رواية زواج اجباري الفصل الاول والثاني بقلم آيه عبد المجيد

 رواية زواج اجباري الفصل الاول والثاني بقلم آيه عبد المجيد 

الفصل1و2

ميرنا بدموع : جوااااز ..انت عايزنى اتجوز واحد معرفهوش ولا عمري شوفته انا حتى معرفش اسمه ايه 

سعيد : اه هو كدا ...يابت اصلك مش فهمه ده عريس من الناس اللى فوق اوى  يعنى متريش و هيريحك 

ميرنا بدموع : وانت  عرفت ازاى انه هيريحنى ممكن يبهدلنى متنساش احنا عايشين ازاى فاهم ده ...و غير كدا انت عارف انى عايزه اكمل تعليمى اشتغل بالشغلانه اللى نفسي فيها 

نور بدموع : هدي نفسك ...يا بابا مينفعش كدا 

سعيد : بت انتى حله عن سمايه انتى و هي و الصراحه كدا انا مش قادر اصرف عليكى اكتر من كدا 

ميرنا بغضب : ده على الاساس انى معرفش حاجه او انى صغيره ها انا و اختى عرفين مين اللى بيصرف علينا و عليك و ساكتين ...ربنا يديكى طولت العمر يا امى  

سعيد : اسكتى يابت احسن ما اقوم اقتلك ....على العموم ياختى هو جاي بكرا و هتشوفى هو و ابنه 

ميرنا بصدمه : انت عايز تجوزنى راجل كبير في السن عشان خاطر الفلوس

سعيد : اكيد مش ابوه انتى هتجوزى ابنه 

ميرنا : انا رايحه الجامعه مالكش يموت هو و ابوه و ابنه في يوم واحد دى ايه المصيبه اللى بتتحدف عليا دى 

.............

فى مكان تانى 

ياسر : لا افهمها دى انت عايز تجوزنى بت انا معرفهاش لا وكمان مش من نفس مستوانا ياريتها اعلى لا اقل يعنى احنا فوق وهي تحت في طين  ..ازاااى 

محمد  : اسمع بقى لما اقولك البت دى هتجوزها غصب عنك بقى برضاك انت حر هتمانع تجوزها هقولك برا وملكش ولا شركه و كل رصيدك في البنك هسحبه منك و هتبقى اقل منها يا بشمهندس 

و صعد الى غرفته 

ياسر في نفسه : ولله إما وريتك و عرفتك ماقامك مبقاش انا ياسر .... ده انا هخليكى تتمنى الموت و مش هطوليه 

عند والده 

محمد : صدقينى يا رنا البنت دى هي اللى هتمنع ابنك من تكبره و التبزير اللى بيعمله و هتحافظ عليه 

رنا : و انت بقى عرفت ازاى  بقى ممكن تطمع فى الفلوس 

محمد : اهى اللى عملته فيا ولله خلتنى اقول هى دى ده كفايه انها مسؤوله على نفسها يعنى الصبح بتروح الجامعه بتخرج تروح الشغل على طول و لو معندهاش جامعه تشتغل شغل ايضافى 

رنا برفع حاجبها : ده انت عرفت عنها كل حاجه 

محمد : من السهل انك تجيبى ناس تراقبها و تعرف عنها كل حاجه بسهوله ..تصوري انا رحت و عارضت عليها بفلوس لكن قالت انى هخطفها 

رنا : يك ...و عرضت عليها كام 

محمد : ٢مليون جنيه هي الاول تنحت لكن بعدها لقيت لسان طويل يجى اطول منى و غير حنجره صوتها وهى بتصوت 

رنا : هي شلق 

محمد : لا هي لمه عليا الناس بس 

Flashback

قبل اسبوع 

ميرنا : الو 

.....

ميرنا : ايه هى في انهي مستشفى 

....

ميرنا : انا جايه حالا 

و قفلت الخط 

ميرنا : استاذ اسر انا لازم امشى دلوقتى ضروري 

اسر : ليه انتى عرفه يا انسه ميرنا انى اعرف السبب اللى يخليكى تمشي 

ميرنا : ماما اغمى عليها و هي في المصنع و هي دلوقتى في المستشفى

اسر : ماشى 

ركضت نسمه كانت لاتعرف ماذا تركب حتى انها لا ترى اشاره المرور و هى ذاهبه اصتدمت بها سياره 

: انتى كويسه ؟ 

ميرنا : اه ...اه انا كويسه ..ماما 

: نعم 

ميرنا : معلش ممكن طلب ولا ...مفيش وقت 

و ركبت العربيه 

: هو في ايه 

ميرنا : ودينى مستشفى *****بسرعه و انا هديك فلوس اكتر من اوبر و كريم 

: لكن يا انسه ...

ميرنا بصراخ : بسرععععععهههههههه

وذهب بها الى العنوان و هو لا يعرف شئ و عندما ذهبه بالفعل اعطت له فلوس 

ميرنا : شكرا لك 

و ذهبت 

: ههههه دي اديتنى فلوس فعلا 

ذهب وراها و علم ان وادتها لديها السكر و دفع تكاليف هذه المستشفى 

....

بعض يومان علم عنها كل شئ 

كانت ذاهبه الى منزلها 

محمد : عندى ليكى اتفاق هيخليكى مرتاحه طول عمرك 

ميرنا : اتفاق ايه 

محمد : كل الحكايه تجوزى ابنى لمده سنة كامله و بعدها تروحى حال سبيلك بمقالبل ٢مليون جنيه 

مرينا بعض ١٠ ثوانى : بص انت راجل كبير قد ابويا متخلنيش اعمل حاجه تندم على اليوم اللى اتخلقت في 

محمد : هتعملى ايه يعنى  ..انتى لو عايزه اكتر مفيش مشكله 

ميرنا : خد امسك الشنطه دى 

محمد : ليه 

ميرنا : امسك بس 

عندما مسك الشنطه 

ميرنا بصريخ : يالهويييييي الحقونى يا ناس حرامى 

عندما تجمع الناس 

محمد : انا ...انا  

: مش عيب عليك راكل كبير كدا و تسرق 

Back 

رنا : يالهوى دى خطر 

محمد : لا دى كدا معنها مش بتبص للفلوس ابوها هو اللى وافق 

رنا : لكن 

محمد : رنا متنسيش احنا كنا ايه زمان 

الفصل2

عند ميرنا فهى ذهبت الى عملها 

نسمة : يا مييييرنااااا 

ميرنا : ايه في ايه 

نسمه : بندهالك بقالى ساعه في ايه شايله الهم ليه 

ميرنا بتنهيده حزن : مفيش كل الحكايه انى هتجوز واحد معرفهوش 

نسمه: نعم  ده ازاى ده 

ميرنا : اه ياختى زى مابقولك كدا ابويا هو اللى غاصبنى عليه و غير امى اللى تعبت و مش بتريح نفسها 

نسمه : طب هدي نفسك و اتصلى بيها و اطمني عليها 

ميرنا : انتى صح هشوفها خدت العلاج ولا لاء 

اتصلت بو الديتها 

ميرنا : الو يا ماما  خدتى العلاج 

منار : اه الحمد لله بقيت احسن بكتير ..لكن ماله صوتك 

ميرنا باستغراب : يعنى انتى متعرفيش 

منار : معرفش ايه اتكلمى يا بت 

حكت ميرنا كل شئ 

منار : حسبي الله ونعم الموكيل ربنا ينتقم منك يا بعيد 

ميرنا : هدي اعصابك هو ان شاء الله هيطلع كويس هو كدا كدا جاى بكرا 

منار : يارب يا ميرنا ....بصي يا حبيبت قلب امك لما نروح نبقى نكلم

ميرنا : ماشي باى 

تسريع الاحداث و اليوم التالي في المساء 

عندما خرجت 

ميرنا بصدمه: هو انت 

نور : ايه ده انتى تعرفى 

محمد : اه قابلتها كنت بسالها العنوان 

ياسر في نفسه : شكلها كانت بتشحط و مخبي 

بعد مده من التعارف 

محمد : هو احنا مش هنيسب العرسان عشان يتعرفه ولا ايه 

سعيد : اه طبعا اتفضل من هنا 

عندما قامه 

ياسر : بصي يا بت 

ميرنا : على فكرا ليا اسم ولو هتقولى يا بت تانى هقول يلا 

ياسر : و انتى متقدريش تقولى يلا 

ميرنا : لا على فكره اقدر و نص 

ياسر بخنقه : انا معرفش اسمك ايه اقولك ايه يعنى 

ميرنا : ابسط كلمه تقولها يا انسه مش يابت ده سواق التوكتوك بيتكلم احسن منك و عنده زوق عنك كمان ....المهم انا ليا طلب بسيط 

ياسر: ابتدينا عايزه كام 

ميرنا بغضب : ايه اللى عايزه كام مش عايزه منك حاجه انا كل اللى بطلبه انى اروح جامعتى 

ياسر : ايوه و انا اللى ادفع حق جامعتك انا صح و انا مالى 

ميرنا و هى تحاول ان لا تغضب : انا قولت هتدفع حاجه ....رد 

ياسر: لا مقولتيش 

ميرنا : انا مش عايزه منك زفت فلوس ولا هتنيل في يوم اخد منك و لو اخدت يبقى سلف و هدهولك ده انت بخيل اوى يا ساتر  انا هشتغل 

ياسر: احترمى نفسك انا مش بخيل و كدا كدا انتى متفرقيش معايا 

ميرنا : ولا معايه 

ياسر : انا برده ليا شروط 

ميرنا باستماع : اتفضل 

ياسر : انتى في اوضه و انا في اوضه عشان السنه تمشي بطول و بالعرض قدام الناس الغريبه اكننا بنحب بعض لكن في الحقيقه لسانك ميخاطبش لسانى لا لو الحاجات السطحيه و وقت الاكل تاكلى بعيد عنى  بس دا شروطى 

ميرنا : ولله جيت على الطبطاب احسن برده عشان بقرف 

بعد مده من المشاجرات 

محمد : ان شاء الله  احنا عايزين ميرنا بشنطه هدومها 

منار : بس ده مينفعش ولا دى الاوصول 

محمد : احنا جايبين كل حاجه ها نقرا الفتحه 

سعيد : اه طبعا 

جميعهم قراه الفاتحه من يقراها غصب و من يقراها حزن و من يقراها فرح 

محمد : ان شاء الله بعض بكرا الفرح و كتب الكتاب 

منار : ليه السرعه 

سعيد بهمس : اخرسى يا وليه ثم قال اه وماله خير البر عاجله  

بعض يومين في الفيلا و معهم محمد  

محمد : هى سنة و كل واحد هيروح لحاله 

ياسر : مينفعش اقل 

ميرنا : لو سمحت يا عمى 

محمد : متخلونيش اخليها سنتين 

ميرنا : لاااا خلاص قلبك ابيض 

دخله الى الڤيلا كانت منبهره بجمال و اساس الڤيلا 

ميرنا : بسم الله ماشاء الله اللهم بارك 

ياسر بسخريه : اقفلى بؤك 

ميرنا باحراج : ا ....انا اسفه لكن انا كنت فكره انى هعيش في شقه عاديه بس ربنا يباركلك فيها 

ياسر : متفرحيش اوى كدا متفتكريش ان واحده زيك فقيره هتبقى صاحبه البيت 

ميرنا : متقلقش يابن الزوات اينعم انا اتفاجات. من شكل الڤيلا لكن منسيتش ان كلها سنه يعنى ١٢شهر و انا هرجع الحاره تانى ...لكن في كلام يتقال يبين انى فقيره  و ميكسرش خاطر حد متكسرش خاطر حد حتى لو بتكره او عدوك ...و لو سمحت ورينى الاوضه اللى هتخمد فيها ربنا يعكر مزاجج 

ياسر : انتى رغايه اوى بس دى الحقيقه 

ميرنا : خلاص يا عم عرفنا هو منهج ..شاطر بقيت الاول 

ياسر : اسكوتى يا لوكلوك ..اتفضلى دى اوضتك 

كانت متربه و شكل الوضه متبهدل 

ياسر : انا الاوضه اللى هناك دى متروقه و جميله و نفس الشئ في الاوض التانيه بس دى عشانك ليه ...لانها من مقامك 

ميرنا : الاوضه جميله هي محتاجه تكنس و تتمسح و اشكال يدويه و هاتبقى احلى اوضه و من اوضتك كمان 

ياسر : احلى من اوضتى ههههههه ضحكتينى 

ميرنا : ملكش دعوه دى هتبقى اوضتى انا مش اوضتك فين المقشه 

عرفه كل شئ و ذهب الى غرفته 

اما هى ظلت تنظف الغرفه الى الساعه ٤الفجر 

ميرنا بابتسامه تعب : الحمد لله خلصت ... انام بقى 

عند ياسر 

ياسر : دى مش طبيعيه دى فرحت بيها يا ترى عملت ايه في الاوضه انا الفضول هيموتنى 

خرج و ذهب عندها وراها نائمه 

ياسر بانبهار : ايه ده دى زى ما قالت ظبطت الاوضه و خلتها احلى من اوضتى عملتها ازاى ...احم عاديه جدا يعنى 

وخرج 

في الصباح اليوم التالى 

رن منبه ميرنا الساعه ٩ 

ميرنا : لااااا ملحقتش انااام حاضر لازم اقوم 

بعض خمس دقايق 

ميرنا : اقومه يطفح ولا لاء اروح لا ...مليش دعوه ده مغرور و متعجرف 

عند ياسر 

استيقظ الساعه ١٠ 

ياسر : ياااه الشركه 

ونزل للاسفل 

ميرنا : الفطار جاهز 

ياسر : لا انا رايح الشركه 

ميرنا : ماشي بس مينفعش تخرج لاز نتحبس على الاقل ٣ايام 

ياسر : ده ان شاء الله 

ميرنا: معرفش علمى علمك ..اسال عمى 

ياسر : عمك مين و انا اعرف حد من عيلتك 

ميرنا : ابوك اسال ابوك 

ياسر : هو بجد مينفعش 

ميرنا : ولله يا ريت ينفع 

ياسر بياس : يادي النيله يعنى انا هفضل متلقح في وشك ٣ايام بحلهم 

ميرنا بتصنع و تمثيل : متلقح اوه نو الفاظك بيئه اوى كدا مينفعش خالص 

ياسر: اوه نو و الفاظى بيئه هو مين الغني فينا هنا

بعض اسبوع 

كانه يتشاجرون دائما مثل الاطفل و عندما ياتى احد غريب المنزل يتظاهرون اكنهم يحبون بعضهم كثيرا و في يوم جاء المنزل و معه فتاه 

ميرنا : مين العسل 

ياسر : و انتى مالك احنا مش اتفقنا محدش يسال التانى على حاجه 

ميرنا : مظبوط لكن الكلام ده لو انت رايح فين جاي منين لكن هنا انا مش كيس جوافه  يعنى متروحش اماكن مشبوها و تجيب بنات هنا ....

قاطعها صفعه قويه ثم امسكها من شعرها 

ياسر بحده : انتى تخرسي انتى فكره نفسك ايه يا فقيره 

ميرنا: انا فقيره اه لكن كرامتى فوق كل حاجه يا روح امك 

و امسكت المظهريه الزجاج و كسرتها على دماغه

تكملة الرواية من هنا