رواية نوح الفصل السادس والسابع والثامن والتاسع والعاشر بقلم أماني سيد حصريه وجديده
 |
البارت السادس
وصل شريف الحفل مع زوجته وصفا مع سليم زوجها الرفاعي والهام وشذى ابنتها
وصل الجميع للحفل وفى انتظار وصول نوح
اصبحت كل مجموعة تقف تتحدث مع بعضها وكانت صفا واقفه بجوار زوجها وشريف صاحبه وشاديه وكانت لا تتحدث معهم وكان سليم يقف دون حديث وشريف لاحظ ذلك فالتزم الصمت أيضا وكان يتحدث فقط مع شاديه
فجأة اصبح المكان صامت وكل الاضواء والأجواء والنظرات تجوهت لباب القاعه فتلك لحظه دخول نوح وعلى يمينه امه وعلى يساره اخته
قام الجميع بعمل ممر تلقائيا كى يمشى من خلاله نوح واخته وامه كى يصل للمنصه ليعطى كلمه للحاضرين وصادف فى ذلك الوقت دخول شمس خلفهم ترتدى فستان ازرق مميز
مما جعلها محط نظر للجميع بذلك الثوب الرائع
صعد نوح للمنصه وقام باعطاء كلمه وكان الجميع ينظر له بفخر وانبهار بينما نجد الرفاهى يقف بجوار زوجته الهام وتفاجئ بوجود مرفت
دخولها الجمه هل من الممكن عندما تصبح المراه اكبر تصبح اجمل اهذه مرفت التى فرطت بها يوماً هل تلك الانوثه والجمال كان ملكى يوما ما وانا أطفأت شمعتها ظل ينظر لها ولم يستطيع أن يحيد بعينه بعيدا عنها
بينما تقف مرفت تستمع لابنها وفى عينيها قره دموع فخر بابنها ماذا تريد اكثر من هذا فى الدنيا ابن بار وناجح وابنه جميله وباره ومتفوقه في دراستها
لم تنظر الى زوجها الذى يتمنى نظره واحده منها ولكن لفت انتباهها أثناء حديث ابنها بحديث خلفى بجانبها أخذها الى الماضي كان حديث شاديه وشريف
شريف : شمس جت يا شاديه خليكى هنا هروح اجبها
شاديه: شمس ايه دى اللى تجبها انت ناسى اللى عملته فيك
شريف: بس هى مراتى ماينفعش اسبها واقفه لواحدها كده
شاديه: لا ينفع لازم تاخد موقف منها او اقلك استنى انت هنا وانا هروح اناديها
ذهبت شاديه لشمس وبخفه اخذها مرفت الفضول لتعرف ماذا تنوى أن تفعل تلك الحيه
شاديه: بقولك شريف بيقولك هاتلنا حاجه نشربها وتعالى
شمس : نعم
شاديه: ايه مش بتسمعى روحى هاتيلنا حاجه نشربها وتعالى يلا
شمس : انا مش هرد عليكى وسابتها ومشيت
ذهبت شاديه مره اخرى لشريف
شاديه: شوفت قولتلها شريف بيقولك تعالى عيب تقفى لوحدى راحت بهدلتنى وقاتلى لا انا عايزه اقف لواحدى شريف ايه ده كمان
شكلها كده يا شريف انت مش مالى عينها وتساهلك معاها ده هيخليها تطاول علينا انا عملت اللى عليا وحذرتك 👿😈👹🐍🐍🦂🐛🦎
ذهب شريف وشاديه لشمس
شريف: انا عايز افهم ماسمعتيش كلام شاديه ليه
شمس : واسمع كلامها هى ليه متنساش يا شريف ان انا مراتك زى زيها ولما تطلب حاجه تطلبها بنفسك
( شمس طبعا ماتعرفش ان شاديه حورت الكلام هى فاهمه انه باعتها عشان تجبلهم حاجه تشربها )
شريف : مرات مين اللى زيك زيها شمس انتى عارفه شاديه بالنسبالى ايه واى حاجه تطلبها كأنى انا اللى طلبتها
شاديه: على فكره بقى شريف قايلى انه متجوزك عشان يلاقى اللى يخدمه يعنى انتى خدامه لينا ولو انتى مش واخده بالك طول الفتره اللى فاتت من فرق المعامله اللى شريف بيعاملنى بيها وبيعاملك بيها تبقى غبيه
فلما اقولك على حاجه أو اطلب منك حاجه تعمليها وانتى ساكته مش كفايه مستحمل واحده زيك على زمته وانتى فاهمه انا مخلياه سايبك على زمته ليه كل ده ليه عشان جمال عيونك مثلا
شمس : صحيح الكلام ده انت بتقول كده عشان تضايقنى صح عشان اتخانقت معاك وماسمعتش كلامك صح وهى هى بتالف صح وانت اكيد ماقولتش كده انت ماترضاش على مراتك كده
شاديه: لا دا انتى زيرو كرامه فعلا تحبى اخليه يطلق دلوقتي عشان تصدقي ولا تعتذرى وتنفذى كلامى
شمس : لأ طبعا انا مش تحت امرك
شاديه : شريف طلقها
شريف : بس استنى يمكن تتاسف
شاديه : من غير بس يا شريف ارمى عليها يمين الطلاق حالا يا انا يا هى تختار مين
شريف : انتى طبعا ومن غير مايبص لشمس
انتى طالق يا شمس
كل ده كان تحت انظار مرفت اللى ماستغربتش كتير من واحده زى شاديه ولا من شريف عشان هو مايختلفش كتير عنها بس هى واثقه انه هيندم وهيندم اوى كمان بس خلاص وقت الندم فان وكويس انه عمل كده عشان تفوق بس هى ايه اللى مصبرها على كده
مشيت مرفت ورا شمس وكان رفاعى جسمه بيتحرك تلقائيا وراها خرجت شمس الجنينه ومرفت خرجت وراها ولسه الرفاعى هيخرج ندهت عليه الهام
إلهام: انت رايح فين ايه ماصدقت شوفتها
الرفاعي: الهام ابعدى عنى سبينى اروح وراها لحسن تختفى تانى
إلهام: ماتختفى انت يهمك ايه معاك ست ستها
الرفاعي: الهام ابعدى عندى دلوقتي بقولك ودخ احسنلك عشان محدش يحس بحاجة زقخا الرفاعى وذهب وراها لقاها واقفه مع شمس
مرفت : انتى كويسه
شمس بهذيان : طول عمرى رقم اتنين فى حياه كل الناس طول طول عمرى لازم اعمل مجهود كبير عشان بابا وماما يحبونى ويتبسطوا منى لازم ابقى شاطره في المدرسة ومؤدبه واسمع الكلام واروق الشقه واطبخ واقول طيب وحاضر وبس يا إما هما هيزعلوا منى ويسبونى ويمشوا وياخدوا اخويا معاهم
حتى صحابى لو مكنتش اجبلهم هدايا واسمع كلامهم يخاصمونى ويسيبونى لواحدى طيب انا بخلص مصروفى كله عليهم عشان يصاحبونى وفى الاخر برضو سابونى
ليه أنا مستحقش اتحب انا للدرجادى وحشه ليه لازم ابقى لواحدى ليه
طيب ارجع لاخويا تانى واقعد معاه هيقولى انى فاشله وفشلت فى جوازى اعمل ايه
كل ده شمس بتهزى من غير ماتبص جمبها ولا تشوف هى بتكلم مين
( اوقات الأهل عشان يربوا اولادهم ويطلعوهم شاطرين ومؤدبين بيغلطوا فى حقهم من غير مايحسوا في اباء كتير بتربط حبهم لاولادهم بدرجاتهم وسمعانهم الكلام الطفل اه بينجح دراسياً لكن للأسف بيفشل اجتماعيا وثقه بالنفس حبوا اولادكم بدون شروط عشان يقدروا يحبوا نفسهم )
ظلت مرفت تنظر لها وتركتها تخرج خوفها وهذيانها فهى تذكرها بنفسها وهى صغيرة
ذهبت لها مرفت وبدون اى كلام اخذتها في حضنها فاقت شمس على حضن مرقت ونظرت لها
شمس : أنا اسفه بجد انا آسفه
مرفت: لأ مش اسفه يا حبيبتي هو مايستهلكيش اللى زى ده تسبيه وماتبصيش عليه لحظه
شمس : عندك حق
مرفت: بصى يا حبيبتى اعتبرينى مامتك انا عايشه لواحدى وعايزه حد يعيش معايا يونسنى بعد الحفله هنروح نجيب هدومك وحاجتك وتيجى تعيشى معايا
وقبل ماتتكلمى انا هعرفك على نفسى انا ابقى مامتك نوح الرفاعي
شمس : اهلا بيكى انا مش عايزه اتقل عليكى انا هروح اقعد مع اخويا
مرفت : لا أنا قاعده لواحدى وعايزاكى تيجى تقعدى معايا صدقينى هننبسط اوى وخصوصاً مع أميره بنتى هى عايشه هو ونوح مع باباهم وبيجوا كل يوم يزورونى
شمس : بس ده كتير اوى وانتى ماتعرفنيش
مرفت : لأ انا عرفت اللى يخلينى اثق فيكى
رنت مرفت على اميره وجتلها وعرفتها على شمس
مرفت : دى شمس يا مرفت هتيجى تقعد معايا انتى جايبه مكياج معاكى
اميره: اه طبعا
مرفت : طيب خديها خليها تعدل الميكب بتاعها وهستناكوا جوه
اخدت اميره شمس وراحوا يعدلوا المكياج بتاعها وفضلوا يتكلموا عن الحفله ويضحكوا
عند الرفاعى كان يقف بعيدا ينظر فقط لمرفت لا يقوى على الحديث معها وتأكد أن اولاده كانوا يعلمون مكانها
دخلت مرفت الحفل ودخل الرفاعى خلفها ذهبت الى نوح ووجدته يقف يتحدث مع بعض رجال الأعمال استاذنت منه ان تتحدث معه على انفراد
مرفت : فى موظفه عندك اسمها شمس وقالتله مواصفتها
نوح : اه عرفها مالها دى المدير المالى بتاع الفرع الرئيسي
مرفت: طيب كويس انك تعرفها سهلت عليا
هى هتيجى تقعد معايا
نوح : نعم انتى تعرفيها
مرفت: البنت محتاجه مساعده يا نوح
حكت مرفت لنوح جميع ما سمعته وشاهدته
نوح : تستاهل
مرفت بصدمه : انت اللى بتقول كده يعنى انا بقى كنت استاهل اللى ابوك عمله معايا
شكرا يا نوح
نوح : أولا فى فرق انتى كنتى مستحمله عشان كان ف اولاد وحضرتك اللى سبتيه واختفيتى انما هى ايه مببرها
مرفت: ظروفها احيانا الظروف بتحكم
نوح: اهى الظروف دى بقى كانت المفروض تخليها هى اللى تتخلى عنه مش العكس عارفه انا كنت بقدرها جدا فى الشغل لانها زكيه وكشفتلى سرقه تمت كان صعب كشفها
انما دلوقتي نظرتى ليها اتغيرت وطبعا ده بيتك انتى تجيبى اللى انتى عايزاه وانا مقدرش اقولك انها مش اهل ثقه وخافى منها لأ هى أهل ثقه لكن هى سلبية وجبانه
مرفت : ماشى يا نوح عشان خاطرى عاملها كويس ممكن ومتحسسهاش انها تقيله علينا
نوح : ماتقلقيش مافيش حاجه تخلينى اعاملها وحش هى ماذتنيش هى اذت نفسها وغير كده تعاملنا مع بعض محدود
انتهت مرفت من الحديث مع نوح وذهبت للطاولة الخاصه بها ووجدت الرفاعى جلس بجانبها
الرفاعي: حمد الله على السلامه
مرفت: بصتله وغيرت اتجاه وشها
الرفاعي: مش عيب واحده تفضل بعيد عن جوزها الفترة دى كلها
مرفت : احنا متطلقين وفى شهود على كده
الرفاعي: وانا رديتك تانى يوم
مرفت : وانا مش موافقه بس ملحوقه طلقنى
الرفاعي: مستحيل
مرفت : المستحيل ده خليهولك انا هخلعك
الرفاعي: هتستخبى تانى
مرفت : انا مبستخباش وولادك معايا طول الوقت انت اللى أقل من انك تعرف مكانى وسابته ومشيت حاول يلحقها لكن إلهام مسكته
خرج نوح لكى يستريح ويدخن سيجاره وجد شخص يحضنه من الخلف
شذى : نوح حبيبي
نوح شدها وقفها قدامه وابتسم
شذى : نفسى العالم كله يعرف انى مراتك
نوح : هانت بس لازم اراعى مشاعر ماما
شذى : انت عارف انى ماليش ذنب ودايما واقفه فى صفك وانى كنت بنقلك اخبارهم اول بأول لحد ماقدرت تاخد كل حاجه
نوح: هانت يا شذى ماما اهى ظهرت قدام الناس تانى براس مرفوعه دلوقتي اقدر بس اوصلها انى مرتبط بيكى
سمع نوح صوت شهقه من خلفه وجدها اميره تنظر له بصدمه
فى مفاجأة كتير هتظهر الفتره الجايه واحداث كانت مخفيه هتبدا تظهر
البارت السابع
نوح : ادخلى انتى جوه دلوقتي يا شذى
شذى بصتلها بتوتر و سابته ومشيت
اميره: شذى يا نوح شذى سبت بنات العالم كله وبصيت لشذى
نوح : أميره ماتدخليش في اللى مالكيش فيه
اميره: طيب وماما ومشاعرها
نوح : بلاش تتكلمى عن المشاعر ولا نسيتى زمان كان مين قدوتك
اميره: انا مش هتكلم معاه انت النقاش معاك صعب وسابته ودخلت الحفله وكان باين عليها الحزن
دخلت وجلست بجانب والدتها وشمس كانت واقفه مع صفا وسليم وبتتكلم معاهم وحكتلهم كل اللى حصل
سليم : تصدقى مكنتش فاكره واطى اوى كده كويس انه طلقك يا شمس احمدى ربنا هو مالوش فى الطيب نصيب انا عن نفسي مش هعرفه تانى
شمس : لا يا سليم مش عايزه اعمل بينكم مشاكل
سليم : لا كويس انى عرفته على حقيقته مش بكتره الصحاب واخد زى ده لو انا لجاتله فى حاجة هيخذلنى انا هشترى نفسى وابعد عنه
صفا : صفا انتى هاتى حاجتك وتعالى اقعدى معانا على ماتشوفى مكان تاجريه ويكون مناسب ليكى
شمس : عارفه مامت نوح سمعت كل حاجه واصرت انى اروح اعيش معاها الفتره دى وهى قالتلى انها عايشه لواحدها وبنتها ونوح مع باباهم
صفا : احنا فعلاً سمعنا انها اختفت مره واحده وبعدت لكن محدش يعرف اى حاجه خالص عنهم انتى عارفه نوح بيه استحاله حاجه تنتشر عنهم وهو مايعرفهاش
عند شاديه وشريف
شريف : ليه يا شاديه خلتينى اطلقها انا مكنش فى نيتى كده
شاديه: شريف بطل بقى طيبه وسذاجه هى زى مانت مافهمتنى هى معندهاش ثقه بنفسها اصلا ومالهاش حد تروحله اسمع منى هتجيلك هى بنفسها وتعتذرلك على قله ادبها معاك ووقتها هتبقى زى الجزمه فى رجلك وقتها حط شروطك عليها وهتشوف لما نروح هتعمل ايه مش بعيد تيجى تبوس ايدى عشان اخليك ترجعها انت طلقتها طلقه فيها راجعه يعنى لو قلتلها انا رديتك كده هترجع مراتك مره تانيه
شريف: تصدقي عندك حق وهى مرتبها اكبر منى تشيل هى مصروف البيت اكل وشرب
شاديه: شوفت بقى شغل عقلك معايا أهم حاجة لو تروح البيت قولها لمى هدومك وامشى وشوف بقى رد فعلها ايه تو اقلك سبنى انا اتكلم
انتهت الحفله وذهبت والده نوح مع شمس واميره ونوح لمنزل شمس كى تحزم ملابسها واغراضها
مرفت : بقولك يا شمس انا هطلع معاكى
شمس : لا يا طنط شكرا جدا ليكى كفايه انى هتقل على حضرتك لحد ما الاقى مكان تانى انا بجد مش عارفه اقولك ايه
مرفت : ماتقوليش يا حبيبتي ده واجب وكلنا مرينا بظروف
اميره : بصى يا شمس ومن غير مقاوحه معايا انا هطلع معاكى وانتى ادخلى وانا هستنى بره عشان لو حصل حاجه اقدر اتصرف واسمعى كلامى يا شمس من غير نقاش
نوح: بصى يا مدام شمس اهم حاجه تثقى فى نفسك و افتكرى كل اللى عمله معاكى وقتها بس هتعرفى. تتصرفى واميره هتطلع معاكى عشان لو رفض يديكى حاجتك او عمل معاكى اى موقف غلط اميره تكلمنى وانا هتصرف
شمس بصت ليهم كلهم بامتنان
ركن نوح العربية ونزلت شمس واميره وطلعوا لشقتها عشان تاخد حاجتها
اميره: خلى الباب مفتوح وانا هستناكى هنا
شمس: حاضر
اتصل نوح على اميره وطلب منها تخلى الخط مفتوح لحد ماينزلوا
دخلت شمس الشقه وجدت شريف وشاديه فى انتظارها وكانت شاديه تلبس من ملابسها الخاصه
شاديه: شوفت يا شريف اهى رجعت تانى زى الكلبه اهى
شمس جت تدخل غرفتها من غير ماتبصلهم عشان تاخد حاجتها لكن شاديه مسكتها
شاديه: انتى رايحه فين اطلعى بره
شمس : نزلى ايدك انا جايه اخد حاجتى وماشيه
شاديه: مالكيش حاجه هنا اطلعى بره بالهدوم اللى عليكى يلا وبتزقها على بره
شمس: اوعى ايدك دى عنى وحاجتى هاخدها
شاديه: لا يا ماما دخول الحمام مش زى خروجه هتطلعى باللى عليكى ده وروحى مطرح متروحى
شريف : استنى يا شاديه هى هتعتذرلك وتبوس ايدك وانا هردها وترجع تانى تعيش بشروطنا
سمعت شمس الكلام ده وشها احمر واتعصبت جدا واميره كانت واقفه وفاتحه الاسبيكر والكل كان سامع كلامهم
شمس : ابوس ايد مين ياجوز الست انت يا اهبل اوعى يالا تكون فاكر انى أصلا عايزه ارجعلك ده انا اللى كنت بصرف عليك وبقول معلش
ورينى بقى هتعرف تفتح بيت ازاى ده كان ناقص اديك المصروف با شريف انا كان ليك مشاعر جوايا لما كنت فاكراك راجل انما انت طلعت دلدول عارف يعنى ايه دلدول ابعد عنى عشان لو مابعدتش هتشوف وش تانى وانتى يا جعانه انتى هسيبلك هدومى اللى انتى لابساها دى صدقه منى عشان انا هقرف البسها بعد ما جسم*ك لمسها مش ناقصه امراض
اتعصب شريف جدا من كلامها وشدها من ايديها عشان يضربها هو وشاديه دخلت أميره عليهم
أميره: ابعد عنها يا حيوان
شاديه: وانتى مالك انتى ايه البلاوى اللى بتتحدف علينا دى
أميره : لو مابعدتش عنها انا هبلغ البوليس
دخل نوح أثناء حديث اميره
نوح : وتبلغى البوليس ليه وانا موجود
بص لشمس : ادخلى لمى هدومك وحاجتك بسرعه
وبص لشريف : بص يا بتاع انت انا طول عمرى بفصل الشغل عن الأمور العائليه انما لو اتعرضتلها انت او أى حد تبعك اعتبر نفسك مرفود بس طبعا قبلها هعمل معاك الواجب واكيد انت تسمع عن الواجب بتاعى هيهعجبك اوى
فضلت شاديه واقفه تستعرض نفسها قدام نوح يمكن يبصلها لكن نوح بصلها بقرف ودور وشه
دخلت شمس لمت هدومها ولقت فلوس ودهب من بتوعها مش موجودين
خرجت مره تانيه
شمس : فى ٥٠٠٠ الاف جنيه مش موجودين وفى غوشتين ناقصين
شريف : منا احتجت فلوس عشان فستان شاديه وخدتهم لكن الدهب معرفش عنه حاجه
بصت شمس لشاديه
شمس : روحى هاتى الدهب بتاعى اللى اخدتيه مش همشى من غيره
شاديه: ما اخدتش منك حاجه
نوح : طيب هكلم الحرس بقى يطلعوا هما يطلعوا الدهب من مكانه ونعمل الواحب ومسك التليفون عشان يكلمهم لكن شاديه وقفته
شاديه: استنى استنى خلاص هجيبهم
دخلت شاديه جابتهم وادت مش حاجتها
نوح : اعمل حسابك ال ٥٠٠٠ الاف دول هيتخصموا من مرتبك واخد الشنطه من شمس ونزلوا
نوح : هو اننى غبيه للدرجادى ازاى كنتى عايشه معاه ومامنه على نفسك معاه
شمس : كان نفسى يبقالى عيله وانجح فيها
نوح بعصبيه : عيله مع واحد زى ده يعنى عيال هتطلع معقده وغير سويه نفسيا لو اتولدوا وشافوا اب بيميز حد على امهم انتى دماغك كانت فين على الأقل انتى معندكيش اطفال يربطوكى بيه اللى زى ده مايعملش بيت ولا اسره من الأساس
أميره: براحه عليها شويه على الاقل هى مراحتش حبت بنت مرات ابوها
نوح بصلها بغيظ وهى سكتت لان الكلمه فلتت منها لكن مرفت اخدت بالها
مرفت : ممكن كلكم تسكتوا لحد مانروح بقى
وصلوا كلهم البيت و قامت مرفت بتوصيل شمس لغرفتها وابلغتها أن تنظم ملابسها فى الخزانه وانها سترسل لها عامله تساعدها وعندما تنتهى من تغيير ملابسها واخذ حمام دافئ تنزل لاسفل لكى يتناولوا العشاء
هبطت مرفت الى الاسفل وجسلت مع أولادها
مرفت: بهدوء كده انا عايزه اعرف ايه اللى بينكم ومخليكم قافشين من بعض كده عايزه افهم كل حاجه يلا
ظلت اميره صامته هى ونوح
مرفت : انت ارتبطت بشذى يا نوح
نوح ظل صامت
مرفت : بص يا حبيبتي انا ماليش دعوه بامها المهم البنت ولو انت ارتبطت بيها معنى كده انها كويس وتصلح زوجه وعكس امها انما بقى لو عشان اللى فى دماغى فصدقنى وقتها هزعل منك زعل كبير اوى يا نوح
نوح : فى الحرب كل شئ متاح
مرفت : وانت ممنتش راجل كفايه عشان تاخد حقك لواحدك هسالك سؤال البنت مأمنه ليك ولا لأ
نوح : دى مشكلتها هى اللى بتسلم نفسها
مرفت : يعنى هى امنتلك وانت خنتها من امته وانت خاين ولا انا ربيت خاين وانا معرفش
نوح : خلاص هسيبها دورها انتهى اصلا
مرفت: قصدك خلاص هتتجوزها
اميره: نعم يتجوز مين يا ماما لأ طبعا مستحيل انا كنت فاكراه حبها بجد
مرفت: اسكتى انتى واعمل حسابك يا نوح هنروح نتقدملها وتتجوزها رسمى ولو معملتش كده فانت لا ابنى ولا انا اعرفك وهغضب عليك وتطلع من هنا وماتجيش تانى
نوح : مستحيل يا ماما مستحيل اللى بتقوليه ده يعنى بعد كل اللى عملته عشان اخد كل حاجه وارجع حقنا فى الاخر اقدملها نفسى على طبق من ذهب
مرفت: اتحمل نتيجة غلطتك انت اللى دخلتها اللعبه بمزاجك يبقى كمل معاها
نوح فضل ساكت وبيمسح على وشه بعصبية ونزلت شمس أثناء حديثهم
مرفت : امشر يا نوح روح ولما تاخد قرار بلغنى عشان ابقى عارفه وسيب اميره معايا انهارده ولو ابوك سأل عليها عرفه انها معايا
ذهب نوح بدون اضافه اى حديث هو يعرف امه جيدا عندما تتخذ قرار جلسوا جميعا يتناولوا العشاء في جو ملئ بالصمت وبعدها استأذنت أميره للخلود للنوم والاختلاء بنفسها
شمس : أنا اسفه لو عملتلكم ازعاج انا ممكن امشى
مرفت : عارفه يا شمس ان قصتك بتشبهنى كتير
شمس : عشان كده وقفتى معايا
مرفت : حاجه زى كده هكيلك لانى محتاجه افضفض وصعب اكلم اولادى عشان نفسيتهم متتاثرش
ياترا مرفت المعاناة بتاعتها اكبر ولا شمس ؟؟
هل نوح هيسمع كلام مامته
الهام هيكون رد فعلها ايه لو عرفت بعلاقة نوح وشذى
البارت الثامن
عند الهام والرفاعى
إلهام: عينك مانزلتش من عليها انهارده ايه وحشتك
الرفاعي: وانتى مالك يا إلهام ماتنسيش انها لسه مراتى وانتى اللى جيتى عليها يعنى لو فى حد من حقه يغير يبقى هى مش انتى
إلهام: الكلام ده كان زمان زمان اوى مش دلوقتي
الرفاعي: برضه مالكيش دعوه حنيت محنش شئ مايخصكيش
إلهام: هههههههههههه حتى لو انت حنيت بعد اللى انت عملته فيها هى عمرها ما هتحن يا يا رفرف
الرفاعى : بصى يا إلهام حلى عنى عشان مزعلكيش وغورى نامى فى اوضه تانيه
سبها الرفاعي وفضل يفكر فى مرفت وازاى يخليها تسامحه وترجعله هو مستعد لتنفيذ جميع طلباتها بس توافق حتى انها تتكلم معاه زى اى شخص غريب بدون نظرات استحقار دى اكتر امنيه بيتمناها
عند شمس ومرفت
بصى يا شمس انا اهلى مستواهم المادى حلو والدى واخويا كان عندهم شركه مش كبيره اوى زى نوح لكن اسمها شركه
كان الرفاعي موظف فيها وشاكر جدا وطموح وبابا كان بيشكر فيه انا بصراحه حبيته ولمحتله وهو استغل الفرصه واتقدملى واهلى وافقوا وجوزونا بابا وانا واخويا ساعدناه كتير لحد ماوقف على رجله وعمل شركه خاصه بيه كنت خلف نوح وبعدها ب ١٠ سنين خلفت أميره كان باباهم طول الوقت عنده إحساس بالنقص دايما فاكر ان اهلى هما اللى ساعدوه وعملوا فحب انه يحس انه احسن منى وانى زى اى ست عاديه حب يشوف نفسه اعلى منى فبدل مايرد الجميل انه يعيشنى فى مستوى احسن ويعاملنى كويس لا راح اتجوز واحده كانت متجوزه ومطلقه وعندها طفلين
انا طبعا مش بعيب في المطلقات بس اللى حصلى هيفهمك ليه انا قلت كده
طبعاً هى مستواها كان اقل مننا كتير والمستوى اللى جوزها كان معيشها فيه اقل كان بيخليها تنضف بيوت يوم اجازتها من شغلها الاساسى اللى هو انها كانت سكرتيره لجوزى
طبعاً لما اتجوزها حس بقيمه نفسه معاها وهى مبتتوصاش نفخ فيه حتى ولادها كل اما يجبلهم حاجه يفضلوا مبهورين بيها عكس ولادى شباعنين وعينهم مليانه وده برضو مش عيب فيهم لان دى ارزاق بس العيب اننا نستغل ده عشان نأذى غيرنا طبعا كان ياخدها هى وولادها يسفرهم مصايف وانا وولادى لا كان اخويا هو اللى ياخدنا يفسحنا اى حاجه هو يقصر فيها اخويا يسد
لدرجه اننا وهى لو اتخانقنا كان بيهجرنى عشانها بالشهرين والتلاته حتى لو هى الغلطانه
كان يتهمنى انى بتكبر عليها
شويه بشويه خلاها هى وولادها كل حاجه واحنا الفتافيت انا الأول مكنتش بشتكى لان اهلى بيعوضونى لكن ولادى نفسيتهم تعبت
وانا أصلا كنت مستحمله عشانهم
وكنت واخده قرار ان انا هطلق منه
عارفه مره اميره بنتى وهى صغيره لقتها بتلبس زى الهام وبتحط ميكب سالتها ليه بتعملى كده تخيلى قالتلى ايه
قالتلى بابا بيحب الستات اللى بتلبس وتعمل كده فانا هعمل كده عشان يحبنى
تخيلى احساسى ايه وانا بنتى قدوتها مراه ابوها مش انا رحت وقتها اتخانقت معاه خناقه كبيرة وهددته بالطلاق قلتله لو ماتصرفتش واتقيت الله فى عيالك لانهم هما اللى مصبرينة على العيشه دى هطلق منك ولو رفضت هخلعك وقتها مردش بس حسيت الخوف في عنيه من فكره انى اسيبه لكن انا بينى وبين نفسي كنت برتب امورى للطلاق
اتعدل فتره بعدها
لحد فى يوم كان عامل حفل بسبب عقد الشراكة بينه وبين شركه تانيه وقتها انا كنت ماسكه كوبايه عصير جت هى خبطت فيا ووقعت العصير على نفسها طبعا لقتها بتزعقلى قدام الناس وتقولى انى غيرانه منها وكلام كده طبعا انا رديت عليها بكلمه واحده انتى قليله ادب جه هو ضربنى بالقلم قدام الناس قلتله لو راجل طلقنى راح رمى عليا يمين الطلاق وقتها اخدت بعضى ومشيت وطلبت من اخويا ان محدش يعرف مكانى حتى ولادى لحد مقدر اتعافى نفسيا منه ووقتها هرجع ولادى وحقوقهم كامله وافق اخويا وقالى اللى عايزاه هيحصل عدى كام شهر وبعدها اولادى بقوا يجولى بس مش بيقولوا لباباهم كانهم مايعرفوش مكانى فين كنت فى الوقت ده خجلانه اطلع قدام الإعلام عشان محدش يكلمنى فى اللى حصلى
وهو عمل اللى عمله ده كله عشان يكسرنى ويشوف نفسه احسن منة لكن انا ماتكسرتش
وماورتوش ضعفى ابدا
بعدها قلت لاخويا لو هو عرف مكانى هياخد الولاد فى حضانته ومش هيخلينى اشوفهم عشان يجبرنى ارجعله لكن كده افضل كانهم بيجوا يزروك وهما بيجولى انا ويقعدوا معايا بالايام والإجازات كلها ومش بس كده الحراس اللى كان بيبعتهم يراقبوا العيال عشان يحاول يوصلى من خلالهم كان اخويا بيديهم فلوس عشان يقولولوا اخبار غلط
بعد فتره طلبت منهم يجوا يقعدوا معايا نوح رفض وحلف انه مايرجع غير لما ياخد حقى وقالى وقتها مش هسيب فلوسنا تروح للغريب الفلوس اللى تعبتى معاه فيها عشان تعملوها
واخته كانت كبرت وبقت تعرف ترد وتضايق إلهام طبعاً الرفاعى حاول يرجع الولاد فى ى صفه لكن دايما شايف منهم صد ومكنتش إلهام فى الوقت ده تقدر تضايق حد منهم لانه كان محرج عليها حاول بكل الطرق يوصلنى بقينا احنا اللى بنراقبه بدل ماهو بيراقبنا لدرجه ان نوح اتخانق مع ابن الهام هيثم راح اتخانق مع نوح وطرده وخلى الحرس يمشى وراه يشوفوا هيروح لمين وفضل فتره مراقبه لحد ما اتأكد أنه عايش مع اخويا وانى مش معاهم راح صالحه
طبعا هو مايعرفش لحد دلوقتي اننا عارفين خطته سايبينه يغلط
وبعدها رجع كتب الفرع الرئيسي باسم هيثم عشان اثور عليه واظهر لكن برضو انا معملتش كده حتى مطلبتش ورقه طلاقى منه انا كده كده مش فى دماغى جواز تانى بس قلت يوم ما اظهر تانى هطلبها واخدها وطول الوقت ده وانا عايشه هنا فى راحه بال وراحه نفسيه وانا شايفه ابنى بيكبر حوليا هو وبنتى اميره دلوقتي هى عندها ٢٢ سنه وبتاخد كورسات عشان تقدر تشتغل مع اخوها وهى واثقه من نفسها ونوح زى مانتى شايفه ربنا يحميه ويهديه يارب
شمس كانت تسمع مرفت بدموع تتساقط منها دون ارادتها
شمس: عشان كده ساعدتني عشان حسيتى انى اشبهك
مرفت: حسيت ان الماضي بيتعاد تانى محبتش انك تعيشى مقهوره مع واحد مايستهلش ابعدى عنه وهو هيعرف قيمتك ويجيلك ووقتها اوعى ترجعى عشان اللى يخون مره يخون ألف مره
شمس : عندك حق انا مش عارفه اقولك يا بختك بأهلك واولادك ولا ربنا يقويكى على اللى عشتيه
مرفت: ماتقوليش حاجه تعرفى ان انتى حظك أفضل من حظى على الأقل انتى بتشتغلى ومرتبك حلو لان المكانه بتاعتك فى الشغل عاليا متعلمه مثقفه وغير كده مافيش طفل يربطكم ببعض انتوا الاتنين فتقدرى تعيشى حياتك بسهوله بعده بس المره الجايه اختارى صح واختارى اللى يتوافق معاكى فكريا واجتماعيا
شمس : لأ انا قررت اعيش حياتي لشغلى ونفسى وبس مش هفكر فى ارتباط تانى أبدا
مرفت : حاليا فكرى كده ده افضلك وسيبى النصيب هو بيجيى لواحده
شمس : عندك حق
عند شاديه وشريف
شوفت يا شريف شوفت حصلنا ايه بسببها البت دى لازم تتأدب تفتكر راحت تقعد فين دى مش انت قايلى معندهاش حد وعلاقتها باخوها وحشه وهو نصب عليها واخد ورثها فى شقه ابوها وامها وقاعد فيها بعياله
شريف: اه يا شاديه انا برضو بفكر ممكن تكون راحت فين
وايه علاقتها بنوح ده
شريف: هو انت معرفتش اترقت بقت ايه ولا اترقت ازاى
شريف: لأ نسيت اسالها اتلهيت فى جوازى منك
شاديه: طيب بقولك ايه من بكره فى الشركه تبدا تدور وراها وتعرف كل حاجه مايمكن كانت ماشيه معاه ومقرطساك عشان كده هو رقاها واتحمقلها اوى
شريف: مافتكرش يا شاديه تعمل كده انا عارف انا بقولك ايه
شاديه : طيب دور وراها وانت تعرف انت فاهم
شريف : حاضر يا شاديه
شاديه: قوم بقى حضرلنا حاجه نكلها لحسن انا جعت
شريف : انا عمرى ماوقفت فى المطبخ وبعدين ده دورك
شاديه: هو انت ليه عايز تزعلنى منك هو فى عروسه بتقف في المطبخ فى شهر عسلها مش كفايه انك مسفرتنيش
شريف:طيب قومى اقفى معايا وقوليلى اعملك ايه وانا انفذلك اللى انتى عايزاه
شاديه: لأ انا هدور على فيلم اتفرج عليه على ماتجهز العشا قوم يلا 😏😏
شريف: طيب تحبى تاكلى ايه اعملهولك
شاديه: بصى اسلقلى بيض وبعدين حمره فى حته زبده بلدى وسخن العيش وهات جبنه رومى واعملى كمان كبايه شاى بلبن
واه يا حبيبى قبل ده كله هاتلى طبق مايه سخنه احط فى رجلى لحسن وجعتنى مكان الجزمه ومش قادرة اقوم من مكانى
احط رجلى فيها على ماتخلص عشا وبعدين اتعشا وانام
شريف: حاضر يا حبيبتي جبلها شريف طبق المايه السخنه وحطه تحت رجليها وهى حطت رجلها فيه وبصتله بانتصار انه فعلا زى الخاتم في صباعها وعمرها ماهتلاقى واحد يحبها زيه وقررت تستغل ده
ودخل هو يحضرلها العشا 😏😏
دخل شريف جهزلها طبلها ووداهولها لحد مكانها اللى هى قاعده فيه
اتعشوا هما الاتنين ودخلوا ناموا
عند نوح وصل القصر واتخذ قراره انه هيراضى امه ويتجوز شذى وفى نفس الوقت هيغير خطته فى طريقه انتقامه منهم
دخل القصر ونادى عليهم كلهم وكلهم نزلوا من غرفهم عشان يعرفوا هو عايز ايه
نوح بصلهم كلهم وبص لابوه
بابا انا عايز اتجوز شذى
كلهم بصولوا بتفاجئ من طلبه لأن دى كان اخر حاجه ممكن يتوقعوها
ياترى ابوه وإلهام هايوفقوا ؟
ياترى شريف وشاديه هيسبوا شمس فى حالها ؟
ايه الانتقام اللى ناوى عليه نوح ؟
البارت التاسع
الرفاعي: نعم عايز تتجوز مين شذى
نوح : اه ايه الغريب شايفك مستغرب
إلهام كانت واقفه الفرحة مش سيعاها هى وشذى اللى اتفاجئت بطلبه ليها
الرفاعي: بس أنا مش موافق
نوح : نعم ليه مش موافق
الرفاعي: من غير ايه شذى لأ
إلهام: مالها بنتى يا رفاعى مش عجباك فى ايه
نوح : استنى انتى يا حماتى : أولا انا هتجوزها انا ببلغك بس لكن مش باخد رأيك
الرفاعي: وأمك عارفه
نوح : ايوه طبعا وموافقه كمان
رفاعى بصدمه موافقه ازاى مستحيل
اخدت إلهام بنتها وطلعوا على غرفت شذى
الهام : خدى هنا يا بت قوليلى قدرتى توقعى نوح ازاى انتى
نوح : لأ مش مستحيل انت بس اللى متعرفهاش هحدد معاد وهنيجى نخطبها والفرح كمان ٦ شهور
قال كلامه وسابهم وطلع
الرفاعي بص لشذى : طلعتى مش سهله لأمك
شذى بصتله ومردتش عليه
اخدت إلهام بنتها وطلعت على غرفه بنتها
إلهام: احكيلى يا بت عرفتى توقعيه ازاى يا اروبه بقى انتى تعرفى توقعى نوح بجلاله قدره
شذى بغرور : على فكره انا موقعتش حد هو اللى كان بيجرى ورايا
بصتلها امها برفعه حاجب
زى مابقولك كده وكان بيقولى إنه سايبكوا عايشين هنا معاه عشان خاطرى انا
وبكره بعد مانتجوز هتبقوا عايشين عندى انا وهو
ٰالهام :طيب وليه ماقولتليش كنت ساعدتك من الاول
شذى : ماما ساعدى نفسك انتى شايفه انكل بيعمل بيعاملك ازاى وزى مايكون مستنى فرصه يخلص منك لا متشكره انا بعرف اساعد نفسى
إلهام: اتعدلى يا شذى لولايا انا من الاول مكنتيش جيتى اصلا البيت ده ونوح بالنسبالك كان هيبقى زى الحلم زى ما فى ملايين غيرك هيموتوا عليه ومش عارفين حتى يشوفوه فى الحقيقة
شذى : بصى يا ماما انا وانتى فى مركب وحده المكانه الى إحنا عايشين فيها دى مش هنعرف نتخلى عنها لأن خلاص احنا اتعودنا فأنا عايزاكى تسمعى كلامى اللى هقولهولك كويس اوى وتنفذيه بالحرف عشان منخسرش كل حاجه ونفضل زى محنا
اول حاجه حاولى ترجعى انكل ليكى تانى
تانى خطوه ودى أهم خطوه
مرفت
إلهام: مالها مرفت
شذى : عايزاكى تعملى أى حاجة وتحاولى تصلحيها وتتقربى منها عايزاكى تنسيها اللى عملتيه فيها زمان شويه مسكنه كده على شويتين حنيه وطنط مرفت طيبه وهتتراضى
إلهام: نعم يا روح امك
شذى: خلاص يبقى انتى كده مصممه انك تخسرى كل حاجه وانا معنديش استعداد اخسر معاكى
إلهام: جيبتى الخبث ده كله منين يا شذى
شذى : من عاشر القوم أربعين يوم لاصار منهم لاصاروا منه وانا معشراكى كام سنه بس انتى تفكيرك قديم مش بيطور ولسه باصه تحت رجلك واتحداكى إذا كنتى تعرفى حاجه عن جوزك اصلا
إلهام: طيب رسينى يا بنت بطنى
شذى : أولا عايزاكى تعيشى جو المسكنه لجوزك وتفضلى تقوليلوا انك معندكيش مشكله نرجع وانك فوقتى لما لاقيتينى بتجوز وخلاص بكره تفرح بحفيدك والكلام ده
ولما تشوفى مرفت تقوليلها نفس الكلام وانك بتتاسفلها عن الماضي وانك كنتى طايشه وقتها وانك دلوقتي مش عايشه لنفسك وعايشلنا ونفسك تشوفى احفادك ونفسك انها تبقى اختك وكل الكلام اللى من النوعية دى تعمليه لحد مايصدقوا
إلهام: افرضى يا ختى حنوا ورجعوا لبعض
شذى : عادى ايه المشكلة وقتها مش هيبقى انكل قالب عليكى كده ونوح هيتعامل معاكى عادى وهتعيشى عيشه حلوه بدل مانتى قاعده على اعصابك طول الوقت
إلهام مررت كلام ابنتها داخلها ووجدت انها على حق وبهذه الطريقة ستصبح كسبانه فى الأول والاخر
خرجت من عند شذى وذهبت غرفتها وهى تخطت لطريقه جديده كى لا تخسر شئ لأنها تعلم بداخلها ان زوجها قد أعرض عنها و أصبح تفكيره فى زوجته الأولى
انقضى اليوم عليهم جميعاً وكلا منهم مشغول في مخططاته
فى اليوم التالى كان اجازه على الجميع ذهب نوح لوالدته وجدها تجلس فى الحديقة كما تعتاد مع فنجان القهوه
نوح دخل عليها وباس راسها
صباح الخير
مرفت: صباح النور
نوح : انا موافق ااتجوز شذى
مرفت : خلاص حددلى معاد ونروح نتقدملها
نوح : 😏 شوفى الوقت اللى يناسبك وتروحى فيه ولو عايزاهم هما يجوا انا هجبهملك
مرفت: نوح لو سمحت خلينا فى الأصول بكره نروح لمامتها وباباك ونطلبها منه المفروض دلوقتي إنه ولى أمرها
نوح : أمرك يا ست الكل امال أميره فين
مرفت: جوه مع شمس قاعدين بيتكلموا
نوح : طيب انا هروح اصالحها
مرفت : روح وانا جايه معاك
دخل نوح لاميره يكلمها
اميره : ومخصماك ابعد عنى أنا مش طيقاك سبنى مش عايزه ابقى معاك ماتورنيش وشك تانى
نوح : ياللى زعلان مني ومخاصمنى ومش عايز تانى تكلمنى واخد على خاطرك اوى منى يا حبيبي بأسى
فضلوا فتره يغنوا ويردوا على بعض بالاغانى
وشمس بتتفرج وتتضحك عليهم مش مصدقه إن ده نوح بيه اللى الكل بيترعب منه وبيعمله حساب
بعد فتره اتراضى نوح وأميرة ونظر نوح لشمس التى لم تتمالك نفسها من الضحك عليهم
نوح : وانتى يا شمس ناويه على ايه
ظنت شمس إنه يريدها ان ترحل لذلك سألها هذا السؤال فهم نوح مايدور بعقلها لذلك استرسل بقيه الكلام
نوح : بصى يا شمس انتى هنا قاعده مع ماما مسليها وواخده بحسها بيقولوا فى الوقت اللى احنا بنكون غايبين فيه وطبعا انا اتمنى أنك تفضلى معاها على طول لكن انا أقصد بخصوص جوزك ناويه تكملى معاه ولا هتطلقى منه ناويه تسامحيه وترجعيله تانى ولا ناويه تشوفى حياتك انا بكلمك كأخ كبير عايز يساعد اخته
شمس : بصراحه يا نوح بيه انا عايزه اطلق هو كده كده طلقنى انا عايزاه يبعتلى ورقتى بس
نوح : تمام عندك حد يكلمه بالنيابة عنك ولا تحبى تكلميه انتى على طول وتطلبى منه
شمس : لا فى سليم جوز صفا صاحبتى كان صاحبه وممكن يكمله ويقوله
نوح : خلاص اتصلى بيه وشوفى هيعمل ايه ولو رفض عرفينى
شمس : حاصر
اتصل نوح بشذى وابلغها إنه سيأتى غدا ليتقدم لها بشكل رسمى واراد منها ان تبلغ والده بذلك القرار
ذهبت شذى لوالد نوح وابلغته بما طلبه منها وذهبت من امامه مباشره قبل أن تسمع حديثه السام لها
دخلت إلهام اليه
إلهام: إبنك جاى بكره يتقدم لبنتى وأمه كمان معاه
رفاعى : بقيت دلوقتي غريب عن ابنى اعتبرنى ابو بنتك وابنك وبدل ما انا اللى اروح اخطبله خالوا وأمه هما اللى هيخطبوله وكمان مين بنتك 😏
انا واثق إن نوح قاصد يوصلى الرسالة دى انه مش معتبرنى والده
إلهام بمسكنه : بص يا رفاعى انا فكرت في اللى بيحصل ده وانا حاسه إن بمجيه مرفت هنا ممكن الاكور بينكم ترجع تانى لأن اكيد هيكون فى عزايم رايحه جايه وكلام واتفاق وكده وانا ياسيدى هعتذرلها واحاول اخليها تسامحنى
الرفاعي بشك : ومن امته العقل ده يا إلهام
إلهام بتمثيل الجديه فى الحديث
بص يا رفاعى زمان كنت لسه صغيره مشاعرى متحكمه فيا بزيادة وتفكير زمان اكيد يختلف عن دلوقتي والغيره والكلام الفاضي ده راحوا لحالهم تخيل كده انك تشيل حفيدك بين ايدك وتلاعبه ويا سلام بقى لو بقى شبهك كده وصغير وكمان يشيل اسمك انت ونوح
ابتسم رفاعى بشكل تلقائي عن وصف الهام لحفيده من نوح ولكنه تمنى أن لا يأتى من شذى
عند شمس اتصلت بصديقتها صفا وطلبت منها الحديث مع زوجها ووافقت صفا على الفور
سليم: السلام عليكم ازيك يا شمس
شمس: وعليكم السلام بخير يا سليم بقولك ممكن تكلم شريف وتخليه يبعتلى ورقه طلاقى انت عارف انه طلقنى شفوى انا عايزه ورقتى منه
سليم : حاضر يا شمس بكره هكلمه فى الشغل وابلغك باللى هيقولهولى وعين العقل اللى انتى بتعمليه ده
شمس : شكرا يا سليم معلش هتعبك معايا
سليم : ماتقوليش كده يا شمس انتى اختى
قضى يوم على الجميع واتى اليوم التالى وذهبت شمس للعمل وقابلت صفا وتحدثوا فيما تنور ان تفعله شمس وكيف كانت تعيش عند والده نوح وانه فى الحقيقة شخص مرح عكس ما نراه هنا ولم تطرق للحديث عن ماضى والده نوح
صفا : معقول يا شمس نوح بيه بيضحك زينا كده وبيتكلم ويهزر
شهر : بصى مع مامته واخته حاجه تانيه انما طبعا معايا بيتكلم برسميه جدا
صفا: اكيد عشان كمان مايعرفكيش طيب ماعرفتيش سبب اختفاءها ايه
شمس: هى بتحب الهدوء والبعد عن الأضواء مرتاحه فى حياتها كده
صفا :ممممم اكيد طبعا واحده زيها لو حد من الاعلام عرف مكانها هيباتوا تحت بيتها مش بعيد يسالوها الروتيشن بتاع بشرتها ايه اللى مخليها محافظة على شببها كده
شمس : عندك حق بصراحه ما شاء الله عليها مايبانش عليها سنها خالص
عند شريف و سليم
سليم: بص يا شريف احنا طول عمرنا كنا صحاب وطول عمرى كنت صاحبم وبير اسرارك
شريف : كنا
سليم : اه يا شريف كنا انا مش جاى اكلمك دلوقتي بخصوص شمس هى كلمت صفا وطلبت منها انى اكلمك تبعتلها ورقتها
شريف : وايه اللى قوا قلبها كده وخلاها تطلب الطلاق
سليم : والله لو مش عارف ولا واخد بالك يبقى انت محتاج دكتور عشان تتعالج ودى نصيحه من صديق قديم اعرض نفسك على دكتور نفسانى يا شريف عشان تلحق الباقى من حياتك
شريف: طيب بص بقى يا صديق يا قديم طلاق رسمى مش هطلق وبلغها كده انها هتفضل متعلقه لا طايله سما ولا أرض بلغها كده لحد ماتيجى بنفسها لحد عندنا وتعتذر لشاديه وقتها انا هردها وترجع تعيش معانا تانى غير كده بقى خليها تلف حوالين نفسها
سليم: هو انت وس*خ كده من امته ولا انت كده من زمان وانا اللى معرفش
شريف: لم لسانك يا سليم
سليم : هبلغها
اتصل سليم بشمس وبلغها بكلام شريف
شمس : طيب يا سليم معلش هتعبك روح اقف جمبه وافتح الاسبيكر
نفذ سليم كلامها
شمس : بص يا شريف خلينا نطلع بالمعروف زى مادخلنا بالمعروف ووقتها مش هخصم ال ٥٠٠٠ جنيه من المرتب لكن لو نشفت دماغك والورقه مجتليش بكره بعد بكره هكون خلعاك ودى هعملها بسهوله اوى اوى اوى ومش بس هخصم ال ٥٠٠٠ جنيه من مرتبك لا انا كمان هرفدك من الشغل انا عارفه انك مستنى تروح تاخد الإذن الاول من مراتك عشان كده هسيبك لحد بكره وتبعتلى مع سليم لأن كرهتك وكرهتك صوتك وكل حاجه بتفكرنى انى كنت فى يوم على زمتك بلاش اخليك تشوف قلبه الطيب بتبقى عامله ازاى
صدم شريف من حديثها ولم يستطيع الرد عليها لانه فعلا لا يستطيع اخذ قرار دون الرجوع لشاديه خوفاً من غضبها عليه
ازيكم نجماتى عاملين ايه معلش على التاخير
توقعاتكم بقى شاديه هتقول لشريف يطلق ولا لأ
المقابله بين الرفاعى ومرفت وإلهام هتبقى عامله ازاى
كل ده هيكون باذن الله
البارت العاشر
ذهب شريف للمنزل ووجد شاديه مازالت نائمه
شريف : شاديه شاديه اصحى عايزك
شاديه: ايه يا شريف
شريف: قومى عايز اتكلم معاكى
شاديه بنوم : طيب جبت اكل انا جعانه
شريف: هو انتى معملتيش اكل
شاديه: لأ معملتش اتصل هات اكل وجهز السفره على ما افوق واجى وراك
شريف: حاضر يا شاديه بس ياريت تهتمى بموضوع الأكل ده انا باجى جعان وتعبان من الشغل
شاديه: بعدين بعدين روح يلا اطلب الاكل وسبنى
شريف : تحبى اجبلك ايه
شاديه: هاتلنا فراخ مشويه ومكرونه بشاميل
ذهب شريف واتصل بإحدى المطاعم وانتظر إلى أن اتى مندوب التوصيل وقام بتجهيز الطعام على السفره ودخل مره اخرى لايقاظ شاديه
شاديه: بقولك ايه هاتى الاكل فى صنيه هنا لحسن عندى صداع ومش قادره اقوم
شريف: بس انا جهزته على السفره
شاديه: شريف هو كل حاجه لازم مقاوحه اتفضل هات الاكل هنا على صنيه كبيره وهات حاجه كمان نبلع بيها شوف هتلاقى حاجه ساقعه فى التلاجه
ذهب شريف وقام بتنفيذ كلام شاديه كى لا يغضبها وحضر لها الطعام ووضعه لها على السرير
شاديه: ايه كنت عايزنى فى ايه
شريف : سليم صاحبى انهارده لقيته جاى وبيقطع علاقته بيا عشان خاطر شمس
شاديه: وهو ماله وليه محموقلها كده غريبه
شريف : المهم شمس مصممه على الطلاق وعايزانى ابعتلها ورقتها مقابل انها متخصمش ال ٥٠٠٠ جنيه من المرتب ولو انا رفضت هددتنى انها هترفدنى من الشغل وبعد بكره هترفع قضيه خلع وانها هتكسبها بسهوله للضرر
شاديه : طلعت مش سهله شمس طيب بص يا شريف طلقها مقابل انها تتنازلك عن جميع حقوقها القايمه والمؤخر وكل ده
شريف : بسهوله كده
شاديه: شكلها طلعت مش سهله وبتاعت رجاله مره سليم ومره نوح عايزين نعرف هى ماشيه مع مين بالظبط منهم اللى مقوى قلبها كده
شريف: انتى ليه متاكده كده انها على علاقه بحد
شاديه: الست اللى توافق بسهوله ان جوزها يتجوز عليها يبقى مش فى دماغها وحاطه عينها على غيره انا كنت فاكراها بترسم على نوح لكن واضح ان نوح وسليم كمان بدليل انه باعك عشانها
شريف : مسك ايديها باسها مش مهم عندى اى حد يبعد عنى المهم انتى اللى تفضلى جمبى انا بحبك اوى يا شاديهة
شاديه: وانا كمان يا شريف وطول مانت مش بتخبى عنى حاجه وبتسمع كلامى هفضل دايما معاك
شريف: وانتى اى حاجه هتعوذيها هجبهالك تحت رجلك
شاديه: ايوه كده شاطر يا شريف وعايزاك تفضل تراقب شمس وتعرف هى ناشيه مع مين فيهم بالظبط وازاى قدرت تترقى كده بسرعه نفذلها اللى هى عايزاه مؤقتا و قوم بقى شيل الاكل ده على منا اقوم واغير هدومى واخد شاور واه في غسيل نسيت انشره ابقى حطه على الحبل وانزل هاتلنا شويه طلبات للبيت
شريف : حاضر يا شاديه عايزه حاجه تانيه
شاديه: دلوقتي لأ وسابته وقامت وهو راح ينفذ كلامها
مش لو كانت شمس هنا وسمعت كلامى كان زمنها مريحانى عموما شاديه عندها حق هى مش هتعرف تعيش وحدها ولو حد مقويها دلوقتي مجرد ماتبقى وحيده هترجع تانى برجليها
عند مرفت لبس وجهزت واخوها كان متواجد مر نوح عليهم واخذهم وذهب للقصر وكانت اميره بانتظاره هناك
دلفت مرفت القصر وتوقفت للحظات وهاجمتها كل زكرياتها القديمه في هذا القصر
نوح فهم ما يدور بخلدها وحاول افاقتها من زكرياتها
نوح : مسك ايديها ماما مالك روحتى فين
مرفت: ابدا يا حبيبي مكنتش عامله حسابى انى هاجى هنا تانى
نوح : تحبى نرجع تانى وهما اللى يجولنا
خال نوح : مالوش داعى يا نوح يلا ندخل
دلفوا جميعاً للداخل وكان الرفاعى فى قمه تأنقه وإلهام أيضاً وشذى وكان هيثم متواجد
جلس هيثم وهو لا يطيق النظر لوجه نوح بسبب ما فعله ولكن امه قد اجبرته على هذا
قام الرفاعي بالترحيب المبالغ به بمرفت واخيها
رفاعى : ازيك يا حسين وحشنى يا راجل
حسين: الله يسلمك يا رفاعى
ذهب رفاعى لمرفت وامسك يدها وقبلها منوره بيتك أخيراً البيت نور بوجودك يا مرفت وظلت ماسك يدها وينظر لها حاولت مرفت اكثر من مره سحب يدها منه لكن بلا جدى ذهب اليها اخيها
حسين : ايه يا رفاعى هنفضل على الباب كده وشد مرفت للجهه الاخرى فتركها الرفاعى مرغما
الرفاعي : مش انا اللى هقولكم اتفضلوا انتوا صحاب البيت ده فى حد بيعزم اهل البيت فى مكانهم طبعاً لا
دخل الجميع لداخل الصالون وجدت مرفت جميع الحلوى التى تفضلها امامها حتى المشروبات التى تفضلها مازال رفاعى يتزكرها ولكن لا مهما فعلا بها لم تسامحه فجرحه لها اكبر من تلك الأشياء
تقدمت إلهام ترحب بمرفت بشكل مبالغ فيه آثار ريبه الجميع
إلهام: صدقينى يا مرفت بقالى فترة نفسى اعرف مكانك عشان اتاسفلك على اللى عملته زمان وقتها كنت طايشه وكانت غيره الحريم متحكمه فيا بس انا عارفه ان قلبك طيب وهتسمحينى وصدقينى انا مش بعمل كده عشان حاجه لكن انا من جوايا كنت بلوم نفسى كتير
الرفاعي: إلهام مالوش لازمه الكلام ده واقعدى ساكته
شعرت الهام بغيظ بداخلها لكنها تجاهلته المصلحه تقتدر هذا
نظرت لها أميره بشماته ونظرت شذى لاميره بكره
حسين: إحنا مش هنطول عليكوا يا رفاعى احنا جايين نخطب شذى لنوح
الرفاعى : منزر يا حسين يا خويا بس انا مش ولى امر شذى اخوها هو ولى امرها وانا هطلبها منه لابى متاخذنيش نوح ده ابنى الكبير وأول فرحتى
ونظر لهيثم : احنا طالبين ايدك شذى اختك لنوح ابنى
أستغرب نوح فعله ابيه وقلب الحوار لصالحه دون التقليل من شأن خاله
هيثم : طالما اختى موافقه انا معنديش مانع بس بس يا ترى هتدفعلها مهر ومؤخر ولا هنعتبر نفسنا اهل
هنا اتدخلت مرفت قبل مانوح يتعصب عليه
مرفت : طول عمرنا ولاد اصول وبنفهم فى الأصول نوح هيديها مؤخر وهيجبلها شبكه كمان ولو عايزه تعيش لوحدها حقها يجبلها شقه بره
نوح ساكت إحتراما لوالدته رغم انزعاجه من حديثها
الرفاعي: لا هما هيعيشوا معانا هنا
قالها وهو ينظر لمرفت التى كانت تتهرب من نظراته اليها
نوح الجواز هيكون خلال الشهر ده باذن الله
رفاعى : مش انت كنت قايل ٦ شهور
نوح : مالهاش لازمه التاخير إحنا كده كده مش هنعمل فرح هتبقى حاجه هنا فى القصر على الضيق كده
هيثم : ليه مستعر من اختى انك تعملها فرح
نوح : اصل انا يا هيثم مش زيك انا مبحبش الناس تتفرج عليا وانا حر انت مش هتحط حاجه من جيبك
إلهام: اللى انت عايزه يا نوح أعمله انت ادرى بمصلحتك وغير كده يا هيثم هو بيغير على اختك مش عايزها تبقى فرجه للى يسوا واللى ميسواش والناس يحسدوهم
قام رفاعى من مكانه وذهب لطاولة الحلويات واحضر فى طبق بعض الحلوى التى تفضلها مرفت واحضر لها مشروبها المفضل واخذهم لعندها
انفضلى يا مرفت
مرفت: شكرا مش عايزه
رفاعى: مش عايزه ليه مش ده نوعك المفضل من الحلويات
مرفت: كان نوعى المفضل دلوقتي لأ
رفاعى : طيب شوفى انتى بتحبى ايه وانا اجيبهولك
مرفت : انا لو عوزت حاجه هاخد بنفسى روح انت اهتم بمراتك
رفاعى : مانتى مراتى وأم عيال
مرفت: أم عيالك اه لكن مراتك دى لأ وانا ساكته ومطلبتش الطلاق عشان ابنك اللى بيتجوز لكن اول مايتجوز انا هخلعك لو مطلقتنيش قبلها
الرفاعي: بعينك يا مرفت هتعيشى وتموتى مراتى
مرفت: ده عشم ابليس في الجنه
الرفاعي: بس أنا مش ابليس عشان كده من حقى ادخل الجنه
ارتبكت مرفت من حديث رفاعى واستاذنت لتذهب للمرحاض
تركها رفاعى ثوانى قليله وذهب خلفها ووجدها
تخرج من المرحاض
مرفت : ايه ده خضتنى انت جاى ورايا رايا
الرفاعي: جاى عشان كده وشدها فى حضن*ه مره واحده فضلت مرفت تتملص منه وهو رافض يسبها
سابها بعد فتره وباس إيديها وراسها
حقك عليا عارف انى اذيتك كتير بس بعدك عنى ونظرتك ليا اكبر أذى حصلى فى حياتى مش طالب منك إنك تسامحينى لانى معملتش اى حاجه تخليكى تسامحينى
مرفت اتوترت من كلامه وسابته ومشيت
خرجت للجميع وعلى وجهها احمرار وعلامات توتر
نوح : فى حاجة حصلت او بابا ضايقك
خرجت: لا ابدا يا حبيبي يلا نقرا الفاتحه ونروح بقى عشان اتاخرنا
قرأوا الجميع الفاتحه وقام نوح بتوصيل والدته والرجوع مره اخرى للقصر
عند شاديه كانت بتتكلم فى التليفون مع شخص ما
الشخص : يعنى خلاص اتجوزتى يا شاديه مش كنا فضلنا زى ماحنا
شاديه: انت مش بتاع جواز وانا عايزه استقر في حياتى مع راحل يصرف عليا ومش بس يصرف عليا ويجبلى اللى انا عايزاه لا كمان يسمع كلامى
الشخص : وهو جوزك ده بيسمع كلمتك
شاديه: اه طبعاً انا عايزه اقولك ان انا الراجل والست فى البيت وكلمتى هى اللى ماشيه وهو بقى زى الخاتم فى صباع رجلى الصغير كل اوامرى بينفذها من اول مره فاسيبه بقى ليه
الشخص : طيب وانا يا شوشو
شاديه : لما تبقى تتعدل معايا ابقى افكر وقتها اعمل معاك ايه لكن انت اللى جيت بعد ما اطلقت وسوقت العوج فيها فاكرنى هجرى وراك لا يا حبيبي فوق لنفسك قالتله الكلام ده وقفلت السكه فى وشه
أتصل شريف بسليم وابلغه بقراره بخصوص طلاقه من شمس ووافقت شمس على ما يريده شريف فهى اصبحت لا تطيقه وتود فى اقرب فرصه الخلاص منه
تم الطلاق واصبحت شمس حره
علم نوح بما فعله شريف مع شمس وكيف ساومها كى يطلقها فارسل للمنزل عند شريف عدد من الرجال الملثمين قاموا بتكسير كل أثاث المنزل حتى حوائط المرحاض والطبخ وأصبح وضع المنزل فى حاله يرثى لها
ذهب شريف للقسم هو وزوجته وتم عمل بلاغ فى شمس لكن استطاعت شمس الخروج منها لعدم ثبات الادله واستغربت ما تم فى منزل شريف هى لاتعلم ان من قام بهذا نوح
بعد شهر من تلك الأحداث
شاديه: بقولك ايه يا شريف انا لقيتلك شغل تانى فى ورشه انت لازم تنزل تشتغل مرتبك مش مكفى اى حاجه ومش كفايه الشقه اللى مش عارفين نرجعها زى ماكانت
شريف: يا شوشو ازاى بس انا بيطلع عينى فى شغلى فى المصنع هقدر ازاى على شغل تانى
شاديه بتجبر : بقولك ايه انا ماليش دعوه بالهرى بتاعك ده ماتتعب ماهى كل الرجاله بتتعب انا اصلا بدأت ازهق منك
شريف بضعف وخوف من انها تسيبه
طيب اشتغل ايه يا شاديه انا مش بفهم غير فى اللحام
شاديه: انا جبتلك شغلانه عند واحد جوز واحده صبحتى فى ورشه ميكانيكا روح اشتغل عنده بكره تطلع من المصنع تحيب الغدا معاك وتيجى نتغدا وتطلع بعد كده على الورشه سامع يا شريف انت كده كده عندك أجازه يومين من المصنع
ابقى ريح فيهم
شريف : أمرك يا شاديه بقولك ايه مافيش حمل كده ولا كده جاى فى الطريق
شاديه: انت عبيط حمل ايه فى سنى ده انا لسه صغيره ومش حمل مسئوليه بقولك اجل الكلام في الموضوع ده
شريف افتكر حبوب الحمل اللى كان بيحطها لشمس فى العصير عشان متحملش منه وقتها حس انه ممكن مايعرفش يبقى اب لكن نفس الموضوع من راسه وجود شاديه فى حياته اهم شئ هى بس بتدلع عليه وهتتغير لما تشوف عيال الجيران وولاد اخواتها
عند نوح تم كتب الكتاب فى هدوء تمام وحضر عدد قليل جداً من المعازيم بما فيهم شمس التى استغربت شذى وجودها وخلال تلك الشهر كانت شذى تتجنب مضايقه اى شخص يخص نوح او نوح نفسه
انتهى كتب الكتاب وطلب نوح من شذى ان تذهب لتغير ملابسها
شذى : انت عايزنا نروح فين يا نوح
نوح : هقولك فى الطريق
نفذت شذى حديث نوح دون تفهم ماذا يريد
وجدته يقف امام عياده دكتوره نساء
شذى : نوح انت جايبنى هنا ليه
بارت طويل اهو
مين هيعرف نوح جايب شذى لدكتوره نساء ليه ؟؟
وهل شريف هيعرف بحقيقة شاديه ؟؟
وهل خلاص كده هيسيبوا شمس فى حياتها ولا لسه هنبدا احداث جديده
🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹
ادخلوا بسرعه حملوه وخلوه علي موبيلاتكم من هنا 👇👇👇
وكمان اروع الروايات هنا 👇
انضموا معنا على تليجرام ليصلكم اشعار بالروايات فور نزولها من هنااااااااا
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
