سكريبت لانك محبوبي الفصل الأخير بقلم نشوه عادل
 |
بسم الله يلا نبدأ🤍
إياد وهو بيقرب منها وبيقلع قميصه: هتعرفى حالا انا اقصد ايه ... انقض عليها كالمفترس لكنها جريت ومسكت دومبل خبطته فى رجله وفى دماغه
إياد: ااااااااه يا بنت المجنونة؟ انتى ازاى تعملى كده؟!
روضة: انت ازاى كده بجد ازاى طلعت بالوسا.. خة دى وانا الغبية اللى ماشية وراك ومفكراك بنى ادم محترم اتاريك زبالة
إياد: ولو برضه هعمل اللى انا عايزه والليلة دى هاخد غرضى اللى بخطط ليه من سنة
-فى القصر كانت ايمان قاعدة فى اوضتها واتفاجئت انروضة نسيت فونها ع الشاحن واول ما وصل مالك
ايمان: حبيبى معليش روضة نسيت فونها رجعه ليها
مالك: مش مهم يا امى بكرة لما تيجى تاخده
ايمان: لا طبعا يمكن قلبت الدنيا عليه ومفكرة انه ضاع منها او محتاجة ليه فى حاجة عشان خاطرى رجعه
مالك باستسلام: حاضر يا امى
نزل مالك ورن ع فوزى ساله عن روضة فقال: بس هى لسه مجاتش
مالك: نععععم دى مخلصة شغل بقالها ساعة تقريبا
فوزى: يبقى اكيد راحت الجيم للواد الملزق اللى ملى دماغها ومقويها علينا
مالك: طيب قولى العنوان
بالفعل اخد العنوان وراح وقرب من الباب وشاف حركة غريبة من الزجاج وروضة عمالة تجرى جوة وبتحاول تفتح اى حاجة وشعرها مفرود ووراها إياد بيقطع فى لبسها .. مالك كسر الزجاج ودخل اول ما روضة شافته جريت عليه واستخبت وراه
إياد: هو ده بقى الهيرو اللى هينقذك؟
مالك: لا انا الجحيم الدنيوى اللى انكتب عليك
قلع جاكته وحدفه عليها وصرخ فيها تطلع برة وبالفعل راحت ركبت العربية من سكات اما داخل الجيم كانت مطحنة مالك فيها اتغلب ع إياد وبعدها اتصل بالاسعاف يجى ياخده وخرج لروضة بصلها بغضب جحيمى وساق عربيته
مالك مسك فونه: فوزى عايزك تجيب حد تبعك وتجيلى ع المأذون حالا بسرعة
قفل السكة قبل ما يرد روضة لقت نفسها قصاد مكتب مأذون شرعى... بصتله بخوف: احنا ج جايين هنا ليه؟!
مالك بفحيح افاعى: انزلى من غير ولا كلمة والا قسما بالله اوريكى اللى مش هيعجبك دلوقتى
نزلت فعلا وطلعت ع المأذون وجه فوزى ومعاه شحص اخر كشهود وبعدها ... فوزى: ايوة يا مالك بيه مبروك وكل حاجه بس جوازة ببلاش يعنى
مالك بغضب: ملكش دعوة انت روح وحقك هيوصلك وروضة دى شيلها من دماغك واعتبرها ماتت انت فاهم
روضة جريت عليه: عم فوزى متسبنيش معاه والنبى يا عم فوزى رجعنى لامى وهعيش خدامه ليكم والنبى
زقها بعيد وكانت هتقع لكن مالك مسكها وقعدها بالعربية .. وصل ع القصر ونزلها وشالها طلع بيها ع الاوضة
مالك وهو بيكسر كل حاجة بشر: اييييييييه خلاكى تروحى عنده
روضة مفيش منها رد بس بتبص للارض بخوف ورعب فزاد صوته: ساكته لييييييه انطقى
روضة بعياط: والله معرفش ان دى نواياه انا فكرته شخص طيب ومحترم معرفش انه كده والله ما اعرف انه هيعمل كده بجد
زادت شهقاتها فشدها مالك لحضنه: هششششش اهدى مفيش حاجة حصلت انسى كل حاجه يا حبيبتى
روضة بصدمة: ح.. حبيبتك؟!
مالك وهو بيبعدها وبيطبع قبلة سريعة ع شفاتيها الصغيرة: ايوة حبيبتى انا اعرفك من سنة تقريبا من يوم ما كنتى بالمستشفى اللى امى بتتعالج فيها كنتى نازلة تدريب من اول ما شوفتك وانا وقعت ومسمتش انتى الوحيدة اللى قدرتى تحركى مشاعرى وتخلينى أصدق ان فيه حب بجد وكل مرة كنا بنتقابل فيها مكنتش صدفة ابدا ده كانت بتخطيط حاولت اجيبك بالعافية عشان غرورى ميسمحليش لكن انتى رفضتى وكنتى قوية وده خلانى اتعلق بيكى اكتر انتى اللى كسرتى غرور مالك المهدى
روضة: طب ليه مصارحتنيش ليه عملت كل ده وخلتنى اكرهك؟!
مالك: ما انا قولتلك عشان ارضى غرورى لانى متعودتش اطلب حاجة من حد لكن خلاص
روضة: خلاص ايه؟
مالك: انتى كسرتى القاعدة وبقيتى المستثنى
روضة: انا مش مصدقة انك مالك بجد لاحسن تكون خدت خبطة اثرت عليك ولا بدلوك انت مستنسخ؟!
مالك بضحك: يخربيت الفصلان يا بنتى احنا فى رومانسية دلوقتى ليه بتخرجينى عن شعورى؟
روضة: لا لا خلاص والنبى انا عاوزاك كده وحباك كده خليك كده ع طول
مالك: اوعدك انى هعوضك وهكون ليكى السند اللى بتتمنيه ويا سيتى انا مش مستعجل عليكى فى حاجة خدى وقتك لحد ما تقتنعى بيا للاخر وتقبلينى زوج دلوقتى خدى شاوى ودى من النهاردة اوضتك وانا ضيف فيها اتفقنا
روضة: اتفقنا بس هو عملية رنيم؟
مالك: متقلقيش بكرة العملية ان شآء الله وهتكون بسيطة
تانى يوم اتعملت العملية ونجحت وروضة فرحت جدا وحضنت مالك وهى بتعيط: شكرا من قلبى
مالك: شكرا انك فى حياتى
( وجدت بك سندا وامانا فقدته بفقدان ابى فاعزنى الله بك🤍)
تمت
مجمع الروايات الكامله من هناااا
