رواية قاسم وروعه الفصل السادس والعشرين حتى الفصل الثلاثون حصريه وجديده
 |
البارت_السادس__وعشرون
نبدء على بركه الله وافكركم بالبارت اللى فاتت
بعد قليل يرحل الحاضر ويصعد قاسم الى غرفته
يدخل قاسم يرى روعه تقوم باطعام الصغير
قاسم :طلعتى امتا
روعه :على طول دول كانو عاملين صوت عالى ودا خطر على ليث
قاسم :ايوا
ثم يذهب الى الجلوس بجوارها
تنتهى روعه من اطعام ليث وتضعه على الفراشه
روعه :هدخل اخد دش ياريت تخلى بالك من ليث
قاسم :حاضر
تذهب الى المرحاض
ترن ترن
قاسم :روعه تلفونك بيرن
روعه :لا رد
قاسم وهو يذهب الى هاتفها :مش هتسمعنى من الميه الى شغاله دى
يرى من المتصل يعلن عن روان
قاسم باستغراب :هما لسه بيتكلمو
ثم يقوم بفتح الخط ويضعه على اذنيه دون التحدث
على الطرف الاخرى ياتى صوت رجولى :الو
قاسم :مين معايا
احمد بارتباك :محمد معايا
تنظر قاسم الى الهاتف ثم يعود للتحدث :مين معايا
احمد :انا بسال على محمد شكله مش محمد سلام
قاسم :بترن لى ي احمد
احمد بخوف :انا مش احمد من الواضع انى رنيت على نمره غلط سلام
يغلق الهاتف دون ان ينتظر رد من قاسم
قاسم وهو ينظر الى الهاتف ثم الى المرحاض
يتجه اليه
دق دق
روعه من الداخل :فيه ايه ي قاسم
قاسم :اطلعى
روعه من خلف الباب :اطلع ليه فيه ايه ليث حصله حاجه
قاسم بعصبيه :محصلهوش حاجه بقولك اطلعى البسى واطلعى
روعه :طيب
ثم يذهب الى الاريكه ينتظرها
بعد قليل تخرج روعه وهيا تضع فوطه كبيره عليها
ثم تتجه الى قاسم
روعه بقلق وهيا تنظر الى ليث :ليث نايم فيه ايه
قاسم يذهب اليها ويرفع هاتفها :ايه دا
تنظر روعه الى الهاتف بعد فهم :ايه
قاسم :هتستعبطى مسجله احمد بروان عشان لما يرن عليكى
روعه بصدمه :احمد مين وروان مين انا من ساعه لما كانو هنا انا مكلمتش حدولا هما كلمونى اصلا
قاسم :امال روان بتكلمك ليه
روعه :هيا روان اتصلت طب مخلتنيش اكلمها لى
قاسم بعصبيه :روووووعه
روعه :ممكن توطى صوتك ليث يصحى
قاسم وهو يمسكها يديها ويرفع الهاتف :اللى رد مش روان احمد اللى كان بيتصل
روعه باستغراب :واحمد هيرن عليا لى
قاسم وهو يجلس على الاريكه ويضع يديه على راسه :يارب صبرنى
تجلس روعه بجواره وتتحدث بعدم فهم :انا مش فاهمه يعنى احمد اللى رن
قاسم :ايوا
روعه :رن عليا لى بقا
يقف قاسم مره اخرى :روعه لاخر مره هعطيكى فرصه فيه ايه بينك وبين احمد
تقف روعه بعصبيه :لا انت بجد اتجننت انا متجوزه ي قاسم ومفيش بنت محترمه هتعمل كدا انا مش عارفه ازاى اصلا تفكيرك وصلك ل كدا
ثم تضع اصباعها على راسه :ازاى اصلا عقلك دا يصدق ان انا ممكن اعمل كدا
قاسم :ودا تفسيره ايه
روعه :تفسيره انك تفتح التلفون وشوف اخر مره كلمت فيها روان من زمان جدددا
ثم يذهب بعيد عنه وتتتابع :انا ببرر لى انت فعلا مش مضدقنى ي قاسم ؟
قاسم بارتباك :اى حد مكانى كان ممكن...
تقطع روعه حديثه :اى حد غيرى انا وانت فيه حاجات كتير وطرق كتير كنت اهرب منك على الاقل كنت هتصل بالبوليس واقول انك اتحوزتى غصب عنى
قاسم :كنت م.،و-،،تك
روعه :وانا مش كدا ي قاسم عشان تشك فيا ولا ظهر عليا اي موقف يخاليك تشك فيا
ثم تذهب الى المرحاض لتبديل ملابسها ويجلس قاسم على الاريكه
قاسم ف نفسه :ازاى عايز تكسبها لصفك وانت بتشك فيها ازززززززاى
تخرج روعه وتذهب اللى الفراش تجلس بجوار صغيرها تداعب يديه وهو نائم
ثم تقبله وتنام بجواره
يأتى قاسم اليها :هو هينام ف النص ؟
روعه وهيا مازال تنظر الى الطفل :ايوا
قاسم :بس انا متعود تنامى ف حضنى
ترفع روعه راسها :ليث هينام ف النص وخلاص مينفعش ننام كدا تانى
قاسم :لى احنا لسه مطلقناش
روعه :كلها مسئله وقت بس
قاسم :افرضى مش هطلقك
روعه وهيا تغمض عينها :وانا همشى ي قاسم تصبح على خير
قاسم وهو يذهب الى الجهه الاخرى من الفراش لينام بجوار الطفل
قاسم :تصبحى ف حضنى ي روعه
تسكت روعه ولا تعلم ماذا تقول
يذهبان ف نوم عميق
ف الصباح
سانيه :قاسى صحى
فتحيه :لا هانم البيه منزلش ولا الهانم الصغيره
سانيه :طب روحى صحيهم
فتحيه :حاضر ي هانم
سامر :صباح الخير
سانيه وهيا تلفت اليه :صباح النور ي حبيبى
سامر :فين القبيله
سانيه :البت فتحيه طلعت تصحى قاسى وروعه
سامر :اممم عشان اشوف الواد ليث العسل دا
سانيه :ايوا وحشنى انا كمان اوووى
سامر :تفتكرى فاطمه ممكن تكون زعلانه مشوفتهاش من امبارح
سانيه :ولا انا ي ولدى مشوفتهاش بردك
سامر :اممم هنشوف دا على الفطار
سانيه :ايوا تعالى نعد بقا عبال لما اللى فوق ينزلو
سامر :تعالى ي بطه
سانيه :هههههههه هو بقا فيه بطه دا انا كنت بطه اوووى
سامر :ومازال بس تعالى احكيلى بقا كنتى بطه ازاى
سانيه :ههههه تعالى
قاسم :روعه اصحى
روعه :سبنى ي قاسم ليث معرفتش انام منه
قاسم :احنا خلاص قربنا على الظهر
ترفع روعه عينها لقاسم :بجد
يجلس قاسم بالقرب منها :ايوا بجد
تقوم روعه تقبل يد الصغير
قاسم ؛وانا
روعه :انت ايه
قاسم : بوسه الصبح
روعه :لى
قاسم :هو خلاص مش هاخدها تانى
روعه :قاسم انا عايزه انام بس صحيت عشان ماما
قاسم يقترب منها ولا يعطر لها فرصه ينهال على فمها ويأخدها بقلبه طويل تدل على حبه
بعد قليل يبتعد عنها
قاسم :شكلك حلو ومغرى للبوس
روعه بخجل :سافل
قاسم :مش جديد
ثم يتركها ويذهب الى المرحاض :اجهزى عشان ننزل
تقوم روعه بالجلوس بالقرب من ليث
روعه :عجبك كدا ي ليث
ليث :لا رد طبعا
روعه :ايوا بقا قليل الادب اوووى
ليث :.....
قاسم :ماهو اكيد مش هيرد عليكى انتى هبله ي بنتى
روعه :بعد اذنك متدخلش بينى وبين ليث بيه
قاسم :ليث بيه مره واحده
روعه وهيا تحمله :ايوا بيه واحسن واحد كمان
قاسم :يبختك ي سى ليث
روعه :خالى بالك منه لحد ماادخل الحمام
قاسم :من عنيا
روعه :قلقت
قاسم :روعه دا ابنى انتى فاهمه يعنى ايه
روعه :خلاص بس خالى بالك منه جامد اوووى
قاسم ؛حاضر انجزى بقا عشان ننزل امى مستنيانا تحت
روعه :حااااضر
بعدقليل
ينزل قاسم وبجواره روعه التى تحمل الطفل
سانيه :صباح الورد عليكم
قاسم :صباح الخير
روعه :صباح الخير ي ماما
سانيه وهيا تمد يديها :هاتو حفيدى بقا وحشنى اوووى
روعه وهيا تضع صغيرها بحرص بين يد سانيه
سانيه :بسم الله ماشاء الله شكلك ي قاسم
قاسم :بقا انا كنت عسل كدا
سانيه :كنت زى القمر ف تمامه
روعه :خالى بالك ي ماما
سانيه :هههه ي حبيبتى انا ربيت اتنين قبل كدا وعارفه كل حاجه متخافيش
قاسم :امال فين فاطمه
سانيه وهيا مشغول مع الطفل :منزلتش البت فتحيه طلعت قالتلها مش هفطر
قاسم :هطلعلها
سانيه :ايوا ي ولدى دى منزلتش من امبارح
قاسم :حاضر
يذهب الى غرفه فاطمه
ف غرفه فاطمه
فاطمه :ايوا زى قولتلك
نرمين :لا لا انتى اتجننتى
فاطمه بعصبيه :اتجننت ايه دا الحل الوحيد لازم اخلص منها
نرمين :حرام عليكى لى دا كله
فاطمه :اسمعى منى ولما تكلميه وتتفقى معاه عشان يخلص منها كلمنى
يفتح قاسم الباب
قاسم والشر يتطاير من عينه :يخلص من مين
فاطمه بصدمه :
رايكم
البارت_____27____السابع_والعشرون
افكركم واقفين فيه فى البارت اللى فاتت
نبدء على بركه الله
ينزل قاسم وبجواره روعه التى تحمل الطفل
سانيه :صباح الورد عليكم
قاسم :صباح الخير
روعه :صباح الخير ي ماما
سانيه وهيا تمد يديها :هاتو حفيدى بقا وحشنى اوووى
روعه وهيا تضع صغيرها بحرص بين يد سانيه
سانيه :بسم الله ماشاء الله شكلك ي قاسم
قاسم :بقا انا كنت عسل كدا
سانيه :كنت زى القمر ف تمامه
روعه :خالى بالك ي ماما
سانيه :هههه ي حبيبتى انا ربيت اتنين قبل كدا وعارفه كل حاجه متخافيش
قاسم :امال فين فاطمه
سانيه وهيا مشغول مع الطفل :منزلتش البت فتحيه طلعت قالتلها مش هفطر
قاسم :هطلعلها
سانيه :ايوا ي ولدى دى منزلتش من امبارح
قاسم :حاضر
يذهب الى غرفه فاطمه
ف غرفه فاطمه
فاطمه :ايوا زى قولتلك
نرمين :لا لا انتى اتجننتى
فاطمه بعصبيه :اتجننت ايه دا الحل الوحيد لازم اخلص منها
نرمين :حرام عليكى لى دا كله
فاطمه :اسمعى منى ولما تكلميه وتتفقى معاه عشان يخلص منها كلمنى
يفتح قاسم الباب
قاسم والشر يتطاير من عينه :يخلص من مين
فاطمه بصدمه :قاسم
قاسم :يخلص من مين انطقى
فاطمه بتردد وارتباك :في ايه ي قاسم دى نرمين
قاسم :افتحى تلفونك
تقوم فاطمه بفتح هاتفها ليرى ان اخر مكالمه من نرمين
قاسم وهو يعطيها الهاتف :تخلص من ايه بقا
فاطمه بارتباك :كان في شويه حاجات قديمه عندها بتاعتى قولتلها تخلص منهم
قاسم بشك :بس انتى قولتى يخلص معنى كدا ان ف شخص ف الموضوع
فاطمه :ايوا ايوا دا واحد هيا عارفاه هياخد الحاجات دى ويتخلص منها بس
قاسم ينظر اليها بشك :انزلى افطرى
فاطمه :اه اه طبعا هغير بس
قاسم :طيب خلصى وانزلى
ثم يخرج قاسم
على السفره
سامر :كبرتونى خااالص والله
روعه :ههه لى بس
سامر :انا مش مصدق نفسى انا بقيت عم وكدا زى الناس
سانيه :ههههههههههههههه ايه ي ولد دا انت خلاص هتتجوز اهو
سامر وهو ينظر الى روعه :لا خلاص بقا ي امى مش بفكر ف الجواز
روعه :لى دا حتى الجواز حلو
قاسم وهو يجلس على راس السفره :اه اسمع كلامها حلو اوووى مش شايف وشى نور ازاى
سامر :ههههههههههههههههههه
روعه :بتهزر ي قاسم
قاسم وهو يكتم ضحاته :انا اقدر انتى ام ليث
سامر :هههههه على فكره متصدقيش كلامه دا كان خايف عليكى اوووى ف المستشفى
تنظر روعه الى قاسم لتتلقى العيون
قاسم وهو ينظر الى طعامه :احم احم عادى كنت خايف على ليث بس
سامر :طب عينك ف عينى كدا
قاسم :سااامر
سامر :انا بقول الحقيقه
ثم يتجهه الى روعه :دا كان هيموت عليكى اول ماالدكتور طلع من العمليات وقال ان وصعك صعب فضل واقف جنب الباب ومش راضى يتحرك وكان خايف الصراحه انا اول مره اشوف قاسى بيه كدا
سانيه :مش مراته ي ابنى
ثم تضع يديها على كتف روعه :وروعه تستاهل كل خير
سامر :ايوا ي امى انتى لو كنتى شوفتى قاسم مش هتقولى ان دا اللى عايش معانا
قاسم :سااامر خلاص هو كل الكلام عن المستشفى مش هنفطر
سامر :على العموم الحمدلله خلصت اكل معلش ي امى ممكن تخلى فتحيه تجبلى القهوه ف الجنينه
سانيه :حاضر ي ولدى
ثم يذهب سامر وتقوم سانيه بالنداء على فتحيه
*مازال قاسم وروعه ينظران لبعض
سانيه :بت ي فتحيه
تأتى فتحيه جرى :ايوا ايوا ي ست هانم
سانيه :اعملى قهوه سامر وطلعيها ف الجنينه بره
فتحيه :من عنيا ي هانم
تأتى فاطمه
فاطمه :صباح الخير
سانيه :صباح الخير ي بنتى تعالى بقا افطرى
فاطمه وهيا تجلس بجوار قاسم وتنظر الى روعه التى انشغلت بلعب مع ليث
سانيه :يلا بقا ي ليث نعد بره
روعه وهيا تقوم وتحمل ليث عنها :عنك ي امى
سانيه وهيا تتمشى هيا وروعه :الشاى ي فتحيه بره
يخرجان للانضمام الى سامر
فاطمه :صباح الخير
قاسم وهو مشغول بالطعام :صباح الخير افطرى بقا وتعالى نشرب الشاى بره
ف الخارج
يجلس سامر ينظر الى هاتفه وسانيه تحمل الصغير وتداعبه وروعه بجوارها
يضع سامر الهاتف ليتحدث مع روعه
سامر :بقيت كويسه
روعه :الحمدلله
تستغل روعه انشغال سانيه وتتحدث مع سامر
روعه :ايه رايك ف الجواز
سامر بعدم فهم :ماله
روعه وهيا لا تعلم ماذا تقوم لتحدث نفسها ف سرها :ايه الغباء دا ماهو اكيد مينفعش ادخل كدا
روعه :احم يعنى لى مش بتفكر تتجوز
سامر :انا ف سنه اولى جامعه اتجوز ايه ي روعه
روعه :عادى ......تعرف ان ريم بردو ف سنه اولى
سامر باستغراب :ريم مين
روعه بندفاع :ريم ريم صحبتى اللى كانت موجوده ف فرح نهله
سامر وهو يتذكر :اللى كان معاها اخوها ولا لواحدها
روعه :لا لا سيبك من روان انا بتكلم عن ريم
سامر :ماانا معرفش مين ريم ومين روان
روعه :ريم اللى كانت لواحدها وروان كانت مع اخوها
سامر :اه افتكرتها بس انتى قولتلى انها ف سنه اولى ازاى انتو اصحاب
روعه بارتباك :عادى اصحاب اتعرفنا على بعض وبقينا اصحاب
سامر :اممم اه ربنا معاها
روعه بابتسامه :ومعاك
ف سرها :معاكم
يأتى قاسم يجلس بجوار روعه
قاسم :هاتى ليث بقا ي امى
سانيه :لا لا سيبه معايا شويه
قاسم :ي امى
سانيه :ماهو معاك طول الليل ي قاسم سيبه معايا شويه بقا
تأتى فاطمه لانضمام اليهم
تنظر فاطمه الى سانيه وهيا تداعب ليث وتحزن على حظها
قاسم يقترب من روعه
قاسم :يرضيكى تمشى وتسيبى الناس المتعلقه بيكى وب ليث
تنظر اليه روعه وتتذكر كلامه مع ابيها :انت بعتنى من قبل ما ليث يجى على الدنيا ي قاسم
ثم تذهب الى سانيه
سانيه :لا سيبيه شويه معايا
روعه :بس ي ماما...
سانيه :متخافيش
روعه :حاضر
ثم تصعد الى غرفتها
قاسم :احم احم عملت ايه ف المحصول
سامر :كله تمام والشغل كويس فاضل بس تبص عليه كدا بصه
قاسم :تمام يلا
سانيه :والشاى ي ولدى
قاسم :هشربه ف الارض ي امى
ثم ينحنى ليقبل ليث ويرحل
يأتى المساء
يدخل قاسم غرفته ليرى روعه تطعم صغيرها
يجلس بجوارها
قاسم :وحشتينى
تكتفى روعه بالنظر اليه
قاسم يضع يديه على وسطها بتملك :بقولك وحشتينى
روعه :قاسم ليث عايز ينام
قاسم :طب وماله م ينام
روعه :طب ممكن تشيل ايدك
قاسم :لى
روعه :كدا مش عارفه اخد راحتى وليث على رجلى
قاسم :خلاص حطيه على السرير
روعه :ممكن تشيل ايدك بقا
قاسم :هو فيه ايه ي روعه كل ما اقرب منك تتحججى ب ليث واقول بكره تعقل وتفتكر اى موقف حلو لينا وان ممكن اكون قولت الكلام دا وانا متعصب بس لا ابعد ابعد لا ي روعه مش هعرف ابعد عنك ولا عن ليث انتو حياتى
روعه :عشان انا مش عارفه اسامح مش عارفه اسامح الراجل الوحيد اللى دخل حياتى وف الاخر كسرنى انا بقيت مجرد سلعه اتجوز او اتطلق بموافقتكم انتو بس ولا انا ليا راى حتى ف ابنى مكنش ليا راى
قاسم :تقصدى ايه ب ابنك
روعه :اقصد ان مكنش ف خيالى خااالص انى اخلف اصلا
قاسم :انتى اتجننتى صح انتى اتجننتى
روعه :من فاضلك ي قاسم ابعتنى ل بابا زى مابعتنى ليكى
قاسم :يعنى دا اخر قرار ي روعه
تسكت روعه تقليل ثم تأخد نفس عميق :ايوا ي قاسم
تنظر اليها بحزن وخيبها امل
قاسم :تمام زى متحبى اجهزى الاسبوع الجاى هننزل الاسنكدريه واخلصك من الحبل اللى على رقبتك اللى مخاليكى مش طايقنى كنت عايز اسافر بكره بس للاسف مش هينفع ولازم امهد ل امى انك هتسيبى البيت
ثم يتركها ويذهب الى مكتبه
تقع روعه على الارض تبكى
يمر اسبوع ولا يدخل قاسم غرفته بموجود روعه
يأتى قاسم ف المساء ليرى الجميع حاضر
قاسم :مساء الخير
الجميع :مساء الخير
قاسم يقف امام الجميع :كوبس ان الكل موجود
سانيه :في ايه ي ولدى
قاسم وهو ينظر بعيون خاليه من التعابير :انا وروعه هنطلق
.......
ايه اللى ممكن يحصل ورد الجميع هيكون ايه دا اللى هنعرف البارت الجاى
#البارت____28___الثامن_وعشرون
افكركم بالبارت اللى فاتت
قاسم :يعنى دا اخر قرار ي روعه
تسكت روعه تقليل ثم تأخد نفس عميق :ايوا ي قاسم
ينظر اليها بحزن وخيبة امل
قاسم :تمام زى متحبى اجهزى الاسبوع الجاى هننزل الاسنكدريه واخلصك من الحبل اللى على رقبتك اللى مخاليكى مش طايقنى كنت عايز اسافر بكره بس للاسف مش هينفع ولازم امهد ل امى انك هتسيبى البيت
ثم يتركها ويذهب الى مكتبه
تقع روعه على الارض تبكى
يمر اسبوع ولا يدخل قاسم غرفته فى وجود روعه
يأتى قاسم ف المساء ليرى الجميع حاضر
قاسم :مساء الخير
الجميع :مساء الخير
قاسم يقف امام الجميع :كويس ان الكل موجود
سانيه :في ايه ي ولدى
قاسم وهو ينظر بعيون خاليه من التعابير :انا وروعه هنطلق
سانيه :ايه قاسم انت بتضحك
قاسم :مش بضحك ي امى انا وروعه خلاص قررنا اننا نفصل
سانيه :لى ايه اللى حصل
ثم تتجه الى روعه :قاسم عملك حاجه انتى زهقتيه هو زهقك
قاسم :امى خلاص دا قرار وانا اخدته
سانيه :لا ي قاسم الا دا انت عايز تحرمنى من حفيدى اللى مليش غيره
سامر :ي قاسم ممكن تفكرو وتوصلو لقرار غير دا
ينضر قاسم الى سامر بعصبيه :سامر
سانيه :ايه هضر"'به ولا تحبسه زى ماابوك كان بيعمل فيكى لى ورثت قوه القلب دى انت مكنتش كدا
قاسم وهو يحس باحراج امام فاطمه وروعه
قاسم ب عصبيه :اااامى
سانيه :لا ي قاسم مش هسكت حفيدى مش هتاخده منى وانتى ي روعه ايه اللى حصلك انا اعتبرتك بنتى بالظبط
روعه بدموع :ممكن تهدى ي ماما
سانيه وصوتها ارتفع :اهدى ايه هو الطلاق دا حاجه سهله كدا انتو لسه عيال انتو مش عارفين ايه اللى هيحصل
قاسم :يوووووو خلاص مش عايز صوت انا قررت وخلاص وهنسافر بكره تصبحو على خير
ثم يذهب الى مكتبه
تذهب روعه الى اخد ابنها
سانيه :راحه فين
روعه :ليث لازم ينام
سانيه :لا متاخديهوش
روعه :بس لو صحى بليل...
تقطع سانيه حديثها :روعه قولتلك سيبيه
تذهب روعه الى غرفتها لتجلس سانيه مره اخرى وتحمل الطفل
سامر :تفتكرى فعلا هيطلقها
سانيه :....لا رد
سامر :بس بعد اللى شوفته ب عينى ف المستشفى دا مستحيل يسيبها
تجلس فاطمه تراقب الجميع بهدوء
فاطمه ف سرها :سهلتى عليا كتير ي روعه وعلى اللى كنت هعمله فيكى وف ابنك ...كدا اكلم نرمين متعملش حاجه
تقف فاطمه :عن اذنك ي مرات عمى هنام
سانيه :روحى ي فاطمه
ف مكتب قاسم
يتحرك ف مكتبه كالوحش الذى ضاع من يديه فريسته
قاسم بعصبيه :ااااااااااااااااااه لى ي روعه لى كدا
ف غرفه روعه
تقف بالشرفه تنظر الى العدم شارده ف ذكرياتها مع ذاك القاسم الذى اقتحم حياتها واحببته
روعه ف بالها :حبيتيه ولا ايه ...لا طبعا ...امال زعلانه لى لى مش عايزه تسيبى البيت لى مش عايزه تسيبى الاربع حيطان اللى اتحبستى فيهم الكليه هناك الحياه هناك مش هنا ي روعه
لينسدل الظلام على الجميع
تستيقظ روعه وتخرج الى سانيه
دق دق
سانيه :ادخل
روعه :صباح الخير ي ماما
سانيه :تعالى ي روعه
روعه :منمتيش ولا ايه
سانيه :لى بتقولى كدا
روعه :اعده وليث على رجلك
سانيه وهيا تضع يديها على راس ليث بخف
تتحدث وهيا تنظر اليه :بحاول اشبع منه ومش عارفه اشبع منه
ثم تنظر الى روعه :لى عايزه تمشى وتحرمينى منه
روعه :مش مرتاحين انا وقاسم وان ممكن ننفصل دا كويس لينا وبعدين مسموح لقاسم ان يشوفه ف اى وقت
سانيه :طب وانا
روعه :اكيد مش هنعرف نيجى ولا انتى ي ماما هتعرفى تيجى ممكن نتكلم فديو كول
سانيه :وايه دا كمان
روعه :انك تتصلى علينا وتشوفينا ونشوفك
سانيه فرحه :يعنى هشوفكم
روعه :ايوا ي ماما طبعا
ترفع سانيه هاتفها الى روعه :التلفون اهو اشوفكم ازاى
روعه بابتسامه :بس دا مش عليه مسنجر
سانيه :وايه دا كمان
روعه :يعنى انتى بتعملى حساب على الفيس وكدا نتكلم عليه
سانيه :طب مستنيه ايه اعملى بسرعه
تقوم روعه بتنزيل المسنچر وانشاء حساب
روعه :تحبى تكتبيه ايه
سانيه :معرفش ولا اقول اكتبيه ليث ..ليث قاسم
روعه بابتسامه :حاضر
بعد قليل
روعه :خلاص كدا ي ماما عرفتى هنشوف بعض ازاى
سانيه :ايوا والواد سامر هنا اهو لو غلطت
روعه :هههه ماشى
روعه :عايزه ليث بقا عشان لازم ياكل ويغير هدومه
تمسك سانيه ليث :سيبيه شويه
روعه :بس ي ماما مينفعش
سانيه :طب سمى الله
روعه :حاضر بسم الله
تاخده وتذهب الى غرفتها لتبديل ملابسه
ف غرفه فاطمه
نرمين :هو انتى بحالات ي بنتى شويه عايزه تخلصى منها وشويه لا هو ايه الموضوع
فاطمه :هيطلقها وكدا هتمشى من هنا خااالص
نرمين :طيب انتى عايزه ايه دلوقتى
فاطمه :متعرفيش محمد وخلاص سلام بقا عشان لازم اودع الست روعه وابنها
نرمين :سلام ي اختى
تغلق معاها
فاطمه :yes
يجتمع الجميع ف بهو القصر بانتظار قاسم
يخرج قاسم من مكتبه
قاسم :فين الشنط ؟
روعه :زى مادخلت هخرج دخلت بشنطه هدومى وانت رميتها هخرج من غيرها مش عايزه حاجه من هنا
قاسم يحاول تمالك اعصابه :وليث انا ابوه ولسه عايش ماموتش
روعه :شنطه ليث ف العربيه سامر طلعها
قاسم :تمام يلا
تتجه روعه الى سانيه لتوديعها :هتوحشينى
ثم تقبل ليث ويديه
سانيه :تعالى زورينا القصر مفتوح
روعه :ان شاء الله ي امى
سانيه :لما ارن عليكى ردى على طول
سامر :ترن ايه
سانيه بفرحه :هكلم روعه واشوف ليث
سامر :ف تطور عظيم
ثم تذهب الى فاطمه
روعه :ممكن متكنش العلاقه بينا كويسه يس والله مكنش ف قلبى اي كرهه او حقد اتجاهك
تبتسم فاطمه :توصلى بالسلامه
تذهب روعه الى فتحيه
روعه :هتوحشينى
فتحيه بالدموع تنهمر من عينيها :والله ي هانم هتوحشينا
روعه هتطبط عليها
روعه :وانتى كمان هتوحشينا
ثم تذهب الى سامر
روعه بابتسامه :عايز حاجه
سامر بابتسامه :عايزكم بخير
ثم ينحنى يقبل يد ليث
سامر :مع انه مش عايش معانا من كتير بس هيوحشنى
ثم تذهب خلف قاسم وترفع يديها مودعا القصر والحاضرين
يقوم قاسم بمساعده روعه ف الصعود الى السياره
ثم تذهب الى عجله الاداره
يتحركو والصمت يملئ السياره
قاسم :هتروحى فين
روعه :بيت عمتى
يصل قاسم وروعه ف المساء
ليصل الى منزل العمه ليجد مجدى ورامى والمأذون
قاسم :ادخلى جوه دلوقتى
مجدى :لى
قاسم :دخلى ليث ي روعه
تذخل روعه دون ان تتفوه بكلمه
يجلس قاسم بين الحاضرين
قاسم :يلا ي سيدنا الشيخ
الشيخ :لازم صاحبه القرار تكون حاضره ي ابنى
يدخل قاسم الى الداخل ليرى روعه تجلس وبجوارها ليث وتخلع النقاب
تذهب اليها لتقف روعه امامه
قاسم :اخر مره هشوفك من غير نقاب
روعه تحاول التمسك
يخرج قاسم من يجيبه بطاقه انتماء
قاسم :دى عشان لو عوزتى حاجه انا فتحت حساب ب اسمك دا غير مؤخر الصداق
روعه :بس انا مش عايزاه حاجه ي قاسم
قاسم :بس دا حقكك
ثم يضع البطاقه على الترابيزه الموجوده بجوارها
قاسم :جاهزه
روعه بدموع :خلاص
قاسم :ايوا
روعه :جاهزه
يقوم قاسم بنزال النقاب مره اخرى
ثم يخرج ومن بعده روعه
المأذون :انتى روعه
روعه :ايوا
المأذون :راجعى ي بنتى حسابتك تانى ان اغضب الحلال عند اللله الطلاق
رامى :يلا ي شيخ اخنا متفقين على كل حاجه
ينظر المأذون الى روعه :ليكى مؤخر صداق بقيمه ٢ميلون جنيه
روعه بصدمه :ايه
قاسم :ايوا ي روعه
روعه :بس دا كتير مش عايزاه
مجدى :دا حقكك
المأذون :دا حقكك ي بنتى
تنظر روعه الى الاسفل
يتجه المأذون الى قاسم :طلقها
قاسم وهو ينظر الى روعه وتذكر بنفس المكان كان يجلس مضطرا والان مضطرا
قاسم :.....
ممكن يطلقها ولا لا
دا اللى هنعرفه البارت القادم ان شاء الله
#البارت_____29_____التاسع_والعشرون
افكركم بالبارت اللى فات ي حلوين
نبدء على بركه الله
بجوارها
قاسم :جاهزه
روعه بدموع :خلاص
قاسم :ايوا
روعه :جاهزه
يقوم قاسم بإنزال النقاب مره اخرى
ثم يخرج ومن بعده روعه
المأذون :انتى روعه
روعه :ايوا
المأذون :راجعى ي بنتى حسابتك تانى ان اغضب الحلال عند الله الطلاق
رامى :يلا ي شيخ احنا متفقين على كل حاجه
ينظر المأذون الى روعه :ليكى مؤخر صداق بقيمه ٢ميلون جنيه
روعه بصدمه :ايه
قاسم :ايوا ي روعه
روعه :بس دا كتير مش عايزاه
مجدى :دا حقكك
المأذون :دا حقكك ي بنتى
تنظر روعه الى الاسفل
يتجه المأذون الى قاسم :طلقها
قاسم وهو ينظر الى روعه وتذكر بنفس المكان كان يجلس مضطرا والان مضطرا
قاسم :انتى طالق
لتنهمر الدموع من عنيها لترفع روعه راسها لتنظر الى قاسم ليراه يوقع على الاورق
بعد قليل يرحل المأذون
قاسم :عايز روعه على انفراد
رامى :انت طلقتها
قاسم وهو يجلس ويضع راجل فوق الاخرى :ام ابنى
ثم يتجه الى مجدى :خد ابنك واستنانى بره
مجدى :يلا ي رامى
لتنصدم روعه ان ابيها يطيع قاسم بكل اوامره
يخرج رامى ومجدى
ليقف قاسم امام روعه
قاسم :ف امن هيكون بره
روعه :بس انا مش عايزه حاجه وعلى فكره انت ممكن تشوف ليث ف اى وقت لو حبيت مش شرط محاكم
قاسم :مش محتاجه تقولى كدا
ثم ينظر الى عنيها :عايزه حاجه
روعه :عايزاك دايما بخير
يقف قاسم قليلا ثم يرحل
بالخارج
رامى :انت ازاى سمعت كلامه
مجدى :اهدى ي رامى قاسم طلق اختك مره واحده بس يعنى ممكن يردها ف اى وقت ومتنساش انه سرق العقد يعنى مفيش حاجه تضمن انه يفض الشراكه دى
يخرج قاسم
قاسم وهو يرتدى نظارته السوداء :انا هعد هنا ف اسكندريه يومين هنفض فيهم الشراكه
مجدى :تمام ي قاسم بيه
ثم يرحل هو ورامى
يتجه قاسم الى سيارته ليرى راجل بالقرب من السياره
قاسم :فين اللى هيبدل معاك
الشاب (سامح):جاى ي بيه
بعد قليل يأتى شاب اخر
سامح :اهو ي بيه
قاسم انت رفعت
رفعت :خدامك ي بيه
قاسم :تمام اى غلطه حتى لو صغيره يبقى تترحمو على نفسكم مفهوم
سامح وهو يبلع ريقه بخوف :احنا تحت امرك ي قاسم بيه زى ماامرتنا هنعد هنا نراقب الڤيلا دى واى حاجه تحصل هنبلغك حد طلع حد دخل كل حاجه تكون عارفها
قاسم :تمام هشوف
ثم يتركهم قاسم ويرحل
ف الداخل
روعه وهيا تنظر الى الڤيلا من حواليها :دى كلها تراب خااالص لسه هروق دا كله لواحدى
تخرج هاتف لتبحث عن رقم ريم
روعه :يارب ترد ..ردى بقا ي ريم
ريم :روعه
روعه :ريم عامله ايه
تنظر ريم الى الهاتف ثم تتحدث :روعه دا انتى بجد
روعه :ايوا ي ريم ف ايه
ريم :لا غريبه احنا من ساعه لما مشينا من عندك ومكلمتنيش خااالص هو دراكولا عندك
روعه بحزن :خلاص مبقاش فيه دراكولا
ريم بصوت عالى :ماااااات
روعه :بعيد الشر عليه ان شاء انتى
ريم :امال ايه الحكايه ازاى وافق انك تكلمينى
روعه :انا وقاسم اتطلقنا
ريم :سوانى عشان دماغى لفت بس اتطلقتو ازاى يعنى
روعه :انا ف اسنكدريه تعالى نتكلم وتروقى معايا واحكيلك وهاتى اكل ها متنسيش
ريم :اشطا اجيلك على طول همك على بطنك
روعه :بسرعه بقا
ريم :حاضر هنزل اهو
ف القصر
تجلس سانيه وسامر
سانيه :وحشونى اوووى
سامر :ي امى دول لسه ماشين النهارده
سانيه :بس وحشونى
ثم ترفع هاتفها اليه
سانيه :اتصل بقا عليها وقولها تفتح الكاميرا عايزه اشوف ليث
سامر :ممكن تكون مع قاسم ويكون لسه مطلقها او تكون نايمه
سانيه :بس اتصل بيها
سامر :ي امى ....
سانيه :كلمها ي سامر
سامر :حاضر
ثم يقوم بمكالتها ڤديو كول
سانيه وهيا تنظر الى شاشه الهاتف :هو فين
سامر :لسه لما تفتح
سانيه :بس انا حلوه صح
سامر :هههه ايوا حلوه ي امى
سانيه :انت بتضحك على ايه مش لازم اكون حلوه الواد يشوفنى يخاف منى
سامر :ي امى دا عنده اسبوعين بس هيعرفك ازاى
سانيه :تعرف تتصل وانت ساكت
تقوم روعه بارتداء حجابها وترد على سانيه
سانيه:روعه اذيك ي بنتى
روعه :الحمدلله ي ماما وانتى عامله ايه وفاطمه وسامر
سانيه :كله هنا بخير انتو وصلتو اسكندريه
روعه :ايوا ي ماما
سانيه :هو قاسم عندك
روعه :لا لسه ماشى من هنا
سانيه :راح فين وسبتيه يمشى ي روعه اخص عليكى ي بنتى
روعه :احنا اطلقنا ي ماما
سانيه :خلاص ي روعه اتطلقتو
روعه :ايوا
سانيه :طب فين ليث
روعه :نايم ي ماما
سانيه :طب عايزه اشوفه
تقوم روعه بتوجيه الكاميرا اتجاه ليث
سانيه :ي حبيب قلبى
بعد قليلا تودع روعه سانيه وتغلق
تسمع روعه جرس البوابه الخارجيه
تقوم روعه بتقبيل ليث وتخرج لفتح البوابه الى ريم
تضهما
روعه :اتاخرتى لى
ريم :دى مسافه الطريق بس
روعه :طب ادخلى
ريم :ايه دا انتى هتعيش هنا ازاى
روعه :عايزه تتظبط بس مكنش حد عايش فيها
ريم :فين بطنك
روعه :هههه فوق
ريم بصوت عالى :انتى خلفتى
روعه :وطى صوتك الولد نايم فوق
تقوم ريم بالتسفيق :وكمان ولد
ثم تذهب الى اعلى
روعه :تعالى ي هبله هنا
ريم وهيا تقترب من الصغير وتحمله بحرص :اه قلبى خالتو خد قلبى خلاص ي روعه
روعه :ههههه ي هبله سبيه نايم بلاش تقلقيه
تضعه ريم ليث بحرص مره اخرى
ريم :ها ي ستى هتاكلى ولا نروق الاول
روعه :نروق احسن
ليبدئا بالحديث
ف الخارج
سامح :ايوا ي باشا
قاسم :ايوا ف حد طلع من الڤيلا
سامح :لا ي بيه فيه بت كدا دخلت ومعاها شنط
قاسم وهو يضع يديه على راسه :ازاى انسى ان مفيش اكل ف الڤيلا
سامح :بتقول حاجع ي بيه
قاسم :لا مش بقول صورتها
سامح :ايوا ي بيه الصوره هبعتها دلوقتى
قاسم :تمام اى حاجه تبلغنى
سامح :تمام ي باشا
بعد وقت ليس بقليل تجلس روعه وريم
روعه :ودا الى حصل كله
ريم :يالهوووى ي روعه مكنتش اتوقع ان ابوكى كدا
روعه :يلا ربنا يبعدنى عنهم انا دلوقتى مش عايزه غير انا وابنى نعيش ف سلام وهدوء
ريم :يارب ي اختى
روعه :ليث صوته مطلعش يعنى
ريم :يالهووووى دا انا قافله الباب عليه
تنتفض روعه :انتى بتقولى
تدخل روعه الى الغرفه بلهفه لترى ليث يبكى بشده
تحمله روعه بسرعه :بس بس ي حبيبى ....يالهوى ي ريم ليث سخن اووووى
ريم :اعمل ايه بسرعه اعمل ايه
روعه :اتصلى بدكتور اعملى ايه حاجه
تقوم ريم بالاتصال على روان
ريم :روان روان اسمعنى
روان :ريم بتتصلى لى ومالك خايفه كدا لى
ريم :احمد عندك صح
روان :ايوا لى
ريم :متساليش هاتيه وتعالو بسرعه عند ڤيلا روعه بسرعه
روان :هيا روعه ف اسكندريه
ريم :بسرعه ي روان
تحمل روعه ليث تحاول تهدئته تتجوال بيه ل ارجاء الغرفه
روعه والدموع بدءت تظهر :ي روخى اهدى عشان خاطرى
بعد قليل تصل روان واخيها
يلتقط سامح صوره لهم ويرسلها الى قاسم
يفتح قاسم محتوى الرساله ليرى روان واحمد
قاسم بغضب :ااااااااااااااااحمد
ثم يأخد مفاتيح سيارته ويذهب
ف الڤيلا
تفتح ريم لروان واحمد
ريم :ادخل بسرعه ي احمد ليث فوق
احمد :ليث مين وف ايه
ريم :انت لسه هتتكلم
ليصعدنا الى الاعلى
روعه :بسرعه ي احمد انا طلعت لقيته بعيط وسخن اوووى
احمد :متقلقيش ي روعه
يقوم احمد بفحصه
احمد :لازم نروح المستشفى
روعه :يلا بسرعه
ليخرج الجميع
بعد قليل يصل قاسم
قاسم :لسه جوا
سامح :لا ي بيه كلهم نزلو وواحده لابسه نقاب وشايله واد صغير
قاسم بغضب :راحو فين
سامح :رفعت راح وراهم ي بيه
يتصل قاسم برفعت
قاسم :انت فين ي زفت
رفعت :ف المستشفى
قاسم مستشفى .....مستشفى ايه
رفعت :......
قاسم :خاليك عندك انا جاى
يصعد قاسم الى سيارته ويذهب الى المشفى
يدخل قاسم والشر يتطاير من عينه
ممكن قاسم يعمل ايه
دا اللى هنعرفه البارت القادم ان شاء الله
#البارت____30_____الثالثون
نبدء على بركه الله
افكركم بالبارت اللى فات
ليخرج الجميع
بعد قليل يصل قاسم
قاسم :لسه جوا
سامح :لا ي بيه كلهم نزلو وواحده لابسه نقاب وشايله واد صغير
قاسم بغضب :راحو فين
سامح :رفعت راح وراهم ي بيه
يتصل قاسم برفعت
قاسم :انت فين ي زفت
رفعت :ف المستشفى
قاسم مستشفى .....مستشفى ايه
رفعت :......
قاسم :خاليك عندك انا جاى
يصعد قاسم الى سيارته ويذهب الى المشفى
يدخل قاسم والشر يتطاير من عينه
قاسم يتجه الى الاستقبال
قاسم :ناس لسه داخلين دلوقتى
موظف الاستقبال :اكيد ي فندم ناس بتدخل
قاسم :كانو تقريبا تلات بنات وواحد
موظف الاستقبال :ايوا الدكتور احمد
قاسم بصوت عالى :ايوا الدكتور زفت راحو فين
موظف الاستقبال :ف الدكتور التالت الاسانسير على اليمين
يتركه قاسم ويصعد
ف غرفه تجلس روعه وتحمل طفلها ويقف بجوارها احمد يحمل سماعته ويتفحص ليث
تدخل قاسم الى ممر تقف ريم وروان
ريم وروان :ي نهااااار اسود
يتجه اليهم قاسم بغضب :فين روعه وليث
ريم بخوف :ج جو جوا
يفتح قاسم الغرفه دون استئذان
ليرى روعه واحمد بجوارها
قاسم :رررروعه
روعه بخوف :قاسم
يتجه اليها يمسكها من ذراعها :انتى بتعملى ايه هنا
احمد :انت مجنون سيب ايدها
قاسم :انت مااااااالك
روعه :قاسم اهدى انا هنا عشان ليث
قاسم وهو ينظر الى ليث :ماله ليث
روعه :تعبان اووى ي قاسم سخن خااالص
يحمله قاسم ويحضنه ويقبل راسه :متقوليش كدا ليث كويس
ثم يوجه كلامه الى صغيره :مش كدا ي بطل انت قوى صح
احمد :على العموم ي استاذ قاسم ليث حرارته مرتفعه ياريت كمادات والحقن دى
قاسم وهو يمسك يد روعه ويخرج :شكرا
احمد :انت ي استاذ انت
يخرج الى الممر
تبعد الفتيات
روعه وهيا تنظر اليهم لترى علامات الخوف عليهم تباسم من خلف نقابها
ف المصعد
روعه :ممكن ليث
قاسم :لا
روعه :لا لى هات ليث
قاسم :سبته معاكى يوم تعب دا حتى مكملش اليوم
روعه :انا فعلا غلطانه ممكن ليث
يخرج من المصعد ومازال يمسك بيد روعه
يستقلان سيارته
ف المشفى
احمد :دا انسان م""تخلف
ريم :خايفه على روعه ي حظك ي روعه ملحقتيش تتهنى
روان :تتهنى ب ايه ونزلت اصلا ازاى
ريم :انتى مالك
احمد :لا ماهو لازم افهم
ريم :بصراحه كدا روعه اطلقت من قاسم ولسه نازله اسكندريه النهارده
روان :اتطلقت
يبتسم احمد ف سره :كدا الطريق خالى وهتبقى ليا ي روعه هتعرفى قد ايه بحبك
يصل قاسم الى الفيلا
قاسم :على فكره مش همشى
روعه :هو حد قالك امشى براحتك انا كدا كدا هطلع
قاسم :هاتى ليث
روعه :لا مش هتاخده انا امه وهو محتاج يفضل معايا ومش هسيبه
قاسم :روعه هاتى ليث وروحى هاتى كمادات
روعه :انا هعمله كمادات فوق
ياخد قاسم منها ليث :طيب روحى هاتى التلج بقا
تذهب روعه بخيبه امل ثم تعود بعد قليل
روعه :كويس جدا انى ريم حطت تلج ف الفريزر
ثم تجلس بجوار قاسم وترفع نقابها التى اعتادت ان ترفعه بجواره
ثم تضع الكمادات للصغير
يتابعها قاسم وينظر الى وجها التى حرما منه لعده ساعات قليل ولكنه اشتاق اليه
بعد وقت طويلا ينام قاسم وتنام روعه على كتفه ومازال قاسم يحمل الطفل
ف الصباح
تحديدا ف القصر
على السفره
سامر :متعرفيش قاسم هيرجع امتا
سانيه بحزن :انت عارفه محدش يغرف هيجى امتا او يمشى امتا بس وحشنى اووى وكمان ليث وروعه
فاطمه :ممكن يفضل هناك فتره طويله ؟
سانيه :خايفه يفضل جنب ليث وانا مشوفهوش
سامر :هههه ي امى دا ابوه
سانيه :وانا بحبه اكتر من ابوه وعلى راى المثل اعز من الولد ولد الولد
سامر :بدئنا امثل انا الحق امشى وريا شغل كتير قاسم بيه سايب كل حاجه فوق دماغى انا
سانيه :بس استنى اتصلى ب روعه عايزه اكلمهم
سامر :ههههه ماشى
ثم يقوم بالاتصال عليها
ف اسكندريه
يفيق قاسم وروعه على صوت الهاتف
قاسم بإبتسامه :صباح الخير
روعه بإبتسامه :صباح النور
ثم تلتفت حواليها
روعه بزعر :اااااااااااااه
قاسم :ف ايه
تقوم روعه بانزال النقاب وتبتعد عنه
روعه :انت ازاى تسمح لنفسك انى انام جنبك
قاسم :انتى اللى نيمتى
ثم يحمل الهاتف
قاسم باستغراب : مين ليث قاسم
روعه :اه دى ماما سانيه
قاسم :امى
روعه :ايوا هيا عملت كدا عشان تكلمنا مسنچر
قاسن بابتسامه :حلو والله ...طب خدى ردى عليها لحد مااشوف حاجه ف البيت دا تتاكل
روعه :هتلقى ف التلاجه كل حاجه
ثم تأخد منه الهاتف وليث
روعه :صباح الخير ي ماما
سانيه :صباح النور ي حبيبتى كنتى نايمه ولاايه
روعه :ايوا بس صحيت
سانيه :ليث حبيب قلبى
روعه وهيا تتضع الكاميرا بالقرب من ليث
روعه :استاذ ليث لسه نايم
سانيه :ي حبيبى ...خلاص خاليه نايم بقا
سانيه :بقولك ي روعه
روعه :اتفضلى ي ماما
سانيه :هو قاسم بايت عندك
روعه :لى بتسالى ي ماما
سانيه :بسأل بس
روعه :ايوا بس هو مش جنبى دلوقتى
سانيه :يارب تفضلو جنب بعض على طول
يسمعها قاسم من المطبخ :يارب
روعه :عايزه حاجه ي ماما
سانيه :سلامتك ي بنتى
ف القصر
فاطمه :هو كان نايم عندها
سانيه فرحه :ايوا يارب يفضلو سوا
تصعد فاطمه الى غرفتها بغضب
عند روعه
يخرج قاسم وبيده اطباق
قاسم :يلا عشان تفطرى
روعه :لا مش عايزه
قاسم :اولا مفيش حاجه ف قاموس قاسم اسمها لا مش عايزه ثانيا انتى دلوقتى لازم تاكلى مش عشانك عشان ليث
تنظر روعه الى ليث :ممكن اكون مش ام مثاليه
يقترب منها قاسم :انتى ف نظرى افضل ام ف العالم كله وليث لما يكبر هيشكر ربنا انه بعتله ام زيك
روعه :بجد ي قاسم
قاسم :بجد ي روعتى
روعه :احم احم يلا نفطر
قاسم :وماله
يجلسان ليبدء بالطعام
ليلاخظ قاسم ان روعه تضع الطعام من خلف النقاب
قاسم :ممكن ترفعيه يعنى انتى نايمه ف حضنى طول الليل اكيد مش هعملك حاجه
روعه :احم لا انا كدا مرتاحه وبعدين متقولش نايمه ف حضنك انت دلوقتى طليقى
يقترب قاسم منها :براضكى او غصب عنك انتى مراتى حتى لو ف طلاق الطلاق مش هيمنعنى انى اشوفك
روعه بارتباك :لا يمنعك ان انا ممكن اتجوز واعيش حياتى
قاسم بعصبيه :انتى اتجننتى
روعه :ليث يصحى
قاسم :انتى فعلا اتجننتى انتى مينفعش ولا تتخيلى نفسك مع غيرى دا انا اموتك عارفه يعنى ايه
روعه :مش هتعرف ف حاجه اسمها محكمه
قاسم :هههههههههههههههههههه
قم يقوم بالتسفيق :لا فعلا ضحكتينى
ثم يتابع بجديه :انا اللى احرك المحكمه بصباع رجلى الصغير ولا نسيتى انتى متجوزه مين
ثم يضع اصباعه على راسها :فكرى مجرد تفكير بس ان حد يدخل حياتك اموته
روعه بخوف :انت كل حاجه عندك موت موت
قاسم :لا ف حاجه احلى
روعه بفضول :ايه
قاسم وهو ينظر الى ليث :متشوفيهوش تانى
تحضن روعه ليث بقوه :متقدرش
يقف قاسم :تحبى تجربى
ثم يتركها ويذهب
يذهب الى سامح ورفعت
قاسم :اى حركه اى حد يدخل او حد يطلع دبابه عدت من هنا اعرفها مفهوم
سامح ورفعت :مفهوم ي بيه
ثم يذهب
تظل روعه تفكر لبضع دقايق
ثم تصعد الى غرفتها لتضع ليث على الفراش وتخلع نقابها وتعود الى الاسفل مره اخرى
تحمل الاطباق وتذهب الى المطبخ
لتسمع صوت
روعه بخوف :ف حد هنا
يخرج احمد من شباك المطبخ
روعه برعب :يالهوووى انت اتجننت ازاى تيجى هنا وازاى دخلت اصلا انت مجنون
احمد :روعه انا مقدرتش اسيبك مع المجنون دا
دق دق
روعه :يالهووووى
احمد :مستنيه حد
روعه :لا
ثم تخرج روعه ومن خلفها احمد
لترى روعه خيال قاسم من خلف البوابه
روعه بصدمه :قاسم
ممكن ايه اللى يحصل وقاسم بره واحمد جنبها
دا اللى هنعرفه البارت القادم ان شاء الله
ادخلوا بسرعه من هنا 👇👇👇
وكمان اروع الروايات هنا 👇
