رواية الصقر الفصل الثالث والرابع والخامس بقلم هاجر علي مدونه النجم المتوهج للرويات والمعلومات
صقر و باقى العائلة قاعدين عادى سمعوا صوت صريخها فى كل مكان فى القصر
صقر جرى يشوف فى ايه شاف والده فى الاوضة بحاول يته*جهم على ورد
صقر بكل غصب شد ورد
ابراهيم ببرود و بجاحة : دي مجنونة انا كنت جاى اقولها حاجة افتكرت بت*حرش بيها
ورد بصت لصقر بخوف
صقر اكتفى بأن بصله باستحقار و طلع الاوضة مع ورد
صقر قفل الباب و لاول مرة صقر بيتعامل مع ورد بطريقة حنينة كان بيحاول يقنع نفسه أنها بس صعبانة عليه مش اكتر
صقر : ورد ممكن تحكيلى ايه اللى حصل تحت ومتخافيش من اى حد طول ما أنا معاكى عايزك بس تثقى فيا
ورد من كتر الصدمة و أن أول مرة تتعرض لموقف زى ده كان بيتساقط الكلام من على شفايفها و دموعها رافضة تنزل من عيونها ( ده اوحش بكتير لأن ساعات الدموع بتريح)
صقر : طيب أهدى بس و انسى كل اللى حصل و اوعدك انى هجبلك حقك
ورد اخرا اتكلمت و يعتبر صقر مكنش يعرف صوتها عامل ازاى من كتر ما كان مش بيتكلم معاها اصلا
ورد : صقر بيه ارجوك أنا عايزة اروح لاهلى أنا مكنتش عايزة اتجوز أنا عايزة ارجع انام فى حضن امى و مع اخواتى احب على يدك رجعنى ليهم
صقر : انتى عندك كام سنة
ورد : أنا ١٤ سنة
صقر اتفاجا من عمرها لانه كان فكرها اكبر بسبب شكلها الانثوى و جمالها الطاغى : نععععععم ١٤ سنة ازاى
ورد : أيوة و الله يا عمو
صقر رددها باستهزاء : عمو … يارب صبرنى و مسح على وشه و بصلها حس انها طيبة و أنه عايز يساعدها
صقر : اسمعى يا ورد أنا هاخد بالى منك و مش هخلى حد يقربلك و انتى لو حصل اى حاجة تيجى و تقوليلى
ورد بتردد : عمو أنا عايزة اقولك على سر
صقر بانتباه : سر ايه
ورد بخوف و بتوطى صوتها : أنا …. أنا .. حا..مل من ابو..ك.
ملحوظة يا جماعة ورد مش مرات ابو صقر هى بس كانت هتتجوز والده بدون ما تعرف و لكن صقر اتجوزها قبله
يتبع..
الخامسة الصقر ورد : عمو .. صقر الحق.نى أنا .. بس..ق.ط صقر مبقاش فاهم حاجه و فهم أن كده كانت بتكدب عليه الصبح و هو كان شاكك أنها بتستعبط مفيش واحدة فى سنها دلوقتى مش فاهمة فى المواضيع دي و قطع ظنه فيها صوتها و هى بتتالم اتصل بدكتورة العائلة خرجت الدكتورة من الاوضة صقر : مالها الدكتورة : مفيش حاجة البنت بس بل..غت صقر اتفاجا و شكر الدكتورة و مشيت صقر دخل و هو متعصب على رقية (والدته ) رقية : فى ايه يا صقر داخل كده ليه صقر : انتى ازاى تخلينى اتجوز قاصر و كمان كانت حتى مبلغ..تش رقية ببرود : و ايه يعنى أنا قولت بدل ما يتجوزها ابوك وقتها كلنا كنا هنخسر صقر : فقولتى طبعا مش مهم بقى اى حاجة غير مصلحتى انت ايه يا شيخة رقية : صقررررر انت ازاى تكلم امك كده و تعالى هنا انت عرفت منين هى بل*غت ولا لا ازاى… و بصتله بخبث هى خلاص بل.غت صقر بعدم فهم : أيوة رقية : صقر انت لازم تتمم جوازك منها صقر و هو بيدعى ربنا أنه ميكونش فهم صح : يعنى ايه رقية : يعنى تد*خ*ل عليها صقر: أنا مش ممكن اعمل كده مع عيلة رقية : أنا مش بقولك كده علشان بكر*ه ورد بس لو انت معملتش كده و ابوك عرف مش هيسكت و انت عارفة انت لازم تخلى ورد مراتك رسمى صقر : دى عيلة رقية : لا عيلة و لا حاجة انت مش شايفها دي مش صغيرة يا صقر صقر : أنا مش هقر*ب لها رقية : اسمع منى يا بنى و انت شوفت ابوك عمل ايه انهاردة لما شافها انت لازم تتم الجوازة دي بسرعة صقر : أنا قولت لا و الا والله هسيب البيت و اعملى اللى انتى عايزه بقى رقية بخبث : خلاص يا صقر زى ما تحب صقر طلع لورد الاوضة و لكن اتفاجا أن ورد مش فى الاوضة فضل ينادى عليها و لكن سمع صوتها من بره الاوضة بتصرخ فتح الباب اتفاجا أنها بالفوطة بتجرى بخوف
