رواية حين تقع في الحب بقلم ندا علي الفصل الاول والثاني والثالث والرابع والخامس والسادس والسابع والثامن والتاسع والعاشر
 |
الفصل الاول
فى مكان يسمى يعمه الظلام فى منطقه الجبل فى فصل الشتاء كانت تجرى نور بكل قوتها وتصر*خ بأعلى صوت لديها من مجموعة شباب يجرون خلفها
واحد من الشباب:هنجيبك يعنى هنجيبك يا حلوه
نور اتخب*طت بحجر فى رجلها وقعت على الأرض من شده الوجع
واحد اخر من الشباب قرب منها وشلها وسط صويت نور
واحد اخر مسك حجز وخبط راس نور فقدت الوعى
واخدها على مكان فى وسط كتيبه من كتيبات الجيش وهم لا يعلمون عنها لأنها كاتبه مخفيه
………………….
فى مكان اخر كان يتخفى فريق الرائد غسان الالفي منتظرين اشاره للهجو*م
عمرو يتكلم فى السلكون:الو يا فندم ايجم ومعاهم بنت
غسان بقرف:تلاقيها بنت من بتوع الي*ل المهم الهجو*م هيتم اول معطيكو اشاره
عمرو :تمام يا فندم
غسان بأمر:عرف بقيت الفريق
عمرو بحترام :تمام يا فندم وبافعل عرف بقيت الفريق
………………..
فى مكان يعم عليه الظلام
كانت نور مغيبه عن الواقع وراسها ينز*ف بشده ورجليها ايضاً
واحد من الشباب وهو بيلبس هدوم*ه :يلا نهرب بسرعه احسن ما حد يجى
وخرجو بسرعه ولكن كان ينتظرهم غسان بفريقه مثل الأسد الجائع الذى ينتظر خروج فريسته
وقت خروجهم بدء ضر*ب النار وماتلقى المكان برصاص والد*ماء
غسان :روحو رقبوا الطريق التانى وانا هفتش جوا
احمد واحد من الفريق:تمام يا فندم
غسان دخل جوا واتفاجئ بشكل نور المغيبه عن الواقع وعلى فستانها بقع من الد*م
غسان بقرف:طب ارحمى نفسك حتى
هنا بدات نور تصحى بتشاش وتتذكر الموقف
نور بصويت:ابعدو عنى ابعد انا فين انا عوزه امى
غسان واقف مربع ايده بجمود:امشى قدامى بسرعه ومسمعش صوتك لأنه بيعصبنى اووى
نور بنهيار:لاء انا معملتش حاجه عوزه اروح وفقدت الوعى
غسان بقرف قرب منها وكان اجزاء من جسده*ا باينه
غسان قل*ع الجاكيت بتاعه ولبسه ليها وشالها وخرج بها وسط زهول الفريق
قاسم :مفيش اى حد موجود كلهم ماتوا وكمل بخوف مين دى
غسان نظر له نظره كفيله بخرصه
قاسم بعد عنه:يلا يا جماعه اجمعوا نفسكوا وعلى الكتيبه
وبعد وقت كانت نور نايمه على سرير فى المشى
خرج الدكتور
غسان بجمود :اخبارها ايه
الدكتور :…
غسان بصدمه :….
_الثانية
غسان بجمود:اخبارها ايه يا دكتور
الدكتور:عندها نزيف داخلى شديد
غسان بستغراب:نزيف بس
الدكتور :ايوا هو حضرتك شاكك فى حاجه
غسان بهدوء:احم يعنى هي بنت بنو*ت
الدكتور بستغراب:ايوا هي لسه بنت بنو*ت محدش لمسها بس احنا محتجين حد يتبرع بسرعه بكسين د*م
غسان بغرور:نوع الد*م ايه
الدكتور:o+
غسان :انا هتبرع
الدكتور:عوزين حد معاك
غسان بغضب:وانا هتبرع بالكيسين فى مشكله
الدكتور بخوف:لاء حضرتك جاهز
غسان:دكتور انا مش فاضى ليك خلصنى علشان امشى لأن ورايا شغل
الدكتور:تمام انتفضل معايا واتجهو لغرفة التبرع
……………
فى الكتيبه
اللواء امجد :يعنى قدرتم تمو*توهم
قاسم :الرائد غسان صفهم كلهم
امجد بإعجاب :كل مره بيفجئنى بشجاعته
كريم وافق هيطق من الغضب
امجد:تمام اجازه يومين بس بعد التمارين
قاسم بفرحه:تمام يا فندم اي اوامر تانى
امجد:لاء انصراف
قاسم :تمام بس احنا محتاجين واحد كمان فى فرقنا علشان الفريق نقص بعد مو*ت الظابط حسن
امجد :عامل حسابى فى نور لسه متخرج من كليه الشرطه وكان المفروض يجى النهارده بس اكيد جي
قاسم :تمام يا فندم
……………………..
فى منزل نور
سكينه بخوف:شوف البت قولتلها لما توصل تكلمنى ولا حتى عبرتنى
نورهان:تلاقيها عجبها الظباط
نسمه :تفتكرى يا اختى سوسو بنتك صيعه وعوزه حد يلمها
سكينه :بت انتى هي كل وحده كدا منك ليها على قوضتها علشان عفريت الدنيا بتتنطط قدامى الوقتى
نسمه راحت جنبها وقعده على الكنبه :بس البيت وحش من غيرها اووى
سكينه :ايوا كانت مخليه ليه صوت ربنا معاها
نورهان بدموع :يا رب طب اتصل على اللواء امجد اشوف وصلت ولا لسه
سكينه:اهدى ساعه كدا واتصلى
…………………
عند غسان
غسان دخل لنور وفضل يبوص عليها ويشوف معالم وشها
غسان فى نفسه :فى وحده بالجمال دا تمشى المشى الوس*خ دا بس ازاى بنت بنو*ت اكيد وراكى حاجه وكمل بصوت وانا مالى انا انقذتها وعملت اللى عليا مستنى ايه تانى انا
ونزل دفع حساب المشفى وسبها ومشى وهو محتار فى امرها
عدى اسبوع ونور اتحسنت وكانت بتكلم اهلها على اساس انها فى الكتيبه عادى بس كانت عوزه تعرف مين اللى ساعدها
……………………..
فى بوم من ايام الشتاء البارد كان يوم خروج نور من المشفى صحت غسلت وشها ولبست توب اسود وبنطلون اسود وكوتش هاف بوط جاكت جلد اسود وعملت شعرها ضفيره ومشيت
……………….
فى الكتيبه
غسان :جمعت الفريق فى ارض الطابور
قاسم :حصل يا فندم
غسان :تمام كلمت اللواء امجد على واحد مكان حسن
قاسم :ايوا يا فندم والمفروض كان وصل من اسبوع
غسان بغضب:اكره ما عندى التأخير فى المواعيد روح با حضرت الظابط وانا هشوف الموضوع دا
قاسم :تمام يا فندم
غسان قام ببدلته الرسميه لشغل وراح على مكتب اللواء امجد وخبط
غسان :تمام يا فندم
امجد :اتفضل اعد يا غسان
غسان قعد :يا فندم انا الفريق بتاعى ناقص واحد والمفروض نبدء تدريب النهارده اعمل ايه
امجد:خلال ساعه هيكون واصل
غسان بحترام:بقالك اسبوع بتقول نفس الكلام
امجد:لاء بجد النهارده اخر يوم
غسان :تمام يا فندم وخرج راح ارض الطابور
………………
بعد وقت تعب فى الطريق
نور بتعب:انا معدتش قدره اتحرك يا رب سعدنى كفايه اللى حصلى المره اللى فاتت واتشجعت ودخلت من بوابة الكتيبه
الحارس بإعجاب:انتى مين يا حلوه
نور بوجه عابس:انا الملازم نور
الحارس بصدمه:الجمال دا ملازم بس
امجد بصوت عالى :دخلها بسرعه
الحراس بخوف:امرك يا فندم
نور دخلت بغرور:ازيك حضرتك يا فندم
امجد :اتفضلى فى تأخير اسبوع ينفع
نور بأسف:انا بس والله حصلى حادثه وانا جايا واتنقلت المشفى حتى شوف التقرير لهو وحطت ايدها فى الشنطه وجابت التقرير
امجد:حمدالله على سلامتك يلا روحى البسى وتعالى علشان اعرفك على الرائد غسان والفريق
نور بحترام:تمام يا فندم واتجهت الى غرفه من غرف السكن
……………….
فى الطابور
غسان بصوت عالى :احنا لازم نكون قد حماية الوطن لأن الشعب كله امله فينا ربنا وبعده احنا مش عاوزين نغزل ثقة حد فينا ولا حد يقدر يشمت فينا انا الرائد غسان الالفي اللى كل كتايب مصر بتحلف بيه وبفريقه ونمشى بقانون حياة زميلك قبل حياتك فهمين
جميع الفريق:تمام يا فندم
غيان بفخر :يلا ١٢٠ ضغط بسرعهههه وفعلاً بدؤ فى التمرين
امجد من ورا غسان :اتفضل يا حضرت الرائد نور اللى مكان حسن
غسان لف ليه والصدمه عمة على وشه
امجد:الملازم نور مكان المرحوم حسن
نور وغسان بصدمه :……..
#الثالثة
غسان بصدمه :انتى
نور بصدمه والدموع على وشك النزول
امجد:الملازم نور مكان الظابط حسن الله يرحمه
غسان بغضب شديد:يا حضرت اللواء ممكن نتكلم شويه على انفراد
امجد:اتفضل وذهبو الى مكتب امجد
نور وقفه فى الطابور والحادثه بتتكرر قدام عنيها
قاسم :انتى
نور بغضب:هو فى ايه كل اللى يشوفنى يقولى انتى ايوا انا عاوز حاجه
قاسم بتفهم :معاكى الظابط قاسم اعتبرينى زميلك هنا
نور ببتسامه :اتشرفت يا حضرت الظابط
عمرو :وانا عمرو
نور ابتسمت :اتشرفت بيكم
اشرف :جعااااان يا عالم
عمرو :فى ايه يلا دا انت لسه طافح من ساعه
اشرف :وجعت اعمل ايه امسك معدتى
ضحك الجميع على كلام اشرف ولكن اكتفت نور ببتسامة حزينه
…………………….
فى مكتب اللواء امجد
امجد بغضب:اسمع يا حضرت الرائد انت من اكفئ الظابط هنا وانت عارف ان معزتك عندى ازاى يا غسان والملازم نور مجرد فرد فى فريقك
غسان بعصبيه :بس دى بنت ومينفعش تكون مابين الرجاله دى كلها
امجد :نور هتعرف تتصرف متخفش عليها يا حضرت الرائد
غسان بغضب وتوعد:تمام يا فندم اي اوامر تانى
امجد:انصراف خرج غسان بعيون حمراء
غسان فى نفسه :انا بقى هخليكى تكرهي الساعه اللى فكرتى تدخلى الشرطه فيها وكمل بسخرايه قال ملازم قال وذهب الى الطابور
………………..
فى الطابور
غسان وجدها بتضحك مع الفريق بصوت عالى
غسان بسخريه:امال يعنى مفكر هتكون بتصلى على السجاده دا انا مسكها مع مافيا بس حلو اوووى كدا
غسان بصوت عالى غاضب :اجمع
الفريق كله جمع
غسان بغضب :200 ضغط حالا وبدأت الجو فى المطر الشديد
نور لقاسم بذهول:دا مجنون 200 ايه فى المطر دا
قاسم بتحذير :عوزه تتجنبه اسمعى الكلام وبس
غسان بص لنور :واللى مش قادر يطلع برا الفريق
نور فى نفسها :دا شكله مش قابلنى بس لازم اكون اكفئ منه واتشجعت وبدأت فى التمرين رغم انها لم تنام من وقت وصولها وشعورها بابرد الشديد
غسان :199
هنا قد وقفت نور عن التمرين
غسان بفرحه وشر :عيدى من الأول يا حلوه
نور وقد شعرت انها ستفقد الوقت ولكن تشجعت عندما وجدت ابتسامه خبيثه على وجهه
نور بتعب :بس انا وفقت عند اخر رقم بس
غسان بغضب :240 علشان لسانك يطول اكتر
نور بغضب :بس لسانى مطولش يا حضرت الرائد انا بفهم حضرتك
غسان بغل :ورايا بسرعه
نور بغضب من طرقته :بس انا مش راحه مع حد
غسان مسك ذراعها جامد جرجرها وراه
نور بوجع :دواعى يا حضرت الرائد
غسان بغضب:انا بقى هعلمك الأدب من كله قاااااسم
قاسم بخوف :تمام يا فندم
غسان بغضب :انصراف لكل الفريق وتسيب حضرت الملازم شويه فى الجو الحلو دا
الجو كان اصبح المطر اضعاف السيول
قاسم :بس الجو
غسان بنظره حارقه كانت كفيله بإخراسه
غسان بغل لنور:اقلع*ى الجاكت دا
نور بتعب :بس انا كدا هتعب
غسان بشر:اللى مش قد العب ميلعبش يا حضرت الملازم
نور بشجاعه قلع*ت الجاكت :اي اوامر تانى
غسان بشر:تروحى بقى تقفى فى نص الطابور ومتطلعيش غير بأمر منى
نور بشجاعه :تمام يا فندم وبافعل ذهبت وفعلت مثلما قال
قاسم فى نفسه :يا عينى ياختى كان نفسى اساعدك بس يعنى ملقتيش غير غسان الالفي وتقفى فى وشه الدنيا ضاقت بيكى اووى كدا يعنى
غسان بنظره حارقه :عارف لو حد حاول بس يقرب منها او يطلعها حتى لو ماتت هخليك مكنها انت
قاسم بخوف فى نفسه :يعملها وربنا وكمل بصوت تمام يا فندم وذهب الى الجناح الخاص به
بعد حوالى 3 سعات كان يقف فى الشرفه تبعه يتابعه بستمتاع لتعبها وهو يشرب حليبه الدافى
نور كانت اصبحت مثل القطنه التى امتصت المياه باكملها وبدء راسها فى الدوران وتشوش الاضائه حلوها ووقعت مغمى عليها بين المياه والبرد
غسان وينظر اليها ولكن لم يراها الا انها كانت مغيبه عن الواقع
غسان بصدمه :….
الرابعة
غسان بصدمه :معقول متحملتش ونزل جري على ارض الطابور فى وسط المطر لكن هو غسان الالفي يواجه الموت ولا يخاف منه راح عندها وحملها بين ذراعيه وذهب بها الى الجناح الخاص به وطلب الدكتور
…………….
فى جناح غسان
غسان :ينهار ابيض دى كلها ميه وسخنه نار اكيد اخدت برد وبعد فتره ايجه الدكتور وفحص نور
غسان بجمود:مالها
الدكتور:دى سبب كميه المطر اللى نزلت على جسمها بس عندها حمة شديده ولازم تاخد الحقنه دى حالا
غسان بغضب :ايوا ومين هيدها الحقنه مفيش ست معانا هنا ولا مش واخد بالك
الدكتور بخوف:انا ممكن ادهلها عادى
غسان بغضب :نعم يا روح امك تدلها ايه كان بيتكلم وهو ماسك الدكتور من البلطوة بتاعه
…………
فى غرفة قاسم
قاسم:ايه الصوت دا وبص على الجو وكمل هو الجو لسه مبطلش مطر يانهار ابيض زمان الغلابانه نور ماتت دلوقتى من البرد وراح اتجه الصوت يشوف فى ايه
قاسم :يا نهار من جناح غسان خير يا رب
راح لقى غسان ماسك فى الدكتور
قاسم شال غسان :اهدى ياعم فى ايه
غسان بغضب:مفيش هات الحنقه دى وتعالى ومشى الحيوان دا من هنا
قاسم لقى نور نيمه :نور مالها
غسان بغضب :قااااااسم برا بسرعه
قاسم راح علشان يجيب الحنقه ويجى
…………….
فى جناح غسان
غسان بغضب :ودى هدومها كلها ميه مين اللى هيغيرلها دلوقتى وبعد تفكير وراح جاب بجامه من بجماته وعدلها على السرير وبدء يبدل دومها وكان بيحاول انه ميبصش لجسمها واخيراً خلص بعد عذاب ونيمها على السرير وغطاها
نور:اممممم ماما
غسان حط ايده على رسها لقاها سخنه نار
غسان بصدمه:الحراره عاليا كدا ليه والباب خبط
غسان :ساعه بتجيب الحقنه
قاسم :على اما لقتها وبعدين انت مش شايف شكل الجو مين هيدلها الحقنه
غسان :انا
قاسم بصدمه:مين
غسان بغضب :قاسم انا متعصب خلقه فطلع برا احسن مروق عليك الصبح فى الطابور
فى لحظه كان قاسم مختفي
غسان اغلق الباب
نور بتعب:ماما
غسان بعدوء قرب منها :نور لفى علشان اعطيكى الحقنه علشان تخفى بسرعه
نور بوعى بسيط:لاء انا مش عوزه حقن
غسان قرب منها ولفها :بس متخفيش اهدى وبافعل عطاها الحقنه ونيمها
غسان فى نفسه :انا ليه مهتم بيه كدا مع انا اللى عملت فيها كدا لاء انا مستحيل احن لحد مهما كان مين وبذات دى دا انا جيبها من ناس كانوا هيغتصبوها لالالالا وبعد صراع طويل نام على الكرسى جنبها
…………………
فى منزل نور فى القاهره
سكينه وهي بتصلى صلاة الصبح :يارب احميلى بناتى واحميلى نور ويوفق ولاد الحلال فى طرقها يا رب وقامت من على السجاده لقت نسمه صحت
نسمه :صباح الخير يا سوسو
سكينه :صباح العسل يا نونو
نسمه :يلا علشان نفطر
سكينه :يلا معدتش عن رمضان غير اسبوع كل سنه وانتى طيبه
نسمه :نور هتيجى تقضى رمضان معانا صح
سكينه بحزن:ربنا معاها ودخلت تصحى نورهان
سكينه :اصحى يابت
نورهان :ساعه ساعه
سكينه فتحت الشباك :اصحى يا بنت الجزمه يلا
نورهان :يعنى الشباك مضيقك فى ايه يا ست انتى
سكينه :اصحى يا بنتى يلا مش وراكي جامعه
نورهان وهي بتتاوب :حاضر حاضر وخدت الفوطه ودخلت الحمام
……………….
فى جناح غسان
غسان كان نايم نص على الكرسى وراسه على السرير وماسك ايد نور
غسان تململ بسبب اشاعة الشمس
غسان بص فى الساعه لقالها 6 قام غسل وشه وطلع حط ايده على راس نور لقاها كويسه
غسان :الحمد الله انها خفت وراح ياخد دش
نور صحت لقتها فى جناح جميل وراقى ولبسه لبس رجالى
نور بصدمه :احم احم يا استاذ يلا هنا
غسان طلع من الحمام
غسان وهو بيلبس البدله الرسميه لشغل
غسان :حمد على السلامه يا حضرت الملازم
نور وبتغطى نفسها : انت انا ايه اللى جبنى هنا
غسان بخبث:بتغطى ايه مش فاهم ما انا شوفت كل حاجه امبارح كان بيتكلم وهو بيلبس الكوتش الرياضي بتاعته
نور بغضب :حضرتك خلتنى اقف فى نص الطابور والمطر معوم المكان والجو بارد ومهتمتش ولما تعبت اهتميت بيا وو
قطعها غسان بغضب وهو بيحط ايده على بؤها:لو صوتك علي عليا مره تانى هيبقى فى كلام تانى خالص انتى فهمه
نور بتوتر من قربه :لو سمحت ابعد شويه
غسان :قدامك 5 دقائق لو مكنتيش فى ارض الطابور هيكون فى عقاب يا حضرت الملازم وسابها وطلع
نور بصدمه :انا عملت ايه فى حياتى علشان يجيلى رائد زى دا وحمر وجهها لما شافت هدومه عليها وازاى يغيرلى كدا وسرحت شويه يالهوى معدش غير 2 دقتين بس وقامت لبست بنطلون اسود ضيق وتيشرت رصاصى خفيفه وكوتش رياضى وعملت شعرها ديل حصان وكان طوله غير طبيعي
نور نزلت من الجناح ولسه راحه على الطابور لقت ايد بتشدها
نور بخوف وصدمه :…….
الخامسة
الطابور
قاسم :تمام يافندم الكل موجود
غسان بتركيز:الملازم نور موجوده
قاسم بضحكه خبيثه:لاء لسه مجتش
غسان :تمام انصراف
قاسم فى نفسه :معقول يكون حبها معقول غسان الالفي يحب مصدقش وربنا
غسان بغضب :عاوز جميع الفريق يلف ارض الطابور 250 مره بدون وقوف يلا بسرعه وفعلاً بدؤ فى التمرين
…………..
عند نور
نور بخوف :حضرتك مين ابعد عنى لو سمحت
كريم بجرائه :ولو مبعتش هتعملى ايه يعنى
نور بضيق :لو سمحت ابعد عنى
كريم :اللى بيلحق يا مزه ولسه رايح علشان يبوس*ها
كان غسان هاجم فوقه مثل الأسد وانق*ض عليه بالضر*ب
غسان بغضب:يعنى احنا مستحملين وسخت*ك وظلم*ك وكذبك لكن تتعد*ى على بنات الناس يبقى عيب اوى يابن …
نور وقفه مسمره مش عرفه تتحرك من مكانها
قاسم بيهز فى نور :فى ايه ابعد يا غسان يابنى اهدى
غسان بغضب:خد الحيوا*ن دا من هنا بسرعه
قاسم :حاضر بس سيبه
نور بخوف:يا حضرت الرائد انا ..
غسان بغضب :ورايا على المكتب بسرعهههه
نور بخوف:امرك يا فندم وراحت وراه
………………..
فى منزل نور
نسمه :اجزي يا نورهان انا كدا هتأخر على الجامعه
نورهان وهي بتلبس الكوتش :خلاص ياست نسمه جيت اهو فينك يا نور تشوفى حلتي يا ختى
سكينه :مش عوزه مرقعه تخلصو وتيجو وان سمعت غلطه بس يا نورهان والله لربيكى
نورهان :ماتقولى لنسمه انا مبعملش حاجه
سكينه :المهم انا عرفتكو اهو
نسمه :حاضر يا سوسو باي بقى
………………….
فى مكتب غسان
غسان قاعد على المكتب ورجله فى وش نور
غسان :ايوا عندك تخليل لأنا شوفته ولا ايه
نور بدموع :انا كنت جايه على الطابور لقيت حد بيشدنى بصيت لقيت الرائد كريم حولت ابعده مبعدش ودا اللى حصل بالحرف
غسان :واو من فلم المرهقات دا ولا الخطايا بقى اصل المشهد دا اتكرر كتير فى الأفلام لازم تغيرى علشان الدور يظبط اكتر
نور بصدمه:حضرتك بتلمح لأيه
غسان بغضب:وليه انتى اللى متكنيش ادتيله فرصه انه يكلمك يا حضرت الملازم
نور بعياط وغضب :اولاً انا حره اعمل اللى انا عوزاه احبه اكره دى حاجه تخصنى ومتخصش حد ويريت يا حضرت الرائد متتعداش حدودك مهما كانت هي
وسابته فى صدمه وغضب من كلامها
…………….
فى الجارح
نور بعياط:انا عملت ايه لكل دا ليه مفكرنى مش كويسه مع ان انا عمرى ما غلط فى حد ولا ضيقت حد ولقت الفون بيتصل وكانت نسمه
نور بتمثيل الضحك:وحشتونى موووو*ت المووووو*ت
نسمه :وانتى كمان وربنا عمله ايه
نور بحزن:بخير والله يا نسمه ماما ونورهان عملين ايه
نسمه:الله يسلمك يا روحى بس اكيد هتقضى معانا رمضان
نور:مش عرفه يمكن اه ويمكن لاء انا لسه معرفش
نورهان اخدت الفون :نور بنفع كدا اخرج من الزفته نسمه ومش راضيه تجبلي اكل
نور بضحك :تعرفى فى واحد فى الفريق نفسك يا نورهان بيحب الأكل مو*ت
نسمه بضحك:مبتشبعش ابداً يا اختى
نور :انا هرجع اكلمكوا يا بنات بس لازم افقل علشان الفون ممنوع هنا وسلميلي على ماما كتير وقليلها متخفش عليا
نسمه :ماشى يا روحى باي وقفلت الفون
………………
فى مكتب امجد
امجد بتركيز :اسمع بقى يا حضرت الرائد المهمه دى عندك انت و فريقك مهمه فى كميه الخطوره والرائد غسان اللى يقدر يكسبها
غسان بفخر:متشكر جداً ايه المهمه يا حضرت اللواء
امجد بدء يشرح المهمه :….
نور بصدمه :تجارة اعضا*ء
غسان بضيق:احنا بنسمع كمان يا حضرت الملازم اتلتزمي بتفكيرك فى سرك احسن
نور :تمام يا فندم
غسان :مفهوم اى حد عنده اعتراض
قاسم :احنا حالياً هنقيم فى غابه صح
غسان :لازم علشان ميكنش علينا العين اي اسأله تانى
الفريق :جاهزين يا فندم
غسان :بليل على الساعه 2 الفجر تكونو جاهزين
الكل بدء يطلع واللواء امجد مشى
غسان :ممكن تفضلي شويه يا حضرت الملازم نور
نور بستغراب :تمام يا فندم
……………….
فى فناء الظباط
قاسم :يارب معانا بس فى المهمه دى
عمرو:بس معقول نور هتكون معانا
قاسم :غسان مش هيرحمها غير اما تسيب الشرطه بس نور اعند منه وهتغلبه
اشرف :بتتكلموا عن مين
قاسم:انت راشق وخلاص
اشرف:يابنتى انت ظابط واحنا عساكر المفروض تتأمر علينا شويه
قاسم بضحك:دا انا مش خوفى من غسان بنسى انى راجل
ضحك الجميع على قاسم وخفة د*مه
…………………..
فى مكتب غسان
نور:حضرتك أمرتني ان اقف يا فندم فى اي غلط منى انا عملته
غسان بعدم اهتمام :ايوا
نور :ممكن اعرف غلطي وانا اصلحه
غسان وهو بيقفل الاب توب:وان كان مبيتصلحش
نور :مفيش حاجه ملهاش حل فى الحياه
غسان وهو يتجه اليها :مين قال الكلام دا
نور بتوتر:ااا انا
غسان بتوهان وينظر الى شفتي*ها:انتى ايه
نور بتوتر:انا انا انا مش عرفه
غسان لم يسيطر علي مشاعره اكتر من هذا الحد وانقض على شفتي*ها بقب*له كلها شغف واشتياق وحب وكل ما يحمل من المشاعر حتى داق طعم الد*م بين شفتيه فتركها وثبت يده على خصرها
نور :لو سمحت يا حضرت الرائد مينفعش كدت
غسان :هو ايه اللى مينفعش يا نور
نور بتوتر:انك تلمسني بالطريقه دى
غسان بفقد السيطره :نور امشى من قدامى حالا
نور بغباء:امشى اروح فين
غسان بخبث:لو مش عوزاني اغلط فى حاجه نندم عليها امشى
نور بدموع :انتو ليه كدا ليه كل واحد بيطمع فى جسم*ى تعرف يا حضرت الرائد ان انا عمر ما فى حد لمسني ولا قرب منى اه انا قولتلك الكلام دا علشان حضرتك واخد عنى فكره مش حلوه انا متربيه وبنت ناس ايوا انا فعلاً دخلت الشرطه علشان وافتكرت انها هتقر فى الكلام فسكتت
غسان مربع ايده :علشان ايه
نور بنهيار :مفيش اي اوامر تانى يا فندم
غسان طلع منديل من جيبه وقرب منها وبدء يمسح الد*م اللى على بؤها
نور بوجع:اااااه
غسان :بتوجعك
نور بكسوف:لو سمحت ممكن حد يشوفنا
غسان بقفد السيطره:برا بسرعه لو خايفه على نفسك
نور خرجت بتشوش ووجع فى قلبها لم تعرف سببه
غسان :ايه اللي انا عملته دا معقول اكون بحبها لاء مستحيل اعترف لنفسى حتى بكدا معقول غسان الالفي يحب لاء والف لاء
قاسم ببتسامه :لاء ليه يا صحبى اه احنا خلاص خارج الدوام
غسان :تعالى يا صحبى
قاسم :بتحب نور صح
غسان:مش عارف بحبها ولا خايف عليها يا قاسم جوايا حاجه بتقولى سيبها وبلاش تجرحها سبها دى لسه نقيه
قاسم :وانت بتقول ايه
غسان :انا والله معارف اذا كنت الرائد ولا الصاحب ولا الحبيب
قاسم :يعنى لو نور استقالت هتزعل
غسان بحزن:اتمنى انها تمشى علشان ارتاح اتمنى تسبنى وبلاش تعذبنى
قاسم :فى اجازه بعد المهمه صح دخلت رمضان كل سنه وانت طيب
غسان :عادى صيام وصلاه وعباده بنسبالى مفيش لمه ولا حب
قاسم :ونفين هانم رمنير بيه راحو فين يا خوايا
غسان :امشى يلا احسن ماقوم ليك
قاسم :انا رايح اجهز نفسى وبالمره اسيبك تفكر فى اللى فى بالى وغمز ومشى
………………..
فى غرفه نور
كانت تقف فى الشرفه وتركه شعرها الذى يصل طوله الى بعد فخديها يتمايل مع الهواء
نور:معقول اكون حبيته معقول اكون بدات احس بشعور الحب بس انا فين وهو فين دا غسان الالفي وانا بنت عاديه معنديش قصور ولا عربيات ذى ما عنده وكملت بسخريه يلا اهو بنحلم وخلاص وراحت قدام المريه تنظر الى شفتي*ها المتورمين من شدة القبله
نور حطت ايدها عليها بوجع:اااه واحد قليل الأدب ازاى يبوسنى كدا وراحت على سررها ونامت ولكن لم يطرف النوم عيناها
……………….
فى جناح غسان الفخم
غسان بيفتكر شكلها وطولها وعيونها وكسوفها تنهد وقال:معقول تكونى بتمثلى يا ياحضرت الملازم وتذكر وهو يقبلها :ازاى مقدرتش امسك نفسى واسيطر على نفسى ازاى وذهب الى سريره ولكن ايضاً لم يطرف النوم جفونه
………………..
اما فى القاهره فى منزل نور
كانت تقف سكينه على سجاده الصلاه تصلى وتدعي كل يوم لبناتها ولنور
سكينه :يارب انا مليش غرها فى الدنيا وقف ولاد الحلال معاها واحميها يا رب وشعرت بفرحه غريبه داخل قلبها لم تشعر بها من قبل ضمت سجادة الصلاه وذهبت فى نوم عميق
…………….
فى غرفة نسمه ونورهان
نسمه :نورهان هنعمل زينة رمضان امتى
نورهان:دا لسه اسبوع بحاله وبعدين نور مش هنا رمضان مش هيكون حلو زى كل سنه
نسمه:لاء استحال رمضان يجى ومنعملش زينة ولا كعك ولا بسكوت دا انا يجرالي حاجه
نورهان :بالله اسكتى متفكريش سوسو بالكعك احسن تنادى الجران وتبهدل السقه وانا اللى اتحط فيها
نسمه:نورهان نامي واسكتي سبينى افكر فى هدوء
……………….
عندى نور
نور كانت نايمه ببرموده رصاصى غامق كت لقت الباب بيخبط
نور بضيق:يعنى حتى الواحد مش عارف ينام شويه وقامت علشان تفتح وفتحت الباب
نور بنوم :مين
غسان بصدمه من منظرها :……..
البارات السادس والسابع
السادسه والسابع
غسان بصدمه وغضب من منظرها :انتى ازاى تسمحي لنفسك تلبسي كدا فى كتيبه مفهاش بنت ها ردى كان يتحدث وهو يدخلها الي الغرفه البسيطه التى كانت تمتلكاها
نور بخوف منه :انا انا حره ملكش دعوة
غسان بغضب وهو يعصر يدها بين يديه :اخر مره اسمع منك كلمة انا حرة دى انتى فهمه
نور بتوتر :لو سمحت اطلع برا وبعدين حضرتك جي فى وقت زي دا ليه
غسان بنظره حارقه :المهمه ايه نسيتى ايوا ما الهانم مفكره نفسها فى فندق خمس نجوم ولبسه مايوا ونزله البسين
نور لقت الباب بيهبط
غسان :انتى مستنيه حد
نور بخوف:لاء لو حضرتك فتحت الباب هيفكروا حاجه غلط ممكن تستخبى لحد ما افتح
غسان بعصبيه:انا دلوقتى هادي وبتكلم بحترام بس اقسم بالله لو لمحتك قدامى فدفنك حيه
تور فبل ان يكمل كانت ذاهبه الى الحمام برعب منه
نور :بس اهدى كدا فى ايه متخفيش دا انا اول مره اترعب من حد وكملت بدموع معقول ممكن يضربنى ونظرت الي يدها المحمره وبدات فى العياط
انا عند غسان
راح غسان فتح الباب ولقى قاسم
قاسم بستغراب:غسان انت هنا ليه دلوقتى
غسان :ياعم فكرتك حد من فريق الزفت كريم ياخد عنها فكره وحشه
قاسم بمكر:وانت يهمك منظرها فى ايه
غسان بغضب:قاسم جي ليه وانجز وبطل رغي كتير
قاسم:كنت جي اصحيها علشان تجهز المهمه
غسان بعصبيه:بعد كدا ملمحش حد موجود عند الوضه دى لو فيها اي تمام
قاسم تفهم الأمر واختفى على الفور من امام غسان
دخل غسان الغرفه بغضب
لقى نور فى الحمام
غسان :اطلعى اخلصى
نور من ورا الباب:انت عاوز مني ايه ليه بتتعصب عليا وبتزعق فيا انا معملتش حاجه لدا كله وانك تمنع حد يجي سكنى المفروض انا اللي اعمل كدا مش حضرتك
غسان بغضب:اقسم بالله يا نور لازم اقطع لسانك دا قدام عينك علشان تحترمي نفسك وتبطلي دور الشجاعه اللي مفيش منها دى وقدامك دقيقه لو مكنتيش وقفه قدامى مع بقيت الفريق هتشوفي انا هعمل فيكى ايه وسبها ومشى
نور فى نفسها:دا بقى المثل اللي يجي على حلتي جيت اكحلها عمتها برافوا يا نور جدعه
طلعت نور بعد ما سمعت رزعت الباب
نور:هولاكو ابو لهب ذو القرنين ليه نقره من نقري مش عيب عليه يخوف وحده زي كدا يا نهار الدقيقه راحت كانت بتتكلم وهي بتلبس الشراب
……………………….
فى مكتب الرائد غسان
غسان قاعد على المكتب والفريق وقفين قدامه وقاسم قاعد قدامه الا انه ظابط وله رابته ولاكن هما عساكر
غسان بمكر:انا شايف الكل موجود لكن الملازم نور مش جي ولا ايه دا عدى على معدنا ربع ساعه لالالا محبش انا التأخير فى المواعيد دى
نور ايجة جري على المكتب :انا هنا اهو يا حضرت الرائد
غسان :فات كام دقيقه يا حضرت الملازم
نور بصت فى ساعته ولقت ان فات الأوان
نور بدموع:ربع ساعه
غسان ببرود:تمام اختاري عقاب لنفسك بسرعه
نور والدموع لى عيناها:اللي حضرتك تامر بيه
غسان بشر:انا بقى عوزك طول الرحله اللي احنا هانمشيها فى الصحراء تكونى شيله حمل 150 كيلو
قاسم بصدمه:مش كتير يا حضرت الرائد
غسان بغضب:والله دا عقاب واللي مش قده يقدم استقالته
نور بدموع:لاء عادى انا جهزه هنمشى امتى
غسان :كمان ربع ساعه يعنى هتشيلي كل حمل الفريق لوحدك
نور بدموع:تمام يا فندم اي اوامر تانى
غسان:برا
خرج الجميع بستجمع كل عسكرى اشيائه التى يمكن ان يحتاجه
اما نور اصبحت الساعه 5صباحاً كانت تري شروق الشمس وتتذكر ايامها مع اخوات عمرها نورهان ونسمه
فللالالالالاش
نور :بنات شروق الشمس اهو يلا تعالو شفوه بسرعه
نسمه :واو المنظر تحفه كل يوم نصحي نشوفه
نورهان وهي تتاوب:انل عايزه انام مش عوزه شروق
نور بضحك:12345 واتحدفوا عليها هي ونسمه وهي نيمه على السرير ولكن معملتش اي رد
ه فعل
نور :البت دى مبتحيش
نسمه:دي طوبه نيمه على رف المطبخ
سكينه من ورا الباب:انتو صحيتوا يا بنات
نور:لاء يا ماما لسه
سكينه:امال بتتكلمى ازاى يا بنت ال
نور:اصل انا كنت بشرب وراحه اكمل نوم
سكينه:طيب يبا اتخمدو
نسمه ونور بضحك:يلا اتخمدى يا نسمه جنب نورهان
نسمه:لاء مش نيمه جنبها ابداً
نور:بكرا لما اتزفت واتجوز ابقى خدي السرير كله يا ختى
نسمه:انا اصلاً خساره فيكو كلكو يلا تصبحى على خير
بااااااااك
فاقت من شرودها على صوت قاسم
قاسم :نور نور
نور:نعم يا حضرت الظابط فى حاجه
قاسم :مالك فى ايه
نور بدموع:مفيش اهلى وحشونى بس
قاسم :ومين سمعك الواحد وحشه اكل نفين والله
نور :امك
قاسم :هي والحقيقه ام غسان ولكن فى مقام امى واكتر
نور:ربنا يخلهالك يا رب
قاسم :يا رب المهم يلا علشان هنمشى
نور :تمام يلا
…………………
فى عربيات الشرطه تجمع الفريق و غسان فرق الفريق كل جزء يكون مع بعضهم
غسان :لا اله الا الله
الفريق:محمد رسول الله
غسان :شرفك وسلاحك وصحبك قبلك دول اهم خاجه فى المهمه كلها مفهوم
الفريق:مفهوم
غسان بغل:مل واحد يسيب حاجته هنا عند الملازم نور اصل هي اللي هتشيل الوزن
وبافعل فعل كل واحد من الفريق مثلما قال هذا الغسان
نور فى نفسها:حسبي الله ربنا على القوي يهدك يا بعيد
غسان ايجه جنب ودنها:بلاش تدعي عليا يا حضرت الملازم انا هربيكى بس بأدب اه ويلا اتصرفي وهاتى الحجات دى وتعالى ورايا
نور بدهشه من شده الحمل
نور بدموع:مش هقدر اشلهم
غسان:والله بقى انتى مجبوره انك تشليها ويلا علشان اتأخرنا
نور تشجعت وراحت شالت كل الحمل وكان الحمل محدش يقدر يشيله
نور اول ما شالت اول وزن صرخت بالم
غسان بلهفه:فى ايه بتصوتي ليه
نور بعياط ومسكه ذراعه:ذراعي وجعنى
غسان :طب اهدي علشان اعرف اعدله ولسه هيمسك
نور بوجع:اوعي تمسك ذراعي
غسان قرب منها وهي ركزت معه بتوتر وبعدين مسك ذراعها وتناه
نور بعياط:ابعد انت سبب كل وجع بيكون ليا اي خاجه وحشه بتكون انت سببها
غسان بغضب:اخرسى مش عاوز اسمع صوتك وعلشان خاطر قلة ادبك دى هتشيلى الحمل ويلا اجمع فريق
الفريق:تمام يا فندم
غسان :يلا وبدء يشرح الطريق …كدا تمام
قاسم:لاء كدا تمام
غسان :حد عنده اسأله
نور :انا
غسان:اتفضلى ايه هو
نور :عوزه اتنقل فريق الرائد كريم لو سمحت تقريباً دى حريه شخصيه
غسان وعيونه اصبحت بالون الأحمر :…….
ندي علي
السابعه
غسان بغضب شديد:قااااسم خد الفريق ويلا امشوا
قاسم تجنب غضبه :تمام يا فندم
قاسم :يلا يا جماعه كل واحد على العربيه بتعته اللي هيروح فيها
……………
فى مكتب غسان
غسان وهو بيطلع شرار من عينه:يلى قولى طلبك تانى
نور وهي ترتجف ولكن تتصنع الشجاعه:ع و ز ه احم عوزه اروح فريق الرائد كريم
غسان :تمام عوزه تروحى بيقى بشرط
نور بلهفه اخيرا هتخلص من خوفها:ايه هو
غسان بوقاحه:تقضي معايا ليله دا شرطى
نور بصدمه وفتحه بؤها:حضرتك بتقول ايه انت فهمتنى غلط على فكره ولاحظ ان دى 3مره تغلط فى شرفى وانا سكته يا حضرت الرائد
غسان بتفكير :ايوا ايوا عوزه تروحى فريق الرائد كريم علشان حاول يقرب منك يا ستى مرحناش بعيد ما انا قبل كدا بوستك عادى يا مزه وغمزلها وانا برضو هقدر ظروفك ومش هبخل عليكى فى اي حاجه
نور فتحت الباب وطلعت جري على برا والدموع بتتساقط من عنيها لوحدها دون ان تشعر ذهبت نحو مكتب من ضمن مكاتب الكتيبه جلبت ورقه
نور بدموع :سمحنى يا بابا بس انا مبقتش اقدر
وذهبت مكتب غسان
غسان بوقاحه:ها قررتى اليله هتكون فين
نور بدموع وقهر:لاء يا حضرت الرائد انا ولا هشوفك ولا هتشوفنى تانى
غسان :تؤ تؤ ازاى بس من غير الشرط مش هتروحي لحبيب القلب يا سلطانه نور
نور لم تقدر تتحمل كل هذه الإهانت ورفعت يدعا وصفعته كف شديد
هور بعياط: كفايه بقى انا عملت ليك ايه علشان تعمل كدا انا ولا عوزه اشوفك تانى لأن انت الوحيد اللي فى العالم دا كله بكرهك وهفضل اكرهك
غسان وعيونه سوداء من شدة الغضب:تعرفى انك هتدفعي تمن القلم دا غالى اووووى
نور بنفاز صبر:متقدرش تعمل اي حاجه ليا تانى ولا هخاف من تهديداتك لأن انا استقلت عن الشرطه بسببك يا حضرت الرائد ارتاح بقى هسيب الفريق والسكن والعالم بتاعك ليك وهروح للعالم اللي انا منه واتنمنى مشفكش تانى يا حضرت الرائد
غسان بصدمه :استقلتي
نور :مش دا اللى انت كنت عوزه خلاص اتنهي كل دا وانا خلاص مش هتشوفنى تانى ولا ختى هضيقك انا عندى عيله عوزانى ومش مستعده اموت هنا واسبها سلام يا حضرت الرائد
غسان بشر:تمام حلو اووى بدأتى تفهمى اهو بس انا بقى هحبسك بسبب القلم اللي انتى اتجرئتي وادتيه ليا يا عسكررررررى
العسكرى :تمام يا فندم
غسان بشر :حبس انفرادى للملازم نور حالاً يلا
العسكرى :تمام يا فندم وحط الكلبش فى ايد نور
نور :انت مفكر انك كدا بتلوي دراعى فتكون غلطان انا لو هفضل فى الحبس عمري كله ومشفكاش عادى بالنسبه ليا
غسان :ممنوع اي اكل او شرب يتبعت ليها مفهوم
العسكرى :مفهوم يا فندم واخدها على الحبس ودموعها نزله على وشها وهي مش حسه بيها
نور فى نفسه وتتذكر كلام ولدها
فلالالالالاش
ولادها وهو على فراش الموت:عرفه يا نور انا نفسي فى ايه قبل ما اموت
نور بدموع:فى ايه يا بابا
الأب:تدخلي كليه الشرطه دى امنيتى
نور :وانا هحققها ليك يا بابا بابا بابا لاء مستحيل تسبنى علشان خطرى يا بابا لاء
باااااااك
نور فى نفسها :سمحنى يا بابا بس انا استكفيت ومبقتش اقدر تعبت ولو كملت هموت بس علي الأقل انا حولت زي ما طلبت مني
العسكرى:ادخلي هنا ومش عاوز اسمع صوتك
نور دخلت وكان المكان ضلمه شديده وتراب ونور عندها حسسيه من التراب
نور بدموع:حسبي الله والنعمه الوكيل فى الظالم
…………………
فى مكتب غسان
كان المكتب لا يوجد بيه مكان او شئ سليم الا الزجاج يملئ الأرض بسبب التكسير ولا احد يتجرئ ان يدلف الغرفه اثناء غضبه فهو لا يعرف من ابوه فى غضبه ويلقبوه بالشيطان الأخرس
غسان بغضب:ازاى تعمل تتحدانى انا بقي هوريكي ايام سوده وهلبسك قضيه تعيشى عمرك اللي فاضي فى السجن
……………….
فى منزل نور فى غرفه البنات
سكينه :نسمه مكلمتيش نور يا بنتى
نسمه:لا والله يا سوسو مكلمتهاش بقالي يومين
نورهان:متخفيش هي كويسه بس مش عرفه تتكلم علشان عندها ظابط غلس كدا
سكينه:يا رب معاها
نسمه بقلق:يا رب المهم طبخه اي
سكينه:كباب ومكرونه
نورهان قامت جري عليها بلهفه:كباب لحمه ولا فراخ
سكينه بضحك:كان عندنا بقيت الفرخه امبارح وعرفه انكم مش هتكلوها فعملتها كباب
نورهان وهي تقبل وجها:تسلمي يا سوسو على الأكله دى يلا بقى اغرفي بسرعه علشان جعت اووى
نسمه :يا بنت المفجوعه دا انتى لسه طفحه من ربع ساعه
نورهان وهي تقف على السرير :وانا مالى يعنى مش معدتى هي اللي جعانه
……………………
فى الزنزانه
نور بسعال :كح كح كح
نور بتعب وصوت واطي:ميه ميه وبدأت تتمشي على الحيطه بعيون حمرا من شدة العياط
العسكرى :فى ايه مالك
نور بتعب:ميه لو سمحت عوزه اشرب
العسكرى :انتى عرفه ان غسان بيه مأكد عليا ان مجبلكيش نقطه ميه وانا بجد اسف ليكى وسبها ومشى
العسكرى فى نفسه :دى شكلها بتموت انا لازم اروح اقوله عليها شكلها مش قدره خالص واتجه نحو مكتب غسان
…………………….
فى مكتب غسان لقى الباب بيخبط
غسان :مينن
العسكرى :انا يا فندم جاي بخصوص الملازم نور هى مش قادره تتحرك وتقريباً يا اما عنده فوبيا من الضلمه او حساسيه من حاجه
غسان قلبه دق :هي كويسه
العسكرى:لاء يا فندم هي شبه فقده الوعي
غسان بلهفه طلع يجرى على الزنزانه
وصل غسان الزنزانه لقاها فقده الوعي
غسان بخوف ولهفه:نور نور فوقى مالك وحملها بين يده واتجه بها الي اقرب مشفى
…………
فى عربيه غسان
نور من شده سرعة العربيه ورجتها فاقت وغسان ماسك ايدها وهي نيمه فى الكرسى اللي وراه
نور مسكت ايد غسان وهو بيسوق
غسان بلهفه:نور انتى كويسه خلاص قربنا نوصل المستشفى
نور بتعب وعياط :ب ح بحبك واغمى عليها
غسان :…………..
#الثامنه
غسان شدد من مسكت ايدها ولقى الفون رن
غسان :الو
قاسم :ايه يا عم مش هتيجى ولا ايه احنا بقالنا اكتر من ساعتين مستنينك
غسان :مش جي النهارده وخلى بالك من الفريق وانا من بكرا الصبح هكون موجود فى الكتيبه
قاسم بستغراب:تمام بس فى حاجه ولا ايه
غسان بغضب:قاسم اعمل زى ما طلبت ومتقلقش مفيش حاجه
غسان بعد تعب وصل المشفى وهو يحمل نور
غسان بصوت عالى :نقاله بسرعه
الدكتور:فى ايه يا حضرت الرائد
غسان :اغماء وحطها على النقاله واتجه اللي الغرفه
الدكتور:اسف بس مينفعش تكون موجود
غسان وجد يد نور مشدده من المسكه بيده
غسان بحزن شال ايدها :متقلقيش انا عمرى ماهسيب حاجه ملكى واتجه بها اللي الغرفه
وظل غسان يجلب ينتظر خروج اي من الفريق الطبى
……………………
اما فى الكتيبه
قاسم :اسمعوا كلكو دلوقتى الرائد غسان مش جي واحنا لازم نتحرك علشان مش عوزين اي شك فينا وانا هتولى المهمه لخد ما الرائد يكون موجود
الفريق :تمام يا فندم
قاسم اتجه الي عمرو:بقولك
عمرو:قول
قاسم :انا لازم اروح لغسان قلبى مش مطمن ليه عمره ما ساب الفريق غير للضرورى
عمرو:يلا وانت مستنى ايه روح
قاسم:الفريق امانه وركب سيارته واتجه الى الكتيبه
……………………
فى منزل نور
نورهان بصويت ووجع:بطنى يا نسمه الحقينى
نسمه بعياط:الحقى يا سوسو نورهان بطنها وجعاها
سكينه بخوف وهى بتجرى من المطبخ للوضه:فى ايه يا بنتى مالك
نورهان :بطنى بتتقطع
سكينه :قومى البسى لما نروح المستشفى بسرعه
نسمه سعدت نورهان فى البس
سكينه :خلصتو يا بنات
نسمه بعياط:ايوا يلا بسرعه احسن يكون فيها حاجه
سكينه :انزلو وانا هقفل الشقه واجى وراكو
نسمه نزلت وهي سنده نورهان ووقفت تاكسى وراحت على المستشفى
…………………
عند قاسم
وصل الكتيبه وراح عند مكتب غسان
قاسم للعسكرى:حضرت الرائد جوا يابنى
العسكرى :لاء يا فندم اصل الملازم نور اغمى عليها وهو راح بيها المستشفى
قاسم بصدمه:نور مستشفي ايه
العسكري:مش عارف بس اكيد مستشفى المدينه الخاص
قاسم ركد بأقوي سرعه اللي المشفى
……………………..
فى المستشفى عند غسان وجد بنت تصرخ بأعلى صوتها
سكينه :احنا لازم ندخل حالاً وانا هدفع الفتوره اول ما هي تطلع
الأمن:لاء مش هتدخل غير لما تدفعى الأول
غسان راح عندها :اهدى يا ماما ماتخفيش فى ايه
نسمه :الاستاذ مش راضى يدخل اختى جوا وهى بطنها بتوجعها وهتموت من الوجع
غسان بغضب مسك الراجل من الجاكت :انت ايه يا حيوان مفيش عندك حاجه اسمها رحمه انا الرائد غسان الالفي وبأمرك تدخل الحاله حالاً
الأمن :تمام يا فندم اتفضلو
سكينه:الهي يجبر بخاطرك يابنى ويحميك لشبابك
غسان :يا رب يا امى
والممرضين اخدو نورهان ودخلو العمليات
سكينه:تعرف ان عندى بنت برضو بتشتغل فى الجيش
غسان :بجد اسمها ايه طيب وانا اعمل الواجب معاها
سكينه:ن فجأة الدكتور طلع من عند نورهان
سكينه جريت عليه :مالها يا دكتور
الدكتور:الحمد الله متقلقوش دى كانت زايده وشلناها
نسمه بعياط:اختى كويسه دلوقتى
الدكتور:ايوا الحمد الله
غسان :تمام لو احتجتوا حاجه انا موجود والفتوره اندفعت خلاص يا ماما
سكينه:متشكرين يابنى كتر خيرك
غسان بندافع:وانا خلاص دفعتها وسبهم ومشو
نسمه :سوسو انا نزل اجيب اي حاجه ناكلها من الكننين اللي تحت
سكينه :ماشى يا حبة عينى بس متتأخريش
نسمه امؤت براسها ونزلت على تحت
………………….
غسان كان وافق قدام الغرفه سرحان وايده فى جيبه
غسان بنفسه افتكر ان نور اعترفت بحبها :يمكن تكون فكرتنى حبيب القلب ولا حاجه مش ضرورى تكون قصدها عليا وغمض عينه وقال نور احمد الجندى اكبر متمرده فى الكون والدكتور طلع
غسان ببرود عكس اللي جواه:ايه الأخبار يا دكتور
الدكتور:عندها حسسيه شديده من التراب والظاهر انها شمت تراب زياده عن الازوم
غسان غمض عينه بحزن :هي كويسه
الدكتور:احسن من الأول
غسان :متشكر اكيد ينفع ادخل
الدكتور:طبعاً اتفضل
…………………….
عند نسمه
قاسم بنهج:لو سمحتى فين قسم الطوارئ
نسمه كانت ضهرها ليه وبتبلع البسكوته ومش عرفه ترد
قاسم بغضب:انا مش بكلمك وخبطها على ضهرها
نسمه لفت بغضب وعطست فى وشه
قاسم غمض عينه بغضب :اختفي من قدامى حالالالاً
نسمه ببرود فضلت وقفه
قاسم وهو بيمسح وشه ومغمض:وحده غبيه ومتخلفه
نسمه بغضب:انت اللي غبى ومتخلف ونسبى كمان
قاسم :انا مش ناقص وحده حيوانه ذيك ولا عندى وقت ليكى ومشى من قدامها
نسمه بصوت عالي:يا قليل الذوق يا مختل ومتهور
………………….
عند نورهان
سكينه مسكه ايدها:نورهان نونو قومى يا بنتى
نورهان:سوسو عوزه ميه
سكينه بسرعه جابت ميه ليها:خدى يا عمرى اشربى
نورهان شربت شويه ورجعتها:الخمد الله نسمه فين
سكينه:نزلت تجيب اكل
نورهان:اهم حاجه تجيب اكل يتاكل
نسمه وهي دخله من الباب :انتى فى ايه ولا فى ايه
نورهان:تعالى جبتى ايه
سكينه عدلتها على السرير
نورهان :ايه دا بسكوت وعصير وشوكلاته
نسمه:ايوا حلوين
نورهان:ايه اكل العينين درل انا فكرتك هتجيبى فراخه بادى ولا حاجه
سكينه:اطلعى انتى بس وانا اعملك احسن فرخه بلدى بلسان عصفور وشوبه هتكلي صوبعك وراها
نورهان:يلا نروح
ضحكوا سكينه ونسمه على هذه المشاغبه
………………
عند نور
نور :اممممممم
غسان كان وافق قلقان عليها :الف سلامه عليكى يا نور
نور بتعب:انا فين
غسان :فى المشفى
نور بدموع:علشان حضرتك حبستنى فى التراب صح
غسان :يعنى لسانك لو متكلمش يتعب
نور :لاء بس انا اللي هتعب
غسان :المهم انتى حسه بحاجه
نور:لاء بس ممكن طلب
غسان:انجزي
نور:اروح عند اهلى
غسان اتسمر فى مكانه معقول متمردته ستتركه
غسان:ومين هيحارب ويناغش معايا
نور :بس انا تعبانه وعوزه امي
غسان : انتى حره دا من حقك
نور :متشكره جداً
غسان :انتى دخلتى الشرطه ليه
نور بدموع :عادى
غسان بص فى عينها :ليه يا نور
نور :علشان انا ابويا كان من الصعيد ولما مات كان عندى 13 سنه وعمي عنده ابن ياسر عاوز يتجوزني وياخد ورثي اللي مش عرفين نصرف منه جنيه واحد ودى كانت وصية ابويا انى احمى نفسى بالجيش وانى ادخل شرطه
غسان بصدمه:ومين بيحميكى
نور مسحت دموعها بكفها:ربنا
غسان :وانا موجود فى اي وقت احتجتينى فيه هتلاقني
نور بفرحه حزينه:تسلم يا حضرت الرائد
غسان :انا هنزل ادفع الحساب واجي
نور:تمام وانا هلبس علشان امشى
غسان وهو طالع لقى سكينه
سكينه :انا متشكره ليك جداً يا حضرت الرائد
غسان:ولا اي حاجه يا امى
سكينه:لاء دا انا لازم ازور المريضه اللي تبعك بقى
غسان:طبعاً دا عي هتفرح اووى لما تشوفك الغرفه اللي اهر الممر
سكينه:ماشى يابنى وراحت على الغرفه وفتحت الباب
سكينه بصدمه:……
التاسعة
سكينه بصدمه:الله مفيش حد امال راحت فين وطلعت برا ملقتش غسان
سكينه:يمكن تكون راحت الحمام لما اروح اشوف نورهان وطلعت من هنا ونور فتحت باب الحمام من هنا كانت لبسه بنطلون ضيق تلجىي وبلوزه نبيتى وشوز هاڤ بوت ابيض
نور بستغراب:ريحة البرفان دى انا عرفاه
غسان وهو داخل من الباب :يمكن رحتى وانتى لسه ملبستيش ليه
نور وهي بتبص علي هدومها:بس انا لبست وخلاص
غسان بيقرب منها:لبستى
نور بتوتر:ايوا وبعدين انت بتقرب ليه كدا
غسان بغضب:انا هعد تلاته وتكونى دخلتى غيرتي المسخره دى وتشيلى الزفت اللي فى وشك دا بسرعههه
نور ببرود فضلت وقفه:مش هغير
غسان بعصبيه: ليه انشاء الله ميشه مع صحبتك بتتمشوا فى شارع الهرم
نور :لاء مش مع صحبتى بس انت ملكاش حق
تقولى البسى ايه ومتلبسيش ايه ولا ايه يا حضرت الرائد
غسان :نور اسمعى انا عندى طاقه ولما بتخلص مبعملش خاطر لحد ادخلى اتزفتى من غير مشاكل يلا والا قسماً بالله هتشوفي حاجه مش هتعجبك
نور بعند:زى ايه يعنى
غسان بخبث قرب منها ورفعها بين ايده وقبلها قبلة عنف تبين غضبة وبعد وقت ابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بخبث:لو مغيرتيش هيكون دليل انك عوزاني ابوسك تانى وانا معنديش مانع
نور بتوهان:ها
غسان بخبث:ابوس
نور جريت على الحمام بخجل
غسان :اووووف التعامل معاها صعب راس عوزه تكسير ماشى يا نور انا هربيكى وهلغي العند من راسك خالص ماشى وطلع من الغرفه اتصدم من وجود قاسم
غسان بغضب:قاسم الفريق مع مين
قاسم:غسان نور مالها
غسان بعصبيه:الفريق مع مين اخلص
قاسم:متقلقش وانا حي فى الطريق اللواء امجد كلمنى ولغى المهمه واخدنا اجازه اسبوعين
غسان:اتلغت ازاى
قاسم:وتأجلت مش اتلغت واكيد مش هنتكلم فى مهمه اعضاء هنا
غسان :المهم يلا انا هروح نور بيتها وانت روح
قاسم:لاء انا جي معاك
غسان:تمام استنى لما اروح اجبها
……………………..
عند نورهان خرجت من المشفى
سكينه:طب هدي المعلقه دى واقطعي من الفرخه وكلى يا بنتى
نورهان:يا سوسو انا معدتى اتملت استنى شويه وهاكل متخفيش
نسمه:يا سوسو متقلقيش نفسها مبتصدش وفجأة الباب خبط
سكينه:انا هفتح
نسمه:ارتاحى يا سوسو هفتح انا واتجهت اللي الباب
نسمه:مين
سالم :اهلاً يا عروسه امال فين امك سكينه
نسمه بصدمه:انا انا ولسه هتقفل الباب راح زقها لجوا
سكينه بغضب:خير يا سالم جي برجلتك تهجم علينا
ياسر:فين نور احنا جين علشان نخدها
سكينه بغضب:بنتى مش رايحه مع حد انت فاهم ولا لاء
سالم بضحك وكركره:ومين هيمنعنا اننا نخدها بقى يا مرت اخوي
غسان بجديه:انا همنعك
نظر الجميع اليه وهو وافق وممسك بيد نور والشر يتطاير من عينه وقاسم وراه
سالم:ومين انت بقى علشان تمنعنى
غسان بتوتر:انا انا
سكينه:جوز بنتى ياسالم
اتصدم الجميع مرة اخري ونظرت له نظره رجاء
غسان:اظن ان انا اقدر امنعك يا عمي العزيز انك تاخد مراتى منى ولا ايه يا عمرى وينظر اللي نور التى تحمدت فى مكانها
ياسر بغضب:فين جسمت الجواز
غسان ببرود:والله احنا لسه عرسان جداد والقسيمه لسه عند المؤذون مجبنهاش اه ولو سمحتو يلا برا بحترام
سالم طلع برا بغضب:اسمع يا
غسان:حضرت الرائد غسان
سالم بصدمه:اتشرفنا يا باشا
غسان:متشكر ها عاوز تقولي ايه بقى
سالم :انا مصدقتش الحوار ده ليكون فى العلم بس ونزل بخوف
غسان قفل الباب بغضب
…………………
جوا المنزل
كانت الصدمه تعم على الجميع نسمه وقاسم وغسان وسكينه ونور
غسان :انا عاوز افهم كل حاجه دلوقتى يا امى
سكينه:انت تعرف بنتى
نور الذى ارتمت فى حضن امها :وحشتينى اوى يا امى
سكينه:وانتى كنان يا روح قلبى
غسان:انا عوز افهم دا مين وعاوز ايه
سكينه:نور قومى اعملي قهوه لحضرت الرائد
نور:نونو يلا وغمزت ليها انها تقوم تعمل
غسان بضحك:بس انا عاوز من ايدك انتى
نور بغضب:ما نسمه هتعمل
غسان:راسك عوزه الكسر قومى اخلصى
نور قامت ونسمه وراها وقاسم مصدوم من اللي بيحصل
غسان :قوليلى بقى يا امى من ده
سكينه:انا اسفه يا ابنى ان انا قولت عليك جوز نور بس
غسان بمقاطعه:انا موافق اتجوز نور وتكون مراتى ومستنى موفقتك انتى
سكينه بفرحه:دا يوم السعد يا بنى بس انا مش عوزه اجوزها لواحد انه مجرد يحميها وكملت بخبث مش انه يحبها
غسان قرب منها :وانا مفيش حد فى الدنيا دخل قلبى وعقلى غير بتتك الهبله دى
سكينه بضحك:انا عرفه انها عنيده بس طيبه
غسان:ايوا هي عاوزه كسر راسها بس انا هعلمها الادب ها موافقه
سكينه :نور نور
نور من المطبخ :نعم يا ماما
سكينه:تعالى سيبى نسمه تعمل القهوه وتعالى عوزاكى
نور راحت ليها :نعم
سكينه:حضرت الرائد طالب ايدك وانا موافقه
نور بدموع:بس انا مش موافقه
غسان بصدمه:………
كملوها ال 1000 لايك وهنزل بالي بعدو
العاشره
غسان بصدمه:ممكن تتكلم انا ونور لوحدنا شويه يا امى
سكينه:طبعاً يا ابنى قوضته فى اخر الطرقه راح
غسان على القوضه التى تقع فى هذا المنزل المتواضع الملئ بالحب الأسرى وخبط على الباب
نور بعياط:ماما انا عاوزه اعد لوحدى شويه
غسان دخل:بس انا هقعد وهتكلم معاكى
نور بعياط:شوف يا حضرة الرائد انا لما افكر اتجوز هتجوز واحد بيحبنى مش واحد بيحمينى اه وان كانت على كلمه امى انا اسفه وحقك عليا انا
غسان بغضب قرب منه ومسكها من راسها بخفه:انا بموت فيكى يا عنيده بحبك لأقصى حد من الحب
نور بتوهان:ها
غسان :موافقه ولا اخدك اكسر راسك وننهى الموضوع دا
نور بحب:موافقه يا خضرت الرائد
غسان بفرحه قرب من شفايها وقبله قبله عنف
وحب تبين مدي عشقه ليها وابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بحب:انا هاجي بكرا نكتب الكتاب
نور بخوف:بكرا علطول كدا
غسان بخبث قرب منها تانى ولسه هيبوسها
نور حطت ايدها على بؤه:والله بقى يا حضرت الرائد
انت هتستنى لحد ما نكتب الكتاب ويلا نطلع
احسن يفكرو حاجه غلط
غسان :ماشى يا اكبر عنيده بس بحبها وطلعوا
………………………….
فى الصاله
نسمه:تشرب حاجه يا حضرت الظابط
قاسم:ياه اللي يشوفك هنا ميشفكيش امبارح
نسمه:على فكره انت اللي كنت قليل الذوق
قاسم :اه انا اللي عطست فى وشك مليته بسكويت صح
نسمه:انت اللي مدتنيش فرصه ابلع علشان اتكلم واقولك
غسان:نسوا*ن اخر زمن صحيح
نسمه بغضب:ايوا ما انتو عوزينا نغسل ونطبخ ونضف وبس
غسان:بصي انا مش عوزك تكلمينى خالص تمام علشان كلامك بعصبنى الصراحه
نسمه:لاء اصل انا هموت واكلمك وراحت على المطلخ
………………………
فى الصالون
غسان :يبقى هنيجى بكرا نكتب الكتاب يا امى انا واهلى
سكينه:تشرفونا ياحبيبى
غسان:تمام نستأذن احنا بقى
سكينه:خليكوا اتعشوا معانا النهارده
غسان :لاء لازم نروح اصل اتأخرنا النهارده يلا السلام عليكوا
نور :وعليكوا السلام
غسان وهو طالع غمز لنور ودا خلى وشها عباره عن فرواله
قاسم :يلا يا عم رميوا ونزلو
نور وقفه سرحانه
نسمه بصويت:عندنا فرح
نور بصويت :ايواا بنرقص
نورهان من الغرفه:يا كلاب انا هنا
نور :ايه اللي مقعدك يا القوضه
نسمه:عمله عملية الزيده
نور دخلت بسرعه وحضنتها:الف سلامه يا قلبى
نورهان:الف مبروك
نور بخجل:الله يبارك عقبالكوا يا بنات
نورهان:الأكل يا سوسو الله يسترك
………………….
وصلو الشباب امام المنزل بعد وقت
غسان :وحشتنى الجمليه يلا
قاسم :ومين سمعك
كان منزل واسع وكبير فى الجمليه يتكون من ثلاث طوابق حيث يعمل والد غسان فى الغله والارز تاجر حبوب يوجد عنده مخزن كبير فى نهاية المنزل
غسان ركن عربيته ونزل ومعاه قاسم
الجح احمد وهو جارهم وصاحب القهوه :حمد الاه على سلامتكوا يا رجاله
غسان :الله يسلمك يا حج احمد
الحج متولى صاحب السوبر ماركت:حمدالله على سلامت ارجل اتنين فى الحاره
قاسم:لاء كدا يبقى اتفضلوا معانا على الغدا
………………….
فى الطابق الأول من المنزل
اسر:جدو جدو عمو غثان وعمو قاثم ايجوا هيهي
انا فلاحان اووى
منير :ايوا يا حبيبى حم اهو يلا ننزل نستقبلهم
نفين بفرحه:غسان وقاسم ايجوا
منير:ايوا يا ست الكل وصلوا اهم الحمد الله انا نازل
اجبهم
نفين:ماشى يا خويا انزل
تفين بفرحه:بت يا احلام
احلام:نعم يا حجه نفين
نفين:اطبخي لحمه كتير النهارده عيد ولاد رجعولي
احلام بفرحه:سي غسان وسى قاسم رجعوا والف حمدالله على سلامتهم
…………………
امام المخزن
اسر :عمو عثان عمو
غسان فتح ايده لستقبال الطفل :حبيب عموا ونور عينه وحشتينى
اسر:مش تبعد تانى انا زحلان كدا منك
غسان وهو يحمل الصغير:ينهار انت زعلان دا انا اموت نفسى
اسر بضحك:خلاث مس سحلان
منير:حمد الله على سلامت الرجاله
غسان باس ايد ابوه:الله يسلمك يا حج
قاسم نفس شئ:تسلم يابا
منير حضن ولاده :يلا علشان تناموا شويه اكيد مهددين
غسان:لاء اصل انا عاوز اتكلم معاك فى موضوع كدا يابا
منير:خير يابنى تعالى لما نعد نتكلم فى المخزن
دخلوا
منير:خير يابنى
غسان:شوف يا حج انا بحب وحده وعاوز اتجوزها وانا طلبت ايدها وامها وفقت وابوها متوفي وقلت انتا هنروح نتكب الكتاب بكرا
منير غمز لقاسم:ايه الكلام دا رحت واتقدمت ولا كأن ليك اهل يا غسان مكنش عشمي فيك كدا
غسان:يا حج انا بحبها اكتر من نفسى وبصراحه معنديش امل ان انا اخسرها
منير قام وقف فى وش ابنه وحضنه:الف مبروك يا بنى انا عاوز ايه من الدنيا دى غير ان اشوفك سعيد
ضحك قاسم على شكل غسان:لاء بس ايه رايك يا حج شوف وشه قلب 9 تلوان فى بعض ازاى
منير:مش هتطلع تعرف الغاليا
غسان :ودا ينفع برضوا واتجه اللي الشقه تبع والده
اسر :جدو
منير:نعم يا اسر
اسر:انا عاوز قهوه من عند الحج احمد
قاسم وهو يحمله بين يده:تعالى يا قرد انت وانا اجبلك
اسر:بلاحه عليا يا قاسم انا لسه صغير برضو
………………….
فى شقه ام غسان
غسان:اهلاً اهلاً باعز الحبايب اهلاً
نفين :يا نور عين امك تعالى ادخل
غسان وهو بيرمى نفسه على الكنبه :اه يا امى ضهري مكسر وانا اصلاً مدشدش
نفين:انا هفتان يا حبة عينى ازاى حبة عضم ايه مكنتش بتاكل حلو
غسان:الهم سيبك من الموضيع دى كلها انا بكرا رايح اكتب كتابى
نفين بفرحه:مين انت ومين العروسه
غسان:نور بنت بحبها ولو شفتيها هتحبيها كمان
نفين بدأت تزغرط:دا يوم الهنا ويوم السعد بس بكرا دا مش قريب اووى ومش هنلحق نجهز حاجه
غسان:زى ايه الشقه وجهزه من زمان وانا وجاهز وايه اللي لسه بقى
نفين:الفرح والشبكه والحجات دى
غسان:اسمعى يا امى نور ليها عم شرانى وشكله مش عاوز يجبها لبر وانا مش هعمل فرح بس للإحطياط ودا كان طلب امها
نفين :مش مشكله المهم البت حلوه
غسان عض على شفته اللي تحت :حلوه بس دى ملبن يا امى
نفين :تنفع يعنى
غسان:من الصبح يلا بقى خلينى انام دا انا عريس حتى
نفين :نام يا حبة عينى ولما تصحى ابقى تاكل فين قاسم
غسان:تحت مع اسر
نفين :ماشى
………………………….
فى منزل نور
كانوا جالسين فى غرفه نور يجهزو الشنط بتاعتها
سكينه:نور هتخدى البجامه دى
نور:لاء صغرة اديها لنورهان
نسمه :وانا ماليش دعوه عوزه وحده
سكينه:البت دخله على جواز انا هجيب ليكم متخفوش
نسمه:ان كان كدا ماشى
نور:نسمه انا عوزه اطلب فستان فرح
نورهان:انا معايا رقم وحده بتبع فساتين تحفه
نور:خلاص ماشى اطلبى واحد على زوقك
نسمه:وانا اللي هعملك الميكب
نور:اشطا اتحلت
سكينه:كدا الشنط خلصت وكل حاجه
نور :انا دخله انام علشان مش قدره اتحرك من مكانى
سكينه:نامى يا حببتى واحنا هنطلع ننام احنا كمان
نور:ماشى يا ماما وطلعوا كل واحد راح على قوضه ينام منتظرين اليوم التي ستذهب فيه نور عروساً متزيناً بفستانها
نور كانت نيمه خايفه وبتفكر ولاكن كانت مبسوطه
نور بفرحه:يعنى هو بيحبنى وكان بيعمل فيا كل العمايل دى امال لو كان بكرهنى كان خلانى انام تخت التراب واطلع حيه مثلاً بس بحبه انا يمشى عليا المثل دا (احببت قائدي ) ونامت بفرحه وسعاده لأول مره فى حياتها
إللي عاوز يوصله اشعار بتكملة الروايه يعمل إنضمام من هنا
تعليقات
إرسال تعليق