رواية طفلتي الهاربه الفصل الحادي عشر والثاني عشر والثالث عشر والرابع عشر والخامس عشر والسادس عشر والسابع عشر بقلم ندا احمد
 |
رواية طفلتي الهاربه الفصل الحادي عشر والثاني عشر والثالث عشر والرابع عشر والخامس عشر والسادس عشر والسابع عشر بقلم ندا احمد
بارت 11☺️☺️
ادهم فضوله خلا يدخل و يعرف فراس اشترى ايه و عرف أنه اشترى حبوب منع الحمل و مهدئ و منوم
زاد الشك عند ادهم اكتر و فضل ماشى وراه لحد ما وصل بيت و لكن البيت كان عليه حراسة مشددة و مش اى حد يقدر يدخل البيت
فراس دخل البيت لقدر
قدر : فراس أنا عايزة اقابل ادهم
فراس بكدب : أنا بحاول اوصله بس أنا سمعت أنه سافر
قدر : طيب مينفعش نوصل لرقمه و أكلمه
فراس : هحاول يا قدر اوصل لرقمه
قدر : هو أنا هفضل هنا لحد امتى
فراس : لحد ما تطلقى
قدر : فراس ممكن تقولى ليه بتعمل معايا كل ده
فراس : قدر قولتلك هتعرفى فى الوقت المناسب و طلع فراس من جيبه الأدوية اللى جابها
فراس : بصى ده حبوب منع الحمل و مهدئ و منوم علشان لو حصل اى حاجة و احمد عرف يوصلك يكونوا معاكى احتياطى
قدر : هو احمد ممكن يوصلى
فراس : لاء أنا بقولك احتياطى مش اكتر
قدر : ماشى
فراس : قدر متحاوليش تمشى أو تطلعى بره ارجوكى مش عايز تبوظى كل اللى بعمله لو حد عرف انك هنا هيكون ده حاجة ضدك مش فى صالحك
قدر : حاضر
قدر من جواها بدأت مترتحش لفراس و أنه مخبى حاجة
و مشى فراس و نبه أن محدش يدخل لقدر
ادهم فضل يلف حوالين البيت لحد ما وصل لضهر البيت و مكنش فى غير حارس واحد عرف ادهم يضر*به و طلع البيت
لحد ما لقى قدر جوا البيت نايمة
ادهم فضل يصحى فى قدر من بعيد : قدر .... قدر ...قددددددر قومى
ا
قدر بخضة : فى ايه. .... ادهم انت ازاى هنا
ادهم : قومى يلا معايا انتى ازاى هنا
قدر : فراس جابنى من المستشفى و بيساعدنى
ادهم : يعنى هو مش خط*فك و جاية بمزاجك و انا اللى قاعد خايف عليكى و انتى اصلا هربتى و سيبتينى علشان تهربى مع فراس
قدر : لاء مش زى ما انت فاهم أنا هربت منك علشان خايفة عليك
ادهم : والله شايفانى عيل مش قادر احميكى يا قدر
قدر : لاء يا ادهم أنا كنت بحاول اوصلك و اعرفك ايه اللى حصل بس فراس قالى انك سافرت
ادهم : قومى انتى هنا مش فى امان فراس بيلعب عليا أنا و انتى
قدر : أنا حسيت أنه فى حاجة مخبيها
ادهم اخد قدر و مشيوا من البيت منغير ما يشعر بيهم الحراس
ادهم ودى قدر بيته
ادهم : قدر انهاردة مش هرجع غير بورقة طلاقك من احمد و ده وعد منى
قدر : ادهم أنا خايفة عليك احمد مش سهل
احمد : قدر اسمعى الكلام بس و انهاردة هتطلقى
باب الشقة خبط و كان احمد
ادهم فتح الباب
احمد دخل عليهم
احمد باستهزاء : و ياترى هتطلقها ازاى يا ادهم
يتبع ....
يا ترى قدر هتطلق انهاردة و فراس ليه بيعمل كل ده
12____13___14
احمد : قدر اسمعى الكلام بس و انهاردة هتطلقى
باب الشقة خبط و كان احمد
ادهم فتح الباب
احمد دخل عليهم
احمد باستهزاء : و ياترى هتطلقها ازاى يا ادهم
ادهم : ايه ده كويس كنت جايلك
احمد : وفرت عليك المشوار بس أنا جاى اخد مراتى و امشى
ادهم : لاء ما هى قدر هتطلق منك و دلوقتى
احمد ضحك باستهزاء : عارف حلو النمرة اللى بتعملها ديه يا ادهم بس عايز افهمك انك بتلعب مع الشخص الغلط
ادهم : تقصد علشان تاجر سلا*ح يعنى طيب ده اصلا اللى خلانى هعرف أطلقها منك....... بص يا احمد أنا دلوقتى عرفت انك داخل فى صفقة العمر و حاطط فيها كل فلوسك بس لحظك السيئ وقعت أنا فى طريقك و عرفت معاد و مكان التسليم فى حد مستنى منى مكالمة أقوله يبلغ ولا لاء و ده متوقف على انت هطلق ولا لاء و خلى بالك مفيش وقت كلها نص ساعة و الراجل هيتصل لو مردتش هيبلغ على كل حاجة
الرواية حصري ل دار الروايات
احمد : و انا ايه يضمنلى لما أطلق متغدرش عايز ضمان
ادهم : مفيش اى ضمان الضمان الوحيد تطلقها و وقتها تروح لحالك
احمد : موافق و راحوا كلهم على اقرب مأذون
و فعلا قدر اتطلقت و هى مش مصدقة لحد ما خرجت من عند المأذون
احمد : قدر لو كنتى فاكرة أن حياتك معايا كانت الجح*يم فالجح*يم اللى بجد بدأ من دلوقتى
ادهم : روح شوف حالك يا استاذ احمد يلا
احمد بيبص على ادهم : مش هينفعك
ادهم اخد قدر و مشيوا
قدر فى العربية مع ادهم
ادهم : مبروك يا ست البنات
قدر : شكرا اوى يا ادهم
ادهم : مفيش بينا الكلام ده يا قدر دلوقتى انتى هترجعى على بيتى و انا هتصرف اليومين دول
قدر : لاء أنا هروح ابيع حلقى الدهب و اجر شقة لحد ما القى شغل
ادهم : حلق مين ده
قدر : ده حلق ماما الله يرحمها اخر حاجة ادتهانى قبل ما تم*وت
ادهم : طيب ينفع تسمعى الكلام و تحتفظى بحلق ماما
قدر : ادهم ...
ادهم : مش هعيد كلامى قولت
و راحوا على البيت و لسه بيفتح باب الشقة لقى حد وقفه
شروق خطيبة ادهم : ادهم انت فين كل ده
ادهم ارتبك و وقف مش عارف يقول ايه و نظرة قدر المصدومة
بارت 13
و راحوا على البيت و لسه بيفتح باب الشقة لقى حد وقفه
شروق خطيبة ادهم : ادهم انت فين كل ده
ادهم ارتبك و وقف مش عارف يقول ايه و نظرة قدر المصدومة
شروق : مين ديه يا ادهم
ادهم : طيب ندخل و نتكلم
قدر : معلش مش هقدر …
ادهم : قدر يلا ندخل
شروق مستغربة مين ديه اصلا
ادهم : خير يا شروق
شروق : من ساعة ما سافرت و انت مسالتش عليا فى ايه يا ادهم
ادهم : شروق مش انتى اللى كنتى عايزة تبعدى
شروق : و انت يعنى ما صدقت يا ادهم اللى بينا ما احنا دايما بتخانق
ادهم : شروق انتى دايما ضمنى وجودى يعنى تفضلى تتخانقى و تقوليلى خلاص انسى
شروق : ده واضح أن فى حاجات كتير اتغيرت فى الفترة اللى غبت فيها
طفلتى الهاربة بقلم ندى احمد
ادهم : أنا كنت بحبك يا شروق بس انتى كنتى شايفة حبى ليكى مجرد حاجة بتسلى بيها وقتك
شروق : أنا فى نظرك كده يا ادهم
ادهم : أيوة يا شروق انتى حد انانى
شروق هى بتحاول متبينش دموعها و نزلت من بيت ادهم
قدر خرجت من الاوضة
قدر : أنا مضطرة امشى
ادهم بعصبية : ممكن يا قدر كفاية عند أنا مش طايق حاجة دلوقتى
قدر: أنا اسفة أنا مقدرة انك فى وقت صعب بس وجودى هنا هيخلى خطيبتك تضايق و هعملك مشاكل
ادهم : شروق مش خطيبتى يا قدر احنا سيبنا بعض
قدر : أهدى بس انت علشان متعصب الصراحة باين بتحبك و لو مش بتحبك مكنتش جات لحد بيتك يا ادهم انت كنت قاسى معاها
ادهم : انتى بتتكلمى جد
قدر : أيوة
ادهم : انا نازل علشان متعصبش اكتر…. و قدر خليكى مكانك مضطرنيش أقفل عليكى الباب من بره
قدر : يا ادهم بس.
ادهم : قدر كفاية عند أحمد اكيد ناوى على حاجة مش هيسكت لازم متخرجيش من هنا
قدر : طيب انت هتخرج ليه
ادهم : و أنا اخاف منه ولا ايه يا قدر
قدر : مقصدش بس أنا خايفة عليك
ادهم : متخفيش يا ست البنات عليا … و اكمل بجدية متنزليش فاهمة
قدر بكسوف : حاضر
ادهم نزل يشترى هدوم لقدر و اكل و حاجات للبيت
فراس اتصل بادهم
فراس : ازيك يا ادهم
ادهم : فراس اخبارك
فراس : كويس … عرفت فين قدر
ادهم : أيوة خير فى حاجة
فراس : لا ….ابدا أنا بس بطمن عليها
ادهم : ماشى و قفلوا
ادهم لسه عايز يعرف فراس كان عايز ايه من قدر
روح البيت لقى قدر نايمة على الكنبة و ضامة نفسها جيه يصحيها صعبت عليه يفوقها و مقدرش يشيلها فضل قاعد جنبها على الكرسى لحد ما النوم غلبه هو كمان
فى الصبح
قدر صحيت لقيت نفسها فى حضن ادهم
قدر بخضة : يالههههههههوى و بعدت بفزع
روح البيت لقى قدر نايمة على الكنبة و ضامة نفسها جيه يصحيها صعبت عليه يفوقها و مقدرش يشيلها فضل قاعد جنبها على الكرسى لحد ما النوم غلبه هو كمان
فى الصبح
قدر صحيت لقيت نفسها فى حضن ادهم
قدر بخضة : يالههههههههوى و بعدت بفزع
ادهم حط أيده على فمها علشان تبطل صريخ : أنا اسف بجد راحت عليا نومة بس وطى صوتك علشان الجيران الله يسترك
الرواية حصرى لمدونة دار الرواية المصرية
قدر هزت راسها انها مش هتصرخ
ادهم بعد أيده و قام و لسه هيفتح الباب
قدر : انت جيت امتى امبارح
ادهم : أنا رجعت بليل جبت شوية اكل و لبس ليكى
قدر فرحت أن حد يهتم لامرها
ادهم : آسف مرة تانية انى نمت هنا امبارح
قدر : ممكن تفطر معايا
ادهم بفرحة من جواه: بجد
قدر : بجد لحظة و الفطار يبقى جاهز
ادهم قعد على السفرة و قدر فى المطبخ خلصت الفطار و حطيته على السفرة و قعدت
ادهم اول مرة من زمان يحس بأن حد يهتم بيه و يفطره و يقعد يفطر مع حد لأن أهله متوفين من و هو صغير
قدر كانت مكسوفة تقعد تاكل معاه
قدر : الحمدلله
ادهم : انتى مكلتيش حاجة كلى يا قدر
قدر : بجد شبعت
ادهم بتلقائية راح يأكلها
قدر اتكسفت اكتر
ادهم : هتكملى ولا اكلك أنا
قدر : خلاص أنا هاكل لوحدى
ادهم : أيوة كده
قدر خلصت
ادهم شال الاطباق و ساعدها فى تنضفهم
قدر : خلاص مش مشكلة أنا هغسلهم
ادهم : لاء مش مهم ممكن تروحى تلبسى بس علشان هنروح مشوار
قدر : مشوار ايه
ادهم : روحى بس البسى
قدر دخلت لبست فستان ابيض منكوش ورد ازرق و طرحة بيج هادى و كان شكلها بسيط و لكن جذاب
ادهم اول ما شافها كان أول مرة يشوفها بهدوم بناتى و كان شكلها حلو اوى
ادهم قرب منها و بص على خصلات شعرها اللى بره قدر اتكسفت و دخلتهم : اتفضلى قدامى يا ست هانم
قدر نزلت و قاعدوا فى كافية على النيل
ادهم : قدر تعرفى أنا أول مرة أخرج مع حد و اكون مبسوط
قدر : ليه كده طيب و شروق خطيبتك
ادهم : شروق ديه اكتشفت انى عمرى ما حبيتها
قدر : هو مش تدخل بس انت بس بتقول كده علشان مضايق المفروض أنا لو مكانك اجيب بوكية ورد و اروح اصالحها
ادهم بستهزا : ورد و اصالحها قدر انتى طيبة اوى
قدر : هو اى الموضوع اللى عايزنى فيه و منزلنى
ادهم : أنا يا قدر بحبك و عايز اتجوزك
فجأة لقوا شروق رمت شنطتها على الترابيزة
شروق : الله الله بقى تفسخ الخطوبة علشان تتجوز حتة عيلة يا ادهم و انتى ايه رايك يا خطافة رجالة موافقة
قدر مستحملتش الموقف و اغمى عليها
15____16
ادهم : أنا يا قدر بحبك و عايز اتجوزك
فجأة لقوا شروق رمت شنطتها على الترابيزة
شروق : الله الله بقى تفسخ الخطوبة علشان تتجوز حتة عيلة يا ادهم و انتى ايه رايك يا خطافة رجالة موافقة
قدر مستحملتش الموقف و اغمى عليها
ادهم : قدددر قددددر فوقى
شروق : انت خايف كمان عليها
الرواية حصرى لمدونة دار الرواية المصرية
ادهم : انتى عايزة ايه يا شروق مش فاهم دلوقتى ابعد لوسمحتى
ادهم حاول يفوق قدر لحد ما استجابت و فاقت
قدر سابت كل حاجة و قامت تجرى و هى بتعيط
ادهم جيه يوقفها شروق اعترضت طريقه
شروق : هى اللى لازم تمشى سيبها يا ادهم واحدة متجوزها و انت خاطب
عند قدر فضلت تعيط لحد ما قعدت على رصيف تعيط و مش عارفة هتتصرف ازاى لقيت حد حط منديل على وشها و شالها حطها فى عربية
فاقت قدر فى بيت فراس
طفلتى الهاربة بقلم ندى احمد
قدر بانهيار : هو فى ايه أنا عايزة افهم
فراس : أهدى و انا هفهمك كل حاجة
قدر : افهم ايه
فراس : مش انتى مستغربة أنا بعمل كل ده معاكى
قدر : ياريت افهم
فراس : علشان انا ابقى اخوكى
قدر : نعم ده اللى هو ازاى
فراس : علشان انتى قدر محمد خلف و انا فراس محمد خلف و ده مش تشابه اسماء مامتك زمان هربت من القبيلة و هى حامل فيكى و جت القاهرة و بعتت جواب تقول فيه أنها ولدتك خلفت بنت و سمتها قدر و تعبت جدا و لما جينا نوصل لها اختفت اخبارها و عرفنا انها ما*تت و لما اسمك انتشر فى الجرائد انك هربانة و قريت الاسم شكيت لحد ما جيتى القبيلة مع ادهم و لما قربت من الخيمة عندك علشان اجيب عينة منك علشان اتاكد بتحليل DNA (اثبات النسب ) و النتيجة طلعت انهاردة و اتاكد انك اختى يا قدر
قدر : هو بجد المفروض اصدقك ليه
فراس : تقدرى نتأكد بتحليل تانى فى اى مكان أنا عارف ان الموضوع صعب يا قدر بس ديه الحقيقة انتى ليكى عائلة و اهل
قدر اخدت التحليل منه قراته
قدر بنظرة امل : أنا عايزة اروح اتاكد تانى بتحليل جديد
راحوا عملوا تحليل تانى و طلع فعلا قدر و فراس اخوات
قدر بدموع فى المعمل بجد ما ظهرت النتيجة
فراس : خلاص يا قدر مفيش دموع تانى أهدى و انا هعوضك عن كل لحظة كنتى بعيدة عنى
قدر دخلت حضنه و قعدت تعيط
و قدر قعدت فى القاهرة مع فراس
فراس دخل الاوضة على قدر
فراس : احنا بكرة هنسافر
قدر : مينفعش نستنى
فراس : لاء جهزى نفسك
16
قدر رجعت مع اخوها فراس للواحة و بدأت تعيش فى جو أسرى جميل و فات شهور العدة و لم يظهر ادهم ولا حتى شغله و قدم على إجازة
و لكن صحاب ادهم فضلوا يقنعه يرجع الشغل لحد فعلا ما رجع الموقع و انعزل تانى و بدأ يشتغل
لحد ما فى يوم كان فى فرح فى الواحة و شيخ القبيلة وزع اكل على كل العمال و عزم المهندسين على الفرح و كان من ضمنهم ادهم
الرواية حصرى لمدونة دار الرواية المصرية
و كان الفرح مفصول يعنى رجالة لوحدهم و الستات فى حتة لوحدهم علشان ياخدوا راحتهم
قدر كان مع الستات و هى مش متعودة على الجو و العيشة فى الصحراء و بعدت شوية تشم هوا فى هدوء بعيدا عن الاغانى و الدوشة لحد ما راحت قعدت على صخرة كبيرة و هى قاعدة سمعت صوت حركة حد بيقرب
جت تمشى لقيته مسكها من ايديها و لف وشها له
ادهم : قدر انتى هنا ازاى
قدر اتسعت عينها لما لقيت ادهم قدامها
قدر : ادهم أنا
وفى اللحظة ديه نده فراس عليها و لكن ادهم مكنش ظاهر و فراس مشافوش
و للحظة ظن ادهم أن قدر اتجوزت فراس
و قدر راحت لفراس و كان نفسها توقف تتكلم مع ادهم
ادهم مشى قعد فى الخيمة بتاعته و هو مش مصدق ازاى قدر اتجوزت فراس و أنه كان بيحبها
عند قدر فضلت طول الليل تفكر فى ادهم و كان نفسها تكلمه و لكن وجود اخوها فى ذلك الوقت ضيع عليها الفرصة ديه
فى الفجر قدر فضلت تمشى لحد ما قدر وصلت لحد خيم العمال و فضلت تدور على خيمة ادهم و لقيته صاحى
ادهم بجدية : انتى بتعملى هنا ايه
طفلتى الهاربة بقلم ندى احمد
قدر : أنا كنت عايزة اتكلم معاك
ادهم : اظن مفيش كلام ارجعيله يلا
قدر : انت بتكلمنى كده ليه
ادهم : بكلمك ازاى يعنى حضرتك ست متجوزة و جاية خيمتى الفجر افهم ايه
قدر افتكرته بيتكلم متجوزة ديه على احمد يعنى و اتحرجت و لسه هتمشى
ادهم مسك ايديها
ادهم بغضب كامن : عايز اسالك سؤال واحد بس
ادهم : ليه سيبتينى و روحتى اتجوزتيه
قدر بعدم فهم : اتجوزت مين
ادهم : فراااااس
قدر فهمته اللى حصل و أن فراس اخوها
ادهم ساب ايديها و قدر خرجت من خيمته بحزن
فى الصباح
فراس : فى عريس متقدملك و يوم الخميس الفرح
قدر بصدمة لأنها عارفة أنهم بيتجوزوا من القبيلة و ممنوع العروسة تشوف العريس
قدر : ….
بارت 17
كملوها 200 لايك ومنشن انزل باراتين مش بارات 😍
فى الصباح
فراس : فى عريس متقدملك و يوم الخميس الفرح
قدر بصدمة لأنها عارفة أنهم بيتجوزوا من القبيلة و ممنوع العروسة تشوف العريس
قدر : أنا مش موافقة
فراس : مش موافقة ايه مفيش عندنا الكلام ده يا بنت ابوى اجهزى علشان مفضلش على فرحك الا يومين
قدر : ارجوك يا فراس مش عايزة اتجوز
فراس : اللهم طولك يا روح يا قدر ده حد كويس جدا و بيحبك
قدر : أنا مش بحب حد ولا عايزة اتجوز
فراس : كفاية دلع بنات بقى
قدر فضلت قاعدة فى الخيمة تعيط لحد ما جيه وقت الغروب و عرفت تروح لادهم لان ده وقت رجعوه من شغله
و لكن قدر اتفجات أنه سافر الصبح القاهرة و قدم على إجازة مفتوحة
قدر حست أن ادهم خلاص اتخلى عنها و أنه ممكن صحيح بيحبها بس مش عايز يتجوز واحدة مطلقة
قدر رجعت الواحة منتظرة يوم الفرح و هى لتانى مرة بتتجوز و ميكونش اختيارها و لا زى ما كانت بتحلم
و البنات جهزوها للفرح و كانت شكلها عروس فاتنة كأنها حورية و لكن كانت حزينة و بدأ الاحتفال و الافراح فى الواحة و جيه وقت الزفة و حطوا وشاح ابيض على وشها قدر مكنتش شايفة منه حاجة و البنات كانت بتمشيها لحد ما ركبت على حصان و اخوها اخدها لحد العريس
و العريس مسك ايد قدر لحد ما وصلوا خيمتهم قدر استغلت أن العريس بره الخيمة بياخد التهاني و التبريكات و لسه هتهرب من الخيمة لقيت العريس بيمسك ايديها
العريس : لسه برده عايزة تهربى مش كفاية كل المرات اللى فاتت
قدر اتسعت عينيها لما سمعت صوته أيوة الصوت ده تعرفه كويس اوى ده ادهم
وقف قدر مكانها متسمرة ادهم قرب اكتر و شال الوشاح من على وشها ليجد قدر بملامحها التى سحرته و شعرها الأشقر الغجرى مسترسل و يصل إلى مقدمة فخذها و القليل من المكيب رغم بساطته و لكن كانت فاتنة جدا ادهم فضل واقف يتأملها و مش مصدق و لا هى كمان
قدر بعدت ايديها و رجعت الوشاح تانى ليخبئ شعرها و بتتحرك تنام على ركنة بجانب السرير
طفلتى الهاربة بقلم ندى احمد
ادهم : بتعملى ايه
قدر : هنام
ادهم : طيب نامى على السرير
قدر : لاء
ادهم : قدر فى ايه مالك انهاردة فرحنا
قدر : أيوة عارفة
ادهم : طيب كويس انك عارفة مالك بقى فى ايه يا ست البنات
قدر : أنا محدش اخد رأى فى الجوازة ديه
ادهم : ليه حضرتك كان ليكى رأى تانى
قدر بتلقائية : لاء طبعا
ادهم بصلها بفرحة
قدر : بس أنا اللى كنت عايزة اختار و أوفق مش يحصل كل حاجة و كانى اطرش فى الزفة و زعلت انك سافرت و سيبتينى
ادهم : أنا سافرت علشان اجهز شقتنا اللى هنعيش فيها يا قلبى و حقك عليا يا قمرى و جيه يقترب يضمها
قدر بعدت بخوف منه و بدأت ترتعش
ادهم : أهدى يا قدر أنا بس هضمك ديه كان بنسبالى حلم
قدر لسه هنتكلم قطع ذلك رنين هاتف ادهم و كانت مكالمة باسم (شروق قلبى ❤️ )
قدر بصت لادهم بصدمة 😳
ادهم : لحظة والله هفهمك
