 |
حين تقع فى الحب
البارت الخامس والسادس
للكاتبه /ندى على حبيب
فى الطابور
قاسم :تمام يافندم الكل موجود
غسان بتركيز:الملازم نور موجوده
قاسم بضحكه خبيثه:لاء لسه مجتش
غسان :تمام انصراف
قاسم فى نفسه :معقول يكون حبها معقول غسان الالفي يحب مصدقش وربنا
غسان بغضب :عاوز جميع الفريق يلف ارض الطابور 250 مره بدون وقوف يلا بسرعه وفعلاً بدؤ فى التمرين
..............
عند نور
نور بخوف :حضرتك مين ابعد عنى لو سمحت
كريم بجرائه :ولو مبعتش هتعملى ايه يعنى
نور بضيق :لو سمحت ابعد عنى
كريم :اللى بيلحق يا مزه ولسه رايح علشان يبوس*ها
كان غسان هاجم فوقه مثل الأسد وانق*ض عليه بالضر*ب
غسان بغضب:يعنى احنا مستحملين وسخت*ك وظلم*ك وكذبك لكن تتعد*ى على بنات الناس يبقى عيب اوى يابن ...
نور وقفه مسمره مش عرفه تتحرك من مكانها
قاسم بيهز فى نور :فى ايه ابعد يا غسان يابنى اهدى
غسان بغضب:خد الحيوا*ن دا من هنا بسرعه
قاسم :حاضر بس سيبه
نور بخوف:يا حضرت الرائد انا ..
غسان بغضب :ورايا على المكتب بسرعهههه
نور بخوف:امرك يا فندم وراحت وراه
....................
فى منزل نور
نسمه :اجزي يا نورهان انا كدا هتأخر على الجامعه
نورهان وهي بتلبس الكوتش :خلاص ياست نسمه جيت اهو فينك يا نور تشوفى حلتي يا ختى
سكينه :مش عوزه مرقعه تخلصو وتيجو وان سمعت غلطه بس يا نورهان والله لربيكى
نورهان :ماتقولى لنسمه انا مبعملش حاجه
سكينه :المهم انا عرفتكو اهو
نسمه :حاضر يا سوسو باي بقى
......................
فى مكتب غسان
غسان قاعد على المكتب ورجله فى وش نور
غسان :ايوا عندك تخليل لأنا شوفته ولا ايه
نور بدموع :انا كنت جايه على الطابور لقيت حد بيشدنى بصيت لقيت الرائد كريم حولت ابعده مبعدش ودا اللى حصل بالحرف
غسان :واو من فلم المرهقات دا ولا الخطايا بقى اصل المشهد دا اتكرر كتير فى الأفلام لازم تغيرى علشان الدور يظبط اكتر
نور بصدمه:حضرتك بتلمح لأيه
غسان بغضب:وليه انتى اللى متكنيش ادتيله فرصه انه يكلمك يا حضرت الملازم
نور بعياط وغضب :اولاً انا حره اعمل اللى انا عوزاه احبه اكره دى حاجه تخصنى ومتخصش حد ويريت يا حضرت الرائد متتعداش حدودك مهما كانت هي
وسابته فى صدمه وغضب من كلامها
................
فى الجارح
نور بعياط:انا عملت ايه لكل دا ليه مفكرنى مش كويسه مع ان انا عمرى ما غلط فى حد ولا ضيقت حد ولقت الفون بيتصل وكانت نسمه
نور بتمثيل الضحك:وحشتونى موووو*ت المووووو*ت
نسمه :وانتى كمان وربنا عمله ايه
نور بحزن:بخير والله يا نسمه ماما ونورهان عملين ايه
نسمه:الله يسلمك يا روحى بس اكيد هتقضى معانا رمضان
نور:مش عرفه يمكن اه ويمكن لاء انا لسه معرفش
نورهان اخدت الفون :نور بنفع كدا اخرج من الزفته نسمه ومش راضيه تجبلي اكل
نور بضحك :تعرفى فى واحد فى الفريق نفسك يا نورهان بيحب الأكل مو*ت
نسمه بضحك:مبتشبعش ابداً يا اختى
نور :انا هرجع اكلمكوا يا بنات بس لازم افقل علشان الفون ممنوع هنا وسلميلي على ماما كتير وقليلها متخفش عليا
نسمه :ماشى يا روحى باي وقفلت الفون
..................
فى مكتب امجد
امجد بتركيز :اسمع بقى يا حضرت الرائد المهمه دى عندك انت و فريقك مهمه فى كميه الخطوره والرائد غسان اللى يقدر يكسبها
غسان بفخر:متشكر جداً ايه المهمه يا حضرت اللواء
امجد بدء يشرح المهمه :....
نور بصدمه :تجارة اعضا*ء
غسان بضيق:احنا بنسمع كمان يا حضرت الملازم اتلتزمي بتفكيرك فى سرك احسن
نور :تمام يا فندم
غسان :مفهوم اى حد عنده اعتراض
قاسم :احنا حالياً هنقيم فى غابه صح
غسان :لازم علشان ميكنش علينا العين اي اسأله تانى
الفريق :جاهزين يا فندم
غسان :بليل على الساعه 2 الفجر تكونو جاهزين
الكل بدء يطلع واللواء امجد مشى
غسان :ممكن تفضلي شويه يا حضرت الملازم نور
نور بستغراب :تمام يا فندم
...................
فى فناء الظباط
قاسم :يارب معانا بس فى المهمه دى
عمرو:بس معقول نور هتكون معانا
قاسم :غسان مش هيرحمها غير اما تسيب الشرطه بس نور اعند منه وهتغلبه
اشرف :بتتكلموا عن مين
قاسم:انت راشق وخلاص
اشرف:يابنتى انت ظابط واحنا عساكر المفروض تتأمر علينا شويه
قاسم بضحك:دا انا مش خوفى من غسان بنسى انى راجل
ضحك الجميع على قاسم وخفة د*مه
.......................
فى مكتب غسان
نور:حضرتك أمرتني ان اقف يا فندم فى اي غلط منى انا عملته
غسان بعدم اهتمام :ايوا
نور :ممكن اعرف غلطي وانا اصلحه
غسان وهو بيقفل الاب توب:وان كان مبيتصلحش
نور :مفيش حاجه ملهاش حل فى الحياه
غسان وهو يتجه اليها :مين قال الكلام دا
نور بتوتر:ااا انا
غسان بتوهان وينظر الى شفتي*ها:انتى ايه
نور بتوتر:انا انا انا مش عرفه
غسان لم يسيطر علي مشاعره اكتر من هذا الحد وانقض على شفتي*ها بقب*له كلها شغف واشتياق وحب وكل ما يحمل من المشاعر حتى داق طعم الد*م بين شفتيه فتركها وثبت يده على خصرها
نور :لو سمحت يا حضرت الرائد مينفعش كدت
غسان :هو ايه اللى مينفعش يا نور
نور بتوتر:انك تلمسني بالطريقه دى
غسان بفقد السيطره :نور امشى من قدامى حالا
نور بغباء:امشى اروح فين
غسان بخبث:لو مش عوزاني اغلط فى حاجه نندم عليها امشى
نور بدموع :انتو ليه كدا ليه كل واحد بيطمع فى جسم*ى تعرف يا حضرت الرائد ان انا عمر ما فى حد لمسني ولا قرب منى اه انا قولتلك الكلام دا علشان حضرتك واخد عنى فكره مش حلوه انا متربيه وبنت ناس ايوا انا فعلاً دخلت الشرطه علشان وافتكرت انها هتقر فى الكلام فسكتت
غسان مربع ايده :علشان ايه
نور بنهيار :مفيش اي اوامر تانى يا فندم
غسان طلع منديل من جيبه وقرب منها وبدء يمسح الد*م اللى على بؤها
نور بوجع:اااااه
غسان :بتوجعك
نور بكسوف:لو سمحت ممكن حد يشوفنا
غسان بقفد السيطره:برا بسرعه لو خايفه على نفسك
نور خرجت بتشوش ووجع فى قلبها لم تعرف سببه
غسان :ايه اللي انا عملته دا معقول اكون بحبها لاء مستحيل اعترف لنفسى حتى بكدا معقول غسان الالفي يحب لاء والف لاء
قاسم ببتسامه :لاء ليه يا صحبى اه احنا خلاص خارج الدوام
غسان :تعالى يا صحبى
قاسم :بتحب نور صح
غسان:مش عارف بحبها ولا خايف عليها يا قاسم جوايا حاجه بتقولى سيبها وبلاش تجرحها سبها دى لسه نقيه
قاسم :وانت بتقول ايه
غسان :انا والله معارف اذا كنت الرائد ولا الصاحب ولا الحبيب
قاسم :يعنى لو نور استقالت هتزعل
غسان بحزن:اتمنى انها تمشى علشان ارتاح اتمنى تسبنى وبلاش تعذبنى
قاسم :فى اجازه بعد المهمه صح دخلت رمضان كل سنه وانت طيب
غسان :عادى صيام وصلاه وعباده بنسبالى مفيش لمه ولا حب
قاسم :ونفين هانم رمنير بيه راحو فين يا خوايا
غسان :امشى يلا احسن ماقوم ليك
قاسم :انا رايح اجهز نفسى وبالمره اسيبك تفكر فى اللى فى بالى وغمز ومشى
....................
فى غرفه نور
كانت تقف فى الشرفه وتركه شعرها الذى يصل طوله الى بعد فخديها يتمايل مع الهواء
نور:معقول اكون حبيته معقول اكون بدات احس بشعور الحب بس انا فين وهو فين دا غسان الالفي وانا بنت عاديه معنديش قصور ولا عربيات ذى ما عنده وكملت بسخريه يلا اهو بنحلم وخلاص وراحت قدام المريه تنظر الى شفتي*ها المتورمين من شدة القبله
نور حطت ايدها عليها بوجع:اااه واحد قليل الأدب ازاى يبوسنى كدا وراحت على سررها ونامت ولكن لم يطرف النوم عيناها
...................
فى جناح غسان الفخم
غسان بيفتكر شكلها وطولها وعيونها وكسوفها تنهد وقال:معقول تكونى بتمثلى يا ياحضرت الملازم وتذكر وهو يقبلها :ازاى مقدرتش امسك نفسى واسيطر على نفسى ازاى وذهب الى سريره ولكن ايضاً لم يطرف النوم جفونه
....................
اما فى القاهره فى منزل نور
كانت تقف سكينه على سجاده الصلاه تصلى وتدعي كل يوم لبناتها ولنور
سكينه :يارب انا مليش غرها فى الدنيا وقف ولاد الحلال معاها واحميها يا رب وشعرت بفرحه غريبه داخل قلبها لم تشعر بها من قبل ضمت سجادة الصلاه وذهبت فى نوم عميق
................
فى غرفة نسمه ونورهان
نسمه :نورهان هنعمل زينة رمضان امتى
نورهان:دا لسه اسبوع بحاله وبعدين نور مش هنا رمضان مش هيكون حلو زى كل سنه
نسمه:لاء استحال رمضان يجى ومنعملش زينة ولا كعك ولا بسكوت دا انا يجرالي حاجه
نورهان :بالله اسكتى متفكريش سوسو بالكعك احسن تنادى الجران وتبهدل السقه وانا اللى اتحط فيها
نسمه:نورهان نامي واسكتي سبينى افكر فى هدوء
...................
عندى نور
نور كانت نايمه ببرموده رصاصى غامق كت لقت الباب بيخبط
نور بضيق:يعنى حتى الواحد مش عارف ينام شويه وقامت علشان تفتح وفتحت الباب
نور بنوم :مين
غسان بصدمه من منظرها :........
حين تقع فى الحب
البارت السادس
للكاتبه /ندى على حبيب
غسان بصدمه وغضب من منظرها :انتى ازاى تسمحي لنفسك تلبسي كدا فى كتيبه مفهاش بنت ها ردى كان يتحدث وهو يدخلها الي الغرفه البسيطه التى كانت تمتلكاها
نور بخوف منه :انا انا حره ملكش دعوة
غسان بغضب وهو يعصر يدها بين يديه :اخر مره اسمع منك كلمة انا حرة دى انتى فهمه
نور بتوتر :لو سمحت اطلع برا وبعدين حضرتك جي فى وقت زي دا ليه
غسان بنظره حارقه :المهمه ايه نسيتى ايوا ما الهانم مفكره نفسها فى فندق خمس نجوم ولبسه مايوا ونزله البسين
نور لقت الباب بيهبط
غسان :انتى مستنيه حد
نور بخوف:لاء لو حضرتك فتحت الباب هيفكروا حاجه غلط ممكن تستخبى لحد ما افتح
غسان بعصبيه:انا دلوقتى هادي وبتكلم بحترام بس اقسم بالله لو لمحتك قدامى فدفنك حيه
تور فبل ان يكمل كانت ذاهبه الى الحمام برعب منه
نور :بس اهدى كدا فى ايه متخفيش دا انا اول مره اترعب من حد وكملت بدموع معقول ممكن يضربنى ونظرت الي يدها المحمره وبدات فى العياط
انا عند غسان
راح غسان فتح الباب ولقى قاسم
قاسم بستغراب:غسان انت هنا ليه دلوقتى
غسان :ياعم فكرتك حد من فريق الزفت كريم ياخد عنها فكره وحشه
قاسم بمكر:وانت يهمك منظرها فى ايه
غسان بغضب:قاسم جي ليه وانجز وبطل رغي كتير
قاسم:كنت جي اصحيها علشان تجهز المهمه
غسان بعصبيه:بعد كدا ملمحش حد موجود عند الوضه دى لو فيها اي تمام
قاسم تفهم الأمر واختفى على الفور من امام غسان
دخل غسان الغرفه بغضب
لقى نور فى الحمام
غسان :اطلعى اخلصى
نور من ورا الباب:انت عاوز مني ايه ليه بتتعصب عليا وبتزعق فيا انا معملتش حاجه لدا كله وانك تمنع حد يجي سكنى المفروض انا اللي اعمل كدا مش حضرتك
غسان بغضب:اقسم بالله يا نور لازم اقطع لسانك دا قدام عينك علشان تحترمي نفسك وتبطلي دور الشجاعه اللي مفيش منها دى وقدامك دقيقه لو مكنتيش وقفه قدامى مع بقيت الفريق هتشوفي انا هعمل فيكى ايه وسبها ومشى
نور فى نفسها:دا بقى المثل اللي يجي على حلتي جيت اكحلها عمتها برافوا يا نور جدعه
طلعت نور بعد ما سمعت رزعت الباب
نور:هولاكو ابو لهب ذو القرنين ليه نقره من نقري مش عيب عليه يخوف وحده زي كدا يا نهار الدقيقه راحت كانت بتتكلم وهي بتلبس الشراب
............................
فى مكتب الرائد غسان
غسان قاعد على المكتب والفريق وقفين قدامه وقاسم قاعد قدامه الا انه ظابط وله رابته ولاكن هما عساكر
غسان بمكر:انا شايف الكل موجود لكن الملازم نور مش جي ولا ايه دا عدى على معدنا ربع ساعه لالالا محبش انا التأخير فى المواعيد دى
نور ايجة جري على المكتب :انا هنا اهو يا حضرت الرائد
غسان :فات كام دقيقه يا حضرت الملازم
نور بصت فى ساعته ولقت ان فات الأوان
نور بدموع:ربع ساعه
غسان ببرود:تمام اختاري عقاب لنفسك بسرعه
نور والدموع لى عيناها:اللي حضرتك تامر بيه
غسان بشر:انا بقى عوزك طول الرحله اللي احنا هانمشيها فى الصحراء تكونى شيله حمل 150 كيلو
قاسم بصدمه:مش كتير يا حضرت الرائد
غسان بغضب:والله دا عقاب واللي مش قده يقدم استقالته
نور بدموع:لاء عادى انا جهزه هنمشى امتى
غسان :كمان ربع ساعه يعنى هتشيلي كل حمل الفريق لوحدك
نور بدموع:تمام يا فندم اي اوامر تانى
غسان:برا
خرج الجميع بستجمع كل عسكرى اشيائه التى يمكن ان يحتاجه
اما نور اصبحت الساعه 5صباحاً كانت تري شروق الشمس وتتذكر ايامها مع اخوات عمرها نورهان ونسمه
فللالالالالاش
نور :بنات شروق الشمس اهو يلا تعالو شفوه بسرعه
نسمه :واو المنظر تحفه كل يوم نصحي نشوفه
نورهان وهي تتاوب:انل عايزه انام مش عوزه شروق
نور بضحك:12345 واتحدفوا عليها هي ونسمه وهي نيمه على السرير ولكن معملتش اي رده فعل
نور :البت دى مبتحيش
نسمه:دي طوبه نيمه على رف المطبخ
سكينه من ورا الباب:انتو صحيتوا يا بنات
نور:لاء يا ماما لسه
سكينه:امال بتتكلمى ازاى يا بنت ال
نور:اصل انا كنت بشرب وراحه اكمل نوم
سكينه:طيب يبا اتخمدو
نسمه ونور بضحك:يلا اتخمدى يا نسمه جنب نورهان
نسمه:لاء مش نيمه جنبها ابداً
نور:بكرا لما اتزفت واتجوز ابقى خدي السرير كله يا ختى
نسمه:انا اصلاً خساره فيكو كلكو يلا تصبحى على خير
بااااااااك
فاقت من شرودها على صوت قاسم
قاسم :نور نور
نور:نعم يا حضرت الظابط فى حاجه
قاسم :مالك فى ايه
نور بدموع:مفيش اهلى وحشونى بس
قاسم :ومين سمعك الواحد وحشه اكل نفين والله
نور :امك
قاسم :هي والحقيقه ام غسان ولكن فى مقام امى واكتر
نور:ربنا يخلهالك يا رب
قاسم :يا رب المهم يلا علشان هنمشى
نور :تمام يلا
.....................
فى عربيات الشرطه تجمع الفريق و غسان فرق الفريق كل جزء يكون مع بعضهم
غسان :لا اله الا الله
الفريق:محمد رسول الله
غسان :شرفك وسلاحك وصحبك قبلك دول اهم خاجه فى المهمه كلها مفهوم
الفريق:مفهوم
غسان بغل:مل واحد يسيب حاجته هنا عند الملازم نور اصل هي اللي هتشيل الوزن
وبافعل فعل كل واحد من الفريق مثلما قال هذا الغسان
نور فى نفسها:حسبي الله ربنا على القوي يهدك يا بعيد
غسان ايجه جنب ودنها:بلاش تدعي عليا يا حضرت الملازم انا هربيكى بس بأدب اه ويلا اتصرفي وهاتى الحجات دى وتعالى ورايا
نور بدهشه من شده الحمل
نور بدموع:مش هقدر اشلهم
غسان:والله بقى انتى مجبوره انك تشليها ويلا علشان اتأخرنا
نور تشجعت وراحت شالت كل الحمل وكان الحمل محدش يقدر يشيله
نور اول ما شالت اول وزن صرخت بالم
غسان بلهفه:فى ايه بتصوتي ليه
نور بعياط ومسكه ذراعه:ذراعي وجعنى
غسان :طب اهدي علشان اعرف اعدله ولسه هيمسك
نور بوجع:اوعي تمسك ذراعي
غسان قرب منها وهي ركزت معه بتوتر وبعدين مسك ذراعها وتناه
نور بعياط:ابعد انت سبب كل وجع بيكون ليا اي خاجه وحشه بتكون انت سببها
غسان بغضب:اخرسى مش عاوز اسمع صوتك وعلشان خاطر قلة ادبك دى هتشيلى الحمل ويلا اجمع فريق
الفريق:تمام يا فندم
غسان :يلا وبدء يشرح الطريق ...كدا تمام
قاسم:لاء كدا تمام
غسان :حد عنده اسأله
نور :انا
غسان:اتفضلى ايه هو
نور :عوزه اتنقل فريق الرائد كريم لو سمحت تقريباً دى حريه شخصيه
غسان وعيونه اصبحت بالون الأحمر :.......
يتبع
تكملة الرواية من هنا 👇👇👇
بداية الروايه من هنا 👇👇👇
تعليقات
إرسال تعليق