رواية دكتور بطاطس الفصل الاول حتي الفصل الثالث عشر والاخير بقلم منار مجدي
 |
رواية دكتور بطاطس الفصل الاول حتي الفصل الثالث عشر والاخير بقلم منار مجدي
البارت الاول
لو سمحت يا انسه ممكن اعرف الساعه كام.
موده:يعنى كل الناس ديه كلها مش عجباك وجاى تسألنى انا استنى بقا لما اطلع التليفون.
هو:الساعه فى إيدك.
موده:لا مش شغاله.
هو:لابساها زينه يعنى.
موده:يعم انا حره الله.
هو:معلش بس بسرعه.
موده:حاضر بدور اهو.
ريم:بت يا موده.
موده:عايزه إيه على الصبح.
ريم:مالك لا استنى متقوليش مشربتيش القهوه.
موده:ايوه ملحقتش صحيت متأخر.
ريم:اه صح هى الساعه كام عندنا محاضره لدكتور جديد كده مش فاكره اسمه إيه.
موده: كملت استنى بدور على التليفون وهقولك واقول لأستاذ الساعه كام.
فجأه كريم يحط إيديه على كتفها:الساعه كام.
موده:كيمو بشوف بس يسطا من غير ضرب كده انا خبطت وانت مرديتش فمشيت.
كريم:وله يهمك مردودالك.
موده ابتسمت بسخرية ومحدش شافها
هو:يا أنسه معلش انا مستعجل.
موده:الله مش شايف بدور اهو.
كريم:هو عايز إيه.
موده:الساعه.
هو:حضرتك برضو معاك ساعه ممكن تقولى الساعه كام.
كريم:كان نفسى اساعدك بس ساعتى بايظه بس استنى وشاف من التليفون إلى فى جيبه الساعه٩ وخمسه.
هو:هو مدرج ج فين.
كريم:هناك اهو.
هو:متشكر يا استاذ. ومشى وسابه.
ريم:خلاص يا موده بدورى لسه ليه.
موده:تليفونى شكلى نسيته وانت يا استاذ كريم كام مره قولتلك متحتش التليفون بتاعك فى جيبك.
كريم:انا حر وانتى مالك.
موده:انا مالى والنعمه لاقول لبابا واقوله ابنك مش بيخاف على تليفونه وبيقولى عادى.
كريم:قوليله مش بخاف.
موده:اصل بابا بيشتغل حرامى عشان كل شويه تمسك تليفون شكل.
كريم:نينينينبنني
ريم بضحك:يالا يا موده اتأخرنا المحاضره الساعه تسعه.
مشيو وراحو المدرج وكريم وموده بيتخانقو زى أى اتنين تؤام.
موده:استنو احنا ندخل واحد واحد عشان منتهزقش كتير يالا انتى الاول يا ريم
دخلت ريم.
موده:كريم انا الأو.... دخل الحيوان
دخلت موده وهى بتلعب ريقها
الدكتور:فاكره نفسك رايحه فين.
موده:هدخل.
الدكتور:اتأخرتى ربع ساعه كامله مفيش دخول.
موده:بس.
الدكتور:الساعه فى إيدك كام.
موده:مش مظبوطه.
الدكتور:اطلعى بره لما تظبطى ساعتك ابقى تعالى احضرى.
موده لفت وشها عشان عينيها دمعت بصيت لقيته هو إلى كان بيسألها من شويه.
الدكتور:مسمعتيش اطلعى بره.
خرجت موده وهى بتعيط وكريم خرج وراها.
الدكتور:حد تانى خارج لا يبقا نبدأ.
موده قعدت على السلم بتاع الجامعه وهى بتعيط وحاطه راسها على رجلها عشان محدش يشوف دموعها.
كريم:خلاص بقا متعيطيش.
موده بشهقات:مش بعيط.
كريم:يا راجل أمال إيه ده.
موده:مشفتوش كلمنى إزاى يعنى يا كريم.
كريم:معلش بقا متزعليش يا عيوطه.
موده:قوم يا كريم غور من وشى.
كريم:تصدقى انا غلطان.
موده:متغلطش تانى.
مسحت دموعها وقامت راحت الكافيه.
موده:محموووود.
محمود:يا ساتر يا رب جاى.
موده:أنجز.
قعدت موده وهى متعصبه وبتهز رجلها بعصبية وبعدين بصيت للساعه بتاعتها ودمعت.
كريم: عارفه لولا انى اخوكى كنت بوظتلك وشك بس بابا هينفخنى لو جيت جمبك عشان طبعا حضرتك الدلوعه.
لقاها مش بترد ركز لقاها بتبص للساعه وبتعيط
كريم:موده كفايه كده بقالها سنتين هى فى مكان احسن.
موده:وحشتنى اوى عارفه ليه مش بقلع الساعه ديه.
كريم:عارف طبعا.
موده:عشان افتكرها دايما وهى بتجرى ورايا بالشبشب وهى بتقولى طلعى التشيرت من البنطلون يا رقاصه.
كريم:يعنى انا قصرت.
موده:ههه لا بس هى كانت مميزه كنت بحب دائما اضايقها بس دلوقتى بندم بندم انى ضايقتها.
كريم:هى مكنتش بتضايق هى كانت دائما بتقول انك انتى الحس بتاع البيت ومن غيرك البيت هيبقا كئيب.
موده عيطت.
كريم:على فكره بقا انتى بتحورى انتى مش بتقلعى الساعه عشان هى ضد المايه.
ضحكت موده وسط دموعها.
كريم:يخلاثى .
كمل كريم:ده إيه الضحكه القمر ديه.
موده:عارف انت احسن اخ.
كريم بثقه:عارف يا بنتى انا بجد واد مجدع اوى.
وليد:بمناسبه المجدع مصحتنيش ليه ياض.
كريم:حبيبى ياسطا كله بسبب موده هى مصحتنيش لولا أن بابا معاه مفتاح اوضتى ودلق عليا جردل المايه مكنتش جيت.
وليد:ماشى مردودالك.
موده بضحك:يظهر اننا كلنا مردودلنا.
محمود: احلى قهوه لأحلى موده.
موده:الله يا محمود انت منقذى بجد.
محمود:مين كان معصبك.
موده:دكتور بطاطس.
محمود:ومين ده كمان.
كريم:دكتور جديد .
محمود:اسمه إيه دكتور بطاطس.
موده:وانا اش عرفنى هو خلاص بقا اسمه دكتور بطاطس.
محمود:طيب خدى ديه عشان العصبيه غلط.
موده:شكولاته هااااى.
كريم:يابنتى انتى عيله صغيره متشكر يا محمود.
محمود:يعنى احنا عندنا كام موده انا مضطر امشى بقا عندى شغل.
مشى محمود
وليد:ماله دكتور بطاطس بموده.
موده وهى بتفتح الشكولاته:بينتقم منى عشان مقولتلوش الساعه كام
وليد:بجد.
كريم:يعم سيبك هى اصلا موده متعصبه لوحدها عشان مشربتش القهوه على الريق .
وليد:بجد انا مش فاهم بتعملى كده إزاى
موده:زى السكر في الشاى
وليد بسخريه:ههه ظريفه اوى
كريم: عسل وقال لوليد:قصر عشان متفتحش فى العياط.
وليد:اتخرست.
بعد فتره كانت موده قاعده لوحدها وبعتت كريم ووليد يجيبولها رابع سندوتش شاورما عشان مضايقه.
قعدت ريم وهى مرهقه:كنت متأكدة انك هطلعى غلك فى الاكل.
موده وهى بتاكل بعصبية:انا بعمل كده لا انا بس جعانه.
ريم:يستى كلى انا بس نفسى اعرف بيروح الاكل ده كله فين انتى عمرك تخنتى بس نص كيلو أبدآ.
موده:عشان مش زيك كل شويه ادخل اوزن نفسى ومش حاطه الموضوع فى دماغى وبعدين يستى قولى الله اكبر بسم الله ماشاء الله فى ايه يا بنتى.
ريم:يعنى انتى شايفه نافع مانتى اهو مش تخنتى.
موده:ومش هتخن عند فيكى ها .
كملت موده:الا قوليلى دكتور بطاطس شرح إيه انهارده.
ريم بتريقه:لا يا موده انا اسفه دكتور استنى انتى قولتى دكتور إيه وانفجرت ضحك بطاطس مين دكتور بطاطس.
موده:إلى طردنى بقا انا إلى سجلى التعليمى كله مشرف يجى دكتور بطاطس ده ويطردنى ماشى.
ريم بضحك ماسكه بطنها:لا مش قادره بطنى بتوجعنى ااه.
موده:اخلصى قولى شرح إيه.
ريم:هو قال إلى حضر ميقولش للى محضرش حاجه بس طبعا ميعرفش اننا بيستات فأنا وانا بكتب كان معايا كشكولك والكربون فكتب ليا وليكى.
موده: قلبى بقا.
ريم:الدور عليكى يا حبيبتى متعملهمش عليا المحاضره الجايه انتى هتكتبى.
موده:اشطا.
كريم ووليد:جبنالك اتنين عشان منقومش تانى.
موده:كده هيبرد وله اقولكو كويس خدى يا ريم انتى ماكلتيش واعملوا حسابكو لسه فى اتنين كمان.
كريم:وليد صح مقولتلكش.
وليد:إيه يا صاحبى.
كريم:مش احنا عندنا مشوار ومش هنخلص غير بعد المحاضرات كلها.
وليد:يا راجل.
كريم:اه والنعمه تعال معايا كده.
موده:خطه هروب فاشله.
ريم:اوى.
موده:سيبك علينا إيه تانى.
ريم: الساعه ١٢اخر محاضره لدكتور جيهان.
موده:والساعه كام.
ريم:١١ ونص كده.
موده:طيب قومى عشان منتأخرش.
مشيت موده مع ريم وهى بتاكل ومش باصه قدامها وفى نفس الوقت هو جاى وبيبص فى تليفونه وهوب خبط فى موده.
موده بشهقه:الشاورما.
هو:انتى تانى.
موده بزعيق:كده بوظت الشاورما.
هو:بت انتى هو ده إلى همك السندوتش مش همك قميصى الابيض إلى وسختيه.
موده:هو قميصك بيتاكل لا صح يبقا ميهمنيش ومليش دعوه انا عايزه السندوتش بتاعى.
هو:انسانه طفوليه وتافهه انا كان عندى معاد ربنا يسامحك يا شيخه.
موده:انا طفوليه وتافهه.
دموعها اتجمعت تانى ونزلت دمعه بصيلها بأستغراب وضيق من نفسه لأنها تانى مره تعيط بسببه.
هو:خدى صاحبتك يا انسه انا مش فاضى.
ريم:تعالى يا موده مش مشكله
كملت ريم:هجيبلك غيره تعالى.
موده:دكتور بطاطس شرير.
ريم حطيت إيديها على بق موده.
هو:هى قالت إيه.
ريم:أبدآ هى بس بتسأل على اسم حضرتك.
هو:أسمى دكتور مالك عن أذنكو.
ومشى شالت ريم إيديها.
موده بزعيق:انا مسألتش عن اسمه وانتى سكتينى ليه ها.
كانت بتعيط وهى بتزعق وباقى الكلام مكنش مفهوم وريم بتبصلها ومش فاهمه هى بتقول ايه.
موده مسحت وشها وشديت ريم وقالت:يالا ورانا محاضره. (مجنونه على الاخر 😂😂)
دخلت موده وريم المحاضره وكريم ووليد جم متأخرش والدكتور مريديتش تدخلهم وخلصو المحاضره وخرجو.
موده:كريم انت جاى ضيف شرف انهارده.
كريم:مش سيبت اول محاضره بسببك.
موده:اه صح خلاص هشرحلك.
كريم:احلى اخت ديه وله إيه.
وليد:وله ايه مش هنروح بقا.
موده:يالا يا بارد.
مشيو كلهم وهما بيضحكو ويهزرو وهما ماشين فى الشارع لقيت دكتور بطاطس قاعد فى المطعم مع واحده وبياكل بطاطس.
موده بضحك:اول مره اشوف بطاطس بتاكل بطاطس.
ريم:يالا يا موده بلاش شغل عيال.
موده بمكر:انا عندى خطه انتقام بس انتى وزعى كريم ووليد.
ريم:موده بلاش هبل هيسقطك.
موده:ليه مفيش نظام وله ايه يالا روحى بس.
مشيت ريم وهى بتدعى ربنا يسترها.
موده دخلت المطعم وبصوت عالي قالت.
موده:اه يا خاين يا غشاش بقا بتخونى وانت فى عز الضهر.
النادل:احنا العصر يا أنسه.
موده بصوت واطى ليه:مدقوش.
كملت موده:وكل وعودك ليا نسيتها إيه خلاص مبقتش مهمه يا ترى بقا قولتلها زى ما قولتلى انتى الاولى والاخيره ومش هحب حد قدك والكلام إلى مبيأكلش عيش ده لا اه قلبى مش قادره. جابولها كرسى.
موده:روح الله تتستر ياخ.
وكملت:بعد كل السنين إلى ضايعتها عشان اخص اخص اه يا زمن الخيانه اه الحب بقا مجرد اهانه بس لا لا مش هستحمل اكتر من كده انا انهارده هحررك منى خلاص.
#دكتور_بطاطس
#البارت_التانى
بقلمى منار مجدى
كان فى بنت فى المطعم و تقريبا من البنات الفافى إلى بتتأثر بالحاجات ديه حطيت إيديها على بقها وهى بتعيط.
كملت موده: متعيطيش انا مبسوطه مبسوطه عشان بان على حقيقته خلاص.
النادل:اتفضلى يا أنسه مايه متعمليش فى نفسك كده.
موده: الله يخليك.
كان مالك قاعد مصدوم من الى بيحصل هو فى إيه يا جدعان.
البنت الى كانت قدامه:انا مضطره امشى دلوقتى هكلم حضرتك بعدين عن أذنك انا اسفه لو سببت اى سوء تفاهم.
موده لما شافتها قايمه:لا خليكى انا خلاص قصتى انتهت بس عايزه انصحك بحاجه متحبيش حد وتثقى فيه اوى عشان فى الاخر بيخدعك ويخونك.
البنت:يا انسه انتى فاهمه غلط انا همشى وانتو اتكلمو.
مشيت البنت وموده بتقولها فى سرها:لا لا متمشيش استنى مش المفروض انك تضربيه عشان بيخدعك خدى هنا متسبنيش.
مشيت البنت وموده لفت تشوفه لقيته واقف قدامها ومتعصب بلعت ريقها وجت تمشى مسكها من قفاها وخرجو ورماها فى العربيه وقفل الباب بعصبية
موده:ما براحه ياعم الله.
لف مالك وقعد الناحيه التانيه:تقدرى تقوليلى ايه حصل جوه دلوقتى.
موده:إيه حصل هو حصل حاجه لالا انت اكيد بتتخيل انا مقولتش حاجه محصلش صدقنى انت كنت بتتخيل هو الباب ده مش بيتفتح ليه.
مالك:يسلام يعنى انا كنت بتخيل.
موده:حصل
مالك:وانتى معملتيش حاجه
موده: حصل.
مالك بزعيق:انتى هتستعبطى انتى بوظتى اليوم كله
موده:ما براحه على نفسك يا كابتن انت الى مستقصدنى.
مالك:انا إلى مستقصدك انتى مستقصدانى اول حاجه اتأخرت على اول محاضره ليا بسببك تانى حاجه بوظتى القميص بتاعى وتالت حاجه بوظتى مقابله الشغل.
موده:حيلك حيلك انا معملتش حاجه من دول بقصد طيب مانت كمان طردتنى وبوظت سندوتش الشاورما بتاعى وكمان بتزعقلى ده انت بجح اوى.
مالك: دلوقتى عندك حلين لأرفع عليكى قضيه مضايقه وانا بحذرك انا عيلتى كلها محامين لأما.
كمل مالك: لأما المقابله إلى بوظتيها هتشتغلى بدل البنت الى طفشتيها.
موده:شغل إيه.
مالك:الاسستنت بتاعتى لأما بقا هنفتح قضايا واحتمال تتفصلى من الجامعه سوء سلوك وهستقصدك بجد بقا
موده:وليه كل ده انا عملت ايه.
مالك:قولى معملتش إيه.
موده:خلاص هبدأ أمتى وايه هى ظروف الشغل.
مالك:هنبدأ الساعه ٨ هتفضلى ورايا لحد ما اخلص محاضرات كل يوم وهتروحى معايا هنحضر المحاضرات بتاعت بكره يومك هيخلص الساعه٨ برضو.
موده:١٢ساعه يا مفترى.
مالك:إلى طفشتيها كانت هتعمل كل ده.
موده:حاجه تانى.
مالك:اياكى ثم إياكى التاخير انا بكره التأخير هتتأخرى ساعه هزودلك ساعتين شغل وانتى إلى جبتيه لنفسك.
موده:ومحاضراتى.
مالك:ريم تقدر تجمعهملك زى انهارده.
موده:ايه.
مالك:ده إلى عندى.
موده:خلاص خلاص افتح الباب بقا.
مالك:اتعلمى تقولى لو سمحت اسفه من فضلك مش هيقلو منك على فكره.
موده:يوووه متفتح بقا الله.
مالك فتح بتأفف منها.
نزلت موده وهى بتبصله بضيق أطفال☹️ وهو مشى.
ريم :موده كريم بيدور عليكى ها عملتى ايه.
موده:ادبست فى شغل.
ريم: هو الواحد لاقى هاشتغلى إيه.
موده:اسيستنت الدكتور بطاطس.
ريم بصدمه:إيه.
كريم شافها جرى عليها حضنها فى الشارع:موده كنتى فين قلقتينى عليكى روحت اجيب بيبسى من السوبر ماركت ملقتكيش روحتى فين.
موده:متخافش انا كويسه وبعدين قولتلك بلاش أحضان فى الشارع الناس هيقولو عليا إيه.
كريم:اخرسى يا موده عشان انا قلبى وقع فى رجليا.
موده:انشف امال.
كريم بعدها بعصبية:كنتى فين يا هانم.
موده:اسكت يا كريم مش اتوظفت.
كريم:إيه مش انا قولتلك مفيش شغل ليكى.
موده:يووه يا كريم مانت كمان بتشتغل بليل.
كريم:ملكيش دعوه بيا.
موده:مانا كمان زهقانه.
كريم:تعالى بس نروح البيت ونشوف إلى بتقولى عليه مع بابا.
موده: اشطا.
روحو البيت واكلو.
كريم:بابا مش موده اتوظفت من غير ما تقولى
سيد:موووده.
موده:بابا لو سمحت وبعدين انا قولتلك وقولتلى لو كويس ماشى
سيد:ويطلع إيه الشغل ده.
موده:مساعده دكتور فى الجامعه.
سيد:بجد ده كويس اوى كده بعد ما تتخرجى تبقى دكتوره.
موده:أن شاء الله.
سيد:والمواعيد إيه وهترجعى امتى.
موده:من ٨ل٨ هرجع على ٨ ونص٩ كده.
سيد: ومحاضراتك.
موده:الدكتور نفسه هيكون معايا متقلقش وكمان كريم وريم ووليد بيحضرو عادى اخد منهم المحاضرات.
سيد:بس كده كتير عليكى
كريم:قولها يا بابا.
موده:لا يا بابا انا عايزه كده عشان اعتمد على نفسى وابقا سوبر ومن.
كريم:مش لما تبقى ومن الاول ده انتى لسه صغيره.
موده:لو انا صغيره تبقا انت كمان صغير لأننا تؤام .
سيد:بس هو راجل.
موده:يعنى ايه يعنى يا بابا الرجاله هما كل حاجه والستات زيرو.
سيد:نفس الكلمه سبحان الله.
موده:بنتها بقا
سيد:خلاص يا موده إلى تشوفيه اعمليه انتى عارفه انى بثق فيكى.
موده حضنته:احلى بابا فى الوجود.
كريم:كده يا بابا توافق.
موده حضنت كريم:يعنى عايز تزعلنى.
كريم:لا خلاص وبلاش استعطاف وخلى بالك هاجى اخدك من مكانك.
موده:سندى.
سيد:طيب يالا موده ادخلى زاكرى وانت كمان يا كريم.
كريم:لا يا بابا ورايا اوردرات هخلصهم واجى ازاكر.
سيد:ربنا معاك يا بنى.
موده:يالا يا بابا تعال ارتاح شويه.
تانى يوم.
موده:ااااه الساعه كام سته.
قامت موده ودخلت اخدت دش وغيرت تليفونها رن.
موده وهى بتسرح شعرها:امممم.
مالك:نزلتى.
موده:مين.
مالك:انا دكتور مالك.
موده:اه بلبس الكوتش اهو.
مالك:هستناكى فى كافتيريا الجامعه.
موده:حاضر.
قفل مالك وموده لفت حوالين نفسها وخبطت كالعاده على كريم ومردش فسلطت ابوها عليه ونزلت وهى بتلبس الكوتش على السلم ركبت العربيه.
موده بصوت عالى:الباقى يا سطا.
السواق:مفيش فكه.
موده:يعنى ايه مليش فيه تتصرف وتجيب النص جنيه.
السواق:خدى يا انسه جنيه اهو.
موده:انت هتبقشش عليا وله إيه بقولك إيه خد الجنيه بتاعك ونزلنى هنا.
نزلت موده ورزعت باب العربيه وجريت عديت الطريق وخبطت فى بنت.
موده:هو يوم باين من أوله.
البنت:اتعميتى.
موده:مش عارفه شوفى كده عينك.
البنت:مالها عينى.
موده:اكشفى عليها عشان تعرفى تبصى قدامك.
وجريت وهى بتقول
موده:اهم حاجه هيثم شايفنى ازاى اتفو عليكى عيله رزله.
خبطت فى ولد الكتب وقعت لمتهم بسرعه.
الولد:اسف.
موده:اعمل بأسفك إيه ابعد عنى.
جريت موده الكافيه ووقفت قدامه وهى بتنهج وسانده على الكرسى.
مالك بص فى الساعه اتأخرتى دقيقتين هتتأخرى فى الشغل اربع دقايق.
موده وهى بتنهج:بس ده ظلم.
مالك:هخليهم خمسه عشان لسانك.
موده قعدت وهى متنرفزه وقالت بصوت عالى:محموووود.
مالك اتخض منها.
محمود:جاى اهو.
موده:أنجز.
مالك:اتعملى احسن من كده.
محمود:احلى قهوه لأحلى موده.
موده:متشكره يا محمود.
محمود:خدى مخزون الشكولاته خلص ربنا يسامحك.
موده اخدتها:عادى فدايا.
محمود:احنا عندنا كام موده.
موده:ماشى ياعم متشكرين.
مالك:ينفع نبدأ.
محمود:مين الاستاذ.
موده:ده دكتور .وحطيت إيديها جمب بقها عشان مالك ميشوفهاش وقالت:بطاطس.
محمود:اااه طيب انا ماشى بقا.
موده:بسلامه يا زميلى متقطعش الجوابات.
ضحك محمود ومشى.
مالك:قولتيله إيه عليا.
موده:مقولتش حاجه ينفع نبدأ شغل بقا مش معقول التعطيل ده الساعه كام وشافت فى التليفون وقالت:تؤتؤ اخرتنا خمس دقائق كمان تؤتؤ يبقا متعدلين مفيش زياده ومفيش أقل.
مالك بتأفف:ماشى يالا أمضى على ده.
موده:إيه ده.
مالك:ده عقد شغل.
موده:اه طيب ومضت.
مالك:انتى عبيطه يا بنتى بتمضى على طول كده مش تقريه الاول.
موده:هو لازم.
مالك:المفروض.
موده:انت كاتب حاجه غلط .
كملت موده:أو حاجه كده أو حاجه كده.
مالك:لا بس شوفى الشروط.
موده:ليه الشروط وحشه يعنى وله انت كاتب غلط وعايزنى ارجعلك امال دكتور على إيه بقا.
مالك:بس بس افصلى انا اصلا غلطان هاتى.
موده:مش المفروض يبقا معايا نسخه.
مالك:لا ده شرط من شروطى العقد هيبقا معايا.
موده:مش مهم محموووود.
محمود:إيه سرعتينى.
موده:واحد شاورما الله يخليك.
محمود:اجيبهولك منين.
موده:ابعت إلى حد أن شاء الله تتستر جوعانه.
محمود:خلاص استنى.
مالك:اااوووف ممكن نشتغل بقا.
موده: متقول إيه الشغل طيب انا سامعه.
مالك:طيب ماشى عندنا محاضره الساعه تسعه يعنى كمان ساعه لازم تحضرى كل حاجه وتفضلى واقفه جمبى عشان لو عوزت حاجه ولى حد فى المحاضره عامل إزعاج تقوليلى بصوت واطى مش عايز احس حتى انك جمبى فاهمه انا مش بحب الصداع وساعتك صلحيها.
موده:لا ساعتى ملكش دعوه بيها.
مالك:اوكى ابقا إجى فى يوم أسألك الساعه كام تقوليلى معرفش هشغلك يوم كامل اربعه وعشرين ساعه
موده: يا ماما ماشى.
محمود: الشاورما يا قمر
موده:الواحد مش عارف هيعيش من غيرك ازاى يا محمود متشكره.
محمود:العفو ومشى
مالك:انتى هتعملى ايه.
موده:هاكل وله ممنوع.
مالك:اطفحى
موده بصوت واطى:جاك طفحه .
مالك:بتقولى حاجه.
موده:تاكل.
مالك:متشكر انا فطرت فى البيت.
موده بصوت واطى:احسن.
اكلت موده.
مالك:يالا اول محاضره هتبتدى.
موده لمت بسرعه مكانها وجريت وراه ورمت الشنطه فى الزباله وجريت وراه تانى.
موده:هو بيمشى كده ليه ده بيجرى من بيمشى جاك وجع فى معاميعك.
دخلو المحاضره وسندت على المكتب بتاعه وهى بتنهج.
مالك بتبريق:احم.
بصيتله موده وخافت رجعت لورا ووقفت زى ما قالها وفضلت تبص على الطلاب كان كريم قاعد وعمال يضحكها وهى كاتمه ضحكتها مالك كل شويه يبوصلها ويبص لكريم يلقيه مركز معاه وفجأة.
#دكتور_بطاطس
#البارت_الثالث
بقلمى منار مجدى
كريم احول وطلعلها لسانه وعامل بصوابعه جمب ودانه زى الغول موده مقدرتش تمسك نفسها لفت وشها الحيطه وهى بتضحك بصوت واطي بس مش عارفه.
مالك بصيلها شاف ضحكتها وركز فيها وسرح.
كريم:ها يا دكتور.
مالك:احم قال بصوت واطى:موده ركزى.
موده لفت وبطلت تبص لكريم ومالك كمل شرح.
خرج وموده وراه كانت بتجرى عشان تلحق مشيته خبطيت فى كريم.
كريم:عايز اعرف ازاى شغاله مع دكتور بطاطس وانتى مش طايقه اصلا.
موده:هشرحلك فى البيت اشطا.
كريم:بسببك بابا دلق عليا جردل مايه.
موده:مش انت إلى بتقفل الباب كان زمانى انا إلى دلقته عليك مش بابا متزعلش ابقى سيب الباب مفتوح.
كريم مسكها من قفاها:يا بت متعصبنيش.
مالك لف شافهم .
موده باسته فى الهوا:خلاص بقا يا كبير
كريم سابها:متتأخريش لما تخلصى ابعتيلى العنوان اخدك اشطا.
موده جريت وهى بتقول بصوت واطى:اشطا.
موده:وقفت ليه يالا
مالك بنرفزه:متقفيش مع حد.
موده:ده كريم عادى يعنى.
مالك بصوت عالى:ده شرط.
موده:خلاص ياباى.
راح مالك على الكافيتيريا وجاب وجبه لنفسه.
مالك: عايزه اكل.
موده:متشكره اكلى عند محمود مجهزهولى يا محمووود
محمود:اهم اهم.حطهم ومشى لانه مش فاضى.
مالك بصدمه:هتاكلى كل ده.
موده:قل اعوذ برب الفلق.
مالك:هى ديه حاجه تتحسدى عليها ده غلط الكميه ديه كلها مليانه دهون وكريسترول.
موده:عادى عادى كل ومتركزش معايا اشطا.
وبدأت تاكل فى الشاورما.
مالك بيبصلها بصدمه.
مالك:هو انتى بتكلى كتير كده على طول.
موده:لا لما بتعصب بس.
مالك:انتى متعصبه ليه.
موده بصوت واطى:طول ما انت قدامى بتعصب.
مالك:بتبرطمى بتقولى ايه.
موده:كل كل.
مالك:شبعت يالا بسرعه فى محاضره تانيه بعد نص ساعه.
موده اكلت بسرعه ولمت مكانها.
مالك:انتى بتلمى ليه هو هيجى يلم.
موده:ليه يعنى انا إلى اكلت يلم هو مكانى ليه.
مالك:عشان شغله.
موده:لا انا بحب ألم مكانى.
مالك:بتساعديه يعنى.
موده:ديه أقل من انى اقول عليها مساعده محمود زى اخويا وانا بحترمه وكمان بص طول النهار وفى عز الشمس وهو عمال يلف كده مش يستاهل الواحد على الأقل يلم مكانه هو يستاهل.
مالك ابتسم:طيب يالا.
قام مالك وهو بيركز فى تعبيرات وشها.
خلصو المحاضره وخرجو.
كريم:موده هتخلصى امتى بقا.
ده كان كريم على التليفون بعدت موده التليفون عن ودانها.
موده:كريم شهيق زفير شهيق زفير اتنفس اشطا لسه الساعه اربعه.
كريم:موده سيبى الشغل ده انا قلقان.
موده:اسيب الشغل إيه بس يا كريم أهدى يا بابا كده واتنفس وانا لما اخلص هبعتلك مكانى تيجى تاخدنى.
كريم:موده انا قلقان.
موده:متخافش انا كويسه اهو محدش هياخدنى منك .
كريم:اتمنى خلى بالك من نفسك يا موده.
موده:متخافش باى يا يا بيبى.
كريم:اقفلى يا موده متنرفزنيش.
قفلت موده وهى بتضحك كان مالك بيبصلها ومتعصب.
موده بصيت حواليها:فى إيه.
مالك بنرفزه:يالا على العربيه.
موده:يالا.
كانت مستغربه تصرفاته شويه متعصب وشويه كويس متقلب المزاج اوى
مالك: انزلى وصلنا.
نزلت موده.
موده:احنا فين
مالك:بيتى.
موده برقت:إيه.
مالك:مالك هنكمل الشغل.
موده:نقدر نكمله فى اى كافيه.
مالك:متعود اخلص شغلى فى مكتبى.
موده:بس بس.
مالك:متخافيش مامتى فوق ومعاها عنايات.
موده وهى بتفرك فى إيديها :لازم اقول لكريم الاول.
مالك:اه طبعا وانا هقوله انتى عملتى ايه فى المطعم
موده:لا لا خلاص هيقتلنى لو عرف انا هطلع بس خلى بالك انا معايا الحزام الاسود واقدر استعمله.
مالك بضحك:طيب يالا.
طلعو وركبو الاسنسير بس موده كانت بتعرق وبتتنفس بسرعه وهى فى الاسنسير.
مالك:انتى كويسه.
موده بصوت عالى:لا لا انا عندى فوبيا الاماكن المغلقه.
مالك:ومقولتليش ليه.
موده:مش عايزه.
موده كملت:مش عايزه اسمع تهزيقك.
مالك:مكنتش ههزقك.
موده سندت على الباب وبتحاول تاخد نفسها:وانا هشم على ضهر إيدى انك مش هتهزقنى.
وفجأة الاسنسير عطل والنور طفا وموده صوتت
مالك:أهدى أهدى انا هدوس على الجرس والفنين هيجو على طول.
موده قعدت على الأرض وجسمها بيترعش وهى بتقول:يا رب يا رب يا رب يا رب انا خايفه يا رب.
مالك:بتخافى من الضلمه.
موده:ايوه اكتر اتنين بخاف منهم هما الضلمه والأماكن المغلقه.
مكنتش عارفه تاخد نفسها وبتشهق مالك مسك أيديها وشدها وقفها.
مالك بهدوء وهو ماسك إيديها:موده بصى فى عنيه.
موده بصيتله وهى بتتنفس بصعوبه معرفتش تسبت عينيها كتير وبعدت عنه وهى حاطه ايديها على قلبها حاساه هيقف وجسمها بدأ يسيب لاحظها مالك شدها بسرعه لحضنه وطبطب عليها.
موده اتصدمت وبرقت .
مالك حط أيده على شعرها وبيقولها:أهدى كله تمام.
وبعد فتره مالك مكنش حاسس بنفسه وموده كانت بتحاول تبقا قويه ومسكت فيه وبيتقول لنفسها:كله تمام كله تمام كله تمام حسيت بنفسه في رقبتها جالها قشعريره.
مالك:متخافيش انا معاكى.
موده فضلت ساكته ومالك بيقرب لرقبتها اكتر.
النور اتوصل بالاسنسير بعدت موده.
موده:شكرا .
جت تشيد إيديها مسكها مالك اكتر وزقها للحيطه.
موده:احم دكتور مالك.
مالك بهيام وابتسامه:امممم.
كانت بيقرب لوشها وهو مبتسم وده خلاها متوتره وخايفه زقيته وبعدت.
موده:خلاص انا كويسه شكرا.
موده لنفسها:هو كان بيقرب ليه انا خوفت اوى.
مالك لنفسه:ايه إلى حصلى ده.
الاسنسير اشتغل وطلعو.
مالك:الساعه كام
موده مسكت التليفون:الساعه خمسه فضلنا ساعه جوه انا مستحيل ابدآ أبدآ اركب اسنسير تانى
مالك:انا فى الدور العاشر.
موده:اموت على السلم ومركبوش تانى.
مالك ضحك ورن الجرس.
هيام حضنت مالك:اتأخرت ليه.
مالك:اتحبسنا فى الاسنسير.
هيام بإستغراب:اتحبستو.
بصيت جمبه:مين القمر ديه.
موده بكسوف:انتى إلى حلوه اوى.
هيام:اه عسوله اوى مين ها مين.
موده: انا موده وابقا مساعده الدكتور.
هيام:تعالى.
شديتها هيام
مالك:ماما عندنا شغل.
هيام:شغل شغل شغل.
موده:انتى ازاى مامته افتكرتك أخته.
هيام اتكسفت وضحكت:متبالغيش.
موده:مش ببالغ ازاى محافظه على جسمك كده.
هيام:اقولك.
موده:قولى.
هيام:بعمل يوغا.
موده:اه يا ضهرى.
هيام بضحك:ماله.
موده:يقطع اليوغا وسنينها
هيام ضحكت عليها.
مالك:موووده.
موده لهيام:لازم ادخل لدكتور بطاطس.
هيام:إيه.
موده:ده سر ماشى.
هيام:ماشى سكتم بكتم
موده دخلت المكتب وبدأو يشتغلو.
هيام دخلت:جبتلك عصير فراوله زيك.
موده:ايوه بقا.
مالك:وانا يا ماما.
هيام:انت لا عندك حساسيه.
مالك:يعنى مليش.
هيام:تؤتؤ.
موده شربت وهو بيبصلها وخلصته وقالت.
موده:اللله حته عصير مفيش زيه.
تليفون موده رن.
موده:عن أذنك ايوه يا كريم بجد الساعه٨ طيب هبعتلك اللوكيشن اشطا يسطا مستياك خلى بالك على نفسك فى الطريق.
هيام:حد جاى يأخدك.
موده:اه.
مالك:خلاص كفايه كده انهارده.
موده:طيب انا نازله.
هيام:استنى هنزلك فى الاسنسير.
موده بصوت عالى:لا...لا شكرا.
هيام اتخضيت ومالك ضحك فى سره عليها وهى نزلت على السلم.
موده:هو السلم ده مبيخلصش.
موده:ألو يا كريم نازله اهو طيب استنانى الظاهر وصلت تحت اهو.
قفلت موده وجريت ونطيت على ضهر كريم
كريم:يا مفتريه.
موده:ايه وحشتنى وبصراحه كده رجلى وجعتنى.
كريم:قولى كده عايزانى اشيلك على ضهرى.
موده:الله عليك يا اخويا.
كان مالك بيبص عليها من الشباك وعلى آخره .
كريم:بتحلمى يماما يالا انزلى.
مسكت موده فيه جامد وقالت بطفوليه:لاااااا.
كريم:خلاص خلاص ماشى حسبى الله ونعم الوكيل.
موده باسته فى خده:احلى تؤام ده وله ايه.
كريم:يع.
موده باسته تانى وهى بتضحك:حبيبى يا خويا.
كريم:بس بقا ده انتى مقرفه يا شيخه.
موده وهى بتشاور على قدام:يالا يالا.
كريم:خلاص ماشى صبرنى يا رب.
ومشيو ومالك من العصبيه وقع كل إلى على المكتب.
موده حطيت رأسها على كتفه بتعب.
كريم:انتى هتنامى لا فوقى كده وقوليلى ليه وافقتى تشتغلى مع دكتور بطاطس وانتى مش مستلطفاه.
موده:اوعدنى متتعصبش.
كريم:اوعدك.
موده:بص يا سيدى..............بس هو ده إلى حصل.
كريم:انتى متخلفه يا بنتى فى حد عاقل يعمل كده وتعملى كده ليه بس.
موده:يوووه يا كريم ما هو إلى عصبنى الله.
كريم:اوعى يا موده تكونى مضيتى على حاجه
موده:هو...انا ..
كريم:يبقا مضيتى مضيتى على إيه.
موده:معرفش.
كريم:مقريتيش كمان انا كنت عارف من الاول انك مكانك مستشفى المجانين محدش صدقنى.
موده:خلاص بقا.
كريم:بكره لازم أقابله اعرف اتزفتى مضيتى على إيه.
موده:هو قال عقد شغل.
كريم:بذمتك انتى حتى عارفه مرتبك كام.
موده:لا مش مهم اصلا انا بس قولت اهو اتعلم حاجه تنفعنى.
كريم:ده انتى هتشوفى ايام.
موده:طول ما اخويا وسندى موجود مستحيل اخاف.
كريم:ٱيه ده مطره ينهار.
موده كانت لابسه جاكت قلعته ورفعته على رأسها هى وكريم وكريم جرى وهو شايلها.
عند مالك.
هيام دخلت بقلق:مالك إيه حصل انت كويس يا حبيبى.
مالك:سيبينى لوحدى يا ماما دلوقتى.
بصيتله هيام بقله حيله عارفه ابنها كويس لو فضلت احتمال يتعصب عليها خرجت وهى قلقانه.
مالك قعد على المكتب:إيه بيحصلى مستحيل احب مستحيل نسيت يا مالك كلهم بيتسلو مفيش واحده كويسه افتكر ده كويس هى مجرد مساعده ليك مش اكتر وله اقل.
سمع صوت المطره خرج البلكونه ووغمض عينيه والمطر غرقته وهو بيفتكر نفسه زمان.
فلاش باك
مالك:انتى بتاعتى يا عزه مش حد تانى.
عزه:مالك فوق انا مش بحبك بصراحه كده انا كنت.
#دكتور_بطاطس
#البارت_الرابع
بقلمى منار مجدى
كملت عزه:كنت بغيظ الكراش بتاعى بيك وخلاص جاى يخطبنى دورك انتهى حل عنى بقا.
وسابته ومشيت كان ماشى فى الشارع تايه ويوميها كانت الدنيا بتمطر تلج فضل ماشى كان مخنوق وسط التلج ده كله قلع الجاكت وقعد على الأرض وقال بصوت عالى:لييييه.
ووطى رأسه في الأرض بيأس بس رفعها لما سمع.
بنت:إيه يسطا مش بردان.
مالك: ابعدى عنى.
بنت:ألبس الجاكت الاول.
مالك:مش متزفت وانتى ملكيش دعوه بيا ابعدى عنى
البنت عيطت بصوت عالى:انت بتكلمنى وحش ليه.
مالك اضايق لانها عيطت:خلاص خلاص اتنيلت لبسته.
البنت:شاطر قوم بقا روح بيتك عشان الدنيا برد.
مالك:حياتى كلها بقيت برد.
البنت:يبقا تدفى كويس وتتمسك بالى عندك لأنهم يستحقو ده.
مالك:معاكى حق مامتى محتاجنى جدآ.
البنت:يبقا لازم تروح زمنها قلقانه عليك يالا قوم.
قام مالك ومشى وقف وبص وراه سمع صوت ضحكتها الطفولية وهى ماده إيديها بتمسك التلج إلى نازل من السما.
ابتسم ولف ومشى وبقا كده كل حياته شغل.
فلاش باك.
تانى يوم صحيت موده ولبست وجهزت كالعاده يعنى ونزلت ركبت تاكسى.
وصلت الجامعه الاول.
موده:حوده القهوه.
محمود جاب القهوه:مزاجك رايق انهارده.
موده:جايه بدرى.
محمود:اجبلك اكل.
موده:لا مش عايزه هشرب القهوه الاول وبعدين افكر.
محمود:هتعمل إيه بكره.
موده:كالعاده يعنى.
محمود:بكره الجمعه يا موده.
موده:اه صح مش عارفه هشوف كريم واقولك بس لو خارجين انت معانا.
محمود:اشطا.
وليد حط أيده على عينيها عرفته من ريحته.
موده: وليد هزارك بايخ.
وليد:عرفتينى ازاى انا قولت هتفتكرينى كريم.
موده: عرفتك من البرفان المعفن بتاعك إلى بيقلب معدتى استغفر الله العظيم.
وليد:وكريم بتعرفيه إزاى.
موده:من إيديه.
وليد:اه يا واد يا خطير.
موده:لا انا اعجبك اوى.
ريم:موده وحشتينى.
موده:وانت اكتر يا حبى.
قعدو يتكلمو.
موده مسكت تليفونها تشوف الساعه بقيت ٨ونص ده مستحيل يتأخر قلقت عليه بس مش معاها رقمه عشان تطمن.
كريم:انا جيت.
موده:يا صباح الفل.
كريم:صباح العسل.
وصل مالك وبصيلها بضيق ونادى:انسه موده.
قامت موده وجريت عليه:حضرتك اتأخرت ليه قلقت عليك جامد ومش معايا حتى رقمك.
مالك:انا متصل عليكى منه امبارح.
موده:مانا نسيت اسجله وضاع وسط الارقام.
مالك بضيق:طيب يالا ورانا محاضره.
موده رجعت اخدت شنطتها ومشيت معاه كان وشه باين عليه مرهق وهى كانت خايفه عليه وفى نفس الوقت خايفه تسأله لانه كان متعصب خلص اليوم محاضرات.
مالك:الساعه كام.
موده: اربعه.
مالك:طيب يالا على العربيه.
تليفون موده رن.
موده:ايوه يا كريم.....لا خليها يوم تانى معلش مش فاضيه.....عشان خاطرى.......هعملك كيكه....اشطا باى.
قفلت وبصيت لقيت مالك متعصب منها ولف ركب العربيه وركبت هى جنبه ومشيو للبيت
مالك:اركبى الاسنسير.
موده:لا هطلع على السلم.
مالك بزعيق:إدخلى بقا.
موده دمعت ودخلت وهى ساكته وعينيها بتنزل دموع مسكت فى هدومها جامد من الخوف وحطيت إيديها على قلبها وهى بتحاول تتنفس وصلو وخرجت بسرعه تاخد نفسها بصوت عالى رن الجرس فتحت هيام.
هيام:اهلا بالكتاكيت.
موده:اهلا يا هيما.
هيام:اهلا يا حبيبتى.
وقفو يتكلمو ويهزرو أما مالك فكان دايخ مشى خطوتين وداخ جامد دخل وقعد على المكتب وغمض عينه دخلت موده قربت وهى بتهزه.
موده:دكتور مالك دكتور مالك شكله مغمى عليه وله ايه.
حطيت إيديها على وشه عشان تفوقه لقيته سخن.
موده:ينهار ده انت مولع.
مسكت دراعه ولفيته على رقبتها فتح مالك عينيه بتعب.
موده:دكتور مالك لو سمحت قوم معايا.
قام مالك وهو بيسند عليها ورغم أنه تقيل على جسمها الضعيف استحملت وخرجت من المكتب.
هيام:فى إيه ماله مالك.
موده: سخن شويه ممكن تقوليلى فين اوضته.
هيام:فى الدور إلى فوق.
نسيت اقولكم شقه مالك ومامته دوبلكس.
موده تعبت اوى بس طلعته فى الاخر ودخلته اوضته ونايمته على السرير وقلعته الكوتش والشراب وغطيته كويس.
هيام:هنعمل ايه.
موده:اول حاجه عايزه مايه بتلج ومعاها فوطه صغيره وعايزه اى دوا سخونيه.
هيام:هشوفلك.
موده حطيت إيديها تانى على وشه وهى متوتره:هعمل ايه انا مش عارفه اعمل ايه انا مش دكتوره يا رب بقا خليه يخف يا رب حاسه كأنى انا إلى تعبانه وعايزه اعيط بس لو عيطت هيما هتعيط وهتتخض يا رب بقا.
حط أيده على إيديها وابتسم وقال بتعب:انا كويس.
موده شالت ايديها:انت صاحى.
مالك: انا تعبان .
هيام دخلت:انا جبت الحاجه ولقيت البرشام ده هينفع.
موده:ورينى كده اه ده هينفع بابا كان بيديهولى لما بسخن عايزه بس كوبايه مايه اهى.
مسكت مالك وعدلته وقعدت جمبه وهى سانداه وإيديها حوالين رقبته هو كان تعبان بس حاسس بكل حاجه حطيتله البرشامه فى بقه وشربته وهى بتشربه كان بيبصلها هى كانت متوتره من نظرته فمكنتش بتبصله فى عينيه بس مكنتش بتقدر كل لما تبصله تلقيه بيبصلها تبعد عينيها بسرعه خلصت ونايمته تانى.
موده:هاتى يا هيما المايه بالتلج ديه.
وجابت كرسى وقعدت عليه وفضلت تعمله كمدات تليفونها رن.
موده:أيوه كريم لا هتأخر شويه بقولك ايه مش وقتك خالص لما اخلص هرن عليك متزعقليش كريم عشان خاطرى متقلقش بابا انا كويسه هتصل عليك ماشى سلام.
قفلت التليفون كان مالك مبتسم وفرحان أنه زعقت معاه بس مش عارف ليه موده فضلت تعمله كمدات لحد ما حسيت أن حرارته نزلت جابت الترمومتر وشافت الحراره لقيته كويس.
لمت المايه والفوطه وركنتهم بصيت فى الساعه لقيتها اربعه الفجر قومته وإديته علاجه ونايمته تانى.
موده كانت فكراه نايم:انت كده بقيت تمام انا همشى وهبقا إجى اطمن عليك بكره.
كانت حاطه ايديها على وشه جت تشيلها مسكها .
موده اتوترت جت تشدها.
مالك بتعب:متمشيش.
موده:لازم امشى بابا زمانه قلقان.
مالك:الوقت أتأخر.
موده:كريم هيجى ياخدنى.
مالك سابها لما سمع اسم كريم:خلاص روحيله.
موده: شكرا ألف سلامه عليك خلى بالك من نفسك كويس وانا هاجى على الضهر كده واطمن عليك لو اتأخرت على الساعه ١٢ ارجوك خد الدوا الساعه ١٢بالظبط عموما انا هحاول متأخرش عن أذنك.
خرجت.
مالك لنفسه:هى مهتمه بيا ليه هى معجبه بيا وله ديه مجرد شفقه بس مظنش أنها شفقه سهرانه جمبى لحد دلوقتي واتخانقت مع الى اسمه كريم عشانى مظنش يا ترى ايه حكايتك يا موده معايا.
خرجت موده ونزلت وهى ماسكه التليفون بترن على كريم واول ما إدا جرس رد كريم بسرعه.
موده:كريم يالا تعال انا مش هنزل غير لما تيجى.
كريم:انا تحت انزلى.
موده:ماشى.
نزلت تحت لقيت هيام نايمه على الكنبه قدام التليفزيون راحت قفلت التليفزيون وراحت جمبها.
موده:هيما هيما اصحى.
بس مرديتش تصحى وعملت زى الاطفال وفردت ضهرها على الكنبه ابتسمت موده وبصيت حواليها وطلعت فوق شافت اوضه مفتوحه وعليها بطانيه اخدت البطانيه ونزلت غطيتها وكتبت ملحوظه جمبها (انا مشيت اول ما تصحى كلمينى) ونزلت بسرعه على السلم .
كريم كان قلقان وبيبص لباب.
موده:كريم انا هنا.
كريم:إيه اخرك كده كل ده شغل.
موده:لا هو تعبان ومامته مكنتش عارفه تتصرف.
كريم:كنتى اتصلت بدكتور ومشيتى انتى مالك اصلا.
موده:انا انسانه وعندى انسانيه مستحيل اشوف حد قدامى تعبان وانا فى إيدى اساعده ومساعدوش واقول وانا مالى ولو سمحت اقفل الموضوع ده خلاص.
كريم:ماشى يا موده مش هتكلم عشان بس شكلك تعبانه بس الى انتى عملتيه غلط مينفعش تفضلى للوقت ده فى بيت واحد.
موده:انت بتقول إيه انت فاكر انى هعمل حاجه غلط.
كريم:لا انا واثق فيكى بس الناس هتقول إيه عليكى.
موده:كريم انت عارف ومتأكد انى مش بيهمنى كلام الناس.
كريم:عارف يا موده عارف يالا تعالى.
مشيو وروحو البيت .
سيد:ايه يا بنتى كل ده.
موده بصيتله بتعب.
كريم:خليها يا بابا تنام وانا هقولك كل حاجه
سيد:طيب ادخلى نامى دلوقتى.
موده حضنته وباست رأسه ودخلت نامت بهدومها من كتر التعب بعد ما ظبطت المنبه الساعه١١ وغطيت فى نوم عميق.صحيت الساعه ١٠ونص على صوت التليفون رديت من غير ما تشوف مين.
موده بنوم:اممممم.
هيام:انتى نايمه يا حبيبتى.
موده قامت:لا يا هيما انا بلبس وجايه اهو.
هيام:طيب مستنياكى.
موده:تمام.
قفلت معاها ورمت نفسها على السرير وغمضت عينيها وفتحت بسرعه وقالت لنفسها.
موده:لا مش هنام انا قادره على التحدى والمواجهة بس عايزه انام لا لا مش انا إلى النوم يضعفنى انا سوبر ومن
قامت غيرت وكتبت ملحوظه على الباب وقالت لباباها أنها نزله ومشيت.
موده:خد يا سطا العشرين أهى وهات خمسه
السواق:ايه لا يا انسه مينفعش انا مرديتش اقولك خمسه وعشرين .
موده:لا كنت قول يخويا مكنتش ركبت معاك التكاسى مفيش اكتر منهم على العموم خدها مش مسمحاك فيها.
ومشيت وسابته وهى بتجرى طلعت على السلم وكل دورين تريح وهى بتريح تتخيله عمال يكح وتعبان تطلع جرى وتقف تريح تفتكره وتطلع لحد ما وصلت اخيرآ وصلت على الباب وكانت بتنهج ومش قادره تاخد نفسها فتحت هيام لقتها واقعه على الأرض وبتنهج.
هيام: موده مالك انتى طلعتى السلم.
موده بنهجان:اه عندى فوبيا اه كوبايا مايه يا هيما مش قادره.
هيام:حاضر اهو.
قامت موده وهى مش حاسه برجلها قعدت على الكنبه وشربت المايه.
موده:الساعه كام يا هيما.
هيام:١٢ اشمعنا.
موده:معاد العلاج يا هيما نسيتى.
قامت موده ودخلت بعد ما خبطت كان نايم دخلت صحيته وعدلته وإديته الدوا وخرجت.
موده:هيما.
هيام:ها اخد الدوا.
#دكتور_بطاطس
#البارت_الخامس
بقلمى منار مجدى
موده:اه اخد الدوا بس لازم ياكل.
هيام:هطلب دليفيرى.
موده:إيه اكيد بتهزرى صح مينفعش يأكل اكل من بره هيتعبه اكتر
هيام :طيب اعمل ايه انا مش بعرف اعمل اكل وعنايات واخده أجازه.
موده:خلاص خلاص أهدى كده شهيق زفير شهيق زفير دلوقتى قوليلى فين المطبخ.
هيام:هناك اهو.
دخلو المطبخ وموده شافت فين الحاجه وطلعت إلى هى هتحتاجه.
هيام:بتعرفى تعملى أكل.
موده:حبه صغيرين هحاول ميبوظش منى ادعى معايا وقولى يا رب يطلع كويس.
هيام:يا رب.
بدأت موده تعمل الاكل بعد ما لمت شعرها ديل حصان.
موده وهى بتقلب شوربه الخضار وبتدندن.
هيام:موده انتى بتحبى حد.
موده بصيتلها كده😏وقالت:منتش قد الحب يا قلبى وله قد حكاياته ليه عايزنى من دلوقتى احكيلك رواياته منتاش قد الحب يا قلبى وله قد حكاياته ليه عايزنى من دلوقتى احكيلك رواياته مش كل كتاب يا قلبى فى الحب يتقرا وقولتلك ميت مره انا قولتلك ميت مره انا لسه انا لسه انا لسه صغيره انا لسه صغيره.
هيام:كمليها صوتك حلو اوى.
موده ابتسمت وكملت: أما انت عليك يا قلبى شويه أسئله وكل سؤال بيخلق فى الفكر مشكله اما انت عليك يا قلبى شويه أسئله وكل سؤال بيخلق فى الفكر مشكله عبله وعنتر عملو ايه علشان يقسى الحب عليهم وحبيب ليلى اتجنن ليه وليه الدنيا غدرت بيهم عبله وعنتر عملوا ايه علشان يقسى الحب عليهم وحبيب ليلى اتجنن ليه وليه الدنيا غدرت بيهم تكونش بتسأل عنهم علشان تتعلم منهم هو احنا قدهم وله احنا زيهم هو احنا قدهم وله احنا زيهم مش كل كتاب يا قلبى فى الحب يتقرا وقولتلك ميت مره انا قولتلك ميت مره انا لسه انا لسه انا لسه صغيره انا لسه صغيره.اخدت معلقه.
موده:هيما بصى كده شكلها استوت.
هيام داقتها وبرقت لموده.
موده:لا متقوليش وحشه.
هيام:ديه حلوه اوى عملتيها إزاى كده ديه احسن من بتاعت عنايات حتى.
ابتسمت موده بكسوف وفرغت لمالك.
هيام:لا روحى انتى انا هقعد ادردش مع الحله شويه.
موده ضحكت:بالهنا والشفا
ابتسمت هيام ومسكت المعلقه ونزلت اكل فى الحله.
دخلت موده بعد ما خبطت.
موده:إيه النوم ده كله يا دكتور بطاطس إيه بتعوض إلى فاتك وله إيه الحمدلله انك نايم ومش سامعنى.
مالك بتعب وهو مقفل عينيه:لا سامعك بس اما افوقلك.
موده:قول والله صاحى كده.
مالك ابتسم بتعب: والله صاحى
موده:وتفوقلى ليه انا مقولتش حاجه.
مالك:بجد يعنى مقولتيش دكتور بطاطس.
موده:مين انا خالص عمرى عمرى ما اقول على حضرتك كده يا دكتورنا.
ابتسم مالك وقال:فى ريحه حلوه طالعه من الصبح يا ترى ريحه إيه.
موده:شوربه الخضار يالا بقا عشان تاكل مينفعش علاج من غير أكل.
مالك:مش قادر.
موده:اه اه طيب.
مالك فتح عينيه لقاها بتفتح الستاير وبتنور الاوضه وقربت عنده قومته وحطيت مخده ورا ضهره.
مالك:لا مش هاكل انا مش بحب شوربه الخضار.
موده:بس دوقها.
مالك:لا مش عايز.
موده مسكت المعلقه وقربتها لبقه وهى بتبتسم وبتقول:القطر رايح فين رايح فين ها يالا رايح فين فين هااااااى وصل المحطه.
مالك بضحك:ده على أساس انى بيبى صغير.
موده:الطريقه ديه عمرها ما خيبت كبار أو صغيرين شوف انت اكلت اهو يالا تانى هام يا جمل.
مالك بضحك وهو بياكل من إيديها:هى حصلت كمان .
موده:تصدق انا غلطانه خد المعلقه اهى اكل نفسك.
مسكت إيديه وحطيت المعلقه في إيديه وقامت.
مالك:رايحه فين.
موده:خارجه لهيما.
مالك:طيب.
خرجت موده لقيت هيام بتاكل من الحله مرديتش تدخل وتحرجها خرجت وقعدت على الكنبه غمضت عيونها لحظه لقيت تليفونها بيرن.
موده:ايوه يا كريم انا هناك عارفه أن انهارده اجازه يووه يا كريم بقا هطمن عليه بس.
كملت موده:طيب خلاص بقا هعوضك الاجازه الجايه انا اصلا محضرالك مفاجأة الاجازه الجايه اه والله مش بهزر هو انا عندى كام كريم ده هو واحد بس متخافش عليا بقا ساعه وله ساعتين وجايه ماشى متتعبش نفسك يا حبيبى انا هاجى لوحدى خلاص ماشى من غير زعيق هتصل بيك وهستناك روح شوف الواد وليد راح فين روح كلمه وإلهى نفسك عقبال ما أجيلك سلام.
مالك بعصبية: موده.
قامت موده وقفت وهى خايفه.
مالك:بتكلمى مين.
موده بخوف وعينيها دمعت:كريم ليه.
مالك: مفيش. وسابها ودخل المطبخ حط الصينيه.
دخلت موده وراه.
مالك:ماما نور جايه عشان اشرحلها شويه حاجات.
هيام بخوف هى كمان:تمام.
خرج مالك وموده وراه.
مالك:نعم عايزه إيه.
موده:انت كويس.
مالك:اه كويس.
موده حطيت إيديها على رأسه تشوف حرارته لقيته كويس.
موده:طيب انا همشى معاد الدوا الساعه ٨ بليل عن أذنك.
مالك:استنى عندك.
موده:فى حاجه.
مالك:لسه بدرى على معاد المشيان.
موده: إيه انهارده الجمعه يا دكتور.
مالك:عارف ومكتوب فى العقد انك ملكيش إيام أجازه.
موده بعصبية:نعم ده ازاى ده بقا كل انسان ولازم يكون عنده اجازه يريح جسمه فيها.
مالك:ده كان مكتوب فى العقد وانتى مضيتى عليه خلاص.
موده:صح فكرتنى كريم محتاج يقابل حضرتك عشان يشوف العقد بتاع الشغل.
مالك:ليه هو محامى.
موده:لا.
مالك:يبقا ملوش حق يشوف العقد.
موده:نعم انت اكيد بتهزر.
مالك:لا مش بهزر.
وقفل باب الأوضه فى وشها موده رايحه وجايه من كتر النرفزه بتكلم نفسها.
موده:عارف لو مكنتش دكتور كنت كنت إديتك بوكسات فى وشك كتير وبهدلتك يخساره قعدتى وسهرى امبارح تصدق انت متستهلش اصلا بس انا مبسوطه من نفسى مش عشان إلى قدامنا بطاطس نبقا بطاطس زيه كتك نيله ابو شكلك يا شيخ فورت دمى فينك يا محمود.
هيام:مين محمود.
موده:محمود صديقى شغال فى كافيتريا الجامعه هو الى بيعملى القهوه بتاعت الصبح.
هيام بإستغراب:قهوه.
موده:اه عليه فنجان قهوه عسل مفيش حد بيعرف يعمل قهوه زيه والله بيستحملنى كتير عارفه لما مش بشرب القهوه بتاعتى ببقا متعصبه ودماغى وجعانى بروح لمحمود وازعق لحد ما يجيبلى القهوه وبعدين نقعد نضحك وبيدينى شكولاتات كتير والله بيدلعنى.
هيام:شكله واد محترم محمود ده.
موده:من انضف الشباب الى ممكن تقابليهم.
الجرس رن.
راحت هيام تفتح وموده راحت معاها لقيت بنت لابسه جيبه قصيره لفوق الركبه وعليها تشيرت احمر كب ومبين بطنها ولما شعرها كحكه ولابسه هيلز احمر وفى بقها لبانه بتتشدء بيها موده كانت منبهره ومصدومه ومكسوفه من شكلها.
نور:دكتور مالك موجود.
هيام ببق معوج:موجود يختى اتفضلى.
نور دخلت المكتب وقعدت وشاورت لموده.
نور:انتى هاتيلى عصير ليمون فرش ومعاه تلت مكعبات تلج متنسيش لو لقيت اتنين بس هشتكيكى لدكتور مالك يالا انتى هتنحيلى روحى شوفى شغلك.
موده وهى فاتحه بقها قالت بعصبية ومن بين سنانها:انتى يا بت انتى ازاى تتكلمى معايا كده تكونيش شايفانى الخدامه إلى جابهالك بابى لا يا حبيبتى ده انا موده والأجر على الله.
نور:وطى صوتك وانتى بتتكلمى معايا انتى متعرفيش انا مين وله ايه.
موده:مين يعنى يا بنتى ده انتى اخرك يسلكو بيكى البلعات.
نور قامت وقفت بضيق وقربت قال ايه عايزه تضرب موده موده مسكت إيديها ولوتها ورا ضهرها.
موده من بين سنانها:هو انا عشان سكتالك يا رقاصه ترفعى إيديك عليا والنعمه مانا سيباكى.
هيام:موده سيبيها خلاص كفايه.
موده وهى جيباها من شعرها:لا يا هيما دى محتاجه تتربى وانا بقا هربيها.
نور:اوعى يا حيوانه.
موده:كمان بتشتمى طيب. ومسكت إيديها وعضيتها.
نور:اعااااااااااا.
مالك:إيه بيحصل هنا.
موده سابت نور ونور جريت ومسكت فى دراع مالك.
نور:شوفت يا دكتور عملت فيا إيه ضربتنى وعضيتنى
كملت نور:وكل ده عشان طلبت منها عصير ليمون عشان تعبانه شويه.
موده:بقولك إيه يا دكتور مالك انا ماشيه وبالنسبه للعقد بله واشرب مايته.وسابته وخرجت خدت شنطتها.
هيام:استنى بس يا موده.
موده:معلش يا هيما انا ماشيه هبقا اكلمك اطمن بس لما الكباريه ده يتفض سلام. وخرجت مشيت.
نزلت على السلم بعصبية ورنت على كريم وهى نازله يجيلها كان فى محل جمبها هو ووليد نزلت وقعدت على المقعد إلى فى الشارع قدام بيت مالك عقبال ما كريم يجى عيطت غصب عنها ومسحت دموعها بضهر إيديها بس عينيها مبطلتش تنزل دموع.
عند مالك اول ما نزلت كان بيبص عليها لما شافها بتعيط اتنرفز على نور وطردها وقالها ميشوفش وشها تانى وهيام كانت مبسوطه اوى أنه عمل كده فضل مالك يبص عليها من الشباك لحد ما شاف شب بيتسحب ليها من ضهرها ويحط إيديه على عينيها.
وليد:انا مين إيه ده إيه المايه ديه. حط أيده فى بقه .
وليد بصدمه:دمووووع.
موده مسحت دموعها:لا مفيش دموع انا كويسه.
وليد قعد عكسها وبصيلها:إيه مزعلك بس.
موده:مفيش.
وليد بتفكير:حد اكل أكلك.
موده:لا.
وليد:حد خوفك.
موده:لا.
وليد:اممم امال إيه هيكون حد رفع أيده عليكى مثلا.
موده عيطت بصوت عالى.
كريم بزعيق:وليد عملتلها إيه.
وليد:والله معملتش حاجه.
كريم قعد على ركبته قدام موده وسألها بحنيه:مالك بس
موده عيطت جامد وحضنته طبطب كريم عليها.
موده:اتخانقت مع بنت فوق وضربتها.
كريم:ليه
موده:كانت بتكلمنى وكأنى خدامه عندها .
كريم:كويس انك ضربتيها.
موده:وعضيتها.
كريم بصدمه:إيه.
وليد بضحك:اختك كلبه بسم الله ماشاء الله.
موده بعدت عن كريم وهى بتقوله:بص بيقول ايه.
كريم قام ومسك وليد من قفاه:اعتذر.
وليد:اسفين يا ست البنات خلاص انبسطتى.
موده:جدآ يالا روح هاتلى شكولاته.
وليد:حاضر يا ست البنات.
كريم مسك أيديها وقومها.
ومسحلها دموعها وهو بيقولها:متعيطيش عشان واحده متستهلش يا حبيبتى ماشى.
موده:حاضر.
كريم:مش هتظبطينى مع ريم بقا.
موده:غور ياض من هنا.
كريم مسكها من قفاها
موده:هظبطك هظبطك.
كريم سابها وضحكو سوا ومشيو.
مالك كان متعصب فوق وقعد على المكتب وسند رأسه على إيديه
هيام:حبيبى انت كويس.
مالك:كويس يا ماما متقلقيش.
هيام:موده مش غلطانه نور إلى استفزتها ورفعت أيديها على موده الاول موده كانت بتدافع عن نفسها بس.
مالك:بتدافعى عنها ليه
هيام:عشان هى محترمه وكويسه ونضيفه وقلبها ابيض.
مالك:لحقتى تعرفى كل ده من يومين.
هيام:خبرتى فى الحياه خلتنى اعرف الى قدامى بسرعه.
مالك:لحقتى حبتيها
هيام:ومين الغبى إلى ميحبش واحده زى موده.
مالك فسره:معاكى حق.
هيام:صح
مالك:انا عندى شغل.
هيام:مش هعطلك بقا انا خارجه.
مالك لنفسه: وبعدين معاكى يا موده اطلعى من دماغى بقا انا مستحيل افكر فيكى حتى.
عند موده قضيت اليوم مع كريم ووليد وروحو البيت سوا المنبه بتاع موده رن الساعه٧:٥٥ قفلته واتصلت على مالك.
مالك اول ما شاف اسمها رد بسرعه
مالك لنفسه:ليه رديت ليه رديت لييييه.
موده:لو سمحت خد الدوا بتاعك الساعه ٨.
مالك: موده.
موده:افندم.
مالكش: انا عدلت العقد وخليت الجمعه اجازه
موده:طيب مع السلامه
وقفلت معاه وبعد فتره طويله نامت
عند مالك مكنش عارف ينام.
مالك:يا ترى هتيجى وله لا بكره هنشوف.
ونام هو كمان.
تانى يوم.
صحيت موده بدرى وقامت صحيت كريم بالعافيه وهى بتخبط على الباب بتاع أوضته وله كأن البيت بيقع لحد ما قام ولبسو ونزلو سوا.
كريم:اخيرآ نزلنا سوا
موده:بعد ما إيدى كانت هتتكسر من كتر التخبيط.
كريم حط أيده على كتفها:فدايا عادى.
موده:اه طبعا امشى بدراع مكسور عشان سيدتك.
كريم:مانا نازل بدرى عشان سيدتك.
موده:بقولك ايه متتكلمش غير بعد ما اشرب قهوتى.
#دكتور_بطاطس
#البارت_السادس
بقلمى منار مجدى
كريم حط أيده على كتفها:أصله بمزاجك أصله .
وليد:طبعا بمزاجها.
كريم:اهو إلى بيطبلك وصل اهو.
وليد:القمر نزل معانا اخيرآ.
موده:بعد عذاب على ما صحيت انت والاستاذ.
ريم وهى بتجرى:انا جيت اهو.
موده:بألف حمدالله على سلامتك.
ريم:الله يسلمك.
موده:ما يالا بقا يا جماعه هنتأخر الساعه٧ ونص.
ركبو ووصلو الجامعه.
كريم:وليد تعال نجيب سندوتشات شاورما.
موده:كريم واحد بس حاسه ان نفسى مسدوده.
كريم:بجد جيه اليوم إلى تأكلى فيه سندوتش واحد يا موده انا بحلم يجدعان اخيرآ المصروف هيقعد.
موده:انت هترغى لسه يالا جعانه.
كريم:يباى عليكى.
مشى كريم ووليد وموده وريم قعدو فى الكافتيريا.
موده:محموووووود.
محمود:جهزت ياباشا اهى.
موده:الله عليك يا جدع ده ايه الجمال ده.
محمود:ده ليا وله للقهوه.
موده بضحك:إزاى تسأل سؤال زى ده يا محمود القهوه طبعآ.
ضحكو سوا.
كريم:المطعم كان فاضى انهارده.
وليد:انا هجيب بيبسى واحصلك.
كريم:طيب.
راح كريم لموده وريم.
كريم:خدى السندوتش اهو.
فتحته وبدأت تأكله وقع على هدومها صلصه من السندوتش.
موده:انت جايبه وباصصلى فيه وله ايه.
كريم ضحك.
موده:انا هروح الحمام حسبى الله ونعم الوكيل في اللي كان السبب.
كلهم ضحكو وموده قامت.
كريم:طيب سيبى السندوتش.
موده وهى ماشيه:لا عشان تأكله.
مشيت ودخلت الحمام وغسلت هدومها وخرجت خبطيت فى مالك.
مالك:انا افتكرتك مجتيش.
موده:الساعه لسه ٨الا عشره وانا معادى الساعه٨ صح.
مالك:ايوه انا كنت عايز اعتذرلك على امبارح.
موده اخدت قطمه من الشاورما:مفيش مشكله.
وفجأة من ضهرها يجى وليد ويقطم الشاورما وتبصله موده بغضب ومالك بيبصله ورافع حاجب ولسه هيتكلم.
موده:انت حيوان يبنى ده بتاعى
مالك ابتسم.
وليد:خدى ده وهاتى ده.
موده:خد اطفحه انا اصلا بقرف كتك القرف هات ديه.
اخدت الشكولاته الى جابهالها واخدت البيبسى بتاعه.
وليد:بس ده بتاعى.
موده:عشان تاخد السندوتش اوى ده انا مرديتش اسيبه لكريم احسن يأكله تأكله انت ده انت رخم ياض.
وليد:يا بنتى همد إيدى.
موده:لو راجل اعملها.
وليد جيه يقرب مالك كان هيوقفه بس.
موده بصوت عالى وابتسامه:كرررريم.
وليد:خلاص خلاص ده انتى بلوه.
موده:مفيش بلوه غيرك.
مالك بعصبية:مش يالا بقا المحاضره هتبدأ.
موده:طيب وليد قول لكريم انى مشيت وانت هاتلى سندوتش بدل إلى طفحته.ومشيت مع مالك.
دخلت وفضلت واقفه مركزه بس مالك مكنش مركز كل شويه كان يوقف شرح ويركز فى ملامحها ويفوق المهم.
خرجو من المحاضره.
موده بقلق:دكتور انت كويس وله لسه تعبان بتاخد الدوا فى معاده.
مالك:اه انا كويس وباخد الدوا متقلقيش.
موده:كويس ومين قلقان انا لا خالص.
كريم من بعيد:مووووده.
موده ابتسمت ابتسامه جميله:كريييم.
كريم حط أيده على كتفها وهو بيكلم مالك.
كريم:انا كنت محتاج اتكلم مع حضرتك فى موضوع العقد إلى الغبيه ديه وقعته عايز اعرف هى وقعت على إيه.
موده:أحم بلاش شتيمه.
كريم:بس يا بت.
موده بعصبية اطفال:اتخرست.
مالك:وده بصفتك إيه أن شاء الله.
كريم:اخ . ومكملهاش ولقا موده بتقول.
موده:خطيبى.
كريم بصيلها بإستغراب ومالك شد على إيديه جامد.
مالك:طبعا تعال فى الكافتيريا نتكلم بس دلوقتى مضطر استئذان عندى محاضره.
كريم:منتظر حضرتك ومسك موده من خدها:وانتى خلى بالك من نفسك ماشى.
موده شالت ايديه بوجع:وجعتنى يا كريم.
كريم:يا قلب كريم. وباسها من خدها مسحت موده البوسه بتاعته بكمها:يووه يا كريم قولت بقرف الله.
جريت ورا مالك إلى سابها ومشى وخلصو المحاضره وراحو الكافتيريا مالك إدى العقد لكريم وكريم مسكه كان قاعد جنبه وليد والناحيه التانيه موده بيبصو معاه وقدامه مالك وريم إلى مركزه فى ملامح مالك وبتبصله بهيام.
موده:انت فاهم حاجه.
وليد:اقطع دراعى لو كريم فاهم حاجه.
كريم:لا مش متزفت طيب وبعدين.
موده شديت العقد منه وخبطيته على التربيزه.
موده:بص دلوقتى محدش فاهم اى حاجه فى العقد غريب الأطوار ده ففهمنا كده بس قبل ما تتكلم محمووووود خمسه قهوه هنا.
محمود:اتفضلى يا موده
موده:تشكر يا رياسه.
مشى محمود وهو بيضحك عليها وبيحرك رأسه شمال ولمين اخدت بق بتلذذ وبصيت لمالك.
موده:يالا سمعينك
مالك بضيق:بصى هو**********.
وشرح لهم بنود العقد وهما ٥٠%مش فاهمين حاجه بس فهمين الخمسين التانين.
موده:اهو يا كريم مش قولتلك دكتور بطاطس طيب.
مالك:افندم.
موده:إيه.
وليد:اه طول الوقت بتقول دكتور مالك طيب وقلبه ابيض ونضيف وكويس
كريم:طبعآ.
ريم:امااال.
مالك:يعنى انتو سمعتوها دكتور مالك.
موده:امال انا قولت ايه.
مالك:دكتور بطاطس مثلا.
موده:انا يا دكتور لا مش انا انا واحده محترمه وعارفه حدودى كويس
مالك بسخرية:اه هو باين.
وقام مشى.
موده:هو قصده إيه.
كريم:مش عارف.
موده وهى بتلم حاجاتها:طيب انا ماشيه ها هكلمك يا كريم بعد ما اخلص.
كريم:اشطاط.
وليد:لحقناها بمعجزه.
كريم:لسانها متبرى منها.
عند موده كانت بتجرى وراه لانه من العصبيه مكنش شايف قدامه وركب العربيه ورزع الباب ركبت موده بسرعه جمبه وقفلت
موده:انا جاهزه.
مالك ساق بسرعه موده بتخاف من السرعه عيطت بصوت واطى وكانت بتحاول تقفل الحزام ومش عارفه من كتر الخوف بص مالك عليها من المرايا لقاها بتعيط وقف العربيه بسرعه عملت صوت جامد.
موده صرخت وغمضت عينيها وهى منهاره عياط.
مالك بخوف:موده انتى كويسه.
موده فتحت عينيها وكانت بتترعش من الخوف وشفايفها بتترعش وبتتكلم بصوت واطى مسمعهاش شدها من إيديها خبطيت فيه بصيتله بعينيها البنى وهى مدمعه وشفايفها بتترعش من الخوف .
مالك بعصبية:سألتك سؤال بتعيطى ليه.
موده غمضيت عينيها وقالت بعصبية:بخاف من السرعه.
وفضلت تعيط وتشهق وهو ماسكها وهى حرفيآ قريبه منه جدآ كان مركز فى ملامحها ودموعها وهى نازله على وشها الناعم حط أيده التانيه على وشها ومسح دموعها هى أول ما حسيت بإيديه فتحت عينيها وبصيتله بعتاب قرب ليها من غير ما يحس وهى بعدت مسك أيديها جامد وشدها خبطيت فيه وطبع شفايفه على شفايفها جامد وهو شددها وهى كانت بتحاول تزقه بس بعد فتره استسلمت ليه ونزلت إيديها وبعد فتره بعد عنها وهو بينهج وبصيلها كانت مغمضه عينيها فاق لنفسه وبعد مره واحده فتحت موده عينيها ودمعت تانى بس مسحت دموعها بسرعه وبصيت قدامها لسه مالك هيتكلم.
موده :متتكلمش وانسى إلى حصل واول ما الشهر يخلص انا هستقيل واظن كده اتعاقبت على المقلب بتاعى مده كويسه وبلغتك قبلها عشان تجهز نفسك اشطا ولو سمحت خلى فى مسافه بينا بعد كده.
مالك:مفيش الكلام ده.
شغل العربيه ومشى وهى بتزعق.
موده:هو إيه مفيش الكلام ده بقولك هستقيل انا لو قولت لكريم من بكره مش هتشوف وشى تانى بس انا مش عايزه اعمل مشاكل انا لما قبلت فى الاول وده عشان كنت بحس بأمان لكن دلوقتي لا انا بقيت بخاف.
مالك:انا اسف على إلى حصل بس انا اسف مش هقبل إستقالتك وده من حقى ومكتوب فى العقد.
موده:هدفع الشرط الجزائى.
مالك:هتدفعى مليون دولار.
موده بصدمه:مليون إيه يعنيا.
مالك بضحك:مليون دولار يعنيا.
موده:واجيبهم منين دول.
مالك:شوفتى معندكيش حل غير انك تشتغلى.
موده:مش هشتغل انا.
مالك:مخلاص بقا قولنا أسفين وبعدين مانتى و كريم بتاعك كل شويه احضان وبوس.
موده وهى بتبصله بصدمه:انت هتقارن نفسك مع كريم.
مالك:معاكى حق انا احسن منه بمراحل.
موده:انت مستحيل تبقا احسن منه كفايا أنه طول الوقت بيدعمنى وواقف جمبى وبيخلى باله منى وبيحبنى وبيخاف عليا
كملت موده:وعمره ما زعلنى فى يوم وله فيوم زهق منى على طول جمبى وسندى مش زيك طول الوقت بيخوفنى بيتعصب عليا وبيزعقلى وبيخلينى اعيط كريم لما بيشوف دموعي ممكن يقلب بهلوان عشان بس امسح دموعى.
مالك:لدرجه دى انا وحش بالنسبالك.
موده:انت مش وحش انت بس مش بتحبنى زى ما كريم بيحبنى فمتقارنش نفسك بيه.
مالك:برضو مفيش استقاله وانا مكنتش اقصد انا تخيلتك صحبتك اصلها حلوه اوى.
موده:قصدك على ريم.
مالك كان عايز يغيظها وفى نفس الوقت ينسيها موضوع الاستقالة.
مالك:هى اسمها ريم اللله اسم جميل اوى.
موده بطيبه:ريم بنت نضيفه وكويسه.
مالك:وصلنا.
نزلو وطلب الاسنسير موده جت تطلع السلم شدها مالك جوه الاسنسير وفضل ماسك ايديها لحد ما الباب قفل.
موده:مش بحب حد يمسك إيدى.
مالك بسخرية:اه طبعا.
موده:انت بتضحك ليه.
مالك:اصل كل إلى شوفتهم بتسيبيهم يمسكو إيدك.
موده من الخوف زفرت بضيق: مش هتناقش معاك.
حطيت إيديها على قلبها وبتحاول تأخذ نفسها جيه مالك يقرب منها بعدت وبصيتله بتحذير.
مالك:حاولى تهدى.
موده:بحاول.
الاسنسير وقف مره واحده.
موده بزعر:وقف ليه وقف ليه هيقع بينا صح.
مالك شدها لحضنه وحضنها جامد وقالها: متخافيش انا جمبك.
موده من الخوف حضنته جامد ودفنت رأسها فى صدره وهى بتقول: يا رب يا رب يا رب يا رب.
الاسنسير اشتغل وطلع وهى زى ما هى وصلو والاسنسير فتح .
مالك بضحك:استحلتيها وله ايه بس تصدقى حلو الحضن ده.
موده فاقت وبعدت عنه وجريت لبره ورنت الجرس هيام فتحتلها وموده حضنتها.
هيام:لدرجه دى وحشتك يحبيبتى انتى كمان وحشتينى
موده بدموع:هيما.
هيام:انتى بتعيطى ليه بس إيه حصل الواد ده عملك حاجه.
موده بعدت بعد ما حسيت بنفسها وبصيت لمالك إلى مبتسم ليها موده افتكرت إلى حصل في العربيه وعضيت على شفتها لدرجه كانت هتتعور
مالك ركز مع شفتها وموده دورت وشها ابتسم مالك ودخل وقال:يالا ورانا شغل.
دخلت موده وراه ووشها محمر وكل شويه تفتكر مالك كان عارف هى بتفكر في ايه وكل شويه من غير ما موده تاخد بالها كان يحط إيديه على شفايفه ويبتسم خلصو شغل واول ما الساعه جت٨ تليفون موده رن ورديت.
موده:ماشى يا روحى نازله اهو مش هتأخر حاضر.
قفلت.
موده:الساعه ٨ شغلى كده خلص عن أذنك.
خرجت موده وسلمت على هيام ونزلت على السلم.
واول ما شافت كريم ناديت عليه لفلها جريت حضنته جامد.
كريم:مالك.
موده:ماما وحشتنى اوى
كريم:تحبى بكره نروحلها.
موده:يا ريت يا كريم.
كريم:طيب وبعدها هفسحك انا ووليد.
موده:وهكلم ريم تيجى.
كريم: يحبيبتى يختى.
موده:إى خدمه يسطا.
كريم:مش هنروح وله ايه.
موده:اه يالا.
مشيو وروحو البيت ومسكت تليفونها.
عند مالك كان نايم على السرير وحاطط إيديه على شفايفه ومبتسم وبيفكر فيها وفى نفس الدقيقه التليفون رن من غير ما يشوف مين فتح وقال:موده.
موده:احم ايوه انا اسفه اتصلت متأخر بس حبيبت.
مالك:حبيتى.
موده:قصدى كنت عايزه اقولك.
مالك:عايزه تقوليلى ايه.
كان بيتكلم بصوت جميل وهادى وموتر موده مش عارفه تجمع الكلام.
موده:عايزه اقول انى مش هقدر إجى بكره.
مالك بخضه:ليه مالك انتى تعبانه اجى وإجيبلك دكتور انتى كويسه.
موده ابتسمت تلقائيآ لما حسيت انه قلقان عليها:انا كويسه بس رايحه المقابر بكره وهاخد بكره أجازه ممكن
مالك:اكيد طبعا ممكن بس هى المقابر ديه فين.
موده:مش عارفه اسم المكان كريم هو إلى عارف.
مالك اضايق:خلاص مش مهم.
موده:انت كويس صوتك تعبان.
مالك:اه تعبان.
موده:اخدت الدوا واكلت طيب
مالك:اه مش تعبان كده انا تعبان نفسيا وحاسس انى لوحدى محدش حاسس بيا وله بالى جوايا.
موده: تقدر تتكلم وتقولى إلى مضايقك.
مالك:بس انتى.
كمل مالك: مش بتحبينى هتسمعينى ازاى.
موده: مين قال كده انا بحترمك لو حابب ممكن نبقا أصحاب وهسمعك عادى.
مالك وهو نايم على جمبه:بتحترمينى.
موده:اكيد.
مالك:طيب.
موده كانت بتحضر حاجاتها وخلصت ونامت على السرير بتعب.
موده:دكتور مالك انت معايا وله قفلت.
مالك:لا معاكى وممكن طلب.
موده: اتفضل.
مالك:ممكن بلاش رسميات بره الجامعه يعنى تقدرى تقوليلى مالك عادى.
موده وهى بتنام:أو بطاطس برضو ههه.
مالك لما سمع ضحكتها ابتسم تلقائى.
موده اتنهدت جامد ونامت وهى بتتكلم معاه اما مالك فى بس فكره أنه بيسمع صوت نفسها وهى نايمه ديه حاجه بسطاه جدآ لحد ما نام هو كمان.
تانى يوم لبست موده ونزلت مع كريم وقابلو ريم ووليد وراحو سوا المقابر.
موده قعدت فى الارض قدام المقبره وقالت فى سرها كأنها بتكلم امها:اهلا يا ماما عامله ايه انا كويسه متقلقيش عليا وبابا وكريم مخلين بالهم عليا وانا مخليا بالى عليهم وحشتينى اوى كان نفسى تكونى جمبى تحضنينى وتطبطبى عليا شوفتى لابسه إيه ساعتك لسه لبساها من يوميها مقلعتهاس أبدآ فاكره قولتلى إيه قبل ما تمشى وتسبينى قولتيلى أن الساعه ديه بسببها اتعرفتى على حب حياتك وقولتيلى أن بسببها برضو هتعرف على حب حياتى انا لسه مقابلتش حد بسببها لا استنى انا قابلت دكتور بطاطس ههه عارفه هتهزقينى عشان بقول عليه بطاطس بس المهم أن اكيد مش هو حب حياتى مش عارفه ليه يا ماما لما ببقا جمبه ببقا مطمنه بس يا ماما هو مستحيل يفكر فيا وانا كمان مستحيل افكر فيه هو دكتور وانا مجرد طالبه تافهه هو جدى جدآ بس انا عكسه تماما مستحيل يكون هو حب حياتى والساعه بتاعتك دي مخلتنيش أقابل حبى الحقيقى لسه بس انا مش هستسلم وهفضل مستياه يجى وحشتينى اوى اوى يا ماما وكان نفسى تكونى دلوقتى معانا انا بحبك ومسحيل انى اقلع ساعتك.
#دكتور_بطاطس
#البارت_السابع
بقلمى منار مجدى
كريم كان قلبه بيتقطع مامته واحشته ونفسه يعيط بس مش عايز يضعف قدام موده عايزه تشوفه دايما القوى بس من جواه عايز يعيط عايز يشتكى ومحتاج حد يطبطب عليه ويفهمه.
موده عارفه اخوها كويس وحاسه بيه وعارفه أن مشكله كريم الوحيد أنه بيكتم فى نفسه عشان بس مبينش ضعيف بصيتله وشاورتله يقعد جمبها قعد كريم جمبها واخدته فى حضنها.
كريم:فى إيه.
موده:ماما قالتلى اعمل كده إيه عايزها تهزقنى.
كريم ضحك وبعدين عيط وهو بيدفن وشه فى حضنها شديت موده عليه وفضلو يعيطو سوا وليد وريم قربو ليهم وحضنوهم فضلو كده لحد ما حسو أنهم ارتاحو وفضلو يتكلمو وهما مدمعين ويضحكو ويحكو لمامتهم كل المواقف إلى بتحصل معاهم كأنها قاعده معاهم وبعد فتره كبيره خرجو من المقابر وكريم حاضن موده بحنيه وهى حضناه برضو.
كريم:موده انا بجد ربنا بيحبنى عشان خلقنا اخوات تؤام
موده:وبيحبنى عشان رزقنى بأخ حنين عليا.
وليد:يجدعان انا كده هغير.
ريم:يموده بقالى كام يوم عايزه اقولك على حاجه.
كريم سابها:تعال يا وليد نجيب حاجه
موده راحت لريم:ها فى إيه.
ريم:كنت عايزه اطلب منك طلب.
موده:اطلبى.
ريم:عايزاكى تساعدينى دكتور مالك يعجب بيا.
موده أضايقت:وكريم يا ريم.
ريم:ماله كريم كريم اخويا زي ما هو اخوكى يا موده.
موده: اخوكى.
كريم كان سامعها وقلبه وجعه:اه يا موده اخوها.
موده شافت فى عينه الكسره اضايقت من ريم:ريم انا مش هقدر اساعدك عن أذنك انا تعبانه وعايزه اروح.
وراحت حضنت كريم وروحو.
كريم دخل لموده اوضتها.
موده قربت ليه:انت كويس يا حبيبى قولى بس.
كريم بكسره:انا كويس بس انا كنت عايزك تساعديها.
موده بصوت عالى:كريم انت اتجننت عايزنى اساعد البنت الى اخويا بيحبها واخلى حد تانى ياخدها منه.
كريم بعقل كبير:موده ريم مش شىء عشان اتملكها لا هى انسانه عندها مشاعر وبتحس.
كريم كمل:من حقها تحب وتتحب مش عشان انا حبيتها يبقا ضرورى هى تحبنى القلب يا حبيبتى هو إلى بيختار مش احنا.
موده بعند:مش هعمل كده انا.
كريم:انتى مش موده إلى لو فى إيديها تساعد حد بتساعده من غير ما يطلب حتى ايه غيرك.
موده:مش هى بتحبه خلاص تساعد نفسها.
كريم:عارف انك مضايقه عشانى بس انا اهو قدامك كويس وفل وكمان متنسيش أن ريم صديقتنا من زمان لازم تقفى جنبها.
موده قعدت بضيق وهى بتعيط:مش عايزه يا كريم مش عايزه.
كريم:طيب ولو قولتلك عشان خاطري.
موده غمضت عينيها ولفت وشها الناحيه التانيه.
كريم قعد جمبها ولف وشها ليه:عشان خاطرى.
موده:طيب يا كريم.
كريم ابتسملها وحضنها:انا مش محتاجها تحبنى كفايه عندى اختى بتحبنى وواقفه جمبى.
موده:اوعدنى انك هتكون كويس يالا اوعدنى وشاور على قلبك.
كريم وهو بيشاور على قلبه:اوعدك.
موده تليفونها رن بصيت لقيت ريم.
كريم:انا خارج.
موده:طيب شوفلنا حاجه تتآكل يجدع هنموت.
ابتسم كريم وخرج رديت موده بضيق.
موده:نعم.
ريم بعصبية:انا عايزه افهم فى إيه قلبتى عليا ليه.
موده:لا فاهمه بس بتستعبطى على العموم يا ريم انا هروح بكره اقوله انك معجبه بيه.
ريم:انتى غبيه يا بنتى.
موده:وبتشتمى كمان.
ريم:مانا قادره اروح اقوله بس انا عايزاه هو يجى يقولى أنه بيحبنى.
موده:لا انت عايزه قعده بكره بدرى فى الكافيه تعالى سلام هموت وانام.
ريم:اشطا.
قفلت معاها ولقيت تليفونها رن تانى كان مالك رفعت حاجبها بإستغراب الوقت أتأخر رديت وهى بتنام على السرير وبتستغطا.
موده: اممم.
مالك:نمتى.
موده:لا لسه حضرتك محتاج حاجه.
مالك:بس كنت عايز اطمن عليكى.
موده بإستغراب:تطمن عليا انا انت سخن يا دكتور وله ايه شوف كده حرارتك.
مالك ابتسم:كل ده عشان كنت عايز اطمن عليكى صح هو انتى كنتى فى المقابر لمين.
موده بهدوء:لماما الله يرحمها.
مالك بزعل:الله يرحمها.سمع صوت عياط موده
كمل:متزعليش المفروض تفرحيلها هى فى مكان احسن.
موده بعياط:انا عارفه بس كان نفسى تكون معايا تشوفنى وتحضنى وتزعقلى ونلعب سوا.وعيطت جامد.
مالك:الله يرحمها يا موده ممكن تبطلى عياط طيب.
موده بعياط:مش قادره مش عارفه ابطل عياط هى واحشتنى اوى.
مالك:معلش يا حبيبتى هى اكيد هتزعل لو شافتك بتعيطى.
موده اتصدمت لما سمعت كلمه حبيبتى.
مالك:موده انتى معايا.
موده:اه معاك انا عايزه انام عايز حاجه.
مالك بإستغراب من تصرفها المفاجئ:لا تصبحى على خير.
موده:وانت من أهله سلام.
قفلت موده وحطيت إيديها على قلبها وقالت:هو أكيد قالها من غير قصد بس ماله قلبى دق جامد ليه.
عند مالك:هى قفلت مره واحده كده ليه هو انا قولت حاجه اه قولت انا غبى غبى.
افتكر مالك وفضل يشتم فى نفسه وبعدين نامو.
تانى يوم موده على الباب بتخبط جامد على الباب.
سيد:روحى انتى يا بنتى وانا هصحيه يجى وراكى.
موده:ماشى .باست رأسه:انا هنزل بقا عشان متأخرش.
سيد:طيب فى كمان عندى ليكى مفاجأه بس لما تيجى.
موده بإستغراب ولأنها متأخره:طيب مش هتأخر.
نزلت موده:يا ترى إيه هى تاكسى لو سمحت.
ركبت ومشيت وصلت الجامعه.
موده:محموووود.
محمود:ايوه أحلى قهوه لأحلى موده.
موده:من احلى محمود.
مالك بغضب: موده.
اتفزعت موده وكانت هتتدلق القهوه عليها:يا فتاح يا عليم يا رزاق يا كريم فى إيه على الصبح.
قعد مالك قدامها:مينفعش تقولى كده لمحمود.
موده:وليه مينفعش أن شاء الله محمود زى وليد زى كريم بالنسبالي كلهم عزيزين عليا وبعاملهم كده.
مالك:افردى حبك.
موده بضحك:يعنى بزمتك دى اشكال تتحب.
مالك:ومتتحبيش ليه حلوه ودمك خفيف وبتضحكى وزى الاطفال الكيوت.
موده احمرت وشربت القهوه وهى ساكته.
ريم:دوده انا جيت.
موده بإستغراب والفنجان على بقها قالت بصوت واطى:دوده!
ريم قعدت موده بصيتلها بتعجب كانت لابسه فستان فوشيا وعامله شعرها وفرداه.
موده:هو انهارده إيه.
مالك بإستغراب:الاتنين.
موده:طيب كام.
مالك:١٥.
موده:فى إيه يا ريم انهارده.
ريم:مفيش حاجه قوليلى إيه رأيك فى الفستان.
موده:حلو.
ريم:إيه رأيك يا دكتور مالك.
مالك:ظريف.
موده🤨.
وليد بصوت عالى جمب ودنها:مووووده.
موده:يخربيتك يا شيخ.
وليد سخسخ ضحك على منظرها ومالك بيبصله بغيظ
وليد:الحلو ماله.
موده:الحلو هينفخك.
كريم مسكه من قفاه:عملك حاجه.
موده:خضنى يا كريم.
كريم وهو بيرجه:بتخضها ليه ياض.
وليد:يعم برستيجى ضاع خالص.
موده ضحكت عليه.
كريم سابه:إيه يسطا الحلاوه ديه.
ريم: شكرا.
كريم بإحراج:وانتى كمان حلوه يا ريم بس انا قصدى على موده.
ريم اتكسفت.
كريم مشى لانه عرف هى لبست كده عشان تعجب الدكتور مالك.
موده:دكتور ثوانى وراجعه لسه فاضل عشر دقايق عن أذنك. وجريت وراه وحضنته من ضهره وفضلت تهزر معاه ومالك متغاظ منه جدآ ومش عارف يعمل حاجه لو عمل هيعمل بصفته إيه اصلا فضل مضايق وريم بتكلمه وهو مش واخد باله منها ووليد راح لكريم وموده يهزرو سوا.
مالك:عن أذنك يا انسه.
وسابها ومشى وفضلت ريم قاعده لوحدها.
موده شافته قايم:كريم بسرعه الساعه كام.
كريم:تمانيه الا دقيقه بالظبط.
موده جريت وكريم ضحك عليها
عدى اليوم فى الجامعه عادى خرجو.
كريم:موده انا هروح عشان مخنوق شويه لما تخلصى رنى عليا.
موده:اشطا هحاول متأخرش عليك كمان الراجل ابوك عايزنى بيقول فى مفاجأة وانت عارف مفاجأته.
كريم:ربنا يستر انا هروح اشوف فى إيه.
موده:طيب سلام.
مشى كريم ومالك لما شافه مشى للعربيه استناها وهى خلصت ومشيت للعربيه وركبت ورا.
مالك:ده على اساس انى السواق بتاعك.
موده:لا مش قصدى بس انا عايزه يكون فى مسافه.
مالك: خايفه يعنى ابتسم بسخرية.
كمل مالك وهو بيقلد صوتها:انا سوبر ومن انا بطله ومش بخاف من حد نينينينى.
موده بصيتله بغضب ونزلت ورزعت الباب وركبت جمبه وهى بتقرب ليه وبتوجه صوبعها على وشه:اسمع انا مش خايفه منك انا بنت شجاعه وقويه وانت متقدرش تعملى حاجه.
مالك بابتسامه:حقيقى.
كملت موده بتحدى:اه متقدرش عشان انا مش هسمحلك
مالك قرب لوشها وبقا قريب اوى منها وهى من الغضب والعصبية مش ملاحظه.
مالك:لو عايز هعمل إلى انا عايزه بس انا مش كده ومش عايز حاجه منك غير
موده بإستغراب:غير؟
مالك ابتسم وجيه يقرب لشفايفها لاحظته موده وبعدت وشها عنه ابتسم مالك.
موده:دكتور بطاطس بقا قليل الادب اوى وانا إلى كنت فاكره دكتور بطاطس محترم.
مالك:بتقولى حاجه.
موده:لا مش بقول.
وصلو البيت بتاع مالك نزلت موده وجريت عشان تطلع على السلم ومالك مش يدخلها الاسنسير بالعافيه وفعلا بدأت تطلع أما مالك فطلع بالاسنسير وجاب مايه وعصير ووقف على الباب وهو بيشرب العصير وماسك كوبايا المايه فى إيديه لموده.
موده كانت بتطلع وهى بتزحف على الأرض واخيرا وصلت وقعدت على آخر سلمه تاخد نفسها.
مالك:اتأخرتى ربع ساعه كده هتقعدى نص ساعه زياده.
موده وهى بتنهج: حسبى الله ونعم الوكيل.
مالك:خدى.مد كوبايا المايه ليها اخدتها موده وفضلت تشرب وتاخد نفسها وبعدين قامت وسلمت على هيام.
فى المكتب قعدين بيشتغلو موده كانت تعبانه خالص وبتنام.
مالك:موده انت بتنامى.
موده بعدم تركيز:شويه وهخلص.
مالك:موده.
موده:هخلص خلاص.
مالك بصوت عالى:موووده.
موده:مين فين فى إيه.
ضحك مالك عليها.
موده قامت وهى بتقرب وبتزعقله عشان بيضحك عليها بس كانت دايخه وقعت قام مالك بسرعه ولحقها شدها من وسطها وقربها ليه غمضت موده عينيها بنعاس مالك قرب لرقبتها وشم عطرها الجنان وزى ما يكون متخدر قرب لشفايفها وهى نايمه اصلا .
ومكنتش حاسه وله مركزه ومالك زى المتخدر ومش حاسس بنفسه قرب اكتر لشفايفها ولسه هيبوسها تليفون موده رن بعد عنها بس لسه ماسكها من وسطها موده فتحت عينيها شافت التليفون.
موده:ألو.
ضحك مالك واخد التليفون وفتحه ورد
مالك:ألو.
كريم:ألو موده فين.
مالك:موده شكلها نايمه وهى صاحيه متسألنيش ازاى.
كريم ضحك:طيب انا تحت حضرتك فى الدور الكام هطلع اخدها.
مالك:فى العاشر.
كريم: الحمدلله فى اسنسير
قفل معاه وطلع ومالك بص لموده وهى نايمه وهو ماسكها من وسطها طبع شفايفه على شفايفها بحنيه وبعد قعدها على الكرسى.
كريم دخل عنده بعد ما هيام فتحتله.
هيام:اخو موده جيه ياخدها.
مالك:اخوها.
كريم بضحك وهو بيشيلها:تؤامها اخوها التؤام.
مالك:بجد انت اخوها مش خطيبها.
كريم: مش عارف ليه موده قالت لحضرتك كده بس الحقيقه انى اخوها بس طلب صغير متقولهاش انى قولتلك حاجه احسن هتنفخنى.
مالك بفرحه:حاضر.
كريم شال موده
مالك:هوصلكم.
كريم:مش عايزين نتعبك معانا.
مالك:لا ابدا مفيش تعب خالص.
مالك كان غيران لأن كريم شايلها حتى لو اخوها هو بيغير برضو قال لنفسه لو وصلهم كده كريم مش هيشيلها كتير نزلو سوا وكريم نايم موده ورا وركب جمب مالك قدام.
كريم: متشكر جدا يا دكتور مالك.
مالك:متشكرنيش احنا صحاب وله ايه.
كريم:اه طبعا صحاب.
موده كانت نايمه وبتتقلب.
موده بصوت عياط وهى نايمه:سقعانه يا بابا.
مالك اول ما سمعها قفل الشبابيك كريم ابتسم لما شافه مهتم بموده وشك أنه بيحبها.
مالك:ليه مقولتيش من بدرى أنكم اخوات.
كريم:لو كنت قولتلك كانت موده قتلتنى هى لما بتقول لحد انى خطيبها بفهم إنها عايزه إلى قدامها يبعد عنها بس حضرتك الوحيد الى هى مكنتش عايزه تبعد عنك قالتها وترجعت فى قرارها انا عارف اختى كويس هى اكيد فى جواها حاجات هى مش فاهمها او ممكن .
كمل كريم:او ممكن تكون مش عايزه تعترف بيها مش عايزه تحس بكده ايه إلى بقوله ده اسف يا دكتور ده مجرد عبط متركزش فيه .
موده:كريم عايزه شاورما اممممم.
وكملت نوم ضحك عليها كريم ومالك.
كريم: بتحب الشاورما اوى
مالك:عارف
كريم:ايوه هنا احنا كده وصلنا متشكر جدا لحضرتك اسف على تعبك.
مالك: مفيش تعب وله حاجه بس انت خلى بالك عليها.
كريم:مش محتاج وصايه عن إذنك.
شال موده وطلع أما مالك فكان طاير من الفرحه روح البيت ودخل أوضته وبعد ما غير وفرد جسمه على السرير مسك تليفونه ورن على موده .
عند موده كانت نايمه والتليفون جمبها مسكته وحطيته على ودنها لقيته لسه بيرن فتحت وحطيته تانى.
موده: اممم.
مالك: بحبك.
موده بنوم:امممم اه اه وانا كمان بحبك.
مالك:إيه قولتى ايه.
موده:وانا كمان بحبك يا كريم غور بقا عايزه انام.
مالك:برضو كريم انا مش كريم انا مالك.
موده ضحكت: اهلا دكتور بطاطس هههههههه.
مالك:ده انا ههههه طيب يا ستى اهلا.
موده:دكتور بطاطس وحشتنى عامل ايه هههههه.
مالك:كويس وانتى عامله ايه يا حياتى.
موده: الحمدلله يا عمرى هههههه.
مالك:ليه بتضحكى.
موده:عشان انت فاكر انى مخطوبه ههههه وانا اصلا سنجل بائسه هههههههههه.
مالك:مش هتفضلى سنجل كتير.
موده:ازاى عندك عريس ليا.
مالك:انا انا هرتبط بيكى إيه رأيك
موده:لا لا انت لا.
مالك: ليه انا لا انا بحبك وعايزك.
موده:انا كمان برضو بس ريم هتضايق 😴😴😴😴.
مالك:موده موده روحتى فين موووووده.
موده:إيه امتى وازاى
ضحك مالك:ريم هتضايق ليه.
موده:لا ده سر مش هقول لحد اوعى تقول اوعى.
مالك ضحك:خلاص ماشى.
موده:انا هقفل بقا.
مالك:لا لا.
موده:ليه عايز ايه بقا.
مالك:ممكن يعنى لو سمحت وله اقولك خلاص اقفلى.
موده باست التليفون وقفلت وكملت نوم.
مالك سمع بوستها اتكسف ودفن وشه فى المخده بكسوف.
تانى يوم صحيت موده مسكت التليفون لقيت الساعه سبعه ونص قامت نطيت من على السرير ولبست وصحيت ابوها ونزلت ومعرفتش ايه هى المفاجأة برضو وجريت نزلت وركبت ووصلت الجامعه
جريت دخلت الكافيتيريا كان مالك قاعد بيشرب قهوه .
موده:انا اسفه اتأخرت.
مالك:اتأخرتى قد ايه.
موده بضيق:ربع ساعة.
مالك:يبقا ايه هيحصل.
موده:هشتغل نص ساعه زياده.
مالك قام:طيب يالا وله ايه.
مشى وموده ماشيه جمبه بتحضر الأدوات فى إيديها دخلو موده كانت واقفه كالعاده وإذا بواحد من الطلاب يقولها بصوت واطى بس هى فهمت لما حرك بقه قالها بحبك موده برقت فجأة تسمع صوت مالك وهو بيقولها بحبك وهى ترد وتقول وانا كمان بس ريم هتضايق.
كان مالك واقف جنبها شافها مبرقه وواحد من القعدين بيضحك لها.
مالك بصوت عالى:انت اطلع بره.
الولد:اسف يا دكتور
مالك:اطلع بره وكلمه كمان مش هتحضرليا تانى.
قام الواد وخرج مالك بص لموده مكنتش بتتكلم كل إلى عليها وشها جاب ميه لون.خلصت المحاضره وخرجو.
موده:دكتور هو حضرتك كلمتنى بليل.
مالك افتكر ومثل الجهل:لا ليه فى حاجه.
موده: مش عارفه بس اظن ان حضرتك كلمتنى ثوانى اشوف فى التليفون السجل يمكن حضرتك ناسى.
مالك لنفسه:غبى انا غبى.
مالك:مش دلوقتي مش فاضين.
موده وهى ماسكه التليفون:طيب خلاص.
كريم: موده.
كان وشه مش مبشر بالخير موده اديت موبيلها لمالك وراحت لكريم.
مالك بسرعه مسح اسمه من السجل مش هتصدقو مسمياه إيه(دكتور بطاطس 😝🥔) وهو بيمسحه كان بيضحك بص ليها.
موده:فى إيه يا كريم.
كريم:راجع.
موده بخوف:مين.
كريم:ثائر راجع تانى.
موده :أكيد لا انت بتهزر صح.
كريم:يعنى ديه حاجه أهزر فيها.
موده بتترعش:وراجع امتى بقا.
كريم:اولا أهدى ثانيا راجع السبت.
موده وهى بتعيط:أهدى أهدى ازاى.
كريم:موده متخافيش انا مش هخليه يجى جمبك.
#دكتور_بطاطس
#البارت_الثامن
بقلمى منار مجدى
مالك شافها من بعيد وقلق من منظرها وقرب بسرعه ليها.
موده بهستيريا:مش هتعرف تعمل معاه حاجه مش هتعرف.
داخت ووقعت من طولها بس مالك لحقها
كريم بخضه:موده فوقى موده.
وليد:فى إيه مالها موده
كريم:مش وقته هات المايه ديه.
كريم فوقها بالمايه وشربها.
موده وهى ماسكه إيد مالك إلى على وشها :لا لا لا.
وعيطت جامد.
مالك:فى إيه يا كريم.
موده بهستيريا:هيرجع هيرجع تانى هيموتنى صح هموت يا كريم خلاص.
كريم بزعيق:مش هيقربلك طول ما انا معاكى.
موده:مش هتقدر عليه مش هتقدر.
مالك:هو مين ده.
كريم:ابن عمى الكبير راجع مصر.
مالك:مش المفروض ديه حاجه حلوه اكيد وحشكو.
كريم:لا ديه حاجه وحشه جدا.
موده قامت بجمود.
كريم:انتى كويسه.
موده بصوت عالى:انا مش هسمحله يجى جمبى وله جمبك يا كريم انا هبقا قويه انا كبرت واقدر ادافع عن نفسى كويس وهقف فى وشه انا مش هنهار تانى يا كريم انا اسفه لانك اتخضيت عليا.
حضنها كريم:حبيبتى بس انتى متخافيش انا هتصرف معاه.
وليد حط يده على كتفها:وانا معاكو وهحميكى يا موده.
مالك:انا مش عارف فى إيه بس انا معاكى واى حاجه اقدر اعملها قوليلى عليها بس.
موده:شكرا بس انا هعتمد على نفسى دلوقتى ورانا محاضره يا دكتور يالا.
كريم:موده خديها براحه ماشى خلى بالك من نفسك.
موده:حاضر سلام.
مشيت موده.
كريم لمالك:خلى بالك منها.
مالك: حاضر.
مشى مالك وخلصو المحاضرات.
موده:قبل ما انسى ريم ووليد وكريم جهزو نفسكو يوم الجمعه هنروح رحله تخييم محاضرالها من الأسبوع إلى فات.
كريم:هو ده المفاجأة إلى قولتيلى عليها.
موده:بالظبط.
بصيت لمالك كان مضايق أنها مش عزمته
موده:دكتور انت طبعا الأساس في الرحله.
مالك:بجد.
موده:اه طبعا امال مين هيوصلنا.
مالك:يعنى وخدانى عشان اوصلكم.
كريم ضحك:بتاعت مصلحتها حقيره.
كلهم ضحكو.
موده لريم:اى خدمه يستى.
ريم حضنتها وباستها من خدها:حبيبتى يا موده.
موده:بس يا بت بلاش تلزيق.
وليد:وانا كمان عايز حضن.
حضنهم وريم وموده ضحكو وكريم حضنهم.
موده لمالك:مش عايز حضن انت كمان يالا عشان بعد كده لو سلمت عليكو ابقو احمدو ربنا اوى.
حضنهم مالك وكان مبسوط بس مش فاهم كلام موده.
موده:خلاص بقا يالا هنتأخر.
كريم:طيب يالا.
مالك وموده راحو العربيه والباقى روح.
مالك:موده ممكن سؤال.
موده:ايوه طبعا.
مالك:مين ثائر ده.
موده بضيق:ابن عمى الكبير المتوفى كان بره بيخلص شغل وراجع تانى.
مالك:ليه بتخافى منه
موده:عشان عشان ممكن مجاوبش.
مالك حس انها مخنوقه:خلاص مش مهم اصلا.
موده ابتسمت بكسره وكانت ابتسامه حلوه بس ضايقت مالك جدا حب يخرجها من الموده شغل الكست
(نقابل ناس نفارق ناس وماشيه الحياة عادى حال الدنيا بيتغير ما بين الثانيه والتانيه هنعمل ايه وده جارح وده مجروح وده عايش على الماضى واحوالنا ديه بتحير ولو نرضى هتحللنا بنزعل ليه ومين الدنيا دايماله محدش ضامن الايام يا بخت اللي رضي بحاله وفرق بين حلال وحرام سؤال وإجابته عارفنها فى يوم ما نسيبها وخدين ايه ما دام سايبنها سايبنها هنضايق ونزعل ليه دقيقة بص كده حواليك هتلقى شمس بتنور وبعديها فى عز ليل قمر سبحانه من صور منور ليك تملى الامل موجود قريب للشيفينه هتتفائل وهتضحكلك فى غمضه عين هتلقى الدنيا ملك إيديك حياتنا ساعات بنرسمها وبنجملها بالالوان فى لون نختاره يكتمها ولون يدى لحياتنا امان همومك بكره هتعدى مفيش حاجه مبتعديس حياه عايزاك تكون عندى وكل ماتقوى فيها تعيش نقابل ناس نفارق ناس وماشيه الحياة عادى حال الدنيا بيتغير ما بين الثانيه والتانيه هنعمل ايه)
موده:تفتكر لما اتفائل الحقيقه هتتغير
مالك:ممكن محدش عارف الايام مخبيه ايه.
موده:معاك حق.
موده:انا هتفائل ومش هتشاءم .
مالك:وصلنا.
موده نزلت وهو معاها.
موده:لا مش قادره اطلع بقا.
مالك:انا معاكى متخافيش.
شدها للأسنسير وقفل وهى قلبها حاساه هيقف من الخوف.
مالك:مفيش حاجه تخوف خالص.
الاسنسير وقف وإتهز جامد خافت موده جامد وحضنته برعب وقالت:نبرت فيها اهو هيقع بينا.
مالك داس على زرار وبعدين الاسنسير اشتغل.
موده حسيت بنفسها بصيتله وهى فى حضنه لقيته بيبصلها بحنان اتكسفت موده وبعدت عنه وهى بتعدل شعرها:انا اسفه.
الاسنسير وقف وخرجوا وهيام فتحتلهم.
هزرو وضحكو وطبعا اشتغلوا وخلصو.
موده:هيما انا ماشيه.
هيام:طيب يا حبيبتى خلى بالك من نفسك.
موده:يا حبيبتى يا هيما خايفه عليا.
هيام:طبعا مش زى مالك ابنى انا بعتبرك بنتى.
موده:لو انا بنتك هل ده معناه أن دكتور بطاطس يبقا اخويا يماما ده يخوف اوى التخيل ده انا ماشيه سلام
نزلت موده على السلم بسرعه وهيام ضحكت عليها ودخلت.
كريم:موده عامله ايه دلوقت كويسه.
موده:اه يا قلبى كويسه متخافش.
كريم:جبتلك شوكولاته.
اخدتها موده وفتحتها تاكلها ومشيو للبيت.
سيد:اتأخرتو ليه مش هينفع التأخير ده بعد كده يا موده.
موده:يا بابا ما كريم بيوصلنى ومش برجع لوحدى وبعدين انا كويسه وانت مكنتش معترض.
سيد:دلوقتى الموضوع اتغير ويا ريت كلامى يتسمع من غير نقاش شويه. وسابها ومشى.
كريم:متزعليش منه يا موده هو بس بيحاول يبعد عن المشاكل ومن ناحيه الشغل انا هتكلم مع دكتور مالك.
موده بضيق:ماشى يا كريم انا داخله انام عشان تعبانه.
كريم بزعل لزعل أخته: تصبحى على خير.
موده:وانت من أهله يا روحى.
ودخلت اوضتها ونامت وهى مخنوقه وبتعيط.
تانى يوم صحيت كالعاده وصحيت البيت ونزلت مستعجله فى الكافتيريا.
موده بهدوء من التعب يعتبر ما اكلتش من امبارح حاجه: محمود.
محمود:مالك يا موده كويسه.
موده بابتسامه:الحمد لله ممكن القهوه بتاعتى.
محمود:طيب وهجيبلك شاورما شكلك ما اكلتيش حاجه.
موده:ماشى.
مشى محمود وجابلها الحاجه ورجع موده شربت القهوه وقعدت تأكل بهدوء كانت سرحانه.
ريم بتهزها:ايه يا موده بكلمك من بدرى.
موده بهدوء:معلش يا ريم انا بس كنت سرحانه شويه.
ريم:متفكريش فى حاجه سيبى كل حاجه على ربنا.
موده: ونعمه بالله
مالك بينهج:اسف اتأخرت.
موده ابتسمت:بجد دكتور بطاطس بذات نفسه أتأخر.
مالك:انتى قولتى دكتور إيه.
موده:دكتور مالك.
مالك:يسلام يعنى مقولتيش دكتور بطاطس.
موده:لا محصلش صح يا ريم انا قولت إيه.
ريم:دكتور مالك.
مالك:ما علينا يالا بسرعه عشان المحاضره هتبدأ.
مشيو. الايام عديت زى بعض لحد ما اخيرآ جيه يوم الجمعه وكلهم اتقابلو بدرى قدام الكافيه.
موده:كده كله وصل.
ريم: ايوه.
موده:نفسى افهم إيه إلى عملاه فى وشك ده.
وليد بضحك:شبه أحمد صبحى فى المسرحيه وهو بيقول رووووچ هههههه.
موده وهى بتقلد الممثل:رووووچ هههههههه.
كريم بزعيق:خلاص بقا.
وليد:ماله ده.
موده:مش عارفه.
بصيت الناحيه التانيه.
موده:اهو دكتور بطاطس وصل.
وليد:ده لو عرف هينفخك.
موده:ومين هيقوله ههههه كبسه اوى.
وليد:يا بت اسكتى.
وصل مالك ونزل وسلم عليهم وبدأوا يركبو .
ريم لموده:عايزه اركب قدام.
موده:متركبى حد ماسكك.
ركبت موده ورا وبعدها كريم وبعده وليد وقدام ركبت ريم.
مالك لما شاف موده بتركب ورا اضايق وركب وهو كان مركز معاها فى المرايا وكريم ملاحظه ومبتسم كحت موده ومالك جاب منديل من قدامه بسرعه وإديهولها ورا.
موده:متشكره.
كريم:موده بصى.
موده بصيت لقيت طفل صغير بيبص من الشباك ومضايق ومامته وباباه بيتخانقو موده ابتسمت وعملتله باى الواد بصيلها بقرف وطلعلها لسانه.
موده:تصدق انت واد تنح.
قعد يغيظ فيها.
موده:لا عاملى فيها عيل لا يا بابا انا أعيل منك.
وفضلت تعمل حركات فى وشها وبإيديها وتحول وتعمل زى الغول والكل يضحك عليها.
كريم:كفايه كده يا موده منظرك قدام أهله إيه.
موده:يعنى أنا هنسبهم سيبنى افك شويه.
فضلت تلعب مع الواد لحد ما مشى فى إتجاه تانى بس قبل ما يبعد عن نظرهم الواد ابتسم وعمل لموده باى وهى كمان ابتسمت وعملتله باى.
وليد:حتى الطفل إلى لسه شايفك من خمس دقايق حبك.
موده: الحمدلله على حب الناس يجدع.
وليد:هو فى حد يشوفك وميحبكيش.
موده:الكلام مش مطمنى بس ماشى ياعم شكرا متشكرين كفايه.
ضحكو كلهم.
كريم وهو بيبص قدام بزعل:يا ريتنى كنت زيك يا موده والناس بتحبنى.
موده حضنته:مش مهم الناس المهم انى بحبك يا قمرى.
حضنها كريم.
وليد:يا جماعه نحن هنا مش كده.
موده بضحك:عيل غيور يباى.
مالك:وصلنا.
نزلو كانو رايحين مكان في اسكندريه على البحر بس المكان ده مفيش حد بيروحو هناك.
مالك:امال فين الناس.
وليد:خايفين.
مالك:ليه.
موده:عشان القروش.
مالك بخضه:قروش.
كريم:بس يجماعه بقا.
موده:لا مفيش قروش بس عشان المنطقه هنا غريق.
مالك:كده كده مستحيل انزل المايه عشان بخاف منها.
موده رفعت إيديها:اضرب كفك وانا كمان.
وليد:هو فى حاجه يا موده مش بتخافى منها.
موده:اه ذبابه الفاكهه إلى واقفه قدامى ديه. وشاورت عليه.
وليد:والنعمه مانا سايبك.
وفضلو يجرو ويضحكو.
وقفو كلهم صف وهما بيبصو للبحر.
وليد:مش بالذمه جميل.
موده:تحفه.
ريم:انا هنزل.
موده:بطلى هبل.
ريم مسمعتش الكلام ونزلت وهى بتضحك وبتلعب موده لفت وشها جت تمشى سمعت صوتها وهي بتصوت وبتقول: بغرق.
بصيت جنبها لقيت كريم بيقلع التشيرت ونازل.
موده بعياط وصوت عالى:كريييييييم لاااااااا.
نزل كريم وموده بتعيط وبتناديه جابها كريم وجيه يخرج وراها المايه ساحبته موده أعصابه سابت قلعت الجذمه بسرعه وجت تنزل مسكها مالك.
مالك:خليكى هنا. ونزل رغم خوفه نزل فى اللحظه ديه كبر فى نظر موده اوى.
موده:كريم يا كريم كريييييييم.
مالك جابه وخرج كان وليد بينادى فريق انقاذ بس جيه فى الاخر
مالك حط كريم على الشاطئ وهو مغمى عليه فضل يعمله إنعاش ويضغط على صدره لحد ما طلع المايه من بقه.
موده بعياط:يا غبى يا غبى.
كريم:برضو شتيمه يا بنتى فين اخلاقك.
موده ضربته على كتفه جامد مسك كتفه وهو بيقول:اه يخربيت عنفك يا شيخه انتى مستحيل تكونى بنت أبدآ انتى اكيد ولد.
موده ضربته تانى وكمان ضرب فيه فى صدره لحد ما شدها لحضنه وباس رأسها وقال:انا اسف متزعليش بقا.
موده:كنت هتسيبنى لوحدى.
كريم:مقدرش.
موده:مفيش موده من غير كريم.
كريم:ومفيش كريم من غير موده.
حضنو بعض جامد.
ريم:متشكره يا كريم.
موده بزعيق:متشكره إيه اسكتى خالص كريم كان هيضيع بسببك وبسبب جنانك عارفه لو كان حصله حاجه مكنش هيكفينى حياتك يا ريم.
ريم:انا اسفه
موده: اعمل بأسفك إيه.
كريم:خلاص يا موده حصل خير وانا كويس اهو.
ريم عيطت ومشيت.
كريم:ليه بس كده يا موده.
مالك:انا مع موده هى عارفه أن هنا غريق رغم ده نزلت.
وليد:خلاص يجماعه حصل خير جت سليمه.
كريم:موده روحى صلحيها.
موده:يوووه حاضر.
قامت موده وراحت قعدت جنبها.
موده:بتزنى ليه دلوقت.
ريم:عشان زعقتيلى قدامهم.
موده:إلى عملتيه صح.
ريم:لا انا اسفه.
موده:خلاص بس تانى مره الى اقولهولك اسمعيه.
ريم:حاضر والله مش هعمل كده تانى.
موده:خلاص محصلش حاجه تعالى يالا نقعد حوالين النار شويه
دكتور_بطاطس
#البارت_التاسع
بقلمى منار مجدى
اتلمو حوالين النار قعدت موده جمب كريم ومالك قعد جمبها وريم جمبه وبين ريم وكريم وليد.
وليد:وبعدين تلعبو الشايب.
موده بحماس سقفت:ايوه ايوه بأحكام.
كريم:بس بعقل اشطا.
مالك:ديل.
وليد:انا بتفاجأه بيك يا دكتور كل شويه والله.
مالك:ليه.
موده حطيت إيديها على كتفه:دكتور مالك من سننا على فكره اكبر مننا. وبصيتله بتفكير🤔أممممممم تقريبا خمس سنين صح.
مالك:لا سته.
موده شالت ايديها وبصيت قدامها:يعم مش هتفرق.
وليد:ده انتى قلبك مات بقا بتكلمى الدكتور كده.
مالك لف دراعه حوالين رقبتها:عادى انا وموده صحاب مش كده.
موده بكسوف وهى بتبعد إيديه: طبعا طبعا.
كريم ضحك لانه عارف موده لما بتتكسف.
موده:كريم بص قدامك وانت يا وليد هات الكوتشينه شكلك هتقعد ترغى كتير.
كانت ريم كل شويه تميل على مالك وتعمل مش قصدها والكل كاشفها وسايبها.
موده: محدش يبين أن معاه الشايب.
الورق اتوزع.
موده 😮:ينهار ليه ليه.
كريم:كده احنا معرفناش الشايب مع مين صح
وليد:خالص.
مالك ابتسم من جمب وبدأوا يشيدو.
كان دور مالك يشد من موده وهى كانت مركزه عينيها مع الشايب فمسكه.
موده:لا بلاش ده.
ابتسم مالك وشده.
موده:قولتلك بلاش.
مالك بصوت واطى جمب ودنها:اهم حاجه انتى متخسريش انا لو خسرت وانتى كسبتى هبقا كسبتك انتى.
موده مفهمتش الكلام بس اتكسفت من قربه ونفسه .
موده بتغير الكلام:ركز بقا عشان ريم تاخده.
مالك:ليه مش عايزانى اخسر.
موده:ايوه ضميرى بقا.
مالك عند ودنها:اموت انا فى ضميرك الحى.
ابتسمت موده وهى بتشاورله بعينيها يركز أما ريم فكانت مضايقه ووليد وكريم بيظبطو ورقهم.
ريم سحبت الشايب.
موده ضحكت ومالك بصيلها.
موده:كفك يمان.🙏
الدور خلص ووليد هو إلى لبس فى الاخر.
وليد بصعبنيات:مبلاش احكام يا موده
موده:نو نيڤر أفر نو وألف نو بس عندى ديل.
وليد بأمل:إيه.
موده:لو جوزت جدو بالاميره هتنازل.
وليد: اشطا.
وليد انبسط لانه معلم البنت اصلا وطلعها.
موده بشك:وله انت غشيت صح
وليد:اخص عليكى يا موده انا كده برضو.
موده:انت ابو كده شخصيآ.
وليد:بقا كده يبقا الشوكولاته ديه هكلها انا بقا.
موده:دى جلاكسى بالبندق.
وليد:ايوه بس خلاص بقيت بتاعتى.
موده قعدت كيوت وبصيتله وبربشت وقالت:دودى.
وليد:لا لا بلاش تدلعينى.
موده:طيب دودا.
وليد:يا بت اكتمى برستيجى.
موده:طب هات الشوكولاته ديه الاول..
وليد:امممم لا.
موده:يعنى مش هتجيبها.
وليد:لا.
كريم:اشرب.
وليد:إيه.
موده قربت عليه بسرعه وجابته من رأسه إيديته بروسيه واخدت الشكولاته بالعافيه وفتحتها وحطيتها فى بقها كلها.
وليد:يا مفتريه يا طفسه.
موده:اخيس ياض.
وليد:طيب ابلعى الاول.
موده:مس عايفه.
وليد انفجر ضحك وموده مش عارفه تقفل بقها اصلا أضايقت وقامت جيه كريم يقوم مسكه مالك.
مالك:خليك انا هعرف اتصرف
كريم ابتسم وهز راسه وقعدو الباقى.
موده كانت بتحاول تقفل بقها حتى مش عارفه عيطت.
مالك: هو انتى كل حاجه عياط.
موده بعياط:أماى عايزانى أعمى إيه(امال عايزنى اعمل ايه)
مالك ضحك وقرب مسك وشها ومسح دموعها واخد حته شوكولاته من بقها.
مالك: دلوقتى حاولى تقفلى بقك.
موده:لسه مش عارفه.
مالك اخد حته تانى: ودلوقتى.
موده قفلت بقها وبدأت تندغ وبلعت.
موده هات بقا دول نرميهم خلاص
مالك ابتسم وحطهم فى بقه بصيتله موده بصدمه وفتحت بقها وهى محمره ومكسوفه.
كانو واقفين قدام البحر وكلهم هناك مش واخدين بالهم وريم مقامتش عشان بتقرف.
مالك بصيلها بابتسامه:مالك فاتحه بقك كده ليه مش خايفه الدبان يدخل.
قفلت موده بقها بضيق وكسوف فى نفس الوقت قرب مالك وشه ليها وابتسم وهى برقت مكنتش عارفه تتكلم زى مايكون لسانها القطه أكلته.
مالك: مكسوفة يا قطتى.
موده زقيته بضيق وقالت:لا طبعا موده مش من البنات الفافى.
مالك:يا راجل.
موده:اه طبعا وبصيتله:مش مصدق وله ايه.
مالك.قرب تانى لوشها بس المره ديه حط شفايفه على وشها جمب شفايفها واكل الشكولاته وبعد وهو بيلحس بقه موده اتكسفت أوى.
مالك:طعمها جميل اوى الشكولاته ديه.
موده:إيه إلى عملته ده انت بتهزر.
مالك:إيه بساعدك وبنضفلك وشك انا غلطان يعنى.
موده:اه غلطان متساعدنيش تانى.
جت تمشى شدها من إيديها خبطت فيه:مش بمزاجك يا عسل.
موده:عسل!
ضحك مالك وموده شديت نفسها وراحت قعدت مكانها.
بعد يوم طويل
مالك وصل الكل على بيته ومكنش فاضل غير موده وكريم
نزلو وكريم كان نايم خالص فمشى وموده جت تمشى وراه مسكها مالك من إيديها.
مالك:هستناكى بكره متتأخريش.
موده:ماشى طيب.
شديت ايديها وطلعت مع كريم واول ما دخلت من الباب قلم خماسى نزل على وشها من قوته وقعت على الأرض وبقها جاب دم.
بصيت موده لقيت ثائر وعلى وشه غضب جحيمى.
موده بخوف وهى بتترعش:ثا ثائر.
كريم:انت ازاى تمد إيدك عليها انت مجنون.
مسكه ثائر من لياقته:كلمه زياده وهبيتك فى المستشفى الليله دى
موده مسكت كريم:سيبه يا ثائر لو سمحت سيبه
سابه ثائر ورماه على الأرض جامد
موده بخضه:كريم انت كويس.
كريم بصيله بغضب ولسه هيقومله مسكته موده وهى بتشاور برأسه لا .
موده:ادخل انت وانا هدخل وراك متخافش عشان خاطرى ماشى
قام كريم بتأفف ودخل اوضته.
موده:ممكن اعرف ليه مديت إيدك عليا وبابا فين.
ثائر:عمى مش هنا وبالنسبه للقلم يمكن يفكرك بأخلاقك إلى نسيتيها وانا مش موجود.
موده بصوت عالى:انا مسمحلكش تشكك فى أخلاقى.
ثائر بغضب مسكها من رقبتها:متعليش صوتك عليا انتى نسيتى نفسك.
موده:سيبنى هموت.
سابها وقال:مش انا إلى بخلى رجاله توصلنى فى نصاص الليالى زى الرقصات
موده:مش هرد على واحد زيك.
ثائر بغضب مسكها من شعرها:مين ده يا بت انطقى وكان ماسك إيدكى ليه
موده كانت بتتوجع جامد بس مش عايزه تعمل صوت عشان كريم وميحصلش مشكله معاه بسببها
موده:على الأقل ارجل منك وبيحترم الست.
ثائر غضبه فار زقها للحيطه جامد وهى بترجع لورا خبطيت فى الڤازه عورت إيديها تعويره كبيره بطول درعها مسكها جامد وسابتها للحيطه.
موده بسخريه:انت فاكر انك كده بتثبتلى انك راجل يعنى اول حاجه سمعتها عن الرجاله أن الراجل مستحيل يمد إيده على واحده ست مابالك بقا بنت عمه.
ثائر بابتسامه غل: بالظبط عشان بنت عمى فأنا بربيكى ولو مش مصدقه انى راجل لا يبقا لازم اثبتلك.
وبدأ يبوس فى وشها وهى تزقه وتعيط وتنادى على كريم.
كريم خرج مسك ألفاظه وضربها على دماغه بعد عنها.
كريم مسك موده:أهدى أهدى انا هنا.
ثائر بغضب:مش كتير.
سيد على الباب:إيه بيحصل هنا.
كريم:شايف يا بابا ابن عمنا إلى من لحمنا كان بيعمل ايه فموده بص كان عايز يتعدى عليها.
سيد بصوت عالى:ثائرررر.
ثائر:اسف يا عمر وانا مستعد اصلح غلطى واتجوزها.
كريم:انت بجح اوى لا طبعا.
سيد:موافقين.
كريم:بابا.
سيد:اسكت انت انا عارف مصلحتها تعال يا ثائر نتفق على شويه حاجات.
كريم بص لموده إلى كانت فى موقف لا تحسد عليه كان بيحاول يعتدى عليها وفى بيتها وأبوها معملوش حاجه المفروض أنه سندها واى اب طبيعى المفروض يضربه ويطرده بس لا وصيه عمها الكبير المتوفى بالنسباله اهم من بنته شخصيآ.
كريم حط أيده على كتفها اترعشت موده ولزقت فى الحيطه.
كريم حضنها:متخافيش يا موده مش هيحصل وتتجوزيه مش هيحصل لو على جثتى.
موده حضنته جامد: كريم متسبنيش يا كريم هيموتنى يا كريم متسبنيش متسبنيش هو مراقبنى بص بص هو شايفنى بيبصلى اكيد هيقتلنى متسبنيش يا كريم.
كريم حضنها وهى منهارة عياط:متخافيش مش هسيبك ليهم أبدآ والجوازه ديه مش هتم.
خرج سيد وثائر.
سيد:الفرح بعد التخرج أن شاء الله يا موده.
ثائر بابتسامه وحشه خوفت موده واستخبت ورا كريم: خلاص كلها كان شهر وتبقى عروستى.
كريم:يا بابا إزاى عايز تجوزهاله.
سيد:ثائر ابن عمها واكيد هيحافظ عليها ويخلى باله منها انا عارف مصلحتها يا كريم هى بنتى على فكره. وسابه ومشى.
موده كانت بتترعش ومش مركزه غير مع ابتسامه ثائر إلى مخوفاها كريم مسكها من كتفها وهى فى حضنه ومستخبيا فيه ودخلها اوضتها ودخل وقفل الباب.
كريم:متخافيش يا موده انا معاكى الجوازه ديه مش هتم انا بوعدك وعد شرف.
موده بصيتله وهى بتعيط.
كريم بخضه:إيه فى وشك ده ورقبتك فيها علامات صوابع هو حاول يخنقك.
موده هزيت راسها وهى بتعيط كريم طبطب عليها وجيه يشدها من دراعها فى حضنه اتألمت موده مسك دراعها لقا جرح كبير
كريم:كل ده الحيوان ده عمله في اقل من دقيقتين.
موده عيطت جامد وحضنت كريم
كريم: والله يا موده مش هيتجوزك يانا يا هو.
موده عيطت اكتر قعدها كريم على السرير وجاب علبه اسعافات وقعد يعقم لها الجروح بس ملفهمش عشان ينشفو ونايمها على السرير وغطاها جيه يمشى مسكت موده إيديه وهى بتترعش:متسبنيش يا كريم.
كريم قعد جنبها وهو بيمسح على شعرها لحد ما نامت وهو غفى وهو قاعد جمبها.
موده فى الحلم.
موده:ابعد عنى انا اسفه.
ثائر:خلاص فات الاوان.
وهجم عليها وهى عماله تصوت وتستنجد بحد جيه كريم ابتسمت موده بس ثائر ضربه وقع ودماغه اتفتحت صرخت موده:كريييييي. بس ثائر سكتها وهو بيطبع شفايفه على شفايفها بشراسه وهى بتفرك ومش قادره تتكلم.
فاق كريم لما لقاها بتتشنج على السرير وعماله تعمل صوت اتخض عليها وصحاها.
موده اول ما فاقت حضنت كريم:مشينى من هنا مشينى يا كريم.
كريم:طيب طيب قومى ألبسى.
موده:متخرجش من هنا.
كريم:متخافيش.
دخلت موده وهى بتبص حواليها بخوف.
كريم اضايق لانه مش عارف هيعمل ايه.
خرجت موده بسرعه ومسكت فى دراع كريم:يالا بسرعه.
كريم كان غير لما دخلت نزلو على طول.
موده اول ما دخلو الجامعه والكل بيبصلها وهى بيصعب عليها نفسها وبتبص للأرض ودموعها نازله.
كريم:محمووووود.
محمود: أحلى قهوه لأحلى موده إيه ده مالك.
موده بصيت للأرض وعيطت.
كريم:بعدين يا محمود هقولك.
محمود:طيب بس خدى ديه على الأقل.
بصيتله موده لقيت شوكولاته جلاكسي اخدتها.
ابتسم محمود ليها بلطف ومشى.
كريم:ممكن تهدى يا موده انا وعدتك والله يا موده مهخليه يلمس بس شعره منك.
موده مسحت دموعها بس مقدرتش عيونها بتنزل دموع غصب عنها مش بإيديها.
كريم:اجيبلك كمامه.
موده هزيت راسها.
كريم:ثوانى وجاى.
موده قعدت وهى بتنزل دموع وسرحت وفجأة بحد بيحط إيديه على كتفها بتتنفض وتترعش وتقول بهستيريا:لا لا لا.
مالك بخضه:موده فى إيه.
موده بتبعد وشها عنه عشان ميشوفهاش وهى ضعيفه وكل لما يلفيلها تلف موده لحد ما كريم جيه.
كريم:موده الكمامه اهى.
لسه هيدهالها بس وقفه مالك.
مالك:مالها يا كريم هى تعبانه وجايين بدرى قوى انهارده ليه.
كريم:عادى مفيش حاجه.
مسكت موده الكمامه وشديتها من التوتر كانت هتقع نزل مالك ومسكها بص لفوق شاف موده.
قام بخضه ومسك وشها:إيه ده إيه حصل وإيه ده مين عمل فيها كده يا كريم
موده مسكت أيده وشالتها من على وشها جت تمشى مسكها من دراعها قالت بوجع:أااااه.
مالك شال إيديه وشاف جرح كبير.
مالك بعصبية:مين عمل كده يا كريم.
موده:مش مهم مين خلاص مش قولتلى اتفاءل.
مالك: كريم متعصبنيش اكتر وانطق مين.
كريم جيه يتكلم موده سكتته وقالت:مش لازم تعرف حاجه متخصكش.
مشيت وهى بتشد كريم.
كريم كان سرحان اصلا وهما بيتكلمو. بيفكر فى الحل.
كريم مسك تليفونه وبعت لمالك رساله:(لو عايز تعرف كل حاجه تعالى فى الكافتيريا بتاعت الجامعه الساعه تسعه.
يعنى فى نص المحاضره.
موده كانت بتترعش وخايفه ونظرات الناس ليها مضايقها.
فضلت اليوم كله على الكافتيريا ومحمود ووليد وريم بيحاولو يضحكوها.
كريم لما شاف مالك جاى قام:موده رايح الحمام متخافيش راجع على طول محمود ووليد معاكى.
هزيت موده رأسها كانت فى حضن ريم ووليد ومحمود بيحاولو يضحكوا ويهزرو معاها بس هى مكنتش معاهم.
مالك:ها قول.
كريم ابتسم:طالما سبت المحاضره وجيت انا اتأكدت.
مالك:كريم متحاولش تعصبنى انا اصلا متعصب نفسى بس اعرف مين الحيوان إلى عمل كده بس.
كريم:طيب تعال معايا.
راحو مكان تانى وقعدو.
مالك:كريم مش وقته شرب اخلص.
كريم:بص يا دكتور سؤال وجاوبه ضغرى ماشى.
مالك:ماشى.
كريم:بتحب موده.
مالك أحرج وبقا يتوه الكلام:وده إيه دخله دلوقتى.
كريم؛عشان لو بتحبها هتقدر تساعدها لكن غير كده لا قول بصراحه لو مش بتحبها قولى برضو هحكيلك برضو بس مش هتتدخل فى حاجه.
مالك غمض عينه:اه بحبها .
كريم ابتسم:كنت متأكد
مالك بعصبية:متخلص يا كريم فى إيه.
كريم حكاله كل حاجه حصلت وموضوع الجواز وكل حاجه.
مالك:وانت باباك وافق كده ازاى.
كريم:عمى قبل ما يتوفى وهو فى المستشفى وصى بابا على ثائر وعمى كان عايز يجوزهم اول ما اتولدت موده وشالها قالت ديه هتبقا مرات ابنى وثائر كان ساعتها ٨سنين بس فا بابا بقا فاكر أن ثائر هيحافظ عليها بس هو مش هيحافظ عليها هو ممكن يموتها امبارح كان بيخنقها انا مستحيل اقبل بكده.
مالك:وهتعمل ايه.
كريم:عشان كده كلمتك وسألتك بتحبها وله لا.
مالك:ايوه وده هيفيد بإيه.
كريم:تتجوزها.
مالك:إيه.
كريم:مش بتحبها.
مالك: لا ايوه بس هى.
كريم:موده اكيد هتحبك أنا متأكد بس بشطارتك انت بقا.
مالك:طيب هى هتوافق.
كريم:لازم توافق بس هطلب منك طلب تانى.
مالك:قول.
كريم:تخلى بالك منها ومتزعلهاش ولو محبتش تكمل ارجوك طلقها .
مالك:انا اكيد مش هجبرها على حاجه متخافش.
كريم ابتسم:انا مبسوط اوى انى اختارتك انت.
مالك:هو كان فى اختيارات.
كريم:كتير أولهم وليد بس انا عارف وليد اهبل ومش هيسد مع البهيم ثائر.
ضحك مالك:طيب كويس بقا.
كريم:انا همشى عشان موده زمنها خايفه بس احنا اتفقنا خلاص.
مالك:اكيد متخافش بس مقولتليش امتى.
كريم:خلينا على تليفون.
مالك:طيب.
رجع كريم ليها كانت منهاره وبتدور حواليها لحد ما شافت كريم جريت عليه.
كريم:انا هنا أهدى أهدى.
موده:مش قولتلك متسبنيش سبتنى ليه.
كريم:انا اسف.
موده مسكت فيه وقعدو لحد بليل فى الشارع موده مش عايزه تروح خايفه طبعا وليد وريم روحو من زمان بس مالك إلى بيرقبها من بعيد وهى قاعده وماسكه فى كريم وبتنام.
كريم:يا موده خلينا نروح مش هنام فى الشارع.
موده بعياط:لا يا كريم مش عايزه اروح.
كريم:طيب خلاص.
بعد فتره إذا بحد يمسكها من شعرها ويجرها وكريم بيزعقله وبيحاولو يفك شعرها من إيديه وقع اتخبط جامد فى ركبته وقع ومقدرش يقوم تانى فضل يزعقله.
ثائر:شكلك اخدتى على شغل الرقصات والمراوح متأخر بس انا بقا هربيكى من اول وجديد.
موده بعياط:سيبنى بقا يأخى.
مالك كان نايم فى العربيه فتح عينه على صوت زعيق كريم واول ما شافه ماسك موده كده نزل وضربه لحد ما ساب موده.
موده زقيت مالك: ابعد عن هنا بسرعه امشى امشى.
بس مالك متحركش.
ثائر بابتسامه:يعنى مش نتمشى يبقا انت إلى جبته لنفسك
وقفت موده وهى فارده دراعها دفاعا عن مالك: من تقربلوش هو هيمشى سيبه بقا.
ثائر بغضب: كمان خايفه عليه يا مقصوفه الرقبه استنى بس عليا
مالك بزعيق:كلامك معايا انا متتكلمش معاها.
ومسك دراعها وحطها ورا ضهره.
ثائر من تحت سنانه:متلمسهاش.
مالك:بجد ومين هيمنعنى.
موده مسكت دراع مالك بصيلها وهى بتعيط.
موده:لا متعملش كده عشان خاطرى سيبه.
ثائر بزعيق:موووده شيلى إيدك
دكتور_بطاطس
#البارت_العاشر
بقلمى منار مجدى
شالت موده إيديها وهى بتترعش ونظراتها بتترجى مالك يمشى.
كريم:دكتور ممكن تساعدني.
موده جريت على كريم سندته.
موده:لازم مستشفى.
كريم:دكتور مالك ممكن توصلنى.
مالك:اه طبعا.
ثائر مسك أيديها:فاكره نفسك رايحه فين.
مسك مالك إيده وشالها من على موده.
مالك:رايحه مع اخوها المستشفى يا ريت يكون فى دم شويه.
مشيو وركبو موده جمب كريم ورا وهى بتعيط.
موده:انا اسفه يا كريم انا اسفه كل ده بسببى يا ريت كنت مت من زمان يا كريم انا اسفه.
كريم:بس اسكتى اوعى اسمعك بتقولى كده تانى انتى نسيتى وله ايه مفيش كريم من غير موده.
موده بدموع حضنتها:ومفيش موده من غير كريم.
مالك:متخافيش يا موده قربنا نوصل المستشفى .
وصلو وموده بتسند كريم لحد جوه .
الدكتور:متقلقوش خبطه خفيفه وده كريم يدهن عليها صبح وليل.
مالك: شكرا يا دكتور.
روحهم مالك.
كريم حط أيده على كتف مالك.
كريم:جاهز دلوقتى.
موده :كريم يالا ننزل.
كريم:ها جاهز.
مالك:جاهز بس دلوقتى.
كريم:مش هينفع نأجل اكتر من كده.
مالك شغل العربيه ومشى.
موده:فى إيه فهمونى يجماعه.
كريم:موده بتثقى فيا وفى قراراتى.
موده: ايوه انت دائما بتختار الصح.
كريم:يبقا توافقى.
موده: على إيه.
كريم:هتعرفى.
كان أذان الفجر وقف مالك قدام جامع ودخلو كلهم وموده حطيت الشال على راسها ودخلت معاهم وهى مش فاهمه حاجه بس حاسه انها مستريحه.
مالك:ها يا شيخنا جهزت كل حاجه.
قعد كريم ومالك وموده جمب كريم مش فاهمه حاجه.
الشيخ:كله جاهز مين موكل العروسه.
كريم:انا اخوها التؤام وهبقا موكلها.
الشيخ:امسك يا بنى أيد العريس وقول ورايا .
كان كريم بيقول ورا الشيخ ومالك كمان موده مش عارفه فى إيه.
الشيخ:أمضى هنا يا عروسه.
موده مضيت على طول زى عادتها.
ومالك مضى.
وخرجو.
كريم:مش هوصيك عليها يا دكتور.
مالك:متخافش.
موده:هو فى إيه يكريم وانا مضيت على إيه وانتو كنتو بتقولو كده ليه وعروسه مين وعريس مين انا مش فاهمه حاجه.
كريم بأس راسها:انتى بقيتى مرات دكتور مالك.
موده بعدت بصدمه:إيه.
كريم:مكنش فى حل غير ده مكنش هيسيبك.
موده:انت مجنون يا كريم اكيد كان فى حل تانى كان ممكن نسافر ونبعد خالص.
كريم:هتقدرى تبعدى عن بابا أو عن المكان الى ماما مدفونه فيه.
بصيت موده للساعه بتاعت مامتها.
موده:كان نفسى تكون معايا يا كريم.
كريم:متزعليش انا موجود ومش هخليه يقربلك انا وعدتك.
موده حضنته:لا يا كريم متسبنيش.
كريم:هشوفك بكره فى الجامعه وكل يوم مفيش حاجه هتتغير متخافيش.
موده:مش هيسيبك يا كريم ممكن يموتك ده مجنون وبابا يا كريم اكيد هيضايق ويتعب.
مالك حط إيديه على كتفها:مصيره يخف ويفرحلك تانى.
موده:بس كريم إيه هيحصله كريم خليك معايا.
كريم:لا يا موده لازم حد يقف فى وشه.
موده:بلاش انت يا كريم.
كريم:متخافيش عليا اخوكى راجل قوى وجدع.
حضنته موده جامد وهى بتعيط:خلى بالك على نفسك.
كريم:حاضر يالا روحى بقا.
موده:اروح فين.
مالك:انا هقولك.
كريم:متخافيش اوكى دلوقتى دكتور مالك بقا جوزك.
موده هزيت راسها وركبت جمب كريم ورا وصلوه.
موده:استنى انا هطلعك.
كريم:يا ربى على الغباء امشى يا دكتور هتشل.
مشى مالك وموده عينيها على كريم من العربيه وهو طالع وهى بتعيط.
مالك:كفايه عياط بقا عيونك جفت خالص.
موده:إيه.
مالك:انتى فى البلاله خالص.
موده:انا فى إيه.
ضحك مالك موده سرحت ونامت اول ما وصلو بص مالك عليها لقاها نايمه نزل وفتح الباب من ورا وشال خصلات الشعر الى على وشها.
مالك لنفسه:ليه بس الملاك ده يحصل فيه كده مش حرام.
موده بلعت ريقها وهى بتقلب وشها الناحيه التانيه مالك حط إيديه ورا شعره بإحراج ووجيه يصحيها.
موده بنوم:سيبنى يا كريم عايزه انام.
مالك شدها من دراعها براحه وقربها وشالها وهى إيديه حوالين رقبته وراسها على صدره.
مالك لنفسه:يا رب بس متصحاش على صوت قلبى إلى هيطلع من مكانه ده.
طلع بيها ودخل البيت وطبعا لأن الوقت متأخر كانت هيام نايمه.
دخل بيها اوضته وحطها على السرير وغطاها.
وقعد فى الارض جمبها وهو بيدقق فى ملامحها سند رأسه على السرير نام وهو قاعد في الارض.
تانى يوم صحى على مامته وهى بتهزه براحه.
مالك فاق وبصيلها.
هيام بجديه:تعال بره عايزاك.
خرجت ومالك قام عدل نفسه وخرج وراها وقفل الباب براحه.
هيام:موده بتعمل ايه هنا يا مالك بقا ديه اخرت تربيتى تعمل كده وتضحك على بنات الناس.
مالك: ايه استنى كده بس واسمعينى
هيام:يعنى ملقتش واحده تضحك عليها غير موده وانت عارف انى بعزها زى بنتى ليه تعمل معاها كده عملتلك ايه.
مالك:أهدى واسمعينى عايز اقولك ايه.
هيام:مش سامعه حاجه وخلى بالك انت انهارده هتتجوزها.
مالك:مانا متجوزه اصلا.
هيام:نعم وده حصل امتى وكمان من غير ما تقولى يا مالك ليه مش انا امك برضو كنت خايف يعنى موافقش لا انت عارف انى بحب موده ليه يابن بطنى تتجوز من ورايا قصرت فى ايه معاك.
مالك:ياماما محدش يعرف اننا اتجوزنا غير انتى وأخوها حتى ابوها ميعرفش.
هيام:ثوانى عشان دماغى لفت إيه حصل.
مالك:اقعدى وانا احكيلك.
مالك قال لهيام كل حاجه.
هيام:يعنى الضرب إلى على وشها والكدمات ديه مش انت.
مالك: ازاى بس يا ماما تفكرى أنى اقدر اعمل كده.
هيام:انا فخوره بيك يا حبيبى فعلا عرفت اربى.
مالك:ربنا يخليكى ليا يا حبيبتى.
هيام:يعينى البت استحملت كتير انا هقوم اعملها حاجه تاكلها.
مالك:وانا يماما مش هتأكلنى.
هيام:وانا اقدر برضو .
جت هيام تخرج سمعو صوت موده بتصرخ جريو عليها.
موده:لاااااااا.
مالك دخل قعد جمبها وهى بتتنفس بسرعه:أهدى يا موده كله تمام أهدى.
موده مسكت دراع مالك: هايقتله هيقتله انا عايزه كريم دلوقتى الساعه كام.
هيام:عشره يحبيبتى.
موده:لا اتأخرت جامد ماتصلش عليك طيب.
مالك:لا.
موده بعياط:انا خايفه عليه اوى هيقتله هيموته.
مالك حط إيديه على خدها:بس أهدى متخافيش انا معاكى ماشى استنى هتصل عليه.
مسك التليفون بإيديه التانيه:ألو كريم انت كويس.
كريم:انا نايم يعم محدش لسه عرف حاجه وشكلى كده مش رايح الجامعه انهارده.
مالك:طيب خد طمن موده عشان خايفه.
مسكت موده التليفون:كريم انت كويس حد عملك حاجه لو سألوك يا كريم قولهم بلاش ضرب وخناق ماشى كريم مش بترد ليه كريم.
كريم:نايم يا موده تعبان وبعدين انتى اديتينى فرصه أرد حتى لولولولولولو ايه مبتفصليش.
موده ضحكت نص ضحكه:خلتنى اضحك وانا مليش نفس.
كريم:ليه ملكيش نفس عيشى يا موده واضحكى وانبسطى فاكره ماما كانت بتقول ايه.
موده بصيت للساعه:الوقت بيعدى لو منبسطتش وقعدت اعد الوقت هيبقا عدى على الفاضى لكن لو ضحكت بس هكون عملت انجاز كبير وحشتنى اوى يا كريم.
كريم:اصحى بس كده وهجيلك ونروحلها سوا.
موده:ماشى خلى بالك من نفسك.
كريم: متقلقيش عليا انا وحش.
موده:وحش اوى بصحيح بقماره امبارح من زقه رجلك باظت.
كريم:بس يا بنت عيب الله.
موده ضحكت:خلاص روح نام.
وقفلت معاه وبصيت لمالك وعينيها بتلمع بدموع بس مبتسمه :كويس هو كويس.
مالك كان لسه إيديه على خدها وابتسم وهز رأسه.
هيام: ده اخوكى.
موده:التؤام.
هيام:ربنا يخليكو لبعض انا هروح اعمل مع عنايات الفطار.
خرجت هيام موده غمضت عينيها بإطمئنان.
مالك:بقيتى احسن.
موده:اه الحمدلله.
مالك:كنت عايز اقولك حاجه مهمه.
موده:اه صح وانا كمان.
مالك:ايه هو إلى عايزه تقوليه ليا.
موده:اننا لازم نتطلق مينفعش نفضل كده كتير فاهمنى.
مالك شال إيديه:إيه كده ازاى يعنى.
موده:متجوزين وزى اخوات مش هينفع صح أنا مش هضيعلك حياتك عشان حياتى ديه تبقا انانيه منى وحضرتك وقفت جمبى كتير مينفعش اعمل معاك كده وكمان كده المعجبات بتعتك هتزعل.
مالك:حياتى مش هتضيع العكس انا حاسس انى لقيت نفسى وانتى مش انانيه أما بالنسبة للمعجبات انا مش يهمنى حد غيرك.
موده:انت قصدك ايه.
مالك قرب وشه لوشها:قصدى انى بحبك انتى ومن اول ما عرفتك مش من دلوقتى.
موده اتصدمت وبربشت بعيونها كذا مره من الصدمه ابتسم مالك وطبع شفايفه على شفايفها وهى زى ما هى بصدمتها وهو تعمق اكتر لحد ما نزلت موده على المخده تانى وهو مكمل.
موده غمضت عيونها افتكرت ثائر زقيته بسرعه.
قام مالك وموده حضنت نفسها وهى بتتحرك :هيقتلنى هيموتنى هيجى اهرب امشى هيقتلك انت كمان ابعد ابعد.
حضنها مالك:مش هيقربلك خليكى واثقه فيا.
حضنته موده وهى بتستخبا:هيلقينى وهيجى هيقتلنى وهيقتلك لا لا يا رب بقا.
مالك حط إيديه على شعرها:متخافيش يا موده انا معاكى ومش هسيبك ومش هيقدر يأذيكى تانى.
موده حضنته اجمد:لا هيقدر ده متوحش ده حيوان مش بنى أدم زينا لا انا خايفه خايفه عليك وعلى كريم وعلى هيما كل ده بسببى انا يا ريتنى مت قبل ما اتولد .بعدها مالك ومسك وشها
مالك:شششش بس متقوليش كده تانى سامعه.
موده هزيت راسها وحضنها مالك.
مالك لنفسه:خايفه عليا اكيد بتحبنى وله ايه مش عارف بقا هنشوف.
هيام دخلت بعد ما خبطت لقيت موده نايمه فى حضن مالك وهو قاعد ووخدها فى حضنه ونايم ابتسمت عدلتهم وغطيتهم وطفت النور وخرجت.
بليل قام مالك لقاها حضناه زى الاطفال ابتسم مالك وباس رأسها
موده اتاوبت وحضنته اجمد مالك ابتسم ببلاهه كده😁
موده وهى نايمه ومش حاسه باسته من خده وحركت وشها فى وشه وسبتت.
مالك:يا ربى انا حاولت بس هى إلى بتغرينى اعمل ايه انا دلوقتى.بصيلها:طيب انا هاخد بوسه صغننه صغننه خالص.
مالك قرب براحه لشفايفها وطبع شفايفه عليها براحه بس اندمج زياده وحرك ايديه على جسمها ووشها وهى اتقلبت فاق وبعد عنها وقال لنفسه:لا انا ضعيف اوى قدامها مش هينفع كده وله بوسه بعد كده مفيش ليا حاجه عشان انا نوتى. ضحك مالك على نفسه.
قامت موده على صوت ضحكه وقالت وهى بتفرك فى عينيها:بتضحك على ايه انت كويس. حطيت إيديها على جبينه :خدودك بس الى سخنين طيب كده ايه مش فاهمه.
مالك مسك أيديها وحطها على قلبه:هما كده عشان ده بيحبك.
موده بصيتله فى عيونه وشالت ايديها.
مالك:متبصليش كده عشان مضعفش اكتر.
موده بصيتله بإستغراب وقامت كان فى مايه فى الارض من الصبح من هيام وهى جايبه الاكل بس مأخدتش بالها فسابتها جت تقوم موده وهى ماشيه داست على المايه اتزحلقت وقعت بين إيد مالك.
مالك بابتسامه:القدر.
موده وهى واقعه فى حضنه:ها.
مالك:مكتوب عند ربنا انك ليا.
موده جت تقوم مسكها مالك من وسطها.
مالك:انتى مرديتش عليا انتى بتحبينى وله لا.
موده لنفسها:طيب اقوله ايه انا دلوقتي اقوله انى بحبه بس انا مش بحب حد يشاركنى فى حب حد وله اقوله ايه اكسر قلبه واقوله لا واكسر قلبى وقلبه وله اقوله وانا كمان بحبك واكسر قلب ريم لا مش هعمل كده وكمان مش هينفع ثائر لو عرف هيمحيه من على الأرض هو مستقصده اصلا.
فى نفس الوقت.
مالك لنفسه: وبعدين بقا انطقى انا عارف انك كمان بتحبينى ايه منعك تقوليلى عارفه انا متأكد ليه من نظرتك من صوت قلبك إلى ببقا سامعه لما بتبقى قريبه منى زى دلوقتى انا حاسس انى ماسك قلبك فى إيديا وكمان بتخافى عليا اكيد بتحبينى بس إيه منعك تقوليها انا هخليكى تنطقى.
قرب لوشها براحه وهى بتبصله وسرحانه فى كلامها مع نفسها طبع شفايفه على شفايفها جامد وهى مستسلمة ليه نايمها على السرير وايديه على جسمها ماشيه وهى مش حاسه بحاجه تانيه متخدره ومغيبه عن العالم بالى فيه واخيرآ اتجرأ مالك وبإيديه فكلها زراير البلوزه إلى كانت لابساه الكروهات وهى حطيت إيديها حوالين رقبته فتح البلوزه بتاعها وفى اللحظه ديه التليفون رن فاقت موده من التخدير وزقيته ولفت وشها تقفل القميص عشان ميشوفهاش (مخلاص شاف كل حاجه يا حزينه😂)
مالك رد على التليفون.
كريم:مالك تعالو المستشفى بسرعه بابا جاله جلطه.
مالك:احنا جايين حالا.
وقفل معاه.
مالك بإحراج:احم موده.
موده بكسوف:ايوه.
مالك:لازم نروح المستشفى حالا.
موده:كريم كويس.
مالك:اه ده باباكى تعبان.
موده نطيت من على السرير:طيب يالا بسرعه.
مالك:احم موده.
موده:فى إيه.
مالك:قفلتى البلوزه غلط.
موده بإحراج لفت وشها وإديته ضهرها وعدلتها.
قام مالك:يالا.
موده بإحراج:احم دكتور
مالك:اممم.
موده:فى وشاورت على وشها بص مالك في المرايا لقا بقه متبهدل روچ فضل يمسحه مش عايز. غسل وشه وبرضو.
موده طلعت من شنطتها منديل مزيل الروچ وقربت عنده ومسحتهوله.
مالك سرح فى عينيها
موده:احم يالا بينا.
مالك:اه صح يالا بسرعه.
نزلو وراحو بسرعه المستشفى .
وقفت موده على باب المستشفى خايفه تدخل.
مالك مسك أيديها:متخافيش انا معاكى ماشى.
موده:خايفه عليك منه.
مالك:متخافيش انا بتمرن كويس حتى وعندى عضلات بطن.
موده بضحك: ايه.
مالك:اه صح ملحقتيش تشوفيهم صح.
موده اتكسفت وجت تدخل كان ماسك ايديها ودخلو سوا.
كريم شافهم ماسكين إيدين بعض.
كريم وهو وشه متشلفط:ايوه كده عايزكم متوحدين.
موده:متوحدين إيه وهباب ايه مين عمل فيك كده ومسكت وشه بإيديها متنطق يا كريم.
ثائر من ضهرهم:انا عملت كده هتعملى ايه.
موده:هعمل كده.
مسكت تليفونها واتصلت.
موده:ألو بوليس عايزه ابلغ عن عنف.
مسك ثائر التليفون ودشدشه فى الارض.
موده بزعيق:انت ازاى تعمل كده الظاهر انك افتكرتنى ضعيفه لا توصل انك تعمل كده فى اخويا عشان بس حاول يحمينى منك ومن قرفك وعنفك.
ثائر:القطه المغمضه بقا ليها لسان وبتعرف تتكلم اهو.
كريم:ملكش دعوه بيها.
موده زقيت ثائر:عايز ايه منى ها عايز ايه تانى.
ثائر بغضب رفع أيده عشان يضربها مسكتها موده:لا موده إلى كانت بتسكت زمان دلوقتى مبقيتش هى سامع وزقيت إيديه:مش هسمحلك تأذينى وله تأذى اى حد بحبه سامع.
مالك لكريم بصوت واطى:حد بتحبه.
كريم:يمكن قصدها عليا أو عليك هنشوف.
ثائر:اغزى الشيطان يا موده مش عايز اشوهلك وشك.
موده:انا مش خايفه منك يا ثائر إلى عندك اعمله وانا هرد عليك مش هسكتلك أن كنت بسكتلك فده بس عشان خاطر بابا لكن بابا مهموش خاطرى عشان كده انا هرد عليك العين بالعين والسن بالسن ويانا يانت يا ثائر.
الدكتور: أستاذ سيد فاق.
زقيت موده ثائر وجريت لجوه ومالك وكريم دخلو وراها.
سيد:سامحينى يا بنتى.
موده قربت لباباها وهو حط أيده على خدها وشاف علامات إيد ثائر على رقبتها.
موده:مسمحاك يا بابا انا مقدرش ازعل منك نص زعوله حتى.
ضحك سيد:زعوله بتجيبى كلامك منين.
كريم بضحك:من قاموس موده.
ثائر دخل.
سيد بزعيق:جاى ليه اطلع بره كفايه إلى عملته كنت هتموت بنتى وانا مصدقتش لما شوفتك قدامى عينى وانت بتحاول تقتل ابنى مش مصدقك تانى يخساره تربيتى ليك.
ثائر:عمى أنا.
سيد:متنطقش ارجع مكان ما جيت يا ثائر مش طايق اشوف وشك
ثائر:اسمعنى.
سيد:مش عايز اسمع حاجه امشى احسن قسمآ بالله انا هدخلك السجن بإيديا.
ثائر خرج.
موده: حمدالله على السلامه يا قلبى.
سيد:قلب ايه بس مانتى روحتى واتجوزتى ونسيتى قلبك.
موده:عادى نرجع من الاول تانى.
سيد:بس يا بت يا عبيطه انتى كان نفسى ابقا زى اى اب واسلمك لعريسك فى يوم فرحك وانتى لابسه الفستان.
مالك قبل ما موده تنطق:نعمل فرح ايه المشكله.
سيد:انت بقا عريس الغفلة.
مالك حط إيديه على شعره بإحراج.
كريم:ده دكتور مالك دكتورنا فى الجامعه.
سيد:اممممم.
الاول اسفه اوى على التاخير بس ظروف
#دكتور_بطاطس
#البارت_الحادى_عشر
بقلمى منار مجدى
كريم بضحك:ياعم اخرج الاول وبعدين اتعرفو
سيد:ماشى يا لمض خديه يا موده خلى الدكتور يشوف وشه هينفع وله إيه النظام نشيله تنحط واحد جديد بدل الفقرى ده.
موده ضحكت وسندت كريم وخرجت وهى بتقوله :يالا يا فقرى
خرجو جيه مالك يخرج وراهم
سيد:استنى
ملك بلع ريقه ورجع جمبه تانى.
سيد:هات كرسى واقعد هنا.
جاب مالك كرسى لقا سيد بيحاول يقوم ومش قادر فساعده
سيد: شكرا قولى بقا انت اسمك ايه
مالك:أسمى مالك وانا شغال دكتور فى الجامعه وعندى تسعه وعشرين سنه
سيد:اممم ايه بقا هلاك تقبل بعرض كريم
ملك بلع ريقه:عشان بحبها ومش فى انى بشكك فى حبك ليها بس لما شوفتها وهى منهاره وخايفه ووشها متعور اكتر من ما حضرتك شوفته وكمان لما كريم حكالى أن ثائر يعتدى عليها انا مستحملتش تسببها اكتر من كده كنت عايز احى اتقدملها لما تتخرج اصلا من بدرى بس سمعت من كريم أن حضرتك بتجهز عشان تجاوزها إلى عمل فيها كده مكنتش مستحمل وكنت حاسس انى لو اتأخرت اكتر من كده هتضيع منى خالص.
سيد: امممم طيب بالنسبه للفرح حددت معاد.
مالك:افهم أن حضرتك موافق
سيد:ابنى كريم عرف يختار صح
مالك:طيب كويس
سيد:انا اول ما قالى افتكرت الواد وليد الاهبل هو جدع وكويس بس تافه شويه.
مالك ابتسم:طيب الحمدلله ايه رأي حضرتك فى بكره للفرح.
سيد:مش بدرى اوى
مالك: وانا مش قادر استنى والله انا اصلا كان نفسى يكون انهارده اصلا
سيد:خلاص بكره كويس هتروح معايا بقا
مالك:ليه
سيد:عشان عروسه بقا وهتجهز.
مالك:طيب اقدر اجيبها لحضرتك بكره بدرى
سيد:ده انت واقع خالص على رأى الواد كريم
مالك:هو قالك كده
سيد:مش عليك
مالك:طول عمرى بحب كريم كده لله ف لله
سيد ضحك دخلت موده مع كريم
موده:القمر بيضحك على ايه
وليد:القمر ده انا
موده:وليد عيب متقولش كده اكيد مش انت
ريم:اكيد قصدها انا صح
موده:لا طبعا أنا قصدى على الحمر بتاعى الحج عم سيد
كريم:الحج وعم مره واحده
موده:مدوقش
كريم:مشوفتهاش يا بابا بره كانت بتزق ثاىر ازاى وبتزعقله.
وليد:وااااو.
ريم:اوعى الشجاعه بقا.
سيد:بنت سيد
موده:حبى الاول يا ناس
كريم:مش قولتى كده على الشاورما برضو
موده:والله يا بابا هضربه.
سيد:سيبيه هو متشلفط لوحده
موده:خلاص هسامحه.
مالك:اه بصى ده حتى مسكين خالص
ضحكت موده:اه فعلا معاك حق.
كريم:ما خلاص بقا الله.
ريم:موده تعمل إلى هى عايزاه
سيد:صحيح يا موده بكره فرحك.
وليد وريم:ايه
موده لما شافت ريم ابتسامتها اختفت
كريم:دول نايمين فى البطاطا.
مالك:انا اتجوزت موده امبارح بس كتب كتاب على السريع كده بكره الفرح الكبير وطبعا انتو معزومين.
وليد:بس انا هجهز العروسه
جيه يقرب لموده ضربته فى بطنه:بس ياض يا سافل ياض
ريم بصيت فى الارض راحت موده ليها
ريم حضنتها:انا مبسوطه ليكى اوووى.
موده بصدمه:متأكده
ريم:اكيد طبعا اختى إلى مجبتهاش امى هتتجوز.
موده شديتها لبره
موده:اسمعى انا عارفه انك بتقولى كده عشان مزعلش بس احب اقولك انى اتجوزت وانا مصدومه اصلا ومكنتش عارفه انا بمضى على ايه وله ايه بيحصل طبعا عارفه ثائر عمل ايه.
ريم بضحك:لا يا بنتى انا اصلا اكتشفت انى مش بحب دكتور مالك.
موده:امال بتحبى مين.
ريم:فى دكتور جديد اسمه قازم بس ايه يا موده عسل.
موده:بس يا بت انتى هتشلينى انا هجوزك كريم وتكيف فيكى ثواب تعالى يا آخره صبرى
دخلو واول ما دخلو قرب مالك ليها.
موده:هو فى ايه
مالك بسرعه قعد على ركبته اتخضيت موده بصيتلهم وبعدين بصيتله لقيته قاعد على ركبته وبيبصلها
مالك:تقبلى تتجوزيني يا موده ونكمل بقيت حياتنا سوا.
موده:هنا وفى المستشفى.
مالك:اه مفيش مشكله ها قولتى ايه رحلة وجعتنى.
كريم:اعملى زى ماما زمان يا موده
ابتسمت موده وبصيت للساعه وافتكرت.
فلاش باك
موده:يا ماما لما بابا اتقدملك عرفتى ازاى انه هو الانسان الصح.
كريم:ايوه يا ماما قوليلنا
مامتهم:ساعتها غمضت عين. وانا بتخيل مين اكتر حد حبيته فى حياتىلقيت صوره فى خيالى مواقفه كل حاجه تخصه كانت عجبانى عشان كده شوفته ووافقت على طول اصل النصيب بيجى مره واحده.
عوده الفلاش باك
مالك:رجلى وجعتنى اوى
كريم:اتقل شويه.
موده ابتسمت وغمضت عينيها شافته فى الجامعه وهو بيسألها الساعه كام وشافته فى المطعم (ضحكت) كمان شافت عصبيته فى العربيه وعقد الشغل والاسنسير وعنده فى الاوضه .
فتحت عينيها وهى بتضحك وحطيت ايديها فى ايديه:موافقه.
جيه يقوم بحماس كان هيقع سندته موده بصيلها وحضنها جامد
كريم:شايف يا بابا.
سيد بضحك:جوزها بقا عادى.
كريم:عشان خاطرك بس يا حج.
موده بكسوف:احم مالك ابعد عيب كده.
مالك كان حاضنها جامد ومش سامع حاجه تانى غير صوته لنفسه وهو بيقول اخيرا اخيرا.
كريم:ايه يا باشا كده كتير.
سيد:معاك حق كفايه عليه كده.
جيه كريم يقرب برقتله موده أنه لو قرب هتنفخه.
كريم بعد .
موده حطيت إيديها على ضهره:احم خلاص بقا كده عيب اوى يعنى.
فاق مالك وبعد عنها بإحراج.
بعد فتره كبيره.
كريم: الدكتور قال ممكن تخرج بقيت كويس.
موده:طيب مستنين ايه يالا نروح.
ركب سيد وكريم مع موده ومالك و موده قدام جمب مالك كانت مكسوفه بس مش حابه تبين ده.
كريم:وصلنا فين السرير بسرعه.
نزل كريم وسيد نزل وموده ومالك كمان.
سيد:موده روحى مع جوزك يا حبيبتى.
موده:بس انا لسه فرحى بكره وله نسيت.
سيد:لا منسيتش بس مالك وعدنى هيجيبك بكره بدرى مش كده
مالك:اوعدك.
موده:خلاص يا بابا الى تشوفه يا بوص.
حضنها سيد وطلع مع كريم وموده ركبت مع مالك تانى.
مالك:احم موده.
موده بكسوف:نعم.
مالك:انتى وافقتى صح.
موده:اه.
مالك:يعنى بتحبينى وله لا.
موده بكسوف جامد:اممم انت رأيك ايه.
مالك:مش عارف عشان كده بسألك.
موده:اممممم لازم يعنى.
مالك:طيب خلاص مش لازم دلوقتى.
اتنهدت موده بإرتياح.
مالك:ممكن طلب.
موده: اتفضل.
مالك: ممكن تقولى أسمى.
موده:دكتور مالك
مالك: لا من غير دكتور.
موده:ايه.
مالك:يالا مش صعبه ده انا زى جوزك يعنى.
موده:مش هعرف.
مالك ركن العربيه قدام العماره بتاعته.
مالك لف ليها:ليه بس جربى قولى ورايا كده مالك.
موده بتوتر:ما ما لا مش هعرف.
مالك قرب ومسك وشها:مااالك.
موده بكسوف وتوتر: مالك.
مالك فرح اوى:قوليه تانى كده.
موده بكسوف:مالك خلاص بقا.
مالك بهيام:اللله بقا انا اسمى حلو كده.
موده:هننزل طيب.
مالك:اه طبعا بس الاول.
موده:إيه.
مالك:تعالى هقولك.
موده قربت ودنها باسها مالك فى خدها بعدت بسرعه كان مالك بيعمل كده 😋 خافت موده وبربشت كذا مره بعيونها.
مالك قرب منها وطبع شفايفه على شفايفها وشدها لحضنه.
موده كانت بتزقه بس بالنسبه ليه ضعيفه جدا بعد مالك عنها وهو بينهج نزلت موده بسرعه نزل وراها جت تتطلع على السلم شالها ودخل الاسنسير بيها.
موده:بلاش هنا كل مره يعطل.
مالك:خليه يعطل.
موده بصيتله بإستغراب:هخاف منه اوى.
مالك:مش هتحسى بحاجه.
موده وهى خايفه:إزاى وانا خايفه من دلوقتى.
مالك نزلها وقرب منها وهى بترجع وخايفه من الاسنسير.
قرب مالك لوشها وهمس في ودنها:متخافيش.
موده هديت شويه بس مالك طبع شفايفه على رقبتها وهى دقات قلبها بتزيد طلع مالك لوشها وهى دقات قلبها بتزيد اكتر لحد ما وصل لشفايفها موده مبقيتش حاسه بحاجه خالص مسك مالك ايديها وحطها حوالين رقبته وشدها من وسطها وقربها ليه.
موده استسلمت على الاخر لحد ما وصل الاسنسير فتحت موده عينيها وشافته مغمض مندمج موده كانت مبسوطه بس متوتره وخايفه فى نفس الوقت زقيته موده.
موده:وصلنا.
مالك:وماله نكمل جوه.
موده اتوترت وخافت وفركت فى إيديها.
مالك:يالا.
موده:انت روح انا هرجع لبابا وكريم
ضحك مالك ودخل شالها وخرج ودخل البيت وقفل الباب برجله ودخل الاوضه ونزلها وقفل الباب بالمفتاح كويس .
موده:انا هدخل اخد دش.
جريت موده للحمام وقفلت الباب بسرعه.
موده لنفسها:هعمل ايه دلوقتى ده مصمم وبعدين بقا همثل انى تعبانه لا لا هو هيقلق جامد طيب اعمل ايه هخرج واقوله عايزه انام اه هو كده. اخدت الدش وخرجت كان مالك قاعد مستنيها على السرير موده اتاوبت ولفت الناحيه التانيه ونامت واستغطيت.
مالك :وماله.
طفى النور وشدها وكمل.
تانى يوم صحى مالك ولقاها فى حضنه ابتسم وباس رأسها صحيت موده واتمطعت.
مالك بابتسامه:يا صباح الجمال.
موده بكسوف:صباح النور.
مالك:جاهز انتى انهارده هتبقى عروسه مالك.
موده بكسوف:اه.
مالك:طيب. وقرب لشفايفها وباسها بحنيه
موده:انا هقوم عشان بابا زمانه مستنى.
مالك:ينهار وعدته مأخركيش يالا بسرعه.
قامت موده اخدت دش ولبست وخرجت كان مالك بيلس ابتسمت وراحت قدامه وعدلتله لياقه وجت تمشى قربها من وسطها بعدت موده برأسها:هنتأخر.
مالك:مش مهم.
موده:منظرك قدام بابا هيبقا زفت خالص.
مالك:خالص خالص.
موده:خالص خااااااالص.
مالك:إذا كان كده بقا يبقا نمشى.
موده:شاطر يالا بقا.
جت تبعد شدها تانى.
مالك:طيب عشان انا شاطر مش استاهل مكافئه.
موده:طبعا تستاهل هبقا اجيبلك شكولاته يالا بقا هنتاخر.
مالك:بس انا مش عايز شوكولاته.
موده:امال عايز ايه بقا خلصنى اتأخرنا.
مالك:مش هقولك هاخد مكافئتى لوحدى.
وجيه يقرب منها بعدت موده.
موده:هيماااااا.
مالك:يخربيتك اسكتى هتصحى وتيجى.
موده:يبقا سيبنى.
مالك ضيق عينيه:على فكره بقا انا مش بتهدد.
وشدها وطبع شفايفه على شفايفها جامد وشدها اكتر.
دخلت هيام بخضه: فى ايه.
موده برقت ليها وبصيتله لقيته مبتسم بصيت لهيام وهى مش عارفه تنطق منه هيام ابتسمت وخرجت وقفلت الباب.
موده حاولت تزقه بس مش راضى يبعد .
بعد فتره بعد عنها وهو بينهج ومبتسم ليها.
موده وهى بتنهج برضو:إيه الاحراج ده بس يا ربى
ومشيت من قدامه وهو بيبتسم خرجت موده لهيام.
هيام:صباحيه مباركه يا عروسه هههه.
موده بكسوف:هيما انسى إلى شوفتيه ماشى وبعدين انا لسه هبقا عروسه انهارده وهلبس فستان ابيض وعايزكى انتى تلبسينى فستانى مكان ماما الله يرحمها ها ايه رأيك.
هيام بدموع:بجد انا هلبسك فستانك.
موده:مش عايزه.
هيام حضنتها:لا عايزه انا كان عندى حلم زمان انى اجيب بنت والبسها فستانها بإيديا لكن للاسف معرفتش جوزى حبيبى سابنى ودفنت حلمى معاه.
موده حضنتها:انا بنتك عارفه حضنك شبه حضن ماما اوى لما بحضنك بحس انى بحضن امى انا بحبك اوى يا هيما.
هيام:تقدرى تقوليلى يا ماما هبقا مبسوطه اوى.
موده:من هنا ورايح هقولك يا ماما هيما.
هيام بضحك:ماشى.
مالك:وانا مليش احضان وله هى للحبايب بس.
موده بعدت:احضنيه احسن يغير منى.
هيام:تعال فى حضن امك يا قلب امك.
مالك راح حضنها وباس رأسها موده ابتسمت ليهم جت تمشى مسكها مالك من إيديها.
بعدت هيام:طيب هلبسك فستانك امتى.
موده:ينهار ابيض هى الساعه كام اتأخرنا.
هيام كانت لابسه فنزلو كلهم سوا وركبو وصلو بيت موده.
سيد:اهلا اهلا بالعرسان.
اتكسفت موده جامد وحضنته وباست رأسه .
كريم:وانا مليش.
موده:انت ليك كله كله تعال.
حضنته موده كان مالك اول مره يدخل بيت موده وشاف صورها وهى صغيره كانت كلها مع كريم كان مبتسم وهو بيشوفها.
سيد:مجانين صح بس قلبهم حنين على بعض وبيحبو بعض فوق ما تتصور مستحيل حد يقدر يفرقهم وعمرهم ما خبو حاجه عن بعض.
مالك:عارف وانا حابب كده حابب اشوف اخو موده وهو حنين عليها وبيخاف عليها انا اه بغير شويتين بس انا مبسوط ليها.
سيد:هى محظوظه بيك كريم ابنى عرف ينقى وهو اختار زين الرجاله كلهم.
مالك بإحراج:احم اسف عشان اتأخرنا انا السبب.
سيد ضحك:عارف من امبارح انكو هتتأخرو متقلقش انا مجهز كل حاجه وفاهم كويس لانى برضو اتجوزت عن حب وفاهم ايه بيحصل لانك كنت باين اوى امبارح
مالك بكسوف:احم طيب هنزل انا بقا.
سيد بضحك:كريم نازل معاك.
نزل مالك وكريم
وموده وهيام وريم وصلت دخلو الاوضه.
وصلت الكوافيره ودخلتلهم.
أما سيد فمشى للمقابر وزرع ورده حلوه جمب قبر زوجته.
سيد بدموع الفرح:وردتنا كبرت واتجوزت يا حبيبتى وانا نفذت وعدى انتى قولتلى اول ما موده تتجوز ازرعلك ورده على قبرك صح وانا اهو بنفذ إلى طلبتيه يا ريتك كنتى هنا وشوفتيها بفستانها الابيض ووسطنا ومعانا ربنا يرحمك يا حبيبتى هفضل ادعيلك لأخر نفس فيا انا كنت بحبك ولسه بحبك وهفضل احبك للمامت انا همشى دلوقتى بس أنا متأكد اننا هنتقابل تانى.
مشى سيد .
عند موده.
ريم:ايه الجمر ده بس.
هيام:بسم الله ماشاء الله تبارك الله.
موده:انتو مأفورين صح.
هيام:اجمل عروسه فى الدنيا.
موده اتكسفت واحمرت وهى بتبص فى المرايا.
ريم:بجد قمر.
موده:عقبالك يا قلبى من جوه.
ريم :بس دكتور قازم يبوص فى وشى.
هيام:اتعلمى تقدرى نفسك هتلاقى ميت مليون مقدرك وعايزك.
ريم:محدش عايزنى.
هيام:اش عرفك مش يمكن فى بس انتى مش شايفاه.
موده:البعيده عاميه بعيد عنك.
ضحكو هيام موده على ريم.
الباب خبط
موده:ادخل
سيد:العريس وصل ايه ده بسم الله ماشاء الله.
موده بكسوف وهى بتتحرك لمين وشمال:خلاص بقا يا بابا.
سيد:بتتكسفى يا موده من ابوكى تعالى هنا يا مقصوفه الرقبه.
موده حضنته وهى بتعيط بص سيد على إيديها لقاها لسه لابسه الساعه.
سيد:هى معاكى على طول يا بنتى وعايشه جواكى عشان انتى نسخه مصغره عنها بس شقيه حبتين عنها هى كانت هاديه.
موده:عارفه يا بابا ومتأكده انها مبسوطه عشانى.
باس سيد رأسها.
كريم:عروستنا القمر جاهزه.
حضنته موده:انا طول عمرى جاهزه.
كريم:اه يا واد يا جامد انت.
موده فى ودنه:ده انا وله إلى ورايا.
كريم: اممم بصراحه انتو الاتنين.
موده ضحكت وبعدت.
موده:اوعى تكون ناسى.
كريم:مستحيل انا مجهز كل حاجه متقلقيش بعد الفرح هنروح.
موده: كفك يمان.
سيد:تعال يا مالك خد عروستك.
دخل مالك وشافها فتح بقه معقوله فى كده كانت جميله وبقيت اجمل موده بصيتله بكسوف وهى بتبتسم.
كريم :اتحرك يعم كسفتنا.
مالك:احم .قرب لموده وباس رأسها:انتى انهارده اجمل من الجمال شخصيا القمر نازل من السما يحيكى.
موده بضيق عين :يعنى انا فى الطبيعى مش حلوه.
كريم:هاتو خنجر اموت نفسى اختى هتموتنى بحسرتى يعنى يا بجمه بيقولك كلام حلو وتقفليها كده.
موده:انا بجمه يا كريم اوكى اوكى.
ريم مسكت موده : بلاش دلوقتى الله يباركلك.
مالك:انتى طول عمرك جميله بس بقيتى اجمل لما بيقيتى بتاعتى لوحدى محدش يقدر يقربلك تانى غيرى.
كريم:وانا.
موده:مين دلوقتى بيفسد اللحظه.
سيد:طيب يالا يختى وبعدين عيشى اللحظه.
مالك انكچ إيديها وخرجو.
موده لريم: جاهزه اعملى إلى دربتك عليه من زمان.
ريم:مستعده يا معلمتى.
موده ضحكت وريم قعدت تزغرط هى وهيام وراها.
موده منكشحه اوى مالك بصيلها.
موده:فى ايه مبسوطه بصحبتى الله تلميذتى النجيبه.
مالك ضحك راحو على المسرح وبدأوا رقص السلو.
موده:مكنتش متوقعه ان احلامى هتتحقق بالذات لما اتجوزنا افتكرت أن عمر احلامى ما هتحقق بس دلوقتى احلامى كلها اتحققت كلها انت متخيل.
مالك:كانت ايه هى احلامك.
موده:لما عرفت قلبى بيقولى ايه كان حلمى انك تكون جوزى بس انا كنت مقتنعه أنه مش هيتحقق لانى كنت مستحيل اتجوزك لأن صادقتى المفضله كانت معجبه بيك وده اتحقق رغم كل ده وحلمى التانى انى اعيش اجمل قصه حب
#دكتور_بطاطس
#البارت_الثانى_عشر
بقلمى منار مجدى
موده:حلمى التانى انى اعيش اجمل قصه حب زى الروايات وديه كمان اتحققت وحلمى الاخير انى اعمل فرح زى ده وهلبس الفستان ده وهرقص سلو كده وهبقا اسعد واحده في الحياه وكلهم اتحققو و انت معايا.
مالك:مكنتش اعرف ان قلبك قالك من بدرى.
موده:لا قالى.
مالك:طيب مش هتقوليلى قالك ايه
موده:لا مش هنا
مالك مسكها من وسطها ورفعها ولف بيها وبعدين نزلها وحضنها.
بعد وقت كانت موده وكريم وريم ووليد على المسرح وموده ماسكه الميكروفون:الساعه فى ايدك كام يعمو الساعه كام.
كريم وريم ووليد:يا عمو الساعه كام متقوله الساعه كام.
كانو شبه الاطفال وهما بيغنو.
بعد وقت.
كريم:وعريسنا راجل جدع ابو نن عين امه ده مبياكلش يا ناس غير من ايدين أمه.
موده:بس النهارده خلاص جاتله إلى هتلمه هينام بقا فى حضنى انا مش فى حضن أمه .
كان مالك مبتسم وبيضحك وهيام بترقص وتضحك مع موده
خلص الفرح وركبو العربيات كريم كان سايق عربيه مالك إلى متزينه وبيعمل بيها خمسات وموده ماسكه فى مالك.
موده بزعيق:بطل هبل ياض انت مش عايزه اموت دلوقتى ده انا حتى لسه عروسه جديده.
مالك حضنها بدراعه ومسك دراعها جامد بصيتله موده
مالك:انا معاكى متخافيش.
موده هزيت راسها وكريم هدى السرعه
موده:بقيت كويسه شيل ايدك بقا.
مالك ابتسم وبص الطريق ومشالش أيديه
كريم:وصلنا
مالك:فين يابنى مش شايف حاجه.
موده:وصلنا عند ماما تعال معايا.
نزلو ودخلو عند قبر موده قعدت قدامه كالعاده بصيت لقيت ورده
موده:بابا قالك قبلى يالا مش مشكله انا جيت بعده المهم انى جيت اه خسرت الرهان بس جيت.
مالك:رهان ايه
كريم:كان رهان بين بابا وماما وموده احنا كنا عارفين أن ماما هتموت لأنها كان عندها الكانسر كانت موده عايزه تضحكها وتفرحها فقالت هتجوز وهجيلك اقولك يا ماما وبابا رد وقال لا انا إلى هقولها الاول راحت موده قالت:لا يا ماما متصدقهوش طالما مفيش دليل انا هيجيلك بالفستان كدليل فبابا اضايق راحت ماما قالتله هصدقك لو جيت الاول وزرعت ورده حلوه على قبرى موده قالت لا انا هروح الاول وهو ده الرهان إلى حصل بس بابا فاز.
موده بدموع:بس ايه رأيك في الفستان حلو صح
وفجأة بتسمع هوا تطير الطرحه بتاعتها
موده:انا عارفه انك شايفه دموعي بس مش بإيدى انتى اكيد فاهمانى انتى على طول بتفهمينى من غير حتى ما اتكلم صح بس انا همسح دموعى وهفضل قويه زى ما قولتيلى انا بحبك اوى يا ماما كريم تعال.
قعد كريم جمبها
موده:ماما كريم نفذ إلى قولتيه وجوزنى وسلمنى لعريسى إلى قلبى اختاره زى ما قولتى.
نسمه هوا تانيه
كريم:وحشتينا اوى يا ماما
موده:تعال.
شاورت لمالك قعد جمبها
موده:شوفتى يا ماما هو ده جوزى
مالك:موده تفتكرى عجبتها
موده ابتسمت:إذا كنت عجبت بنتها اكيد عجبتها
كريم:طيب يالا بقا.
قامو وركبو وكريم وصلهم لحد بيتهم وهيام قالت هتبات عند اختها عشان كده مجتش
مشى كريم وموده كانت بتعمله باى وفجأة يشيلها مالك ويركبو الاسنسير .
موده بكسوف:ممكن تنزلنى.
مالك ضحك:مستحيل
موده خافت ومسكت الجاكت بتاعه وخبت وشها فيه
ضحك مالك وخرج من الاسنسير وفتح باب الشقه ودخل وقفله برجله وهو شايلها
موده: دلوقتى ممكن تنزلنى
مالك قعد على الكنبه وحطها على رجله:قوليها الاول
موده: اقول ايه .
مالك:إلى قلبك قالك عليه.
موده:مقليش حاجه
مالك:براحتك يبقا هنفضل قاعدين كده للصبح.
موده:مقليش حاجه سيبنى بقا
كان مالك مسكها من وسطها جامد عشان متقومش من على رجله
مالك:تؤ تؤ لازم اسمعها انهارده
موده:تسمع ايه
مالك:بتحبينى وله لا.
موده غمضت عينيها واتنهدت وبعدين فتحتها ومسكت وشه: اه بحبك يا مالك من بدرى كمان خلاص ارتحت.
سابت وشه وجت تقوم شدها لرجله قرب لشفايفها وهى بعدت ونزلت من على رجله للكنبه وهو بيقرب وهى بتبعد بوشها لحد ما نامت على الكنبه
موده:مش عارفه اتنفس عايزه اقوم.
ابتسم مالك وهو بيقرب:هعمل تنفس اصتناعى.
موده برقت:ل...
سكتها مالك وطبع شفايفه على شفايفها جامد وأيديه ماشيه على دراعها وشبك ايديه فى ايديها
بعد فتره موده زقيته واتعدلت وهى بتاخد نفسها بصعوبه وبتنهج
مالك قام وشالها ودخل الأوضه ونزلها ولف وقفل الباب كويس ولف ليها وهى بترجع لورا وهو بيقرب وعينيه على شفايفها شدها لحضنه خبطت فى صدره بصيت له واحمرت لما حسيت بإيديه بتفتح سوسته الفستان شالها من وسطها وحطها على السرير وهى بتبعد وهو بيطلع على السرير وبيقرب ليها ايديها فلتت وقعت على السرير.
مالك بابتسامه:مش هتهربى منى أبدآ.
موده😳😳
مالك ضحك وطبع شفايفه على شفايفها وحضنها وإيديه طلعت قلعها الفستان هى اتكسفت أوى بس كانت مبسوطه نزل مالك لرقبتها وجسمها وهى نفسها طالع نازل.
تانى يوم صحى مالك وهى مبتسم ليها وهى فى حضنه حضنها جامد وباس رأسها صحيت موده بابتسامه قالت:صباح الخير.
مالك:يا صباح الجمال والقمرات.
موده ابتسمت واستغطيت كويس لأنها سقعانه.
مالك:انتى كويسه.
موده:اممم سقعانه بس.
مالك حضنها اكتر:وكده.
موده:لا بس مكسوفه شويه.
مالك:لا لازم تبطلى تتكسفى منى زى جوزك يعنى.
موده:اممممم هحاول.
مالك:طيب قولى يا مالك كده عشان اتأكد.
موده بابتسامه وهى حضناه:يا مالك يا حبيبى.
مالك:ايه الجمال ده على الصبح بس بتحلوى كل شويه.
ضحكت موده بكسوف ومالك اتعدل فوقيها.
موده:ما احنا كنا بنهزر ايه قلبك دلوقتى.
مالك:انتى انتى قلبتى حياتى كلها بقيت بحب الحياه.
موده:مين حياه اوعى تكون بنت.
مالك:يخربيت عقلك ده.
موده🥺:ماله عقلى.
مالك باس راسها:قمر زى صحبته
ابتسمت موده بكسوف كده😊
مالك:ابتسمتى يبقا مبسوطه
موده:انا طايره.
مالك:يبقا إلى هعمله هيبسطك اوى.
موده:هتعمل ايه يا مالك.
مالك وهو ببيشد البطانيه فوقيهم:ياااه مالك منك بتغسلنى من جوه. ضحكت موده.
بعد فتره كبيره كان مالك نايم وموده جمبه صاحيه وبتبصله وهى مبتسمه ومركزه فى ملامحه .
موده حطيت صوبعها على خده:عندك غمزه بس مش بتبان من دقنك بحبها اوى وعينيك حلوه برضو لما بتبصلى بيبقو بيلمعو بحبها اوى برضو ههه وشعرك برضو عارف كنت مضايقنى اول مره شوفتك لما طردنى من المحاضره بس دلوقتى لما بفتكر بضحك على نفسى بس كنت بتتكلم كده
موده وهى بتقلده: الساعه كام يأنسه.
لما تظبطى ساعتك ابقى تعالى احضرى.
مالك:انا بتكلم كده.
موده اتخضيت:ايه ده انت صاحى من امتى.
مالك:من بدرى لما كنتى بتبصيلى ولما قولتى بتحبى دقنى وغمزتى وعينى الى بتلمع لما بتشوفك .
موده اتكسفت وجت تنسحب وتنزل من على السرير شدها ليه.
مالك:بس فى سؤال محيرنى.
موده :سؤال سؤال ايه.
مالك:مش بتحبى ديه كمان. شاور على شفايفه.
موده بسرعه:لا.
مالك بزعل:بجد.
موده:لا بحبها بس بتخلينى مكسوفه اوى.
مالك:ليه بس مش قولنا متتكسفيش منى خالص.
موده:مش عارفه مش بإيدى.
مالك:اممم معاكى حق بإيدى انا.
موده:مش فاهمه.
مالك وهو بيقرب لوشها:هفهمك.
فضل يبوس فى وشها بسرعه وهى بتضحك وبتحرك وشها زقيته.
موده:يعنى بتبقا مبسوط وانا محمره كده
مالك بابتسامه:جدآ بتبقى مدام فراوله خالص.
موده بضحك:يبقا مدام فراوله متجوزه دكتور بطاطس .
مالك:صحيح ليه سمتينى بطاطس.
موده:اممممم مش هقولك اعرفها لوحدك.
مالك:اممممم طيب هعرف هعرف يعنى خلينا فى موضوعنا.
موده:موضوع ايه انا قايمه اصلا فين هيما من الصبح متعرفش انت هى فين.
مالك:مش هتيجى دلوقتى تعالى كده.
وشدها واستغطو تانى.
تانى يوم صحيت موده وقامت براحه اخدت دش وخرجت حطيت إيديها على بطنها.
موده: عارفه يا بطنى انك جعانه استنى هعمل فطار بس متعمليش صوت اشطا يالا بينا.
دخلت موده بالبرنس المطبخ بتدور على اى حاجه لقيت كورن فليكس بس واندومى مفيش خضار وله اى حاجه تانى.
موده:امال بياكلو ايه مقدميش غير الكورن فليكس ده بقا.
حطيت وسخنت اللبن وكانت واقفه مستنيه اللبن وهى بتدندن وبتحرك جسمها براحه دخل مالك وراح من ضهرها حضنها من وسطها ونفسه فى رقبتها.
مالك:صباح الخير.
موده:صباح النور صحيت امتى.
مالك بيتاوب:لسه دلوقتي.
موده حطيت إيديها على خده:انت نايم خالص ايه قومك قبل ما تفوق يابابا.
مالك باسها من خدها:ملقتكيش جمبى اتخضيت فقومت.
موده ابتسمت:متتخضش تانى انا هنا اهو هروح فين.
مالك:يعنى مش هتسيبينى.
موده:انت وحش.
مالك:معرفش بس تقريبا لا.
ابتسمت موده:طيب شكلك وحش.
مالك ابتسم: حبيبتى امبارح قالت انى حلو.
موده:طيب خاين.
مالك:مستحيل.
موده بضحك لفت لوشه:يبقا هسيبك ليه.
مالك:عارفه دمك مش خفيف وخوفتينى.
موده:متخافش و😠على فكره بقا انا دمى خفيف وكيوت حتى بص بصيتله برقه ونفخت بقها وحطيت صوبعها على خدها وفعلا شكلها كان كيوت خالص.
ابتسم مالك:لا معاكى حق فعلا انتى كيوت خالص وتتاكلى اكل.
موده اتكسفت ونزلت إيديها ولفت عشان اللبن لفها مالك ليه.
مالك:مش قولنا متتكسفيش منى.
موده:انا انا مش مكسوفه خالص. وشها احمر اكتر.
مالك بضحك:هو واضح.
جت موده تلف حضنها قبل ما تلف من وسطها وطبع شفايفه على شفايفها جامد وشالها وحطها على الرخامه وكمل بعد فتره بعد عنها وهو بينهج موده جت تقوم شدها تانى وكمل.
اللبن فاااار.
موده عماله تزقه مفيش فايده بصيتله إلى هو انا معنديش حل تانى سامحنى بقا وعضيت لسانه بعد عنها وهو بيتوجع ومطلع لسانه نزلت موده وقفلت على اللبن بسرعه .
مالك مسكها:فى ايه ليه عملتى كده.
موده:هو هو اللبن فار.
مالك بص للبن وبصيلها:تقومى عضانى.
موده:حاولت ازقك الاول صدقنى.
مالك:مليش فيه.
شالها وحطها على الرخامه تانى.
موده:انا اسفه.
مالك قرب لشفايفها بابتسامه وطبع شفايفه على شفايفها تانى.
موده اندمجت معاه جدا ومحستش بنفسها وهى بتحضنه وبتشده مالك فتح عينيه لقاها مندمجه مسك رأسها بإيديه وعضها عضه خفيفه بعدت موده بوجع.
موده:بتردهالى يعنى.
مالك:بس كنت عايزك تشوفى انا حسيت بإيه.
موده لوت بوظها زى الاطفال ونزلت.
مالك مسك أيديها.
موده:جعانه سيب إيدى.
مالك:انتى زعلانه.
موده:لا هزعل ليه انت عملت حاجه.
مالك:عضيتك.
موده:كويس انك عارف.
مالك:ما انتى كمان عضيتينى.
موده:كنت عايزه الحق اللبن.
مالك:بس وجعتينى.
موده بصيتله:اتوجعت جامد.
هز مالك راسه كده😔:واتعروت بصى.طلع لسانه لموده.
موده بصيت للسانه لقيته متعور فعلا قربت ليه وحطيت إيديها على وشه وهى بتبص للسانه قربت ببطء وهى خدودها حمره وطبعت شفايفها على شفايفه براحه شالها مالك بعدت موده.
موده:استنى.
مالك:ايه تانى.
موده:احم جعانه اوى.
ابتسم مالك وحطها على الرخامه وحط الكورن فليكس وعليه اللبن والسكر وحطه على التربيزه إلى فى المطبخ موده جت تنزل مسكها مالك وشالها وقعد وحطها على رجله وأكلها بإيديه.
موده والأكل فى بقها:صح هو فين الاكل إلى هنا.
مالك:موجود.
موده:ملقتش غير الكورن فليكس ده واندومى.
مالك :طيب عايزه ايه تانى.
موده:عايزه ايه!فين الخضار الاكل الاكل يا مالك.
مالك:ماما مش بتعرف تطبخ فعنايات وهى جايه بتجيب على القد فاهمه.
موده هزيت راسها:بس انا بعرف اطبخ لازم نجيب حاجات للبيت
مالك:خلاص الاسبوع الجاى نبقا ننزل.
موده: اشمعنا بعد اسبوع ليه مش دلوقتي.
مالك مسك وسطها جامد وبابتسامه قال:عشان احنا لسه عرسان جداد ومش فاضيين.
موده كحت جامد.
أداها مالك المايه شربت:انا شبعت خلاص.
مالك قام وهو شايلها:يبقا يالا بينا بقا.
موده:عايزه اغسل بقى طيب.
مالك:هغسلهولك انا
ودخل الأوضه.
بعد تلت شهور.
موده: يالا يا مالك بقا هنتأخر.
قام مالك وهو بيفرك عينيه: صباح الخير يا حياتى.
موده بابتسامه:صباح النور يا حبيبى يالا بقا.
لبس مالك بدله وموده لبست فستان نبيتى جميل.
مالك:جاهزه
موده:اه ايه رأيك.
مالك فاتح بقه وقرب وطى على ركبته قدامها:تتجوزيني.
موده بضحك:حبيبى قوم احنا متجوزين اصلا قوم يالا.
قام مالك وهو بيبصلها.
موده:حلوه.
مالك: تؤتؤ.
موده:ايه.
مالك:اكتر من حلوه.
حضنته موده.
مالك:كده هضعف ومش هنروح فرح وله خطوبه حتى.
ضحكت موده وبعدت عنه:طيب يالا قبل ما تغير رأيك.
نزلو العربيه ومشيو للفرح.
موده:اكيد متوتر دلوقتى.
مالك:ممكن.
موده: انت يوم فرحنا كنت حاسس بإيه.
مالك:حماس شديد ومبسوط وكنت عايز اخطفك من غير فرح
موده:كويس انك معملتش كده.
مالك:بس بفكر اعمل كده دلوقتى.
موده:مالك اعقل.
مالك:أسمى حلو كده ازاى.
موده ضحكت
مالك: اوعى وشك يالا وصلنا.
نزلت موده وجريت فى حضن العريس
كريم:اتأخرتى كده ليه.
موده:عقبال ما جهزت يا روحى بس ايه القمر ده.
كريم:بجد حلو
بعدت موده:جامد توم كروز فى نفسك اوى.
كريم:بطلى تريقه.
موده:والله مش بتريق.
وليد:قوليله مش عارف متوتر ليه المفروض الواحد يكون متحمس مش متوتر وخايف.
موده:بس ياض انت.
وليد:ماشى ماشى حقك يعنى عشان انا السنجل الوحيد البائس فى الشله تعملو كده معايا ماشى ماشى.
محمود:متقلقش يا وليد انا معاك.
وليد حط أيده على كتف محمود:شقيقى.
موده:انتو جاهزين.
كريم:هتعملو ايه.
وليد ومحمود:جاهزين.
موده لكريم: مفاجأة.
راحت للمسرح وهما معاها ومالك كمان.
محمود:لا انت صاحبى وله رأفت .لا لا لا لالا لو مرضيتش اعتبارى لو مرضيتش اعتبارى لو حقيقى كنت صاحبى لو حقيقى كنت صاحبى هاتلى حقى وخودلى طارى.
وليد:يا حبيبى يا حبيبى.
موده: يا صاحبى خلاص ابعد عنى ابعد عنى اعمل معروف اعمل معروف.
ريم:ده بجد
كريم:انا كمان مش مصدق إلى شايفه
ريم بصيتله لقيته بيبصلها
ريم:مالك يا كريم فيك ايه ومبرقلى كده ليه شكلى وحش.
كريم:قمر انتى قمر يا عروستى
اتكسفت ريم وبصيت فى الارض
كريم:مكسوفه يا ريم
ريم:جدا
موده نطيت عليها:صاااااحبتى.
كريم مسكها:رايحه فين براحه يا ماما.
موده:ايه ده فى ايه اوعى ياض
ريم:متقولوش ياض قدامى.
موده:وحياه امك
كريم:بنت اتأدبى.
مالك:سيب مراتى ياض
كريم:اختى قبل ما تكون مراتك
موده:ما خلاص بقا اوعى بقا يا بتاع ريم يا ملزق.
كريم بشهقه:انا ملزق.
موده:ملفتش نظرك بتاع ريم
#دكتور_بطاطس
#البارت_الثالث_عشر_والاخير
بقلمى منار مجدى
كريم يصيبها بملامح غاضبه استخبت موده ورا مالك.
مالك:خلاص يا باشا هى فى حمايتى دلوقتى
ريم:موده ايه رأيك فى الفستان.
موده:مش هقولك انتى بقيتى شريره معايا
ريم ضحكت:كل ده عشان قولتلك متقولوش ياض انا كان قصدى قدام الناس لكن لوحدنا اعملى إلى انتى عايزاه يا صاحبتى.
موده ابتسمت
الدى چى: دلوقتى فقره السلو يتفضل العريس وعروسته على المسرح وبطلب من الكابل الموجودين يشاركوهم الرقصه
كريم وريم راحو ومالك مسك أيد موده وراحو
المسرح ورقصو سلو وموده حاسه بضيق تنفس بس استحملت ووليد ومحمود سوا سلو بدل السنجله😂😂😂
بعد الفرح في عربيه مالك وموده
مالك:حبيبتى انتى كويسه حاسك مش كويسه
موده:دوخه بسيطه متقلقش
مالك:تحبى نروح للدكتوره.
موده:لا مفيش داعى.
مالك بصيلها لقاها بتدوخ وسندت رأسها على الكرسى وبتفتح عينيها بالعافيه لف بالعربيه للمستشفى
مالك:موده خليكى معايا يا حبيبتى موده موده.
موده:اممممم
مالك: قربنا للمستشفى خليكى معايا اوكى خليكى فاتحه عينيكى.
وصل المستشفى ركن ونزل شالها ودخل بيها بسرعه العياده
خرجت الدكتوره بعد شويه
مالك:ها يا دكتوره هى كويسه صح هى كويسه.
الدكتوره:اه كويسه وبومب كمان
مالك:امال ايه تعبها.
الدكتوره:هى داخت بس وده من أعراض الحمل عادى.
مالك بصدمه:حمل.
الدكتوره:انتو متعرفوش ديه المدام حامل فى شهر ونص.
مالك:ايه
الدكتوره:مبروك يا استاذ عن أذنك.
دخل مالك ليها بسرعه
موده:مالك الدكتوره اديتنى حقنه والدوا ده ومش فاهمه هى كانت بتقولى اخدهم ليهاو حتى عندى ايه هى قالتلك حاجه.
مالك بصيلها بدموع
موده بخضه:فى ايه متقولش انا عندى زى ماما وهمو..
سمعتها مالك بايديه
مالك:متنطقهاش تانى انتى سامعه انتى زى الفل بس هتجيبلنا لعبه نلعب بيها بعد فتره كده
موده بصيتله بصدمه ولان ايديه على بقها معرفتش تتكلم
مالك حط أيده على بطنها:هتجيبى نونو صغير انتى حامل يا حياتي كلها.
موده دموعها نزلت وهى مصدومه مالك شال أيديه ومسح دموعها.
موده بدموع:انا هبقا ماما وانت بابا يا مالك بجد.
مالك:بجد
موده:مش مصدقه
مالك:لا صدقى بقالك شهر ونص حامل يا حبيبتى
موده حطيت إيديها على بطنها:شهر ونص بحالهم
ابتسمت وبصيت لبطنها ومالك وطى وباس بطنها وهى حطيت إيديها التانيه على شعر مالك
مالك مسك أيديها وباسها موده اتكسفت قام مالك وشالها وركبها العربيه ومشيو.
فى البيت كانت موده قاعده على السرير وأيديها على بطنها
ومالك نايم على رجلها وهى بتلعبله فى شعره بايديها التانيه
مالك:تفتكرى هيحبنى.
موده:اكيد هيحبك وتكون قدوته وهيقلدك فى كل حاجه
مالك:تفتكرى
موده:انا متأكدة اناوامه شخصيا وبحبك.
مالك:فعلا
موده باست رأسه:اكيد طبعا انت جوزى وحبيبى وقره عينى كمان
مالك:لا كده كتير عليا
موده:مش كتير وله حاجه انا بجد بحبك يا مالك وكل يوم بعيشه معاك بحبك اكتر من اليوم إلى قبله عارف بقيت اكتر حاجه بتخوفنى انك فى يوم تبطل تحبنى وتبعد عنى ساعتها انا هموت بجد .
مالك:قولتلك متجبيش سيره الموت تانى وانا عمرى ما هبطل احبك ومش هبعد عنك ابدا ببساطة عشان بحبك.
موده:وانا كمان بحبك
مالك قام ومسك وشها بايديها:انتى حياتى
موده وهى بتبصله وهو بيقرب:وانت كونى وروحى.
مالك طبع شفايفه على شفايفها بحنيه ونيمها ونام جمبها
بعد فتره
موده:مالك.
مالك:امممم
موده:انت شامم إلى انا شماه.
مالك:شامه ايه.
موده:ريحه بيتزا سجق
مالك: دلوقتى
موده بعياط:ايوه انا عايزه منها دلوقتى.
مالك:خلاص خلاص هطلبلك واحده.
موده بابتسامه:كبيره لو سمحت.
مالك بضحك:حاااضر.
موده:اقولك خليها شاورما.
مالك:ماشى إلى انتى عايزاه.
موده:وله خلينا فى حبى القديم البطاطس.
مالك:ايه.
موده:اصل انا وانا صغيره مكنتش باكل من بره غير البطاطس على طول بطاطس بطاطس غيرت فى الجامعه بس وبقيت شاورما بس حبى القديم بطاطس.
مالك حضنها.
موده:شوفت غبائى كنت عايزاك تعرفها لوحدك.
مالك:انا بموووت فيكى.
موده:وانا كمان يا يادكتور بطاطس ههههه.
بعد كام شهر فى معاد الولاده.
موده:مالك انا خايفه.
مالك:متخافيش هو بس مقلوب ومش هينفع طبيعى متقلقيش مش هتحسى بحاجه.
موده:عارفه بس خايفه خليك معايا.
كريم:كلنا معاكى يا حبيبتى.
موده:هيما لو حصل حاجه خلى بالك من بنتى ومن مالك كويس.
هيام بدموع:يا حبيبتى مفيش حاجه هتحصل صدقينى.
مالك:متخافيش انا معاكى.
كريم:موده اسمعى انتى لازم ترجعى عشانى عشان مفيش كريم من غير موده.
موده بابتسامه:ومفيش موده من غير كريم.
وليد:والله هعيط منكم.
ريم:متخوفنيش يا موده الله يخليكى انا حاسه ان أعصابى سايبه خالص.
موده بتعب:لا انشفى كده لسه قدامك اربع شهور.
ريم بعياط:هستناكى هنا لحد ما تخرجى.
موده:إلى عايزه ربنا هيكون.
مالك:انا واثق أن ربنا هيحفظك ليا انتى وبنتنا وهترجعى انا واثق فى حكمه ربنا.
موده:لو حصلى حاجه مش عايزاك تزعل وعيش حياتك وخليك مبسوط ولما تيجى تزورنى ابقى اضحك عشان اشوف غمزتك الحلوه ولما تجوز بنتنا ابقى ازرع ورده حلوه على قبرى ماشى ولو فى يوم حبيت اتجوز تانى عشان انا هكون مبسوطه لما اشوفك مبسوط.
كريم مستحملش وخرج وعيط
مالك كان بيعيط حضنها:انتى هترجعيلى عايزك قويه واوعدينى متسبنيش لو مش عشانى عشان بنتنا يا موده.
سيد:مكنتش اتخيل اسمع نفس الكلام من بنتى.
موده:بابا خليك قوى عشان كريم ماشى.
الممرضه:يالا العمليات جهزت.
مالك:لو حصلها حاجه هوديكو كلكم فى داهيه.
الممرضه بخوف:حاضر.
سحبت موده بالسرير ومالك كان ماشى معاها وماسك ايديها وهى مبتسمه ليه واول ما وصلت لباب العمليات سابها وهو بيعيط.(الراجل لما يحب يجدعااااان)
فضلت ساعتين جوه.
الدكتوره بصوت عالى:انقلو الطفله من هنا.
خرجت الممرضه بالطفله للحضانه ومالك راح وراها.
مالك:فى ايه مالها موده كويسه وبنتى كويسه.
الممرضه:بنت حضرتك بس عندها مايه كتير على الرئه أما حاله المدام فى الدكتوره إلى تعرف عن أذنك.
وقف قدام العمليات وهو بيشوفهم الدكتوره بتخيط وموده بتكلمهم وده طمنه.
بعد فتره خرجت الدكتوره.
الدكتوره: حمدالله على سلامتها إلى حصل معاها معجزه إلى زيها بيكونو صعب يكملو بس هى كانت قويه وشجاعه.
مالك بدموع:يعنى كويسه.
الدكتوره:ايوه بس كان ألمها كبيره فأضطرينا نزودلها بنج.
مالك:وده هيأثر عليها في حاجه.
الدكتوره:هلوسه بسيطه مش اكتر.
مالك بارتياح:متشكر جدا يا دكتوره.
الدكتوره:العفو ده واجبى عن أذنك.
مشيت الدكتوره والممرضات نقلو موده إلى كانت بتهلوس.
الممرضات بضحك:تقدر تدخل يا استاذ المدام بسم الله ماشاء الله عليها دمها خفيف.
مشيو ودخل مالك.
مالك: حمدالله على سلامتك يا حبيبتى.
موده:الله يسلمك يا دكتور بطاطس هههههه.
مالك:بقالى كتير مسمعتهاش منك.
موده:انا بحبك اوى على فكره.
مالك:وانا كمان بحبك اوى.
موده:بنتنا شبهك صح.
مالك:اكيد شبهك انتى.
موده بعياط:بس انا كنت عايزاها شبهك.
مالك قرب وحضنها:شبهنا احنا الاتنين.
موده حضنته:هو انا مت وله لا.
مالك:لا ومتقوليش كده تانى مش هستحمل تبعدى عنى.
موده حضنته جامد:انت حبيبى.
ونامت وهى بتخطرف وبتقول كلام مش مفهوم وتضحك.
مالك كان بيمشى إيده على شعرها لحد ما نامت ونايمها وقام صلى ركعتين شكر لربنا وكان بيعيط وهو بيشكر ربنا.
كريم رجع المستشفى وعينيه مورمه من العياط ومعاه ريم ووليد كمان وكلهم نفس الحاله وسيد رجع وهو مش حاسس بحد زى ما يكون عنده فقدان للأمل خلص مالك صلى وجرى عليهم.
مالك:موده كويسه الحمدلله كويسه
كريم بضحك وسط عياط:كنت متأكد انها هتكون كويسه.
ريم بضحك: الحمدلله الحمدلله والنونو الصغيره.
مالك:هتتحجز اسبوع وقالولى فى تحسن.
سيد: الحمدلله يا رب الحمدلله.
دخلو ليها كانت بتحلم وبتضحك.
مالك ابتسم:طفلتى نايمه.
سيد: الحمدلله.
خرجو من عندها وروحو.
مالك كان قاعد جمبها قامت موده.
مالك:صحى النوم.
موده بابتسامه: حبيبى انا عايشه
مالك: الحمدلله يا حياتى.
موده ابتسمت وبصيتله: كان فى حاجه كنت واعده نفسى لو عيشت اعملها اول ما افوق.
مالك:ايه.
موده:قرب عشان اقولك.
بص مالك حواليه وقرب عشان يسمعها بإستغراب.
موده مسكت وشه وطبعت شفايفها على شفايفه جامد وشديته.
مالك فتح عينيه جامد من الصدمه بس بعدين اندمج معاها.
بعد فتره بعدت موده وهى بتنهج:عملتها ووفيت بوعدى لنفسى هههه.
مالك حضنها:وحشتينى اوى.
موده حضنتها:وانت كمان وحشتنى اوى مالك هى بنتنا فين.
مالك:فى الحضانه متقلقيش هى بتتحسن وهتبقا كويسه انا لسه راجع من عندها.
موده: الحمدلله.
بعد كام شهر.
موده:يا ريم مخنوقه مخنوقه مش عايز يقربلى خالص.
ريم بضحك:تلقيه بس خايف عليكى يا موده.
موده:انا هموت من بعده عنى يا ريم مش قادره.
ريم: بصى عشان انتى صعبتى عليا انا هقولك تعملى ايه.
موده:قولى بسرعه.
ريم:انا هاخد نغم معايا وانتى تعملى****************.
موده:الله على افكارك الجهنميه يالا بسرعه بسرعه هو قدامه ساعتين بس.
ريم:طيب انا ماشيه.
موده:كده كده هيما عند اختها ومش هتيجى غير بعد بكره يالا بقا يا ريم طرقينا بسرعه.
ريم ضحكت واخدت نغم ومشيت.
وموده زينت الأوضه بتاعتهم بورد وشموع وبلالين كتير
ولبست فستان جميل اوى وحطيت مكياج خفيف وحطيت البرفان بتاعها الى مالك بيحبه.
وقفلت انوار الشقه كلها ودخلت الاوضه تستناه.
رجع مالك لقا البيت ضلمه.
مالك:غريبه هى موده نزلت وله ايه غريبه مش بتنزل غير لما بتقولى.
مالك دخل الاوضه وانصدم عمر ما موده عملت كده فكانت متوتره ..
مالك:انا بحلم صح.
موده:اعتبر نفسك في حلمك.
مالك قرب ليها وحضنها من وسطها.
مالك:عارفه نفسى فى ايه دلوقتي.
موده بابتسامه:اعمل إلى نفسك فيه.
مالك:مش هقدر اعرضك للخطر تانى انا لما صدقت بقيتى كويسه مش هستحمل خسارتك.
موده بصيتله وهى ماسكه وشه:مفيش خطر دلوقتى وانت مش هتخسرنى انا معاك بس لو فضلت كده اكيد هتخسرنى يا مالك.
مالك:لا لا مستحيل اسمح اخسرك.
موده بابتسامه:لو كان معادى اول ما اخلف مكنش زمانى هنا لو ربنا افتكرنى ممكن يفتكرنى فى اى وقت وانا بصلى وانا فى الشارع وانا قاعده حتى مش ضرورى وانا بخلف او وانا حامل وبعدين انت دكتور وعارف كل ده وله ايه يا دكتور بطاطس.
ضحك مالك وسط دموعه وحضنها.
موده:وبعدين هنقضيها احضان كتير انا تعبت وانت وحشتنى اوى.
ضحك مالك: المهم متندميش. وشالها.
موده ضحكت:لا مش هندم عشان انا بحباااااااااك.
مالك:اوكى.
وعاشوا حياتهم فى سعاده أبديه يا رب تكون عجبتكم مستنيه اسمع رأيكم الى اللقاء فى روايه جديده
كان معكم مناااااار مجدى😎🤓
تمت
