه يعنى دا انا بحبها زى بنتى تمام انا كنت اقصد على الخدم كدا انا مش هعرف احكمهم ولا يسمعولى كلمه وعلى العموم انا طالعه اوضتى زى ما حضرتك طلبت
رهف:لا استنى والنبى يامرات عمى متطلعيش علشان خاطري
ياجدو هى مكنتش تقصد ومحصلش حاجه لكل دا وانتو واحشنى كلكم وعايزه نتجمع مع بعض كعيله وناكل سوا علشان خاطري ياجدو. 
زين:خلاص يانرمين اقعدى محصلش حاجه وانت ياجاسر يابنى يلا اقعد علشان ناكل.
نرمين:لا معلش اتغدو انتو انا طالعه على اوضتى مليش نفس 
زين:انا مش،بعيد كلامى مرتين قولت خلاص يبقى خلاص مفهوم.
جاسر مسك ايد نرمين:خلاص بقى يا امى يلا علشان نا
قعدت نرمين وهما بياكلو.
جاسر:المدرسه ردت عليا ياجدو ورهف هتكمل دراستها من اول الاسبوع اللى جاى.بس
المدرسه ليها طلبات وكدا هبعت حد يجيبهم ويجيبهم على البيت هنا.
رهف:لا معلش انا بحب اجيب حاجتى بنفسي.
جاسر:خلاص شوفى انتى عايزة تروحى امتى وانا ابعت السواق معاكى.
رهف:خلاص تمام ممكن بعد الغدا انا كدا كدا لابسه علشان كنت عايزه اجيب حاجات من برا ابقى ابعتلى ياابيه بس طلبات المدرسه علشان اجبها
جاسر:تمام.
بعد الغدا طلعت رهف لغرفتها لارتداء الكوتشي والشنطه ونزلت وسلمت على جدها وهو جالس مع جاسر بيشربو القهوه
رهف:عايز حاجه ياجدو انا طالعه.
زين:سلامتك ياحبيبتى بس متتاخريش
يكون بابا خلص الجلسه بتاعته علشان تشوفيه وخلى بالك من نفسك. 
رهف:حاضر ياجدو
ممكن ياابيه تبعتلى طلبات المدرسه على فونى عقبال مااجيب رقم مصري.
جاسر:خلاص تمام ويرفع عينه ليرى رهف وېصرخ بها:ايه اللى انتى لبساه دا ياهانم وعايزة تطلعي بيه. 
رهف پخوف من صوته العالى:فى ايه يا ابيه مهو فستان واسع وحلو اهو ماله بس.
جاسر:والله اخدتى بالك من انه واسع وما اخدتيش بالك من انه قصير.
رهف:هو نظامه كدا الموديل بتاعه كدا وبعدين دا مش قصير اوى يعنى حبه صغيره صح ياجدو.
زين:جاسر عنده حق يارهف انتى هنا فى مصر ياحبيبتى وفيه عادات وتقاليد معلش المرة دى اطلعى كدا وخلى بالك المره الجايه من لبسك ماشي
جاسر:معلش،ياجدو بس هى مش خارجه من البيت بالمنظر دا 
يتبع....

رهف الجاسر

البارت 4

هى مش خارجه بالمنظر دا يا تطلع تغير يا اما مفيش خروج من اصله.
رهف:يوووووه بقى انا متعودتش على التحكمات والصوت العالى دا وبعدين جدو قالى اطلعى.
قام جاسر ومسك ودن رهف:شكلك نسيتى نفسك انا ابيه جاسر ولازم تسمعى الكلام وانا مبحبش اعيد كلامى مرتين فاهمه.
رهف تصوت بالم :خلاص فاهمه فاهمه.
وطلعت وهى تدبدب فى الارض من ڠضبها لتغير ملابسها
لترتدى فستان طويل باللون الاخضر وكوتشي وشنطه بيضاء وما زادها اللون الا جمالا واشراقه.
ونزلت وتقول:ها حلو كدا ولا فيه كلام تانى.
زين:زى القمر ياحبيبتى.
جاسر:ايوة كدا حلو
رهف:ممكن بقى تبعتلى طلبات المدرسه علشان الحق اروح واجى.
جاسر:لا.
رهف:يعنى ايه لا.
جاسر قام وقف. 
قامت رهف تستخبى فى جدها:والله لو شدتنى من ودنى تانى لاصوت وانت حر بقى
ياجدو بقى خليه يبعد عنى.
جاسر:انا رايح معاكى علشان السواق راح يوصل امى عند خالتى.
رهف:يا نهار اسود هو انت هتيجى معايا لا خلاص انا هروح فى اي وقت تانى اشترى الحاجه شكرا. 
زين ضاحكا:طب اطلعى من ورايا وقولى الكلمتين دول يا جبانه وبعدين مش انتى قولتى انك عايزه تشترى حاجات ليكى ليه تأجيلها.
رهف:بصراحه كدا بقى انا مش عايزة اخرج مع ابيه جاسر انا خاېفه منه ليشخط فيا ولا يزعقلى. 
زين:لا مټخافيش انا هضمنهولك وبعدين هو بيتكلم على مصلحتك يبقى ليه تخافى.
رهف:انت مشفتش يا جدو ازاى صوته عالى و بيزعق 
وكمان ودانى اه يا ودانى لسه وجعانى لحد دلوقتى. 
جاسر:ايه شغل العيال والدلع الماسخ دا مش عايزة تروحى ان شاء الله عنك ماطلعتى انا غلطان سايب شغلى علشان اوديكى.
رهف:اهو شفت يا جدو لسه مطلعناش من البيت اهو و زعقلى اعمل ايه انا دلوقتى.
زين ضاحكا:حسستونى ان انا فى حضانه ما خلاص بقى يا ولاد وانت يا جاسر يا ابنى طول بالك عليها شويه هى لسه مش متعوده على الجو هنا.ويلا بقى علشان متتأخروش.
طلعو من المنزل وركبو السياره ودقائق ووصلو المول. 
جابو ملابس للمدرسه ومستلزمات المدرسه دخلت محل ملابس لتشتري لها ملابس تناسب اوضعاها الجديده وخلصت.
جاسر:هو خلاص كدا ولا لسه فى حاجه تانى.
رهف:معلش تعبتك معايا بس هو خلاص كدا.
جاسر:خلاص استنينى فى الكافيه دا هطلع احط الاكياس دى فى العربيه وارجعلك دا انتى نشفتى ريقى من كتر اللف معاكى.
رهف:خلاص ماشي وبعدين مانا قولت اسفه خلاص. 
جاسر:يابت هو انتى مش هتبطلى لاماضه اشدك من ودانك قدام الناس دلوقتى.
رهف:لا خلاص والنبي يا ابيه انا بهزر معاك اطلبلك حاجه عقبال ماتيجى ولا تطلب انت.
جاسر:ممكن قهوه مظبوط.
وسابها و مشي وهي راحت الكافيه وطلبت قهوه مظبوط وعصير فريش ليها.
وهى قاعده مسكت فونها وفتحت الكاميرا لتطمئن على شكلها  وتلتقط كام صورها لها ليظهر،فى خلفيه الصورة شابين ويقتربو على ترابيزتها.
الشاب1:ممكن نتعرف.
رهف:لوسمحت ابعد مينفعش كدا.
الشاب2:ليه بس احنا لقيناكى قاعده لوحدك قولنا نسليكى. 
رهف اتوترت من قربهم وقررت انها تقوم تمشي.
الشاب1 مسك ايديها:رايحه فين بس احنا لسنا بنتكلم.
رهف بتوتر:لو سمحت سيب ايدي مينفعش كدا .سيب ايدى بدل ما انادى على امن المكان.
الشاب2:الحق بتقولك مينفعش و تنادى على امن المكان ههههههه. 
الشاب1:منا قولتلك يا ابنى شكلها مش من هنا ها بقى قولتيلى اسمك ايه....وفجاه اضرب بوكس وقع على الارض.
رهف:ابيه الحقنى يا ابيه.
مسكها و وقفاها وراه وفضل يضرب فى الشابين لحد ماجه الامن وبعدهم عن بعض و اخدو الشابين و طلعو برا و اعتذرو لجاسر فهم يعلمون جيدا من هو.
جاسر ممسك بذراع رهف بقوه:انتى ايه اللى وقفك معاهم انا مش قولتلك استنى فى الكافيه مش بتسمعى الكلام ليه. 
رهف بعياط:والله انا روحت الكافيه حتى طلبتلك القهوه بس طلعت الموبيل اخد صورة ليا هما طلعو فى الصورة و فضلو يرخمو عليا وقعدو معايا على الترابيزه بالعافيه ولما مشيت وسبتهم هما جم ورايا ومسكونى وحضرتك جيت.
اااه دراعى يا ابيه بتوجعنى.
جاسر:طب بطلى عياط وبيطبطب على كتفها اهدى يارهف خلاص بقى الناس بتبص علينا.
رهف بتمسح دموعها بكفوف ايديها زى الاطفال:طب انا عايزه ايس كريم.
جاسر:هههه ايس،كريم ماشي يا اختى تعالى.وراحو و اشترو ايس كريم و بياكلوه جاسر:شفتى بقى لما زعقتلك علشان تغيري اللى كنتى لبساه كان لمصلحتك ازاى لو كنتى نزلتى باللى كنتى لابساه كان هيبقى ايه وضعك.
رهف:والله يا ابيه مش هتفرق كتير منا غيرت ولبست طويل زى ماحضرتك قولت و اتضايقت بردو و اتعاكست فملهاش علاقه باللبس.
جاسر:اى نعم حصل معاكى موقف وحش بس مش معنى كدا انك بردو تلبسي قصير ولا ضيق انتى خلاص كبرتى فاهمه ولا لا ولو كنتى نزلتى بالقصير كان زمانى متخانق عشر مرات مش مره واحده
حافظى على نفسك علشان مفيش حد هيعرف يحافظ عليها غيرك ماشي وبعدين انتى هتقابلى من عينة الناس دى تانى و تصرفك دا معجبنيش بالمرة. 
رهف:امال كنت عايزنى اعمل ايه يا ابيه.
جاسر:اديله بالقلم على وشه ونادى الامن.
رهف:منا قولتله هناديلك الامن بس هو ضحك عليا ومصدقش. 
جاسر:هبله
هتفضلى هبله لحد امتى مش عارف يا بنتي بقولك افعلى يعنى اضړبى و نادى فعلا مش تهدديهم انك هتعملى دا فهمتى.
رهف:ايوة فهمت
بس شكرا يا ابيه انك جيت فى الوقت المناسب.
جاسر:العفو متقوليش كدا انتى بنت عمى يعنى لحمى وعرضي بردو و بص ليها واول مره ياخد باله من لون عينيها الساحره ولكن سرعان ما خرج من شروده على صوت رهف:مش يلا يا ابيه زمان بابا خلص الجلسه وحشنى اوى.
جاسر:اه صح يلا بينا.
وخرجو وذهبو للمنزل
اخذت رهف من جاسر اكياس الاشياء وقالت لهم هطلع احط الحاجه فى اوضتى وانزل على طول.
زين:انا هقوم اطلع لمحمود امهدله عقبال ما رهف تنزل تبعتوها على اوضه محمود ماشي.
جاسر:حاضر ياجدو. 
بعد ما مشي زين.
نرمين:ايه هنشتغلها سواقين وشيالين كمان.
جاسر:فى ايه ياماما انتى ليه مضايقه من رهف كدا على فكره دى بنت عمى ولسه جديده على البلد مش المنطقه بس
ولازم اكون معاها واحميها انا مش شايف فيه مشكله خالص. 
نرمين:يا سلام 
ما خالتك نقلت من اسكندريه وجت القاهره قعدت اتحايل عليك علشان تاخد خلود بنت خالتك وتعرفها الاماكن ولا تروح معاها مشوار مهى كمان جديده فى المنطقه ولا هو عند رهف حلو وخلود لا 
جاسر:ياماما انا كان عندى شغل مهم جدا الفتره اللى فاتت دى محدش ينفع يشتغل عليه غيري وبعدين خلود عندها اخوها اما رهف معندهاش غيرنا.

رهف الجاسر

البارت5

وبعدين خلود دى ميتخفش عليها ياماما دى تخوف بلد ههههه.
نرمين:ليه يعنى مالها خلود جميله وحلوة وفيها الطمع ومتعلمه وبتدرس وزى الفل 
و لا الشغل المهم دا جه عند الست رهف وخلص. 
جاسر:ياستى ماشي خلود اميره الاميرات بس دى عندها اخوها ياماما
حازم مايطلع معاها هو وبعدين هو احق منى بدا لكن رهف ملهاش حد غيرنا ياماما وبعدين الشغل مخلصش ولا حاجه بس انا مستنى بس شويه معلومات وكدا.
نرمين:بردو ياجاسر......
جاسر:ماما انا تعبان عايز اطلع اريح شويه علشان عندى ميتينج اون لاين كمان ساعتين لازم اكون فايق له يلا عن اذنك.
باس راسها وقام.
رهف نازله على السلم قابلت جاسر.
جاسر:جدو مستنيكى فى اوضه عمى.
رهف:اه تمام شكرا.
راحت رهف لاوضه والدها وفتحت الباب براحه لتتاكد اذا كان مستيقظ ام نائم لتراه مستيقظ ويتحدث مع جدها
لتدخل:باباااااا وحشتنى.
محمود:رهف رهف بنتى انتى جيتى امتى عامله ايه ياحبيبتى وحشتينى اوى ياروحى كدا كل الفتره دى متجيش تشوفى بابا حبيبك.
رهف بدموع:انا لسه جايه النهارده وحبيت اعملهالك مفاجاه. 
محمود وهو يحضن رهف بشده ويقبل راسها:احلى مفاجاه ياقلب ابوكى انتى وحشتينى اوى. 
زين:ولسه لما تعرف المفاجاه الكبيره.
محمود:هو لسه فيه مفاجاه تانيه.
رهف:ايوة يابابا انا خلاص مش هبعد عنك تانى ابدا انا هعيش معاك هنا على طول.
محمود:انتى بتتكلمى بجد ياحبيبتى هتقعدى معايا هنا على طول 
ياماانت كريم يارب يامانت كريم يارب انا كنت خاېف اموت قبل ما اشوفك ولا اموت وانتى مش جنبى كنت بدعى ربنا كل دقيقه انى اشوفك قبل ما اموت ياروحى الحمدلله الحمدلله.
رهف:بعد الشړ عليك يابابا متقولش كدا انت هتبقى كويس
وبعدين يابابا ياحبيبى ليه طيب مكنتش بتكلمنى وتقولى كل دا انا كنت على طول بكلم جدو وهو يقولى انك كويس ومكنش بيقولى حاجه خالص. 
محمود:انا اللى طلبت منهم كدا يابنتى محدش يقولك حاجه عنى ولا يقلقلك عليا كنت عايزك تركزى على دراستك وحياتك وتطلعى مهندسه اد الدنيا
رهف بدموع:وانا عندى اغلى منك يابابا.
زين:بس خلاص كفايه دموع وحزن احنا دلوقتى لازم نحتفل برجوع رهف لينا وبرجوع ابتسامتك على وشك ياحبيبى.
محمود:شكرا يابابا بس زى مانت عارف انا مينفعش اخرج من اوضتى وكدا بس انزلو انتو احتفلو وانا قلبي معاكم بيحتفل بروجع حته من قلبي و من روحي. 
رهف:وهى تحتضن والدها انا مش عايزة احتفال كفايه عليا حبكم واحتوائكم ليا ربنا يخليكو ليا.
يكح محمود.
زين:يلا ياحبيبتى نسيب بابا يرتاح شويه لسه مخلص الجلسه بتاعته ولازم ينام شويه.
رهف:ماشي ارتاح يابابا وانا هجيلك تانى.
محمود:ماشي ياحبيبتى.
قام خرج زين ورهف من غرفه محمود حتى استوقفهم صوت محمود وهو ينادى على زين.
زين:ايوا يابنى. 
محمود:عايزك فى موضوع يابابا بعد اذنك روحى انتى يارهف يابنتى وارتاحى شويه من السفر.
خرجت رهف وجلس زين بجوار ابنه ليتحدثو فى موضوع. 
فى غرفه رهف تجلس على السرير وتبكى من حزنها على والدها وعلى حالته الصحيه
يمر جاسر من امام غرفتها ليسمع بكائها يطرق الباب تمسح رهف دموعها:ادخل.
جاسر:انتى كويسه. 
رهف:الحمدلله ياابيه.
جاسر:امال مالك بتعيطى ليه.
ترتمى رهف فى احضانه وتبكى:بابا حالته صعبانه عليا اوى وكمان خاېفه عليه اوى.
تزيد ضربات قلب جاسر فهى ولاول مرة تكون قريبه منه بهذا الشكل واول مرة يشعر بمثل هذه المشاعر ليمسك بكتفها ويخرجها من حضنه بحنيه وينظر فى عينيها لتسحره تماما وملامح وجهها الذى كان لونه احمر من شده بكائها.
يرجع من شروده:متقلقيش على عمى ان شاء الله هيتحسن. 
رهف:طب ممكن تقولى حالته الصحيه ايه دلوقتى.
جاسر:زى ماهى مفيش جديدبس الدكاترة اجمعو ان العامل النفسي مهم وبصراحه عمى كانت نفسيته تعبانه جدا وانتى مسافره هو مكنش بيتحسن غير فى الايام اللى كنتى بتنزلى فيها اجازه وبعد ماتسافرى بيرجع يتعب تانى
رهف بدموع:ياحبيبى يابابا طب ليه محدش كان بيقولى.
جاسر:عمى كان طالب مننا انه محدش يجبلك سيره عن حالته الصحيه خالص.
بس احنا كنا بنتواصل مع مرات عمى منال وبنقولها كل حاجه اول باول علشان لقدر الله لوحصل لعمى حاجه وانتى مش هنا تعرف تمهدلك وتقولك 
حتى جدو كذا مره يطلب منها انها تبعتك او تطولى مده الاجازة شويه بس هى كانت بتقول انك عندك التزامات وكدا.
رهف:ماما كانت عارفه ومقلتليش وكمان كانت بتمنعنى انى اجى
التزامات ايه انا اللى كنت بتحايل عليها انزل وهى كانت بتتحجج فى كل مره لحد الدراسه ماتبدا ومعرفش انزل بس انا خلاص عرفت ايه هى نوع الالتزامات اللى كانت تقصدها و مكنتش متصورة ان ماما تبقى كدا.
جاسر:تقصدى ايه.
رهف بحزن وقهره:اقصد الفلوس اللى بابا كان بيحطهالى فى حسابى هى كانت مفكره انى لما انزل الفلوس هتقف الفتره اللى انا فيها هنا فكانت خاېفه على مصالحها والشوبينج بتاعها وطلبات جوزها وابنهم
بس كانت تقولى كنت هسيبلها الفلوس واوعدها انى مش هخليها تقف بس مكنتش تعذبنى انا وبابا كدا.
جاسر:معلش يارهف خلاص اللى حصل حصل المهم دلوقتى اللى جاى عمى ان شاء الله هيتحسن وحالته هتتحسن طول مانتى هنا.
رهف:يارب يارب. 
جاسر:يلا انا هسيبك ترتاحى.
وخرج من غرفتها وذهب الى غرفته واستلقى على السرير وظل يفكر في رهف وعيونها التى تسحره فى كل مره ينظر لها وكانها اول مره ولا ملامحها وخدودها الحمراء وكل مايفكر فيها ترتسم ابتسامه على وجهه اكثر فاكثر حتى سمع طرق على الباب.
جاسر:مين. 
احدالخدم:العشا جاهز يابيه.
جاسر:ماشي انا نازل بقولك هى رهف نزلت.
احد الخدم:لا يابيه طلبت العشا على اوضة محمود بيه. 
جاسر:خلاص ماشى روحى انت.
جاسر لنفسه :هو انا سالت عليها ليه وانا مالى.
نزل جاسر على العشاء ليجد خلود بنت خالته على الطاوله. 
نرمين:تعالى ياجاسر سلم على خلود كانت فى مشوار قريب من هنا فيها الخير عدت تسلم عليا عزمتها تتعشي معانا.
خلود:متقوليش كدا ياخالتو انتى مش عارفه انا بحبك اد ايه دا احنا عزلنا جينا هنا علشان خاطر اشوفك واقعد معاكى. 
جاسر:اهلا ياخلود نورتى.هو مش انتى كنتى عند خالتو النهارده ياماما.
نرمين:ايوة ياحبيبى بتسال ليه.
جاسر:يعنى انتى لسه شايفه خلود من كام ساعه ايه لزمته بقى العشق الممنوع اللى انتو فيه دا. 
تنظر خلود ونرمين لبعضهما.
نرمين:لا اصل اااا اه اصل لما كنت هناك

يتبع...

رهف الجاسر

البارت 6

اصل لما كنت هناك خلود كانت فى مشوار فمشفتهاش.
جاسر:يااااااه ولحد دلوقتى كانت فى مشوار ولسه مخلصاه و معديه علينا.
نرمين:لا مهو روحت ونزلت تانى وبعدين انت هتعملنا فيها تحقيق. 
جاسر:امال فين جدو مش هيتعشى معانا ولا ايه.
نرمين:لا ياحبيبى هيتعشو مع عمك فى اوضته.
يهز جاسر براسه وينتهو من العشا ويستاذن جاسر للذهاب على غرفته. 
نرمين:ايه ياجاسر يابنى مش هتوصل بنت خالتك ولا ايه.
جاسر:هكلم السواق يوصلها ياامى علشان تعبان وعايز انام وارتاح شويه
نرمين:سواق ايه يابنى الوقت متاخر وانا مش هطمن عليها مع السواق وصلها انت.
خلود بمكر:خلاص ياخالتو انا هطلب عربيه مش عايزه اتعبه. 
نرمين:لا يابنتى ميصحش انا كلمت امك وقولتلها ان جاسر هيوصلك.
جاسر:اللى تشوفيه ياامى هطلع اغير هدومى وانزل. 
صعد جاسر لتبديل ملابسه.ونزل وركب السياره هو وخلود 
هو ملامحه ثابته مركز فى السواقه.
خلود:معلش تعبتك معايا.
جاسر:لا مفيش،تعب ولا حاجه.
خلود:ماما بتسلم عليك
وبعدين انت مش بتيجى عندنا ليه
الاول علشان كنا بعاد دلوقتى قربنا ايه بقى حجتك المره دى
جاسر بعصبيه:حجه هو انتى مفكره انى محتاج ابرر ولا اعمل حجج لاى حاجه تخصنى وياريت تسكتى شويه علشان انتى جبتيلى صداع و المره الجايه ياما متجيش متاخر ياما تخلى اخوكى يوصلك انا مش فاضي للعب العيال دا مفهوم. 
خلود بغيره:وبتكون فاضيله مع رهف بس صح.
جاسر:انتى مالك ومتدخليش تانى وملكيش دعوة بيها سامعه. 
خلود بدموع:فاهمه.
وصل جاسر خلود لمنزلها وعاد دخل المنزل سمع في دوشه فى المطبخ راح يشوف فى ايه.
جاسر:بتعملى ايه عندك. 
رهف:خضتنى يا ابيه كنت نازله اشرب بس حسيت انى جعانه فبدور على حاجه اكلها.
جاسر:ها ولقيتى
رهف:بصراحه ملقتش حاجه عايزة اكلها 
وانا نسيت النهارده اجيب خط مصري ومش عارفه ارقام الدليفرى. 
جاسر:يانهارك اسود دليفرى دلوقتى انتى عايزه جدك يقتلك دا مانع دخول الاكل الجاهز هنا خالص. 
رهف:لا بتهزر بس ليه.
جاسر:من ساعه ما عمى تعب وهو بقى خاېف علينا كلنا منع الاكل الجاهز.
رهف:ااه علشان كدا.خلاص بقى هطلع انام خفيفه. 
جاسر:مش كنتى جعانه يابنتى.
رهف: ايوه بس كنت مفكره اجيب اكل جاهز وخلاص بس بما انى هعمل عشا فملهاش لازمه اعمل اكل علشان لوحدى وكدا فاهمنى يا ابيه.
جاسر:ومين قالك هتاكلى لوحدك انا كنت داخل البيت وبدعى الاقي حد صاحى يحضرلى العشا.
رهف:بجد يا ابيه طب اتفضل حضرتك اسبقنى على السفره وانا هحضر العشا واجى لحضرتك.
جاسر هز براسه وذهب للسفره دقائق وحضرت رهف بالعشا. 
لاحظ جاسر على رهف الحزن وهى بتاكل.
جاسر:مالك فى ايه.
رهف:لامليش يا ابيه.
جاسر:هو انا مش قولتلك قبل كدا مش بحب اعيد كلامى مرتين ولا انتى عايزه تتشدى من ودانك تانى. 
رهف پخوف:لا ودانى لا هو انا بس قلقانه على بابا وحالته وكدا.
جاسر:خير ان شاء الله هيبقى كويس طول مانتى هنا دا روحه فيكى.
رهف:وانا كمان بس خاېفه عليه.
يكتفى جاسر انه يطبطب بيده على شعرها ليطمئنها. 
رهف:بقولك ايه يا ابيه انت غريب على فكره.
جاسر:غريب ازاى يعنى.
رهف:يعنى مرة تخوفنى ومرة تخلينى احس بالامان ومرة تعاملنى زى العيال وتشدنى من ودانى ومره تقولى انتى كبرتى حضرتك بصراحه عاملى ارتباك
عكس اخوك فريد بحس معاه بحيويه كدا وحماس
جاسر بعصبيه:لا والله يلا خلصى اكل علشان تنامى علشان تتعودى تنامى بدري وتصحى بدرى للمدرسه. 
رهف:احم شكلى عكيت فى الكلام ولا ايه.تصبح على خير يا ابيه.
جاسر:وانتى من اهله.
رهف تصعد على السلم لتقف:ابيه جاسر انا حسيتك زعلت منى انا اسفه بس انا كنت عايزة اقولك شكرا لانك بتدينى احساس بالامان فى البيت وبرا علشان انا كنت فاقده الاحساس دا بقالى فتره. 
جاسر بابتسامه خفيفه:لا مزعلتش منك يارهف ويلا على النوم.
تصعد رهف لغرفتها وصعد جاسر لغرفته
اخذ شاور وجلس على السرير يفكر فى كلامها على السفره وكلامها على السلم وهو سرحان فى عيونها وملامحها ويحدث نفسه قائلا:هى عندها حق اذاكنت انا نفسي مش عارف بعاملها ازاى اوقات بحس انها بنتى الصغيره اللى ربتها وشوفتها بتكبر ادامى واوقات بحس انها كبرت وبقى ليها شخصيه
لا ياجاسر انت هتخيب ولا ايه دى بنت صغيره دى بتقولى يا ابيه عايز ايه اكتر من كدا اثبات.وذهب للنوم. 
فى صباح اليوم التالي استيقظ جاسر واخد شاور وارتدى ملابسه الرسميه ونزل للفطور وهو على السلم سمع صوت ضحكات عاليه ليجد رهف تجلس مع فريد يضحكون سويا.
جاسر:صباح الخير. 
فريدورهف:صباح النور.
جاسر:ايه دا الاستاذ فريد صاحى بدرى وهيشرفنا على الفطار.
فريد:شكرا علشان تعرفو انكم غاليين ويضحك والله ياجاسر يااخويا انا منمتش من امبارح علشان افطر معاكم شوفتى بقى انا بضحى قد ايه علشانهم.
رهف تضحك 
جاسر:لا فيك الخير واحنا طبعا مقدرين مجهوداتك بيتكلم بسخريه بس اعرف بس التغير دا سببه ايه.
فريد:ولا حاجه البت رورو دى بقالها كام يوم هنا وانا مش بشوفها ولا بقعد معاها فقررت النهارده يبقى اليوم بتاعها نفطرو و اخدها افسحها و اعرفها على المنطقه وكدا. 
قفزت رهف من مكانها بفرحه:بجد والله انت احلى فريد فى الدنيا وقبلت وجهه وذهبت مسرعه. 
فريد:على فين يا مجنونه.
رهف:هروح البس علشان نمشي بعد الفطار على طول وذهبت لغرفتها.
اقوفها صوت غليظ:استنى عندك وانتى مين سمحلك انك هتخرجي اصلا.
رهف:فى ايه يا ابيه انا كنت هعدى على بابا اصبح عليه واقوله واول ما اشوف جدو على السفره هقوله. 
جاسر:لا مفيش خروج.
رهف:ليه بس يا ابيه انت قولتلى انى مخرجش لوحدى بس انا هخرج مع فريد.
فريد:فى ايه يا جاسر هتخرج معايا وانا هبقى اقول لجدو لما اشوفه مفيهاش مشكله روحى يارهف غيري يلا وانا مستنيكى.
رهف:ماشى.وذهبت. 
انقض جاسر على فريد بعيون كلها شرار:انت بتكسر كلامى يافريد.
فريد:اكسر كلامك ايه بس اهدى كدا الموضوع مش،مستاهل ايه المشكله لما نطلع سوا افسحها يعنى. 
جاسر:علشان انت واحد مستهتر اولا انت منمتش اطمن بقى ازاى انك تسوق وتروح وتيجى وبعدين انت تافهه و هتتساق ورا تافاهتها ودا مش هيجيب غير مشاكل وبعدين انا مش قولتلك قبل كدا متعديش حدودك معاها.
فريد:هو دا اللى مضايقك بسيطه هنخرج بالسواق انا مش هسوق مع ان مفيش مشكله انى اسوق بس ماشي وبعدين انا راجل يا جاسر واكيد عارف ايه اللى ممكن يتعمل وايه اللى لا.

رواية رهف الجاسر

البارت7

فريد:و وانا عارف ايه اللى ممكن يتعمل وايه اللى لا مش عيل صغير انا علشان اروح اعمل مشاكل وبعدين انا متخطتيش حدودوي معها.
جاسر:لا اتخطيت 
امال الضحك والصوت العالى والبوسه دى ايه وهو يمرر يده على خده بعصبيه
فريد:يااا سلاااام هو يعنى علشان قاعدين بنهزر ونضحك يبقى اتعديت حدودوى وبعدين انا مالى ومال البوسه هى اللى عطتنى مش انا كنت اعمل ايه يعنى اضړبها ياحرام عليك ياجاسر بجد والله من كتر القفله على نفسك بقيت عامل زى اهل الكهف وافكارك بقيت متاخره اوى حاول تشم نفسك وتطلع برا الدايره بتاعتك دى
وذهب لغرفته ولكن اوقفه صفعه من جاسر على وجهه.
جاسر:انت صح قليل الربايه ولازم تتربى علشان تبقى تتكلم مع اخوك الكبير كدا.
الجد ورهف ونرمين طلعو على صوت جاسر العالى.
فريد وهو يضع يده على وجهه مكان الصفعه:انا بحترمك ياجاسر واكبر دليل انى مش هرد على القلم اللى انت عطتهولى علشان انت اخويا الكبير.وسابه ومشى.
الجد:انت اتجننيت ياجاسر بتمد ايدك على اخوك. 
جاسر:هو قليل الادب ياجدى حضرتك مشفتش كان بيكلمنى ازاى.
الجد:والله عال ودا مبرر انك تمد ايديك عليه اتفضل امشي من وشي ياجاسر ومش عايز اشوف وشك غير وانت مصلح الهباب اللى انت عملته دا فاهم.
جاسر:جدو اهدى بس ......
.قاطعه الجد:انا مش بعيد كلامى مرتين غور من وشي ولما انت تتربي تبقى تربي اخوك الصغير.
مشي جاسر وهو متعصب
نظرالجد لنرمين:اطلعى خدى بخاطر ابنك وهديه.
ذهبت نرمين لغرفه فريد ونزلت رهف لجدها وهى بتبكى
رهف:انا السبب ياجدو انا عايزة اقعد فى بيت لوحدى انا وبابا برا البيت دا انا من ساعه ماجيت وكل المشاكل حصلت.
الجد:طبطب عليها اهدى ياحبيبتى ايه اللى خلاكى تقولى كدا.
حكلت له رهف على اللى حصل.
الجد:انتى مغلطيش،يابنتى ولا فريد اللى غلط جاسر بس هو الوحيد اللى غلطان والظاهر كدا من كتر دلعى فيه دا اللى حصل.
رهف:لا متقولش كدا ياجدو ابيه جاسر بيحبك اوى وكمان بيحب فريد اوى هو ممكن بس كان فيه حاجه مزعلاه وكدا بس لكن هو مش هيقدر على زعلك ولا على زعل فريد صدقنى.
الجد:متشغليش انتى بالك بالموضوع دا ومش عايزة اسمع منك مرة تانيه انك تطلعى من البيت سامعه. 
رهف: ايوه ياجدو بس انا 
الجد:من غير بس وانا مش بحب اعيد كلامى مرتين ماشي.
رهف:حاضر ياجدو.
وصعدت رهف لغرفه فريد وطرقت على الباب سمعت صوت ياذن لها بالدخول.دخلت رهف.
نرمين:انتى جايه هنا ليه ياوش النحس من ساعه ماجيتى والبيت كله مش مرتاح علشان كدا امك ارتاحت لما سبتهيا ومشيتى اكيد كنتى نحساهم هناك بردو. 
فريد:امى من فضلك ايه الكلام دا لوسمحتى ياامى قولى لحد من الخدم يطلعلى الفطار هنا مش عايز انزل.
نرمين:حاضر ياحبيبى.
ونظرت لرهف:انتى هتفضلى واقفه كدا كتير ولاعايزة تسدى نفسه على الاكل انا مصدقت انه رضى ياكل.
رهف وعيونها مليانه دموع:انا اسفه ياطنط انا همشي انا كنت جايه بس علشان اعتذر من فريد على اللى حصل واقوله ملهوش لزوم نخرج وانه يقعد يرتاح عن اذنكم
وخرجت رهف مسرعه لغرفتها ارتمت على السرير وهى تبكى بشده وتقول:الله يسامحك ياامى على اللى عملتيه فيا 
وتبكى بحزن وتقرر تمسك موبايلها وتتصل بجاسر ولكن الهاتف لم يجيب كررت الاتصال ولكن لم يجيب ايضا.
حل الليل ولم ياتى جاسر ولم يطلع فريد من غرفته.
وقفت رهف فى الشرفه تتامل السماء وتبكى على حالها وعلى وضعها حتى تسمع صوت سياره جاسر لتنزل بسرعه.تقابله على باب المنزل لينظر لها جاسر بعصبيه ويمسك دراعها بقوه ويدفعها داخل المنزل.
رهف:ااااه اه فى ايه يا ابيه انت بتوجعنى.
جاسر:انتى يابت عايزة ايه انتى ازاى تطلعي من اوضتك كدا اصلا. 
تنظر رهف لملابسها بخجل فانها نسيت تبدل ملابسها كانت ترتدى بنطلون برموده وتي شيرت كت وربطت شعرها بطريقه عشوائيه.
لترجع تنظر له بخجل وهى تضع يدها على كتفها:والله نسيت اغير انا اسفه انا بس كنت عايزة الحقك مش اكتر.
خلع جاسر الجاكت ولبسها:انا لو شفت المنظر دا تانى اى كان السبب ايه مش هيحصلك كويس فاهمه. 
وترك ذراعها پعنف فخبطت فى الكنبه.
رهف بالم:اه ماشي خلاص فاهمه.
جاسر:كنت عايزة ايه.
رهف وهى تحبس الدموع:لا ابدا كنت عايزه اعتذر من حضرتك على اللى حصل انا عارفه انى السبب علشان اصريت اخرج مع فريد وحضرتك قولت لا بس كنت تعاقبنى انا مش فريد 
وانا والله قولت لجدو ان انا وبابا ناخد شقه على قدنا نعيش فيها بس هو رفض وانا من ساعه ماجيت والمشاكل بتحصل وانا مش عايزة كدا 
فبوعدك انى مش هطلع من اوضتى اصلا غير لضروريات ومش هتعامل مع حد خالص وهتجنب الكل علشان متحصلش مشاكل تانى بسببى.
بس والنبى صالح اخوك دا مخرجش من اوضته من ساعتهاوجدك كمان اعصابه تعبت من اللى حصل
وانا حاولت ارن عليك كذا مره علشان تيجى بدرى وتصلح الوضع بس حضرتك مكنتش بترد على العموم خلاص انت جيت وبعد اذنك.
يمسك جاسر بيدها:ياسلام تقولى اللى عندك وتمشي ليه الخدام بتاع ابوكى انا.
رهف:والله مقصدى انا بس....
جاسر:بس ايه انتى فعلا معاكى حق انتى السبب فى كل اللى حصل النهاردة مش علشان الهبل اللى انتى بتقوليه دا علشان حاجه واحده بس انك مش بتسمعى الكلام.
رهف پخوف:بس انا والله ياابيه انا انا .....
جاسر:انا قولتلك ايه قبل كدا مش قولتلك انتى كبرتى وبطلى شغل العيال دا حصل ولا لا 
وهو بيرج فيها. 
رهف بالم:ااه حصل وانا التزمت والله ومعملتش حاجه.
جاسر:لا والله امال البوسه اللى عطتيها لفريد دى ايه.
رهف:فريد زى اخويا وانا مقصدش،حاجه خلاص مش هعمل كدا تانى.
جاسر:اه بس هو مش اخوكى هو ابن عمك يبقى علشان كدا وائل كان بيضيقك اكيد كنتى بتتعاملى معاه كدا ولما هو زودها انتى متقبلتيش ولا كنتى بتتقلى ولا ايه بالظبط.
رهف وهى تبكى:انت عرفت منين الموضوع دا بس والله العظيم مش دا اللى حصل هو اللى بنى ادم حقېر وزباله انا مليش ذنب وانا اخلاقي متسمحش بكدا ارجوك بقى سبنى انت بتوجعنى بقى سبنى.
تركها جاسر مرميه على الارض:انتى عقابك انك متخرجيش من اوضتك حتى الاكل والشرب هيطلعولك لفوق وانا هقول كدا للخدم و لو عصيتى كلامى المرة دى متلوميش غير نفسك سامعه. 
رهف:سامعه بس بابا انا لازم اشوفه.
جاسر:اعتبرى نفسك ياشاطرة انك لسه مسافره وانا هبقى افهمه انك مشغوله بحاجات المدرسه.
رهف:وانا هفضل كدا لحد 
يتبع...

رواية رهف الجاسر

البارت8

جاسر:لحد ماتتعلمى الادب.
وسابها وطلع.
وهى صعدت لغرفتها ووضعت الجاكت بتاع جاسر على باب غرفته وذهبت على غرفتها وتبكى بشده حتى غفيت.
جاسر ذهب لغرفه فريد ودخل وجده نائما.
جاسر:على بابا يلا انا عارف انك صاحى وعامل نفسك نايم. 
فريد:ما انت على طول بتكشفنى.
جاسر:امال مش اخوات ولا ايه.
فريد بسخريه :اه اخوات صح
جاسر:ميبقاش دمك تقيل بقى انا جاى اعتذرلك حقك عليا متزعلش دى كبيره دى ان جاسر ثابت يعتذر وانت عارف كدا.
فريد:اه طبعا عارف.
جاسر:ماخلاص بقى انت عايزنى اتحايل عليك ولا ايه ولا اقولك انت متستهلش اللى كنت جايبهولك اصلا.
فريد:استنى رايح فين كنت جايبلى ايه.
جاسر:مش انت عاملى فيها الزعلان والمقموص خلاص خليهم ينفعوك بقى.
فريد:لا لا طبعا دا انت اخويا حبيبى ازعل ايه بس قولى بقى جايبلى ايه معاك.
جاسر:خلاص ماشي دى مفاتيح عربيتك الجديده مش كانت عايز تغير عربيتك.
فريد:انت بتتكلم جد انت جبتلى العربيه فعلا والله انت احلى اخ فى الدنيا.
جاسر:ولسه.
فريد:ايه فيه حاجه تانى.
جاسر:اه بس المره دى انا عامل مخاطرة كبيره.
فريد:فى ايه قلقتنى.
جاسر ذهب وفتح باب الغرفه ودخل وهو معه كيسه كبيره فتحها.
فريد:يخربيت عقلك انت عملت كدا ازاى .
جاسر:انت عارف لو جدك عرف هقول مليش دعوة الحاجه حاجتك وانت اللى جبتها وخصوصا بقى ان احنا فى اوضتك.
فريد:كدا بردو تبيع اخوك على طول كدا.
جاسر:معلش بقى كله الا جدو وانت عارف.
فريد:مش مهم السيره دى دلوقتى خليك هنا هروح انادى رهف واجى.
جاسر:لا ما تناديش على حد.
فريد:متقلقش انا هخد بالى ومش هنعمل صوت محدش هيحس بينا دى هتتبسط اوى بالكنتاكى اللى انت جايبه دا.
جاسر:انا قولت ما تناديش عليها وخلاص هى متعاقبه وبعدين متعكننش علينا بقى خلينا مبسوطين وناكل.
فريد:متعاقبه ليه هى عملت ايه.
جاسر:انت عبيط يالا مش هى السبب فى اللى حصل ولا ايه.
فريد:لا مش هى السبب والسبب احنا عارفينه كويس بس قولى دلوقتى انت عملت لها ايه.
جاسر حكى لفريد كل حاجه ماعدا موضوع وائل دا
فريد:ايه اللى انت عملته دا 
انت ازاى تعمل كدا يا جاسر حرام عليك.مش كفايه امك واللى عملته معاها النهاردة تيجى انت وتعمل كدا انت كدا هتخليها تخاف مننا كلنا ومتحسش انها فى بيتها بالعكس تحس انها ضيفه وغير مرغوب فيها كمان ومتنساش ان رهف ليها فى البيت دا زى و زيك بالظبط.
جاسر:ماما عملت ايه ماما.
حكاله فريداللى حصل.
جاسر:وانا جيت زودها علشان كدا كانت عايزة تطلع من بيت وتعيش فى شقه لوحدها هى وعمى.
فريد:نعم يعنى ايه.
جاسر:متقلقش جدو مسمحش بحاجه زى كدا.
فريد:طب الحمدلله انت بقى لازم تروح تصلح العك اللى انت عملته.
جاسر:لا طبعا اصلح ايه سيبها بس شويه وانا بكرا بليل ابعت حد من الخدم يقولها تطلع تتعشى معانا عادى.  
فريد:ولا والله حد من الخدم دى قيمتها عندك ولا متكبر تروح تراضيها بكلمتين.
جاسر:بالظبط كدا انا لو عملت كدا هتفهم انى برجع فى كلامى و هخسر هيبتى قدامها.
فريد:بالعكس دى هتحترمك اكتر وهتقدر انك عملت كدا ساعه عصبيه وبس ولا انت عايزها تخاف منك على طول ولا عايزها تحبك زى مانت بتحبها.
جاسر:بحب مين انت اهبل يا فريد
دى اختى الصغيره انت عارف الفرق بينا كام سنه قال احبها قال.
فريد:اه يا جاسر بتحبها وانا وانت عارفين كدا كويس ومش مهم السن على فكره عادى.
جاسر:يابنى بقولك اختى الصغيره انت مش بتفهم. 
فريد:بقولك ايه انا اخوك اللى حفظك و فاهمك انت متغير من ساعه ماجت
وانت مهتم بكل حاجه تخصها وبتغير عليها امال انا ايه اللى منعنى انى ماخدتش منك موقف ولا أي ه حاجه الصبح علشان فهمت انك غيرت لما باستنى ولما كنا هنخرج سوا لوحدينا ولا انت مفكر انى صدقت حججك العبيطه دى علشان منخرجش.
جاسر:ولا بطل هبل شكل القلم كان جامد عملك ارتجاج يا عيني بكرا هتبقى كويس يابابا يلا تصبح على خير.
فريد:وانت من اهله بس فكر فى اللى قولتلك عليه و مدخلش الخدم بينا يا اخويا ياكبير.
سابه جاسر ومشى وهو يفكر فى كلام فريد لينظر على باب غرفته ليجد الجاكت بتاعه ليمسكه وينظر على غرفتها بحزن ودخل غرفته واستلقى على ظهره وهو يفكر فى شكلها وفى كلام فريد هو معقول دا بجد انا فعلا بحبها زى فريد ما بيقول
بس حتى لو انا بعد اللى عملته دا مش هترضى تبص فى وشي حتى دا غير المصېبه اللى انا عملتها والكلام الچارح اللى قولته عليها هى و وائل
حتى لو مكنتش بحبها مكنش لازم اقول الكلام دا دى فى الاول وفى الاخر بنت عمى وسمعتها وشرفها من سمعتى وشرفي 
انت ازاى سمحت لغضبك يعميك كدا يا جاسر واقولها ايه انا دلوقتى 
واقولها عرفت موضوع وائل منين ولسه جدى لما يعرف انا كدا كسرت ثقته فيا انت غبى يا جاسر غبى. 
وذهب للحمام لياخذ شاور دافئ يمكن يهدا ويعرف ينام ولكن بدون جدوى قرر يذهب لغرفه رهف ليطمئن عليها.
فتح باب الغرفه ليجدها نائمه والدموع على خدها و المخده مبلله من دموعها
ليلعن نفسه مئه مرة لانه زعلها بهذا القدر ليمرر يده برقه ليمسح دموعها ويتامل ملامحها ونظر لذراعها الظاهر عليه كدمات 
فحزن وڠضب وخرج مسرعا وذهب لغرفته وكسر كل ماطالت اليه يده من الحزن والڠضب.
فى الصباح التالى الجد:روحي نادى رهف هانم قوليلها ان فى ضيوف عايزنها.
استيقظت رهف على خبط على الباب.
رهف:مين. 
الخادمه:صباح الخير يا هانم البيه الكبير بيقولك فى ضيوف تحت عايزينك.
رهف بتوتر:ضيوف مين.
الخادمه:معرفش والله يا هانم.
رهف:طب ابيه جاسر صحى هو تحت.
الخادمه:لا يا هانم جاسر بيه خرج من بدرى.
رهف:تمام ماشي خلاص روحى انتى شكرا.
جلست رهف بتوتر وخوف عندما تتذكر ماحدث بينها وبين جاسر الامس:طب وانا اعمل ايه دلوقتى هو قالى متنزليش مهما حصل ودلوقتى جدو بعتلى اعمل ايه انا دلوقتى.انا احسن حاجه ارن عليه واقوله.لالا انا غضبانه جامد و لو زعقلى فى الفون انا هتوتر وهخاف اكتر انا احسن حاجه اعملها ابعتله رساله يارب يشوفها بس ويرد عليا.
بعتت رهف رساله لجاسر وقامت دخلت الحمام واخدت شاور.
خرجت مسكت الفون لاقيته بعتلها رساله انها تنزل تشوف مين الضيوف وتقعد معاهم وتطلع تانى على اوضتها وتستنى لما يجي علشان عايز يتكلم معاها.
اتنهدت ولبست ونزلت.
رهف:صباح الخير ياجدو.
الجد:ياصباح الهنا تعالى عندك ضيوف.
رهف:اه صح ضيوف مييين

رواية رهف الجاسر

البارت9

منال:صباح الخير ياقلب ماما.
رهف:انتى بتعملى ايه هنا.
الجد:اقعدى ياحبيبتى واتكلمى مع ماما وانا هطلع اطمن على ابوكى واروح المكتب.
وسابهم ومشي.
جلست رهف امام والدتها وعينيها مليئه بالدموع.
منال:ايه يارهف دا استقبال بردو ياحبيبتى وانا قولت زمانى وحشتك.
رهف:وحشتينى
كويس والله انك عارفه الكلمه دى انا بقى موحشتكيش انتى لاسالتى عليا وانا مسافرة امتى ولا اى حاجه ولا اهتميتى انى بقولك هعقد فى مصر ومش راجعه ولا حتى اطمنتى عليا اذا كنت وصلت ولا لأ 
ولا انا عملت ايه الفترة اللى الفاتت دى وانتى جايه تعتبى عليا انا بجد.
منال:حبيبتى انتى عارفه انه ڠصب عنى انكل ياسين و وائل مانتى كنتى عايشه معانا وعارفه ايه اللى بيحصل انتى محتاجه انى اشرحلك يعنى.
رهف:لا مش محتاجه انا طول الوقت عارفه انهم عندك اهم من بنتك مش حاجه جديده طب ابويا اللى كان تعبان وكانو بيكلموكى ليه مقولتليش حاجه عن الموضوع دا.
منال:مكنتش عايزة حاجه تعطلك عن دراستك وحياتك.
رهف:وانتى ليه مهتمتيش بدراستى ولا حياتى لما قولتلك انى نازله مصر ومش راجعه
ليه مهتمتيش ولا سالتى ولا عرفتى.
منال:امال ياحبيبتى انا بعمل ايه هنا مش علشان اعرف ياحبيبتى
ها قوليلى قدمتى فى مدرسه ولا لسه انا عندى علاقات هنا تدخلى المدرسه اللى انتى عايزاها بس قوليلى.
رهف:متاخر والله ياماما ابيه جاسر وجدو قامو بالواجب وهبدأ مدرسه من بكرا.انتى بقى نازله مصر علشانى.
منال:طبعا علشانك انا جيت من المطار على هنا على طول.
رهف بفرحه:بجد ياماما انتى جايه علشانى انا.
منال:طبعا ياحبيبتى يلا اطلعى جهزى شنطتك علشان تيجى تقعدى معايا.
رهف: ايوه بس مينفعش اسيب بابا بصى انتى ادينى عنوانك انا هبقى اجيلك كل يوم بعد المدرسه.
منال:طب ماتعكسيها ياروحى تعالى اقعدى معايا وابقى تعالى لابوكى بعد المدرسه و قضي معاه اليوم واخر النهار ترجعيلى تانى.
رهف:مش عارفه ياماما.وتذكرت كلام مرات عمها انها نحس وكدا وزعلها من جاسر اللى قرر يحبسها ومد ايده عليهاهنا قررت رهف بصي ياماما انا هروح معاكى النهارده واجى بكرا لبابا بعد المدرسه لاقيت الموضوع بالنسبالى عادى ومرتاحه هطلع اجيب حاجتى واعيش معاكى.
منال:طب ليه ۏجع القلب دا ما من الاول يابنتى.
رهف:معلش ياماما انا كدا هكون مرتاحه.
منال:طب يلا بسرعه علشان منتاخرش على اونكل ياسين ولسه هنروح البنك انا وانتى قبل مانعدى على البيت.
رهف:اونكل ياسين هنا بيعمل ايه فى مصر وبنك ايه اللى نعدى عليه.
منال:اونكل ياسين ياحبيبتى عنده صفقه مهمه هنا فى مصر وهيعقد فتره وانتى عارفه مش بعرف اقعد لوحدى فجيت معاه وهنعدى على البنك علشان ترجعى حسابك تانى علشان انتى خلاص هتعيشي معايا.
رهف پصدمه:دا انا كنت مغفله بجد
وانا كنت مفكره انك سبتى الدنيا وجيالى اتاريكى انتى كدا كدا كنتى نازله مصر بس قولتى تستفادى من قعدتك هنا صح
وبعدين موضوع انك متقعديش لوحدك ما هو وائل معاكو هنا.
منال:ايه اللى انتى بتقوليه دا وازاى تكلمينى بالطريقه دى واه احنا عيله واحده وبنتحرك مع بعض وانتى عارفه كدا كويس.
رهف:صح عارفه كدا كويس زى مانا عارفه انى مش من العيله دى واتفضلى امشى وسبينى وروحى لعيلتك وانسينى تماما انا مش عايزة اعرفكم تانى.
وسابتها وجريت على غرفتها.
منال بزعيق:انتى قليله الادب علشان حد يكلم امه كدا بالطريقه دى
دى اخره دلعى فيكى.
خرج الجد على صوت منال العالى:منااااال هنا مفيش صوت يعلى ابدا سامعه.
منال بدموع تماسيح:اسفه ياعمى بس حضرتك شايف بتكلمنى وبتعاملنى ازاى مين مقوى قلبها عليا كدا ياعمى.
الجد:عيب يامنال اللى انتى بتقوليه دا احنا لو عايزين نعمل كدا كنا عملناها من زمان وخدناها منك بس اهدى انا هطلع اشوف مالها وارجعلك مهو مينفعش بردو تكلم والدتها بالاسلوب دا ميصحش.
منال:لا معلش ياعمى انا مضطرة امشي بس دا رقمى وحضرتك حاول تفهم مالها بس واسمحلى اتواصل مع حضرتك علشان اطمن عليها وعلى مستقبلها ودراستها.
الجد:طبعا من حقك.
ومشيت منال وخرجت من البيت.
صعد الجد عند غرفه رهف وډخلها وجدها بتبكى بشده اقترب منها واخدها فى حضنه مالك ياحبيبتى بتعيطى جامد كدا ليه طب لو هى وحشاكى كدا انتى ممكن تروحى تقعدى معاها يومين ولا حاجه واحنا مش هنزعل والله.
رهف:دى مش جايه علشانى دى جايه علشان الحساب اللى فى البنك عايزانى افتحولها تانى.
الجد پصدمه:ايه بتقولى ايه اكيد لا لا انتى فهمتى غلط بس.
رهف وهى بتتشحتف من كتر العياط وهى بتحكيله اللى حصل تحت بينها وبين مامتها.
الجد:لا حول ولا قوة الا بالله فى كدا ايه اللى عاميها كدا فى حد يعمل كدا فى ضناه حته منه.
وطبطب على رهف ويقولها اهدى متزعليش نفسك ياحبيتى انتى اهو فى وسطينا وكلنا بنحبك
وبعدين كمل كلامه بسخريه انتى عارفه لو كنتى سمعتى كلامى وروحتى قعدتى معاها يومين ولا حاجه كنت هزعل بصراحه.
تضحك رهف:انا عارفه ياجدو بيبان عليك لما تكدب على فكره.
الجد:اه يامفعوصه فى حد بيقول لجده انت بتكدب    ويزغزها.
رهف بضحك:هههههه حقك عليا والله مكنتش اقصد انا اسفه.
الجد:تعالى ياحبيتى واخدها فى حضنه وطبطب على ضهرها.
رهف:جدو عايزة اقولك على حاجه بس تجاوبنى بصراحه.
الجد:قولى ياروحى.
رهف:انت حكيت لابيه جاسر على موضوع وائل اللى كلمتك فيه.
الجد بتوتر:لا طبعا مش دا كان سرنا احنا ازاى يعنى اقوله عليه.
رهف:ياجدو طب عينى فى عينك كدا.
الجد بيضحك:شوفو البت اللمضه يلا ريحى شويه عقبال ما الغدا يجهز وعلشان تتغدى ونيمها على السرير وقام.
رهف:لا ياجدو لو سمحت خليهم يبعتولى الغدا على هنا انا مش قادرة انزل معلش.
الجد:ماشي ارتاحى انتى طيب.
وخرج و وقف على باب الغرفه وسال رهف:انتى كنتى بتسالى اذا كنت حكيت لجاسر ولا لأ ليه.
رهف:لا و لا حاجه انا بس كنت عايزة اعرف و اطمن انك بتحافظ على السر ياجدو.
الجد:يابت بطلى لماضه اهى لمضتك دى هتوديكى فى داهيه.
وسابها ومشي.
رهف بتفكير فى اللى حصلها وليه مقلتش لجدها انها هتاكل هنا علشان جاسر طلب منها كدا لا طلب ايه قصدى امرها بكدا وانه خۏفها امبارح وحكى موضوع وائل لو جده مقلهوش هو عرف منين تشهق رهف وتجلس على السرير معقول يكون ابيه جاسر بيلمع اكر لالا دا كبير وعاقل ميعملش الحركات دى لأ 
يتبع...

رواية رهف الجاسر 
البارت 10

طب انا ليه بردو مقولتلش لجدو على اللى عمله معايا تسكت شويه
وبعدين مهو جدو كان هيزعقله ويزعل منه وانا معرفش اصلا اذا كان رضاه فى موضوع فريد ولا لأ.وساعتها معرفش جدو ممكن يعمل فى ابيه جاسر ايه ولا يعاقبه ازاى.وبعدين انا مالى مهتمه بيه ليه وباللى هيحصله 
مهو عامل فيا ايه بيزعقلى وبيتحكم فى كل صغيره وكبيره وبيخوفنى وبيوجعنى انا ليه بقى فارق معايا 
ما اخليه يزعل ويضايق زيى
لا انا اكيد مش هعمل كدا اكيد يعنى مش علشان خاطره والهبل دا اكيد علشان جدو ميتعبش ويزعل وكدا وطنط مرات عمى يبقى عندها سبب تولع فيا
بسببى ابنها الصغير اضرب من اخوه الكبير وكمان ابنها الكبير هيتعاقب من جدو بسببى لالا انا فعلا بتاعت مشاكل ووشي نحس على العيله دى ولا ايه وقامت تنظر فى المرايه امال مكنش شغال ليه مع عيله المنشاوى.ذهبت للحمام تاخد شاور دافى علشان تهدا وتهدى دماغها من التفكير شويه فى هذه الاثناء وصل جاسر المنزل
نظر الجد پصدمه:انت كويس يا ابنى فى حاجه اللى جابك بدرى كدا.
جاسر:لا ياجدو متقلقش انا بس خلصت شغلى بدرى مش اكتر وقبل يده افهم من كدا خلاص انك رضيت عنى ياسيد الكل.
الجد:مش هتبطل كلامك دا 
يبقى يا ربى اخلص من لماضه رهف تطلعى كلامنجه جاسر ياكلامنجى.ويضحك الجد.
جاسر:بقى كدا انا كلامنجى بردو ياجدو ماشي.
الجد:اه عندك مانع. 
جاسر:لا طبعا بس خليها بينى وبينك علشان هبتى بس متقلش قدام الناس.
الجد ومسك ودان جاسر:اه صحيح البت رهف سالتنى النهارده اذا كنت حكيتلك على موضوع وائل ولا لأ ليه انت معكيتش الدنيا صح.
جاسر:اه ياجدو سيب ودنى الخدم الله
وبعدين انا كبرت على شد الودان دا لا طبعا ياجدو معكتش حاجه تعرف عنى كدا.
الجد:ماشي هصدقك يا جاسر بس لو عرفت غير كدا هيبقالى تصرف تانى معاك وانت حر وبعدين ايه كبرت دى كبرت عليا ولا ايه.
جاسر:لا طبعا يا جدو ودى تيجى بردو لا 
بس هو موضوع هيبتى بس اللى حاسس ان اخرتها على ايديك ان شاء الله. 
الجد يضحك:هى اللماضه دى عدوى ولا وراثه فى العيله دى وانا مش واخد بالى.
ينظر له جاسر بعدم فهم.
الجد:البت رهف بردو كنت قاعد معاها شويه واللماضه بتاعتها زيك كدا تمام
يلا اطلع غير عقبال ما الغدا يجهز.
ياسيده.تاتى الخادمه
الجد:طلعى اكل لرهف هانم لغرفتها.
الخادمه:حاضر يا بيه.
جاسر لنفسه:انا مقلتش للخدم انها تطلع الاكل لغرفتها علشان حجه تكلمنى كل شويه تسالنى امال ايه اللى حصل.
جاسر للجد:خير يا جدو هى رهف كويسه مش هتنزل على الغدا ليه.
الجد وهو بيحكيله اللى حصل النهارده.
جاسر:انا طالع اغير هدومى ونازل.
طلع جاسر لغرفته غير ملابسه وذهب لغرفه رهف دق الباب سمع رهف بتاذن بالدخول.
دخل جاسر لغرفه رهف
اول ما وجدت رهف جاسر امامها فتقف بعيد وهى ترتعش:ابيه جاسر حضرتك ايه اللى جابك بدرى كدا.هو هو انا عملت حاجه.
جاسر:مالك خاېفه وبترتعشي كدا ليه انا بس عايز اتكلم معاكى شويه.تعالى اقعدى.
جلست رهف وجاسر امامها.
جاسر:شكرا يارهف.
رهف بذهول وجحظت عيناها وفتحت فمها.
رهف:هااا.
جاسر بابتسامه:طب اقفلى دا علشان الدبان و بايديه يغلق فمها.
رهف:احم بس هو حضرتك قولت ايه.
جاسر:لا جاسر ثابت بيقول الكلمه مرة واحده بس ومش بيعدها.بس دى هتكون اخر مرة ويغمزلها شكرا يارهف.
رهف:بس على ايه يا ابيه. 
جاسر:انك محكتيش لجدو على اللى حصل امبارح وكدا.
رهف:الموضوع مش مستاهل انا مكنتش،عايزة اعمل مشاكل خصوصا بعد مشكله فريد وكدا.
جاسر:طب ايه مش هتنزلى تتغدى ولا ايه.
رهف:انزل تحت يعنى اطلع من الاوضه.
جاسر:اه الاعتذار بيلغى اى حاجه انا بجد زودتها معاكى فى الفعل والكلام كمان بس هو انا كدا لما اتعصب بتعمى.
رهف:خلاص تمام اتفضل حضرتك وانا هنزل كمان شويه.
جاسر:اه حاجه كمان دا مرهم انا جبته لكدمات ايديكى وخلى بالك الصبح هتروحى المدرسه مع السواق ولما تطلعى هتلاقى السواق ترجعى معاه تمام.
رهف:هو تمام بس.
جاسر:بس ايه تانى.
رهف:يعنى اول سنه ليا فى مدرسه جديده معرفش فيها حد مش عايزة كدا عايزة اروح واجى بالباص كدا هاتعرف على صحاب اكتر ومسيبش انطباع انى متكبره ولا حاجه عايزة ابقى عاديه.
جاسر:لا انا كدا هبقى مطمن اكتر وبعدين مش كل يوم هتروحي بالسواق و تيجي
المدرسه على نفس طريق الشركه يعنى لو وقتى يسمح ممكن انا اوديكى وكدا.
رهف لنفسها:يعنى دا هيفرق عن السواق فى ايه مش عارفه.
جاسر:انتى بتقولى ايه.
رهف:لا ابدا مش بقول حاجه بقول دا يا بختى دى المدرسه هتحسدنى جاسر ثابت بنفسه هيوصلنى ياسلام. 
جاسر بابتسامه:صحيح لمضه زى ماقال جدو.
رهف:انت بردو يا ابيه بتقول كدا.
جاسر:يلا يا لمضه علشان ناكل.
وسابها ونزل وغيرت رهف ملابسها وذهبت لغرفه والدها وجلست معه فترة ثم نزلت للغدا.
الجد:رهف
كويس ياحبيبتى انك نزلتى كدا احسن.
رهف:ايوة انا قولت اكل معاكو تفتحو نفسي.
فريد:اما انا جبتلك فيلم جديد اللى في سينما اللى قولتلى عليه بما ان الخروجه فكست ومرحناش السينما انا جبته ايه رايك نتفرج عليه سوا بليل مع فشار بقى وحركات.
رهف بحماس:بجد يافريد اوك طبعا.
ثم وقع نظرها على جاسر اللى باين عليه جمود ملامحه وتعبيراته.
رهف بلعت ريقها:ولا اقولك خليها مره تانيه علشان عندى مدرسه الصبح وكدا ممكن فى الويك اند.
وبصت للطبق بتاعها وبتاكل
فريد مال على جاسر:الله يخربيتك انت مركب للبت الړعب هو دا اللى اتفقنا عليه.
جاسر:هو انا اتكلمت مهى اللى رفضت لوحدها وبعدين انا رحتلها و روقت الاجواء اعمل ايه تانى.
فريد:البت شافتك اتنفضت ورفضت من الخۏف منك وبعدين مش باين انك روقت الاجواء.
جاسر:انت عايز ايه يعنى.
فريد:اتصرف وفك البت وطلعها من الړعب اللى هى في دا.
جاسر:اقوم ارقص يعنى ولا اعملها اراجوز ماتظبط يافريد.
فريد ضحك بصوت على كلام جاسر.كله انتبه لفريد.
فريد:اتبعتلى نكته فضحكت مفيش حاجه.
رهف:بجد طب قولها.
جاسر:قابل ي عم 
فريد:خرجنى من الورطهدى بسرعه بدل ماهقول انا كنت بضحك على ايه.
جاسر:بعدين يارهف يبقى يقولهالك واحنا قاعدين نتفرج على الفيلم سوا.
رهف:نتفرج سوا.
جاسر:اه انا وانتى وفريد فى مشكله.
رهف:لا مش قصدى بس انا مش عايزة اتفرج النهارده.
جاسر:انا بقالى ياما مسهرتش على فيلم وكدا والواد دا مش بحب اتفرج معاه علشان بيحرقلى الاحداث وبيحسسنى انى مش فاهم يعنى من الاخر كدا عيل رخم

رواية رهف الجاسر

البارت11

فريد:بقى كدا دا انا
طب انا راضي زمتك دا واحد اخر فيلم سينما اتفرج عليه كان فيلم ابوعلى.
رهف:بتهزر.
فريد:اه والله.
رهف :خلاص تمام هتفرج معاكم على الفيلم بس هنتفرج فى انهى اوضه.
جاسر وفريد فى نفس واحد:اوضتى طبعا.
وبعدين بصو لبعض وفريد بلع ريقه وقال قصدى اوضه جاسر علشان التليفزيون هناك اكبر مش كدا ياجاسر. 
جاسر:اه فعلا وبعدين اوضتى اكبر وفيها كنبه وكدا عكس اوضه الاستاذ اللى فيها البتاع المحشي ڤل دا اللى بيقعد عليه مش عارف ازاى.
رهف:مفيش مشكله انا بسال بس علشان اعرف اروح فين.
الجد بسخريه:اه ياكلاب ولا واحد فيكم يقول تعالى ياجدو وقاعدين تتفقو وتعملو خطط قدامى اخص عليكو اخص.
فريد:لا مش قصدنا ياجدو بس انت بتنام بدرى احنا عارفين
وبعدين احنا هنسهر محتاجين حد يكون نايم علشان يعرف يصحى الغلبانه دى للمدرسه والاستاذ للشغل ولا ايه.
الجد:اه صح عندك حق اصلنا لو اعتمدنا عليك لادى هتروح مدرسه ولادا هيروح شغل وهتفشلهم زيك يافاشل.
وقام وذهب لاوضه المكتب يحتسى القهوه كعادته.
فريد:اوبس ايه الاحراج دا.
جاسر:انا لو منك اكون اتعودت على الاحراج
دا انت عايش عليه.ويضحكون جميعا.

(طبعا انتو مستغربين ان الغدا مشى سلمى كدا ازاى مرات عم رهف عند اختها وهتبات عندها علشان كدا الاجواء صافيه انا بس قولت اقولكم) 
بالليل فريدذهب لغرفه رهف ودق الباب ودخل.
فريد:انا بخاطر مخاطره كبيره النهارده انا جبت حاجه ساقعه وجاسر جاب التسالى انتى بس عليكى تعملى فشار علشان الخدامين مشيو
بتعرفي ولا هتفضحينا.
رهف:عيب عليك هبهرك.
فريد:هتبهرينى طب ربنا يستر يلا هسبقك انا على اوضه جاسر.
رهف:تمام بس اوعو تشغلو الفيلم من غيري والله ازعل.
فريد:دا ڠصب عنى مش بارادتى احسن جاسر يبلعنى.
قالها وهو خارج هى ابتسمت ونزلت على المطبخ عملت الفشار دخلت غرفه جاسر وهى ترتدى سلوبت عليها رسومات كرتونيه و رابطه شعرها كحكتين من الجنب وشكلها طفولى خالص اول ماشفوها ضحكو فريد وجاسر.
رهف:انتو بتضحكو على ايه.
فريد:لا معلش انتى مش هتعرفي تتفرجى معانا على الفيلم.
رهف وهى عامله بوز زعلان:ليه بس منا عملت فشار حلو اهو وباطعمه كمان يعنى مدلعاكو.
فريد:لا مش علشان الفشار 
هو الفيلم+16فمش هينفع تتفرجى عليه.
رهف:ليه يعنى ما انا عندى 17 سنه يعنى ينفع ايه الرخامه بتاعتك دى يافريد.
فريد:انتى متاكده ان عندك 17 اصلى اول ما شفتك كدا حسيتك 5 او 6 سنين بالكتير ايه اللى انتى عامله فى نفسك دا.
رهف:رخم والله رخم وبعدين مالى انا عادى وحلوة كمان صح يا ابيه جاسر.
جاسر:حلوه اوى
قالها وهو سرحان فيها
رهف:شفت احسن وطلعت لسانها لفريد
وقعدت على الكنبه جمبهم يشاهدو الفيلم.
بعد منتصف الفيلم شعر جاسر بتقل على كتفه فنظر وجدها نائمه على كتفه و الفشار فى فمها.
هز جاسر فريد بهدوء اللى كان مركز فى الفيلم.
فريد:ايه ياجاسر في ايه جاى عند الحته المهمه وتنادينى.
جاسر:وطى صوتك ياحيوان رهف نايمه.
نظر فريد فوجدها نايمه.
فريد:ايوة عايز ايه يعنى.
جاسر:اطفى الفيلم دا وانا هشيلها اوديها اوضتها وننام.
فريد:لا طبعا انا هكمل الفيلم انا مالى انا اتشديت ليه وعايز اكمله.
جاسر:يابنى خلى عندك ډم البت نامت.
فريد:سهله ياجاسر شيلها ونيمها على سريرك ورانا هنا ولما الفيلم يخلص ابقى شيلها وديها اوضتها وانسي ياجاسر انا مش هقفل الفيلم تمام وسبنى بقى علشان عايز اتفرج.
جاسر:والله انت رخم.
وشال رهف ونيمها على سريره ورجع كمل الفيلم مع فريد وبعد الفيلم ماخلص.
جاسر:لم الممنوعات دى اتخلص منها علشان جدك لو شافها الصبح هنطرد من البيت.
فريد:متقلقش كله تحت السيطره بس انت شيل رهف بس علشان تنام.يلا تصبح على خير.
جاسر:وانت من اهله.
جاسر ذهب ليشيل رهف وجدها فى نوم عميق جدا مش عايزة تسيب السرير لحد مازهق ومش عارف يعمل ايه قال خلاص انا هنام على الكنبه النهارده.
ذهب للدولاب واخرج ملابس ودخل الحمام وغير وطلع راح علشان يغطى رهف مسكت فى لياقه التيشريت ومهما يحاول جاسر تفليت يدها لكنه فشل.
جاسر:طب اهزها اصحيها دى ولا ايه.لا بس هى صعبانه عليا وهى عامله زى الاطفال كدا خلاص انا هقعد جمبها هنا لحد ما ايدها تفلت لوحدها.
فى الصباح التالى تستيقظ رهف على دق على الباب.
رهف:مين. 
الجد دخل ايه دا رهف بتعملى ايه هنا.
رهف فتحت عينهالتنظر لتجد جاسر نائم جنبها لتصرخ وتنط على السرير ليستيقظ جاسر مڤزوعا لينظر ليجد نفسه كان نائم جنب رهف وجده فى الاوضه.
رهف:ازاى كدا هو ايه اللى حصل.
جاسر:قطعتيلى الخلف ياختى عرفتى ايه اللى حصل.
الجد:ايه اللى نيمك هنا يارهف وانت ازاى تنام جبها ياولد انت.
رهف:والله ما اعرف ياجدو انا كنت بتفرج على الفيلم وبعدين مش فاكره.
جاسر:دى اخره اللى يسهر مع عيال صغيره الاستاذه نامت بعد نص الفيلم حطتها هنا على السرير لحد ما الفيلم ما يخلص وانقلها لاوضتها جيت علشان انقلها لاقيتها مسكت التيشرت زى مايكون حرامى ومش راضيه تسيبه قعدت جنبها عقبال ماتسيبه شكلى كدا راحت عليا نومه بس دا اللى حصل.
رهف:يا سلام وانت مكنتش عارف تصحينى ولا انت ماصدقت يعنى.
جاسر:تصدقى انا غلطان
وبعدين ايه ماصدقت دى قصدك ايه يعنى ھموت نفسي علشان انام جمبك ياشيخه دا نومك متعب بشكل حسبي الله ونعم الوكيل فيكى لا ريحتينى فى نومه لا وكمان اصحى مخضوض.
رهف:بتحسبن عليا انا دا انا ملاك وانا نايمه شوف نفسك انت كنت نايم ازاى.
جاسر:ايه مالى كنت نايم ازاى
رهف:معرفش انا كنت نايمه بس اكيد نومك غريب زيك.
جاسر:انتى بتستعبطى يابت انتى عايزة تجننينى.
رهف:انا ولاااا.
قاطعهم صوت الجد:انتو هتتخانقو وتمسكو فى بعض قدامى ولا كانى واقف مفيش احترام ل
رهف وجاسر:اسفين ياجدو.
الجد:خلاص اللى حصل حصل يلا يارهف علشان تروحى المدرسه.
ذهبت رهف لغرفتها
الجد لجاسر حسابك معايا بعدين مش دلوقتى يلا اجهز انت كمان علشان تروح شغلك.
رهف جهزت ونازله على السلم وجاسر وراها قابلو بعض عند البوابه رهف بتركب العربيه ليمسكها جاسر من يدها.
جاسر:لا والله على اساس لما تعملى نفسك مشغوله فى الفون كدا مش هشوف اللى انتى عملاه فى وشك دا.
رهف:والله هى حاجات بسيطه مش اوفر علشان بس وشي تعبان من سهر امبارح.
اخرج جاسر منديل من جيبه واعطاه لرهف:امسحى اللى فى وشك دا بدل ما اخلى
يومك مش فايت وانتى حره.
رهف:لا وعلى ايه اروح بوشي تعبان احسن ما يكون متعور ولا حاجه.
اخذت منه المنديل ومسحت كل ما فى وجهها ونظرت اليه وقالت:تمام كدا ممكن تسبنى امشي علشان متاخرش بقى.
جاسر:لسه فيه.
رهف تنظر فى مرآه العربيه:مفيش حاجه والله مسحت كله.
جاسر:لسه على شفايفك.
رهف:لا دا لونها الطبيعى انا مش حاطه حاجه على شفايفى. 
وقالها:يلا علشان متتاخريش.
وسابها ومشي وتركها مذهوله ومصدومه من اللى حصل.
ذهبت رهف للمدرسه وذهب جاسر للشركه ودخل مكتبه ووراه السكرتيره.
السكرتيره:صباح الخير يافندم 
واخذت تملى عليه مواعيد اليوم.
جاسر:حولى اى اجتماعات عند زياد وهتيلى ملف صفقه المنشاوى وعايزك تجمعيلى معلومات عن ياسين المنشاوى
اى معلومه مهما كانت صغيره وطبعا مش محتاج اقولك فى سريه تامه 
دى اولاوياتك دلوقتى ولو عايزة تاخدى اجازه من الشغل علشان تعرفي تجمعى المعلومات معنديش مشكله ومرتبك هيفضل شغال
السكرتيره:لا يافندم لو محتاجه هقول لحضرتك بس الموضوع دا هياخد وقت.
جاسر:لا طبعا انا عايزه فى اسرع وقت
فى خلال يومين بالكتير اوى الاقى المعلومات دى عندى.
السكرتيره:هحاول يافندم تؤمرنى بحاجه تانى.
جاسر:لا روحى انتى شوفى شغلك وابعتيلى عم عبده بالقهوه.
خرجت السكرتيره وتركت جاسر يسبح فى ذكرياته وافكاره عن رهف وتذكر كيف قضى الليل باكمله بجانبها وهى ممسكه بيه وكيف طبع على شفايفها قبله رقيقه وكيف تركت بداخله شعور جميل
وظل يحدث نفسه:بقى انتى يابت تعملى فيا انا كدا انا غلبت المراهقين والله
طب هتعمل ايه ياجاسر لو هى مش بتبادلك نفس الشعور انا لازم اخليها تبطل كلمه ابيه دى يمكن تفكيرها ناحيتى يتغير.
وفى ظل سرحان جاسر فى افكاره.
زياد:جاااااااسر انت يابنى.
جاسر:فى ايه يا زياد انت بتزعق كدا ليه انت اتهبلت.
زياد:ياسلام بزعق ليه
يمكن علشان بقالى فتره بنادى عليك وانت مش بترد.
جاسر:لا ياشيخ.
زياد:تصدق
مالك ياصاحبى انت كويس مفيش مشاكل فى البيت ولا حاجه.
جاسر:لا المشاكل هنا وهنا مش فى البيت.وهو يشاور على قلبه وعقله.
زياد:يبقى وقعت يا معلم.
جاسر:وقعت استغفر الله على األفاظك يا اخى.
زياد:سيبك دلوقتى من ألفاظى وبتاع قولى بس مين اوعى تكون السكرتيره والله ازعل.
جاسر:سكرتيره ايه انت التانى هو انا وش كدا بردو.
زياد:طمنتنى احسن كنا هندخل على شغل بعض.
جاسر:هو انت وهى اااا.
زياد:لا ياعم متخليش تفكيرك يروح لبعيد انا لسه بس فى مرحله الاعجاب وكدا ولسه بجس نبض.بس ليه انت شفت منها حاجه.
جاسر:مش القصد بس شايف لبسهاوطريقه مشيتها وكدا يعنى.
زياد:مشيتها هو فى احسن من مشيتها هى اللى جبتنى على بوزى يا صاحبى.
جاسر:بنى ادم زباله
ربنا يهنى سعيد بسعيده يااخويا وانا مالى بس اهم حاجه متعطلهاش عن الشغل اللى بطلبه منها والا ساعتها هقلب عليكو وانت عارف قلبتى.
زياد:ههه قال ايه اعطلها على شغلك يابنى دى بتعملك حساب اكتر منى ومن ابوها شخصيا فمتقلقش من الناحيه دى ادعيلى بس ارسى على بر انا لسه فى مرحله جس نبض وكدا.
جاسر:ايوة انت بتجس نبض ازاى.
وتفكيره لنفسه اجس نبض رهف علشان اعرف انا كمان بدل ما اتعلق على الفاضي.
زياد:ايوة بقى دا انت مش وقعت انت خلاص ڠرقت ياباشا مين هى ها.
جاسر:انت ايه علاقتك بمين هى انا سالتك سؤال عايز تجاوب عليه ماشي مش هتجاوب يبقى تروح تشوف شغلك بدل ما اخصملك.
زياد:انت ليه على طول حامى كدا انا بسالك علشان لكل واحده ډخله غير التانيه على حسب شخصيتها وكدا
وبعدين انا صاحبك الوحيد يعتبر لو خبيت عليا انا تفضفض مع مين اخص عليك يا جاسر بجد
جاسر:ياعم والله ماقصد بس انا متلغبط ومش عارف اعمل ايه انا شكلى كدا فعلا وقعت زى ما بتقول بس خاېف اكون بتعلق على الفاضي ومش عارف اعمل ايه.
زياد:طب احكيلى طيب انا مش عارف اصلا انت اتعرفت عليها امتى وفين وانت من الشغل للبيت ولا تكون هى هنا من الشركه ولا حد من العملاء.
جاسر:لا من البيت ياخفيف.
زياد:بطل هزار بقى وقول.
جاسر:منا بتكلم جد.
زياد:ياعم هو في حد فى البيت غير الخدامه وامك ايه وقعت فى حب الخدامه
جاسر:لم نفسك احسنلك
لا بنت عمى.
زياد:يابن الايه انت عندك بنت عم وعايشه معاك فى البيت وانا ولا اعرف ولا شفتها قبل كدا ايه ياعم انت كنت حپسها ولا ايه
لا يا جاسر مش للدرجه دى.
جاسر:ممكن تفصل شويه علشان اعرف افهمك وعلى فكره هى فعلا ممكن توصل معايا للدرجه دى.
واخذ جاسر يحكى لزياد عن رهف وكل شئ.
زياد:والله يا صاحبى مضحكش عليك موضوعك معقد.
جاسر:نورت المحكمه يا استاذ.
زياد:يابنى اهدى عليا بس موضوعك معقد من ناحيه البت سيبك من انها صغيره سنا لكن كمان شخصيتها وعقلها لسه صغيرين منضجتش وبعدين بتقولك يا ابيه يعنى لو جسيت نبضها بالكلام يعنى زى وحشتينى وكدا هتاخده منك بمعنى تانى غير اللى تقصده انت فاهمنى وساعتها يبقى موصلناش لحاجه.
جاسر:طب و ايه الحل دبرنى يا وزير.
زياد:انت اول خطوة تاخدها و ضرورى تلغى كلمة ابيه دى علشان توقع الحاجز دا وتعرف تشوفك حاجه تانيه غير ابن عمها الكبير اللى زى اخوها تمام
جاسر:ايه الكبير دى ياروح امك انت شايفنى عجزت ولا ايه.
زياد:ياعم مش قصدى بس قصدى نغير وجهة نظرها ليك على انك اخوها الكبير علشان متفسرش اى حاجه تصدر منك على اساس دا ولازم حد يساعدك فى الموضوع دا.
جاسر:حد حد مين و يساعدنى ازاى.
زياد:حد يكون قريب منها يعرفها ويحسسها بالطريقه كدا انك انت مش اخوها الكبير ويخليها تبصلك من حته تانيه.
جاسر:وانا اجيب الحد دا منين بقى.
زياد:معندهاش اخوات بنات صحاب واى حاجه من دى.
جاسر:لا هى وحيده ولسه ناقله مصر دا اول اسبوع ليها يعنى لسه معملتش صحاب.
زياد:امممم طب فى حد تانى يعرف الموضوع دا غيري.
جاسر:اممم فريد اخويا فضحنى من تصرفاتى معاها بس انا انكرت قدامه وكدا.
زياد:وكمان تصرفات مفضوحه والبت متهزتش وجاى دلوقتى تعمل ايه.
جاسر:ولا هو انا كنت بحكيلك علشان كل شويه تقطمنى فى الكلام كدا.
زياد:مش قصدى ياعم حقك عليا بس اهدى كدا وانا هفكر معاك نعمل ايه ..

رواية رهف الجاسر

البارت13

بس انت اتاخرت اوى علشان تغير بصتها ليك ومكانتك عندها كدا هتتعب يا صاحبي.
جاسر:مش مهم
هى تستاهل بس يجى بفايده بس فى الاخر.
زياد:تمام يبقى عليك وعلى فريد وكمان قريب منها فى السن وهيعرف يتواصل معاها كويس.
جاسر:لا طبعا
يبقى انا بعد ما انكرت اروح اقوله كنت بكدب عليك وبعدين الواد دا رخم وغتت وهيفضل يلقح عليا فى الرايحه والجايه وبتاع.
زياد:خلاص سبهولى انا هتكلم معاه وبعدين انت خاېف تروح تقوله انا كدبت تلاقيه هو اصلا مش مصدق اللى انت قولته بتقولى تصرفاتك ڤضحاك.
جاسر:مهو الحقيقه هو مصدقنيش فعلا بس انا فضلت على موقفى حتى ساعتها قالى حاجه كدا ولما عملتها فرقت معاها ومعايا شويه.
زياد:طب حلو اهو يعنى فريد عارف ايه مفاتيحها وعارفها كويس وعايز تضيعه من ايديك وتقلى مش عارف ايه دا لؤطه دا اللى هيساعدنا كتير اوى ومن غير هرمونات البيستى وغيرة الصحاب الهى مايوريك 
على الاقل هيفضل فى ضهر اخوه دا انت فى نعمه غيرك بيتمنى ربعها ياجاحد.
جاسر:انا مش فاهم تلت تربع الكلام بس حاسس ان فريد هيكون كويس فى الموضوع.
زياد:لا تمام انت كويس مفيش اى حاجه اسيبك انا بقى فى الملف اللى قدامك دا وانا هروح اكلم فريد واظبط معاه معاد واقعد وافهم وابقى ارجع اقولك تعمل ايه.
جاسر:ماشي ربنا يستر اول مره فى حياتى همشي ورا حد ويوم ما امشي امشي وراكم انتو ربنا يستر والبت متطفش منى بسببكم.
زياد:هههههه احنا اللى هنطفشها بردو.
خرج بسرعه قبل ما طفايه السجاير اللى حدفها أسر  تيجى فيه .
عند رهف خلصت يومها الدراسي وواقفه قدام المدرسه مستنيه السواق علشان يروحها و فجاه تشعر بيد تشدها من ايديها وتلفها لوجهه.
رهف:انت انت بتعمل ايه هنا وعرفت ازاى ان انا هنا.
وائل:بعمل ايه جيلك ياعسل عرفت ازاى هو في حد بردو ميعرفش مكان خطبته فين ميصحش كدا عايزاهم يقولو عليا ايه.
رهف:اوعى كدا وسيب ايدى وخطيب مين دا اللى هو ازاى يعنى بس ياوائل انت شاكلك شارب حاجه على الصبح وانا مش فضيالك ولا عايزة افضالك وسبنى فى حالى يابن الناس ماشي.
لفت بضهرها وتدور على السواق وخرجت فونها حتى تتصل بالسواق ولكن سرعان ما وائل جذبها اليه مره اخرى.
وائل:انا عارف ياحبيبتى الصدمه تعمل اكتر من كدا بس انا طلبت ايدك من مامتك النهارده وهى وافقت وعطتنى عنوان المدرسه علشان اجى وافرحك.
رهف:قولتلك مليون مره متلمسنيش و اوعى بقى وبعدين ايه اللى انت بتقوله دا وحبيبتى ايه اللى بتقولها دى انا بكرهك ياوائل عارف يعنى بكرهك ومش بطيقك وبعدين انا ابويا وجدى الحمد لله لسه عايشين علشان تروح تطلبنى من امى
امى اصلا مش من حقها تقرر حاجه زى دى سامع ومن فضلك امشى بقى احنا قدام المدرسه مينفعش اللى بتعمله دا يقولو عليا ايه دا لا وقته ولا مكانه.
وائل:تمام يعنى امشي واقابلك فى حته تانيه وتاخديلى معاد مع باباكى وجدك واجى اتقدملك منهم لو دا اللى هيريحك.
رهف:استغفر الله العظيم هو انت بتاخد من كلامى اللى انت عايزه وتسيب الباقى انا مش عايزه اشوفك اصلا ولا اتكلم معاك ولا اى حاجه منك فهمت ولا ايه.
وائل:لا ياحلوة انتى اللى لازم تفهمى انتى كدا كدا بتاعتى بالزوق بالعافيه بتاعتى وإذا كنت جاى فى سكة انى اتقدملك وكدا فعلشان عارف انتى مش هتجيى غير كدا بس دا مش معناه انك تشوفى نفسك حتى لو ابوكى رفض والدنيا كلها رفضت بردو هتبقى بتاعتى انا وائل المنشاوى ومفيش حد يقولى لا سامعه.
رهف:اااه سيب ايدى ياحيوان بتوجعنى اوعى.
وائل:انتى اللى غاويه ۏجع وتعب ماجتلك فى الحنيه معجبش ومن هنا ورايح انتى اللى هتختارى معاملتك ازاى ياحلوة وخلى بالك من لسانك دا مايطولش عليا بدل مقصهولك سامعه.
رهف:اوعى بقى سبنى بقولك بدل ما اصوت والم عليك الناس والله.
قاطعه السواق:فى حاجه يارهف هانم.
رهف شدت ايدها منه وذهبت مسرعه للعربيه وقالت السواق اتحرك بسرعه لو سمحت.
وصلت المنزل ودخلت وهى بتبكى جدها شافها:حمدالله على السلامه
ايه دا مالك فى ايه ايه اللى حصل.
صعدت رهف لغرفتها وهى لم ترد على احد وتبكى بشده.
صعد الجد ورائها ودخل غرفتها واخذها فى حضنه:مالك ياحبيبتى ايه اللى حصل فى حد ضايقك فى المدرسه حد عملك حاجه قولى مټخافيش.
رهف لم ترد وظلت تبكى.
اخذ الجد يطبطب عليها ويهديها حتى هدات شويه وحكت له ماحصل معها ووائل واللى عمله واللى قاله وانها خاېفه منه.
الجد:طب اهدى ياحبيبتى 
تخافى من واحد صايع وملهوش لازمه زى دا  
دا انتى رهف ثابت هو انتى اى حد لازم يكون عندك ثقه فى نفسك وقويه كدا مش اى حاجه تخافى وتعيطى منها.
رهف:اعمل ايه ياجدو امى الله يسامحها مخلتش عندى اى حاجه من دى انا طول ما انا عايشه معاها عايشه فى خوف وړعب عمرها ماحاولت تطمنى ولا تهدينى بالعكس هى اللى كانت بتزود خوفى زى النهارده كدا هى عارفه انا قد ايه بكره وائل دا وبخاف منه بس بالرغم من كدا وافقت انى ارتبط بيه علشان طبعا متعرفش تقول لا للمنشاوى ولا ابنه انا مش عارفه هما عاملين لها ايه ازاى كدا هى بايعه بنتها بالطريقه دى
وبدات فى البكاء مرة اخرى.
اخذ الجد يطبطب عليها ويهديها حتى نامت قام بتغطيتها وخرج وذهب لغرفه ابنه يعرض عليه الامر ويتشاور معه فى حل للمشكله دى.
فى المساء استيقظت رهف على صوت عالى ركزت اكتر وجدت انه صوت جدها ويتكلم عنها فخاڤت وقامت مسرعه لتعرف ماذا يحدث واول ما نزلت من على السلم شافت امها و قالت لها:انتى بتعملى ايه هنا انا مش قولتك متجيش هنا تانى انتى عايزه منى ايه متسبينى فى حالى انت وعيلتك فى ايه صعب عليكم انكو تسبونى فى حالى اقولك على فكره حلوة اعتبرينى مۏت خلاص يلا اتفضلي.
منال:قليله الادب فى حد يكلم امه بالطريقه دى وبعدين انا جايه زى ما انتى قولتى لوائل اخد معاد علشان يجي يطلبك من ابوكى زى ماطلبتى ياست هانم.
رهف:بجد انا كنت بدعى ربنا ان يكون وائل بيكدب عليا فى الموضوع دا وانك انتى موافقتيش ولا اى حاجه بس انتى مش بتعدى فرصه غير لما تخذلينى فيها بجد برافو عليكى انتى عديتى ليفل الۏحش.
و اه طلبك مرفوض يامنال هانم روحى شوفى بقى هتقوليلهم لا ازاى وهتتجرأى تقوليها اصلا ولا لا واتفضلى اطلعى برا واعتبرنى مۏت لانى اعتبرت انى مليش ام.
منال:انا لو اعرف ان قعدتك عند ابوكى هتخليكى قليله الادب كدا مع امك مكنتش خليتك تقعدى هنا ثانيه واحده ودا مش هيحصل اطلعى يلا لمى هدومك علشان هترجعي تعيشى معايا تانى يلا بسرعه.
هنا تدخل الجد:انتى جايه تاخديها باماره ايه تعيش معاكى.
منال:يعنى ايه يا زين بيه دى بنتى ايه هتمنعونى منها ولا ايه.
الجد:لا طبعا منقدرش نمنعك من بنتك بس بنتك مش عايشه هنا فى بيت ابوها بس لا فى بيت جوزها كمان.
منال:نعم جوزها 
جوزها مين ان شاء الله.
الجد:ايوة رهف اتكتب كتابها على جاسر ابن عمها من فتره قريبه فدلوقتى والله ملكيش الحق تاخديها الا بموافقه جوزها.
نظرت منال للجد ورهف بذهول وعصبيه وخرجت
ونظرت رهف للجد:انت قولت كدا علشان تمشي صح مفيش حاجه من دى حصلت صح ياجدو.
الجد:اهدى يابنتى وانا هفهمك كل حاجه.
رهف:تفهمنى تفهمنى ايه
يبقى الكلام بجد يا جدو انت ازاى تعمل كدا هو انا مليش راى مليش....
ولم تكمل كلامها و وقعت على الارض مغمى عليها
استيقظت رهف ووجدت نفسها نائمه على السرير والجد وفريد والدكتورة حوالين منها.
الدكتورة:هى كويسه بس اتعرضت لضغط نفسي كبيير ويلزمها راحه ودى شويه مهدئات هتساعدها.
وخرجت الدكتورة واعطت الجد الروشته
أعطى الجد الروشته  لفريد وطلب منه انه يجيب الادويه 
وخرج فريد ولم يبقى فى الغرفه غير الجد ورهف
رهف:ابيه جاسر يعرف بالموضوع دا.
الجد:اهدى يابنتى وبعدين نبقى نتكلم فى الموضوع دا ارتاحى علشان متتعبيش.
رهف:لو سمحت يا جدو رد عليا.
الجد:حاضر هرد عليكى وهعمل كل اللى انتى عايزاه بس مش دلوقتى.
رهف:ابيه جاسر هنا.
الجد:لا لسه مجاش من الشغل.
رهف:تمام.
وقامت من على السرير وذهبت للدولاب لتغير ملابسها.
الجد:انتى بتعملى ايه ورايحه فين انتى لازم ترتاحى الدكتورة قالت كدا.
رهف:طالما انت مش عايز تقول حاجه انا رايحه لابيه جاسر افهم منه ودى راحتى يا جدو مش النوم على السرير
وسابته وخرجت ولم تبالى بكم الكلام الذى يقوله الجد ليمنعها من الخروج ركبت السياره وبلغت السواق انه يوصلها لشركه جاسر.
وصلت رهف دخلت الشركه سالت احد الموظفين على مكتب الاستاذ جاسر وصف لها الطريق وصلت رهف لمكتب السكرتيره.
رهف:لو سمحتى عايزة اقابل الاستاذ جاسر ضرورى.
السكرتيره نظرت لها وجدت طفله بالنسبه لها ترتدى سلوبت جينز ورابطه شعرها ديل حصان.
السكرتيره:انتى جايه مع مين يا شاطره انتى تايها ولا ايه.
رهف:شاطره حضرتك شيفانى بمص فى صوابعى ولا معايا مصاصه احترمي كلامك معايا بقولك عايزة ادخل للاستاذ جاسر ضرورى.
السكرتيره:انا محترمه ڠصب عنك وممنوع الدخول
وبعدين بطلو رخص بقى كل يومين تلاته تنطلى واحده عايزة تقابله يلا يا حلوة من هنا هو مش بيحب النوع الرخيص دا.
رهف:لا مهو واضح بيشغلهم عنده بس
وهى تربع يدها اما صدرها وتنظر لها نظره استحقار.
السكرتيره:انتى قليله الادب ولو ممشتيش من هنا هطلبلك الامن يرموكى برا.
رهف:انا مش همشي من هنا غير لما ادخل للاستاذ جاسر فاهمه.
تركتها رهف وتوجهت لباب مكتب جاسر لتدخل ولكن اوقفتها السكرتيره ومسكت يدها وطلبت لها الامن.
عند جاسر فى المكتب سمع صوت عالى ولكنه اتغاضى عنه ولكن استمر الصوت العالى فتره فقرر يخرج ليرى ماذا يحدث.
جاسر:ايه المهزله والصوت العالى دا 
ايه دا انتى بتعملى ايه.
السكرتيره:الاستاذه جت وعماله تعمل دوشه وتزعق وعايزة تدخل لحضرتك بالعافيه.
رهف:لا كملى كنتى بتقوليلى ايه وكنتى هتعملى ايه كنتى هتطلبى الامن علشان يرمونى برا.
جاسر:ايه الامن.....
لسه مخلصش الجمله وجد افراد الامن مسكو رهف وهى بتنادى عليه: جاسر يا جاسر.
رق قلب جاسر فهو اول مره يشعر بدفء اسمه منها ولكن سرعان ما مسكها من يدها وشدها نحوه
ويوجه كلامه لافراد الامن :انتو اټجننتو انتو ازاى تمدو ايديكم عليها.
الامن:جاتلنا تعليمات بكدا من مكتب السكرتيره يافندم.
جاسر:انا هعرفكم ازاى تمدو ايديكم على مرات جاسر ثابت ياكلاب.
سمعت رهف تلك الجمله و تأكدت انها الوحيده التى كانت لم تعرف واعصابها لم تتحمل و وقعت على الارض.
جاسر پخوف مال عليها وشالها و بص للسكرتيره وقالها اطلبى دكتورة حالا ودخل بيها و وضعها على كنبه واتت الدكتورة واعطتها حقنه.
جاسر:هى كويسه.
الدكتورة:اه كويسه بس اتعرضت لضغط عصبى وشكلها ماكلتش حاجه من الصبح فضغطها وطى وعملها هبوط انا اديتها حقنه وشويه و هتفوق بس لازم تاخد بالها من اكلها وتبعد عن اى ضغط وتوتر عصبي الفتره دى.
جاسر:سههههى.
دخلت سهى مړعوبه من جاسر.
سهى:نعم يا جاسر بيه.
جاسر:وصلى الدكتورة واستنى متمشيش لا انتى ولا الامن اللى برا علشان لسه حسابى معاكو مخلصش بس هى تفوق واطمن عليها.
سهى:والله ماكنت اعرف انها مرات حضرتك.
جاسر:بعدين الكلام دا يا سهى وصلى الدكتورة الاول وادعى انها تفوق وتبقى كويسه والا انا مش عارف اعمل فيكم ايه.
جاسر:شكرا يا دكتورة.
ذهبت سهى والدكتورة من المكتب و احضر جاسر كرسي وقعد جمب رهف ومسك يدها وظل يفكر فى اخره جمله قالتها رهف يعنى هى عرفت بس ازاى بس جدو قالى النهارده الصبح.

................نرجع لورا بالاحداث...................
الجد:ممكن اعرف ايه اللى حصل دا و ازاى تسمح لنفسك تعمل كدا انت ناسي ان دى امانه عندنا وحتى لو مش امانه احنا بنعمل كدا مع بنات الناس.
جاسر: يا جدو والله هى نامت وهى بتتفرج على الفليم جيت علشان انقلها مسكت فى التيشيرت بتاعى و مكانتش راضيه تسيبه مهنتش عليا اصحيها قولت هقعد جمبها لحد ما ايديها تفك لوحدها نمت ومعرفش ازاى والله دا اللى حصل بالظبط.
الجد:حتى لو
م روحتش تنام فى اى حته تانيه ليه.
جاسر: يا جدو بقولك هى كانت مسكانى ومش عايزه تسبنى حتى بص التيشرت مكان ايديها متكعبل ازاى انا مستحيل اغلط معاها يا جدو او مع اى واحده تربيتى متخلنيش اعمل كدا.
الجد:انا كنت عايز اصارحك بحاجه عملناها انا وعمك محمود من كام يوم كدا علشان يبقى عندك علم بس هتفضل الحياه والدنيا ماشيه زى ما هى مفهوم.
جاسر:انا مش فاهم حاجه يا جدو حاجة ايه دى اللى عملتوها انت و عمى.
الجد:كتبنا كتابك على رهف.
جاسر:نعم ايه عملتو ايه ازاى يعنى 
الجد:انا وكيلك وعمك وكيل رهف و جوزناكم.
جاسر:اللى هو ازاى يعنى هو انا عيل صغير يا جدي علشان تجوزنى من غير ما اعرف ومن ورايا دا اللى هو ازاى يعنى.
الجد:مكنش عندنا حل تانى غير كدا من ساعه ما وقفنا الحساب بتاع رهف وامها رفعت علينا قضيه حضانه ولكن خسرتها علشان متجوزه وكانت رهف خلاص اتثبتت فى مدرسه هنا فى مصر وامها ساعتها رفضت تتنازل عن القضيه فكان لازم نعمل كدا علشان تفضل معانا .......

رواية رهف الجاسر

البارت 14

ولكن بعد فتره رفعت قضيه حضانه ماليه واستندت ان عمك مريض ومش بيتابع شؤونه الماليه وخاېفه عليها مننا ناكل حقها 
ساعتها عمك جاب المحامى وكتب كل حاجه باسم رهف ودا استندنا عليه والقضيه لسه شغاله 
بس اتفاجات انها نزلت مصر وطلبت من رهف تفتح لها حساب خوفنا انا وعمك لتمضي رهف على تنازل ولا اى حاجه
ولا امها تكسب القضيه وساعتها حقها فعلا هيضيع او لو جت وطلبتها تعيش معاها احنا مش هنعرف نرفض علشان بردو دى امها 
ساعتها جوزناكم علشان تبقى دى الشوكه اللى تقف قصاد اى تخطيط منهم
بس اسمع رهف متعرفش اى حاجه عن القواضي ولا كتب كتاب ولا اى حاجه وانا قولتلك علشان تبقى عارف لو اتعرضت لاى حاجه تبقى فاهم ومتتصدمش بس دا مش هيغير حاجه خالص بينكم الامور بس تهدا وتطلقو على طول.
جاسر:نتطلق هو احنا هنتطلق.
الجد:ايوة لما الامور تهدا الا اذا كنتم مش عايزين وبصراحه كدا انا عايزيكم تفضلو مع بعض محدش هيخاف عليها قدك يا ابنى بس انا مفتحتش معاك الموضوع دا علشان عارفك عندى وهتعند معايا فسبتك وكنت بدعى لكم كل يوم ان ربنا يوفق قلوبكم على بعض.
جاسر:شكل كدا دعوتك استجابت ياجدو.
الجد:بتتكلم صح يا جاسر يا ابنى بس ليه مقولتليش.
جاسر:انا لسه مش متاكد من اى حاجه بس حاسس احساس غريب معاها لسه مش عارف ايه هو بس
هى ايه متعرفش وحتى لو عرفت اننا متجوزين بالطريقه دى هتكرهنى وتبعد عننا كلنا انت ممكن تخليها تفقد الثقه والامان فينا بالحركه دى ياجدى.
الجد:انا اكيد مقصدش حاجه زى كدا احنا كنا عايزين مصلحتها ونحافظ على حقها من الغيلان اللى عايزه تاكلها نيه دى وللاسف واحده من الغيلان دى اقرب حد ليها امها.
جاسر:بس لوعرفت هتعمل ايه بقولك ايه ياجدو متاخدها كدا فى وقت هادى وتفهمها زى مافهمتنى كدا وهى اكيد هتستوعب هى هتتصدم زيى فى الاول بس هتستوعب.
الجد:لا يابنى هى حالتها النفسيه وحشه اصلا من زياره امها الاخيره وهى ذات نفسها متلخبطه
ومعندهاش ثقه فى نفسها ولا قوه على طول ضعيفه وخاېفه وانا لو حكيت لها كل دا احتمال تخاف تطلع من باب اوضتها وانا عايزها تعيش وتنبسط ومتخفش من حاجه ولا تشيل الهم لسه الصغيره على الكلام دا والبركه فيك بقى.
جاسر:مش فاهم يعنى ايه البركه فيا.
الجد:يعنى حاول يا ابنى تقربو من بعض تتعرفو اكتر على بعض كأنكم فى فتره الخطوبه مش يمكن ربنا يوفق بين قلبكم وساعتها لما تعرف هتتصدم اه بس مش هيبقى عندها مانع.
جاسر:ان شاء الله ياجدى.

...........نرجع للوقت الحالى.....................
جاسر لنفسه:اهى عرفت ياجدى ومعرفش عرفت ازاى وايه اللى اتقال لها من قبل حتى ما احاول 
اعمل ايه انا دلوقتى ايه الموقف اللى انا فيه دا.
شعر بايديها تتحرك من بين ايديه مال على جبينها.
جاسر:رهف انت صحيتى انتى سمعانى رهف.
استيقظت رهف وهى تفتح عينيها بالم والرؤيه غير واضحه ولكن بعد لحظات وضحت و رأت جاسر
رهف:اه دماغى ياابيه وجعانى اوى.
جاسر بيسندها حتى ترتاح فى قاعدتها
جاسر:الف سلامه عليكى انتى اكلتى حاجه من اول النهار.
رهف:مش فاكره بس تقريبا اكلت بسكوت وحلويات فى المدرسه.
جاسر:بسكوت وحلويات هو انتى فى حضانه وبعدين هو دا اكل اصلا انتى عارفه الساعه كام.
رهف:حتى وانا فى الحاله دى بتزعقلى بردو وبعدين هتبقى كام يعنى 6او7 المغرب.
جاسر:مش بزعقلك ولا دا قصدى بس انتى لازم تاخدى بالك من نفسك انتى مش صغيره علشان حد يفكرك بمواعيد الاكل او إن انتى تاكلى وبعدين الساعه 10 بليل.
رهف:نعم ع عشره عشره ازاى انا بقالى كدا ايه هنا.
جاسر ينظر لساعته:يعنى فى حدود ساعه ونص ساعتين نايمه.
رهف:ياخبر دا زمان جدو وبابا قلقانين عليا.
جاسر:لا مټخافيش انا اتصلت بجدى و قولتله انك عندى وهاخلص شغل واعشيكى برا ونروح سوا.
رهف:وجدو وافق ناكل اكل من برا.
جاسر:امال ....مستهونا بيا ولا ايه.
رهف:ياخساره طب مش كنت تقول كنت اظبط نفسي بدل المنظر دا.
جاسر:انا اللى اقول بردو هو انا اللى طبيت عليكى زي القدر المستعجل.
رهف:اه صحيح فكرتنى انا كنت جايه ليه ازاى انت يااستاذ تب......
يقاطعها جاسر و هو يضع يده على فمها
جاسر:ششششش ممكن تكملى الكلام دا بعد مانتعشى علشان انا واقع من الجوع ومش عايز حاجه تعكر مزاجى ممكن.
رهف:ممكن بس علشان انا كمان جعانه جدا و إلا مش هيفرق معايا مزاجك فى حاجه.
جاسر:انا حاسس كدا ان فيه صوت بيعلى وقله ادب بتتقال صح ولا انا متهيألى.
رهف:وهى تتصنع التعب بعد ماعرفت المصېبه اللى ممكن توقع فيها اه دماغى مش قادرة اكيد بخرف من التعب هتاخد بردو بتخاريف تعب انت اكبر من كدا.
جاسر:صدق اللى قال عليكى لمضه.
رهف:مش بحب كدا وربعت ايديها ولفت وشها الناحيه التانيه.
جاسر وقد امسك بدقنها ولف وشها ناحيته
جاسر:مش بتحبى ايه.
رهف وقد شعرت بخجل نظرت فى الارض
رهف:لمضه مش بحبها.
جاسر:بتضايقك لمضه.
هزت رهف راسها بمعنى الموافقه.
جاسر:طب يا لمضه يا لمضه يا لمضه.
رهف بزعل وعصبيه طفوليه:تصدق انك....
جاسر:انى ايه ها كملى سكتى ليه.
رهف:وهى تعض على شفتها السفليه وتمسك راسها تتصنع المړض: دماغى يا ابيه دوخت قعدنى.
سندها جاسر واعطها كوبايه مايه ومسك شفتها وحررها من تحت اسنانها
جاسر:متعمليش الحركه دى تانى وبعدين انا بعديلك بمزاجى مش كل ماتتزنقى تقولى دماغى ودايخه ماشي.
رهف هزت راسها بخجل بمعنى موافقه.
جاسر:انا بقى عايزك تحكيلى كل حاجه حصلت معاكى برا من اول ما وصلتى لحد ما الامن ما طلع فاهمه.
رهف حكت له كل حاجه حصلت معاها.
جاسر قام باس راسها وقالها:حقك عليا وانا هجبلك حقك دلوقتى قدام عنيكى.
ذهب الى مكتبه ورفع سماعه التليفون:دخليلى بتوع الامن.
افراد الامن دخلو.
وجاسر جالس على مكتبه
جاسر:انتو عارفين انا عايزيكم فى ايه طبعا.
واحد من افراد الامن:احنا ملناش ذنب يابيه احنا جالنا امر من مكتب حضرتك اننا نحضر ومكناش نعرف ان الهانم تبقى مرات سعادتك.
جاسر:ودا يغفرلكم يعنى عارفين يعنى ايه حد يمسك لا ېلمس مراتى عارفين انا ممكن اعمل فيكم ايه.
وخبط بايديه على المكتب.
احد افراد الامن:اللى تشوفه سعادتك احنا تحت امرك.
وهنا وقفت رهف:بلاش تعملهم حاجه ياجاسر هما فعلا مغلطوش فى حاجه هما كانو بينفذو الاوامر وبس ونظرت لهم مع انكم حتى لو بتنفذو الاوامر وبس اعرفو ان دى بنت مينفعش تتعملو معاها بالعڼف دا تمسكوها و تزوقها كدا.
افراد الامن:حقك علينا ياست هانم مش هتتكرر.
نظرت رهف لجاسر:علشان خاطرى بلاش تقطع رزق حد على الاقل  بسببي انا مقدرش اتحمل الذنب دا وهما خلاص مش هيعملو كدا تانى .
جاسر ضعف امام نظرة الرجاء من رهف وانها حلفته بخاطرها.
جاسر:خصم اسبوع لكل واحد فيكم وسماح المرة دى بس علشان خاطر الهانم سامعين.
افراد الامن:كتر خيرك يا باشا كتر خيرك يا هانم و استأذنو و خرجو.
جاسر:انا عدتيهالك المرة دى بس المره الجايه متتدخليش فى شغلى ولا بينى وبين العمال تانى.
رهف:انا مقصدش بس فعلا حرام تقطع بعيش حد.
جاسر:وانتى شيفانى شيطان هاقطع برزقهم كدا من غير ما يعملون حاجه 
رهف:ماشي بس الحاجه اللى عملوها  ميستهلوش عليها قطع رزق بردو.
جاسر:لا عملو مسكو و لمسو مرات جاسر ثابت ودى عندى كبيره اوى.
رهف:ياسلام دا بقى علشانى ولا علشان غرورك وانك جاسر ثابت.
جاسر شدها ليه لحد ماوقعت على رجليه.
جاسر:انتى شايفه ايه علشانى ولا علشانك.
رهف:احم انا شايفه انك تسبنى اقوم علشان نلحق نمشى ولا ايه.
جاسر:لسه مجبتلكيش باقي حقك.
رهف:مش فاهمه.
جاسر:لسه فيه سهى السكرتيره.
رهف:ايوة دى بقى اكتر واحده عايزاك تزعقلها وتشخط فيها و تخصملها خصم كبير بس بردو من غير ما تترفد و تعرفها ان فى اصول تقابل بيهم الناس مش تهزءهم وتهنهم بالمنظر اللى اتعاملت بيه معايا
دا فى الاول و الاخر مكتب جاسر ثابت بردو ولا ايه.
جاسر:اتثبت انا كدا المفروض
وبعدين انا لسه قايلك ايه متتدخليش.
رهف:منا متدخلتش اهو انا بقولك رأى و وجهة نظرى عن الموضوع وبينى وبينك مش قدام حد علشان متقولش انى بحرجك ولا حاجه.
جاسر:ياسلام انا بتثبت هنا ولا ايه
بس ماشي ياستى مادام بينى وبينك قولى اللى انتى عايزاه.
رهف:طب استنى بقى اقوم اقعد هنا على المكتب قدامك وانت نادى عليها علشان افرسها اكتر واكتر. 
جاسر:هههههه تفرسيها اشمعنى
رهف:اصلك مشفتش منظرها لما قولت انى مراتك برا هى وشها قلب ازاى و الطريقه اللى كانت بتكلمنى بيها باين عليها انها غيرانه عليك من البنات علشان كدا مكانتش عايزة تدخلنى.
جاسر:ما انتى بتفهمى اهو امال مش فهمانى ولا حسه بيا ليه.
رهف:بتقول ايه يا ابيه مش سامعه
.جاسر:ما انتى كنتى ماشيه حلو ليه تعكيها كدا.
رهف:مش فاهمه.
جاسر:بصى بقى من الاخر انا مش عجبانى كلمه ابيه دى محسسانى انى عندى 40 سنه كدا وشعري ابيض هو انتى شيفانى كدا.
رهف:لا طبعا بس اتعودت اقولك كدا اقولك ايه يعنى.
جاسر:عايزك تقوليلى جاسر بس سهله وبسيطه وانتى و ذوقك كدا لو دلعتنى يعنى مش هامانع بس طبعا بينى وبينك.
رهف:نعم لا مش هعرف ومش متعوده اقول اسمك كدا على طول.
جاسر:مانتى قولتى برا يارهف ناديتى عليا باسمى على طول.
رهف:انا عملت كدا.
جاسر:ايوة عملتى كدا وبعدين يلا اتمرنى علشان ناديت سهى خلاص ينفع تفرسيها وانتى بتقولى ابيه بردو.
رهف بتهز راسها بالنفى.
تدخل سهى لتجد رهف جالسه على المكتب قدام جاسر.
سهى:انا عارفه حضرتك ناديت عليا ليه وانا جهزت حاجتى ولمتها وكتبت استقالتى وانا مستعده لاى عقاپ حضرتك تشوفه بس انا فعلا والله ما كنت اعرف انها مرات حضرتك.
جاسر:حتى لو.. دى طريقه تقابلى بيها عملاء او الناس عموما.
سهى:لا طبعا يا استاذ جاسر بس عمر ما حد اشتكى منى ولا من معاملتى 
بس فعلا حضرتك بيجيلك بنات كتير بتبقى بس عايزه تتعرف عليك وحضرتك بتبقى سيبلي خبر انك مش عايز ازعاج او حد يدخلك فانا بتصرف معاهم.
جاسر:وعلى اى اساس بتعرفي ان دول جايين يضيعو وقت ولا فعلا محتاجين يدخلو عندى.
سهى:حضرتك انا ليه نظره فى الناس وطول فتره شغلى عند حضرتك وانا قابلت ياما وشويه فعرفت اتعامل مع كل انواع الناس وبعدين انا بسال اى حد داخل لحضرتك ايه السبب واللى عنده سبب فعلا بدى حضرتك علم واللى جايه تضيع وقت باتعامل معاها.
رهف مسكت ايد جاسر بايديها الاتنين ونظرت لسهى.
رهف:يا سلام يعنى انتى كنتى عايزانى اقدملك تقرير مفصل انا ليه عايزة ادخل لجوزى ولا كان باين عليا انى جايه بضيع وقت.
نظر جاسر لرهف بعيون حالمه والبسمه على وجهه من كلمه جوزى اللى طلعت منها وايديهم فى ايد بعض شد جاسر على ايديها ونظر لسهى.
جاسر:ساكته ليه ردى على الهانم.
سهى:انا مقصدش طبعا يا هانم بس انا مكنتش اعرف ان حضرتك مدام الاستاذ جاسر والا كنت دخلتك فورا بس حضرتك كنتى جايه منفعله اوى وبتزعقى ومكنتش عارفه اتعامل مع حضرتك.
رهف:يعنى كنت منفعله وبزعق ودا يوحي انه فى حاجه ضروريه مش جايه بضيع وقت والا كنت لبست واتشيك وادلعت زى ناس كتير ولا ايه.
سهى:افندم حضرتك بتلمحى لايه معلش.
جاسر شد على ايد رهف بمعنى تسكت لكن رهف تجاهلت الموضوع.
رهف:يعنى اقصدك يا حبيبتى انتى سكرتيره جاسر ثابت ودى شركه عقارات واكيد عايزين المهندسين والعملاء اللى بيجو هنا يكونو مركزين فى الشغل علشان دى ارواح ناس مش مركزين معاكى ولو عايزه تكملى شغل فى مكتب الاستاذ جاسر يبقى استايل لبسك يتغير وطريقتك تتغير
عادى جدا انك تكونى شيك و ترند و بتتعاملى بانوثه وثقه وانتى محتشمه ومحافظه على نفسك ولا ننقلك فى اى قسم انتى تحبيه.
سهى:انا مسمحش بتلميحات حضرتك ليا وانا بشتغل فى الشركه دى من 7 سنين و زى ماقولت قبل كدا عمر ما حد اشتكى منى ولا من اسلوبى ولا حتى الاستاذ جاسر نفسه.
رهف:علشان الاستاذ جاسر كان بيركز فى شغله وبس مش فاضى للتفاهات التانيه وكان اعزب ودلوقتى اتجوز وانا اخاڤ على سمعه جوزى لما تكون السكرتيره بتاعته عامله كدا
وبعدين قدامك 5 دقايق يا تقبلى العرض اللى قولته ياما انتى كدا كدا مجهزه حاجتك و كاتبه الاستقاله نمضيها ناو و لا تشغلى بالك.
جاسر شد على ايد رهف وجعتها بصتله بالم وغمزت له بمعنى استنى.
سهى:انا موافقه على عرض حضرتك من بكرا استايلى هيتغير و طريقتى كمان.
وقفت رهف ومدت يدها لسهى علشان تسلم مدت سهى يدها وسلمو على بعض.
رهف:يبقى احنا كدا اتفقنا تقدرى تتفضلى على مكتبك.
خرجت سهى.
قفزت رهف فى المكتب بمرح وهى تشعر بفرحه الانتصار.
حتى اوقفها جاسر.
جاسر:انتى مش بتسمعى الكلام ليه انا مش قولتلك متتدخليش بينى وبين الموظفين بتوعى انتى عارفه دى لو استقالت انا كنت هعمل ايه انا معتمد عليها فى حاجات كتير و بتشتغل معايا من زمان ومحل ثقه انت متخيله انتى كنتى هتأذينى ازاى فى شغلى بس يابت الناس انا قولتهالك مره وهقولهالك تانى انا مش بحب اللى يدخل فى شغلى.....

رواية رهف الجاسر

البارت 15

رهف پخوف:اولا انا كنت عارفه انها مش هتستقيل لان بقالها كتير هنا ومستحيل تسيب الكيان دا والمكانه دى علشان تمشي وتبدأ من جديد فى اى حته تانيه
وبعدين انا مقولتش انى همشيها انا قولت هنقلها وهى اكيد بردو مش عايزه تسيب مكانتها العاليه دى
ثانيا انت قولتلى انك هتجبلى حقى وانا حره اجيب حقى بالطريقه اللى تريحنى
اما ثالثا بقى انت كان عاجبك شكلها ومياصتها يعنى وزعلان انها هتتغير 
وانا بحافظ على شكلك وعلى العموم لو مضايق عليها اوى كدا وحاسس انك ضايع من غيرها وعدم وجودها مأساه بالنسبه ليك يبقى اتفضل روح اتجوزها واخرج اتعشى معاها كمان سلام.
جاسر شدها من ايديها.
جاسر:استنى هنا انتى رايحه فين.
رهف:مروحه 
ومن قبل ماتقول حاجه هخلي السواق يوصلنى لحد باب البيت علشان اسيبك تواسيها براحتك زمانها زعلت من كلامى
وتقدر كمان تطلع لها وتلغى كل حاجه انا قولتهالها ولا يهمك قولها عيله وبتخرف.
جاسر:ايه كل دا ممكن تهدى بقى انا لا زعلان عليها ولازعلان على شكلها وطريقتها اللى هيتغيرو
انا زعلان على شغلى اللى هى مسكاه ولو هى مشيت وجبت واحده تانيه مكانها انا اللى هشيل الشغل كله علشان لسه مش هيبقى عندى ثقه فى الجديده فهمتى 
وخصوصا دلوقتى لان الشركه عليها شغل كتير ومتراكم 
وبعدين انا متفرقليش اصلا هى عامله ازاى المهم عندى شغلها عامل ازاى وهى لو فرقالى وكنت عايزها كنت اتجوزتها من زمان على فكره مش مستنيكى تيجى تقول لى الفكره العظيمه دى.
رهف:يعنى هى بجد متفرقلكش ولا اى حاجه.
جاسر:اقولك علشان ترتاحى لو دخلت عليا مره وهى قرعه انا مش هاخد بالى اصلا.
رهف تضحك:بجد.
جاسر:والله بجد وبعدين انا فى واحده اصلا شغلانى وبفكر فيها.
رهف:بجد مين يا ابيه.
جاسر:انا قولت ايه.
رهف تعض على شفتها السفليه:اسفه نسيت وانت لازم تستحملنى لحد ما اتعود ماشي.
جاسر:انا قولت الحركه دى متتعملش تانى
فى ايه يا بت هو النهارده اليوم العالمى لتكسير كلامى ولا ايه.
رهف:انا النهارده والله مش،مظبوطه خالص حصلى كميه حاجات فظيعه ودماغى مقلوبه.
جاسر:ايه اللى حصل قلقتينى فى ايه.
رهف:ايه دا انت غيرت كلامك معايا ومش هتأكلنى ولا ايه.
جاسر:لا ازاى يلا بينا.
خرجو وركبو العربيه ووقف جاسر قدام مول.
رهف:هو المطعم هنا.
جاسر:لا طبعا بس مش هتخرجى معايا بالسلوبته اللى انتى لابساها دى محسسانى انى خارج مع بنت اختى ولو روحنا فى حته وقولتى ابيه وانتى لابسه كدا انتى اللى هتسوئى سمعتى عايزاهم يقولو عليا بجرى ورا عيال صغيره.
رهف:والله شكلك عندك انفصام
منين انتى كبيره اعقلي ومنين الناس هتقول عليك خارج مع بنت اختك 
ومنين بتطلب منى ابطل اقولك ابيه علشان بتحس انك كبير فى السن ومنين جايبنى هنا علشان ميتقلش عليك بتجري ورا العيال الصغيره ولا كانك عجوز.
جاسر:بتبرطمى بتقولى ايه يا لمضه.
رهف:تانى لمضه وبعدين بقى
وبعدين انا مكنتش بقول حاجه.
جاسر:طول ما انتى بتبرطمى هقولك لمضه انتى حره بقى.
رهف بتريقه على جاسر :انتى حره بقى نينيني
جاسر:يا بت وبعدين معاكى انا مش هصبر عليكى كتير و مسكها من ودنها
رهف:ودنى ودنى ياابيه انا تعبانه وراسي ۏجعاني و الله.
جاسر:هو انا كل ما اكلمك تقولى تعبانه وراسي وجعانى انتى استحلتيها ولا ايه وبعدين انا مش قولت بلاش ابيه دى.
رهف:والله كل ماتمسكنى من ودنى هقولك يا ابيه.
جاسر:لا والله انتى بتردهالى يابت محمود.
رهف:مالها بت محمود وبعدين انا مش بحب لمضه وانت مش عايزنى اقول ابيه يبقى حاجه قصاد حاجه اتفقنا.
جاسر:انتى قولتيلى عايزه تطلعى ايه.
رهف:مهندسه زى بابا وامسك شغله.
جاسر:ضمنت انك هتنجحى فى كل الصفقات اللى هتمسكيها مهو ياما انتى مقنعه ياما بتضحكى عليا وبتثبتينى.
رهف:يعنى من دا على دا.
دخلو المول ورهف غيرت ملابسها لفستان ابيض منقوش بزهور صغيرة وجميله وخرجت لجاسر الذى اڼصدم من جمالها ومن جمال شعرها اللى اول مره يراه مفرود على طول ضهرها ومزينه شعرها بطوق بسيط جدا من الفراشات على اول شعرها.
جاسر:اى الحلاوة دى.
رهف بخجل:شكرا.
جاسر ابتسم على خجلها وركبو السياره.
رهف:احنا هنروح فين.
جاسر:في مطعم حلو اوى على النيل.
رهف:انت متعود تروح هناك.
جاسر:مش كتير من الوقت للتانى بتسالى ليه.
رهف:لوحدك.
جاسر:مش فاهم يعنى ايه.
رهف:يعنى كنت بتروح لوحدك.
جاسر:لا كنت باخد امى معايا اصلى بخاف اتوه طبعا لوحدى.
رهف:يعنى انا اول بنت بتروح معاك المطعم دا.
جاسرمسك ايديها:انتى اول بنت بتخرج معايا فى العموم.
رهف:بتتكلم جد ولا بتقولى كدا وخلاص.
جاسر:فى ايه يارهف ليه كل الاسئله دى بتغيري عليا ولا ايه.
رهف:مش موضوع غيره مش عايزة احس باحراج.
جاسر اوقف السياره فجاه وبص لرهف بحزن.
جاسر:لو حاسه انك هتكونى محرجه علشان خارجه معايا احنا ممكن نتطلع على البيت ونجيب اكل معانا تيك اواى علشان وعدتك انك هتاكلى من برا النهارده عادى.
رهف بدموع:لا والله مش دا قصدى انا قصدى مش عايزة حد يبصلى على انى مش اول واحده تبقى معاها او اقابل حد تعرفه كان عارف انك مرتبط ويبصلى بصه كدا ولا كدا ولا حتى تقابل اللى كنت مرتبط بيها بس كدا فهمتنى.
تذكر جاسر كلامه جده عن رهف انها معندهاش ثقه فى نفسها ودايما ضعيفه وخاېفه.
جاسر:لا يارهف مش هتتعرضي لاى حاجه من دى علشان عمرى ما ارتبط اصلا فاطمنى وبعدين الموضوع مش مستاهل كل التوتر والدموع دى ومسح دموعها انا مش عايزك ضعيفه وخاېفه كدا
انتى رهف ثابت ليكى مقامك وهيبتك فى اى حته ومين ما كان يعملك حساب على فكره ولو عايزة تشوفى دا بنفسك هوريكى.
وساق العربيه.
رهف:هتعمل ايه مش فاهمه.
جاسر:استنى و هتعرفي بنفسك علشان انتى مش قليله وانتى بتقلى من نفسك اوى.
رهف:علشان انت بس ابن عمى وبترفع من معنوياتى مش اكتر اما انا عاديه جدا واقل من العادى كمان.
جاسر:طب استنى عليا وانتى هتشوفى و هتصدقى الكلام دا بنفسك.
وصلو المطعم.
جاسر:عايزك تنزلى وتدخلى المطعم وتقولى الجرسون ترابيزه لرهف ثابت ماشي.
رهف:لا طبعا انت بتهزر احنا هندخل سوا.
جاسر:اسمعى الكلام يلا انزلى.
رهف:لا لا مستحيل انا اعمل كدا الناس هتضحك عليا لا لا مش هعمل كدا ماشي.
جاسر:خلاص خلاص انزلى وانا داخل معاكى.
اول مانزلت هو مشا بالعربيه.
ورن على فونها.
رهف:انت ازاى تعمل كدا.
جاسر:انا واقف عند جراج المطعم وشايف البوابه لو مدخلتيش انا كمان مش جاى وخلينا واقفين بقى انا وانتى فى الشارع لحد الصبح.
رهف:لا متهزرش بالله عليك تعالى والله هعيط انت حر.
جاسر:وانا مالى شكلك انتى اللى هيبقى وحش اوى لو حد شافك واقفه بتعيطى كدا لوحدك هيقولو عليكى بنت تايه يلا سلام وقفل السكه. رنت عليه تانى قفل الفون خالص.
وقفت عشر دقايق تبص يمين وشمال ومتوتره جدا و جاسر بيراقبها من العربيه.
لحد ما زهقت من الوقفه وقررت تدخل شافت الجرسون.
رهف:تربيزه لفردين باسم رهف ثابت لو سمحت.
الجرسون:حضرتك رهف ثابت.
رهف بتوتر: ايوه 
الجرسون:اتفضلى حضرتك اهلا وسهلا والله شرفتينا يا هانم اهلا وسهلا احلى ترابيزه لحضرتك هجيب لحضرتك مشروب ترحيب على حساب المحل حالا راح جاب المشروب و جه.
الجرسون:حضرتك هتطلبى دلوقتى ولا هتستنى ضيف سعادتك علشان ادى خبر للطباخ يا هانم.
رهف:تدي خبر للطباخ ليه.
الجرسون:علشان يطلع ياخد طلبات حضرتك بنفسه ويعمل كل اللى تؤمرى بيه.
رهف:لا ملوش لزوم انا هستنى حد ونطلب من المنيو عادى شكرا لحضرتك.
الجرسون:انتى نورتينا يا هانم.
وسابها ومشي وهى كانت فرحانه اوى بالاهتمام دا و المعامله دى اللى كانت بتشوفها من اهل ابوها بس.
دقايق ودخل جاسر.
جاسر:ايه رايك كلامى انا بس و عيلتك ولا انتى ليكى مكانتك وهيبتك الخاصه بيكى.
رهف قامت و حضنته وباست خده.
رهف بفرح: شكرا بجد انا مبسوطه اوى.
جاسر حضنها هو كمان.
جاسر:وانا مبسوط علشان انتى مبسوطه.
رهف بعدت عنه باحراج.
رهف:انا اسفه بس انا كدا لما اتحمس وافرح مش بعرف اتحكم فى ردة فعلى.
جاسر:فى حد يتأسف على حاجه حلوة كدا.
اتحرجت اكتر و خدودوها احمرت و مسكت المنيو و خبت وشها وعملت نفسها بتقراه.
رهف:ها هتطلب ايه يا ابيه.اوبس اسفه.
جاسر:لا حول ولا قوة الا بالله انتى لو قلتيها تانى هطلب المنيو كله و اسيبك تتدبسى فى الحساب و امشى.
رهف:لا لا و اهون عليك دا بنت عمك بردو.
جاسر:لا الصراحه متهونيش عليا مش عارف اطلب ايه اكلينى على زوقك النهارده.
وطلبت رهف اكل ليهم هما الاتنين وكانو جعانين جدا بان على طريقه اكلهم.
جاسر:ها قوليلى بقى عملتى ايه فى المدرسه النهارده.
افتكرت وائل واللى حصل وحكتله.
جاسر:لاااا دا اتمادى اوى والله لوريه واخرج فونه واتصل بحد.
جاسر:الو تعرف وائل المنشاوى عايزك.........
تمسك ايديه رهف لتقاطع المكالمه.
رهف:لا و النبى بلاش تعمله حاجه ارجوك مش عايزاك تتأذى بسبب واحد تافهه و مغرور زى دا.
جاسر:مټخافيش عليا مش هيحصل حاجه بس انا لازم اربيه الكلب دا علشان يعرف مقامه كويس وميقربلكيش تانى.
رهف:انا زعقتله وعرفته مقامه وجدو قال لماما انى مراتك وزمانها راحت قالتله فمش هيقرب تانى صدقنى خلاص بقى علشان خاطرى.
جاسر:يارهف بس كدا....
رهف:هتخلينى احرم احكيلك حاجه تانى متخوفنيش علشان احكيلك كل حاجه بعد كدا 
قفل جاسر الفون.
جاسر:اهو يا ستي علشان ترتاحى و مټخافيش انا بعمل كدا علشان احميكى علشان خاېف عليكى من الحيوان دا.
رهف:عارفه بس انا مش بحب الطريقه دى 
عڼف و مشاكل بتوترنى ومش بتخلينى مرتاحه.
جاسر:ماشي يارهف كملى بقى ايه اللى حصل.
كملت رهف اللى حصل لما والدتها جت البيت واللى دار بينهم لحد ما راحتله الشغل.
رهف:قولى بقى انت ازاى تعرف حاجه زى دى و متقوليش ها هو انا كلبه ولا بقره بتتصرفو فيها دى طريقه تعاملونى بيها.
جاسر:اهدى و اسمعينى زى ما سمعتك و حكلها هو عرف ازاى و امتى بس احترم وعده لجده ومحكاش السبب.
رهف:طب هما ليه يعملو كدا ايه السبب.
جاسر:اكيد جدو وعمى عندهم سبب قوى لكدا والا مكنوش اخدو القرار دا على العموم بكرا الصبح نقعد احنا الاربعه ونفهم هما عملو كدا ليه.
رهف:انا مش مصدقه اللى هما عملوه بجد و مخى مش قادر يستوعب ولا قادر يجيب سبب مقنع للى حصل.
جاسر:اد كدا انتى زعلانه من ارتباطنا اوى كدا.
رهف:انا مش بتكلم عليك انا بتكلم على الفكره ككل
انا مخططه انى متجوزش دلوقتى لسه صغيره على الجواز لما اخلص جامعه او و أنا فى اخر سنه او سنتين كدا 
واللى اتجوزه دا لازم اكون عرفاه كويس اوى و مرتاحه ومبسوطه ومقتنعه بيه واكون بحبه مش اللى هو كدا وخلاص.
جاسر:طب احنا فيها انسي اللى حصل واننا متجوزين اصلا و نتعامل عادى ونبقى صحاب انتى لسه مكونتيش صحاب فى مصر وانا اصلا معنديش صحاب كدا هنعرف نتعامل مع بعض بكل راحه وعدم احراج موافقه.
رهف:انا وانت صحاب متاكد.
جاسر:فى ايه يارهف انتى ليه دايما محسسانى انى وحش او شيطان انا بنى ادم عادى وعلى العموم براحتك انا كنت عامل لمصلحتك علشان متحسيش بوحده بس انتى حره يلا علشان نروح علشان اتأخرنا.
ساب الفلوس على الترابيزه و ركبو العربيه وطول الطريق جاسر باصص قدامه ورهف باصه من الشباك و بتفكر فى كلام جاسر وفجاءه.
رهف:اوقف اوقف بسرعه.
وقف جاسر بسرعه وجدها نزلت من العربيه بسرعه تجرى على واحد بيبع غزل بنات و اخدت منه الغزل كله.
جاسر حاسب الراجل وهى قعدت على سور الكورنيش تاكل الغزل
وجاسر قعدت جمبها وبصلها.
جاسر:مجنونه والله مجنونه.
رهف:شفت بقى انا ليه كنت مستغربه اننا نكون صحاب مش علشان اللى قولته علشان احنا مختلفين تماما عن بعض
انا مجنونه وانت عاقل وانا نشيطه وبطنطت وانت هادى وراسي انا هاديه وانت عصبى عرفت.
جاسر: ايوه بس اعرف ان الشخصين اللى مش شبه بعض بينجذبو اكتر لبعض وبعدين اكيد في حاجات كتير مشتركه بينا.
رهف:ايوة لما يبقو على استعداد يتقبلو اختلافات بعض وبعدين قولى كدا على حاجه واحده مشتركه بينا.
جاسر:ما ٱنا متقبلك اهو يا رهف هو انا قولت ولا عملت حاجه 
ولا انتى اللى مش متقبالنى دى حاجه تانيه وبعدين فى حاجات كتير يارهف مشتركه.
رهف:لا انت بتزعق و بتشخط و بتتخانق مش بتسمع ودى حاجات بالنسبه لى بتقولى انك مش متقبل مش العكس.
جاسر:ايوة اعترف انى كنت بعمل كدا بس انا هديت عن الاول علشان بس كان في كذاحاجه ضغطه عليا فكنت عصبي زياده بس انا هديت عن الاول صح.
رهف:ايوة بامارة اللى عملته فى المطعم صح وبعدين ماتقول انك كنت مضغوط وكدا.
جاسر:مكنتيش لسه صاحبتي علشان نحكى لبعض و نفضفض ولسه لحد دلوقتى مش عايزة تبقى صاحبتي.
رهف:يعنى لما نبقى صحاب هنتكلم و نفضفض و نخرج و نتمشي و نحكى لبعض و نواسي بعض وكدا.
جاسر: ايوه طبعا دا مفهوم الصحاب اللى اعرفه هو اتغير اليومين دول ولا ايه.
رهف:يعنى دا احنا على كدا مش هنبقى صحاب هنبقى بيستي.
جاسر:انا سمعت الكلمه دى كتيير قبل كدا يعنى ايه بقى ..

رواية رهف الجاسر

البارت16

جاسر:انا سمعت الكلمه دى قبل كدا بس مش فاهم هى حاجه حلوه ولا وحشه مش قادر احدد.
رهف:بيستى دى حاجه حلوة اووووى
يعنى اعز صحاب او صحاب على طول فهمت.
جاسر:اه فهمت بس دى عادى بتتقال على الولاد والبنات.
رهف:مش عارفه انتو بتقولو بيستى ولا لا بس احنا بنات بنقولها حتى لو الصاحب دا ولد بنقولها عادى.
جاسر:وانتى قبل كدا كان عندك بيستى ولد.
رهف:انت اول صاحب ولد فى حياتى انا اصلا عمرى ماكان عندى بيستى كنت بشوف البنات وهى بتقول وبتتعامل بس انا مكنش عندى خالص.
جاسر:ليه كدا مكنتيش متفقه معاهم علشان اللغه و الثقافه يعنى
بس فيه مصريين كتير وفى كل حته.
رهف:لا مش دى كانت المشكله
المشكله كانت انى كنت بتوتر من الصحاب واخاڤ اجبهم عندى البيت اونكل ياسين يتعامل معايا وحش قدامهم ولا وائل يتعرضلى فكنت ببعد منعا لاحراجى وكدا فمكنش عندى صحاب اوى.وعلى فكره انا صاحبتك من زمان اوى بس شكلك نسيت

...........نرجع بالاحداث لورا..............
رهف عندها 5 سنين وجاسر عنده16 سنه فى جنينة البيت رهف بتلعب بالعابها وعرايسها وجاسر بيروح ليها علشان يسال على ابوه فين.
رهف:عمى قاعد جوا مع بابا وجدو يا ابيه.
قام جاسر ليدخل ولكنه يسمع رهف بټعيط يرجع ليها.
جاسر:مالك بتعيطى ليه.
رهف:فريد البارد داس على العروسه بتاعتى وكسرها.
جاسر:طب خلاص متعيطيش انا هجبلك واحده غيرها.
رهف:بجد طب يلا بينا.
جاسر:ايه دا انتى شبطى
رهف: انت مش قولتلى هتجبلى يبقى تجبلى وتنفذ كلامك وانا هلعبك معايا بلعبي ونبقى صحاب.
جاسر:كمان هتلعبينى بلعبك.
رهف: ايوه انت حلو اوى وهديك شيكولاته من بتاعتى بس متديش فريد حاجه.
جاسر:لا لا مش هديله طبعا يلا بينا.
وشالها على كتفه وخرج واشترلها لعب كتير من مصروفه اللى كان محوشه ولعبو مع بعض لحد ما نامت شالها وطلعها لعند مرات عمه بس معرفتش تاخدها منه علشان كانت ماسكه فيه وهى قالتله نايمها معاك ياجاسر احسن تصحى وتوجعلى دماغى وتقولى حدوته وبتاع بالله عليك مش ناقصه.
واخدها جاسر وراح اوضته ونيمها ونام جمبها لحد الصبح صحى على حد بيتنطط على السرير وباسته من خده وقالتله: صباح الخير ياعثل يلا علثان نفطر بلدغه كدا زى الاطفال

.............نرجع تانى.........................
جاسر: ايوه صح كنتى لطيفه وقتها
مش عارف بعد ما مامتك اطلقت وانتى سافرتى كنتى لما بتيجى مش بتتعاملى مع حد خالص وعلى طول واخده جنب.
رهف:دا انا ولا انت مش انت اللى زعقتلى وطردتنى من اوضتك وقولتلى مكلمكش تانى ولا اخبط عليك ولا اتعامل معاك.
جاسر:انا دا امتى دا.
رهف:بعد وفاه عمى بكذا يوم انت كنت على طول زعلان وحزين وانا جبت اللعب بتاعتى واخدت البلاي استيشن بتاع فريد وجتلك علشان اغيرلك مودك اتعصبت عليا وكسرت كل اللعب وطردتنى وانا من ساعتها وانا واخده جنب زى ماقولتلى.
جاسر: ايوه افتكرت بس اصلا فتره وفاه والدى كانت صعبه اوى وخصوصا انى بقيت مسئول على الشغل وانا كنت لسه طالب فى الجامعه وبعديها بفتره عمى تعب وانتى سافرتى  وانا من ساعتها شايل هم الشغل والعيله لوحدى بس انتى ملكيش حق كان لازم تتفهمى انى فى فتره صعبه ابويا ماټ وكدا مش تزعلى لحد دلوقتى.
رهف:انا كنت عيله الصغيره يدوب عشر سنين افهم ازاى انا واقدر ايه.
جاسر:ايوه بس انتى دلوقتى كبرتى وبقيتى شاحطه اهو لسه بردو مش فاهمه.
رهف:معرفش بقى انا اتعودت على المعامله دى وبعدين انت ولا مره جيت و فهمتنى
جاسر:افهمك ايه انا كنت ناسي اصلا الموقف دا لسه فاكره دلوقتى انا كنت بقول انك علشان كل فين وفين بتيجى تقعدى شهر او اقل و تسافري فبتحسي ان البيت غريب عليكى واحنا غريبين عليكى وكنت بسيبك براحتك علشان مضيقيكيش بس انتى المفروض تيجى وتقولى انك زعلانه من واحد اتنين تلاته ونقعد نتكلم.
رهف:مكناش لسه بقينا صحاب كنت فاكرة اننا خلاص مش هنبقى صحاب تانى.
جاسر:طب دلوقتى.
رهف:لا خلاص طالما سوء الظن اتوضح نرجع صحاب تانى بس توعدنى تبطل عصبيه معايا.
جاسر:موافق بس انتى توعدينى تبطلى لماضه معايا.
رهف:موافقه يا ابيه.
تضحك وطلع لسانها لجاسر.
جاسر يضحك على منظرها ويركبو السياره ويروحو على البيت.
كل منهم ذهب الى غرفته ولكن النوم لم يكن حليفه.
جاسر سهران فى اليوم و اللى حصل فيه و رهف و ضحكتها و شقاوتها ويفتكر منها كلمه جوزى ومسكة ايده
و كذلك رهف سرحانه فى اليوم واللى حصل فيه وجاسر و انها عرفت انه مكنش يقصد يبعدها عنه وانه كويس من جوا مش زى ما ظاهر عليه من برا.
تسمع صوت رساله على فونها.
تقراها رهف"نمتى ولا لسه"
رهف ترد برساله:لا لسه.
جاسر:انا مش جايلى نوم.
رهف:وانا كمان بس فى نفس الوقت تعبانه مش قادرة اتحرك من مكانى.
جاسر:طب اجيلك ولا انتى تجيلى نتفرج على فيلم سوا وناكل سناكس وكدا.
رهف:فكرهحلوه بس لا 
اخاڤ تروح عليا نومه جدو يزعقلى تانى.
جاسر:لا متخفيش محدش يزعقلك انتى خلاص مراتى يعنى لو راحت عليكى نومه عندى ولا انا راحت عليا نومه عندك محدش هيتكلم.
رهف:احنا مش اتفقنا منجبش السيره دى ونتعامل عادى وانت بتوترنى بالكلمه دى لو سمحت بلاش علشان مقفلش منك شخصيا.
جاسر:مش قصدى بس هما دبسونا فى حاجه صح يبقى نستغلها ولا يدبسونا وكمان منستفدش.
رهف:تصدق عندك حق بس متتعودتش على كدا.
جاسر:تمام ماشى بس قوليلى هتيجى انتى ولا اجى انا.
رهف:لا تعالى انت انا تعبانه مش قادره اقوم اروح فى اي حته انا هنقى الفيلم وانت تعالى.
جاسر:اوك.
بعد دقايق دق جاسر باب غرفه رهف فتحت له ودخلو وقعدو على الكنبه ورهف جابت غطاء واتفرجوا على الفيلم سوا لحد ماغفى كل منهم على الكنبه ولكن استيقظ جاسر جراء تعب فى ضهره من النومه وجدها نائمه.
فذهب لها يهزها بلطف
جاسر:رهف رهف قومى نامى على السرير علشان متتعبيش وانا رايح اوضتى رهف رهف.
ولكنها نائمه ولم تستجيب فققر انه يشلها وراح لحد السرير نيمها وقام يخرج مسكت رهف بيده واحتضانتها وهى نائمه
رهف:متسبنيش خليك هنا.
جاسر:لا خلينى انام فى اوضتى احسن علشان تنامى براحتك ومتضايقيش.
رهف بنوم:انا بنوتك الصغنونه يا عثل عايز تنام معاك.
افتكر جاسر زمان رهف كانت بتقول على جاسر عثل وهو يقولها بنوتة عثل الصغنونه
جاسر:انتى لسه فاكره.
رهف:انا على طول فاكره انت اللى بتنسى زى ما نسيت عيد ميلادى و مقولتليش كل سنه وانتى طيبه ولا جبتلة العروسه اللى انت قولتلى عليها ومع ذلك روحتلك علشان العب معاك و اقعد معاك علشان كنت واحشني اوى بس انت طردتنى يا وحش وانا من يومها زعلانه منك.
جاسر بفرحه:كنت ايه واحشك انتى قولتى كنت واحشك.
رهف:ايوة كنت واحشني علشان كان بقالك فتره فى اوضتك ومش بتطلع منها.
جاسر:حقك عليا انا كنت حمار انا لو اعرف انى كنت واحشك ولا انك كنتى جيالى علشان تلعبى معايا مكنتش عملت كدا ابدا كنت اخدك فى حضنى ومسبتكيش ابدا.
رهف:يعنى انت دلوقتى بقيت حلو يا عثل.
جاسر:من النهارده مفيش غير حلو بس يا بنوتى الصغنونه.
الحمدلله ان لسه عادة كلامك وانتى نايمه فيكى و مبطلتيهاش والا كنت عرفت ازاى الكلام الحلو دا و باس راسها وشال ايده وخرج وذهب على غرفته مبتسم فرحان و غلبه سلطان النوم.
فى الصباح التالى على سفره الفطار كل العائله متواجده و جاسر نازل على السلم صبح على الجميع وجلس بجوار رهف على غير العاده ومال اليها.
جاس:صباح الخير يا بنوتى الصغنونه.
رهف ابتسمت بخجل:صباح النور يا عثل.
نظر اليها بعيون حالمه وهى خجلت ونظرت الى طبقها و بدأت تاكل.
الجد:ايه يا رهف ما روحتيش المدرسه ليه النهارده.
رهف:هقولك بعدين يا جدو بس بعد اذنك عايزاك انت و جاسر فى موضوع بعد الفطار.
نرمين:خير يا رهف يا بنتي انا شايفه انك مخليه ابنى ولا زى يكون سكرتيرك يا حبيبتى يعنى لو تعرفي بس لو انتى ناسيه هو عنده شغل ومشاغل مش فاضي للعب العيال دا يا ماما هو مش امك عايزاه معاكى فى اى حته وفى اى وقت وبعدين خطبيته مش بتلاقي وقت تقعد معاه بسببك ودا ميرضيش ربنا.
رهف بذهول نظرت لجاسر:خطيبتك انت خاطب.
على العموم انا اسفه يا مرات عمى انتى عندك حق انا هاعتمد على نفسي ومش على حد تانى بعد اذنكم.
قامت من على السفره مسك جاسر ايديها ونظر لوالدته
جاسر:انتى ليه بتتكلمى كدا مع رهف يا امي وبعدين مين دى خطيبتى انا مخطبتش حد.
نرمين:انت نسيت ياحبيبى مش انا قولتلك هخطبلك خلود بنت خالتك.
رهف:سيب ايدى.
و شدت ايديها ولسه هتطلع مسكها جاسر تانى.
جاسر:من فضلك استنى فى سوء فهم.
رهف:مليش علاقه فى سوء فهم ولا لا انا مالى.
جاسر:انتى مالك ازاى مش احنا صحاب يبقى سوء الفهم لازم يتوضح علشان ميبقاش فيه زعل.
رهف:الصحاب مش بيكدبو على بعض يا ابيه.
جاسر بعصبيه:ابيه تانى و بيكدبو وكمان فى جمله واحده انتى اختبرتى صبري بما فيه الكفايه تعالى.
ومسكها من درعها وشدها للسفره تانى ونظر لها.
جاسر:لو اتحركتى من هنا قبل ما اخلص كلامى ما تلوميش غير نفسك سامعه.
رهف تهز راسها پخوف والم من دراعها.
جاسر:ها يا امي كملى اللى انتى كنتى بتقوليه.
نرمين:ها ايه انااا 
اه انا قولتلك انى هخطبلك خلود بنت خالتك و كلمت خالتك و وافقت.
جاسر:تمام اوى حضرتك فاكره لما عرضتى عليا الامر انا قولت ايه.
نرمين:اه قولت عايز وقت تفكر.
جاسر:لا يا امي انا قولت مش موافق وحضرتك معملتيش لكلامى اى اعتبار و روحتى بردو تكلمى خالتى قادر افهم دا معناه ايه.
نرمين:مهو بصراحه كدا انت مش هتتجوز غير بالطريقه دى وانا تعبت معاك انى اقنعك تتجوز من زمان عايزة افرح بعيالك قبل ما اموت وبعدين دى بنت خالتك عارفينها كويس وانا اللى مربياها ومش هتلاقى واحده تانيه تحبك وتخاف عليك زيها.
جاسر:يعنى انتى عايزة تفرحي بيا.
نرمين:بصراحه كدا اه.
جاسر:و تجوزينى.
نرمين:ايوة واشوف عيالك و اشلهم قبل ما اموت.
جاسر:يعنى لو عملت كدا انتى هتبقى فرحانه و راضيه عنى.
نرمين:ليوم الدين بس انت فرحنى.
جاسر:وانا اقدر اكسرلك طلب ولا ازعلك ياست الكل.
نظر جاسر لرهف.
جاسر:روحى بوسي ايدك حماتك يا رهف.
فريد ونرمين وحتى الجد ورهف اټصدمو من اللى قاله جاسر.
جاسر:مالك واقفه متسمره فى مكانك كدا بقولك روحي سلمى على حماتك يلا.
راحت رهف تقرب من نرمين.
نرمين:استنى عندك متتحركيش.
انت بتقول ايه يا جاسر يا ابنى انت بتهزر معايا صح.
جاسر:لا طبعا طلبتى انى اتجوز علشان ارضيكى و افرحك وانا اتجوزت اهو مش فرحانه ليه بقى معلش هى الصدمه بس فى الاول.
نرمين:انا قولت تتجوز خلود مش دى اقول انا ايه لخالتك دلوقتى.
جاسر:متطمعيش يا امي اتجوز اللى تختاريها احمدى ربنا انى عملتها و اتجوزت وبعدين تعملى ايه دى مشكله حضرتك مش مشكلتى مش انتى اللى معملتيش لكلامى اعتبار و حطيتى نفسك فى الموقف دا وانتى عارفه كويس انى مش بتحط قدام امر واقع يا امي انا مش عيل صغير علشان تدبسيه فى جوازه.
نرمين:طب لو انت بتقول كدا علشان انا اتعاملت فى الموضوع دا بالطريقه دى خلاص حقك عليا بس قولى انك بتقول انك اتجوزتها بس علشان تضايقنى.
جاسر:هى الحاجات دى فيها هزار وبعدين لو مش مصدقانى اسالى جدى وهو يقولك.
نظرت نرمين للجد بعيون سائله.
نظر اليها الجد:ايوة فعلا اتجوزو من قيمه اسبوع كدا.
نرمين تقعد على الكرسي باڼهيار
نرمين:اسبوع اسبوع متجوز وانا معرفش.
جريت رهف تجيب ميه لمرات عمها.
رهف:اتفضلى ياطنط اشربي المايه دى علشان تهدى.
ترمي نرمين الكوبايه من ايد رهف.
نرمين:ټقتلى القتيل وتمشي فى جنازته ايه البجاحه اللى انتى فيها دى تبقى متجوزه ابنى من اسبوع وانا معرفش عملتيها ازاى دى يا ميه من تحت تبن
هاستنى ايه انا من واحده تربيه منال اللى احنا عارفينها كويس معبوده القرش طلعتى لامك بس لا لعبك على الفاضي مش هخليكى تتهنى بيه و زقتها وقعتها فى الارض.
راح جاسر على رهف و سندها و قومها ونظر لامه.
جاسر:امى دى مراتى دلوقتى واى اهانه فى حقها تبقى اهانه فى حقى انا كمان علشان الصدمه بس هعدى الموضوع بس لو......
نرمين:بس ايه يا ابن بطنى
ايه هتربينى و لا هتعمل ايه يعنى هى من اولها كدا هتقويك على امك اول القصيده كفر
النحس الشوم دى.
جاسر:حضرتك مسبتليش قرار تانى.
مسك ايد رهف وطلع وهو على السلم قال لرهف.
جاسر:روحى اوضتك لمى حاجتك وكتب المدرسه وكل حاجه و استنينى فيها.
رهف:ليه هنروح فين.
جاسر:بعدين هتعرفي و اغسلى وشك ومشوفكيش بتعيطى تانى فاهمه يلا بسرعه.
ذهب جاسر لغرفته هو ايضا ولم اشيائه وذهب الى غرفه رهف واخذ الشنط ونزل.
امام نظرات العائله المدهوشه من الشنط وافعال جاسر.
الجد:انتو واخدين الشنط دى و رايحين فين.
جاسر:هنروح مكان تانى اقدر اسيب مراتى فيه وانا مطمن عليها
وتكون ماما هديت شويه و استوعبت الموضوع ومش هارجع الا لما تكون متقبله مراتى بعد اذنك ياجدى.
مسك ايد رهف ومشيو.

كل دا ورهف مصدومه من اللى بيحصل لدرجه انها مش قادرة تتكلم ولا تقول حاجه حاسه انها فى حلم مش حقيقة...

رواية رهف الجاسر

البارت 17

و انطلقو بالسياره حتى توقفت امام عماره راقيه نزل جاسر وندا على البواب وطلب منه يطلع الشنط و راح فتح باب العربيه لرهف ونزلها و طلعو لشقه ودخلوها
رهف نظرت للشقه التى كان متسخه نوعا ما يظهر عليها انها كانت مغلقه من فتره كبيرة دخل البواب الشنط
جاسر:انا نازل اجيب شويه حاجات للبيت وجاى انتى بس فضى شنطتك وغيري عقبال ما اجي.
اخدت رهف شنطتها ودخلت اول اوضه قبلتها وطلعت بيجامه بيتى عليها رسومات كرتونيه وطلعت مسحت المطبخ و الترابيزه من التراب عقبال ما جاسر يجي.
دقايق ودخل جاسر ومعه اكياس كثيره وضعها على ترابيزه المطبخ ومسك رهف من ايديها وشدها و طلعو برا فى الصاله و قعدو.
جاسر:الشقه دى بتاعتى انا شاريها علشان كنت بقعد فيها من وقت للتانى لما اعوز اتعزل شويه عن الناس انا كنت شاريها اصلا علشان اتجوز فيها بس بقيت باستخدمها للسبب دا احنا هنعقد فيها شويه عقبال على ما الامور بس تهدا.
مالك ساكته ومبلمه كدا ليه فى ايه.
رهف:مش عارفه مش قادرة لا افهم ولا استوعب حاجه ابدا.
جاسر:طب اهدى بس ايه اللى مش فاهماه.
رهف:ليه طلعنا وجينا هنا والكلام اللى قلته وانا هشوف بابا ازاى و هنعيش هنا اصلا مع بعض لوحدنا ازاى وكل حاجه حصلت بسرعه و ورا بعض مش عارفه افهم ولا استوعب فى ايه.
جاسر:طب اهدى بس ومتتوتريش اولا انا بعتذر بالنيابه عن امى على الكلام اللى سمعتيه منها وعلشان كداا جبتك هنا علشان امى لو مش طايقاكى قيراط بعد ماعرفت اننا اتجوزنا مش هتبقى مش طياقكى 24دى حاجه.
اما بقى عمى فانا هخليكى تكلمى جدى كل يوم فيديو كول تطمنى فيها على والدك.
اما بقى على العيشه هنا عادى هنعيش زى ماكنا عايشين فى البيت هناك مش هيجد حاجه غير بس تهتمى بالبيت شويه عقبال ماشوف حد يجي يساعدك الصبح ويمشي اخر النهار.
رهف:طب هنعقد هنا كتير.
جاسر:اول ما الامور تتحسن هنرجع البيت على طول.
رهف:طب و المدرسه هعرف اروحها من هنا.
جاسر:هبقى اخدك معايا وانا نازل الشغل و اعدى عليكى اروحك.
رهف:طب انا كدا مش هتعبك ولا هعطلك على شغلك.
جاسر:لا خالص زى ماقولتلك انا كدا كدا هكون نازل للشغل فهاخدك معايا ولو معرفتش اجيبك لو عندى شغل ولا حاجه هبعتلك السواق.
رهف:تمام شكرا.
جاسر:دلوقتى انا جبت حاجات ناقصه من البيت ممكن لو سمحتى تطلعيها و ترسيها كدا وتشوفى لو ناقصك حاجه قوليلى عليها علشان اجيبها
اه صحيح انتى بتعرفي تطبخى ولا اطلب غدا من برا.
رهف:علي حسب.
جاسر:يعنى ايه.
رهف:فى اكل بعرف اعمله واكل لا بصراحه فعلى حسب انت عايز تاكل ايه.
جاسر:مش فارقه معايا اي حاجه هتعمليها هاكلها طب انا هقوم اغير واعمل كام تليفون كدا للشغل علشان مش هاروح النهارده و اساعدك فى البيت شويه.
قام جاسر وذهب لغرفته لتبديل ملابسه وقامت رهف للمطبخ تخرج الاشياء اللى جابها جاسر و ترسها و بدأت فى الغدا كان واقف جاسر على باب المطبخ يتامل حركاتها حتى شعرت به رهف وتصرخ من الخضه.
رهف:فى حد يعمل كدا قول اي حاجه كح حتى خضتنى.
جاسر:ياسلام وهو اللى بيتخض بيحلو كدا لو على كدا هخضك كل يوم.
رهف بخجل:طب ايه بقى مش انت قولت هتساعدنى.
جاسر:هو انتى قولتيلى اعمل حاجه وانا معملتهاش.
رهف:اتفضل الطماطم والخيار اعمل سلطه.
جاسر:اعمل سلطه دى اخرتها.
جلس جاسر على الترابيزه يقطع الخضروات للسلطه ويتامل وقفة رهف و تحركاتها و تمايلها فى المطبخ.
جاسر:انا خلصت.
رهف:يا نهار منيل ايه اللى انت عملته دا.
الترابيزه كانت كلها عليها قطع خضروات وهو كان متسخ جدا يداه وملابسه.
رهف:كل البهدله دى علشان طبق سلطه وايه دا مقطع الخيار مثلثات والطماطم مربعات ايه اللى انت عمله دا.
جاسر:بدل ما تقولى شكرا انى ساعدتك وبعدين مهندس عايزانى اقطعهم ازاى يعنى.
رهف:انت شايف انك كدا ساعدتنى انت تعبتنى اكتر علشان الم و انضف وراك كل دا وبعدين ايه مهندس يعنى دا مبرر يعنى لو انت دكتور كنت هتقطعهم على شكل خلايا ولا اعضاء بشريه متعرفش تعمل سلطه قولى اقولك تساعدنى فى حاجه تانيه.
جاسر:تصدقى انا غلطان اصلا وعلى فكره بقى طبق السلطه دا هيبقى احلى طبق سلطه كلتيه فى حياتك.
رهف:طب مش اوى كدا يلا قوم اغسل ايديك وغير هدومك دى عقبال ما انضف السفره و اغرف الاكل.
قام جاسر وذهب لغرفته وراحت رهف تنضف السفره وحضرت الاكل.
رهف:الاكل جهز يا ابيه.
اوبس يارب ما يكون سمعنى.الاكل جهز.
هو مش بيرد عليا ليه.
ذهبت رهف لغرفته تدق الباب ولكن لا احد يجيب خاڤت رهف و اتوترت.
رهف:انا بخبط من بدرى وانت مش بتفتح
انا هفتح الباب وادخل ها.
فتحت الباب ولكن لم تجده فى الغرفه ودخلت الحمام وايضا لم تجده فذهبت لغرفتها مسرعه تمسك فونها وترن عليه.
جاسر على باب غرفتها:انتى هبله يابت نبقى فى بيت واحد و ترني عليا.
رهف اول ماسمعت صوته جرت عليه وحضنته.
رهف:انت كنت فين بنادى عليك مش بترد وملقتكش فى البيت.
ودموع تنزل على خدها.
جاسر مذهول من رده فعلها ولكن فرحان انها كانت خاېفه عليه فبادلها الحضن.
جاسى:اهدى ما انا موجود اهو ايه لازمته كل دا.
رهف خرجت من حضنه.
رهف:كنت فين.
جاسر:كنت فى البلكونه بتكلم فى الفون دورتى فى البيت كله ومفكرتيش تروحى البلكونه.
رهف:وانا اعرف منين انه فى بلكونه وانت واقف فيها انا لسه معرفش البيت كويس.
جاسر:طب انتى بتعيطى ليه دلوقتى.
رهف:علشان كنت خاېفه و قلقانه.
جاسر:عليا.
رهف بعفويه:اه طبعا...
قصدى اختفيت فجاه وانا خۏفت و قلقت علشان قاعده لوحدى والبيت لسه جديد وكدا.
جاسر:ماشي بس احنا اتفقنا مفيش عياط تانى ولازم تبقى قويه مش على اى حاجه كدا تعيطى اتعلمى ان دموعك دى غاليه فمتنزلهاش على الفاضى كدا كل شويه ماشي.
رهف هزت براسها بمعنى موافقه.
جاسر:يلا علشان ناكل ونشوف انتى عامله اكل ايه.
انتى عارفه انا اول مرة اكل من ايديك ربنا يستر.
رهف تضربه على كتفه.
رهف:ربنا يستر دا انت هتاكل صوابعك وراه.
جاسر:انا شايف اننا بقينا نمد ايدينا ولا ايه.
رهف:بهزر ايه بهزر يارمضان انت مبتهزرش
جاسر:لا ياختى هزرى براحتك وانا كمان اهزر.
وظل يدغدغها وتجرى وهو وراها.
رهف:خلاص اسفه مش هاهزر معاك تانى.
جاسر:ليه كدا بس ما الهزار حلو ولا هو ليكى انتى وانا لا.
رهف:خلاص بجد نفسي اتقطع يخربيتك.
جاسر:دا انا اللى هخرب بيتك على طول لسانك دا متحترمى نفسك يا بت.
رهف:خلاص هاحترمها والله بس اهدى بقى كفايه 
ايه بقى مش بتتعب.
وجلست على الكرسي تاخد فى نفسها وجلس جاسر بالقرب منها و يتنهد هو الاخر.
جاسر:انا هسيبك بس علشان صعبتى عليا مش اكتر.
رهف:تشكر يا زوق.
جاسر:ايه يابت اللماضه اللى فيكى جايه منين.
رهف وهى بتنفخ من الڠضب:طب اتفضل يا ابيه ها يا ابيه علشان ناكل زمان الاكل برد.
جاسر:تانى ابيه والله منا سيبك.
طلعت تجرى رهف ودخلت الغرفه وقفلت الباب من جوا.
جاسر:افتحى الباب دا انتى فاكره كدا مش هعرف اجيبك يعنى.
رهف:ايوة مش هتعرف وبعدين مش هافتح غير لما تقولى انك مش هتعملى حاجه.
جاسر:طالما انتى عارفه انى هاعملك حاجه بضيقينى ليه وبتستفزينى بكلمه ابيه دى.
رهف:علشان انت كمان بضايقنى و بتستفزنى بكلمه لمضه دى.
جاسر:طب انا اعملك ايه اذا انتى كنتى كدا فعلا واكيد انا مش اول واحد اقولهالك يعنى.
رهف:انا مش لمضه انا فرفوشه احب الضحك والهزار وانت مش اول واحد بس انت الوحيد اللى اقدر عليه.
جاسر:تقدرى عليه يعنى ايه بقى ان شاء الله.
رهف:يعنى جدو وبابا انا مقدرش اعترض معاهم علشان هما اكبر منى لكن انت اقدر اخليك تبطل تقولهالى.
جاسر:يا سلام يعنى هما كبار وانا ايه لسه فى حضانه ما انا اكبر منك بردو.
رهف:ايوة بس انت صاحبي والمفروض متعملش حاجه تضايقنى.
جاسر:انتى بتثبتينى خلاص جتلى فكره كل مره تبقى فيها لمضه مش هقولك كدا و ابدلها باى حاجه تانيه تمام كدا.
رهف:هتبدلها بايه يعنى.
جاسر:طب ايه هنفضل نتكلم كدا كتير.
رهف:طب اوعدنى انك مش هتعملى حاجه.
جاسر:خلاص مش هاعملك حاجه.
فتحت رهف الباب ووقفت امامه.
رهف:ها قولى بقى هتعمل ايه بدل لمضه دى.
جاسر:هقولك بس تقولى لى انتى بردو هتعملى ايه بدل ابيه دى ولو نسيتى وقولتيها اعمل فيكى ايه.
رهف:خلاص مش هقولك يا ابيه تانى ولو نسيت ابقى....ابقى.....مش عارفه قول انت.
جاسر:تمام اوى بصي يا ستي لما تبقى لمضه بدل ما اقولك الكلمه دى هعمل كدا..
وووووو.

رواية رهف الجاسر

البارت 18

وباسها من خدها ولو انتى نسيتى وقولتى ابيه هعمل كدا وباسها من شفايفها برقه وخفه.
جحظت عيون رهف واحمر وجههامن الخجل.
رهف:انت قليل الادب.
وجريت من قدامه وذهبت للمطبخ.
نظر جاسر لطيفها و ضحك على خجلها وذهب ورائها.
جلسو على السفره.
جاسر:ها عامله اكل ايه النهارده.
رهف:مكرونه وبانيه والسلطه بتاعتك.
جاسر:تسلم ايدك الاكل شكله يفتح النفس.
رهف:شكرا الف هنا.
انتهو من الطعام ورهف تشيل الصحون.
جاسر:انا هعملى قهوه اعملك معايا عقبال ما. تلمى الاكل.
رهف:لا مش عايزة قهوه علشان مسهرش عندى مدرسه بكرا ممكن نسكافيه.
جاسر:ماشي طلباتك اوامر.
رهف:شكرا.
واقفه رهف فى المطبخ تغسل المواعين وجاسر بجانبها يعمل القهوه.
جاسر:بس انتى شاطره فى شغل البيت والاكل اللى يشوفك يقول عليكى ملكيش فى الحاجات دى خالص.
رهف:اصل معظم الاوقات كنت انا اللى بعمل لنفسي كل حاجه كنت بدخل على النت اشوف فيديوهات واعمل من وانا عندى 10 او 11 سنه.
جاسر:يااااه بس انتى كدا صغيره انك تطبخى وتتعاملى مع ڼار
وازاى مرات عمى كانت سيباكى تعملى كدا.
رهف بحزن:هى مكنتش شيفانى اصلا علشان تسمحلى.
جاسر:يعنى ايه.
رهف:يعنى تفتكر ايه اللى يخلى طفله عندها11 سنه تعمل لنفسها اكل غير ان امها مش موجوده ومعملتش اكل.
جاسر:معلش يعنى فى السؤال هى مرات عمى كانت بتبقى فين يعنى.
رهف:ماما بعد ما اتطلقت واتجوزت اونكل ياسين وسافرت وهى معظم النهار نايمه ويدوبك تصحى تاخد شاور وتلبس وتتغدا وتتعشا برا وتسهر وتيجى وش الفجر هى و اونكل ياسين وانا كذا مره اطلب منها تعمل اكل او تجيب حد يعمل اكل وهى كانت اريحلها انها تدينى فلوس وتقولى اطلبى دليفرى علشان اونكل ياسين مش بيحب يدخل حد غريب عنده البيت فكنت بعمل اكل لنفسي واروق اوضتى واغسل هدومى وكل دا
وكمان لما وائل جه عاش معانا بقيت مضطره اعمل اكل لينا احنا الاتنين علشان اتجنب مضايقته ليا و اوقات تانيه كنت بقعد فى اوضتى بالايام مطلعش منها وقافله عليا بسبب خوفى منه.
جاسر:ياااه انتى اتعذبتى وشقيتى كتير اوى.
رهف:اوى وكل اللى كنت بفكر فيه وانا صغيره ليه بابا وماما سابو بعض هى مكنتش بترضى تقولى وانا زهقت اسالها.
جاسر:الجواب مش هيغير حاجه خلاص اللى حصل حصل.انا خلصت القهوه والنسكافيه هاطلع بيهم برا فى الصاله وانتى خلصى وتعالى ريحى شويه.
خلصت رهف وطلعت لجاسر وجدته واقف فى البلكونه.
رهف:انت هنا.
جاسر:اه حبيت اشم هوا.
رهف:شكرا على النسكافيه تسلم ايدك.
جاسر:على ايه حاجه بسيطه.
ساد الصمت قليلا.
جاسر:انا كلمت عم اشرف البواب هيبعت واحده الصبح تروق وتنضف وتعمل الغدا عقبال ماتيجى من المدرسه انتى تيجى و هى تمشي علشان تبقى قاعده فى البيت براحتك انتى بس ابقى اكتبيلها الحاجات اللى بتحبى تاكليها فى ورقه وحطيها على باب التلاجه علشان تعمل منها.
رهف:طب وانت ايه الحاجات اللى بتاكلها.
جاسر:اللى انتى بتاكليه انا باكل منه.
رهف:طب انا هدخل اذاكر شويه.
جاسر:ماشى ربنا معاكى.
وذهبت رهف لغرفتها لتذاكر
ووقف جاسر فى البلكونه فتره وهو حزين على ما مرت به بنوته الصغنونه كما متعود ان يطلق عليها.ويتذكر لماذا عمه طلق مراته بعد وفاه والده والسبب اللى جعل امه تكره رهف وانه من حقها تشعر بذلك وشعر بالضيق دخل غرفته يشتغل على الاب توب سمع دق على الباب.
جاسر:تعالى يارهف.
رهف:هو ممكن تتصل بجدو او تدينى نمرته اكلمه انا.
جاسر:خير هو في حاجه ولا ايه.
رهف:لا ابدا بس عايزة اقوله على حاجه ضرورى بس انت طلعتنى من البيت بسرعه معرفتش اقوله.
جاسر:ماشي بس ممكن تكلميه الصبح علشان الوقت متأخر دلوقتى وهو كدا هيقلق.
رهف:مهو مش هينفع الصبح انا عايزة اكلمه دلوقتى.
جاسر قفل اللاب توب:تعالى يارهف اقعدى جنبى هنا.
قربت رهف بتوتر وهى بتفرك فى ايديها.
مسك جاسر ايد رهف ورفع وشها ليه:قوليلى بقى فى ايه.
نزلت وشها تانى:مفيش عايز اكلم جدو.
جاسر:مش احنا صحاب قوليلى يمكن اقدر اساعدك انتى مش مرتاحه فى البيت.
هزت رهف راسها بمعنى الرفض.
جاسر:طب انتى مضايقه منى فى حاجه.
هزت رهف راسها بمعنى الرفض.
جاسر:ماتقوليلى فى ايه بقى انا كدا قلقت.
رهف:لا انا عايزه جدو.
مسح جاسر وشه بايده:استغفر الله العظيم.
ومسكها وقعدها على رجله.
شهقت رهف بخجل وكانت عايزة تقوم ولكنه ماسكها ومش هيخليها تقوم.
رهف:ايه دا نزلنى.
جاسر:هو انتى سبتيلى حل تانى انتى عماله تقولى زى العيال الصغيره عايزه جدو عايزه جدو ولا كأنك تايهه
رهف:بقى انا عيله صغيره وتايهه كمان.
جاسر:ايوة فى تفسير تانى لتصرفاتك دى.
رهف:انا غلطانه انى ماخدتش رقم جدو من زمان مكنتش اتحايلت عليك كدا.
جاسر:وانا بعمل ايه ما انا بتحايل عليكى علشان اعرف مالك وانتى مش بتقولى.
وقرب جاسر انفه من انفها ويداعبها.
رهف بخجل:بقولك ايه نزلنى علشان انت بتبقى قليل الادب ومش متوقع.
جاسر:لا والله بقى انا قليل الادب اوريكى قله الادب اللى بحق.
وهو ينظر الى فمها.
فتسارع رهف وتضع يدها على فمها
لا مش عايزة اعرف وسبنى بقى خلاص مش عايزه اكلم حد.
جاسر يضحك على رد فعلها وتصرفها
خلاص شيلى ايدك مش هعمل حاجه وهسيبك بس تقولى لى فى ايه.
رهف هزت راسها بالموافقه:وعد يعنى.
جاسر:كلمتى ليكى وعد اتعلمى كدا.
رهف:بصراحه انت خدتنى من البيت ونسيت اخد مصروفى من بابا فكنت عايزة اكلم جدو علشان يبعتلى المصروف علشان المدرسه وعايزة اجيب حاجات تخصنى وكدا.
جاسر:انتى بتشتغلينى يابت هو دا اللى عايزه جدو علشانه.
رهف:والله بقول الحقيقه.
جاسر:طالما الموضوع بسيط كدا مكنتيش عايزه تقولى ليه
نشفتى ريقى افتكرت حاجه كبيره.
رهف:انا بس علشان اروح المدرسه ولسه عارفه دلوقتى انى مطلوب منى اجيب حاجات للمدرسه وكدا.
جاسر:هو انا مش قولتلك اى حاجه تعوزيها تقولى لى.
رهف:اه فى البيت ماشي لكن حاجاتى انا هقولك ليه هقول لبابا وبس.
جاسر:يانهار منيل انا بيتقل بيا ولا ايه تقولى لى ليه علشان انتى مراتى مسئوليتى انتى خلاص مش مسؤليه عمى ولا جدى انتى كلك كدا تخصينى انا.
قامت وقفت رهف وربعت يديها
ايوة بس احنا عارفين اننا متجوزين كدا وكدا يبقى اي لزمته بقى مسؤليات والكلام دا.
قام وقف جاسر امامها:كدا وكدا ولا بجد انتى دلوقتى مراتى وعلى اسمى ومسؤوليتى واللى انتى عايزاه تيجى تقوليه وانا هعملهولك على طول مفهوم مش عايز اسمع الكلام دا تانى.
رهف:لا مش مفهوم احنا متجوزين كدا وكدا انت ليه بقى بتتصرف بجديه فى الموضوع دا انت كدا بتوترنى ومش بتخلينى مرتاحه فى البيت معاك كدا وخاېفه وانت قولتلى مفيش حاجه هتتغير بينا صح ولا لأ.
جاسر:طب اهدى كدا واقعدى نتكلم زى الناس دلوقتى دى حقيقه منقدرش نغيرها انتى قدام الناس كلها والحكومه والقانون انتى مراتى خلاص سيبك بقى من كل دا انا بينى وبين نفسي عارف انك على اسمى وانا مسمحش حد يصرف عليكى وانا موجود وربنا مدينى الصحه انا كدا هصغر من نظر نفسي اوى يرضيكى كدا وبعدين لو دا مخليكى مش مرتاحه بصى ليها من ناحيه تانيه انى هديكى فلوس من فلوسك اصلا نصيبك فى الشركه انتى ناسيه ان انا اللى متحكم فى الشغل كله
كدا هتكونى مرتاحه ومبسوطه وبعدين اصلا سيبك من كل دا احنا صحاب وقبلها انا ابن عمك يبقى تطلبي منى اى حاجه من غير ما يبقى فيه احراج ولا اى حاجه من دى صح ولا ايه.
رهف:مش عارفه انت حيرتنى اوى انا مقدرش اخليك تقل من نظر نفسك علشان انت كبير فى نظرى يبقى ازاى اسمح انك تقل فى نظرك انت بس فى نفس الوقت مقدرش اخد منك فلوس علشان انا متعودتش على كدا ولو اخدت هيبقى تحت بند جواز وكدا التعامل بينا هيتوتر وانا مش عايزه كدا علشان مليش غيرك 
يبقى اخدها تحت بند ارباحى من الشركه وتبلغ جدو بكدا يبقى كدا انت وانا مرتاحين صح.
جاسر:انا مرتاح على الاخر بعد اللى سمعته منك دلوقتى.
رهف شعرت بخجل لما استوعبت هى قالت ايه قامت وقفت وبصت على الباب وضهرها لجاسر:يبقى اتفقنا انا هروح احضر العشا علشان الحق انام علشان المدرسه.
وخرجت مسرعه ولكن جاسر مسك بيدها وحضنها من الخلف وقرب على وجهها.
رهف بخجل وتوتر شديد:احم انت قولتلى انك مش هتعمل قله ادب تانى لو قولتلك عايزه جدو ليه ابعد بقى وسبنى.
جاسر:انا عارف انا قولتلك ايه كويس وطبع قبله على خدها وهمس فى اذنيها دى مش قله ادب وانا كمان مليش غيرك على فكره.
زقته رهف وخرجت مسرعه على المطبخ وجاسر ينظر لطيفها ويضحك من خجلها ويكلم نفسه:شكلها هتحلو ولا ايه 
عايزة مساعده فى حاجه.
رهف من المطبخ:لا بس خليك فى اوضتك لحد ما اخلص.
جاسر فى نفسه:هههههه قال يعنى انا هعمل كدا وافوت على نفسي اشوف خدود الطماطم دى .

وذهب للمطبخ رأته رهف وهى ترجع للخلف:هو هو مش انا قولتلك شكرا مش عايزه مساعده اتفضل على اوضتك وانا هخلص الاكل وناكل ماشى.
وجاسر وهو يقرب عليها حتى اټصدمت رهف بالحائط ونظرت له وهو يضع يده على الحائط الذى خلفها ونظر لها:تعرفي شكلك حلو اوى وانتى خدودك طماطم كدا.
نظرت رهف للارض بخجل وزقته وخرجت من تحت دراعه و مشيت وهى بتقول:انت رخم.
جاسر:لسانا رجع يطول تانى ولا انا متهيألى.
رهف بتصنع:اه راسي تعبانه مش قادرة.
جاسر:لا والله اذا كان كدا تعالى اشيلك وادخلك اوضتك.
رهف:لا خلاص انا بقيت كويسه تقريبا من الجوع انا جعانه اطلع بقى وسبنى اعمل العشا.
جاسر:ههههه ايوة كدا طب يلا انا هنزل اجيب حاجه من برا و اجى على طول.
وذهب لباب الشقه وقف على صوت رهف:هتتاخر.
جاسر:لا ... عايزه حاجه اجبهالك معايا.
رهف:لا شكرا بس متتاخرش علشان بخاف اقعد لوحدى.
جاسر:مااحنا لما بنقول كدا بيتقال علينا قليل الادب.
رهف زقته:طب يلا بقى مع السلامه.
وخرج جاسر وذهبت رهف للمطبخ تعمل العشا خلصت وحضرته على السفره وذهبت لغرفتها لتحضر هاتفها لترن على جاسر ولكنها سمعت صوت باب الشقه.
رهف:انا كنت لسه هرن عليك يلا علشان الاكل ميبردش.
جلسو واكلو سوا. 
بعد الانتهاء من الطعام.
جاسر:خدى دى الفلوس اللى انتى كنتى محتاجاها وبكرا ان شاء الله اكون طلعتلك الكارت البنكى بتاعك.
رهف:شكرا بس انت قولت لجدو صح.
جاسر:استغفر الله 
هقوله والله هقوله بس بكرا الصبح اكيد مش دلوقتى.
رهف:تمام ماشي.
جاسر:انا داخل انام عايزه حاجه.
رهف:لا شكرا انا هلم الحاجه دى وانام انا كمان.
جاسر:متعمليش حاجه البواب هيبعت الست الصبح هتعمل الحاجات دى خشى نامى انتى علشان تعرفي تصحى للمدرسه بكرا.
رهف:حاضر.
جاسر قرب منها وطبع قبله على خدها:تصبحى على خير يابنوتى الصغنونه.
ابتسمت رهف بخجل ووشها ازداد احمرار.
ينظر لها جاسر:انتى متاكده انك عايزه تنامى لوحدك مش هتخافى يعنى.
رهف:امممم يلا يا استاذ على اوضتك وزقته على اوضته يلا تصبح على خير يا عثل و جريت على اوضتها.
جاسر لنفسه:دا انتى اللى عسل والله يا ترى هتعملي فيا ايه تانى و هتتقبلينى يا رهف ابقى جوزك ولا هتصدمينى ونام على ضهره على السرير ويفكر بسعاده مرة و بحزن وخوف مرة.
رهف فى غرفتها نائمه على السرير وتفكر فى ماحدث معاها اليوم:معقول يكون واخد الموضوع جد و اننا متجوزين وكدا 
لالا هو مكنش يعرف بالموضوع اصلا زيى واحنا الاتنين اتحطينا قدام امر واقع 
بس هو ليه اتصرف كدا مع مرات عمى و اخدنى ومشينا ومش هنرجع غير لما تتقبل انى مراته
لا بس هو عمل كدا علشان كان مضايق منها علشان خطبتله من وراه مش اكتر
وكمان موضوع المصروف دا اتصرف كدا علشان هو اتربى على كدا مفيش حاجه يا رهف هو بيتعامل معاكى بالاصول و القرابه مش اكتر ايوة بس حنيته وقله ادبه معايا دى ايه هو انا صحيح متعوده منه يشلنى ويلعب معايا و يبوسنى من خدى بس دا وانا صغيره مش دلوقتى فممكن هو بيتصرف كدا عادى على طبيعته و زى ما متعود يتصرف معايا وخصوصا بعد ما اتصالحنا ورجعنا صحاب زى الاول اووووف بقى انا بفكر زياده عن اللزوم
مفيش حاجه يا رهف انتو ولاد عم وصحاب وخلاص.
فى الصباح التالى جهزت رهف للنزول الى المدرسه واستيقظ جاسر ونزلو فى السياره.
رهف:ممكن تنزلنى قبل المدرسه بلاش قدام المدرسه.
جاسر:ليه.
رهف:مش عايزة حد يشوفنى وانا نازله من عربيتك معرفش هيفهمو ايه او يتريقو عليا علشان حضرتك بتوصلنى وكدا.
جاسر:يفهمو ايه يعنى وفيها ايه لما اوصلك مش عارف ولا فاهم.
رهف:ممكن طيب افهمك بعدين بس دلوقتى تنفذلى طلبى دا علشان خاطرى.
جاسر:هو انا مش قولت بطلى تثبتينى صح.
رهف بعيون بريئه:هو انا عملت حاجه.
جاسر:لا طبعا انا اللى بعمل
ماشي ياست رهف المرة دى بس وبعدين ابقى فهمينى الحاجه على طول مفهوم.
رهف:حاضر.
وصل رهف قبل المدرسه بمسافه قصيره وذهب لشركته دخل اليها بكل هيبته ووقاره دخل مكتبه.
سهى:مواعيد حضرتك النهارده.........وعندك اجتماع..........ودا الورق اللى مفروض حضرتك توقع عليه.
جاسر:عملتى ايه فى المعلومات اللى طلبتها منك.
سهى:الملف موجود فى خزنه حضرتك يافندم.
جاسر:جمعتى كل المعلومات.
سهى:ايوة يافندم.تؤمرنى بحاجه تانيه.
جاسر:اتفضلى انتى و ابعتيلى القهوه بتاعتى.
هزت راسها سهى بالموافقه وخرجت.
نظر اليها جاسر ليجدها ترتدى فستان معقول باللون الابيض المشجر وقللت مستحضرات التجميل 
وطريقتها الرسميه فى التعامل
ليحدث نفسه قائلا:يا قادره يا مفتريه غيرتى سهى فى كلمتين
شبر ونص اه بس قادرة وضحك.
دقائق ودخل زياد.
زياد:انت جبت سكرتيره جديده ولا ايه بقالها يومين.
جاسر ضحك:اه ايه رايك فيها.
زياد:فيها شبهه كتير من سهى بس دى على ارقى و اخلاق اكتر.
جاسر:يعنى دى عجباك اكتر من سهى.
زياد:مش القصد بس انا كان نفسي اشوف سهى كدا وكنت لسه بحاول اقنعها تقوم مغيرها.
جاسر:هو انت متعرفش السكرتيره الجديده ولا ايه متعاملتش معاها خالص.
زياد:لا ياعم متعاملتش زعلان علشان سهى مشيت
و كنت بتجنبها و مستنيك علشان افهم مشتها ليه علشان لما اكلمها اكون فاهم.
جاسر:انا عرفت ليه دلوقتى انت بتخسر الصفقات اللى بتشرف عليها.
زياد:لا والله وليه بقى ان شاء الله.
جاسر:من غير زعل
علشان انت حمار اللى بره دى سهى.
زياد بذهول:ورحمه ابوك  اللى برا دى سهى بتاعتنا اللى نعرفها.
جاسر:ايوة هى.
زياد:انت هطلعها رحله العمره اللى الشركه عملاها ولا ايه.
جاسر:لا يا سيدي دى بركه ست رهف هانم.
زياد:بنت عمك.
جاسر پغضب:مراتى.
زياد:ماعلينا ايه اللى حصل.
حكا له جاسر اليوم اللى جت فيه الشركه واللى حصل اليومين اللى فاتو لحد ما وصل رهف المدرسه الصبح.
زياد:بقى كل دا يحصل وانا معرفش وتقولى صاحبك و بتاع بس ايه التطورات دى كلها.
جاسر:يابنى هو انا لحقت علشان احكيلك كله جه ورا بعضه كدا وبعدين تطورات ايه انا بقيت خاېف اكتر من الاول.
زياد:خاېف اكتر ليه.
جاسر:علشان حبيتها اكتر و اتعلقت بيها اكتر لما قعدنا فى البيت سوا معرفش حسيت باحساس غريب بقيت مش عايز اى حاجه غير انى ابقى معاها 
عايز اتعزل عن الناس والدنيا و ميبقاش فى حد غير انا وهى وبس
بس خاېف بقى لتطلع بنت عمى وبس زى ما قالت
زياد:بص هو فيه تطورات يعنى مبقتش تقولك ابيه دى اولا.
ثانيا بقى لما بتقرب منها مش بتهرب ولا بتقفل وكدا يعنى
ممكن يكون عندها شعور ناحيتك بس علشان هى لسه صغيره فمش فاهماه اوى بس متقبلاه فهمتنى يا جاسر.
جاسر:هى اي نعم مش بتقولى ابيه بس كمان مش بتقول اسمى خالص بتتكلم على طول انت فاهم بحسها بتتجنب الموضوع دا وبعدين قربي منها دا طفولى انا كنت بعمل كدا معاها واحنا صغيرين دى ساعات كانت بتنام معايا وعلى رجلى واحنا صغيرين فممكن تكون لسه عند الحته دى مش فاهمه انى بحبها فهمت انا اقصد ايه.
زياد:انت لازم تديها وقت بردو دى واحده فى يوم و ليله لقيت نفسها متجوزه وسابت بيت ابوها على بيتك على طول 
فوارد تكون متلخبطه وبعدين مظنش انها فاهمه انك بتعمل كدا كصحاب او هى متعوده منك على كدا علشان كنت بتعمل كدا وانتو صغيرين و إلا ليه تغير عليك وتعمل كل دا يوم الشركه وتغير سهى كدا.
جاسر:مهو دا اللى هيجننى ساعات احس انها فاهمه كل حاجه و بتبادلنى نفس الشعور او على الاقل عندها شعور من ناحيتى وساعات احسها لسه البنت الصغيره اللى كنت بشتريلها لعب ومش فاهمه حاجه و بتتعامل على الاساس دا.
زياد:يا ابنى صدقنى الموضوع عايز وقت بس هى زى ما قولتلك مصدومه مذهوله حياتها اتغيرت فى يوم وليله اصبر عليها يا جاسر علشان ممكن تعمل حاجه ټندم عليها بعدين.
جاسر:طب فهمنى ليه مخلتنيش اوصلها قدام المدرسه.
زياد:عادى يا جاسر متنساش انها كبيره مش صغيره ممكن تكون اتحرجت من صحابها يقولو عليها مثلا انتى لسه فى حد بيوصلك وكدا وتصغر فى نظرهم او حد مثلا يسالها مين دا ومتبقاش عارفه ترد تقول ايه جوزى ولا ابن عمى وممكن تكون خاېفه ان حد يفهم انها بتركب مع شباب العربيه وكدا 
انت لسه مش عارف ايه اللى بيدور فى عقلها اصبر وهى قالتلك هتقولك لما تروح اصبر يا ابنى فى ايه 
والله جه اليوم اللى انا بقولك فيه اصبر الله يرحم الايه اتقلبت ولا ايه.
جاسر بضحك سخريه:شكلها كدا هصبر حاضر لحد ما اعرف هى عايزه ايه ...

رواية رهف الجاسر

البارت 19

زياد: و الله و جه اليوم اللى جاسر ثابت وقع و لا حد سمى عليه
جاسر نظر له پغضب:طب احترم نفسك ويلا على مكتبك علشان مش فاضي عايز الحق اخلص الشغل دا علشان اروح اجيب رهف من المدرسه.
زياد:ماشي ياعم الله يسهله
وانا كمان اطلع اشوف مصلحتى مع سهى والنبى ابقى اشكرلى الانسه رهف وبوسهالى على المعروف اللى عملته فيا دا.
جاسر وهو بيرمى علبه خشبيه بها اقلام على زياد:ماتحترم نفسك يابغل انت.
زياد وهو بيخرج:انا غلطان انا قولت تعمل حجتى يعنى .
وخرج زياد وابتسم جاسر على ماقاله زياد وامسك هاتفه واتصل بالبنك وطلب منهم استخراج بطاقه بنكيه باسم رهف وبعت كل الاوراق على الايميل.
ورن على جده ليطمئنه ليطمئن عمه ويخبره بموضوع البطاقه البنكيه فهو لا يقدر على زعل محبوبته.
جاسر وهو شغال و بيشرب القهوه سمع صوت هاتفه يرن لينظر ليجدها والدته.
جاسر:صباح الخير ياست الكل.
نرمين:والله لسه فاكر.
جاسر:انا قولت اسيبك تصحى براحتك وانا كنت هتصل بيكى كمان شويه بس انتى سبقتينى بقى.
نرمين:سبقتك ولا الهانم نسيتك امك.
جاسر:تانى ياماما على العموم الهانم ملهاش دعوة وانا فعلا كنت هتصل بيكى يا امى.
نرمين پبكاء:كدا اهون عليك بردو يا ابنى تسبنى وتمشي
قوتك عليا وانت كدا ماشي وراها وخلاص.
جاسر:يا امى الله يخليكى متعيطيش وبعدين يا امى انا مشيت مش بسبب رهف بسببك انتى علشان لسه بتعاملنى كانى لسه عيل صغير وبتعملى حاجات من ورايا وبتحطينى قدام امر واقع وانتى عارفه ان دا بيعصبنى ويضايقنى اد ايه.
نرمين:فتعاقبنى يعنى وتتجوز بنت منال وكمان تسيب بيتك وتمشي علشان خاطر الهانم.
جاسر:اولا رهف بنت عمى مش بنت منال 
ثانيا انا متجوزتهاش علشان اعاقبلك ولا حاجه انتى امى مينفعش اعمل كدا انا اتجوزتها علشان بحبها يا امى 
وتانى هقولك انا مشيت من البيت بسببك انتى مش هى.
نرمين:انت بتضحك عليا ولا على مين اتجوزتها علشان بتحبها كدا من غير ماتقول لحد ولا تعمل فرح ولا اى حاجه حب ايه دا انا عرفاك ياجاسر وعجناك وخبزاك دا انت ابن بطنى
انت مجبور على الجوازه دى بس قولى السبب.
جاسر:ايه اللى انتى بتقولى دا يا امى مجبور ايه لا طبعا وبعدين احنا كنا مستنيين بس تخلص ثانويه عامه ونعمل فرح ونقول للناس مش فى السر ولا حاجه.
نرمين:اسمع يا ابن بطنى انا عرفاك كويس انت مجبور بس ليه هى عملت حاجه غلط وانت بدارى عليها وبتسترها مهى بنت منال عادى تعملها.
جاسر پغضب وعصبيه شديده:ايه اللى انتى بتقوليه دا انتى بتتكلمى فى شرف مراتى عارفه دا معناه ايه 
وبعدين قولت مية مره دى بنت عمى وبتعامل معاها على الاساس دا وحبيتها على الاساس دا واتجوزتها على الاساس دا مليش دعوة بامها انا وانا يا امى كنت مش عايز اتكلم معاكى و لا اعاتبك علشان عارف اللى بينك وبين مرات عمى بس انتى كدا زودتيها اوى محصلتش انك تتكلمى عن مراتى بالكلام دا.
نرمين:انت بتشخط فيا وبتعلى صوتك عليا ياجاسر دا انت عمرك ماعملتها.
جاسر:انا اسف يا امى بس حضرتك استفزتينى بكلامك
انا بس عايزك تتعاملى مع رهف وانسي امها خالص اتعاملى معاها هى اعتبريها واحده اتجوزتها وبتتعرفي عليها يا امى اديها فرصه وادي حضرتك كمان تتعاملو مع بعض وتتقبلو بعض والا انا اللى هتعب فى النص بينكم وانتى ميرضكيش انى اتعب صح.
نرمين:كمان عايزه تتقبلنى وتتعامل معايا ليه هى مش عايز تتعامل ولا ايه لا انا الكهن دا معرفوش.
جاسر:مفيش فايده 
امى طب انا عندى شغل دلوقتى ومش فاضي والله على العموم انا لسه عند كلامى مش هرجع البيت غير وانتى متقبله رهف كمراتى وتتعاملى معاها كويس ومتحسبيهاش بذنب امها و انتى عارفه شقه ابنك تنورى فى اى وقت مع السلامه.
وانهى المكالمه و رجع راسه على الكرسى ونظر للسقف بحزن وقله حيله:وبعدين هلاقيها منين ولا منيين
من امى واسلوبها اللى مش قادر الومها عليه علشان عارف منال عملت معاها ايه كويس ولا رهف اللى بحبها وبقنع امى كمان بكدا وانا لسه مش عارف هى ايه شعورها ناحيتى.
وظل سرحان فى افكاره حتى سمع صوت دق الباب.
جاسر:ادخل.
سهى:فى موظف من البنك عايز حضرتك.
جاسر:خليه يدخل.
دخل الموظف وسلم جاسر البطاقه البنكيه ووقع جاسر له على بعض الاوراق.
جاسر:شكرا على سرعه استخراج الكارت.
الموظف:حضرتك من عملائنا المهمين وvip ونتشرف بتعامل حضرتك معانا.
جاسر:شكرا.
وخرج الموظف وظل جاسر يعمل حتى موعد خروج مدرسه رهف فخرج من المكتب وركب بسيارته وذهب لمدرسه رهف ووقف امام باب المدرسه ينتظر خروجها ولكنه نظر وجدها واقفه مع شاب ويتبادلون اطراف الحديث وظل يراقبها پغضب شديد نظرت رهف وجدت جاسر ينتظرها فستأذنت وذهبت له.
رهف:انت مقولتليش ليه انك انت اللى جاى مش السواق و
واقف ليه مرنتش عليا علشان اطلع ليك.
جاسر:مرضتش اقطع كلامك مع صحابك كنت سايبك براحتك للاسف اتفضلى يلا.
وركب السياره ولكن ينظر لرهف ليجد من يمسكها من يدها بقوة ويسحبها على جانب الطريق.
رهف:احنا مش هنخلص بقى اوعى سبنى ياحيوان.
وائل:انتى صحيح طلعتى متجوزه ابن عمك وكمان عايشه معاه فى شقه لوحدكم.
رهف پصدمه:انت عرفت ازاى اننا قاعدين فى شقه مش في بيت العيله انت بتراقبنى.
وائل:ردى عليا بقولك الكلام دا صح يعنى مش كلام كنتو بتقولو لامك كټهديد وخلاص.
و مسك دراعها بقوة ويهز فيها ورهف تتأوه ه من الۏجع ولكن سرعان ما وجدت وائل تركها و وقع على الارض.
نظرت وجدت جاسر يمسكها من يدها ويوقفها وراءه وبينزل على وائل ويضربه بالبوكس فى وجهه بعصبيه شديده وهو يقول:انت ازاى تمد ايدك عليها انا هخليك ټندم على اليوم اللى فكرت فيه تعمل كدا.
تدخلت رهف ومسكت بجاسر ونظرت له بعيون كلها دموع:سيبه سيبه ھيموت فى ايدك سيبه علشان خاطرى.
تركه جاسر على الارض ومسك رهف من كتفها:انتى كويسه عملك حاجه الحيوان دا.
رهف:انا عايزة امشى حالا.
جاسر بيرفس وائل برجليه:اسبقينى انتى على العربيه وانا هربيه واجيلك على طول متقلقيش.
رهف:لا عايزه نمشي انا وانت دلوقتى وكفايه كدا بقى.
جاسر:انتى ليه بتزعقى وبتتكلمى معايا بالاسلوب دا.
رهف:علشان انا مطلبتش منك انك تتدخل وتفرج عليا الشارع.
جاسر:نعم انتى عايزانى الاقي حد بيشدك من ايديك وانا اقف كدا اتفرج عليه يعنى ولا ايه ولا استنى اذن من حضرتك.
رهف:وانت مالك شدنى ولا مشدنيش هو انا كنت اشتكتلك قولتلك حاجه لا بس ازاى بقى
لازم تعملى فيها سي السيد وحامى حمى البلاد صح.
جاسر بعصبيه:كلامنا مش هنا لينا بيت اتفضلى يلا.
ومسك دراعها وذهبو للعربيه وهى تتأوه وتصرخ من الالم:دراعى سبنى انت بتوجعنى.
وجاسر و لا كأنه سامع حاجه عصبيته مخلتهوش مدرك بحاجه.
طول الطريق هو باصص امامه ويمسك عجله القياده بعصبيه ويسوق السياره بسرعه 
ورهف تنظر له پخوف فهى استوعبت ماذا فعلت ولكن هى تفكر ماذا تفعل الان مع الۏحش الذى تم اطلاق سراحه.
رهف:انا عايزه اروح عند جدو روحنى عند بابا وجدو.
ولكن جاسر لم يعيرها اى انتباه ولم يرد عليها وهى لما وجدت الوضع هكذا نظرت الى هاتف جاسر وسحبته لتتصل بجدها لينجدها ولكنها وجدت الهاتف عليه كلمه سر.
رهف:ممكن تفتحلى الفون عايزة اكلم جدو اطمن على بابا زى ماقولتلى.
مسك منها جاسر الفون ووضعه فى جيب البدله ولم يرد عليها.
نظرت له رهف وبلعت ريقها من كتر الخۏف وصلو للعماره فتحت رهف الباب مسرعه قبله وجريت على الشقه ورنت الجرس فتحت لها ست فى اواخر الاربعينات ونظرت لها: ايوة مين حضرتك.
زقتها رهف ودخلت مسرعه:انا رهف عايشه هنا.
وهى تمشي ناحيه غرفتها.
ذهبت السيده لتغلق الباب ولكن وجدت جاسر.
جاسر نظر لها واخرج مال من جيبه واعطاها المال:شكرا وحضرتك تقدر تيجى بكرا ونتكلم هتقبضي باليوم ولا بالشهر وكدا تقدرى تتفضلى.
السيده:لكن يابيه انا لسه مخلصتش.
جاسر:لا تمام كدا النهارده تقدرى تكملى بكرا اتفضلى مع السلامه.
وذهبت السيده وغلق جاسر الباب بعصبيه وصوت عالى:رهههههف.
وذهب رهف لغرفتها ودق على الباب:افتحى افتحى بقولك.
رهف:هو انا مجنونه علشان افتح مش هفتح الباب انا خاېفه منك ومن اللى هتعمله مش هفتح غير لما تهدى وتوعدنى انك متوجعنيش زى ماعملت فى الشارع.
جاسر:افتحى متعصبنيش اكتر من كدا بقولك افتحى.
رهف:مش هفتح مش هفتح غير لما تهدى بقولك.
جاسر:انتى فاكره يعنى ان الباب دا هيحوشك منى.
رهف:ايوة لو فكرت تكسره هصوت والم الناس جاسر:بقى مليش دعوة.
وساد صمت المكان.
ذهبت رهف للباب:انت برا انت روحت فين ابيه جاسربس كملت هى كانت ناقصه ابيه كمان.
شهقت رهف ونظرت خلفها لتجده معها فى الغرفه
ان انت انت دخلت هنا ازاى.
جاسر:مش قولتلك الباب مش هيقدر يحوشك عنى.
وهو يقرب عليها.ورهف ترجع للخلف
رهف پخوف:انت دخلت هنا ازاى 
جاسر:مش مهم مش موضوعنا دلوقتى عندنا حجات تانيه اهم نتكلم فيها.
جريت رهف فى الغرفه ووراها جاسر
جاسر:هتروحى فين مفيش غيري انا وانتى والباب مقفول علينا 
ومسكها من ايديها وقربها منه رهف بترفس وتخبط عليه بايديها التانيه فى محاوله منها للهرب ولكنه مسك ايديها الاتنين ووضعها على السرير ومال اليها حتى لا تتحرك وتهرب ونظر فى عينيها بعيونه التى يملئها الڠضب نظرت له رهف پخوف منه ومن عيونه
رهف:سبنى اوعى كدا سبنى بقى.
جاسر:حاضر هسيبك بس لما نتحاسب الاول ايه اللى انتى عملتيه وقولتيه دا.
رهف:عملت ايه انا معملتش حاجه.
جاسر:والله معملتيش حاجه بريئه انتى امال طلعتى جريتى و استخبتى فى الاوضه ليه طالما انتى معملتيش حاجه.
رهف نظرت له بعيون دامعه:علشان كنت خاېفه منك ارتحت كدا.
جاسر:ايه حكايه خاېفه منك خاېفه منك كل شويه كنت البعبع انا ولا انتى شفتى منى ايه ېخوفك اصلا.
رهف:اللى عملته فى الشارع واللى بتعمله دلوقتى مش كفايه بالنسبالك انه يخوفنى.
جاسر:ايه اللى عملته فى الشارع وانتى مش عارفه انتى عملتى ايه وبعدين انا عامل كدا علشان متهربيش و تقعدى تستخبى كل شويه.
رهف:دا المهم بالنسبالك مش مهم انا حاسه بايه صح.
ترك جاسر يدها:انتى ليه مفكرتيش انا ممكن احس بايه لما اوصلك الصبح وتطلبى منى انزلك قبل المدرسه لسبب غير معلوم بالنسبه ليا ولما ارجع علشان اخدك الاقيكى واقفه تتكلمى مع شاب وشكلك كان مبسوط اوى وقال ايه مقولتليش ليه انك انت اللى جاى مش السواق مكنتيش عايزانى اشوفك طبعا بدل ما تقولى شكرا اى حاجه لا انت ايه اللى جابك ومع ذلك سكت ومردتش اتكلم معاكى وقولت لما نروح وافهم منها 
لكن اشوف حد بيشدك و موقفك على جنب و بيتعامل معاكى پعنف ولما ادافع عنك تزعقى وتعلى صوتك عليا فى الشارع ومنتظره منى اخد اذن منك علشان ادخل
دا اللى هو هنا بينى وبينك وبقولك صوتك مايعلاش عليا وتخلى بالك من اسلوبك معايا فتعملى كدا فى الشارع لا و كمان تقلى ادبك عليا وتقولى عايز تعمل فيها سي السيد وخلاص كل دا وانتى مفكرتيش انا ممكن احس بايه و طالبه منى لما اعمل رد فعل على كل دا اخد في عين الاعتبار احاسيسك ومشاعرك وانا لوح عادى صح
وبعدين انتى من ساعه ماجيتى مصر وانتى مشفتيش منى اى حاجه وحشه حتى لو اد كدا فجاه بقيت مصدر خوف و ړعب بالنسبالك بعد ما كنت مصدر للامان وانا اللى سبت بيتى و اهلى و امى و اتخانقت معاها علشان خاطرك علشان متتجرحيش بنص كلمه او تكونى فى مكان مش مرتاحه فيه
وفى الاخر طلعت انا الشرير والۏحش علشان مش براعي مشاعرك واحاسيسك
رهف مش بترد عليه 
ردى ساكته ليه ولا اقولك انا سايبلك البيت و ماشي علشان تحسي بالامان ومتفضليش خاېفه.
وخرج من الغرفه وذهب لباب الشقه ولكنه وجد يد تمسك به نظر اليها.
رهف و هى بټعيط:لو سمحت متمشيش وتسبنى.
جاسر:علشان تبقى مطمنه يابنت الناس على نفسك منى.
رهف:انت لو مشيت هبقى خاېفه فعلا و ھموت من خۏفي.
جاسر:على اساس دلوقتى انتى مش خاېفه منى و لا كنتى بتستعبطى مش فاهم.
لم ترد عليه رهف واكتفت بالبكاء.
جاسر نظر لها:لو فعلا انا نزلت انتى هتبقى خاېفه فانا هنزل علشان تعرفي معنى الخۏف بجد وتعرفي انا ايه مصدر خوف ولا مصدر امان.
وسبها ومشى و اغلق الباب وراءه.
رهف پبكاء شديد:غبيه غبيه يا رهف ليه كل دا هو عملك ايه.
وظلت تبكى حتى غفيت على كرسي الصالون.
دخل جاسر البيت فى الليل ليجدها نائمه على كرسي الصالون وانفها وخدودها شديدين الاحمرار من كتر البكاء 
فنزل لمستواها ونظر لها:ليه كدا كل ما اقرب منك خطوة ترجعينى عشره ليه دا انتى مشفتيش منى غير كل حلو حتى بعد اللى عملتيه معايا مقدرتش اعمل معاكى حاجه.
وحملها بين يديه ودخل غرفتها ووضعها على السرير وهم بالوقوف ليخرج وجدها ممسكه به.
فنظر اليها:دلوقتى مسكانى ومش عايزانى ابعد بس لما بتبقى صاحيه بتبقى عايزانى ابعد ومقربش انا مبقتش فاهمك يارهف ولا عارف انتى عايزة ايه بس انا اخدت قرار هيريحك و يريحنى من الحيره اللى انا فيها دى.
ومسك يدها وفكها لتتركه.

رواية رهف الجاسر

البارت 20
رهف بنوم مسكت فيه جامد و قالته متسبنيش خليك جنبى.
جاسر مال اليها و تحدث بهمس:مش هينفع علشان عايز اسمعها منك وانتى صاحيه مش نايمه لحد ما دا يحصل كل حاجه هتتغير.
وتركها وذهب لغرفته بدل ملابسه وغرق فى النوم.
فى صباح اليوم التالى.
استيقظت رهف لتجد نفسها فى غرفتها.
رهف بسعاده:يعنى رجع وهو اللى جابنى هنا.
وقامت مسرعه على الحمام تاخد شاور وتبدل ملابسها لملابس المدرسه وخرجت وجدته على السفره يفطر.
رهف:صباح الخير.
لم يجبها جاسر ولم ينظر اليها اصلا.
رهف:انا كنت مستنياك امبارح كنت عايزة اتكلم معاك.
جاسر قام وقال وهو يجمع اشيائه من على السفره:السواق مستنيكى تحت علشان يوديكى المدرسه وهتطلعى تلاقيه ودا كارت البنك بتاعك.
وخرج من البيت تارك رهف حزينه مذهوله من رد فعله.
خرجت هى الاخري وذهبت الى المدرسه ولكنها لم تكن تركز فى دروسها كان تفكيرها مشغول بجاسر ورد فعله وماذا تفعل حيال ذلك الموضوع.
انتهى دوام المدرسه خرجت وذهبت البيت مع السواق وعندما وصلو للعماره 
رهف للسواق:ممكن تستنانى اطلع اغير هدومى وتوصلنى لمكان.
السواق:انا عندى تعليمات انى انتظر حضرتك هنا لحد ما يرجع جاسر بيه من الشغل.
رهف:تمام شكرا.
وصعدت رهف للبيت رنت الجرس وفتحت لها السيده.
ام ابراهيم:حمدالله على سلامتك يا هانم.
رهف:الله يسلمك يا.....
ام ابراهيم:خدامتك ام ابراهيم يا هانم.
رهف:بلاش هانم دى انا اسمى رهف.
ام ايراهيم:ثوانى بس والاكل هيكون جاهز خلاص قرب يخلص.
رهف:على مهلك ياخالتو ام ابراهيم انا مش جعانه مليش نفس انا داخله اغير هدومى.
دخلت رهف غيرت هدومها وجلست على السرير بحزن ولا تعرف ماذا تفعل.
دقائق وسمعت صوت الباب.
رهف:اتفضلى ياخالتو ام ابراهيم.
ام ابراهيم:انا خلصت ياهانم كل حاجه بس البيه كان كلمنى من شويه كدا وقالى استاذن من حضرتك لما اخلص هل اروح و لا اقعد معاكى لحد ما البيه يرجع.
رهف:اللى انت عايزاه ياخالتو ام ابراهيم لو خلصتى وعايزه تروحي معنديش مانع.
ام ابراهيم:معلش يابنتى يعنى لو بدخل بس انتى شكلك زعلان اوى وامبارح كان شكلكم مش طبيعى هو في حاجه يابنتى انا زى امك يعنى و انتى زي بنتى.
رهف:لا مفيش احنا شادين مع بعض شويه انا و البيه.
ام ابراهيم:هو البيه يبقى جوزك انا فكرته اخوكى.
رهف:اه جوزى بس ليه بتقولي كدا.
ام ابراهيم:متأخذنيش يعنى يابنتى بحكم انى بروق البيت وكدا عرفت ان كل واحد عايش فى اوضه لوحده فقولت انتو اخوات.
رهف:لا ياام ابراهيم احنا بس زى ماقولتلك زعلانين من بعض شويه.
ام ابراهيم:انصحك يابنتى نصحيه وانتى حره تخدى بيها ولا لأ متخليش الزعل يطول بينك وبين جوزك ولا تبعدو عن بعض مهما كنتو زعلانين البعد بيولد الجفا يابنتى
ولو الزعل بات يبقى النفوس هتشيل والكلمه الحلوة تدوب اى حاجه 
دى الرجاله دى تضحكى عليهم بالكلمه الحلوة والبسمه الحلوة.
ابتسمت رهف على طريقه كلامها.
ام ابراهيم:اهو كدا يا بنتى 
معلش متزعليش منى انى ادخلت بس انتى صعبانه عليا والله علشان صغيره ولسه مش فاهمه حاجه.
رهف:لا متقوليش كدا ياخالتو ام ابرهيم انتى طيبه اوى والله.
ام ابراهيم:الله يعلى مقدارك يابنتى طب انا هستأذن تطلبي منى حاجه.
رهف:لا شكرا.
وخرجت ام ابراهيم وتركت رهف حائرة فى كلامها وتفكر ماذا تفعل لتطبقه هى لم تكن مستعده ان تخبر ام ابراهيم انه جواز صورى غير فعلى وظلت تفكر ماذا تفعل حتى قررت تبديل ملابسها وذهبت للمول واشترت فستان جديد ورجعت على المنزل اخدت شاور وارتدت الفستان الجديد الذي باللون الازرق السماوى ومنقوش بورد ابيض صغير ووضعت توك صغيره على جانبى شعرها على رسمه ورد صغير ووضعت بعض مساحيق التجميل البسيطه واخذت هاتفها لتكلم جاسر.
ولكنه لم يجيب عليها وبعت لها رساله"انا فى الشغل فى حاجه"
ردت عليه رهف برساله"انا بس كنت عايزة اعرف هتيجى امتى علشان نتغدا سوا"
رد عليها برساله"لا انا هتغدا برا تقدرى تاكلى انتى"
شعرت رهف بحزن على افعاله معها فهذا ليس جاسر الذى تعرفه وظلت تلوم نفسها على ما فعلت حتى يتغير معها هكذا ولكنها بعتت له برساله"بس انا مش هاكل غير لما تيجى"
اجابها جاسر بالرد الصاډم لها"براحتك"
وظلت تحدث نفسها:انا هونت عليه اقعد من غير اكل ايه اللى انتى عملتيه دا يارهف
وظلت تبكى حتى اخذت قرار وذهبت للمرايه ومسحت دموعها وهندمت شكلها ونزلت وركبت وقالت للسواق:على شركه جاسر بيه لو سمحت.
وذهبت الى الشركه ونظرت لسهى بذهول من تغيير شكلها ولكن بدا على سهى التوتر عندما وجدت رهف على مكتبها.
سهى:اهلا يامدام اتفضلي حضرتك عقبال ماقول للبيه انك هنا.
رهف:لا خليكى انا هدخل على طول ملوش لزوم.
ذهبت سهى مسرعه لتقف امامها:لا حضرتك مينفعش اصله اصله فى اجتماع.
رهف:اجتماع الساعه 7 بليل معقوله.
سهى:مهو حضرتك عادى يعنى الشغل ساعات بيحتم علينا كدا يا فندم.
رهف:خلاص انا هستناه هنا لحد ما يخلص الاجتماع.
سهى:تنورى وتشرفي طبعا يا فندم تشربي ايه.
رهف:عصير لوسمحتى.
سهى:تمام يا فندم بعد اذنك بس هروح للاستاذ زياد يوقع على الورق دا واجى لحضرتك فورا.
رهف:مفيش مشكله.
سهى:عن اذنك.
رهف ظلت تفكرمع نفسها:هى ليه اتوترت اوى كدا لما شافتنى يمكن علشان الموقف اللى حصل المره اللى فاتت ولا فيه حاجه تانيه.
ذهبت سهى مسرعه لمكتب زياد ودخلت.
زياد:فى ايه مالك داخله عليا كدا ليه.
سهى:الحقنى مدام رهف عندى فى المكتب وعايزه تدخل للاستاذ جاسر.
زياد:ياشيخه خضتينى وايه يعنى ما دخليها ولا جايه تستأذنى منى 
سهى:افهم الاستاذ جاسر معاه عمليه بقاله اكتر من ساعه واتصل بيا وقالى محولش مكالمات ولا ادخل حد عليهم افهمها بقى ياناصح.
زياد:اوعى تقولى العميله بتاعت الاسمنت.
سهى:ايوة هى انت تعرفها.
زياد:اوى اوى المهم دلوقتى انتى تروحى على مكتبك وحاولى تسهيها على قد ما تقدرى اهم حاجه متخلهاش تدخله غير لما اتصرف ماشي.
سهى:ماشي بس بسرعه علشان شكلها شاكه اصلا انا قولتلها انه فى اجتماع واستغربت انه فى اجتماعات لحد دلوقتى ودى ولو دخلت انا مش هقدر امنعها.
زياد:خلاص ماشي روحى بس انتى وانا هتصرف ولو اتزنقتى اتصلى بيا.
ذهبت سهى مسرعه على مكتبها.
وقام زياد يرن على جاسر ولكن جاسر لم يجيب عليه.
زياد:ياعم رد هو دا وقته بقالك 28 سنه محترم جاى تنحرف دلوقتى.
جاى تنحرف ومراتك برا وظل يرن عليه كذا مره ولكنه لم يجيب وفكر انه يتصل بيه على تليفون المكتب ولكن جاسر قام برفع السماعه حتى لا يشعر بازعاج.
نفذت منه افكار فذهب الى مكتب سهى ومعه بعض الاوراق.
زياد:الاجتماع بدا ولا لسه.
سهى:اجتماع اه الاجتماع ايوة يافندم لسه بادئ من عشر دقايق.
زياد:طب كويس علشان معايا الحسابات بتاعت المشروع لسه مخلصها دلوقتى.
ونظر الى رهف ونظر الى سهى
زباد:هو مش احنا قولنا مفيش مقابلات ولا اجتماعات تانى بعد الاجتماع دا الاستاذه بتعمل ايه هنا.
سهى:لا يا فندم حضرتها مش عميله دى مدام رهف حرم الاستاذ جاسر.
زياد:اهلا وسهلا انا اسف معرفش حضرتك.
رهف:ولا يهمك.
زياد:طب استأذن انا علشان الحق الاجتماع.
ودخل مكتب جاسر مسرعا ليجده جالس على الكنبه و قميصه مفتوح و العميله على رجليه و يقبلو بعض ليذهب اليه و يمسكها من يديها و يشدها بعيد عن جاسر.
لينظر له جاسر پغضب:انت بتعمل ايه انت اټجننت.
زياد:انا اللى اټجننت ولا انت
مراتك برا يا استاذ قوم ظبط نفسك
وانتى ظبطى نفسك و اعدلى هدومك وشعرك دا 
انتى عميله تبع شركه الاسمنت ماشي وانت كنت فى اجتماع معاها خلاص.
جاسر پصدمه:رهف رهف برا من امتى و ازاى.
زياد:انت لسه هتسأل انجز بدل ما تزهق من القاعده برا وتدخل علينا دلوقتى.
قام جاسر وعدل هدومه وشعره وزياد ساعده فى تعديل المكتب.
جاسر:وانت مقلتليش ليه من بدرى انها برا جاى تقولى دلوقتى.
زياد:مهو لو انت بترد على تليفونك او لو انت حاطط السماعه دى كدا كنت عرفت اقولك بص جاسر للتليفون وبعدين بص للبنت اللى كانت معاه
جاسر:انتى اللى عملتى كدا.
البنت بدلع:مكنتش عايزة حد يزعجنا يا جوجو.
زياد:انجز يا جوجو دا انت نهارك اسود جاى تبقى جوجو وانت متجوز ومراتك برا.
وفجاه رن تليفون المكتب.
جاسر:الو.
سهى:ايوة يافندم مدام حضرتك معايا بقالها ربع ساعه وعايز تدخل لحضرتك و بتسأل ينفع تدخل لحضرتك ولا ايه.
جاسر:لا يا سهى عطليها شويه بس صغيرة قوليلها اى حاجه.
سهى:يافندم الورق فى الطابعه قرب يخلص وانا مش عايزة اسيب مدام رهف واجيب ورق من تحت.
نفخ جاسر بقله حيله وهو يجحظ بعينيه للبنت انها تسرع فى هندمه نفسها لينظر له زياد
زياد:ايه فى ايه.
جاسر:سهى بتقولى ان رهف خلاص زهقت وعايزة تدخل.
زياد:طب وبعدين 
مسك البنت و شنطتها والشوز بتاعها وډخلها الحمام وقالها ظبطى نفسك واطلعى كأنك تعبتى فجأه و طلبتى تدخلى الحمام ولما تطلعى تستأذنى وتمشي على طول.
البنت بمياعه:ايوة بس انا لسه ما أخدتش حسابي يازيزو.وهى تضع يدها على وجهه.
زياد:اوعى هو دا وقته هبقى ادفعلك انا بعدين اللى انتى عايزاه بس انجزى و اعملى اللى قولتلك عليه.
ورجع لجاسر:ياعم انجز البس الجاكت وسرح شعرك كدا العميله تعبت فجاه طلبت تدخل الحمام ماشي علشان لو دخلت علينا.
لسه مخلصش كلمته الباب فتح ونظروا ليجدو رهف و سهى على الباب.
سهى:انا اسفه حضرتك بس مدام رهف اصرت تدخل لحضرتك.
جاسر:ارجعى انتى على مكتبك يا سهى 
خرجت سهى و اغلقت الباب خلفها 
تنظر رهف فى اركان غرفه المكتب وتقرب من جاسر وتهمس له:هو انت فاكر انا مش عارفه انت بتعمل ايه و مقعدنى برا طول الوقت دا كله ليه.
لينظر اليها جاسر بتوتر:بتقولى ايه انا مش فاهم حاجه.و ينظر لزياد و يغمز له.
زياد:اه كنت عايز اشكرك يامدام رهف بس مجتش فرصه.
رهف نظرت له بعدم فهم:تشكرنى على ايه.
زياد:اتفضلى وهو يشير الى الكرسي الذي امامه لتجلس عليه.
جلست رهف وهى تنظر لجاسر وزياد.
زياد:علشان التغيير اللى عملتيه لسهى.
رهف:هو حضرتك تبقى..انت و سهى يعنى.....
زياد:هو احنا لسه فى مرحله الاعجاب بس حاسس انها هتتطور يعنى وكنت لسه مش عارف افتح معاها موضوع التغيير دا ازاى بس اټصدمت لما جاسر قالى انه بسببك فحبيت اشكرك على الموضوع دا.
رهف:لا ولا حاجه 
تشكرنى على ايه بس نصيحه منى
انت لو كنت اتكلمت معاها بوجهه نظرك انك خاېف عليها مش بتتحكم فيها اكيد كانت هتسمعلك علشان شكلك بتحبها فكلامك هيطلع من قلبك يوصلها على طول وبعدين خد خطوة بسرعه احسن تطير من ايديك وهى زى القمر كدا.
زياد:عندك حق الكلام اللى بيطلع من القلب بيوصل فعلا بس انا خاېف لتكون مش بتبادلنى نفس الشعور وابقى خسرتها كصديقه و كحبيبه.
رهف نظرت لجاسر وقالت:مستحيل تخسرها طالما انت بتحبها وفى مرحله اعجاب مشترك يبقى مش هتخسرها حتى لو كانت مش بتبادلك نفس المشاعر بس هتفضل صديقه ليك ويمكن مع الوقت تفهم وتحس ناحيتك بمشاعر.
زياد:انتى شايفه كدا.
رهف:احنا كبنات يعنى بنبقى مش فاهمين و خايفين
عايزين الشخص اللى معانا يطمنا انه مهما حصل و اتغيرنا مش هيتخلى عننا.
يعنى زى ما انت خاېف تصارحها بمشاعرك علشان متخسرهاش خالص 
ممكن تكون هى كمان عندها مشاعر ومش بتصارحك خاېفه تخسرك لو انت مش بتبادلها نفس المشاعر 
او خاېفه تاخد خطوة تكتشف بعدين انها اتسرعت او انت اتسرعت و تخسرو بعض
و صدقنى الصداقه دى رابطه قويه جدا بنخاف نكسرها او نخسرها فممكن تلملحها من بعيد وتشوف رد فعلها وعلى الاساس دا اتصرف وانا من ناحيتى هكلمهالك بس بطريقه غير مباشره يعنى.
جاسر:يا سلام انت بتكلمها وهى بتكلمك وهتكلم سهى انتو بقيتو صحاب قريبين من بعض كدا امتى و انا ولا كأنى موجود
انت اخدت اذنى انك تدخل مراتى فى حواراتك دى ومشاكلك.
وانتى اخدتى اذنى انك تتدخلى و تنصحيه و تعملى فيها مصلحه اجتماعيه وكمان من امتى انتى و سهى صحاب وبتتكلمو مع بعض.
رهف:انا اسفه بس شفته محتاج مساعده وكنت عايزة اساعده مش اكتر مش هتتكرر تانى
انا هستأذن واستناك فى البيت.
زياد:استنى يا مدام رهف لو سمحتى جاسر انا اللى طلبت مساعدتها وفتحت معاها الكلام علشان مليش غيرك اتكلم معاه وانت مش بتساعدنى ولا ادتنى حتى نصيحه واحده توحد ربنا وغمز له زياد.
فهم جاسر ونظر لرهف
جاسر:لا طالما جيتى خلاص يبقى استنى نروح سوا انا خلصت شغل.
رهف:طب بعد اذنك ادخل الحمام اظ......
قامو وقفو هما الاتنين بصوت واحد:لا الحمام لا.
رهف بخضه منهم وعدم فهم:فى ايه ماله الحمام.
جاسر:الحمام اصله....اصله.....
زياد:اصل العميله اللى كانت معانا فى الاجتماع تعبت فجاه ودخلت الحمام فممكن تدخلى الحمام اللى فى مكتبى المكتب اللى جنب دا على طول قولى لسهى وهى هتوديكى.
رهف نظرت لجاسر بمعنى انها تروح يعنى.
جاسر:تقدرى تروحى و سهى هتعرفك مكان المكتب .

رواية رهف الجاسر

البارت 21

جاسر:سهى هتوصلك بس متغبيش علشان خلاص خلصت شغل وتعبان وعايز اروح.
خرجت رهف وجلسو الاتنين على الكرسي ياخذو نفس عميق.
جاسر:ياعم روح شفها دى ماټت ولا ايه فى الحمام مشيها قبل مارهف ترجع تانى.
قام زياد و خبط على باب الحمام 
و فتحه:انتى هتباتى هنا ولا ايه ما تنجزى ياحاجه وشدها واعطى لها المال
زياد: مشوفش وشك هنا تانى يلا مع السلامه.
وخرجت البنت ورجع زياد لجاسر انت حمار يابنى.
جاسر:ماتحترم نفسك وانا اعرف منين انها جايه النهارده ودلوقتى.
زياد:انا مش بتكلم على كدا انا بتكلم على اللى قولته لرهف.
جاسر:عملت ايه يعنى مش فاهم.
زياد:يبقى انا قاعد احكى معاها علشان تفهم هى بتشوف المواضيع ازاى واساعدك وانت تحرجها كدا وكمان قدامى انت ايه يا ابنى مفيش مخ خالص.
جاسر:لا مهو خلاص خلص
زياد: هو ايه دا اللى خلص
جاسر:انا و رهف خلاص موضوعنا خلص رهف دلوقتى بالنسبه لى بنت عمى و بس.
زياد:عليا انا باماره ما كنت لسه غيران علشان بتتكلم معايا بس ما علينا ايه اللى حصل خلاك تقول كدا.
جاسر ولسه هيبدا يتكلم دخلت رهف.
زياد:عن اذنك يا مدام رهف الاجتماع خلص و العميله مشت انا رايح مكتبي.
هزت رهف راسها بالموافقه.
وذهب زياد ونظرت رهف لجاسر.
جاسر:جاهزة نمشي ولا لأ علشان تعبان النهارده من ضغط الشغل.
رهف:لا جاهزة.
نزلو وركبو السياره وفى الطريق.
جاسر:انتى ليه مقولتليش انك جايه الشركه.
رهف:انا اسفه بس حبيت اعملها مفاجاه زى ما انت جيتلى المدرسه من غير ماتقول.
جاسر: ايوه بس انتى عرفتينى انى غلطان وانا فهمت غلطى تقومى انتى تعمليه.
رهف:غلط انا عملت غلط لما جتلك الشركه يبقى انت كدا بتأكد كل شكوكي من ساعه ماوصلت مكتبك.
جاسر بتوتر:شكوك ايه اللى بتتكلمى عليها.
رهف:انه مكنش فيه اجتماع اصلا ولا حاجه وانت كنت بتكدب عليا ومكنتش عايزنى ادخل عليك المكتب.
جاسر بلع ريقه وبتوتر اكتر:وانا هعمل كدا ليه يعنى.
رهف:علشان زعلان منى ومش عايز تتكلم معايا.
جاسر اخذ نفس عميق و ارتاح انها لم تعلم شئ
جاسر:ليه بتقولى كدا انا فعلا كان عندى اجتماع بس دا ميمنعش انى فعلا واخد موقف منك.
رهف:عارفه علشان كدا كلمتك علشان اقولك نتغدا سوا وروحتلك المكتب علشان احاول اصالحك بس انت عندك حق انا عملت حاجه غلط انا اسفه مش هتتكرر.
جاسر:زى ما جتلك المدرسه كدا حاجه غلط وحقك عليا مش هتتكرر.
رهف:بطل بقى اللى انت فيه دا.
جاسر:ابطل ايه.
رهف:برود بطل برود.
وقف جاسر العربيه فجاه:انا مسمحلكيش تغلطى و تقلى ادبك سامعه ومش معنى انى معقبتكيش لحد دلوقتى انك تسوقى فيها فاهمه دا اخر انذار ليكى يا رهف بعد كدا متلوميش غير نفسك.
قامت رهف باحتضانه وقالت پبكاء:هو انت لسه معقبتنيش لما متتكلمش معايا وتعاملنى ببرود ومش بتتكلم معايا ولا اى حاجه.
جاسر:يعنى فارق معاكى اوى بتكلم ولا لأ هو مش انا مين وابقى مين علشان ادخل.
خرجت رهف من حضنه ونظرت له:انت مش بتفهمنى ليه اللى شوفته معايا دا وائل ابن اونكل ياسين وانا كنت خاېفه عليك ومش عايزة اعمل مشاكل ولا اى حاجه جنب المدرسه وانا فضلت اقولك كفايه سيبه وانت مش سامعنى اضطريت اقول كدا علشان الفت انتباهك وتسمعنى وتسيبه هو ميستهلش انك تتأذى بسببه فهمت لكن انت ڠضبت بسرعه ومبقتش عايز تسمعنى حتى انا ما اكلتش و جبت فستان جديد و قلت نتغدا سوا وانت واخد منى موقف اعملك ايه انا و فى الاخر تزعقلى وتقولى انا لسه متعقبتش لا ياجاسر انا اتعاقبت و اوي كمان وانا مكنتش زعلانه منك علشان عارفه ان انا زعلتك بكلامى وضايقتك بس شكلك كدا ماصدقت تزعل منى.
جاسر:والله تضايقينى علشان انتبه لكلامك افرضى الموضوع دا جه معايا بالعكس طلعت عصبيتى عليه ولا عليكى وساعتها اروح فى كلب زى دا ميسواش حاجه وفضايح ايه انا لسه هروح المدرسه دى واشوف الامن بتاعها دا ايه ازاى تتعرضي للموقف دا ومش اول مرة وهم ساكتين ولا عاملو حاجه وقولتلك مليون مرة خلى عندك ثقه فى نفسك متبقيش مهزوزه كدا وتقبلى اى حاجه و اى وضع علشان خاېفه.
رهف:لا انا كنت عارفه انك هتعمل كدا هتاخدنى ونمشي علشان عرفاك ياجاسر كويس وعارفه ايه ممكن يكون رد فعلك وبتتصرف ازاى وبعدين انت عايز تسمعها منى يعنى اه يا جاسر انا بخاف من كل حاجه ومن اى حاجه وانت اللى بطمنى وبتقوينى.
جاسر:حلو اسمى منك عرفتى تقوليه دلوقتى امال ايه ابيه دى اللى قولتيها.
رهف:علشان ساعتها كنت ابيه مش جاسر صاحبى وسندى.
وبعدين دا وقته بالله عليك.
جاسر:اه يارهف وقته مش انتى كنتى عايزة تتكلمى ادينا بنتكلم اهو وانا بقى عايز افهم كل حاجه لان انتى كل حاجه وعكسها ومش فاهم اى حاجه ودا مخلينى مضايق ومتعصب طول الوقت.
رهف:هنا هنتكلم هنا خلاص مفيش بيت نتكلم فيه.
جاسر:اه هنا علشان الكلام فى البيت هياخد مسار تانى واحتمال يعصبنى اكتر مش هيهدينى علشان هفتكر حاجات مش عايز افتكرها.
رهف:واحنا بردو مش هينفع نتكلم كدا فى الشارع.
جاسر:انا قولت لا عايزه تتكلمى اتكلمى دلوقتى و هنا.
رهف:علشان خاطري مش هينفع نتكلم فى الشارع والناس تتفرج علينا خلينا نروح و لو الكلام معجبكش ابقى اعمل اللى انت عايزه بس خلينا نروح.
نظر لها جاسر وساق العربيه بسرعه على البيت ودخل الشقه وجلس فى الصالون.
ودخلت رهف للمطبخ وجابت مايه وعصير.
رهف:اتفضل اشرب العصير دا علشان تهدا.
جاسر:قولى اللى انتى عايزه تقوليه.
جلست رهف بالقرب منه:انا الصبح لما كنت بتوصلنى مكنتش عايزة حد يشوفنى وانا نازله من عربيتك علشان محدش يقول عليا بركب مع شباب وكدا وخصوصا ان وائل جه قبل كدا قدام المدرسه واتعرضلى ومعرفش حد شفنا ولا لأ فمكنتش عايزه ة افتح مجال للكلام دا بس علشان كدا طلبت منك الطلب دا.
جاسر:يا سلام و مقولتيش كدا ليه الصبح و فهمتينى و بعدين لما حد يكلمك قولى انك مراتى وانا ابن عمك ولا مش عايزه حد يعرف انى جوزك علشان تعرفي تقفى مع شباب وتكلميهم براحتك.
رهف:انا مسمحش بالاسلوب والتلميحات دى و علشان كدا مقولتش الصبح كنت هتتخانق معايا و تقول الكلام دا و تتعصب عليا علشان كدا اخترت فى اخر اليوم على رواق نتكلم علشان لو اتعصبت ولا صوتك علي او اى حاجه نبقى فى البيت هنا وبعدين انا مش حابه اقول لحد ان انا متجوزة متنساش انى لسه طالبه فى ثانوى وكلهم انسات ابقى انا الوحيده المتجوزه وتساؤلات كتير تكتر عليا وابقى انا ترند المدرسه و كل اللى هيبقى حواليا هيبقى بس علشان يعرف انا ليه اتجوزت بدرى كدا و ايه اللى حصل و عايزين صور الفرح و هفتح لكلام مش عاوزاه يتفتح عرفت.
جاسر:اه ومين بقى اللى كنتى واقفه معاه دا.
رهف:دا زميلى اخد باله انى تايهه فى المدرسه علشان فى دروس فاتتنى عرض عليا انه يساعدنى فيها.
جاسر:اللى هو ازاى بقى.
رهف:كنا لسه بنتكلم فى الموضوع هنشوف نقعد مع بعض فى البريك او فى حته بعد المدرسه كافيه مثلا وكدا.
جاسر:يا سلام شوال بطاطس انا.
رهف:تانى الاسلوب دا على العموم انا موافقتش و شكرته و قولتله انى لو عوزت حاجه هبقى اساله على الواتس او لما اقابله فى المدرسه.
جاسر:كمان اخد رقمك من غير ما ترجعيلى ولا تسالينى ولا تشوفينى موافق ولا لأ.
رهف:فى ايه اهدى شويه بقى علشان تفهم انا اخدت رقمه ولسه كنت هديله رقمى لاقيتك واقف استاذنت منه و جتلك.
جاسر:طب مش لازم تتواصلى معاه وانا هبقى اجبلك مدرسين خصوصي هنا علشان تعرفي تلم المنهج وبعدين طالما انتى محتاسه كدا وتايهه مقولتليش ليه علشان اجبلك مدرسين هو انا مش قولتلك لما تعوزى حاجه تقوليلى.
رهف:الموضوع مش مستاهل مدرسين انا بس عايزة مراجعه سريعه كدا على اللى فاتنى انا واخده معظمه قبل كدا بس طبعا طريقه مختلفه وحاجات زايده وكدا 
فعادى يعنى الموضوع ميستهلش علشان اتكلم معاك فيه.
جاسر:و يستاهل تتكلمى معاه هو.
رهف:اولا عمر مش انا اللى رحتله هو اللى جانى وعرض عليا مساعده وانا مش بعمل حاجه غلط بطل بقى تتحكم اوفر فيا علشان بتختق كدا.
جاسر:متجبيش اسم حد تانى على لسانك فاهمه.
رهف:دا ليه يعنى هقول عليهم ايه يعنى س و ص و رموز و لا ايه يعنى.
جاسر:لا بس ميبقاش اسمى انا الوحيد اللى تقيل على لسانك وبقيت الاسامى بتقوليها عادى وسهوله.
رهف:اسمك مش تقيل بس متعودتش اقوله من غير القاب وبعدين انا بنادى عليك وبقولك يا عثل ودى كفايه ولا ايه.
جاسر:لا مش كفايه علشان الكلمه دى مش بتقوليها غير قليل اوى وساعات مش بتقوليها اصلا وبتتكلمى معايا رسمى اما لما اتكلمتى على زميلك مع انك لسه متعرفه عليه النهارده بتتكلمى عليه بارتياح واسمه طالع كدا بسهوله وانا طول عمرك عرفانى مش بتعملى معايا كدا يبقى من حقى.
رهف:ممكن يكون معاك حق بس بردو سبنى براحتى وانا هتعود اقول اسمك كدا على طول.
وبعدين الموضوع دلوقتى بقى اسمك واسمه.
جاسر:لا طبعا الموضوع اللى انتى هببتيه الصبح.
رهف:منا قولتلك عملت كدا ليه.
جاسر:بالنسبه لى مش مبرر خالص اولا انا عمرى ما هروح فى داهيه بسبب كلب زى دا انا من حقى لما اشوفك بتتعرضي لحاجه احميكى مش علشان جوزك علشان انتى بنت عمى فى الاول وفى الاخر ودا واجبى والمفروض اعمله مش اقف اتفرج عليكى.
رهف:وانا عارفه كدا كويس انك هتفضل تحمينى و تدافع عنى بس انت مشفتش نفسك كنت عامل ازاى مش واخد بالك منى ولا من اللى حواليك ولا اى حاجه كنت عايزنى اعمل ايه.
جاسر:ولا حاجه يا تقفى على جنب كدا يا تستني فى العربيه.
رهف:يا سلام ليه بقى ان شاء الله لو مكنتش هخاف عليك انت هخاف على مين ودا مش علشان انا مراتك لا علشان انت ابن عمى فى الاول و الاخر وصديق طفولتى كمان.
جاسر: ايوه بس خۏفك دا اتعبر عنه غلط وكمان اعترافك انك قاصده تعملى كدا دا معصبنى اكتر.
رهف:انت مسبتليش حل تانى انا حاولت معاك بكذا طريقه انت لا كنت سامع ولا شايف حد خالص.
جاسر:متكررش تانى مهما كانت الظروف ايه علشان مضمنش رد فعلى هيكون عامل ازاى خلاص.
رهف:يبقى توعدنى انك تسمعنى و تهدأ وتقلل عصبيتك شويه واللى عملته دا ميحصلش تانى علشان مضطرش اعمل كدا تانى.
جاسر:انا كلامى قولته مره واحده ميتكررش تانى يبقى ميتكررش تانى مهما كانت الظروف فاهمه.
رهف:ايوة بس....
جاسر:فاهمه.
رهف تنفخ من قله حيلتها:فاهمه فاهمه ارتحت كدا.
جاسر:شاطره.دا بقى اللى حصل الصبح ايه بقى اللى حصل هنا دا.
رهف:انت مشفتش نفسك كنت عامل ازاى.
جاسر:كنت عامل ازاى يعنى.
رهف:من غير ما تزعل كنت عامل زى الطور الهايج وعينك بطلع شرار كدا.
جاسر:قله ادب تانى هتتربي قسما بربي.
رهف:اللى اقصده انك كنت عصبي جدا ومش عارف كنت بتعمل ايه 
بص وكشفت رهف عن دراعها وهو عليه علامات اصابع جاسر عندما كان ممسك بها عند المدرسه
رهف:بص عملت ايه وانت مش واخد بالك و لا سمعتنى وانا بقولك بتوجعنى و كنت بكلمك فى العربيه مش بترد عليا عايز بقى بعد دا كله مقلقش منك واخاڤ.
جاسر وهو يتحسس ذراعها:دا بسببى انا.
غطت رهف ذراعها: ايوه بس دا مش مهم المهم عرفت ليه دخلت اوضتى و قفلت الباب علشان كنت خاېفه تزيد عن كدا فاكر لما اتخنقت معايا فى البيت هناك اليوم اللى اتخنقت فيه مع اخوك ولما جيت تصالحنى قولتلى ايه انك لما تتعصب بتبقى مش شايف قدامك ولا بتعرف تتحكم فى تصرفاتك علشان كدا كنت بتجنبك لحد ماتهدا بس انت دخلت اوضتى ازاى.
جاسر:من البلكونه منا بلكونه اوضتى جنب بلكونتك.
رهف:يانهار ابيض نطيت ومخفتش تقع متعملش كدا تانى.
جاسر:ايه خاېفه عليا اقع واموت.
رهف:اه طبعا خاېفه عليك لو مخفتش عليك يعنى هخاف على مين.
جاسر:بجد يا رهف.
رهف:انا مليش غيرك يا جاسر انا بحس بالامان معاك انت وبابا وجدو وبس 
وبما ان مفيش غيري انا وانت هنا يبقى انت امانى كفايه عندى انى انام وانا مطمنه وعارفه انك هتحمينى من اى حاجه 
بنزل وبروح و اجى وعارفه انى لو حصلى حاجه هلاقى حد الجأله واتسند عليه.
جاسر شدها له وحضنها:وانا اسف لو اذيتك متزعليش منى وانا كمان مليش غيرك يا رهف.
رهف:انا مش ناسيه انت عملت علشانى ايه وانك زعلت مامتك بس علشان توفرى الراحه والسکينه انا مش ممكن اقول عليك اى حاجه وحشه ولا حتى اعاملك وحش بس انا كمان عندى عتاب ليك.
جاسر:علشان خوفتك وۏجعتك صح.
رهف:لا 
وخرجت من حضنه ونظرت له علشان مسمعتنيش و اتعصبت عليا من غير ما تفهم ولا تسمعنى واخد موقف على الاساس دا كمان.
واحنا كان في بينا اتفاق لما رجعنا صحاب وكنا عارفين اننا مختلفين عن بعض بس انت وعدتنى اننا هنلاقى نقط مشتركه وهتخفف العصبيه والحاجات دى معايا.
جاسر:انا عارف حقك عليا بس انا مش بستحمل اشوف حد يلمسك حتى لو لمسه اى حد و خصوصا اللى اسمه  وائل دا 
قوليلى صحيح هو كان جاى ليه.
رهف بتوتر:كان جاى يشوف احنا فعلا متجوزين ولا كنا بنضحك عليه.......

رواية رهف الجاسر

البارت 22

جاسر بضحك:هههه هو فاكرنا ايه بياعين كلام زيه وزي ابوه 
قال جاى يتاكد قال طب مجاليش ليه راجل لراجل كدا علشان يتاكد.
رهف:بس هو في حاجه كمان موترانى و مخوفانى كمان.
جاسر:حاجه ايه دى.
رهف:هو عارف ان احنا قاعدين هنا وسبنا بيت العيله.
جاسر بذهول:ايه عرف ازاى انتى قولتى حاجه لمامتك او اى حد من صحابك اللى تعرفيهم.
رهف:لا انا مكلمتش ماما من ساعه اخر مره كانت عندنا فى البيت وانا مش بتكلم مع صحابى خالص من ساعه ماجيت مصر.
جاسر:امال هو عرف ازاى.
رهف:معرفش بس ممكن يكون بيراقبنا.
جاسر:بيراقبنا 
كدا الموضوع كبر والواد دا مش عايز يجبها لبر.
رهف:يعنى ايه هتعمل ايه.
جاسر:اهدى ومټخافيش ولا تتوترى 
هو لو كان عايز يعمل حاجه كان عملها دا بېهدد كدا وبس وبعدين انا معاكى اهو ومش هسيبك.
رهف:لا انت بتسبنى اول مابتزعل بتبعد وتسبنى انت ملكش امان.
جاسر:يابت هو انتى لو بطلتى لماضه شويه بس هيحصلك حاجه.
تربع رهف يديها امام صدرها وتدبدب اقدامها على الارض:تانى لماضه تانى طب تحب تتغدا ولا تتعشا معايا يا ابيه ولا تنام خفيف.
وقف جاسر امامهاونظر اليها:ابيه ها ابيه تانى ماشي و اسرع فى تقبيلها من شفايفها قبله عميقه ونظر اليها دا عقابك على كلمه ابيه ابقى قوليها تانى بقى.
رهف بخجل واضح عليها وعلى ملامحها:انت قليل الادب وانا مش هكلمك.
و تركته لتذهب ولكنه شدها اليه لتقع فى حضنه ووضع جبهته على جبهتها ونظر فى عيونها 
جاسر:دى مش قله ادب اولا انتى مراتى ودا يحصل عادى بينا 
ثانيا بقى انا بحب اشوف خدود الفراوله دى والشفايف الكريز الحلوة دى لما بتتكسفى 
ثالثا بقى ودا الاهم دا العقاپ من هنا ورايح وكل مازاد الذنب زاد العقاپ وانتى حره بقى.
رهف:لا دى قله ادب ومش مسموح بيها واوعى بقى سبنى علشان اسخن الاكل انا جعانه جدا.
جاسر:لا هو دا العقاپ اذا كان عجبك مش عايزة تتعقبي متغلطيش بسيطه.
رهف:ياسلام وانت بقى لما تغلط اعمل ايه.
جاسر:ابقى عقبينى زى ما عاقبتك.
رهف:ياسلام عايزنى اعاقبك علشان انت تعاقبنى صح.
جاسر:هو فى احلى من كدا دا احلى عقاپ والله.
رهف:مهو علشان حلو بالنسبه ليك هتفضل تغلط علشان تتعاقب بس لا انت عقابك من هنا ورايح انى اقولك ابيه او اتجنبك زى ماعملت معايا النهارده خلاص.
جاسر:تؤتؤ مش موافق.
رهف:مش مهم انا موافقه يلا اوعى بقى.
و زقته رهف ودخلت المطبخ.
جاسر:اهربي اهربي على العموم انا داخل اغير واجى اساعدك.
رهف:لا ادخل غير بس بسرعه ام ابراهيم محضره كل حاجه غير وتعالى بسرعه علشان جعانه جدا.
جاسر: اوك.
حضرت رهف السفره وذهبت لغرفه جاسر تدق على الباب ودخلت:يلا علشان جهزت السفره.
جاسر:ايه دا.
رهف:اه انا نقلت شويه من حاجتى عندك فى الاوضه.
جاسر: اشمعنا.
رهف:بصراحه ام ابراهيم بتدخل الاوض تنضفها وكدا وهى متعرفش حاجه تعرف اننا متجوزين فمينفعش نقعد فى غرف منفصله علشان كدا نقلت شويه حاجات علشان لما تيجى تعرف اننا عايشين فى اوضه واحده مش منفصلين فهمت.
جاسر:يعنى دا علشان ام ابرهيم بس.
رهف:اه علشان متقولش علينا حاجه وكدا و منظرنا قدامها.
جاسر بحزن:تمام ماشي يلا علشان ناكل.
جلسو على السفره ياكلون ورهف لاحظت الحزن على جاسر ولكنها لم تسأله وقررت تغير الموضوع تماما.
رهف:بس حاسه ان زياد مش بس بيشتغل معاك صح.
جاسر:اه دا صاحبى من ايام الجامعه.
رهف:انا قولت كدا بردو حسيته قريب منك كدا فى المعامله والكلام مش بس بيشتغل عندك.
جاسر:على الاقل هو قريب هيبقى كله بعيد.
بلعت رهف ريقها:بس انت مقولتليش على حاكيته مع سهى.
جاسر:لا مجتش فرصه بس دا حتى بعتلك امانه معايا هبقى ادهالك بعدين بقى مش النهارده.
رهف:امانه ايه دى.
جاسر:خلاص يارهف مش النهارده قولت.
انتهو من الطعام خرج جاسر للبلكونه وذهبت رهف الى المطبخ وعملت فنجان قهوه لجاسر ونسكافيه ليها وذهبت اليه.
رهف:اتفضل عملتلك قهوه معايا.
جاسر:شكرا تسلم ايدك.
رهف:هتشربها دلوقتى عادى ولا هتسهرك.
جاسر:لا مفيش مشكله عادى.
رهف اخذت منه الفنجان ووضعته جانبا وقربت عليه:لا انت اشرب معايا من النسكافيه.
جاسر ينظر لها:حقيقى مفيش مشكله خليكى انتى اشربي النسكافيه بتاعك وانا هشرب القهوه.
اكتفت رهف بوضع راسها على صدره وتنظر من البلكونه:تؤ هنشربها سوا.
جلسو بالقرب من بعض ورهف تضع راسها على كتفه وهو يضع يده على كتفها ويشربون النسكافيه سويا حتى شعر،بتقل على كتفه.
فنظر اليها:رهف انتى بتنامى.
رهف:اه عايزة انام اوى.
جاسر:طب يلا ادخلى نامى جوا.
رهف:مش قادرة امشي يلا شيلنى اوبح.
جاسر:اشيلك اوبح لا والله.
رهف:خلاص قوم انت وسبنى انام انا هنا.
جاسر حملها بين يديه وذهب الى غرفتها ولكن قبل ان يدخل.
رهف:لا مش هنا الاوضه التانيه.
جاسر:ما هى دى اوضتك.
رهف:لا هدومى فى اوضتك انت ودينى هناك علشان اغير.
ذهب جاسر الى غرفته واخرجت رهف بيجامه برموده لترتديها و استلقى جاسر على السرير الا ان وجد رهف تخرج من الحمام وهى ترتدى بيجامتها وشعرها المفرود على ظهرها وظل يتأملها حتى وقفت امام المرآه تسرح وتهندم شعرها حتى ربطته بطريقه عشوائيه وذهبت الى السرير واستلقت بجانبه واعطته ظهرها:انا هنام هنا علشان انا واثقه فيك.
لف اليها بذهول واقترب عليها:ايه بتقولى ايه.
رهف:هنام هنا علشان واثقه فيك لو ارتحت فى النوم هنا هنام هنا على طول تمام.
جاسر:انتى بتتكلمى بجد.
رهف:عايزة انام بقى بطل كلام.
جاسر:رهف انتى صاحيه ولا بتتكلمى وانتى نايمه كالعاده.
رهف:لا صاحيه وبقولك خليك هنا ومتسبنيش.
جاسر:ايه بتقولى ايه.
رهف:انت سمعك بيتقل على الليل ولا ايه انت سمعت انا قولت ايه وقولتها وانا نايمه وقولتها وانا صاحيه كمان اهو.
تذكر جاسر عندما وجدها نائمه فى الصالون ونقلها لغرفتها قالت له هذا الكلام ولكنه قال لها اريد ان اسمعه منك وانتى مستيقظه ولست نائمه فقط.
جاسر:يعنى انتى كنتى سمعانى.
رهف:بصراحه اه انا مكنتش نايمه اصلا علشان مش بعرف انام وانت مش موجود بس لما سمعتك وحسيت بيك عملت نفسي نايمه علشان اتجنب اى خناق وزعيق وكدا.
جاسر:طب انتى هتفضلى تكلمينى وانتى مديانى ضهرك كدا.
لفت له ليرى جاسر مدى الخجل والكسوف الذى كانت عليه
لينهمر عليها ويقبلها ولم يبعد عنها حتى شعر انها بحاجه الى الهواء وووو
رهف بعد ان اخذت نفس عميق غطت وجهها بالغطاء:انت قليل الادب وانا غلطانه انى وثقت فيك وجيت انام هنا انا راجعه اوضتى.
امسك بها جاسر:ليه بس منا قولتلك عادى الحاجه دى تحصل بينا احنا متجوزين.
اخرجت رهف وجهها لتنظر له:على الورق بس وانا مش عايزه كدا دا كدا قله ادب خالص.
جاسر:حتى لو على الورق يا رهف 
انتى مراتى ودا من حقنا ومفهاش حاجه يعنى لما اكون مبسوط وفرحان اديكى بوسه بريئه يعنى كدا.
رهف:بريئه دى بريئه امال اللى مش بريئه عامله ازاى وبعدين عبر عن فرحك وسعادتك باى طريقه تانيه مش دى.
جاسر:اه والله دى بريئه تحبى اوريكى اللى مش بريئه عامله ازاى علشان تعرفي تفرقي ما بينهم  معرفش وانا معاكى دى الطريقه الوحيده اللى بعبر بيها عن فرحتى بتحصل كدا تلقائي اعمل ايه.
رهف:متعملش انا اللى هعمل انا هرجع اوضتى لحد ما تعرف تتحكم فى الحاجه دى وتلاقي طريقه تانيه تعبر بيها.
و همت بالذهاب من الغرفه ولكن جاسر امسك بيدها وشدها اليه فوقعت عليه:رايحه فين مش لسه بنتكلم انتى مش عايزة كدا تانى خلاص هحاول بس موعدتكيش 
عقبال ما القى حاجه تانيه وبعدين هى وحشه اوى كدا.
احمرت رهف خجلا:طب ممكن تسبنى بقى خلاص ماشي اتفقنا.
جاسر:مردتيش عليا كانت وحشه ولا حلوة.
رهف تضربه بيدها على صدره:ماتبطل بقى قله ادب بجد وهى تزداد خجلا واحمرار.
جاسر:هو انا مش قولتلك زياد صاحبي كان بعتلك امانه معايا.
رهف باندهاش:ايوة سبنى بقى.
وقف جاسر وقام بتقبلها ولكن هذه المرة لم تكن بعمق الاخري خوفا منها على انها تخاف او تهرب وترفض تاتى إليه مره اخرى.
رهف:ايه اللى انت بتعمله دا بردو تانى مش قولنا لا.
جاسر:وانا مالى دى امانه ولازم اوصلها هو قالى"بوسلى المدام على الخدمه اللى عملتهالي دى".
رهف:ياسلام هبله انا بقى علشان اصدق.
جاسر:عيب تنا جوزك وابن عمك و انامش كداب مش مصدقانى أساليه.
رهف:حتى لو اكيد بيقول كدا مش قصده فعلا يعنى مثلا لو قولتلك ابقى سلملى على خالتك و بنتها وبوسهملى من هنا وهنا هتعمل كدا.
جاسر:اكيد طبعا دا السلام امانه وخلود ما هتصدق بصراحه.
قامت رهف بوضع يدها على رقبته:علشان اقټلك و اقټلها.
جاسر:ياساتر يارب اوعى يا شيخه وانا مالى مش انتى اللى قولتى ابوسها.
رهف:كلام بيتقال وخلاص مش لازم تنفذه كدا زى عزومه المراكبيه كدا وبعدين ايه ما هتصدق دى.
جاسر:لا مليش دعوة مفهمش الكلام دا انا 
قد الكلمه قوليها مش قدها متقوليش ماشي.
رهف:ماعلينا مردتش عليا.
جاسر:على ايه.
رهف:يعنى ايه خلود ما هتصدق.
جاسر:ايوه فعلا كذا مرة تحاول معايا بس انا كنت بصدها.
قامت رهف من حضنه غاضبه وجلست امامه:يعنى ايه كانت بتحاول ازاى يعنى وانت بقى بترفض ليه دى الحاجه دى بتحبها اوى اهو.
جاسر: حاولت يعنى تعمل نفسها هتقع فتقع عليا وتقرب منى كدا يعنى حركات البنات بتاعتكم دى وكنت برفض علشان انا قولتلك قبل كدا دا تعبيري عن فرحى وسعادتى معاكى انتى وبس مش مع حد تانى.
رهف:يعنى لما تكون مبسوط وسعيد مع اى بنت غيري هتعمل كدا.
جاسر:اه طبعا قامت رهف بقرصه من يديه.
جاسر:آه آه قصدى يعنى انى مش ببقى مبسوط ولا سعيد غير معاكى وانتى بس اللى تستهالى الموضوع دا.
رهف: اشمعنا انا بقى.
جاسر:علشان انتى مراتى وحبيب...قصدى صاحبتي من الطفوله وكدا بقى.
رهف:تانى مراتك انت كدا والله بتخلينى اتوتر من وجودى هنا.
جاسر:يا سلام عليكى ياسلام مسكتى فى مراتى وسبتى صاحبه طفولتى يعنى بحس معاكى انى على طبيعتى فهمتى.
رهف:بردو ميتكررش تانى علشان كدا عيب وقله ادب.
جاسر:تانى طب يا ستي أسألى وانتى هتعرفي انه لا عيب ولا قله ادب خالص 
ممكن ننام بقى.
رهف:هتنام باحترامك ولا لأ.
جاسر:عيب عليكى انا مش هعملك حاجه ڠصب عنك ابدا.
شعرت رهف بالراحه من كلامه وذهبت الى النوم بجانبه ولكن على طرف السرير ولكن  جاسر شدها اليه وادخلها الى حضنه:فاكره يا رهف لما كنتى بتنامى فى حضنى وانتى صغيره واقعد احكيلك حواديت قبل النوم لحد ما تنامى.
رهف:ايوة  بالمناسبة دى بقى احكيلى حدوته علشان انام بقى.
جاسر:لا حدوته ايه انا تعبان و عندي شغل بكرا وانتى كمان عندك مدرسه فى يوم تانى بقى تصبحى على خير يا بنوتى الصغنونه.
رهف:وانت من اهله يا عثل.
فى صباح اليوم التالى استيقظ جاسر وهو يشعر بثقل على صدره يفتح عينه ليجد رهف نائمه على صدره يتامل فى ملامحها ويشعر بالسعاده لقربها و يداعب اصابعه فى شعرها تبدأ رهف بالاستيقاظ فمثل جاسر أنه نائما حتى لا يحرجها فتحت رهف عينيها و اټصدمت انها نائمه على صدر جاسر ونظرت اليه متأمله ملامحه وشكله وهو نايم:شكلك حلو اوى وانت نايم و كيوت كدا فوضعت قبله صغيره رقيقه على خده تفاجات بيد تمسكها من وسطها لتجد جاسر ممسك بها.
رهف بتوتر:ايه فى ايه.
جاسر:و لا حاجه يعنى انتى تصبحى عليا وانا لأ.
رهف:اصبح عليك ايه انا معملتش حاجه.
جاسر:بجد يبقى انا كنت بحلم بقى.
رهف:ايوة يمكن ممكن بقى تبعد علشان اقوم.
جاسر:مش تعرفي الاول كنت بحلم بايه.
رهف:اهو حلم وخلاص ابعد بقى علشان متاخرش.
جاسر:اصلى حلمت انى فى مكان وفى دبان كتير وفى واحده فيهم كبيره جت وقفت على خدى ومشت بس قايم من النوم وانا قرفان منها اوى.
رهف پغضب:لا والله قرفان و دبان صدق انا غلطانه اصلا انى كنت عايزة اصبح عليك زى الناس المحترمه بس ازاى متبقاش جاسر غير ولازم تندمنى انى بعملك حاجه انا غلطانه اصلا.
جاسر: ايوه قولى كدا بقى امال ايه معملتش حاجه دى.
رهف:انا حره اعمل اللى انا عايزاه واقول اللى انا عايزاه بردو.
جاسر:وانا كان لازم استفزك علشان تعترفي يعنى.
رهف:والله انت رخم اوعى بقى كدا اوعى.
جاسر:تانى لسان طويل تانى وهو ممسك بانفها.
رهف:بس بقى وبعدين ابعد بقى علشان الحق اجهز علشان المدرسه.
جاسر:خلاص ماشي صباح الورد عليكى وهو يطبع قبله رقيقه على خدها.
قامت رهف مسرعه من على السرير 
ونظرت له:انت لازم تبطل دا علشان انا مبقتش صغيره زي زمان ماشي.
و سابته ومشيت ودخلت الحمام.
ذهب جاسر امام باب الحمام.
جاسر:ابطل ايه مش ارد عليكى الصباح انا واحد افهم بردو وعندى زوق وبعدين انا عارف انك مش صغيره.
رهف:يعنى انت قاصد تعمل كدا مع انك عارف انى مبقتش صغيره وتقولى انك مش قليل الادب امال دا ايه بقى.
جاسر:لا دا مش قله ادب ولو هو قله ادب عملتى كدا ليه انا برد عليكى زى ماعملتى.
رهف:انا انا.........

رواية رهف الجاسر

البارت 23

رهف:انا بحسبك مفكر يعنى انى....
قصدى ان انا لسه صغيره وكنا بنتعامل كدا بس خلاص انا كبرت وانت اعترفت بكدا يبقى مفيش الحاجات دي تانى تمام.
جاسر:تمام اوى هيبقى فى حاجات تانيه.
رهف:حاجات تانيه ايه.
جاسر: حاجات بتاعه الكبار مش الصغيرين.
رهف:انا مش فاهمه.
جاسر:ما احنا مش هنفضل نتكلم كدا من على الباب يعنى روحى اجهزى وانا هجهز علشان نلحق ننزل.
وذهب جاسر للحمام ليستعد للنزول ولما خرج وجد ملابس له على السرير استغرب وينادى على رهف
جاسر:يارهف هو انتى اللى حضرتى الهدوم دى.
رهف من الخارج:ايوة طنط ام ابراهيم قالتلى لازم اهتم بهدومك واجهزها وكدا.
جاسر فى نفسه:والله ام ابراهيم دي ست زي الفل.
قام جاسر بتغيير ملابسه وخرج ليجد رهف محضره السفره للفطار.
جاسر:انتى لحقتى تلبسي وتجهزى فطار كمان.
رهف:ايوة خالتو ام ابراهيم قالتلى لازم افطرك قبل الشغل وعلمتنى اجهز الحاجه ازاى من بليل علشان متاخدش وقت الصبح.
جاسر:والله خالتك ام ابراهيم دي جاتلى من السما.
رهف:يعنى ايه.
جاسر:يعنى خلتك تنامى وتنقلى فى اوضتى وكمان تجهزيلى هدومي وفطار والله اعلم هتخليكى تعملى ايه تانى.
رهف: ايوه يعنى انا مش فاهمه انت مبسوط ولا زعلان مش قادرة احدد.
جاسر:لا مبسوط و زعلان فى نفس الوقت.
رهف:ها يعنى ايه.
جاسر:مبسوط علشان بتعملى كل دا علشانى واهم حاجه وانتى راضيه ومش مضايقه من دا وزعلان علشان حاولت افهمك واعرفك الحاجات دى قبل كدا مسمعتيش منى وكنتى بتهربي من الكلام وزكدا.
رهف:هو انا اه بعمل كدا وانا مقتنعه بس مش فاكره انا سمعت من خالتو ام ابراهيم وانت لا بس خالتو ام ابراهيم عرفت تفهمنى وتوصلى المعلومه بطريقه كدا اعرف استوعبها مش اكتر.
جاسر:ياسلام قصدك ان انا مش بعرف افهمك يعنى ولا ايه.
رهف:لا مش قصدى كدا بس فيه حاجات كدا بتاعت بنات لازم واحده ست تفهمها علشان تستوعب لكن من راجل هتاخدها على محمل تانى فاهم حاجه.
جاسر:يعنى شويه.
رهف بضحك:كويس بكرا لما تكبر هتفهم الباقى.
جاسر:يابت بطلى لما....
رهف:ايه ابطل ايه قول قول يا ابي... قصدى ياجاسر ولا اقول التانيه.
جاسر:انتى فهمتى ايه انا بقولك بطلى لك و رغي علشان نلحق ننزل ومنتاخرش.
رهف:اه بحسب هتقول حاجه تانيه.
انتهو من الفطار وركبو السياره ووقف جاسر بعيد عن المدرسه.
تنظر رهف له:انت وقفت هنا ليه لسه المدرسه قدام شويه.
جاسر:مش انتى عايزة كدا علشان صحابك فى المدرسه.
مسكت رهف ايده:لا انا عايزاك تنزلنى قدام المدرسه عادى بس عندى طلب محدش يعرف اننا متجوزين علشان هبقى الوحيده فى وسط صحابي والمدرسه كلها اللى متجوزه ممكن نقول انك ابن عمى وبس ولو دا هيضايقك ممكن نقول اننا مرتبطين بس مخطوبين بس ماشي.
جاسر بعد ان فهم نظرة الحب والحنان فى عينيها مسك هو الاخر بيديها ونظر فى عينيها:انا ميهمنيش الناس تعرف ايه ولا تقول ايه 
المهم اعرف انتى شايفانى ازاى وبتتعاملى ازاى ودا انا شفته منك النهارده زى ماشفت منك انك مش عايزه تزعلينى وخاېفه على زعلى ودا عندى الاهم وكبيره اوى فاللى انتى شايفاه وعايزه تعمليه ولا تقوليه عادى انا مش فارق معايا المهم تكونى مرتاحه.
رهف:بجد طب خلاص وصلنى واللى هيسالنى هقول انك ابن عمى وبتوصلنى عادى ولو حسيت باى حد بيلمح هقول انك كمان خطيبى ماشي.
جاسر:طالما دا هيريحك تمام ماشي.
فرحت رهف بقبوله الفكره وعدم عصبيته عليها فحضنته وطبعت قبله طفوليه على خده ولكن سرعان ما استوعبت فعلتها فقالت وهى تنظر للارض بخجل شديد
رهف:انا اسفه والله انا محتاجه اتحكم فى مشاعري اكتر من كدا بس لما اكون فرحانه ومتحمسه بتصرف بعفويه.
جاسر:فى حد بيعتذر انه حضڼ جوزه قصدى خطيبه بردو 
وبعدين انا مزعلتش ومعنديش مانع فى تصرفاتك دى بس انتى محتاجه فعلا تسيطرى عليها علشان متحصلش مع الغريب وساعتها انا معرفش انا هبقى عامل ازاى.
رهف:لا طبعا غريب ايه لا هى بتطلع كدا مع القريبين منى وبس.
جاسر:يعنى افهم دلوقتى انى قريب منك يارهف.
رهف بتوتر:يلا باى بقى علشان متأخرش ونزلت مسرعه من السياره ويراقبها جاسر بعينيه بفرحه وحب 
ويحدث نفسه:ولسه يارهف لما تعرفي انا هعمل ايه النهارده علشانك هقرب منك كمان وكمان.
وانطلق بالسياره الى مزاد يقام وعند الانتهاء منه ذهب الى الشركه.
جاسر يدخل مكتبه هو وزياد.
زياد:ياعم انا مش فاهم منك حاجه اول ما الصفقه دى جت لينا قولت انك مش مهتم بيها ولما عرفت ان المنشاوى داخلها اهتميت بالمنشاوى اكتر من الصفقه ولحد اخر لحظه قولت انك مش هتدخل الصفقه دى لكن تفأجانى و تفاجأ الكل بحضورك وتزايد وتزايد وفى الاخر تسبها للمنشاوى ب3 اضعاف المبلغ اللى المفروض تخلص بيه انا مش فاهم حاجه.
يجلس جاسر على مكتبه بفخر وترتسم على وجهه بسمه الانتصار
جاسر:افهمك يااستاذ زياد علشان عارف دماغك مش هتستوعب علشان كدا قولت ملف المنشاوى انا اللى هشتغل عليه بنفسى.
زياد:لا والله يابنى انا شريك معاك فى الشركه دى وفى اخر فتره انا اللى شايل الشغل كله انت ليه بتحسسنى انى حمار ومش بفهم حاجه ما تحترم عقلى شويه.
جاسر:هههههه ماشي ياعم بهزر معاك اصلى كدا بينى و بينك انا فرحان ومبسوط اوى.
زياد:ياعم ان شاء الله دايما بس فهمنى بقى.
جاسر:بص ياسيدى انا فعلا مكنتش هدخل الصفقه دى علشان المواد بتاعتهم مغشوشه وغير مطابقه للمواصفات وانت عارف مش بشتغل غير في السليم وكنت مجهز ورق هقدمه للنيابه العامه علشان توقف الصفقه اصلا 
بس لما عرفت ان المنشاوى داخل الصفقه دى اتغير كل تخطيطى.
زياد:ايوة اشمعنا بقى المنشاوى.
جاسر:انت مش عارف المنشاوى يبقى مين يبقى جوز ام رهف وهو السبب فى تعاستى انا وعيلتى كلها.
زياد:اااااه علشان كدا بټنتقم لرهف يعنى بس ليه يبقى السبب فى تعاستك انت وعيلتك كلها.
جاسر بحزن وقهر:مهو ياسين المنشاوى السبب فى مۏت ابويا وضياع مرات عمى.
زياد پصدمه وذهول:ايه بتقول ايه ازاى بس اللى اعرفه ان ابوك ماټ عادى مش مقتول وازاى المنشاوى دا ما اتحكمش بكدا.

.................نرجع بالاحداث للوراء....................

فى بيت العيله بالليل يعلو صړاخ محمود ومنال زوجته من غرفتهما وتفتح رهف الباب وتجرى على غرفه جدها وهى خائفه.
الجد:ايه يارهف ياحبيبتى مالك بتعيطى وخاېفه كدا ليه.
رهف وهى تبكي:ماما وبابا بيزعقو جامد وانا خاېفه ياجدو.
الجد: اهدى بس ي قلب جدو و قوليلى ايه اللى حصل بالظبط
رهف: اصل بابا قال لماما انتى .........

رواية رهف الجاسر

البارت 24

حضڼ الجد رهف:بس ياحبيبتى مټخافيش هما تلاقيهم بيتكلمو عادى بس علشان انتى دلوعه خوفتى بس 
تعالى يلا بينا نروح عند الواد جاسر نشوفه بيعمل ايه.
وذهب الجد مع رهف لغرفه جاسر ليجده على فراشه يستعد للنوم.
الجد:انت نمت ياجاسر يا ابنى.
جاسر:لا ياجدو انا لسه صاحى.
الجد:طب كويس اقعد هنا مع رهف العبو مع بعض ومتخلهاش تطلع الا لما اجى اخدها ماشى  
فهم جاسر الوضع وتلميحات جده لان الوضع دا متكرر ومش جديد يعنى.
ذهب الجد لغرفه محمود.
الجد:هو كل يوم على الزعيق والصوت العالى دا انتو مش محترمين ان البنت كل يوم پتخاف اكتر من اللى قبله وانتو كدا هتبوظو نفسيتها في ايه خلاص مبقاش في احترام للبيت ولا للناس اللى عايشين معاهم.
محمود:انا اسف والله يابابا بس انا تعبت منها وهى مش عايزة تفهم.
منال:افهم ايه انك واحد بعقليه متخلفه وبتفكر بعقليه 100سنه ورا فيها ايه يعنى لما اخرج اسهر مع صحابي مش عارفه اجرمت انا ولا اجرمت.
محمود:لا مش چريمه بس ميبقاش كل يوم سهر وكمان لوش الفجر وترجعى تنامى للمغرب هو ايه بيتك وبنتك وانا ملناش حق عليكى زى صحابك ولا ايه.
منال:ياسلام هو انا سايبه بنتى فى الشارع انا سيباه مع جدها ومرات عمها ومطمنه على البنت معاهم وبعدين انت كمان طول الوقت بتشتغل ومش فاضي خالص الصبح فى الشركه ولما بترجع بتقعد على تصاميمك لاخر الليل انا اقعد بقى اعمل ايه.
محمود:تقعدى مع بنتك علشان هى مسؤليتك انتى مش مسؤليه ابويا ولا مرات اخويا وبعدين انا بشتغل كل دا ليه مش علشان اعرف البيلك طلباتك اللى مش بتخلص ومصاريفك اللى مش فاهم بتروح فين.
منال:يا سلام بقيت انا الشريره وانت الملاك البرئ يعنى.
محمود:لا دا انتى زودتيها.....
الجد:ايه مش عاملين اعتبار ليا خالص وكمان بتتخانقو قدامى 
منال:انت مش شايف بيتكلم معايا ازاى ياعمى.
الجد:بس مش عايزه اسمع نفس 
انت انزلى تحت فى المكتب علشان اتكلم معاك شويه 
وانتى يابنتى غيري هدومك واستعيذي من الشيطان وخلى الليله دى تعدى على خير.
منال:انا اسفه ياعمى i'm sorry انا فى معاد بينى وبين صحابي وهما زمانهم مستنينى مينفعش الغى الخروجه كدا فجاه.
الجد:يابنتى اسمعى الكلام خلى الليله دى تعدى على خير مهو صحابك مش اهم من بيتك وبنتك يعنى.
منال:يووووه كل شويه بنتك بنتك انا اصلا مكنتش عايزة اخلف دلوقتى انا لسه صغيره وكنت عايزه اتهنى بشبابي من غير قيود بس انتو قعدتو تقولو خلفى خلفى وضغطو عليا لحد ما خلفت سبوني بقى اتهنى بشبابي وانتو شيلو البنت مش انتو اللى كنتو مستعجلين على الخلفه خلاص.
محمود وهو يضرب منال بالقلم:لما ابويا يتكلم معاكى تردى باحترام 
الظاهر كدا انا دلعتك كتير اقول بكرا تعقل بكرا تعقل لكن انتى مش بتعقلى.
منال:انت بتمد ايدك عليا يامحمود انت اټجننت.
محمود:اټجننت اااه دا انا فوقت متاخر انا كان لازم اعمل كدا من زمان.
منال:طب والله منا قعدالك فيها وخرجت من الغرفه.
محمود:فى ستين داهيه بس يكون فى معلومك لو خرجتى من البيت دا تكونى طالق.
الجد:لا يا محمود يابنى ليه كدا طلاق ايه بعد الشړ انت ناسي انى فيه رهف بينكم.
محمود:خلاص يابابا انا مش قادر اتحمل اكتر من كدا انا لسه مديها 10 الاف جنيه امبارح و عايزه زيهم النهارده معرفش بتصرف الفلوس دى فى ايه وعيشتها كدا مش مريحانى و الاحسن لرهف اننا ننفصل احسن ماتشوفنا كل يوم پنتخانق كدا.
الجد:طب اهدى يابنى وانزل ورا مراتك ورجعها واستعيذ بالله من الشيطان اللى دخل بينكم دا.
محمود:والله لا رايح ولا جاى انا قولت كلمه وهى بقى اشوف هتعمل ايه وانا مش راجع فى كلمتى تانى وبعد اذنك يا بابا عايز اقعد لوحدى شويه.
خرج الجد من غرفه محمود وهو نازل على السلالم لمح ابنه احمد.
الجد:احمد يا ابنى تعالى بسرعه.
ذهب اليه احمد مسرع:خير يابابا فى ايه انت تعبان.
الجد:لا بس اخوك ومراته اټخانقو مع بعض وهو حلف عليها بالطلاق لو خرجت مترجعش تانى اطلع وراها يابنى وخليها ترجع وانا هقعد مع اخوك و هخليه يردها بلاش خړاب البيوت دا.
احمد:خلاص يابابا اللى تشوفه بس متتعبش انت نفسك انا هروح وارجع بمرات اخويا ان شاء الله.
خرج احمد وركب سيارته وذهب خلف منال التى وجدها تقف امام ملهى ليلي فاخر ودخلت دخل وراءها ليجدها تجلس على ترابيزه للقمار وتلعب ليذهب اليها مسرعا ويمسك بيدها
احمد: بقى انتى سايبه بيتك وبنتك وكل يوم تلعبي الزفت داوتعب اخويا وشقاه بتصرفيه كدا على الارض يلا تعالى معايا.
منال:اوعى سيب ايدى كدا انت اټجننت انت ازاى تتكلم معايا كدا ولا حتى تمسكنى كدا مين اللى ادالك الحق دا.
احمد:يلا يامنال ونبقى نتكلم ونقول اللى انتى عايزاه فى االبيت مش قدام الناس كدا.
منال:اوعى كدا انا مش رايحه معاك فى حته انا قاعده هنا مع صحابي.
احمد:صحاب ايه يابنت الناس انا اخويا حالف عليكى بالطلاق لو مرجعتيش معايا دلوقتى واحنا عايزين نهدى الدنيا ومنخربش البيت يلا تعالى معايا وانا مش هقوله على القرف اللى بتعمليه دا.
منال:مش رايحه فى حته قولتلك وبعدين مايطلق فى داهيه 
وانا مش فارق معايا تقوله ولا لأ انتو مين اصلا علشان تحاسبونى 
انا حره اعمل اللى انا عايزاه مفهوم.
احمد:يابنت الناس ابعدى عن الشړ ويلا بينا.
ليقف شخص بين احمد ومنال ويمسك بيد احمد بشده:هى مش قالتلك مش جايه معاك انت مش بتفهم ليه.
ليبعده احمد عنه بعصبيه:وانت مالك انت بتتدخل ليه.
الراجل الغريب:انا صاحبها و ادخل براحتى مش كدا يانونو.
منال:بصراحه كدا بقى اه واتفضل امشي و متخليش شكلك وحش اكتر من كدا.
احمد:نونو وشكلى وحش دا انا لوسيبتك هنا ومشيت هيبقى شكلى وحش فعلا ومسك ايدها بشده وشدها اتفضلي قدامى على البيت واخويا يبقى يتصرف معاكى فى حكايه نونو دى.
ليسحبها الرجل الغريب ويشهر سلاحھ فى وجه احمد
الرجل الغريب: شكلك مش بتفهم بالكلام قولتلك منال مش رايحه فى حته و لا مع حد اتفضل بقى ورينا عرض كتافك.
احمد:شكلك مش عارف انا مين والبتاع اللى فى ايديك دا ولا يهزنى وانا مش ماشي من هنا غير وانا معايا مرات اخويا فيلا ياشاطر ابعد كدا وروح العب بعيد.
الرجل الغريب:لا عارف انت مين احمد ثابت وانا مش بهدد وشكلك انت اللى مش عارف انا مين.
احمد:ولا يهمنى بس اللى قولت عليه هيتنفذ.
الرجل الغريب: انا ياسين المنشاوى الابن الاكبر لعيله المنشاوى و متعودتش اقول كلمه وارجع فيها او اللى اعوزه ميتنفذش.
احمد:بردو ولا يهمنى روح اعمل الشويتين دول على حد تانى.
ومسك منال وشدها اليه.
ليسحبها ياسين اليه و يعمر السلاح وفى منتصف الڼزاع و المشاچره بينهم خرجت من مسدسه ړصاصه فى صدر احمد.
منال پخوف وهى تنزل لمستوى احمد:الله يخربيتك انت عملت ايه اطلب الاسعاف بسرعه.
ياسين:معرفش ازاى الړصاصه طلعت غظب عنى وبعدين اسعاف ايه انتى عايزانى اروح فى داهيه.
منال:امال هتسيبو كدا ھيموت ونروح كلنا فى داهيه.
ياسين:اسكتى شويه خلينى افكر اعمل ايه بس لاقيتها 
اخرج ياسين هاتفه من جيبه واتصل باحد رجاله:جهزلى العربيه قدام الباب فورا يلا.
ياسين نظر لمنال:بصي انا هاخده و اروح بيه المستشفى واللى يسأل نقوله انى كنت عامل حفله عندى فى البيت وهو اټهجم عليا وانا طلعت سلاحى اهدده وهو بيشده منى طلعت ړصاصه غلط ماشي.
منال:ياسلام وهما هيصدقونا كدا عادى احنا هنروح فى داهيه.
ياسين:اهدى وركزى ولو سمعتى كلامى هنخرج منها احنا هنكلم صحابنا يجو يشهدو انهم كانو سهرانين معانا و شافو احمد دا وهو بېتهجم عليا فى بيتى الاول وانا اضطريت ادافع عن نفسي فهمتىالبارت34
انا ياسين المنشاوى الابن الاكبر لعيله المنشاوى ومتعودتش اقول كلمه وارجع فيها او اللى اعوزه ميتنفذش.
احمد:بردو ولا يهمنى روح اعمل شويتين دول على حد تانى.
ومسك منال وشدها اليه.
ليسحبها ياسين اليه ويعمر السلاح وفى منتصف الڼزاع والمشاچره بينهم خرجت ړصاصه فى صدر احمد.
منال پخوف وهى تنزل لمستوى احمد:الله يخربيتك انت عملت ايه تطلب الاسعاف بسرعه.
ياسين:معرفش الړصاصه طلعت ڠصب عنى وبعدين اسعاف ايه انتى عايزانى اروح فى داهيه.
منال:امال هتسيبو كدا ھيموت ونروح كلنا فى داهيه.
ياسين:اسكتى شويه خلينى افكر اعمل ايه.بس لاقيتها اخرج ياسين هاتفه من جيبه واتصل باحد رجاله:جهزلى العربيه قدام الباب فورا يلا.
ياسين نظر لمنال:بصي انا هخده ونروح بيه المستشفى واللى يسال نقوله انى كنت عامل حفله عندى فى البيت وهو اټهجم عليا وانا طلعت سلاحى اهدده وهو بيشده منى طلعت ړصاصه غلط ماشي.
منال:ياسلام وهما هيصدقونا كدا عادى احنا هنروح فى داهيه.
ياسين:اهدى وركزى ولو سمعتى كلامى هنخرج منها احنا هنكلم صحابنا يجو يشهدو انهم كانو سهرانين معانا و شافو احمد دا وهو بېتهجم عليا فى بيتى الاول وانا اضطريت ادافع عن نفسي فهمتى وانى اخده اوديه المستشفى دا اكبر دليل انى مكنش قصدى اقتله و ان الړصاصه طلعت غلط وكدا.
منال:مش عارفه انا خاېفه.
ياسين:اسمعى كلامى ونفذيه و احنا هنخرج منها يا اما هخليكى انتى تلبسيها واقول انك اخدتى سلاحى من ورايا و ضربيته والناس اللى كانت هتشهد معانا سهله اخليها تشهد عليكى وتشليها لوحدك.
منال:ايه لا انا مش عايزة اتسجن مش عايزة اروح فى داهيه.
ياسين:خلاص يبقى تسمعى كلامى يلا بينا

................نرجع تانى بالاحداث................

جاسر:بس كدا وخرجو منها بحجه الدفاع عن النفس وعمى طلقها وهى بعد شهور العده اتجوزت ياسين دا وسافرو بعد ماصفى شغله فى مصر واخدت رهف معاها علشان تصرف من فلوس عمى بردو وبعديها بفتره عمى بدأ يتعب وعرف انه عنده سړطان.
زياد:يااااه كل دا يحصل و متقوليش امال ليه الكل عارف انه ماټ طبيعى مش مقتول.
جاسر:جدى اللى عمل كدا علشانى انا وفريد مرضاش يخلينا نكبر مع الحقيقه دى وعلشان نعرف نتعامل مع رهف بنت عمنا من غير حساسيه ولا اى حاجه بس انا كنت كبير وفاهم وفعلا اخدت وقت كدا مش بتعامل مع رهف خالص وكل ما تيجي تتعامل معايا كنت برد پعنف لحد ما اتجنبتنى خالص و اتربت عندها عقده ابيه دى والخۏف منى حتى انا من فتره صغيره نسيت الحوار دا وهى فكرتنى و عرفتنى ليه كانت واخده جنب منى.
زياد:وانت قولتلها الحقيقه.
جاسر:لا طبعا قولتلها ان نفسيتى كانت تعبانه من وفاه والدى و المسؤليه اللى كنت فيها وكدا يعنى انا مقدرش اقولها حاجه زى دى.
زياد:يبقى ليك حق فى اللى عملته فيه النهارده انا لو منك كنت عملت اكتر من كدا بصراحه.
جاسر:يابنى في حاجه اسمها فن الاڼتقام 
انا كان قدامى كذا فرصه اقتله فيها ومن غير ما اضر كمان بس لا المۏت راحه ليه انما لما اوقعه فى صفقه يدفع فيها كل فلوسه وكمان يبقى عليه ديون 
و كمان ارجعه يشحت فى الشوارع هو ومرات عمى دا اكبر عڈاب ليهم ولسه كمان الخطه اللى جايه لما يعرفو ان انا هشتري كل املاكهم وارميهم فى الشارع و يتحبسو و يعفنو فى السچن بسبب الديون اللى عليهم وهناك بقى هوصي عليهم وصايه هخلى اقامتهم تبقى 5 نجوم.
ضحك جاسر ضحكه الانتصار.
زياد:انت كمان مخطط تشتري املاكهم ازاى و هما مش عارضينها للبيع ومش هيرضو يبعولك انت بالذات.
جاسر:كدا كدا هيبعها امال هيوفر تمن الصفقه ازاى وبعدين انت مين قالك انى هظهر فى الصورة هم هيتفجأو ان انا اللى اشتريت زى ما اتفاجأو كدا لما لاقونى فى المزاد.
زياد:ياااه دا انت مخطط لكل حاجه بالملى.
جاسر:امال ايه دا انا قاعد سنين مستنى اللحظه دى 
ولسه لما اشوفهم فى السچن ساعتها بس هقدر ارفع راسي قدام امى واقولها انا جبت حق بابا.
زياد:ان شاء الله هتجيب حقه وانت خلاص عملت اول خطوه اهو و بتحاربهم بنفس سلاحهم الخداع والغش.
جاسر:لازم كان لازم يدوقو الظلم اللى عملوه فى غيرهم.
وفجاه يقتحم رجل مكتب جاسر.

سهى:بافندم مينفعش كدا ايه الاسلوب دا.
جاسر:اطلعى انتى ياسهى.
الراجل الغريب:انت مفكر كدا انك قدرت تهزمنى لا يبقى انت نسيت انا مين و اقدر اعمل ايه.
جاسر:لا مش ناسي انت مين بس شكلك كدا انت اللى نسيت انا جاسر احمد ثابت فاكره و انت عارف انا اقدر اعمل ايه ويبقى دفاع عن النفس بردو ولا ايه.
ياسين المنشاوى:انت بتهددنى مبقاش انا ياسين المنشاوى الا و اعرف اردلك اللى انت عملته دا كويس ويبقى انا حذرتك وانت حر
(انا نصحتك و انت براحتك)
وخرج من المكتب وذهب زياد ليصرف الموظفين من امام مكتب جاسر
زياد: انتو واقفين كدا ليه يلا كل واحد على شغله.
ورجع زياد لجاسر پخوف:انت لازم تبلغ عن الراجل دا
دا هددك ياجاسر ولسه منعرفش ممكن يعمل ايه.
جاسر:ولا يقدر يعمل حاجه دول كلمتين هبل قالهم من ۏجع القلم اللى انا ادتهوله مش اكتر.
زياد:بس بردو لازم نبلغ احنا مش لازم نستهون بكلام الراجل دا.
جاسر:ياعم بقولك كلمتين بيقولهم كدا وخلاص جمد قلبك بقى و متبقاش خواف كدا.
زياد:ربنا يستر و يعدى الايام اللى جايه دى على خير.
جاسر:بقولك ايه انت هتفضل كدا و هتضيع عليا لذه انتصارى انا قايم اروح اجيب رهف من المدرسه ونحتفل سوا انا وهى فى البيت.
زياد:طب ابقى خد حد من الجارد معاك وانا هكلم شركه امن تبعت حد يأمن الشقه.
جاسر:يوووه عليك يازياد انت مش بتسمع الكلام ليه وبعدين كل دا ممكن يخوف رهف و يوتروها وانا مش عايز كدا عايزها تعرف انى اخدت حق سنين العڈاب اللى كانت عايشاهم معاه هو وابنه.
زياد:بقولك ايه اركن حنيتك و رومانسبتك كدا على جنب دلوقتى 
امانك و حمايتك اهم واكيد رهف مش هتكون مبسوطه لما يجرالك حاجه بعيد الشړ.
جاسر:ولاااااااا 
متبقاش تقعد مع امى وامك كتير علشان بقيت بتنعدى منهم 
يلا سلام وانت عامل زى خالتى كدا.
وخرج جاسر و هو يضحك ومبتسم تارك زياد فى خوفه و قلقه على صاحب عمره و قلة حيلته وعجزه 
لانه يعلم جيدا ان جاسر مستحيل يغير رأيه فى موضوع الحراسه والبلاغ و هو فى حيره من امره فكيف يساعد جاسر وهو لم يسمح له بمساعدته.
ذهب جاسر لرهف عند المدرسه استقبلها فى السيارته.
جاسر:اهلا يارور عامله ايه.
كان يومك عامل ا زاى النهارده.......

رواية رهف الجاسر

البارت 25
رهف باستغراب:رورو!!!
وبابتسامه بتكلمنى انا هو انت كويس.
جاسر:ايوة كويس هو مينفعش ادلعك يعنى.
رهف:لا ينفع طبعا بس اعرف السبب علشان مش متعوده بصراحه.
جاسر:يبقى تتعودى علشان من النهارده مفيش غير دلع 
بقولك ايه ايه رايك نروح نغير جو ونتغدا برا النهارده ونخرج سوا.
رهف:انت عيان ياجاسر صح احنا محتاجين نروح لدكتور.
جاسر:ايه يابت الرخامه اللى انتى فيها دى بقولك هخرجك و افسحك وبدل ما تكونى مبسوطه بتقولى عليا عيان تصدقى انا غلطان.
رهف:ما انا مش متعوده على التغير دا كله بصراحه وكمان مرة واحده.
جاسر:فى ايه انا مبسوط النهارده وعايزك تتبسطى معايا وتشاركينى فرحتى غلطت انا كدا.
رهف:لا طبعا هو معقول جاسر ثابت يغلط بردو بس اقولك انا ممكن انتهز الفرصه وانت رايق كدا واطلب منك طلب.
جاسر:النهارده بالذات طلباتك كلها اوامر.
رهف اخذت نفس عميق:المدرسه عامله رحله لشرم الشيخ وانا كنت عايزه اروح.
جاسر:ومالو نروح شرم ونغير جو ليه لا فكره حلوة.
رهف باستغراب:انا سمعت غلط اكيد
انت قولت نروح مين احنا.
جاسر:انا وانتى.
رهف:ليه هو انت عندك شغل فى شرم الشيخ.
جاسر:شغل ايه بس بقولك نطلع نغير جو وبتاع تقوليلي شغل.
رهف:ايوة بس انا عايزه اطلع مع المدرسه مع صحابي.
جاسر:مهو يارهف ياحبيبتى مفيش سفر غير معايا سفر لوحدك دى انا مفهمهاش.
رهف: إذا كنت بسافر برا مصر لوحدى وجيت لمصر بردو لوحدى 
يبقى مش هعرف اسافر لمحافطه تانيه جوا مصر لوحدى 
وبعدين انا اصلا مش هسافر لوحدى انا هسافر مع المدرسه و المدرسين و صحابي.
جاسر:ولا يهمنى كل دول طالما انا مش معاكى يبقى لوحدك ودا مش مسموح بيه 
عايزه تروحى شرم يبقى سوا غير كدا مفيش سفر.
رهف: ايوه بس لما صحابي و مدرسين المدرسه يشفونا سوا جايين سوا وبنخرج سوا وكل حاجه سوا يقولو ايه.
جاسر:عادى مش انت قايله لهم انى ابن عمك يبقى عادى العيله طلعت تغير جو فى الشرم ايه المشكله.
رهف:ياسلام العيله اللى مش هيشوفو منها حد غير انا وانت صح.
جاسر:مش انا وانتى مخطوبين يبقى العيله بتسبنا نخرج مع بعض علشان نتعرف وكدا يعنى ما احنا مخطوبين بقى.
رهف:ياسلام طب وصحابي اعمل معاهم ايه انا عايزه اقعد معاهم اخرج معاهم اسهر معاهم اروح اوضتهم يجو عندى الاوضه كدا يعنى.
جاسر:ولا يهمك لما تعوزى تروحلهم الاوضه قوليلى اوصلك واخرجى معاهم وانا هبقى فى المكان من بعيد واعملى كل اللى انتى عايزاه.
رهف:لا كدا كتير انت كدا مش ابن عمى و خطيبي انت كدا الحارس الشخصى بتاعى دى وصلت انك هتوصلنى لاوضهم ليه هقع فى فجوة زمنيه فى الممر وانت بس اللى مسمحولك تعدى.
جاسر:ممر ممر ايه انا جبت سيره ممرات.
رهف:قصدى الممر اللى فيه غرف الفندق.
جاسر:اه بس احنا مش هننزل معاهم فى نفس الفندق احنا هننزل فى فندق تانى.
رهف:كمان ليه بقى ان شاء الله مليش دعوة انا عايزه ابقى جمب صحابي.
جاسر:بسيطه اوى انتى كدا كدا جمب صحابك بتشوفيهم كل يوم فى المدرسه وخليكى هنا بقى جمبهم مفيش سفر.
رهف:بس انا.....
جاسر:رهف انا بقولك فرحان ومبسوط وعايز ابقى كدا ومش عايز خناق هما خيارين مفيش غيرهم يا تسافرى اسبوع اجازه شرم الشيخ معايا ومع صحابك 
يا تخليكى هنا ومفيش سفر تمام
فكرى وقوليلى لحد ما تفكرى بقى مش عايز كلام فى الموضوع دا تانى خالص.
رهف: ايوه بس انا عايزه اقولك حاجه يعنى ممكن نبقى.....
جاسر:رهف خلاص الكلام انا قولته فكرى وخدى قرار ومتفتحيش معايا الموضوع دا تمام.
رهف تبرطم وتحدث نفسها بصوت لا يسمعه غيرها.
جاسر:تماااام.
رهف:خلاص تمام تمام ارتحت.
جاسر:اه ايه رايك بقى نخرج سوا النهارده.
رهف:مش عارفه انا لسه عندى مذاكرة وحجات للمدرسه اعملها ممكن نتغدا فى البيت وانا لو خلصت بدرى نخليها عشا برا او فسحه كدا بليل.
جاسر:موافق بس تخلصى اللى وراكى على طول علشان انا بزهق من قعدة البيت والا هتلاقينى سيبك وخارج لوحدى.
رهف لنفسها:واطي وتعملها.
جاسر:بتقوليه ايه.
رهف:لا بقولك يبقى لازم اخلص بسرعة علشان متسبنيش وتنزل.
وصلو الى المنزل فتحت لهم ام ابراهيم.
ام ابراهيم:حمدالله على سلامتكم انا فضلى عشر دقايق واخلص.
رهف:لا ياام ابراهيم عندك مانع تطولى معانا فى اليوم شويه اصلى انا عندى مذاكره فممكن تقعدى بس شويه علشان لو جاسر عايز حاجه.
ام ابراهيم:مفيش مانع ياهانم.
رهف:مابلاش هانم دى 
ايه يا ام ابراهيم مالك عايشه فى افلام الابيض و الاسود ليه.
ودخلت الغرفه لتغير ملابسها ليعترض طريقها جاسر.
جاسر:كان فيه هنا تيشرت بحب البسه اوى مشفتيهوش.
رهف:وسع كدا عدينى ودور عليه براحتك.
جاسر:وسع ودور براحتك هي ام ابراهيم مقلتلكيش انك مفروض تساعدينى الاقى هدومى واغير زى مابتجهزى هدوم انزل بيها فين الهدوم اللى هقعد بيها فى البيت ولا هفضل كدا بالبوكسر.
نطرت له رهف بتمعن لتجده فعلا عاري ولا يرتدي شئ غير البوكسر لتقع الملابس من يدها وترفع عليخ عينيها وتصوت 
ولكن تتفاجأ بجاسر يقبل فمها لتفتح عينيها وتجحظهما وهى تنظر لجاسر لحظات وابتعد جاسر حتى لا تخاف منه وترتعب.
جاسر:الله يخربيتك حد يصوت كدا يقولو عليا ايه بضړبك ولا بعذبك شويه وهتلاقى ام ابراهيم بتخبط على الباب دلوقتى تطمن عليكي.
رهف:وكمان انت اللى مضايق وبعدين مفيش حد هيخبط ولا حاجه انا صوتى مكنش عالى و بعدين انت ازا......
يقطع حديثها صوت دق على الباب.جاسر:فى حاجه ياام ابراهيم.
ام ابراهيم:ابدا يا بيه بس سمعت رهف هانم بتصوت فكنت حابه اطمن عليها.
رهف:انا كويسه يا ام ابراهيم انا بس اتخبط فى الكمودينو.
ام ابراهيم:الف سلامه عليكى.
جاسر وهو ينظر لرهف:محدش سمعك ها صوتك مكنش عالى ها.
رهف:مهو انت السبب واقف قدامى وحبسنى فى الدولاب وكمان عريان قليل الادب.
مسك جاسر بوجهها:انا حر انتى مراتي فاحبسك بقى فى الدولاب فى الحيطه على السقف انا حر وبعدين انا فى بيتى واحب اخد راحتى وكنت بدور على حاجه البسها علشان خاطر ام ابراهيم بس مش اكتر فمش عايز طول لسان علشان ميبقاش دا النظام من هنا ورايح.
رهف:ياسلام انت حر وانا لا مثلا طب تبقى اعمل كدا وانا هدومى وحاجتى دى زى ماجبتها هنا هرجعها للاوضه تانيه وهقعد فيها وخلى ام ابراهيم تعرف بقى وساعتها هتعرف انى كنت بصوت علشان بتضربنى وانا سبتلك الاوضه علشان زعلانه و واخده موقف ولو سألتنى هقولها كدا يلا بقى.
جاسر:لا و الله انتى بتهددينى و ماله يبقى متعرفنيش.
رهف:يعنى ايه.
جاسر:يعنى انا ولا يفرق معايا اى حاجه من اللى انتى قولتيها دى خالص.
رهف:ميفرقش معاك ازاى يعنى انت كنت بتقول هيفتكرو ايه لو ضربتك يارهف 
وقلقان ومتوتر وانت بتقولها يبقى ازاى ميفرقش بتضحك عليا.
جاسر:لا والله ابدا بس انا كنت خاېف عليكى انتى وشكلك مش انا خالص بالعكس دا انا كدا هبقى تمام اوى اوى انتى بقى اللى هيبقى شكلك وحش انك عايشه مع حد بيضربك وانتى ساكته و راضيه وكمان بدارى عليه 
لما سألتك قولتلها انك اتخبطى معنى كدا انك كنتى تستاهلى الضړب علشان غلطتى و انا هقول انك مش بتسمعى كلامى فى اوضه نومى علشان كدا ضربتك وساعتها هتشوفى بقى مفيش حد هيقف معاكى ولا يتعاطف بالعكس هيتعاطفو معايا انا فهمتى.
رهف:لا مفهمتش حاجه هي هتفرق يعنى إذا كنت بسمع الكلام فى باقيه الشقه عن اوضه النوم اشمعنا يعنى.
جاسر:دا اللى وقفتى عنده من كلامى دا كله استغفر الله العظيم.
رهف:ايوه بجد عايزه افهم اشمعنا يعنى 
يعنى لو قولت انى مش بسمع كلامك فى الصاله ولا فى المطبخ هتفرق عن الاوضه.
جاسر يطبطب على راسها:لما تكبري هبقى اقولك انا داخل الحمام قبل ما تشلينى.
ذهب جاسر الى الحمام اخذت رهف ملابسها واخرجت لجاسر ملابسه وذهبت للغرفه الثانيه تبدل ملابسها لتسمع صوت دق على الباب.
رهف:اتفضلى يا ام ابراهيم.
ام ابراهيم:في ضيوف تحت يا هانم.
رهف:ضيوف ضيوف مين.
ام ابراهيم:حماتك و معاها اتنين كمان.
رهف:حماتى طب انا هعمل ايه دلوقتى هو جاسر طلع من الحمام ولا لسه.
ام ابراهيم:لسه يا هانم بس انتى لازم تطلعى تستقبليها وتقعدى معاها كدا غلط.
رهف:انتى متعرفيش حاجه هي مش بتحبني و بتزعقلى على طول.
ام ابراهيم:حتى لو ميصحش يا بنتي دى ضيفه عندك والمفروض انك عروسه البسي فستان شيك كدا وسرحي شعرك و اطلعى وانا هاجهز العصير عقبال ما تطلعى متخليش يبقى عندها سبب علشان تتخانق معاكى عليه.
رهف تهز برأسها بمعنى انها فاهمه و موافقه خرجت ام ابراهيم وتركت رهف فى حيرتها و توترها فى الغرفه ولكنها سمعت كلام ام ابراهيم و لبست وخرجت.
اول لما نرمين شافتها غمزت للضيفتين اللى معاها حتي ينظرو.
رهف دخلت المطبخ لتاخذ العصير.
ام ابراهيم:اضحكى كدا و خليكى مبتسمه على طول لو مهما حصل ماشي.
رهف:ماشي بس اول ما جاسر يخرج تقوليو تخليه يجي على طول.
خرجت رهف وهى تحمل صينيه العصير و الابتسامه على وجهها:اهلا وسهلا نورتى يا مرات عمى.
وقدمت لهم العصير.
نرمين:بنورك يا حبيبتى 
سلمي دى سحر اختى ودى خلود خطيبه جاسر قصدى اللى كان هيخطبها جاسر 
ليتغير لون رهف ويظهر عليها التوتر و الغيره معا.
خلود:عندك حق والله يا خالتى دى صغيره اوى ليه حق جاسر تصعب عليه و يتجوزها.
سحر:طبعا اصل جاسر دا بالذات بيحب يعمل خير و يعطف على الناس مش هيعمل كدا مع بنت عمه.
نرمين:وبعدين بقى فى الكلام دا مش وقته فين جاسر يا رهف يا بنتى.
رهف:هو فى الحمام و جاى حالا.
نظرت نرمين لخلود لتذهب بعيد وقد فعلت.
نرمين:تعالى هنا جنبى يا رهف انتى وحشتينى اوى.
ذهبت رهف اليها.
نرمين وهى تهمس فى اذن رهف:هو يا حبيبتى حصل حاجه معاكم جوا.
رهف:مش فاهمه حضرتك يا مرات عمى.
نرمين:يعنى انتى و جاسر بتنامو فى اوضه واحده وعلى سرير واحد.
رهف بخجل: ايوه يا مرات عمى.
نرمين:ها وبعدين.
رهف:بعدين ايه مش فاهمه.
نرمين:فتحى دماغك معايا كدا يا حبيبتى انتى و جاسر متوافقين مع بعض 
بتنامو مع بعض فى اوضه واحده زى اى اتنين متجوزين.
رهف:ايوة يا مرات عمى احنا لما جينا هنا بنام فى اوضه واحده زى المتجوزين.
نرمين:يعنى انتو زى المتجوزين مش متجوزين فعلا.
رهف:لا مهو حضرتك انا و جاسر متجوزين 
جدو وبابا جوزونا.
نرمين:رهف يا حبيبتى انا عارفه الكلام دا 
انا بسأل بقى انتو لما بتنامو مع بعض فى اوضه واحده بتبقو زى المتجوزين ولا متجوزين فعلا ردى على الكلام بوضوح.
رهف:والله انا مش عارفه ارد عليكى علشان مش فاهمه حاجه حضرتك بتسألى على ايه.
نرمين:مش فاهمه حاجه خالص ولا بتستعبطى.
رهف:والله ابدا بس فعلا معرفش حضرتك عايزه ايه ولا تقصدى ايه.
نرمين:مفيش يا حبيبتى بطمن عليكو بشوفكم كويسين ولا لا وانتى بتسمعى الكلام وشاطره ولا لا.
رهف:متقلقيش يا مرات عمى احنا كويسين وانا بسمع الكلام والله حتى فى اوضه النوم بسمع الكلام.
نرمين:حتى فين...انتى قولتى ايه....
رهف:حتى فى اوضه النوم بسمع الكلام وفى الصاله وفى كل حته كمان.
نرمين:يعنى ايه بتسمعى الكلام فى اوضه النوم تقصدى ايه.
رهف:هو مال حضرتك زعلتى كدا ليه هى مش حاجه كويسه انى اسمع الكلام ولا ايه.
رهف لنفسها:شكل جاسر ضحك عليا وطلعنى هبله قدام امه ما انا قولتله مفيش فرق بين الاوضه والصاله اللى بيسمع الكلام بيسمع الكلام في كل حته.
نرمين:انتى يا بنتي ردى عليا.
رهف:ايوة يا مرات عمى.
نرمين:يعنى ايه بتسمعى الكلام فى الاوضه يعنى حصل ولا محصلش.
رهف:هو ايه اللى حصل يا مرات عمى 
انا هقوم اشوف جاسر يمكن محتاج حاجه وارجع لحضرتك على طول عن اذنكم.
ودخلت رهف لغرفه جاسر لتدق على باب الحمام.
جاسر:مين.
رهف:انا اطلع عندنا ضيوف.
جاسر:ايوة ام ابراهيم قالتلى.
رهف:وانت بتعمل ايه عندك كل دا مامتك عماله تسألنى اساله غريبه ومش فاهمه منها حاجه.
جاسر:امى هى امي اللى عندنا برا.
رهف:ايوة و خالتك و خطيبتك قصدى اللى كنت هتخطبها.
جاسر خرج من الحمام وهو يلف الفوطه على وسطه لتشهق رهف وتضع يدها على فمها حتى لا يعلو صوتها مثل من قبل وتلف و تعطيه ظهرها.
رهف:يابنى بقى حرام عليك عيب كدا.
جاسر:واحد خارج من الحمام كان بياخد شاور عايزاه يبقى عامل ازاى طالع ببدله يعنى.
وبعدين قوليلي ايه اللى جاب خالتى و بنتها.
رهف:وانا اعرف منين تلاقيك وحشتها مقدرتش على بعدك.
جاسر:فعلا انا محدش يقدر على بعدى بس موصلتش ان المعجبين يجو للبيت كمان.
رهف:لا والله معجبين و عارف قصدك ايه يعنى.
جاسر:قصدى انى اتعودت على الحاجات دى البنات بتجرى ورايا و تعترفلى بحبها و اعجابهم بيا.
لتلف رهف اليه:يا سلام وايه كمان وبيقعو كدا فى حضنك وانت بتلحقهم و الحركات القرعه دى من البنات.
جاسر:يوووووووه كتير و اللى هى بتقع بتوبسنى وبتمسك فيا و مش بترضى تسبنى كتير كتير.
رهف بعصبيه وغيره:علشان انت قليل الادب وبتسمح بحاجات قليله الادب زيك........

رواية رهف الجاسر

البارت 26
امسك جاسر برهف وقربها منه:انا مش قليل الادب هما اللى بيجرو ورايا وبيقعو فى حضنى اعمل ايه انا 
وانتى مالك بتتكلمى بعصبيه كدا ليه انتى غيرانه.
رهف:انا......انا غيرانه لا طبعا انت بتهزر.
جاسر:امال ايه العصبيه دى والانفعال دا كله.
رهف:علشان انت ضحكت عليا وطلعتنى هبله قدام امك.
جاسر:انا......ليه عملت ايه.
رهف:انت مش قولتلى ان انا لما اسمع كلامك فى اوضه النوم كدا دى حاجه حلوة ولما سألتك يعنى ايه قولتلى لما تكبرى هتعرفى 
هكبر اكتر من مامتك يعنى.
جاسر:لحظه واحده انتى قولتى كدا لامى برا.
رهف:هى اللى عماله تسألنى اسئله غريبه ومش فاهمه منها حاجه.
جاسر:اسئله زى ايه.
رهف:احنا قاعدين فى اوضه واحده ولا لأ 
و حصل بينا حاجه ولا لأ 
واحنا كويسين واحنا زى المتجوزين ولا متجوزين فعلا وحاجات كدا مش فاهمه منها.
جاسر:ياسلام وانتى علشان مش فاهمه فقولتلها انك بتسمعى كلامى فى الاوضه امال لوكنتى فاهمه كنتى قولتى ايه.
رهف:اسكت و النبى علشان انا قولت كدا وامك زعلت و وشها اتغير و هى كمان مش فاهمه زيى بالظبط و انت ضحكت عليا قولتلى لما اكبر هفهم ومامتك اهى كبيره ومش فاهمه بردو طلعتنى هبله وخلاص.
جاسر:احلى هبله والله دى احسن حاجه عملتيها و قولتيها النهارده يلا بينا بقى نخرج لهم و جارينى فى اللى هعمله ها و خليكى طبيعيه فاهمه.
رهف:يعنى ايه.
جاسر:يعنى لا تعترضي على حاجه ولا تناقشي ولا اي حاجه لحد ما يمشو بس واعملى اللى انتى عايزاه ماشي خلاص يلا بينا.
وخرجو من الغرفه الى الصاله.
جاسر:اهلا وسهلا شرفتونا ونورتنا والله.
وبدأ فى السلام على امه وهو يقبل يدها ورأسها ثم خالته اخذها بالحضن ثم خلود التى استغلت الفرصه وحضنت جاسر بقوة.
خلود:ازيك يا جاسر وحشتنى قصدى وحشتنا.
ليبعدها جاسر من حضنه بهدوء.
جاسر:وانتو كمان ليكو وحشه والله عاملين ايه.
لينظر على رهف ليجدها مستشاطه ڠضبا و غيره ليمسك بيديها ويجلسو ويقربها منه فى محاوله للفرار يمسك بوسطها ويقربها اكثر ويهمس فى اذنها:اهدى ماتفرجيش علينا الناس اقعدى هاديه وساكته.
رهف:لا ميصحش لما اقعد هنا الست خلود تقعد فين على رجلك.
جاسر:ايه اللى جاب سيرتها دلوقتى اهدى متخليش شكلنا وحش قدام الضيوف عيب.
رهف:بعدين لينا كلام انا و انت بعدين.
جاسر:ياساتر ايه النظره دى انا هنزل مع امى وهى نازله.
ويبتسم على الخفيف.
نرمين:ايه ياجاسر ما تسيب عروستك وتتكلم معانا ما هى قدامك طول الوقت يا ابنى.
جاسر:معلش بقى يا امى عرايس جداد بقى.
نرمين:يا ابنى احترم نفسك عيب اذا كان مش عشانا انا وخالتك بنت خالتك قاعده عيب كدا.
جاسر:خلود مش غريبه يا امى دى اختى الصغيره دا انا ياما كنت بقعدها على رجلى و انيمها.
نرمين:ما هى مبقتش صغيرة كبرت يا ابنى و بقت عروسه اهى.
جاسر:يلا عقبالك ياخلود.
خلود:والله عال يا ابن خالتى بتعرف تتبسط مهما كانت الظروف احلى حاجه فيك بصراحه.
جاسر:الظروف يعنى ايه.
خلود:اه قصدى يعنى ظروف جوازتك.
سحر:بس بقى ياخلود هو كل ما ينسى نفكره سبيه فرحان بينا الله اعلم هو عامل ازاى من غيرنا.
رهف:عن اذنكم اروح احضر السفره علشان تتغدو معانا
تقوم رهف وتذهب للمطبخ وعيونها مليانه دموع لاحظها جاسر.
جاسر:انا مش فاهم منكم حاجه انتو عايزين تقولو ايه.
سحر:احنا عرفنا يا حبيبى ان جوازتك دى عطف على بنت عمك وستر ليها 
انت طول عمرك شهم وابن بلد ابن ابوك صحيح بس خلاص يا ابنى مش هتفضل معطل حياتك عليها يعنى انت كمان شوف نفسك ما انت كدا كدا هطلقها ما هو مستحيل جاسر ثابت ياخد بواقى حد تانى.
جاسر بعصبيه وبصوت جهورى:لولا انك خالتى و فى بيتى هيكون ليا رد تانى ليكى ايه اللى انتى بتقوليه دا انتى جايا لحد عندى وفى نص بيتى علشان تتكلمى على شرف مراتى والمفروض بقى انا اعمل ايه اقعد ابرر واشرح وكدا ولا اسمع و اسكت.
سحر:يابنى انا خالتك ستر وغطا عليك وانا بتكلم من حبي ليك و لمصلحتك و بعدين البت ذات نفسها عارفه ومتاكده السبب من الجوازه دى ايه علشان كدا سامعه وساكته ملهاش رد علي الكلام دا اصلا.
جاسر:هو انتو كمان قولتو الكلام دا لرهف طب بصى بقى ياخالتى رهف مراتى واحسن واشرف بنت فى الدنيا وانا بحبها علشان كدا اتجوزتها ومش هطلقها علشان مقدرش اعيش من غيرها تمام كدا ومسمعش كلام تانى فى الموضوع دا علشان مش هعرف امسك نفسي اكتر من كدا انا مقدر انك خالتى وفى بيتى.
سحر:شريفه مين وبتحب ايه دا انت لحد دلوقتى مش متاكد من كلامك دا اذا كانت شريفه ولا لأ 
خصوصا يعنى انه محصلش حاجه و هيحصل ازاى و هى عارفه و متاكده انها هتتفضح دا اذا كانت لحد دلوقتى مش قايلالك على الحقيقه وبعدين دى ميتقالش عليها مراتى يتقال عليها يتربى فى عزك ربنا يخليها لابوها وامها لانها بصراحه صغيره عليك اوى ياجاسر فى السن والعقليه وانت الف واحده تتمناك ليه تظلم نفسك كدا انت خلاص عملت اللى عليك و سترت عليها سبها بقى تكمل حياتها و انت كمان تشوف حياتك و تفرح امك و تخلف و تخليها تشوف عيالك 
دى وهبت حياتها وعمرها ليك انت واخوك.
جاسر:طب ياخالتى انتى مين سمحلك تتكلمى فى خصوصياتى انا ومراتى وبعدين حضرتك هتفهمى اكتر منى انا بقولك بحبها ومقدرش اعيش من غيرها دى اسباب كفايه تخلينى اتجوزها و اكمل معاها 
اى حاجه تانيه مش مهم و قفلى الموضوع دا علشان لحد دلوقتى انا مش عايزك تزعلى منى.
سحر:طب و امك دى ملهاش حق عليك تفرح بيك و بعيالك.
جاسر:ليها طبعا وانا قولت بعد مارهف تخلص دراسه السنه دى هبقى اعمل فرح واعزم كل الناس و بعد ماتخلص دراسه نبقى نفكر فى عيال وكدا.
سحر:يالهوى فرح وتعزم الناس انت عايز ڤضحتنا تبقى بجلاجل و هى امك هتعيشلك لحد ما الست هانم تخلص دراسه وتخلف يامين يعيش يا ابنى والله مش عارفه انت بتعمل فى نفسك كدا ليه.
جاسر:ڤضيحه ايه ياخالتى فيها ايه لما اعمل فرح مش انتى لسه قايله كدا دلوقتى فرحنا وفرح امك.
سحر:ايوة يابنى قولت بس لما تتجوز منها تبقى ڤضيحه طبعا انت عايز الناس تقول علينا ايه.
جاسر: و الله و الناس هتتكلم ليه اصلا.
سحر:لازم تتكلم لما تلاقيك متجوز واحده صغيره هيتكلمو يإما هيعرفو السر وانك بتستر عليها يا هيقولو انك اتهبلت وبقيت تتجوز بنات صغيره و هطلقها وتتجوز اللى اصغر منها وانت عليك بايه كل دا يا ابنى.
واللى مش هيعرف يتكلم قدامك هيتكلم وراك
تبقى دى الفرحه اللى انت عايز تفرحها لامك.
تقطعها رهف بصوت مكتوم فهى كانت تسمع كل شئ من المطبخ:اتفضلو الاكل جاهز.
جاسر:اتفضلو و نبقى نكمل كلامنا بعد الاكل.
سحر:لا يا ابنى ملوش لزوم احنا هنمشي بقى علشان نلحق نروح وكدا.
جاسر:ازاى يعنى.
رهف:لا ميصحش لازم تتغدو قبل ماتنزلو صح ولا ايه وهى تنظر الى جاسر ولكنها نظره مکسورة.
جاسر حزنا عليها وعلى حالتها:خلاص اللى يريحكو.
اڼصدمت رهف من رده ومسك جاسر بيد رهف وذهب لباب الشقه لتوديع الضيوف سويا.
سحر سلمت على جاسر وعندما مدت رهف يدها تجاهلتها و خرجت ثم خلود التى كانت تريد ان تقضي على رهف بحركتها فارادات ان تحضن جاسر مرة اخرى وتقبل خده لتجد رهف تضع يدها بينها وبينه وتمسك بيدها.
رهف:شرفتى و نورتى.
لتنظر لها خلود ثم ترجع بنظرها لجاسر و هى تضع يدها على كتفه
خلود:مع السلامه ياجوجو مش عايز حاجه.
لتنزل لها رهف يدها:مع الف سلامه و متقلقيش لو محتاج حاجه انا هنا مع السلامه.
مع دفعه بسيطه منها تخرج خلود ثم تاتى نرمين لتسلم على ابنها
نرمين:مش هتيجى معايا البيت يا ابنى البيت ملهوش طعم من غيرك.
هنا ارادت رهف لجاسر و امه أن يتكلمو على انفراد فشدت على يد جاسر ليفهم و استأذنت  لتتركهم.
جاسر:انتى جيتى ليه و جبتى معاكى خالتى وخلود.
نرمين:هو انت مكنتش عايزنى اجى يا جاسر.
جاسر:انا مقولتش كدا يا امى انتى تنورينى فى اي وقت بس عاجبك الكلام اللى قالته خالتى دا.
نرمين:انا مكنتش عارفه انها هتقول كدا ولا تتكلم بس احسن انها اتكلمت علشان تعرف ان دا رأى الناس كلها مش امك بس.
جاسر:يعنى رأيك متغيرش و جايبه خالتى وبنتها يهينو مراتى و بنت عمى فى بيتى و انتى عارفه انى مش هقدر اتكلم معاهم و بتطلبي منى ارجع البيت طب ازاى ولا عايزانى ارجع انا بس من غير رهف.
نرمين:انا مكنتش اعرف انها هتتكلم وتقول الكلام دا بس هى خليتنى فعلا اشك يا ابنى هى فعلا غلطت مع الواد ابن جوز امها دا وانت بتتستر عليها.
جاسر:ايه اللى انتى بتقوليه دا يا امى عيب دا شرف وعرض ناس مينفعش نتكلم فيه كدا.
نرمين:انا مالى امها هى اللى جت و هبلت بالكلام و خلت الفار يلعب.
جاسر:امها جات فين وكلام ايه.
نرمين:جات عندنا البيت بعد ما ضړبت الواد ابن جوز امها دا جت تشتكى وكانت بدور عليك انت وهى وقالت كلام كدا لجدك زى اختلاط انساب او البت اتنسبت للواد دا قبلك حاجه كدا انا مش فاهماها كويس ولا متذكراها مظبوط فعلشان كدا كنت جايلاك النهارده علشان افهم واطمن مهو بصراحه كدا انا ممكن اجى على نفسي علشانك فى اي حاجه الا دى انا ابنى ميخدش بواقى حد تانى مفهوم واذا كان محصلش حاجه بينكم انا اعرف دكتورة كويسه ومعرفه نروح نكشف عليها ونشوف.
جاسر:ايه اللى انتى بتقوليه دا يا امى بالله عليكى متزوديش ومتخلنيش ازعل منك بزياده.
نرمين:وانا مش عايزه ازعلك بس فكر ورد عليا مش انت بتقول مراتك وبنت عمك وشرفها وعرضها من شرفك وعرضك يبقى لازم تتطمن عليها يا حبيبى 
يا بنفسك يا نروح للدكتورة وانا مستنياك ترد عليا وتطمنى علشان امها لو ظهرت فى اى حته تانى واتكلمت يبقى لينا عين نرد عليها ولا ايه يلا فكر ورد عليا.
وتركته ونزلت وهو محتار وغرقان فى بحر افكاره.
ليرجعه صوت رهف الى ارض الواقع.
رهف:مش هتتغدا.
جاسر:ها ايه لا مليش نفس دلوقتى.
رهف ودموع فى عينيها:تمام لما تجوع قولى علشان همشي ام ابراهيم هخليها تروح.
جاسر:لا ليه مش انتى عندك حاجات قولتى هتعمليها للمدرسه وهتخليها موجوده.
رهف:انا مش هقدر اتعامل معاها تانى على الاقل النهارده بعد اللى سمعته من ضيوفنا.
جاسر:اه هى سمعت وانتى كمان.
رهف:ايوة وانت فعلا مش مضطر تعمل اي حاجه وانت كتر خيرك انت اصلا مجبور عليا وعلى الجوازه بس والله العظيم انا مليش ذنب مش انا اللى عملت فيك كدا انا مليش دعوة و اڼفجرت فى البكاء.
سحبها جاسر الى حضنه و طبطب على كتفها:انا عارف انك ملكيش ذنب وانا اسف على اللى سمعتيه اهدى طيب.
رهف خرجت من حضنه ونظرت له:انت مش مضطر تعمل اي حاجه انا هتكلم مع جدو ومع بابا وشكرا ليك لحد كدا.
جاسر:استنى بس كدا تتكلمى معاهم على ايه.
رهف:انك تتحرر من المسؤليه اللى عليك وتقدر تشوف حياتك و تتجوز و متربطش نفسك بيا ولا حاجه.
جاسر:اولا عايزك تهدى خالص وملكيش دعوة بالكلام دا وانسيه خالص ولما تهدى نبقى نتكلم علشان عايزك فى موضوع كدا.
رهف:موضوع ايه.
جاسر:مش دلوقتى بعدين.
رهف:قول بقى موضوع ايه.
جاسر:اولا عايزك تهدى خالص ولا تتوترى ولا اى حاجه انا هسالك سؤال واحد بس وعايزك تجاوبيني عليه وايا كانت ايه اجابتك مش هتفرق معايا فى حاجه بس احب اعرف.
رهف:ايه كل دا انا خۏفت قبل ماتقول حاجه.
جاسر:هو حصل حاجه بينك وبين وائل كدا ولا كدا.
رهف:ايوة ما انت عارف كان بيرخم عليا ازاى وانت شوفت بعينك.
جاسر:يعنى عمره ما تطاول عليكى مد ايده عليكى عمل معاكى حاجه غلط.
رهف:انت بتقول ايه وهى مصدومه منه انه فكر فيها زيهم.
جاسر:اهدى بس وردى عليا مهما كانت اجابتك مش هيفرق معايا زى ما قولتك فمټخافيش وقولى الحقيقه.
رهف:انت اكيد اټجننت اكيد اټجننت انا تفكر فيا كدا معقول.
جاسر:افكر فيكى ايه بس انا عارف قد ايه هو واطى و زباله هو و ابوه ممكن عمل معاكى كدا ڠصب عنك اكيد مش برضاكى يعنى علشان كدا بقولك اجابتك مش هتفرق معايا.
رهف:والله متاكد انها مش هتفرق امال مصمم تسالنى وتعرف الاجابه.
جاسر:علشان اعرف بس اتعامل واعرف هتصرف ازاى.
رهف:والله طب فكر بقى زى ما انت عايز تفكر واتصرف على الاساس دا ماشي.
وقامت ولكن جاسر مسكها من ايديها وشدها ليه جامد
جاسر:بقولك ايه انا مستحمل طريقتك واسلوبك ولسانك الطويل علشان الظرف اللى اتحطيتى فيه النهارده بس مش معنى كدا انك تسوقى فيها وتتعوجى فاهمه 
انا سالتك سؤال تجاوبي عليه فاهمه.
رهف:وانا مش هجاوب ولا هقولك حاجه واوعى بقى علشان انت وجعتنى.
جاسر:ولسه هوجعك لو متعدلتيش فى كلامك واسلوبك 
و هتردى عليا يبقى تردى عليا بالذوق بدل ما تردى عليا ڠصب عنك وانتى حره.
رهف:انت بتقول ايه وبتعمل ايه والله لو ما سبتنى و خليتنى امشي لأصوت والم عليك الناس وانت حر.
جاسر:وماله ابقى اعمليها ومحدش هيعرف يخرجك من ايدى مراتى وانا حر فيها انطقى بقى انطقى .
رهف:ااااه انت بتوجعنى بجد اوعى بقى.
جاسر:انطقى و قولى عملك حاجه 
رهف بۏجع :اي.........

رواية رهف الجاسر

البارت 27
جاسر بعصبية:فى حاجه حصلت بينكم انطقى ومتخلنيش اتصرف تصرف يزعلك.
رهف:ايه هتعمل ايه اكتر من كدا يعنى.
جاسر:هعرف اذا كان حصل بينكم حاجه ولا لأ بنفسي.
رهف: ايوه يعنى هتعمل ايه.
جاسر:يعنى انتى مش عايزه تنطقى اخر مره هسألك.
رهف:مش هررررررد عليك مش هرد واللى عندك اعمله ها.
جاسر:تمام اوى.
مسكها من دراعها وشدها و دخل اوضه النوم ورماها على السرير ومسك ايديها الاتنين بايديه و نام فوقها ونظر لها نظره كلها شړ وعصبيه.
رهف پخوف:انت بتعمل ايه اوعى و قوم كدا سبنى سبنى.
جاسر:بعمل اللى انتى عايزاه مش انتى قولتى ورينى هتعمل ايه ادينى اهو بوريكى هعمل ايه.
رهف پخوف اكثر:الله يخليك سبنى عايزه اخرج من هنا سبنى.
جاسر:اخر فرصه ليكى يارهف هتردى عليا ولا لأ.
رهف بتوتر وخوف:انا مش هرد عليك علشان انت متستهلش انى ارد عليك ولا ليك الحق اصلا.
سمع جاسر هذا الكلام واڼفجر بعصبيته:انا بقى هوريكى ليا الحق ولا لأ علشان تعرفي كويس.
وبدأ فى تقبيلها من رقبتها ووجها وقبل ان يتمادى فى فعلته حس بدموع رهف فنظر اليها فوجدها منفجره فى البكاء وترتعش من الخۏف وتنظر له نظره الصدمه والخۏف فقام و تركها فى الغرفه وذهب الى الشرفه ليستنشق الهواء و يهدأ من عصبيته 
ولكن رهف كانت جالسه على السرير ومنكمشه على نفسها وتبكى وترتعش پخوف شديد حتى دخلت عليها ام ابراهيم وبعد فتره دخلت ام ابراهيم على جاسر الشرفه.
ام ابراهيم:احم احم انا اتاخرت يا بيه ولازم امشي حضرتك تؤمرنى بحاجه.
جاسر:لا كتر خيرك يا ام ابراهيم.
واخرج فلوس واعطاها اياها وقال لها:دول علشان اتاخرتى النهارده وتعبك معانا.
ام ابراهيم:ملوش لزوم والله يا بيه بس لو تسمحلى يا بيه عايزه اقولك على حاجه.
جاسر:خير يا ام ابراهيم عايزه اجازه ولا زياده فى الفلوس ولا حاجه.
ام ابراهيم:لا يا بيه خيرك سابق دى حاجه بخصوص الهانم.
جاسر:اه هى كويسه.
ام ابراهيم:هتبقى كويسه ان شاء الله بس انا كنت عايزة اقولك على حاجه واقبلها منى انا ست كبيره طول بالك على الست هانم شويه هى لسه صغيره ومش فاهمه حاجه ولا واعيه لاى حاجه ولا فاهمه دى بتحبك وهتسمع كلامك بس براحه عليها شويه.
جاسر:ايه بتحبنى وانتى عرفتى منين.
ام ابراهيم:احنا ستات زى بعض ونفهم على بعض يا بيه الست هانم والله بتحبك بس هى زعلت جامد من الكلام اللى قالوه الضيوف عليها وانك مجبر وانها متشرفكش قدام الناس دى كمان حسيت بالغيره من الست هانم التانيه الصغيره يعنى بتحبك ايه يا بيه.
اللى بيغير بيحب ممكن تكون لسه مش فاهمه دا بس دى هى الحقيقه.
جاسر:طب بصى يا ام ابراهيم انا عايزك تخلى بالك من رهف وتراعيها لانها زى ما انتى شايفه انا فى الشغل وحتى لما ببقى موجود مش بعرف اتعامل ولا افهمها اى حاجه وزي ماقولتى انتو ستات زى بعض وامها بعيده وهى ملهاش حد فعايزك تبقى زى الداده بتاعتها كدا و متقلقيش انا هزودلك حسابك اللى انتى عايزاه انا لاقيتها مرتحالك ومرتاحه للكلام معاكى و انتى شكلك ست كويسه ومحترمه وانا هطمن عليها معاكى.
ام ابراهيم :الله يكرم اصلك يا بيه بس انا هعمل اللى تقولى عليه من غير اى مقابل ربنا يعلم انا حبيت الست هانم ازاى ولا كانها عيل من عيالى عن اذنك يا بيه.
ذهبت ام ابراهيم وتركت جاسر فى حيره وتأنيب ضمير اكثر مما كان.
جاسر لنفسه:طب انا اعمل ايه دلوقتى المطلوب منى انى اطول بالى عليها واعاملها براحه علشان لسه صغيره ومش فاهمه واقدر دا وانا مين يقدر اللى انا فيه مراتى وبنت عمى بيتكلمو فى شرفها وانا مش عارف دا صح ولا لأ و مش قادر اخد اى قرار معاها ولا اغصبها على حاجه علشان بحبها طب اعمل ايه انا دلوقتى وقال ايه بتحبنى قال دى هتشلنى هتجلطنى مش بتحبنى بس لحظه هى فعلا حست بغيره من خلود ولا الست دى بتقولى كدا وخلاص.
وتذكر رد فعل رهف عندما كانت خلود تودعه.
لالا ممكن علشان مضايقه من الكلام اللى قالته ولا حاجه لا مش غيره دى.
ولكنه تذكر كيف تعاملت معه ومع سهى السكرتيره.
لا لا بردو ممكن تكون عملت كدا علشان ضايقتها يومها مش اكتر ولا ايه هى فعلا بتغير.
ولا يمكن فعلا بتحبنى وبتغير بس مش فاهمه دا طب ودي افهمها ازاى انى انا كمان بحبها ولا افهمها ازاى انها بتحبنى دى عقبال ماتفهم يكون شعري شاب او اتشليت ومۏت على ايديها بس الاهم من كل دا انا لازم اعرف حقيقه موضوع وائل دا ايه بس ازاى من غير ما اغصب رهف ولا اجبرها على حاجه.
وظل فى الشرفه يفكر ماذا يفعل حتى سمع صوت من خلفه.
رهف وهى تقف بعيد:احم احم انت مش هتتعشى انت ما أكلتش حاجه النهارده.
يرفض جاسر الرد عليها لانه واخد موقف من فعلتها وعنادها.
رهف:طيب مش هتنام ولا اعملك حاجه تشربها.
خرج جاسر من الشرفه ومر بجانبها ولم ينظر لها وذهب لغرفته.
دقائق وقد دخلت رهف الغرفه تاخذ ملابس من الدولاب وتذهب الى الحمام.
وهو اخرج هاتفه والقى بجسده على السرير بعدم اهتمام ولكن لحظات وقد خرج القمر من الحمام.
انها رفيقه قلبه وحبيبته رهف 
تخرج من الحمام وهى ترتدى قميص نوم باللون الاحمر الذى عكس بياض جسمها و فارده شعرها على ظهرها وتمشى على استحياء وتجلس امام جاسر ورأسها فى الارض من شده الخجل.
جاسر وهو ينظر لها بذهول من تغيرها المفاجئ ومن روعتها وجمالها ليسألها.
جاسر:ايه اللى انتى لبساه دا.
رهف بخجل شديد يكاد صوتها يسمع:لبس نوم.
جاسر:ايوة لبساه ليه يعنى.
رهف وهى تبلع ريقها وتفرك فى يديها:ع ع علشان انت جوزى ولازم كدا.
جاسر بفرحه عارمه وهو يقترب منها ويمسك بذراعها:بجد يارهف انتى لابسه كدا علشانى خلاص وافقتى بالجوازه و راضيه.
رهف بخجل من قربه و وجهها الذى زاد احمرار اكثر فاكثر اكتفت انها تهز راسها بالموافقه.
ليقترب منها جاسر ويقبلها بشده ولهفه وينزل على رقبتها ليقبلها ولكنه شعر بدموعها تنزل على وجهه لينظر لها ليجدها بتبكى بشده.
ليرجع الى الوراء ويمسك الغطاء ويرميه عليها.
جاسر وهو ينظر لها:لو انتى مش راضيه بيا ولا عايزانى اقرب لبستى وجيتى ليه.
رهف تنزل رأسها فى الارض بعد ان غطت نفسها وتكتفي فى البكاء ولم ترد.
جاسر بعصبيه هائله يضرب كفه فى الحائط حتى لا يقترب منها ويأذيها وېصرخ ويقول:انطقى عملتى كدا ليه طالما مش دا اللى انتى عاوزاه.
رهف ترتعش من صوته وترد پخوف فى وسط البكاء:علشان دا حقك عليا.  
علشان انت جوزى مش هو كدا.
جاسر:لا مش صح يا ست هانم هو حقى دا انا مكنتش عارف اخده مثلا من اول يوم ولا كنت خاېف منك 
انا اللى مرضتش علشان مش باخد حاجه ڠصب ولا اجبار و قبل ما أقرب سالتك انتى راضيه و موافقه قولتى اه علشان كدا قربت بس شكلك كدا فاهمه الموضوع غلط فى غلط.
رهف تقف وتتكلم بكل تحدى وقوة عكس ما بداخلها:كنت عايزنى اعمل ايه يعنى وانت و مرات عمى و خالتك عايزين دا يحصل علشان تتأكدو من حاجه 
انا من ساعه ما نزلت مصر وانا بقول انا نزلت علشان متحصلش وبعدين مين قال على موضوع وائل وانه كان بيتعرضلى و بيضايقنى مش انا يعنى معرفتش من حد غريب ومع ذلك شكيت فيا ودا اللى هيريحك و يريح مرات عمى وكلكم ويخليك عارف تروح وتيجي وترفع عينك وتتصرف اتفضل بس انا مكنتش متوقعه منك كدا ابدا انا رهف البت اللى شفتها بتكبر قدامك ومتربيه على ايديك انت اخر واحد اصدق انه يشك فيا و ميصدقنيش.
جاسر بفارغ صبر ويمسح ايده بوجهه:استغفر الله العظيم وانا امتى مصدقتكيش وكل اللى انتى بتقوليه دا هو انتى رديتى عليا اصلا لما سألتك مع انى قولتلك مټخافيش و ردى وانا مصدقك و جنبك بس نعمل ايه للدماغ الناشفه دى وكمان جايبه الحق عليا انتى هبله يا بت.
رهف:امال كنتى عايزنى اعمل ايه بعد الكلام اللى سمعته من اهلك دا والبت الرخمه اللى كانت معاهم افتح ايدي و اخدك بالاحضان يعنى ولا اعمل ايه مش المفروض اكون مضايقه و زعلانه و مقهورة ولا ايه.
جاسر:يابنت الناس اقعدى كدا و فهمينى لانى انا والله ما عارف انا صابر عليكى ازاى ومتحكم فى اعصابي كدا فمتضغطيش عليا علشان متحصلش حاجه تزعلك تمام.
رهف جلست پخوف منه وهزت راسها بمعنى تمام.
جاسر:اهلى دول لما جم و قالو اللى قالوه انا سكت ولا دافعت عنك وفضلت متمسك بيكى ومستحملتش انهم يتكلمو معاكى و يقولو نص كلمه وانا اللى اخد الكلام كله مكانك حصل ولا محصلش.
رهف:تمام حصل بس بردو الكلام وصلنى وبعدين حسيت كدا انهم معاهم حق وانا مرضاش ابقى فى الوضع دا.
جاسر:طب انا اعمل ايه اذا كنتى سمعتى الكلام وانتى جوا بس متنكريش انه فى فرق انك تسمعى الكلام وانا ادافع عنك و اسكتهم وانك تواجهى الكلام دا بنفسك صح ولا ايه وبعدين متنسيش ان الكلام دا طالع من امى و خالتى وانا مقدرش اعمل اكتر من اللى عملته عايزه منى ايه تانى وانتى عارفه لو حد تانى كان بيقول الكلام دا كان زمانه مدفون تحت الارض انتى عايزه ايه تانى منى ماتردى عايزه ايه.
رهف پبكاء:مش عايزه ابقى فى الوضع دا عايزه ابقى طبيعيه واعيش طبيعي انا ليه بيحصلى كدا ليه.
رق جاسر من منظرها ونزل لمستواها وجلس على ركبته ومسك وجهها بايده:اهدى بس و فهمينى مالك و قوليلى وانا هسمعك ايه اللى مزعلك و قهرك كدا.
رهف وهى تحاول تتكلم من بين شهاقتها:انا كنت عايزه ابقى زي اى بنت فى سنى اعيش واخرج وادرس وكل حاجه تبقى تمام و احب و اتحب و اتخطب للى بحبه و اتجوزه و تبدأ حياتنا بس ايه اللى حصلى كبرت فى عيله متفرقه و قعدت مع امى اللى مش محسسانى انى بنتها بالعكس كنت بحس انى كارت بنك متنقل مش اكتر ولا بتهتم باى حاجه تحصلى ولا تخصنى ولما قررت ارجع واعيش مع بابا قولت اكيد ربنا هيعوضنى بيه الاقى حياتى تتقلب فوقانى تحتانى الاقى نفسي متجوزه ومن غير ما اعرف وفجاءه وقاعده فى البيت دا و بقيت مسؤله عن حياه و حجات انا مش فاهمها ومش عارفه افهمها ولا اى حاجه وبعدين انا عرفت ايه اللى  فتح الكلام اللى قالته مرات عمى واللى بسببه تسألنى السؤال اللى سألته.
جاسر:عرفتى  عرفتى ايه بالظبط.
رهف:عرفت ان ماما هى اللى قالت كدا و اكيد اونكل المنشاوى ولا وائل هما اللى قالولها تعمل كدا وطبعا هى مستحيل تقولهم لا حتى لو كان ايه التمن حتى لو كنت انا التمن دا او ممكن تكون هى اللى عملت كدا من نفسها علشان ارجع لها و بكدا يرجع حساب البنك انا اتوقع منها اى حاجه بعد كدا خلاص.
جاسر:طب اهدي طيب مش مهم اي حاجه دلوقتى قومى غيري هدومك و نامى و ارتاحي.
رهف بحزن:جاسر اناااا انا.
رق قلب جاسر لما سمع اسمه وهى بهذا الحزن.
جاسر:نعم يارهف.
رهف:انا قلبى واجعنى اوى و مخنوقه و زعلانه اوى.
جاسر وقد امتلأ بالڠضب وشعور بالعجز انه مش قادر يعمل حاجه ليحضن رهف ويقول لها:والله لجبلك حقك والله لتشوفى هندمهم ازاى على كل دمعه نزلت منك هخليكى تشوفي دا بعينك يارهف والله لهندمهم على كل لحظه حزن ليكى صدقينى.
رهف:وهى تمسك بيه بشده و تشد عليه وتقول:انا مش عارفه اعمل ايه و مين هيصدقنى و امى اللى قايله كدا انا خاېفه لو حد  يروح المدرسه زى ما جم البيت و خاېفه على بابا لما يسمع كدا ايه اللى هيحصله.
جاسر وقد اخرجها من حضنه قليلا وامسك بوجههاوقال:متقليقش انا عندى حل للموضوع دا متشغليش بالك و متقلقيش مفيش حد يقدر يتعرضلك تانى ولا يعملك اى حاجه بس انتى اهدى و متشغليش بالك باى حاجه.
رهف:ازاى يعنى هتحله هو انت اااا هتعمل ايه بالظبط.
جاسر:مټخافيش.
واخرج هاتفه واتصل باحد
على الهاتف:الو ايوه يا جاسر يا ابنى.
جاسر:مساء الخير يا امى صحيتك من النوم ولا ايه.
نرمين:لا ابدا كنت لسه بصلي العشاء و بدعيلك.
جاسر:حرما يا ست الكل.
نرمين:جمعا ياحبيبى خير ياحبيبى انت كويس !!!.
جاسر:بخير يا امى بس مقدرتش استنى للصبح من غير ما اعرفك و اطمنك.
نرمين:خير يا ابنى فى ايه.
جاسر:فى ان  منال مرات عمى كدابه يا امى وانا اتاكد من دا بنفسي وقولت اكلمك على طول.
نرمين:بجد يا ابنى ولا انت لسه بدارى عليها انا بقول نروح نكشف احسن.
جاسر پغضب وعصبيه:بقولك يا امى اتاكد بنفسي و بعدين دى حاجه الواحد يسكت و يدارى عنها بردو.
نرمين:مش القصد يا ابنى بس انا عايزة اطمن عليك.
جاسر:خلاص يا امى طمنتك اهو و ريحتك ومش عايز كلام فى الموضوع دا تانى لو سمحتى علشان كدا هيبقالى رد فعل مش هيعجب حد لان خلاص رهف بقت مراتى قلبا و قالبا ومش هسمح بتجريح ليها من اى نوع ويلا تصبحى على خير بقى مع السلامه.
نرمين بخيبه امل وقله حيره:وانت من اهله يا ابنى.
وقفل جاسر المكالمه وهو ينظر لرهف.
جاسر:ادينى حليتلك الموضوع ومفيش حد يقدر يقولك اى حاجه ولا يبصلك تانى اما بقى موضوع خۏفك من وائل و امك و ياسين المنشاوى فمتقلقيش انا كدا كدا هصفى حسابي معاهم قريب اوى اما بقى موضوع سنك و مراهقتك والكلام اللى بتقوليه دا انا مش مانعك منه وسيبك تعملى اللى انتى عايزاه .....

رواية رهف الجاسر

البارت 28

جاسر:وسيبك تعملى اللى يريحك انا لا عارضتك ولا حرمتك من حاجه 
وعلى العموم الرحله اللى كنتى عايزه تطلعيها هتروحى ومع صحابك قوليلى على المعاد والاوتيل اللى هتقعدو فيه علشان ابقى عارف والهبل اللى حصل دا ميحصلش تانى فاهمه واكمل بصوت جهورى والا هندمك يارهف واحذرى من وشي التانى لانى خلاص مش قادر اطول بالى عليكى اكتر من كدا.
وسابها وخرج من الشقه كلها.
وقعت رهف مڼهاره على الارض تبكى بحزن والم حتى قامت واخذت دوش لتهدأ نفسها وتغير ملابسها  تنظر فى الساعه لتجدها الثانيه بعد منتصف الليل وجاسر لم يعد  
تملك منها القلق والخۏف وظلت تذهب ايابا وذهابا فى الغرفه وتنظر فى البلكونه لتنظر على عربيته حتى صارت الساعه الرابعه فجرا وهي تحاول الوصول الى هاتفه ولكنه مغلق مما زادها قلقا وخوفا وقررت تفعل شئ كانت تريد ان تفعله من قبل ولكن كانت تخاف من رد فعل جاسر عليها ولكنه لم يترك لها قرار.
مسكت هاتفها واتصلت باحد.
رهف:الو..
الشخص على هاتف:الو مين معايا.
رهف:انا رهف يا فريد.
فريد وهو ينظر الى ساعه يده ويستغرب ويرد فى قلق:خير يارهف في ايه انتى كويسه.
رهف وهى تبكى:جاسر يا فريد نزل من بدرى ولسه مرجعش وفونه مقفول وانا مش عارفه اعمل ايه.
فريد:يعنى ايه نزل ومرجعش بقاله كتير يعنى.
رهف:ايوا بقاله كتيير اوى طول الليل وهو برا ولسه مرجعش انا خاېفه عليه اوى يا فريد.
فريد:اهدى بس كدا يارهف علشان افهم منك هو انتو اتخانقتو طيب.
رهف:يعنى حاجه زى كدا بس بالله عليك شوف هو فين انا قلقانه وخاېفه عليه اوى.
فريد:خلاص اقفلى انتى دلوقتى واهدى وانا هلاقيه واكلمك.
وقفل فريد المكالمه تاركا رهف فى قلقها وخۏفها.
وهى تحدث نفسها وتقول:طالما ياغبيه انتى بتقلقي وپتخافي عليه كدا بضايقيه ليه مش بتقوليله ليه هيروح منك يارهف و انتى مقولتيش حاجه ولا هتقولى ولو كان عندك امل انه يبادلك نفس الشعور فانتى بعاميلك دى بتنهى كل حاجه 
بس انا خاېفه اقول اي حاجه دا مجبور عليا مكنش عايزنى وانا مش ناقصه ۏجع ولا حزن انا كدا كويسه.
دقائق وتستيقظ من شرودها على رن جرس الباب تجري على الباب وهى تصرخ بفرحه:جاسر.
تفتح وتنصدم من اللى شافته.
جاسر متكتف و ماسكه فريد وزياد صحبه.
رهف:ايه دا فى ايه ايه اللى حصل.
فريد:بس وسعى لنا كدا بس ندخل.
رهف وقد ابتعد عن الباب ودخل فريد وزياد ماسكين جاسر ودخلوه الغرفه وخرجو.
رهف:فى ايه يا فريد.
فريد:امال كنتى عايزة ايه مكنش فيه طريقه تانيه نجيبه بيها يلا سلام بقى.
رهف و هىتمسك دراعه:تعالى هنا انت رايح فين.
فريد:امال انتى عايزانى استنى لما يفوق و تفكيه 
معاكى ربنا بقى انا جبتهولك بالسلامه اهو يا ستى اكتر من كدا مليش فيه.
وسابها وخرج هو وزياد.
وهى دخلت عليه الغرفه وجدته على السرير يتمتم يقول شئ ولكنها مش فاهمه.
جاسر:اااا..مممم.
رهف وتعقد حاجبيها:ايه مش فاهمه عايز ايه.
جاسر:اااا..مممم.
رهف پخوف:جاسر ياحبيبى انا هفكك بالله عليك ماتعمل حاجه.
وقربت منه وفكته وهو شال القماشه التى على فمه فور تحرير يديه ليمسك بشعرها ويتحدث بعصبيه وڠضب:انتى ايه اللى عملتيه دا والله منا سايبك.
لترتجف رهف فى يديه:وانا مالى انا معملتش حاجه هما اللى عملو فيك كدا.
ساعد جاسر رهف فى فك رجليه واول ما اتحرر اقترب من رهف حتى صارت سانده ظهرها الى الحائط وجاسر امامها بجسده الضخم عليها ووضع يده على الحائط بجانب راسها.
جاسر:انتى ايه اللى عملتيه دا ها والله يا رهف منا سايبك.
رهف وهى تضع يديها الاثنين على وجهها:والله ماعملت حاجه.... معملتش حاجه.
جاسر وامسك يديها بقوه وسحبها للمرايه:دا لبس تفتحى بيه لفريد وزياد انتى اتجننتى.
تنظر رهف لنفسها لتجدها مرتديه بيجامه بيتى عباره عن بنطلون قصير وتيشيرت نص كم.
لتنظر له وتقول:انا مكنتش اعرف انهم هما اللى برا كنت بحسبك انت رجعت.
ليسحبها ويلفها اليه.
جاسر:فى حاجه اسمها العين السحريه متعرفيهاش.
رهف بالم وۏجع من مسكته لها:انا كنت ملهوفه عليك وكنت عايزة اشوفك علشان كنت خاېفه وقلقانه عليك مفكرتش فى حاجه.
جاسر بانفعال:ودا مبرر للى عملتيه يعنى وبعدين تخافى وتقلقى وتتلهفى عليا ليه ان شاء الله مش انتى مش حابه عيشتك معايا وانى بحرمك من سنك وعيشتك وحابسك وكل حاجه وحشه انا السبب فيها يبقى ليه بقى تخافى وتقلقي.
رهف تنظر له نظره الم وحسره وترفض الرد تكتفى بالنظر له.
جاسر يهزها بقوه:انطقى انتى عايزه ايه انا مش فاهم ولا عارف وخلاص صبري نفذ قولى دلوقتى انتى عايزه ايه وانا هعمله حالا ايا كان ايه هو.
رهف تنظر له بالم:جاسر انت بتوجعنى سبنى بالله عليك.
جاسر بضحك استهزاء:ههه بوجعك وايه يعنى مانتى على طول وجعانى اتوجعى شويه يمكن تعرفي يعنى ايه ۏجع وتبطلى اللى انتى بتعمليه دا.
رهف زقته من كتر الۏجع وهو اتزانه اختل اثر السكر وكان غير متوقع هذا منها ليقع على الارض.
لتنزل رهف اليه مسرعه وتسنده وتضعه فى السرير.
لتنظر له لتجده نام تخلع له الحذاء وتخلعه الجاكت وتغطيه وهى تنظر له وتبكى على الحاله التى وصل اليها وما حصل ليصلو هما الاتنين الى هذه الحاله.
تخرج من شرودها على صوت جاسر وهو يتكلم من غير وعي.
جاسر:بكره اليوم اللى اتجوزتك فيه واللى عرفت فيه انك مراتى بكرهه بكرهه.
تبكى رهف وتخرج من الغرفه لتجلب له الماء ليشرب 
وجاسر يكمل كلامه.
جاسر:بكرهه علشان هو دا اليوم ودى الطريقه اللى بعدتها عنى و كرهتها فيا وزودت الحواجز بينا ازاى اعرفها ان انا بحبها من زمان 
والله انا بكره اليوم اللى اتجوزتها فيه وتدخل رهف على هذه الجمله وتبكى بحزن وتقترب منه وتسند راسه وتشربه الماء.
يشرب جاسر الماء وينام فى سبات.
تنظر اليه رهف وتجلس بجانبه لتطمئن عليه وتمسك يده وتقول وهى تبكى:انا كنت عارفه انك مش عايزنى ومجبور عليا علشان كدا مكنتش بدي نفسي فرصه انى اتوقع منك حاجه ولا كنت بقولك على اللى كنت حاسه بيه علشان السبب دا 
بس عمري ماكنت اتخيل انك بتكهرنى كل دا بس انا حبيتك اوى.
و ظلت تبكى حتى غفيت .
فى صباح اليوم التالى .
يستيقظ جاسر بۏجع فى رأسه ويفتح عينيه بصعوبه ليحس بثقل بجانبه لينظر ليجد رهف نايمه جالسه بالقرب من رأسه وهى ممسكه بيده ليستغرب من وجودها بجانبه ويتاملها وهى نائمه كم هى جميله وتشبه الاطفال وهى نائمه ولكنه يستغرب ويغضب عندما يتذكر.......

رواية رهف الجاسر

البارت 29

ويغضب عندما يجد اثر كدمات على يديها ودمعتها على وجهها وخدودها وانفها الذين اصبحو باللون الاحمر من كثره البكاء.
ليغضب ويمسك برأسه ويحاول التذكر ماذا حدث وهو يقول لنفسه:انت عملت ايه يا جاسر اكيد انت السبب فى وضعها دا بس انت عملت ايه وليه عملت كدا.
تشعر رهف بحركته تستيقظ وتنظر له وتقول ببرود:صباح الخير انت احسن دلوقتى.
ونهضت من على السرير دون ان تنتظر منه رد واتجهت الى الدولاب لتحضر ملابس المدرسه لتجهز وتخرج من الغرفه ولكن يستوقفها صوت جاسر.
جاسر:استنى رايحه فين.
رهف ترد عليه دون ان تلتفت اليه:بجهز علشان متاخرش على المدرسه.
وتخرج ولكن هذه المره يمسكها جاسر من يديها.
جاسر:ايه اللى حصل امبارح وانا جيت امتى على البيت.
رهف بالم وحزن وهى تنظر فى الارض:مش مهم خلاص اللى حصل حصل ممكن بقى تبعد علشان اجهز.
جاسر ينظر لها بدهشه من حالها.
جاسر:مالك يا رهف فى ايه انتى كويسه.
رهف ببرود وترفض ان تنظر له وتنظر فى الارض:مفيش حاجه وانا كويسه بعد اذنك بقى.
جاسر يمسك ايديها پغضب:امال دا ايه ايه اللى حصل عايز اعرف.
رهف تشد يدها من يده وتنظر له بعيون هالكها الحزن:ضريبه وبدفعها.
وتركته وذهبت لغرفتها لتغير ملابسها وهو ذهب الى الحمام لياخذ شاور يمكن يفوق ويتذكر ماذا حدث ولكنه خرج ولم يجد رهف وظل ينادى عليها ولكن لم يسمع رد حتى لفت نظره ورقه متروكه على السفره بجانب الفطار.
ليمسك بها جاسر ويقرأها."انا نزلت روحت المدرسه مع السواق وهرجع معاه وحضرت لحضرتك الفطار "
ليحدث جاسر نفسه:لا دا حصل وحصل هى مش هتتغير كدا لوحدها.
وقرر ينزل يذهب للشركه ودخل مكتبه وجلس على كرسيه وهو يحاول تذكر ماحدث فى الليله الماضيه حتى يدخل عليه زياد.
زياد:ايه الاخبار عامل ايه دلوقتى.
جاسر:قصدك ايه هو انا كنت معاك امبارح ولا ايه.
زياد وهو يحك مؤخره راسه ويقول فى نفسه:الحمد لله مش فاكر حاجه فلت يا زياد.
جاسر:انت يابنى بتقول ايه ما ترد عليا كنت معايا امبارح.
زياد:ايه اه اه كنت معاك اصل المدام اتصلت بفريد لما اتاخرت على البيت وكانت قلقانه ونزلت انا وفريد ندور عليك لحد مالقيناك فى البار بس ايه كنت سکړان ومش فى الدنيا خالص.
جاسر:اه وبعدين كمل ايه اللى حصل تانى.
زياد:معرفش احنا وصلناك للبيت ونزلنا هو فى ايه مالك.
جاسر:شكلى هببت الدنيا امبارح مع رهف وانا مش فاكر اي حاجه خالص.
زياد:ليه كدا ياعم وهى مالها مشفتش شكلها كانت خاېفه ومړعوبه عليك امبارح ازاى حرام عليك البت بټموت فيك يا جاسر مضيعهاش من ايديك بتصرفاتك دى معاها.
جاسر وهو يشعر بالندم:مش عارف يا صاحبي بس شكلى كدا عملت أو قولت حاجه كبيره هى متغيره معايا خالص وخاېف اكون اتاخرت وتكون خلاص ضاعت ياصاحبي 
اللى شفتها الصبح وكلمتها مش هى رهف اللى اعرفها ولا هى اللى بتقول عليها امبارح.
زياد:يااااه كل دا ليه ايه اللى حصل.
حكى له جاسر كل شئ حدث معه الصبح وماحدث معه الامس من والدته وخالته.
زياد:اسمحلى يا جاسر يعنى بس انت شكلك فعلا عملت حاجه كبيره البت شكلها بتحبك بس خاېفه تقولك وزياره والدتك دى وقرايبكم خوفتها اكتر.
جاسر:خاېفه من ايه هو انا بعض يا زياد دى شافت منى وش ماحدش شافه غيرها وعملت حاجات علشانها معملتهاش لاى حد مهما كان وتقولى خاېفه.
زياد:بقولك ايه انت كمان فى الاول كنت خاېف لما اتاكدت من مشاعرك وانك بتحبها لتكون مش بتبادلك نفس الشعور او تكون شيفاك زى اخوها الكبير صح.
جاسر:ايوة تمام ودا ايه علاقته بقى باللى بتقوله.
زياد:هى كمان ممكن تكون حست انها بتحبك بس خاېفه منك بردو انك مش بتبادلها نفس الشعور او بتتعامل معاها كانها اختك الصغيره او مسؤليتك وخلاص.
جاسر:يا سلام لا والله حتى لو نفرض ان كلامك صح انا كنت بحاول اقرب واشيل اى حواجز بينا علشان بحبها 
هى بقى عملت ايه ولا حاجه يبقى كله توقعات وانت عايز تهون عليا وخلاص ياصاحبي.
زياد:والله ابدا انا بردو اعلقك بالحبال الدايبه انت مشفتش كانت خاېفه ومړعوبه عليك ازاى سيبك من دى غيرتها عليك من بنت خالتك دا طبيعى 
استعدادها انها تسلمك نفسها بس علشان شكلك وهبتك قدام عيلتك والناس اهتمامها بيك معقول محستش بكل دا.
جاسر:لا حسيت بس قولت يمكن بضايق خلود علشان هى ضايقتها الاول وممكن متكونش خاېفه عليا ممكن تكون كانت خاېفه تقعد فى البيت لوحدها اما بقى حوار تسلم نفسها دا انا حاسه كان عقاپ اصلا.
وهى بصراحه بتهتم بس حاسه عادى يعنى مش حاجه امسكها و يبقى عندى امل بسببها.
زياد:بص ياصاحبي انت محتاج تقعد مع نفسك وتعرف انت عايز ايه وتلاقي طريقه تتكلم بيها انت ورهف واسلوب يطمنها يخليها تحكيلك اللى هى حاسه بيه وتخلص وتريح نفسك من الحوار دا نهايته فى ايدكم اتنو الاتنين وبس.
وسابه وخرج وظل جاسر يفكر فى كلام زياد له حتى نظر الى الساعه ليجدها انها معاد خروج رهف من المدرسه.
يخرج جاسر من المكتب وهو مقرر يذهب اليها وياخذ معه الشيكولاته التى تحبها وغزل البنات حتى يرضيها ويذهبو للمنزل سويا وكان ذلك.
تخرج رهف من المدرسه لتجد سياره جاسر وهو بداخلها منتظرها.
لتركب فى السياره بهدوء فهى لا تريد التسبب بمشاكل امام مدرستها.
انطلق جاسر بالسياره وينظر لرهف ويمد يده على الكنبه فى الخلف ليخرج لها الشيوكلاته ويعطيها اليها ويقول:حقك عليا يارهف انا شكلى زعلتك امبارح بس انا والله ما فاكر اي حاجه كنت سکړان انا اسف ويغمز لها.
رهف لم تكلف نفسها حتى بالنظر اليه.
ليضع جاسر الشكولاته على رجلها وياخذ غزل البنات ويعطيها لها.
جاسر:انا عارف انى شكلى كدا زودتها معاكى بس والله مكنتش فى وعي حقك عليا انا اسف بقى 
دى كبيره دى جاسر ثابت يجيب هدايا ويعتذر مش مره اتنين كمان ويغمز لها.
واخيرا رهف رفعت يديها ومعاها ورقه تعطيها له.
جاسر يضع غزل البنات عندها ويقول مضحكا حتى يلطف الاجواء.
جاسر:ايه دا هو النهارده يوم الجوابات العالمى ولا ايه.
ليفتح الورقه ليجدها اقرار ليوقع عليه.
ينظر جاسر لرهف بتسال:اقرار ايه دا.
رهف وهى تنظر امامها:دا اقرار بيمضى عليه ولى الامر علشان اطلع الرحله ومكتوب عندك مواعيد الرحله واسم الفندق.
لينظر جاسر ويري فعلا مواعيد الرحله و اسم الفندق.
جاسر:تمام هوقعلك عليه.
وصلو للشقه وتفتح لهم ام ابراهيم:حمدالله على سلامتكم 
جاسر:والنبى يا ام ابراهيم تحضري الغدا بسرعه لانى واقع من الجوع.
ام ابراهيم: من عنيا يا بيه.
دخل جاسر الغرفه ليجد رهف تاخذ ملابسها وتخرج ليمسك بيدها ويقول بنبره حنونه: عايز اتكلم معاكى يا رهف لو سمحتى.
رهف ببرود وجمود:وانا مش عايزه اتكلم معاك الكلام بينا خلص ارجع من الرحله و تطلقنى.
جاسر استشاط ڠضبا عند سماعه كلمه الطلاق.
جاسر:ايه بتقولى ايه اعمل ايه اطل...اطلقك.
رهف:ايوة تطلقنى مش انت اتجوزتنى ڠصب يبقى تطلق على هواك بقى وكفايه عليك تحمل مسؤليه لحد كدا.
ليمسك جاسر بدراع رهف الاثنين.
جاسر:انتى بتقولى ايه و ايه الهبل اللى انتى بتقوليه دا.
رهف وهى تشد يده وتنزلها:الحقيقه يا ابيه.
جنت على نفسها رهف بعد قول هذه الكلمه.
يستشيط جاسر ڠضبا وعصبيه ليمسكها ويغلق باب الغرفه ويضعها على السرير.
جاسر:هو انا مش قولت بلاش كلمة ابيه دى الكلام مش بيتسمع ليه.
رهف بالم:هى الحقيقه كدا بتزعل معلش.
يترك جاسر ذراعها بعد ان شعر انه يؤلمها ويجلس ويحاول الهدوء و السيطره على اعصابه.
جاسر:رهف حقيقه ايه اللى بتزعل انا مش فاهم منك اى حاجه.
رهف بعصبيه:مش فاهم ايه مش انت مجبور ومضطر انك تكمل فى الجوازه دى انت اه مكنتش عارف بس لما عرفت بقيت خلاص امر واقع لازم تتعامل معاه و انا مرضاش بكدا ابدا.
يمسك جاسر يد رهف ويسحبها اليه لتجلس على رجله و يمسكها من وسطها حتى لا تستطيع الافلات منه.
جاسر: يا رهف يا عاقله انتى تعرفى ان جاسر يعمل حاجه هو مش عايزها ولا مجبور وبعدين هو انا بنت عىشان يجبرونى على الجواز ولا اتجوز مضطر اعقلى الكلام.
رهف بخجل من قربه منها:جدى طلب منك كدا وانت مش بتكسر كلمه لجدى وانا عارفه كدا كويس.
جاسر:صح انا عمرى ما كسرت لجدى كلمه بس لما تبقى حاجه تخصنى وتخص حياتى الشخصيه محدش ليه الحق فى اتخاذ قرار فيها وانتى شوفتى امى بقالها اد ايه عايزه تجوزنى حتى لما راحت طلبت ايد خلود كنت وفقت بيها بقى منا اتحطيط قدام امر واقع زى ماقولتى لكن معملتش كدا ليه علشان مينفعش حد مهما كان مين يفرض عليا حاجه انا مش عايزها.
رهف: ايوه بس متنساش انك خرجت من الموضوع دا علشان كان مكتوب كتابنا.
جاسر:ودا يمنع يعنى انا راجل ممكن اتجوز 2و3و4 لو انا بيتفرض عليا حاجه كان زمانى متجوزها عليكى وهى مش هتقول لأ وكان جوازى منها هيكون كامل كمان يعنى انا اللى هطلع كسبان بردو بس رفضت علشان مش هى دى اللى انا عايزها تكون مراتى وحبيبتى.
رهف:بجد يا جاسر يعنى مفيش حاجه بينك وبينها خالص ولا كان فيه.
جاسر بحب:والله ياعيون جاسر مفيش اى حاجه من دى قلبي مفهوش غير واحده بس.
خجلت رهف من دلعه ليها وسألت:مين دى.
جاسر:واحده كدا مطلعه عينى بس بحبها مۏت بعشقها كدا مقدرش اعيش من غيرها.
رهف تربع يدها وتتكلم بغيره:ودى مين بقى ان شاء الله.
جاسر وهو يكتم ضحكته عليها:واحده مالكه قلبي و روحي بقالها اكتر من 7 سنين.
رهف بحزن:انت بتحب واحده بقالك 7 سنين مين هى.
جاسر:اه بحبها ومش شايف غيرها بس هى مش حاسه بيا ولا اى حاجه سيبانى اتكوى بڼار الحب لوحدى.
رهف:يا بختها اللى تلاقي حد يحبها ويخلصلها كدا بجد يا بختها.
نرجع لكلامنا بقى.
جاسر:كلام ايه ما كنا ماشيين حلو ليه كدا.
رهف:احم احم طالما انت محدش بيجبرك ولا كنت مضطر كملت فى جوازنا ليه.
جاسر:هو فين جوازنا دا اللى كملته هو احنا عملنا حاجه دا احنا بقالنا شهرين عايشين زى الاخوات فى الشقه اكبر انجاز عملناها انك نقلتى هنا اوضتى بس.
رهف بخجل:قصدى يعنى منهتش الموضوع او اعترضت ليه ولا اي حاجه.
جاسر:وانتى ليه كنتى خاېفه ومړعوبه عليا امبارح.
رهف بتوتر:ها.. ايه.. اه.. عادى يعنى نزلت و اتاخرت فخۏفت اقعد لوحدى بس كدا.
جاسر:يا سلام بس كدا متاكده.
رهف بتوتر وتفرك فى إيديها:اه بس كدا.
جاسر:اصل فريد سمعنى المكالمه اللى كانت بينكم امبارح وكنتى بتقولى ايه اه "انا بجد خاېفه و قلقانه عليه اوى"صح ولا ايه.
رهف توترها زاد جت تقوم مسكها جاسر وقربها ليه اكتر.
جاسر:صح ولا ايه.
رهف بخجل شديد يكاد صوتها مسموع:ابعد شويه يا جاسر لو سمحت.
جاسر يضحك على خجلها.
جاسر:مش هبعد غير لما تردى عليا كنتى خاېفه و قلقانه عليا ليه.
رهف وهى تحاول الهروب من قبضته يشد عليها جاسر اكثر ويعيد سؤاله حتى ترد عليه رهف مره واحده.
رهف:علشان انت امانى.. بحس بالامان فى وجودك.
ليترك جاسر قبضته وينظر اليها بعيون حالمه وابتسامه رائعه:و ايه كمان.
رهف بخجل:بحس پخوف وقلق وانت مش جنبى بحس بحاجه نقصانى بحس انك واحشن......لا لا لا دا كله غلط و تهيؤات
جاسر:ليه كدا بس ما كنا حلوين بتقلبى مره واحده ليه.
رهف بحزن ودموع فى عينيها:علشان انت بتكرهنى وپتكره اليوم اللى جيت فيه مصر واليوم اللى عرفت فيه انى على اسمك.
جاسر پصدمه:مين قالك كدا انا عمري ما كرهتك ولا هكرهك.
رهف:لا انت قولت كدا امبارح بعد ما وجعتنى علشان كلمت فريد فى وقت متاخر وفتحت ببجامه البيت من غير قصد وانا من لهفتى عليك نسيت اى حاجه ونسيت نفسي.
جاسر ينظر مكان الكدمات اللى على إيديها ليمسك بها و يقبلها.
جاسر:اولا انا اسف 
ثانيا دا تفهمى منه ايه.
رهف وهى بتبكى:افهم انك مش طايقنى مش عايز حتى اى حد يعرف اننا مع بعض ولا نعرف بعض علشان كدا اضايقت واتعصبت عليا علشان زياد عرف انى مراتك علشان لما جتلك المكتب عرفته عليا على اساس انى بنت عمك بس مش مراتك.
جاسر وهو يمسح دموعها.
جاسر:غلط كل دا غلط اذا كنت اضايقت واتعصبت عليكى امبارح فعلشان انتى جوهرتى مش بحب حد يشوفها غيرى بحافظ عليها وبغير لما حد يشوف جمالها ويمدحه لانه من حقى انا وبس فهمتى 
واذا كنتى مضايقه انى مقلتش لزياد انك مراتى فعلشان انتى كنتى قايله ليا قبل كدا مش عايزه حد يعرف علشان متتحرجيش ولا اى حاجه وانا لبيت رغبتك 
لكن انا انا عايز امشي فى الشارع واقول للناس كلها انك مراتى على اسمى.
رهف بخجل تنزل رأسها فى الارض.
يرفع جاسر وجهها ويحضنه بيديه.
جاسر: عايز اقولك على حاجه من زمان بس كنت خاېف بس دلوقتى عندى احساس انه لازم اقولها وتعرفي رهف انا بحبك وبعشقك انتى روحي انتى نفسي اللى بتنفسه.
رهف پصدمه تفتح فمها وتبرق عيناها.
ليضحك جاسر من منظرها ويغلق فمها قائلا:اقفلى دا طيب علشان الدبان.
رهف:انت انت قولت ايه يا ابيه قول تانى كدا.
جاسر:ابيه تانى طيييب بقى ووووو..

رواية رهف الجاسر

البارت قبل الاخير

وينهمر على شفايفها تقبيلا اڼتقاما منها على هذه الكلمه.
وهي تضربه بصدره وتبعده بعيدا عنها.
حتى بعد جاسر عندما شعر انها تختنق.
رهف بخجل:انت قليل الادب وساڤل.
جاسر وهو يمسك بودنها.
جاسر:ليه اللسان الطويل دا ها.
رهف:اه ودنى ودنى امال انت عايزنى اعمل ايه يعنى.
جاسر بحنيه وحب:تحبينى معايا.
رهف:اا ايه احب.....
وتقوم مسرعه من على رجله.
ليلحق بها جاسر قبل ان تخرج من الغرفه ويمسكها من وسطها.
جاسر:تحبينى زى ما بحبك انا بحبك يارهف بحبك وانتى عيله صغيره بتلعب بالعابها 
حبيتك لما كنتى بتخبطى عليا باب اوضتى علشان تنامى جنبى بحبك 
ولما كبرتى كدا وبقيتى عروسه وبقيت ادعى ربنا انك تكوني من نصيبى وربنا استجاب 
بحبك ومكنتش عايز غير انى اشوفك وامتع عينى بيكى ومبعدش عنك ابدا 
بس كنت خاېف لما تعرفي تبعدى علشان كدا مقلتش ولا اتكلمت بس عملت حاجات كتير علشان اقربلك بيها لاغيت الالقاب وبقينا صحاب ونسهر ونام سوا علشان بس تقربي منى وتحسي بيا يا رهف.
رهف كانت مصدومه من اللى بتسمعه ولم تستوعب اى كلمه من كتر الصدمه ليقترب منها جاسر فى محاوله لتقبيلها.
ليسمعو خبط الباب لتنتفض رهف من بين يديه وتفتح الباب لتجد ام ابراهيم.
ام ابراهيم:الغدا جاهز يا بيه.
تنظر لها رهف وتخرج مسرعه لغرفتها فى خجل وينظر لها جاسر پغضب.
جاسر:مكنتيش عارفه تتأخرى شويه كان لازم تيجى دلوقتى يعنى.
ام ابراهيم:مش فاهمه حاجه يا بيه مش حضرتك طلبت منى اجهز الغدا بسرعه.
جاسر:خلاص يا ام ابراهيم روحى اغرفي الاكل وانا هغير و جاى وراكي اتفضلى.
تخرج ام ابراهيم وتترك جاسر سعيد فرحان انه اعترف لرهف بحبه لها ولم يشعر منها باى نفور ذهب الى الحمام ليبدل ملابسه بسرعه ليعرف من محبوبته بماذا ستجيبه.
يخرج جاسر وهو يرتدى بنطلون اسود وتيشرت ابيض ويذهب للغرفه ولم يجد احد.
لينادى.
جاسر:رهف....ياام ابراهيم.....رهف انتو فين.
لتخرج ام ابراهيم من غرفه رهف.
ام ابراهيم:ايوة يا بيه.
جاسر:فين رهف.
ام ابراهيم:بتقول انها مش عايزة تتغدا يا بيه.
انا خلصت شغلى وغرفت الاكل عايز منى حاجه ولا اروح يا بيه.
جاسر:شوفى لو رهف مش محتاجه حاجه خلاص تقدري تروحي.
ام ابراهيم:انا سالتها يا بيه قالتلى انها مش محتاجانى عن اذنك يا بيه.
وخرجت ام ابراهيم من الشقه.
ذهب جاسر ليدق باب غرفه رهف.
لترد رهف پخوف وتوتر:قولتلك مش عايزة اتغدا يا ام ابراهيم.
جاسر:ام ابراهيم مشيت افتحى انا جاسر.
لتنتفض رهف بخجل وتوتر.
رهف: ايوه انا مش عايزه اكل مليش نفس.
جاسر وقد انتابه الخۏف اعتقد انها زعلت منه وتاخذ موقف.
ليمسك بيد الباب ويفتح ليدرك انها قافله الغرفه بالمفتاح من الداخل.
جاسر:انتى قافله على نفسك كدا ليه افتحى يا رهف.
رهف:انا تعبانه وعايزه انام.
جاسر:طب افتحى اطمن عليكى واشوفك مالك فى ايه يا رهف افتحى الباب بقولك.
رهف:لا انا كويسه بس ارهاق علشان منمتش امبارح كويس هنام واصحى هبقى كويسه.
جاسر:افتحى الباب يارهف بدل ما اجيلك من البلكونه واعاقبك تانى انتى حره انا عن نفسي عايز اعاقبك.
رهف تجرى على الباب وتفتحه مسرعه وتقف خلفه.
رهف:لا خلاص والنبى بلاش عقاپ فتحت اهو.
ليقف جاسر على الباب وينظر لها بتساءل.
جاسر:ايه كل دا يا رهف معقوله خاېفه منى.
رهف:لا مش خاېفه.
جاسر:امال دا ايه وليه.
رهف تنظر فى الارض بخجل.
ليمسكها جاسر من يديها.
جاسر:مټخافيش منى يا رهف انا مستحيل آذيكى ولا اضايقك باى حاجه ماشي يلا بقى علشان فعلا انا جعان جدا.
تهز رهف راسها بمعنى موافقه ويذهبو للسفره وبعد الانتهاء من الطعام دخل جاسر غرفته ورهف تدخل الاطباق الى المطبخ وتعمل مشروب ساخن ليها ولجاسر.
يخرج جاسر من غرفته يجدها حامله الصينيه اللى عليها المشروب ليحملها عنها ويذهب بها الى الصالون يجلس وهي تجلس معه يمد جاسر  يده بورقه.
تأخذها رهف.
جاسر:دا الاقرار بتاع الرحله انا مضيت عليه وكمان حجزتلك سويت فى نفس الفندق علشان لو مرتحتيش فى الاوضه اللى هما حاجزينها.
ويمسك الكوب ويبدا بالشرب منه وتنظر رهف للورقه ثم اليه وتلف فى المكان بعينيها.
جاسر: عايزه تقولى ايه يا رهف مټخافيش.
رهف تفاجاءت بانه علم ما تريده دون ان تتكلم.
رهف:كنت عايزه اسالك سؤال كدا......او اقولك على حاجه....
جاسر اقترب منها و امسك يديها.
جاسر:قولى ياحبيبتى اللى انتى عايزه لا تتوترى ولا تخافى قولى وانا سامعك.
خجلت رهف من قربه ولفظ"حبيبتى".
رهف:هو انت فعلا بتحبنى من و احنا عيال صغيره.
يبتسم جاسر: ايوه يا رهف.
رهف:طب انت ليه مقولتليش ولا حتى بينت ولا اى حاجه بالعكس انت كنت بتعاملنى بطريقه صعبه اوى وكانت كل اجازة پنتخانق فيها.
جاسر:علشان لاقيتك بعد ماسافرتى واخده جنب منى وموقف اللى عرفت بعد كدا علشان انا زعقتلك وكنت ناسى ودى كانت الطريقه الوحيده اللى الفت نظرك بيها او اجبرك تتعاملى معايا بيها.
رهف:ااااه صح طب حد يعرف كدا.
جاسر: ايوه فيه اول واحد فريد عرف و فهم لوحده انى بحبك من تصرفاتى وغيرتى عليكى وانتى البعيده مفهمتيش.
وبعدين لما جدو قالى انه كتب كتابنا قولتله انى بحبك وعايزك.
رهف:يعنى انا اخر من يعلم.
جاسر:معلش ما انتى مكنتيش عايزه تفهمى التلميحات وكنت خاېف اقولك تبعدى عنى خصوصا ان الفتره اللى فاتت كنتى بالف حال ومش فاهملك حاجه.
رهف:افهم ايه يا جاسر انا متعوده منك انك تدافع عنى وتهتم بيا علشان انا بنت عمك اللى بتيجى تقضي شهر او اقل عندكم علشان خاطر بابا وجدو فكنت بترجم كل حاجه على الاساس دا.
جاسر:ياسلام طب فى حد يبوس بنت عمه كدا علشان هى بنت عمه بس ولا علشان خاطر عمى ولا جدى.
رهف:ما انا كنت مفكراك قليل الادب وساڤل بقى.
وبعدين ما انت كمان مفهمتش اي حاجه.
جاسر:مفهمتش ايه.
رهف:مفهمتش لما غيرت عليك من السكرتيره اللى عينها كانت هتطلع عليك 
مفهمتش لما اتخانقت مع اخوك وطلعت من البيت انا كنت مستنياك وخاېفه عليك 
مفهمتش لما اتهجمت على وائل خۏفت عليك ليحصلك حاجه ولا تتأذى 
وغيرتى عليك من الحربايه خلود لما جت 
وانا لما اكون فى شده ولا فى مشكله مبلاقيش غيرك اروحله ولا انادى عليه.
احتضن جاسر رهف بعد انتهائها من كلامها ويهمس فى اذنها:كنتى هتجننينى وانتى طلعتى بتحبينى زى مابحبك.
رهف بادلته الحضن وهمست فى اذنه
رهف: وانت كمان على فكره كنت هتجننى مبقتش عارفه بتحبنى ولا بس كنت عارفه انى بحبك.
جاسر: و انا بمۏت فيكى يا قلب جاسر 
و يشيلها و يروح بيها على الاوضه و تصبح رهف زوجته امام الله ..

بعد مرور خمس سنوات يستيقظ رهف من النوم على حركه بنته الصغيره التى أسماها رهف و هى تقفز على السرير ليحتضنها جاسر و يقبلها من رأسها و يقول لها حبيبة بابا صباح الخير و يحملها و يخرج بها الى الصاله ليجد رفه الكبيره تقوم بتحضير الفطار لتبتسم لهما و تقول صباح الخير 
يقبلها جاسر و يرد عليها صباح الورد على حبيبتى و يتناولو الفطار فى جو عائلى جميل ....
ينتهي من تناول الفطار و يدخل جاسر إلى غرفته ليرتدى ملابسه ليذهب إلى العمل 
تدخل رهف ورائه الى الغرفه بحاول جاسر التقرب منها و تقبيلها  
لكن تسرع رهف إلى الحمام تستفرغ ما فى بطنها يلحق جاسر بها خوفا عليها 
جاسر: مالك يا حبيبتى بقالك فتره كدا مش مظبوطه انا هاخد اجازه من الشغل النهارده و نروح للدكتور نطمن عليكى 
رهف بخجل: لا مش محتاجه دكتور يا جاسر انا كويسه والله الحمد لله 
جاسر: كويسه ازاى انتى بقالك فتره كدا لازم.....
تقطع كلامه رهف عندما تمسك يده و تضعها على بطنها 
رهف: فى ضيف جديد هينورنا قريب 
جاسر بفرحه: انتى بتتكلمى جد يا رهف 
رهف تكتفى بهز رأسها بالتأكيد 
جاسر يشيلها ويلف بيها و يقولها انا فرحان اووى يا رهف انى كونت عيله جميله انتى أساسها انا بحبك اوى يا رهف و هو يحملها و يدور بها وسط ضحكات رهف و فرحة جاسر .....

رواية رهف الجاسر

البارت الاخير. 
جاسر اتصل بجده علشان يعرفه أن رهف حامل للمره التانيه 
جاسر: اذيك يا جدى عامل ايه و عمى و فريد عاملين ايه 
الجد:بخير يا حبيبى طول ما انتم بخير عامل ايه انت و رهف و رهف الصغيرة 
جاسر: بخير والله يا جدى و عندى ليك مفجاءه حلوه اوى كمان رف حامل يا جدى 
الجد: الف مبروك يا حبيبى ربنا يكملها على خير مش ناوى ترجع تعيش معانا بقى بدل ما انت بتيجى كل فتره تقعد معانا شويه و تمشى تانى زيك زى الضيف 
جاسر: انت عارف ايه هو السبب اللى مخلينى بعيد عنكم يا جدى 
امى مش بتحب رهف و على طول فو خناق و نقار معاها هى ذنبها ايه يعنى 
الجد: لا يا ابنى امك خلاص اتغيرت كتيير عن الاول صدقنى دى هى اللى بتسأل عليكم على طوول و بتسأل على مراتك و بنتك
جاسر پصدمه: ايه دا معقول التغير دا 
الجد: ايوه و الله يا ابنى 
جاسر: ربنا يصلح الحال يا جدى هحاول اجى 
الجد:ياريت يا ابنى و خلى بالك من مراتك و عيالك 
جاسر: حاضر يا جدى مع السلامه 
الجد: مع السلامه يا ابنى 
فى الشركه عند زياد و سهى 
زياد من مكتبه: انسه سهى ممكن تجيبلى ملف الصفقات الجديده و تيجيلى على مكتبة
سهى: حاضر يا فندم ثوانى و هيكون عند حضرتك 
زياد قاعد على مكتبه و بيفكر أنه يعترف لسهى بحبه ليها لا هو مش بحبها هو بيعشقها 
الباب خبط 
زياد: اتفضل 
دخلت سهى و قالته الملفات اللى حضرتك طلبتها يا فندم 
زياد: شكرا اوى يا سهى  
سهى استغربت أنها اول مره اسمع اسمها منه بدون القاب و كان باين عليها اووى دا لاحظ زياد عليها 
زياد بخبث:مالك يا سهى فى حاجه ولا ايه 
سهى فى سرها: و كمان بتقولى يا سهى تانى اعمل ايه انا دلوقتى ولا اقول ايه 
زياد: سهى مالك بكلمك مش بتردى عليا 
سهى: هاا لا انا  مع حضرتك اهو 
زياد: امال مالك فى ايه 
سهى لا مفيش بس حضرتك اول مره تقول أسمى من غير القاب يعنى 
زياد: و مش هتبقى اخر مره 
سهى باستغراب: مش فاهمه يعنى حضرتك تقصد ايه 
زياد بمشاكسه :يعنى انا بقولك يا سهى و انتى كل شويه تقولى حضرتك حضرتك انتى مش عارفه أسمى ولا ايه 
سهى: لا طبعا عارفه اسم حضرتك اكييد 
زياد:حضرتك تانى بردو هو فى واحده تقول لجوزها حضرتك بردو ولا ايه 
سهى پصدمه: جوزززز حضرتك تقصد ايه بالكلام دا 
زياد: ايوه يا سهى انا بحبك و عايز اتجوزك و مش من دلوقتى بس انا بحبك من زمان اووى بس خلاص جه الوقت اللى لازم تعرفى فيه شعورى ناحيتك و اعرف انا كمان انتى بتبادلنى نفس الشعور ولا لأ
سهى: يعنى انت طول الفترة دى و مش حاسس بيا ابدا يا زياد 
زياد : انتى قولت ايه دلوقتى انتى قولت زياد صدقى اول مره اعرف ان أسمى حلو اوى كدا 
تخفض سهى رأسها للأرض فى خجل
و بكدا يكونو اعترفوا لبعض بحبهم 
فى البيت عند الجد قاعد الجد و جنبه فريد و محمود اللى بدأ يتماثل للشفاء و بجانبهم تجلس نرمين مامت جاسر 
الجد: جاسر كلمنى النهارده و بيقول أن مراته حامل 
الكل بارك بفرحه 
نرمين: الف مبروك يا محمود ربنا يكملها على خير كنت قولتله يا عمى يجى يقعد معانا بقى كفايه بعد بقاله كتييير قوى بعيد انا خلاص اتغيرت و مبقتش زى الاول 
الجد: انا قولتله كدا و هو قالى أنه هيبقى يجى يا بنتى 
نرمين بفرحه: بجد يا عمى 
الجد ايوه يا بنتى هو دا اللى حصل 
و بينما هم بيتكلم سمعو صوت خبط جامد على الباب فتح الخدم الباب بقية خلود داخله وهى مڼهاره من البكاء جرى عليها فريد بلهفه 
فريد: مالك يا خلود فى ايه 
خلود بشحتفه من كتر العياط: فونى اتسرق منى 
فريد بحب: قدامى التليفون انا اجيبلك واحد غيره 
الكل استغرب من لهفه فريد على خلود و كلامه معاها بحب لاحظ فريد دا 
فريد: فى ايه يا جماعه مالكم خلود بعد ۏفاة خالتى ملهاش حد غيرنا و كمان هى اتغيرت كتيير عن الاول و بصراحه كدا بقى انا بحبها و بطلب أيدها منك يا جدى 
الجد: انا مليش رأى يا ابنى الرأى للعروسه هلا يا خلود قولتى ايه 
تنظر خلود لفريد بحب ثم تنزل رأسها للأرض بخجل 
الجد: السكوت علامة الرضا يبقى على بركه الله الخطوبه يوم الخميس الجاى 
الكل بارك لبعض و فى المساء سمع فريد صوت خبط على باب اوضته قام فتح الباب لقاها خلود 
فريد بلهفه: مالك يا خلود فى حاجه حصلت 
خلود : انت ليه عملت كدا يا فريد انت بتعطف عليا صح انت مش مجبر انك تتجوز..
فريد وضع يده على فم خلود ليمنعها من استكمال الكلام 
فريد بحب: انا مش بعطف عليكى يا خلود انا بحبك و من زمان من وقت ما خالتى ماټت و انتى جيتى تقعدى معانا وانا بحبك من وقت ما بدأتى تتغيرى وانا بحبك 
خلود: وانا كمان بحبك يا فريد لما حبيتك بجد عرفت أن شعورى اتجاه جاسر مكنش حب ابدا كانت ماما و خالتى هما اللى حاطين الفكره دى ف دماغى بس انا اتغيرت خالص عن الاول 
فريد ضمھا لحضنه و قال 
فريد: عارف يا قلب فريد و ربنا يقدرنى و اخليكى مش عايزه اى حاجه 
خلود: احكم طب انا انا هروح انام بقى تصبح على خير 
فريد بخبث:ليه كدا بقى ما كنا حلوين اهو 
تضربه خلود بلطف على صدره و تجرى على اوضتها ينظر لطيفها بسعاده و يدخل اوضته 
يتصل فريد بجاسر و يخبره على كل ما حصل و يخبره بموعد الخطوبه يفرحله جاسر و يباركله و يقوله أنهم هيرجعو يعيشون معاهم تانى هو و رهف يفرح فريد اوى للخبر دا 
و تمر الايام و يجى يوم الخطوبه 
خلود و فريد فرحانين اووى و جاسر و رهف رجعو البيت و سامحو نرمين و علشو معاهم ف البيت و تم تحديد الفرح بعد 4 شهور و خلال  الفتره دى رهف و خلود بقو أصحاب و نرمين سامحت رهف و عرفت انها ملهاش ذنب فى اللى امها عملته و خصوصا بعد امها و ياسين و وائل ابنه العربيه بتاعتهم اتلقبت بيهم و هم بيحلولو يهربو بعد الصفقات المشپوهة اللى كان ياسين المنشاوى بيعملها 
وتمر الشهور و يجى يوم الفرح 
الكل فرحان و مبسوط أن العيله كلها كلها متجمعه مع بعض فى المساء تزين الانوار جنينه فيلا ثابت و الديكور الجميل يزين اجمل كوشه و الكل فرحان و مبسوط و بيبارك للعروسين يدخل زياد و سهى و يباركو للعريس والعروسه 
رهف و سهى واقفين جنب خلود اللى بقو هما التلاته اكتر من الصحاب 
و جاسر و زياد مع فريد 
جاسر لزياد:ايه يا عم مش ناوى تفرحنا بيك بقى ولا ايه 
زياد: انا شاء الله الشهر الجاى 
فريد و جاسر: مبروك مقدما 
ينتهى الفرح بسعاده و الكل فرحان و مبسوط أنهم مع بعض
بعد 3 شهور يستيقظ جاسر من النوم على صوت رهف التى تصرخ بالم 
رهف: الحقن يا جاسر بطنيييييييي انا شكلى بوووولد اااااه
جاسر:طيب براحه اهدى طيب 
رهف : اهدا ايه انا بولد ودينى المستشفى 
الكل بيصحى من النوم على صوت رهف و بيروح المستشفى و بتولد رهف ولد و بيسموه احمد على اسم والد جاسر يحمله جاسر وبقربه من جده ليؤذن له ثم يعطيه لعمه محمود الذى يقبله بحب ثم يعطيه لامه 
تحضن نرمين الطفل بحب و تيوس رهف و تقولها ربنا يخليكى لينا يا حبيبتى 
فريد: عندى ليك خبر حلو كمان خلود حامل 
الكل بارك لفريد و خلود 
جاسر لفريد: يلا يا عم انا جبت العريس هاتلنا انت عروسه حلوه كدا 
الكل قعد يضحك فى جو عائلى جميل ... 

تمت..
اتمنى انى اكون قدرت ارضيكو ❤️

 

🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹

ادخلوا بسرعه حملوه وخلوه علي موبيلاتكم من هنا 👇👇👇

من غير ماتدورو ولاتحتارو جبتلكم أحدث الروايات حملوا تطبيق النجم المتوهج للروايات الكامله والحصريه مجاناً من هنا

وكمان اروع الروايات هنا 👇

روايات كامله وحصريه من هنا

انضموا معنا على تليجرام ليصلكم اشعار بالروايات فور نزولها من هنااااااااا

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

ادسنس وسط المقال