احببت طفله البارت 11/12/13 بقلم /ندى على

احببت طفله 

البارت 11/12/13

بقلم /ندى على

نور:ايييه هتروح يوم الصبحية الشركه  

مراد بصدمه :نور متعليش صوتك مره تانيه وانا هروح وارجع علطول اوكى

نور:حاضر

مراد لبس بدلته واصبح فى كامل الجمال

نور :انا جوزى قمر كدا ليه

مراد بخبث:انتى بتعاكسينى ولا ايه يا مدام 

نور بتوتر:انت بتقرب ليه انت مش رايح الشركه

مراد بخبث اكتر:والله مليش مزاج وبعدين انا عريس جديد ولا ايه رايك 

نور بتوتر:لالا روح يا حبيبى الشركه 

مراد:تمام بس راجع ولا يهمك

نور بضحك:لما ترجع بقى 

مراد نزل بعد ما ودع نور ونور بدأت فى عمل الغدا

.................

فى شركة فهد

عمر :زمان مراد ايه مزاجه حلو

فهد :انا حسس الواد ولع من ارنا عليه طول اليل 

عمر بضحك:فهد انا عاوز اتجوز انت اتجوزت ومراد اتجوز انا ايه 

فهد:مين اللى امه دعيه عليه يوم ليلة القدر دى

عمر:م

الباب اتفتح ودخل مراد

عمر وفهد فى صوت واحد:مراد

مراد:ايه صباحو يا فهود صباحو يا عمور

فهد بصدمه :انت بتعمل ايه هنا النهارده

مراد:ايه يا جدع جاي الشغل فى ايه 

عمر:فهد اضربنى كدا

فهد ما صدق :ورزعه بالقلم

عمر:يا عم مش اوى كدا بس دا مراد صح العريس

فهد بجديه :مراد انت بتعمل ايه هنا بجد

مراد:عمر دا يوم صباحيته ايجه الشركه وانا ياعينى خوفت اسأله جاي ليه 

عمر بخبث:سيبك الهم شرفتنا

مراد :ضربه بالبوكس 

عمر:ايه انا بقيت ملطشه ولا ايه انا رايح على شغلى

ومراد راح على مكتبه مع صدمة فهد 

وفهد كمل شغل

وبعد فتره نزلت سيدة اعمال قدام شركة فهد رحمه

رحمه الجرحى بنت عم فهد عوزه تتجوز فهد علشان فلوسه وسمعته 

نزلت رحمه من عربتها وطلعت الشركه وفى نفس الوقت ندى وصلت عند الشركه 

ندى :خلاص لوسمحت روح انت وانا هاجى مع فهد 

السواق:تمام ياهانم

وطلعت فى المصعد

.........

عند رحمه 

رحمه :فهد جوا

السكرتيره :ايوا يا فندم

رحمه دخلت وراحت حضنت فهد

وندى دخلت فى الوقت دا 

رحمه :فهد حبيبى وحشتنى

فهد بصدمه:ندى؟

رحمه بخبث:حبيبى انا رحمه

ندى بدموع:تمام هسبكوا انا بقى

رحمه :انتى ازاى تدخلى علينا كدا امشى اطلعى برا

ندى بدموع:والله عندك حق وطلعت تجرى برا الشركه 

فهد مصدوم وطلع يجرى وراه بس ندى اختفت تماماً

فهد:ندى فهمت ايه دلوقتى اكيد فكرت انى بخونها وركب العربيه وطلع يدور عليها

.................

عند عمر

راح مكتب فهد :فهد انا

عمر بصدمه:رحمه

رحمه:ازيك يا عمر وراحت تحضنه وعمر منعها

عمر:ازيك يا رحمه فين فهد كنت عاوز اشوفه

رحمه:مش عرفه فى وحدة جت هنا وهو طلع يجرى وراها اسمها ندى باين

عمر:ندى وطلع يجرى وراه فهد ركب عربيته 

.................

عند ندى

مشيه دموعها على خدها ومش حسه باى حاجه حواليها وفجأة وقفت عربيه ونزل منها شابين ضخام وحطو منديل على وش ندى واهدوها فى العربيه 

مجهول :بقت معانا يا باشا 

 شادى:حلو اووى تعالى بيها على المخزن 

مجهول :تمام

...............

فهد اتصل بملك

فهد:الو ملك ندى عندك وصلت البيت

ملك :لاء هي كانت جايه عندك الشركه

فهد:مين وصلها

ملك:واحد من السواق وهو موجود هنا ندى قالتله انه هتيجى معاك هو فى ايه ندى فين

فهد:مش عارف شافت رحمه بنت عمك وانا حاضنها وطلعت تجرى من الشركة وانا معرفش هي فين تفتكرى فين 

ملك :رحمه ايه اللى جابها

فهد:مش دا المهم المهم القى ندى

ملك بقلق:ممكن تكون راحت عند نور هكلمها اسألها

فهد:تمام وكلمينى عرفينى

ملك :حاضر وقفلت مع فهد

...................

عمر رن على فهد:انت فين يا فهد وفى ايه 

فهد قال لعمر كل اللى حصل:وانا مش عارف هي فين

عمر:انت فين انا جيلك هنشوف هي فين

فهد:تمام انا فى شارع...تعالى مستنيك

عنر:حاضر جي وقفل معاه

وعمر رن على مراد وحكى اللى حصل 

مراد:تمام جي اهو وراك 

.......................

عند شادى السيوفي

 ندى بدأت تفوق 

ندى وجع:اه انا فين

شادى:انتى بقى القطه مرات فهد الجرحى صح

ندى بخوف:انت مين وعاوز منى ايه 

شادى:لاء انا عوز من جوزك مش منك بس هنتقم فيكى يا حلو

ندى بخوف وصراخ:فهددددددددددد انت فين 

.................

عند فهد 

فهد قام من مكانه فجأة

فهد بتوتر:ندى مش كويسه انا حاسس بيها

مراد:فهد اهدى بس الحاله دلوقتى ان ممكن ندى تكون مخطوفه

فهد بعصبيه :مخطوفه ومين يتجرء يخطف ندى وهى مراتى

عمر:مراد انت شكلك شاك مين

فهد ومراد بصو لبعض 

فهد:هو

مراد:اكيد مفيش غيرو

عمر باستغراب:مين انا مش فاهم

فهد بغيظ شديد:شادى السيوفى

عمر:استنى واتصل على القوات وطلب انهم يدورو على مكان شادى السيوفي

احببت طفله 

البارت الثانى عشر ١٢

بقلم /ندى على

عند شادى السيوفي

ندى بخوف:فهدد انت فين تعالى خدنى من هنا

واحد من رجال شادى :اخرسى احسن والله اوريكى وشى التانى

ندى :والله انت تعرف ربنا علشان تقول اسمه على لسانك الوسخ دا

الراجل:ضربها بالقلم وقعت على الأرض اسكتى احسن اموت 

ندى بجوف ووجع:لأن راسها اتخبطط فى الأرض اه فهد انت فين وفقدت الوعى

..............

عند فهد

عمر الفون رن وكان واحد من العساكر

عمر:الو وصلت ليه

العسكرى:ايوا يا يا بشا وصلنا ليه هو فى مكان....

عمر:تمام ابعتو القوات ومفيش حد يهجم غير بأمر منى تمام

العسكرى:تمام يا فندم

عمر:حددو مكانو فى ....

فهد:تمام يلا وراحو على المكان 

عند شادى السيوفي

شادى بضحكة شر:اخيراً قدرت امسك رقبتك فى ايدى يا فهد الجرحى خلاص خوفى كله هيروح 

وفجأة دخل عليه فهد بهجمه كالاسد الجائع

شادى بصدمه:فهد الجرحى

عمر امر القبض عليه 

فهد بعصبيه:فين مراتى يا شادى

شادى:وانا اعرف منين

فهد بدء يضرب فيه بغرل الماضى والمستقبل 

مراد وعمر بعدوه عنه بالعافيه

وبدء ضرب النار يعلى فى المكان 

وفهد ومراد بدؤ يدورو على ندى فى المخزن 

فهد ضرب المخزن برجله وبدء يضرب نار على مل اللى جوا وواحد ضرب فهد طلقه فى كتفه

فهد بوجع:اه   

مراد بخضه:فهدد

فهد:انا كويس فى كتفى المهم ندى يا مراد

وبدؤ يدورن لحد مالقاها فهد

فهد راح حري عليها :ندى ندى 

وراح تشتلها رغم جرحه اللى بيألمه بس دواه معاه اللى هي ندى واخدها وطلع بره المخزن وعمر ومراد وراه 

فهد:اخد ندى حطها على الأرض وفجأة فقد الوعى 

مراد جرى عليه والإسعاف اخد ندى وفهد وراحو المشفى

...............

عمر عرف ملك وملك وشريف سبقوه على المشفى ونور معاهم

وبعد وقت الدكتور طلع 

مراد:خير يا دكتور فهد اخباره ايه

الدكتور:الحمد الله الإصابة كانت فى الكتف وهو كويس ساعه وهيفوق

شريف:الحمد الله 

نور وملك قاعدين مع ندى فى الأوضه ندى بدأت تفوق

ندى :ف ه د

ملك بفرحه:ندى ندى اصحى

ندى بخوف:فهد فين انا عوزه جوزى

عمر ايجه على صوتهم هو ومراد 

عمر:متخفيش يا ندى فهد كويس وهو فئ 

ندى بخضه:انا عوزه اشوفه 

مراد:اخدها على اوضت فهد وكلهم دخلو معاها

ندى اول ما شافت فهد جريت عليه وحضنته

فهد بوجع:اه 

ندى:اسفه 

فهد بحركه منه طلع العيله كلها بره 

فهد بخبث:ها كنا بنقول ايه 

ندى :انت كويس انا كنت خيفه اوى وانا هناك مين الناس دول يا فهد

فهد:هقولك فى الوقت المناسب يا عمرى

ندى قامت من حضن فهد :مين البنت اللى كانت فى الشركه يا فهد 

فهد حب يضايقها:دى وحده صحبتى ليه

ندى بعصبيه:فهددد مين دى وانت ليه تحضنها هاا رد

فهد بعصبيه :ندى صوتك ميعلاش عليا فهمه ودى رحمه بنت عمى كانت عيشه فى لندن ولسه جاي ساعت ما انتى شوفتيها 

ندى :يعنى دى بنت عمك

فهد:ايوا

ندى:وانت ليه تحضنها انت ترضى ان انا احضن مراد ولا عمر

فهد بعصبيه مسك ايدها جامد:انتى ازاى تتجرئي وتنطقى اسمهم اصلاً هاا

ندى بخوف:فهد ايدى مكنش قصدى 

فهد بعصبيه:انا عاوز اطلع من هنا 

ندى فى نفسها:انا عرفه هصلحك ازاى يا فهدى

ندى راحت قربت منه وطبعت قبله رقيقه على شفايفه 

فهد بصدمه:انتى عملتى ايه يابت انا متجوز

ندى :يعنى هتقول لمراتك يا فهدى

فهد بضحك:لاء طبعاً الا اقولها 

ندى :اه يعنى لو بست وحده مش هتيجى تقولى صح 

فهد :لاحوله ولاقوه الابالله انا ايه اللى وقعنى فيكى النهارده هاا

ندى بكسوف:بحبك يا فهدى

فهد :وانا بموت فيكى وكمل بخبث يلا روحى شوفى هخرج امتى والا هنطلع من هنا معانا سلمى

ندى:سلمى مين يا فهدى

فهد بخبث:بنتنا يا حببتى

ندى بطفوله:بس احنا مش عندنا بنت يا فهدى

فهد بخبث:ايوا يا روحى ما انتى لو مخرجتيش دلوقتى هنجيب سلمى وسليم يا حبيبى

ندى بتوتر:لاء انا طلعه وجريت على بره وهى بتضحك

فهد :ندى

ندى من على الباب:نعم

فهد :بطلى ضحك

ندى :حاضر وخرجت

ندى :ملك فين الباقى

ملك:مراد ونور روحو وجدو روح علشان معاد الدوا وعمر فى الحمام

ندى:تمام بس فهد عاوز يطلع وعوزه اسأل الدكتور المختص بحالته

ملك :اه دكتور ايمن فى اخر الممر تعالى نزوح نشوف هيقول ايه

وراحو على مكتب الدكتور وخبطو

الدكتور اتفضل ودخلو

الدكتور ببتسامه :انفضلى يا انسه ندى

ندى :متشكره انا عوزه اسأل ممكن فهد بيه هيخرج امتى 

الدكتور:هو ممكن يخرج دلوقتى بس الأهم الراحه فى البيت 

ندى:تمام يا دكتور وسلمت ومشي 

الدكتور:خلاص لقيت البنت اللى بحلم بيها ندى دى كمله بجد من كله انا لازم اكلم فهد بيه انى عاوز اتجوزها هاخد معاد واروح

وقام راح اوضت فهد وخبط

فهد اتفضل

دخل الدكتور وعينه على ندى 

الدكتور :حمد الله على السلامه يا فهد بيه

فهد لحظ عينه اللى على ندى وشد ندى جنبه :كويس

ندى حست بغيرة فهد حبت تضايقه:دكتور ممكن نتكلم شويه على جنب

فهد بصلها:خير يا ماما تتكلمى مع مين

ندى:هنتكلم على علاجك

الدكتور ببتسامه :طبعاً طبعاً

وخرجو بره الغرفه

الدكتور:انسه ندى انا عاوز اجى أزوركم النهارده بليل ممكن

ندى:طبعاً يا دكتور تشرفنا

ودخلت لفهد تانى

فهد :خير يا ماما اتكلمتى مع الدكتور

ندى :ماما!

فهد بعصبيه:ايوا لما اكون موجود وتيجى تقولى اتكلم مع الدكتور خير انا مش مكفى ولا ايه 

ندى بدموع:اسفه يا فهدى 

فهد:يلا علشان عاوز امشى 

وندى جهزت الشنط وراحو الفيلا

.....................

فى فيلا الجرحى

الكل مان موجود 

ندى بصدمه :هى رحمه دى بتعمل ايه هنا 

فهد :هى هتفضل معانا يا روحى 

ندى بضيق:اه ماشى نسيت الدكتور ايمن جاي يزورنا النهارده

فهد :اه بقى من العيله يعنى تمام ينور

رحمه حت تحضن فهد

ندى :نعم يا حبيبى عاوز تطلع تعالى يلا ومخلتش رحمه تحضن فهد

فهد:ايه مخلتهاش تسلم عليا ليه

ندى :ضربته فى رجله برجله :امشى احس ما اكسر الدراع التانى

فهد:اوبا على اخر الزمن فهد الجرحى يتهدد ومن مره وطلعو على غرفتهم نامو وحل اليل 

والدكتور ايمن وصل وشريف ومراد وعم وملك ونور قاعدين معاه

شريف :ازيك يا دكتور اخبارك ايه

الدكتور:انا كويس ياعمى ورتبى كويس وحياتى حلوه

الكل مستغرب وبيضحكو فى سرهم

شريف:تمام يابنى انت كويس يعنى

الدكتور:ايوا عاوز اقابل فهد بيه

شريف:يا سميحه

سميحه:نعم يا بيه

شريف:هاتى القهوه ونادى فهد من فوق

سميحه:حاضر يابيه وطلعت خبطت على فهد 

فهد كان نايم عارى الصدر وندى فى حضنه ترتدى شورت احمر وبلوزه بيضه 

ندى قامت على صوت الباب وبصت لفهد

ندى:فهد فهد

فهد:ايوا 

تدى:اقوم الباب بيخبط 

فهد:قام فتح نعم يا داداه

سميحه:فى ضيوف تحت عوزينك

فهد:حاضر نزلين اهو

فهد وندى لبسو ونزلو 

فهد اول ماشاف الدكتور :ازيك يا دكتور ايمن اخبارك ايه

ايمن:الحمد الله انا كويس ازيك يا ندى

فهد اللى هيموت من الغيظ :الله يسلمك اصل ندى مبتسلمش على رجاله

ايمن :احب الناس اللى تعرف تربى بحد

وندى راحت قعدة مع البنات

ندى:بنات في ايه

نور:استنى واحنا هنعرف بس الدكتور مشلش عينه من عليكى فى ايه

فهد لاحظ ان بيبص لندى 

فهد:هو في حاجه يا دكتور 

ايمن:الصراحه يا فهد بيه انا جي النهارده اطلب ايد الأنسه ندى اخت حضرتك

فهد الدم غلى فى عروقه 

فهد:ايه مين يا روح امك 

احببت طفله 

البارت الثالث عشر 13

بقلم/ندى على 

فهد بصدمة:مين يا روح امك

الدكتور بخوف من نبرت فهد:ايه الغلط فى الملام انا جي اطلب ايد الأنسه ندى

فهد:والله انت لسه هتغلط جى تطلب ايد مراتى وتقول انسه ونزل فيه ضرب

ومراد شاله عنه بالعافيه

ندى :نور اللى بيحصل دا بجد

نور:ايوا والله الدكتور ايجه يطلب ايدك

ملك :ندى حببتى والله كنت بحبك اووى

نور:ندى اهربى بسرعه على قوضتك

ملك:ايوا اهربى بسرعه

ندى طلعت جري على قوضتها وقفلت الباب بالمفتاح 

ندى بخوف:يارب ابعد عنى فهد النهارده انا مش قده 

مراد بعد مشال الدكتور 

شريف:فين ندى

فهد بعصبيه:ملك فين ندى اخلصى

نور بخوف:ف.فوق

فهد طلع على الأوضه

راح يفتح الباب مفتحش

فهد بعصبيه:افتحى يا هانم

ندى بخوف:لاء يافهد مش هفتح انا لسه صغيرة ومحتاجه حياتى

فهد بكذب:ندى افتحى الباب انا مش عامل حاجه فيكى

ندى بفرحه:بجد

فهد بخبث:طبعاً

ندى فتحت الباب ورجعت لورا وفهد دخل وقفل الباب وبدا يشمر كمام القميص وفك الزراير الاولين

من القميص وفجأة شد الحزام 

ندى بخوف:ف.فهد انت بتعمل ايه 

فهد :انا لاء ولا حاجه هتكلم مع مراتى شويه 

ندى :اه

فهد قعد على السرير وشدها قعدها على رجله

فهد وهو يضغط على خصرها:قولى بقى يا مزه لما روحتى انتى وملك عند الزفت الدكتور قلك ايه بسرعه

ندى :وربنا قال انه جي يزورنا وبس وهو كل شويه يقولى يا انسه يا انسه وانا اتكسفت اقوله انا مدام بس كدا

فهد بغيظ:اه اتكسفتى ليه لكون مش عجبك وغمزلها

ندى بعياط:اسفه بجد مكنتش اعرف انه جي يتقدملى وفجأه طلعت جرى على الحمام

فهد:ندى مالك انتى كويسه

ندى طلعت:ايوا كويسه دوخه بسيطه عادى

فهد بشك:طيب اتصل بدكتوره 

ندى:لاء انا كويسه والله 

فهد:طيب تعالى نرتاح وغمزلها

ندى:فهد والعيله

فهد:سيبك منهم تعالى بس وذهبوا الى عالمهم الخاص

...................

تحت الكل مستنين اى صوت منهم

شريف:يا جماعه انا قلقت مفيش اى صوت خالص

مراد:ايوا يكون قتلها 

نور ضربته فى دراعه:اسكت هيقتلها ازاى

مراد:ايرا ما انتى متعرفيش فهد 

 شريف:بس اسكتو ملك اطلعى شوفى فى ايه انا مش مطمن

ملك:بصت ليهم جدى معلش انا والله عندى جامعه بكرا واخاف فهد يقتلنى قبل ما روح

شريف:بص لعمر

عمر:والله يا جد فهد ايده تقيله اليومين دول وانا غلبان والله 

شريف:مفيش لازمه ليكو يلا كل واحد على قوضه

والكل طلع وناموا

معلومه

مراد وعمر قاعدين فى الفيلا بأمر من فهد وهما قعدو علشان خيفين على فهد من شادى السيوفي بدون علم فهد خوفهم

.................

فى الصباح 

فى غرفة فهد وندى

فهد نايم عارى الصدر وندى نيمه فى حضنه 

فهد ببتسامه:ندى ندى اصحى يلا يا عمرى عندى شغل كتير

ندى بنوم:فهد سبنى انام شويه 

فهد :طيب انا نازل

ندى:لاء استنى ننزل سوا 

فهد قبل وجهها:يلا يا عمرى قومى

وقامو لبسو ونزلو

الكل متجمع 

فهد:صباح الخير

الكل:صباح النور 

ندى انصدمت