 |
دكتور_بطاطس
البارت_الثالث
بقلمى منار مجدى
كريم احول وطلعلها لسانه وعامل بصوابعه جمب ودانه زى الغول موده مقدرتش تمسك نفسها لفت وشها الحيطه وهى بتضحك بصوت واطي بس مش عارفه.
مالك بصيلها شاف ضحكتها وركز فيها وسرح.
كريم:ها يا دكتور.
مالك:احم قال بصوت واطى:موده ركزى.
موده لفت وبطلت تبص لكريم ومالك كمل شرح.
خرج وموده وراه كانت بتجرى عشان تلحق مشيته خبطيت فى كريم.
كريم:عايز اعرف ازاى شغاله مع دكتور بطاطس وانتى مش طايقه اصلا.
موده:هشرحلك فى البيت اشطا.
كريم:بسببك بابا دلق عليا جردل مايه.
موده:مش انت إلى بتقفل الباب كان زمانى انا إلى دلقته عليك مش بابا متزعلش ابقى سيب الباب مفتوح.
كريم مسكها من قفاها:يا بت متعصبنيش.
مالك لف شافهم .
موده باسته فى الهوا:خلاص بقا يا كبير
كريم سابها:متتأخريش لما تخلصى ابعتيلى العنوان اخدك اشطا.
موده جريت وهى بتقول بصوت واطى:اشطا.
موده:وقفت ليه يالا
مالك بنرفزه:متقفيش مع حد.
موده:ده كريم عادى يعنى.
مالك بصوت عالى:ده شرط.
موده:خلاص ياباى.
راح مالك على الكافيتيريا وجاب وجبه لنفسه.
مالك: عايزه اكل.
موده:متشكره اكلى عند محمود مجهزهولى يا محمووود
محمود:اهم اهم.حطهم ومشى لانه مش فاضى.
مالك بصدمه:هتاكلى كل ده.
موده:قل اعوذ برب الفلق.
مالك:هى ديه حاجه تتحسدى عليها ده غلط الكميه ديه كلها مليانه دهون وكريسترول.
موده:عادى عادى كل ومتركزش معايا اشطا.
وبدأت تاكل فى الشاورما.
مالك بيبصلها بصدمه.
مالك:هو انتى بتكلى كتير كده على طول.
موده:لا لما بتعصب بس.
مالك:انتى متعصبه ليه.
موده بصوت واطى:طول ما انت قدامى بتعصب.
مالك:بتبرطمى بتقولى ايه.
موده:كل كل.
مالك:شبعت يالا بسرعه فى محاضره تانيه بعد نص ساعه.
موده اكلت بسرعه ولمت مكانها.
مالك:انتى بتلمى ليه هو هيجى يلم.
موده:ليه يعنى انا إلى اكلت يلم هو مكانى ليه.
مالك:عشان شغله.
موده:لا انا بحب ألم مكانى.
مالك:بتساعديه يعنى.
موده:ديه أقل من انى اقول عليها مساعده محمود زى اخويا وانا بحترمه وكمان بص طول النهار وفى عز الشمس وهو عمال يلف كده مش يستاهل الواحد على الأقل يلم مكانه هو يستاهل.
مالك ابتسم:طيب يالا.
قام مالك وهو بيركز فى تعبيرات وشها.
خلصو المحاضره وخرجو.
كريم:موده هتخلصى امتى بقا.
ده كان كريم على التليفون بعدت موده التليفون عن ودانها.
موده:كريم شهيق زفير شهيق زفير اتنفس اشطا لسه الساعه اربعه.
كريم:موده سيبى الشغل ده انا قلقان.
موده:اسيب الشغل إيه بس يا كريم أهدى يا بابا كده واتنفس وانا لما اخلص هبعتلك مكانى تيجى تاخدنى.
كريم:موده انا قلقان.
موده:متخافش انا كويسه اهو محدش هياخدنى منك .
كريم:اتمنى خلى بالك من نفسك يا موده.
موده:متخافش باى يا يا بيبى.
كريم:اقفلى يا موده متنرفزنيش.
قفلت موده وهى بتضحك كان مالك بيبصلها ومتعصب.
موده بصيت حواليها:فى إيه.
مالك بنرفزه:يالا على العربيه.
موده:يالا.
كانت مستغربه تصرفاته شويه متعصب وشويه كويس متقلب المزاج اوى
مالك: انزلى وصلنا.
نزلت موده.
موده:احنا فين
مالك:بيتى.
موده برقت:إيه.
مالك:مالك هنكمل الشغل.
موده:نقدر نكمله فى اى كافيه.
مالك:متعود اخلص شغلى فى مكتبى.
موده:بس بس.
مالك:متخافيش مامتى فوق ومعاها عنايات.
موده وهى بتفرك فى إيديها :لازم اقول لكريم الاول.
مالك:اه طبعا وانا هقوله انتى عملتى ايه فى المطعم
موده:لا لا خلاص هيقتلنى لو عرف انا هطلع بس خلى بالك انا معايا الحزام الاسود واقدر استعمله.
مالك بضحك:طيب يالا.
طلعو وركبو الاسنسير بس موده كانت بتعرق وبتتنفس بسرعه وهى فى الاسنسير.
مالك:انتى كويسه.
موده بصوت عالى:لا لا انا عندى فوبيا الاماكن المغلقه.
مالك:ومقولتليش ليه.
موده:مش عايزه.
موده كملت:مش عايزه اسمع تهزيقك.
مالك:مكنتش ههزقك.
موده سندت على الباب وبتحاول تاخد نفسها:وانا هشم على ضهر إيدى انك مش هتهزقنى.
وفجأة الاسنسير عطل والنور طفا وموده صوتت
مالك:أهدى أهدى انا هدوس على الجرس والفنين هيجو على طول.
موده قعدت على الأرض وجسمها بيترعش وهى بتقول:يا رب يا رب يا رب يا رب انا خايفه يا رب.
مالك:بتخافى من الضلمه.
موده:ايوه اكتر اتنين بخاف منهم هما الضلمه والأماكن المغلقه.
مكنتش عارفه تاخد نفسها وبتشهق مالك مسك أيديها وشدها وقفها.
مالك بهدوء وهو ماسك إيديها:موده بصى فى عنيه.
موده بصيتله وهى بتتنفس بصعوبه معرفتش تسبت عينيها كتير وبعدت عنه وهى حاطه ايديها على قلبها حاساه هيقف وجسمها بدأ يسيب لاحظها مالك شدها بسرعه لحضنه وطبطب عليها.
موده اتصدمت وبرقت .
مالك حط أيده على شعرها وبيقولها:أهدى كله تمام.
وبعد فتره مالك مكنش حاسس بنفسه وموده كانت بتحاول تبقا قويه ومسكت فيه وبيتقول لنفسها:كله تمام كله تمام كله تمام حسيت بنفسه في رقبتها جالها قشعريره.
مالك:متخافيش انا معاكى.
موده فضلت ساكته ومالك بيقرب لرقبتها اكتر.
النور اتوصل بالاسنسير بعدت موده.
موده:شكرا .
جت تشيد إيديها مسكها مالك اكتر وزقها للحيطه.
موده:احم دكتور مالك.
مالك بهيام وابتسامه:امممم.
كانت بيقرب لوشها وهو مبتسم وده خلاها متوتره وخايفه زقيته وبعدت.
موده:خلاص انا كويسه شكرا.
موده لنفسها:هو كان بيقرب ليه انا خوفت اوى.
مالك لنفسه:ايه إلى حصلى ده.
الاسنسير اشتغل وطلعو.
مالك:الساعه كام
موده مسكت التليفون:الساعه خمسه فضلنا ساعه جوه انا مستحيل ابدآ أبدآ اركب اسنسير تانى
مالك:انا فى الدور العاشر.
موده:اموت على السلم ومركبوش تانى.
مالك ضحك ورن الجرس.
هيام حضنت مالك:اتأخرت ليه.
مالك:اتحبسنا فى الاسنسير.
هيام بإستغراب:اتحبستو.
بصيت جمبه:مين القمر ديه.
موده بكسوف:انتى إلى حلوه اوى.
هيام:اه عسوله اوى مين ها مين.
موده: انا موده وابقا مساعده الدكتور.
هيام:تعالى.
شديتها هيام
مالك:ماما عندنا شغل.
هيام:شغل شغل شغل.
موده:انتى ازاى مامته افتكرتك أخته.
هيام اتكسفت وضحكت:متبالغيش.
موده:مش ببالغ ازاى محافظه على جسمك كده.
هيام:اقولك.
موده:قولى.
هيام:بعمل يوغا.
موده:اه يا ضهرى.
هيام بضحك:ماله.
موده:يقطع اليوغا وسنينها
هيام ضحكت عليها.
مالك:موووده.
موده لهيام:لازم ادخل لدكتور بطاطس.
هيام:إيه.
موده:ده سر ماشى.
هيام:ماشى سكتم بكتم
موده دخلت المكتب وبدأو يشتغلو.
هيام دخلت:جبتلك عصير فراوله زيك.
موده:ايوه بقا.
مالك:وانا يا ماما.
هيام:انت لا عندك حساسيه.
مالك:يعنى مليش.
هيام:تؤتؤ.
موده شربت وهو بيبصلها وخلصته وقالت.
موده:اللله حته عصير مفيش زيه.
تليفون موده رن.
موده:عن أذنك ايوه يا كريم بجد الساعه٨ طيب هبعتلك اللوكيشن اشطا يسطا مستياك خلى بالك على نفسك فى الطريق.
هيام:حد جاى يأخدك.
موده:اه.
مالك:خلاص كفايه كده انهارده.
موده:طيب انا نازله.
هيام:استنى هنزلك فى الاسنسير.
موده بصوت عالى:لا...لا شكرا.
هيام اتخضيت ومالك ضحك فى سره عليها وهى نزلت على السلم.
موده:هو السلم ده مبيخلصش.
موده:ألو يا كريم نازله اهو طيب استنانى الظاهر وصلت تحت اهو.
قفلت موده وجريت ونطيت على ضهر كريم
كريم:يا مفتريه.
موده:ايه وحشتنى وبصراحه كده رجلى وجعتنى.
كريم:قولى كده عايزانى اشيلك على ضهرى.
موده:الله عليك يا اخويا.
كان مالك بيبص عليها من الشباك وعلى آخره .
كريم:بتحلمى يماما يالا انزلى.
مسكت موده فيه جامد وقالت بطفوليه:لاااااا.
كريم:خلاص خلاص ماشى حسبى الله ونعم الوكيل.
موده باسته فى خده:احلى تؤام ده وله ايه.
كريم:يع.
موده باسته تانى وهى بتضحك:حبيبى يا خويا.
كريم:بس بقا ده انتى مقرفه يا شيخه.
موده وهى بتشاور على قدام:يالا يالا.
كريم:خلاص ماشى صبرنى يا رب.
ومشيو ومالك من العصبيه وقع كل إلى على المكتب.
موده حطيت رأسها على كتفه بتعب.
كريم:انتى هتنامى لا فوقى كده وقوليلى ليه وافقتى تشتغلى مع دكتور بطاطس وانتى مش مستلطفاه.
موده:اوعدنى متتعصبش.
كريم:اوعدك.
موده:بص يا سيدى..............بس هو ده إلى حصل.
كريم:انتى متخلفه يا بنتى فى حد عاقل يعمل كده وتعملى كده ليه بس.
موده:يوووه يا كريم ما هو إلى عصبنى الله.
كريم:اوعى يا موده تكونى مضيتى على حاجه
موده:هو...انا ..
كريم:يبقا مضيتى مضيتى على إيه.
موده:معرفش.
كريم:مقريتيش كمان انا كنت عارف من الاول انك مكانك مستشفى المجانين محدش صدقنى.
موده:خلاص بقا.
كريم:بكره لازم أقابله اعرف اتزفتى مضيتى على إيه.
موده:هو قال عقد شغل.
كريم:بذمتك انتى حتى عارفه مرتبك كام.
موده:لا مش مهم اصلا انا بس قولت اهو اتعلم حاجه تنفعنى.
كريم:ده انتى هتشوفى ايام.
موده:طول ما اخويا وسندى موجود مستحيل اخاف.
كريم:ٱيه ده مطره ينهار.
موده كانت لابسه جاكت قلعته ورفعته على رأسها هى وكريم وكريم جرى وهو شايلها.
عند مالك.
هيام دخلت بقلق:مالك إيه حصل انت كويس يا حبيبى.
مالك:سيبينى لوحدى يا ماما دلوقتى.
بصيتله هيام بقله حيله عارفه ابنها كويس لو فضلت احتمال يتعصب عليها خرجت وهى قلقانه.
مالك قعد على المكتب:إيه بيحصلى مستحيل احب مستحيل نسيت يا مالك كلهم بيتسلو مفيش واحده كويسه افتكر ده كويس هى مجرد مساعده ليك مش اكتر وله اقل.
سمع صوت المطره خرج البلكونه ووغمض عينيه والمطر غرقته وهو بيفتكر نفسه زمان.
فلاش باك
مالك:انتى بتاعتى يا عزه مش حد تانى.
عزه:مالك فوق انا مش بحبك بصراحه كده انا كنت.
استووووووب خلص البارت يا حلوين كان معكم الكاتبه منار مجدى
بداية الروايه من أولها هنا 👇👇👇👇
