رواية"ورقة جواز عرفى":
الحلقه الرابعه:
هشام نايم لحد الظهر وموبايله عمال يرن متواصل
قام وهو متنرفز يشوف مين الغلس اللى بيرن عليه ده
هشام بنرفزه : أيوه يا نرمين ....يعنى مش برد أبقى نايم وتتصلى فى وقت تانى مش رن رن
نرمين : معلشى بقى يا اتش اصلى عاوزاك فى موضوع مهم
هشام : خير يا ستى
نرمين بضحكه صفره : أنا جبت كل البيانات اللى هتحتاجها
هشام وهى بيقوم على السرير : يا بنت الايه بالسرعه دى ...........عملتها ازاى دى
نرمين وهى بتضحك وبتفتكر
فلاش باك
شرين وليلى قامو وسابو حاجاتهم يجيبو النسكافيه
نهى مسكت شنطه شرين فتحتها بسرعه طلعت البطاقه وكتبت رقمها والاسم كامل والعنوان
وحطت كل حاجه مكانها بسرعه وشويه وجات شرين مع ليلى
ليلى من غير نفس : صحيح يانهى نسيت أجبلك معايا
نهى : ولا يهمك أنا هقوم أشوف أصحابى ... سلام
شرين وليلى : سلام
قامت نهى وراحت على نرمين بسرعه وهى مبسوطه من نفسها إنها قامت بالمهمه
نرمين بقلق : جبتيها
نهى : أه طبعا عيب عليكى
نرمين : شطوره يا بت .....لا جدعه بصحيح
نهى باستغراب : بس انتى عاوزه البيانات دى ليه ؟
نرمين وهى بتلم حاجاتها : هقولك بعدين ... هامشى أنا دلوقتى
نهى : أوكى ..... سلام
نرمين وهى بترجع لهشام تانى : هههههههههه دى مصادرى الخاصه
هشام : والله انتى مجنونه ......طيب هنعمل إيه دلوقتى؟
نرمين : تعالى قابلنى فالكافيه وهات معاك اتنين من أصحابك
هشام : أوك مسافة السكه
نرمين : بس بقولك متقولهمشى حاجه كأنك بتتجوزنى أنا ماشى
هشام : ماشى بس اشمعنا
نرمين : عشان محدش الشهامه تاخده ويعمل زى كريم .. مش طلبه
هشام : أوك ساعه وهكون عندك
............................................................................................
شرين روحت وكانت فعلا تعبانه أوى دخلت نامت على طول وبعد حوالى ساعتين
شريفه : شرى ....يا شرى
شرين بتعب وهى بتحاول تفتح عنيها : نعم يا ماما ....هو أنا لحقت
شريفه : قومى يلا عشان تتغدى .....عشان تعرفى تنامى بليل
شرين : طيب سبينى شويه كمان
شريفه : طيب قومى بس عاوزه أقولك حاجه
شرين قامت بقلق وعدلت نفسها على السرير : خير يا ماما
شريفه : مش عارفه حسه إن باباكى تعبان
شرين بخضه : تعبــــــــــــــان
شريفه : متتخضيش .أنا مش متأكده بس هو بقاله فتره مش كويس حتى أكله مش عاجبنى وكل ما أقوله يكابر ومش عاوز حتى يروح للدكتور
شرين : طيب وبعدين ياماما
شريفه : كلميه كده وحاولى تقنعيه يروح للدكتور
شرين : ماشى يا ماما هكلمه .......هو فين دلوقتى
شريفه : دخل ينام بعد الغداء شويه
شرين : خلاص ياماما ماتقلقيش أنا هكلمه
شريفه : ماشى يا حبيبتى .......قومى بقى انتى كلى
شرين : حاضر ياماما
..............................................................................
نرمين وهشام بعد ما خلصو وأصحابهم مشو كانو قاعدين مع بعض
نرمين : هات بقى الورقه دى
هشام : ليه .......هتبقى معايا
نرمين : يا سلام
هشام : اسمعينى بقى ... انتى اصلا مينفعشى تروحى توريهالها أو تبانى فى الصوره أصلا
نرمين باستغراب : ليه بقى ؟؟
هشام : عشان كل الناس عارفه اللى بينكو ولو ده حصل هيشكو فيكى انتى وهتبقى فضيحه ليكى انتى مش ليها وهيبان أوى إنه مقلب منك ....وخصوصا إن الناس فى الكليه عارفنها وعارفين إنها محترمه
نرمين : أمال هعمل إيه ؟؟
هشام وهو بيشد الورقه من ايديها : أنا اللى هعمل
نرمين : طب هتعمل ايه ؟؟
هشام بابتسامه : دى مصادرى الخاصه
.........................................................................................
شرين يوميها معرفتش تقابل باباها اللى كان نايم معظم الوقت ولما صحى كانت شرين نامت من التعب
وتانى يوم فى الجامعه
شرين قاعده شكلها مضايق أوى
ليلى : مالك تانى يا شرى ... لسه برده موضوع نرمين
شرين بحزن : لأ بس ماما بتقولى إن بابا تعبان ...أنا قلقانه عليه أوى
ليلى : تعبان ماله ؟؟
شرين : مش عارفه ومش راضى يروح للدكتور
ليلى : خير يا حبيبتى إن شاء الله
شرين : يارب يا ليلى يبقى خير
ولسه البنات بيتكلمو لقت شرين تليفونها بيرن ولقت رقم غريب
شرين : السلام عليكم
وفجأه شرين بقت متنحه ومش عارفه ترد
ياترى إيه اللى حصل ومين اللى كلمها
ونكمل الحلقه اللى جايه عرض أقل
تعليقات
إرسال تعليق